text

trans.

grammar

Click/tap on words in the text for grammatical information and notes.

[á] [á] [á] [á] [áðr] [ábyrgja] er hann vaknaði, fann hann, at þreifat var undir ábreiðuna at hǫfði honum; hann spyrr, hverr þar sé [af] eitt sinn, er komit hafði mikit áfall, váru menn vátir Steingerðr segir: Þú ollir fyrr (først ‖ first) afbrigðum, Kormákr Þú ollir afbrigðum, en þetta er lítil hefnd ef eigi kemr meiri Í útláti fengu þeir veðr hvasst ok áfǫll stór, ok brotnaði ráin Bersi játir hólmgǫngunni ok gengr í afbúð (ms. abbud) ok var þar ef þú hefir afla til, sœk þú þér til handa Hví sœki þér eigi eptir? Þorvaldr segir: Eigi hǫfu vér afla til hann var ... ok nǫkkut líkr móður sinni, mikill ok sterkr, áhlaupamaðr í skapi Þá er hann þóttisk aptrbati, ríðr hann á Mel ok býðr Kormáki hólmgǫngu fóru þeir til Bjarmalands ok aptr þaðan ok kómu heim i land kǫstuðu þar akkerum þykkisk Bersi nú skilja, at Þórdís hefir valdit því ákalli, er Þórðr veitti honum er Kormákr var nær landi, lǫgðusk at honum álar yfir hendr honum ok fœtr, svá at hann dregr niðr Skipinu hvelfir undir Kormáki ... Þorvaldr rétti við, ok snúa áleiðis ferðinni [alfr] [allr] Um kveldit gekk Steingerðr frá dyngju sinni ok ambátt með henni Ambáttin kvað Kormák vera svartan ok ljótan Ambáttin mælti til Steingerðar: Hér ferr nú inn væni maðr, Steingerðr ef hraustir menn skulu drepask niðr án nǫkkurri sǫk án ráði Odds Þau urðu andorða, ok segir Bersi, at af hennar ráðum mun illt hljótask [anna] heit ek þér minni ásjá í þeim her var engi slíkr sem Kormákr um afl ok áræði [at] [at] [at] [at] [at] Meir olli því vándra vætta atkvæði en mín mislyndi Þat var þeira átrúnaðr, ef málit gengi saman, þá er optar væri reynt, at þess manns ráð myndi saman ganga, ef málvǫndrinn þyrri, en þróask, ef hann vissi til mikilleiks Auðheyrðr er fjándskapr í slíku, ok man ek segja Þorvaldi hróp þitt, ok er slíkt engum manni sitjanda auðsætt er þat, at þér frændr ætlið mér at fyrirkoma [auga] Narfi ... kveðr Kormáki munu þykkja auðveldra at blístra í spor Steingerðar ok gera farar sínar hrakligar en berjask við Bersa hjó Kormákr svá mikit hǫgg á ǫxl Þorvarði, at axlarbeinit brotnaði, ok varð hǫndin þegar ónýt Kormákr kvað eigi stórra bóta ávant flest lið var á landi við bakstrelda [bak] [banna] [batna] Þat ráð hefi ek hugsat, at bjóða Óláfi Hǫskuldssyni barnfóstr [bátr] [beiða] [beita] [bekkr] [bera] [bera] [bera] [bera] [bera] [bera] [bera] Steingerðr kvað hann vænan ok at ǫllu sem bezt [binda] Kormákr gengr inn, ok bar hann skjótara at en þá varði, ok varð þeim bilt ok er þér ekki at leyna nafni þínu, bjarnólpumaðr, segir Bersi Bersi átti þat sverð, er Hvítingr hét, bitrt sverð, ok fylgði lyfsteinn þar sat maðr mikill ok sterkligr í bjarnskinnsólpu ok gríma fyrir andliti [bjarga] Kormakr kvezk munu hafa øxi mikla ok bitrliga [bjóða] [blása] [blár] [blása] [blóðnaut] Narfi ... kveðr Kormáki munu þykkja auðveldra at blístra í spor Steingerðar ok gera farar sínar hrakligar en berjast við Bersa [blóð] hon deyfði fyrir Kormáki sverðit, svá at ekki beit ... Kormákr hjó ⸢*blótnaut [non emend. blóðnaut] eptir siðvenju ok mælti: Illa eru vér við komnir at þola ágang yðvarn, en fjǫlkynngi Þórdísar þá kom at Kormáki ór skógi blótrisi Skota, ok tóksk þar atgangr harðr [blóðøx] [blót] hann vill engi boð bjóða láta [bóndi] Þorgils kippði brúðguma á borð út, en Kormákr drap hann við borðinu hann var ungr at aldri ok bráðgǫrr Þat bragð, er Steinarr hafði við Bersa, var af ráðum Þórðar, at Bersa skyldi verr ganga hólmgangan [brandr] [braut] (hon) vill skilja við hann, ok er hon er búin til brottfarar ...[braut] [bregða] [bregða] [bregða] [bregða] [bregða] [bregða] [breyta] Um nóttina hvíldi sínum megin bríkar hvárt þeira var ... ákveðin brullaupsstefna ... ok svá veik við breytiliga, at síðan þessum ráðum var ráðit, fannsk Kormáki fátt um Eitt sinn, er Þorkell í Tungu ok sonr hans rœða um brigðmæli Kormáks, þótti þeim þat hefnda vert [bringa] [brjóta] [brotna] [brotna] var hon honum fǫstnuð ok ákveðin brullaupsstefna [búa] [búa] [búa] [búa] ferr Kormákr at finna Þórveigu ok kvez ekki vilja byggð hennar þar í firðinum [dalkr] Þorkell gerir sér dátt við þá brœðr ok eggjar þá at sitja fyrir Kormáki [deyfa] [deyja] [digr] [draga] [draga] [draga] [draga] Þorvaldr bað Steingerði nú fara með Kormáki; sagði hann drengiliga hafa eptir sótt [duga] [duga] [duga] (Bersi) kemr í Þambardal mjǫk at áliðnum degi, þá er konur gengu ór dyngju Um kveldit gekk Steingerðr frá dyngju sínni ok ambátt með henni [dvelja] snýr (Beri) at durum, er menn sátu við langelda [drekka] [drepa] hann var inn efniligsti maðr, snimma mikill ok sterkr [eiga] [eiga] [einn] [einn] fyrst vartu kallaðr Eyglu-Bersi, en þá Hólmgǫngu-Bersi Nú er tekinn feldr ok breiddr undir fœtr þeim ... Þú, Kormákr, skoraðir á mik til hólmgǫngu, en þar í mót býð ek þér einvígi; þú ert maðr ungr ok lítt reyndr, en á hólmgǫngu er vandhœfi, en alls ekki á einvígi [ella] Eptir þetta skilja þau með engri blíðu Vígi sætti honum ok rak hann aptr með engri vægð Þorgils bróðir hans bannaði honum þat ok lét til engis vera Bersi kvað þetta óskylt tal verit hafa ok bað Odd heim fara ok sér engu af skipta [eftir] [eftir] [eftir] [eftir] [eftir] Þat var eitt sinn, er þeir Oddr ok Glúmr rœddu um, hverir menn mestir væri í heraði sonr Ásmundar eskisíðu sá er um bjó, skyldi ganga at tjǫsnunum, svá at sæi himin milli fóta sér ok heldi í eyrasnepla með þeim formála, sem síðan er eptir hafðr í blóti því, at kallat er tjǫsnublót [eða] systur mína býð ek Kormáki til eiginorðs; tel ek hann sé þá vel kvæntr, ef hann fær Helgu [eftir] bað hann heim dragask ok sitja á engum svikræðum [eldr] [fá] [fá] Hann hafði átt Finnu ina fǫgru [fá] [fífl] [finna] með Oddi váru fiskimenn margir [fjara] Auðheyrðr er fjándskapr í slíku, ok man ek segja Þorvaldi hróp þitt, ok er slíkt engum manni sitjanda [fjall] Hon kom þann dag í Múla ok svarar þessu máli fyrir Kormák ok segir svá: Bjóðit honum ekki falskonu Nú fara orð á milli þeira, ok verða í nǫkkurar greinir um fjárfar Þórveig in fjǫlkunniga [fara] [fara] [fara] [fara] [fara] [fara] Þegar konungr verðr víss farfýsi Kormáks, þá kallar konungr Kormák til sín hann hafði lengi verit í fǫrum ok svá farsæll, at hann kaus sér jafnan hǫfn, þar er hann vildi [fastna] [fastna] ek ætla þér fégjaldit við Bersa Of fégjarn ertu nú, ok horfir þat lítt til sœmðar, at fara með slíkt Nú er tekinn feldr ok breiddr undir fœtr þeim ●●● Þat váru hólmgǫngulǫg, at feldr skal vera fimm alna í skaut ok lykkjur í hornum [festa] [festa] Ásmundr hafði fleira lið ok lagði eigi ǫllu til orrostu [fljóta] [flytja] Snúum fram at firðinum ok fám oss skip; langt er at ríða it innra þeir Oddr ok Glúmr rœddu um, hverir menn mestir væri í heraði. Glúmr talði Þórarin fyrirmann, en Oddr kvað Hólmgǫngu-Bersa at ǫllu framar fengu veðráttu kalda, lagði hrím í seglit; þeir váru jafnan mjǫk frammi brœðr [frétta] Ek býð þér, Bersi, hólmgǫngu á hálfsmánaðar fresti þar fór engi frétt af um heraðit um þetta mál Þetta mun þó fyrir fullt koma [fundr] [fundr] Þá er þeir brœðr váru fulltíða, andaðisk Ǫgmundr [fylgja] Þorgils kvezk fúsari at ríða fyrir innan fjǫrð [fylla] [frændi] [frændi] Dalla kvað hann forzmann vera [fyrir] [fyrir] [fyrir] [fyrir] [fyrir] [fyrir] Þórðr segir: Dragsktu í brott, in vánda fordæða þeir Oddr ok Glúmr rœddu um, hverir menn mestir væri í heraði. Glúmr talði Þórarin fyrirmann, en Oddr kvað Hólmgǫngu-Bersa at ǫllu framar hafða ek nú ætlat at fyrirkoma þeim óskǫpum, er Þórveig hafði á lagt ykkr Steingerði, ok mættið nú njótask, ef ek skæra ina þriðju gásina, svá at engi vissi [fyrna] á ek fé at gjalda þér fyrir Kormák, ef þarf, en fyrri skora ek þér á hólm [fœra] [fœra] [fœra] [fǫr] [fǫr] [fé] Steingerðr sat áðr hjá Þorvaldi ok tók til stýris ok stýrði á flatt skip Kormáks [fótr] Helga, dóttir Fróða jarls, átti sér fóstru framsýna, ok fór hon með henni [forvitna] flest lið var á landi við bakstrelda [gera] [gera] [gera] [gera] [gera] [gera] [ganga] [garpr] Mun nǫkkut alllíkt garpskapr Bersa eða stuldir Þórarins?[gás] Kormákr spyrr, hvat skyli. Hon lætr heimgásina niðr ok mælti: Hví máttir þú eigi kyrr vera? Þá leggsk Kormákr niðr ok heldr fyrir sér vǫku ok vill vita tiltekjur Þórdísar [gás] [gás] [gás] [gefa] [gegna] fóru þeir eptir Bersa ok stefndu it gegnsta til klifsins ok ætluðu at komask fyrir Bersa; en nú er hann fyrir í klifinu [geta] [geta] [geta] [geta] [geta] [gerð] [gifta] Narfi reið við skjǫld ok lét gildliga ok hvaðanæva augun á sem á hrakdýri Þat er líkara, at hann uni nú betr í dag en vér graðung þann, er Kormákr drap, skaltu fá ok rjóða blóð graðungsins á hólinn útan, en gera álfum veizlu af slátrinu, ok mun þér batna [grein] [grautr] [greiða] hon kvazk þeim engi greiðskap gera mundu kauplaust [greiða] þar sat maðr mikill ok sterkligr í bjarnskinsólpu ok gríma fyrir andliti [grenja] [gróa] [grœða] [grœða] (hann) bauð þeim inn í fjǫrðinn ok svá landskosti. Þat þá Ǫgmundr, mælti grundvǫll undir hús [gull] Gæfufátt mun oss verða: hlýða orðum fjánda þessa, en þiggja eigi þetta boð [gæta] [gyrða] Mun nǫkkut alllíkt garpskapr Bersa eða stulðir Þórarins?keyptu þeir brœðr ok Narfi at einum gǫngusveini, at hann skyldi kveða vísu svá at Steingerðr heyrði ok segði, at Kormákr hefði orta hon átti tvá sonu; hét inn ellri Oddr, en inn yngri Guðmundr hann var inn efniligsti maðr, snimma mikill ok sterkr Kormákr segir: Því mantu ekki ráða, in vánda kerling Vítis ertu verð, en eigi kaups, in illa kerling, segir Kormákr Þórðr segir: Dragsktu í brott, in vánda fordæða ófúss mun Þorvarðr at berjask, nema fjǫlkynngi sé við; þykkir mér hitt ráð, at þú hittir Þórdísi spákonu [halda] [halda] [halda] ferr hann at hitta Þórdísi ok fréttir hana, hvat honum væri helzt til heilsubótar þeir brœðr váru með konungi í herferðum hávaðamenn [hafa] Kormákr kvað eigi at hǫgum til skipta, - ef hann sparir eigi við þik sverðit, en hann sparir við oss hann Hann Þá bregðr Váli hart við ok snýr í mót Halldóri haslaðr [háttr] hásinar Hann var maðr auðigr ok hagr heiman heimanfylgju Eptir þat fara hvárir til síns heima, ok líkar hvárigum vel heimleiðis [heita] [heimta] [hafa] [herað] [herað] [hafa] [hjá] [hjalt] hjálmvalar [hafa] [hafa] [hafa] hamrammi [hjá] hefndalaust hann henni honum hjálmvelinum [halla] ok ver hér í nótt ok vitja heilla, ok mun ek þá fá svá gǫrt, at þik bíti ok eigi járn heimagásina Vígi inn hamrammi *skynjaði hvers manns hagi, þess er kom á bœinn eða á brott fœri hávaðamenn ●●● var ekki með farit sem skyldi, ok var brugðit heillinu sverðsins [hirða] Þrír reitar skulu umhverfis feldinn, fets breiðir; út frá reitum skulu vera strengir fjórir, ok heita þat hǫslur; þat er vǫllr haslaðr, er svá er gǫrt heraðflótta Narfi reið við skjǫld ok lét gildliga ok hvaðanæva augum á sem á hrakdýri þá [hlaða] hljóðlyndr rúm var milli hleðans ok þreskjaldarins [hleypa] [hlaupa] [hljóta] [hljóta] [hlaupa] Kormákr hlóð vegg ok barði með hnyðju [hlýða] hólmgǫngu hólmgǫngulǫg hólmlausn hólmlausn hógliga [hollusta] [hrinda] síðan skaltu fara til Vála ok segja þínar hrakningar hrakligar [hrjóta] hrosshvalr Auðheyrðr er fjándskapr í slíku, ok man ek segja Þorvaldi hróp þitt, ok er slíkt engum manni sitjanda [hugr] hvárt hvárigum Hvárt Hvat Hvert [hverfa] hvé [hvetja] [hyggja] Kormákr skaut til hans pálstaf, ok kom á hvalinn, ok søkkðisk. Þóttusk menn þar kenna augu Þórveigar. Þessi hvalr kom ekki upp þaðan í frá, en til Þórveigar spurðisk þat, at hon lá hætt, ok er þat sǫgn manna, at hon hafi af því dáit [hæll] hon var hærð kvenna bezt [hǫnd] hǫggspjót hǫggva viðskipti [hǫggva] [hlaða] hǫrundljóss [hníta] Þorgils, bróðir Kormáks, kvað þetta ofgǫrt. Kormákr kvað nær hófi Konungr lét jafnt hǫgg Þorvalds ok hrakning Kormáks hér er vánt skip í nausti, er ek met hálfri mǫrk á leigu. Þorgils kvað hóf á, ef væri fyrir tvá aura [huga] hvaðanæva hvaðanæva [hlýða] hólmlausn [holmr] hólmgǫngu fengu veðráttu kalda, lagði hrím í seglit; þeir váru jafnan mjǫk frammi brœðr [hugr] hvar gekk þó at hurðunni ok sté upp á þreskjǫldinn ok sá fyrir ofan hlaðann hæðiyrða hvártki [hvika] [hvelfa] hann var hávaðamaðr ok skapheimskr, hœlinn ok þó lítilmenni hǫfðingjaskipti [hvíla] Bersi átti þat sverð, er Hvítingr hét, bitrt sverð, ok fylgði lyfsteinn [hǫfn] [hǫnd] [hǫrfa] [hǫnd] hvat ok gekk þó at hurðunni ok sté upp á þreskjǫldinn ok sá fyrir ofan hlaðann [hlaupa] hólmlausn [hugna] ger honum hœgt at skríða undir hjaltit [hǫnd] [í] [í] [í] inn innan inn [í] [frá] [í] Snúum fram at firðinum ok fám oss skip; langt er at ríða it innra Jafnan muntu illt segja Jafnaðarþokki jafnan [játa] járnrendingunni járnrend Konungr lét jafnt hǫgg Þorvalds ok hrakning Kormáks Síðan ferr Kormákr at finna Steingerði jafnt sem áðr jafnan [kalla] [kasta] hjó Steinarr til Bersa, ok kom á skjaldarrǫndina ok hljóp af skildinum ok á þjóhnappa Bersa ok renndi ofan eptir lærunum í knésbœtr [kemba] [kveða] kauplaust [kaupa] [kerling] [kenna] [kenna] [klif] [klæði] Steingerðr kvazk ekki skyldu kaupa um knífa [koma] [koma] [koma] [koma] [koma] [koma] [koma] [kvánga] [kveðja] [kyssa] [kyssa] kynsþáttr [kné] [kaup] [kalla] [kalla] [kippa] [koma] [koma] [kasta] [klif] [klofna] [kaupa] [kaupa] [koma] [koss] kvánlauss ●●● skeindisk hann á þumalfingri, ok klofnaði kǫggullinn, ok kom blóð á feldinn ●●● Eptir þetta lætr Bersi gera virki um bœ sinn ok sat þá marga vetr í kyrrðum [kveða] kvenkosti [klif] [ketill] [kippa] [kjósa] snýr at durum, er menn sátu við langelda litask hann um ok sér hvergi hrossin, en þau hǫfðu vafizk í einu lœkjarfari skamt frá því, er þau sátu Þorkell hafði sett ǫðrum megin dura sverð brugðit, en ǫðrum megin setti Narfi ljá í langorfi landskosti landtǫku [láta] [láta] [láta] [leggja] [leggja] nú eru frændr Steingerðar lausir ór ǫllum vanda um þetta ráð, hversu sem gefsk Við þessa atburði lagði Steingerðr leiðendi á við Bersa ok vill skilja við hann [leggja] [leggja] [leið] [leggja] [leita] varð hann af þessum lemstrum óvígr [líða] ok í leyni einu lét hann hestinn ok Steinvǫru ok bað hana sín bíða [liggja] [lita] [lof] lítilmannliga [ljósta] [ljá] [lúka] [lúka] [lóga] [lykð] lyfsteinn lyfsteinn [lægi] [leið] [leggja] [leggja] [leggja] [láta] [líða] [líða] [leikr] [ljá] [leita] [liggja] Maðr hét Glúmr; hann var til vers, skapillr ok leiðendr [lyfting] Lítt verðr oss gæfu auðit um þín forlǫg Kona hét Þórdís ok illa lynd [lýsa] [leiða] lítilmenni [láta] [lær] [leggja] [lýja] Þorgils spyrr um máldaga með þeim Bersa ok Steingerði Dóttir hans hét Steinvǫr ... hon var kǫlluð mjóbeina [melr] Narfi stóð við ketil, ok er lokit var at sjóða, vá Narfi upp mǫrbjúga ok brá fyrir nasar Kormáki Lauk svá því máli, at Oddr fell, en Guðmundr varð óvígr ok dó þó síðan Þórarinn kenndi mál Bersa málóði málvǫndrinn mannheill Váru þeir Bersi þá komnir ok mart annarra manna at sjá þenna fund [með] megin [meiða] [meta] [meta] Þorvarðr er þagat fœrðr, ok bindr hon um meizl hans mjólkrketil Steingerðr ... hittir Þorkel bróður sinn, biðr hann heimta fé sín at Bersa, mund ok heimanfylgju, ok kvezk eigi vilja eiga Bersa ørkumlaðan [mót] þat mund, er Bersi var til búðar borinn, mælti Steinarr við Kormák [munu] [mæla] [munu] [munu] [munu] [mæla] mǫttulskauti [með] Hon kom þann dag í Múla ok svarar þessu máli fyrir Kormák ok segir svá: Bjóðit honum ekki falskonu makligan manna skipun mjǫk mjǫk mjǫk [mega] [mega] Þorkell hafði sett ǫðrum megin dura sverð brugðit, en ǫðrum megin setti Narfi ljá í langorfi Nú galt ek þér sona meiðing mótmæli [mót] þeir Oddr ok Glúmr rœddu um, hverir menn mestir væri í heraði. Glúmr talði Þórarin fyrirmann, en Oddr kvað Hólmgǫngu-Bersa at ǫllu framar mislíkar mislyndi [missa] [mæla] [mæla] mannamun mannraun [með] [melr] matsveinum [með] mín Bersi hét maðr, er bjó í Saurbœ, auðigr maðr ok góðr drengr, mikill fyrir sér, vígamaðr [neita] [níðingr] [njóta] [njóta] nær [nyt] [nefna] [naust] [naut] fylldi skipit undir þeim, ok komusk við nauð til sama lands ófúss hann ... var óeirumaðr ***þat er líkast at því komir þú á leið at ek verða heraðflótta, en synir minir úbættir óhætt óhrapalliga óðlundaðr óðlátr [opa] ofmetnaðr óeirðarmaðr ólíkan ógefin ofrhugi ofrhuga ok ok ómátt [orð] ósterkari óskylt óskapglíka óskapþekkar óvígr óvígr óvirðingar óvirðing ósýnn Óvarlig jarl tók því vel ok kallaði á liggja ótta nǫkkurn um skipti þeira Ásmundar ónýts Þorgils, bróðir Kormáks, kvað þetta ofgǫrt. Kormákr kvað nær hófi ok ok ok óknári óskapfellt ósitjanda óráðþægr óvarliga [orð] orrostustað óvænt [ostr] ●●● stígr hann af baki ok gekk til stofu. Steingerðr sat á palli, ok sezk Kormákr hjá henni, en Þorvaldr sitr í bekk ok þar hjá honum Narfi pálstaf [penningr] pungr fylgir (sverði), ok skaltu hann kyrran láta var Steingerðr í stofu ok sat á palli [ráð] [ráða] [rá] [renna] [rétta] [rétta] [reitr] laust Kormákr hjálmvelinum við eyra Þorvaldi, ok fell hann frá stýrinu í rot [rúm] [rjúka] [ræna] [renna] [ráða] ráðahag [rétta] [ráða] [renna] [renna] [renna] [rétta] [reka] [ríða] [ræna] Narfi réttir við ór rotinu, ok talask þeir við [raz] hann var verkstjóri ok skyldi skipa til um sauðaferðir sagði Kormákr sjálffellt níð á þá ok þeim makligt at þola slíkt níð þeir Þess eru þeir fjǫlmennir. Þess til seinir eru vér orðnir, segir Kormákr því því [seiða] saman Steinarr átti sverð þat, er Skrýmir hét; þat var aldri saurugt; fylgði því ok engi vandhœfi Þorkell sér heiman, at þeim sœkisk seint [segja] [segja] [segja] [setja] [setja] [setja] [setja] [setja] [setja] Skaltú engan hlut í eiga um setu Kormáks? ok er slíkt ósitjanda [senda] siðvenju síð síðan sér [sitja] [sitja] [sitja] dóttur Ǫnundar sjóna fara orð í milli þeira, ok þeir fundusk sjálfir ok lǫgðu sér orrostustað síðan sá [saka] [sama] sem sjá [segja] síðr sonr Ǫnundar sjóna er þeir váru skammt frá landi komnir, fylldi skipit undir þeim, ok komusk við nauð til sama lands sér [sitja] [sitja] [gera] Þat mun þó sannask, Kormákr, at þér mun í síðra lagi mega at duga [sjá] [segja] samsumars [seila] Sátt vilju vér bjóða Kormáki, en Bersi á vald konunnar er Kormákr kom at skáladurum, skaraði ofan ljáinn hann sat ýztr í stofu ok hvíldi við skáladyrr Þórarinn var óeirðarmaðr mikill; þar eptir váru synir hans skapfarnir Þeir gengu á skip at skutbryggju Villtu, at ek grœða þik, þó at af mér hafi til hlotizk? - ok mun þér þá skammt mein at verða einn dag var þat, er Kormákr gekk um stræti; sá hann Steingerði sitja í skemmu einni [skara] skarð þat, er í var Skǫfnungi, hvǫttu þeir; var þat því meira sem þat var optar hvatt [skeina] Þat váru hólmgǫngulǫg, at feldr skal vera fimm alna í skaut ok lykkjur í hornum skilit skilja skilja skemmtir skorit skipa skirrt Kormákr brá upp skildinum skjaldarrǫndina skjaldsveinn skipta Nu finnr Steingerðr, at hon er sén; snýr nú í skotit ok sér undir skegg Hagbarði (hann) rœr til lands, gengr skjótt frá skipi ok fær sér hest slíka fǫr ætlar hann Þorvaldi, en hann skauz í skugga ok skammaðisk sín skrjáði Þrír reitar skulu umhverfis feldinn, fets breiðir skyldi Bersi hafði graut, en aðrir menn ost ok skyr Ráð skal setja, ok þurfu vér þín at. Hon sagði þat skylt, slíkt er hon mætti at gera slíkr ●●● graðung þann, er Kormákr drap, skaltu fá ok rjóða blóð graðungsins á hólinn útan, en gera álfum veizlu af slátrinu, ok mun þér batna slíkt smæra eigi skal sól skína á it efra hjaltit, eigi skaltu ok bera þat nema þú búisk til vígs snúa snúit snúa sólskini sprengðan spratt [skeina] skammlaust skýtr skauzk var sá kynsþáttr kallaðr Skíðingar ok hafði litla mannheill skapheimskr skal skipa sláið skrjáði skipstjórnarmaðr Steinarr átti sverð þat, er Skrýmir hét; þat var aldri saurugt; fylgði því ok engi vandhœfi Dalla telr ráðligt at finna Miðfjarðar-Skeggja ok biðja Skǫfnungs. Eptir þetta ferr Kormákr til Reykja ok segir Skeggja málavǫxt, biðr hann ljá sér Skǫfnung sparir skirrt sat konungr ok hans menn í snæðingi slátrastarf soðhúsi sofa sléttar vill bregða sverðinu; þat gengr eigi ór slíðrunum slétt slítr skemmtiligra skapillr ríðr Kormákr frá skipi, ferr at finna Steingerði ok talar við hana, biðr hana gera sér skyrtu sofa Spyrsk slíkum skjóta stal maðr frá Kormáki dálki til spotts er þetta þó lítils vert hjá því, er þú komt mér í þessa staðfestu. Bersi þakkar henni gjǫfina Steingerður sat áðr hjá Þorvaldi ok tók til stýris ok stýrði á flatt skip Kormáks svágǫrt stendr stórum ⟨gekk⟩ hann til stofu ok sá þar engan mann ok heyrði mannamál í innri stofu stígr hann af baki ok gekk til stofu Kormákr ríðr í brott ok leitar þessa stráks ok finnr, ok nú verðr hann at segja it sanna Kormákr ríðr í brott ok leitar þessa stráks ok finnr, ok nú verðr hann at segja it sanna ●●● hann leitar lengi orða við hana; þau svǫr kómu upp at lykðum, at henni mislíkar, at hann yrkir um hana níð svá sverðsoddrinn Hann þerrir af sér sveita á mǫttulskauti Steingerðar sveipt sótti sœkir sœkir sœkja sótt synja [sǫk] sœki sótt stuttliga var Steingerðr í stofu ok sat á palli Þrír reitar skulu umhverfis feldinn, fets breiðir; út frá reitum skulu vera strengir fjórir, ok heita þat hǫslur stunda ●●● einn dag var þat, er Kormákr gekk um stræti; sá hann Steingerði sitja í skemmu einni søkkðisk semði sœkir sætti sǫkótt sǫðulreiði svamm stillti Sœma stígr sœmðarauki [staðr] staðnir [staðr] [staðr] stendr standa stórorðir Starsýn ⸢*struku [ stuku]hann var svartr á hár ok sveipr í hárinu sterkligr staðr [til] Troll hafi þik allan ok svá gull þitt [til] sá er um bjó, skyldi ganga at tjǫsnunum, svá at sæi himin milli fóta sér ok heldi í eyrasnepla með þeim formála, sem síðan er eptir hafðr í blóti því, at kallat er tjǫsnublót teksk tekr tóksk tekr tekr tekit þat var targa járnrend Kormákr tók upp tǫrguna Bersa ok laust á, ok rauk ór eldr telr telði tanngnjóstr [til] [til] tíðrœtt [til] Þat váru hólmgǫngulǫg, at feldr skal vera fimm alna í skaut ok lykkjur í hornum; skyldi þar setja niðr hæla þá, er hǫfuð var á ǫðrum enda; þat hétu tjǫsnur; sá er um bjó, skyldi ganga at tjǫsnunum, svá at sæi himin milli fóta sér ok heldi í eyrasnepla með þeim formála, sem síðan er eptir hafðr í blóti því, at kallat er tjǫsnublót trúi trollauknari tók Kormákr sitr at tafli ok skemmtir sér tanngnjóstr [til] [til] Kormákr sat útar við dyrr í tjaldinu og drakk tvímenning á Steingerði tǫframenninir tómlátr tvíhendir tvímenning tinteinn tala [til] taka tóksk [til] blés mjǫlk hǫndina, er með engum var umbǫndum [um] [um] ek lýsi útferð minni til Íslands Ganga þau út um aðrar dyrr, ok lýkr hann hana í einu útibúri sá snýr í brott ok til útidura [um] [undir] [undir] [undir] upprásir útar útan útláti útan undan undan umsjá umsjá út [um] [undir] ⸢útan [var. ofan ][um] [um] útan unnu [um] síðan setja þeir upp skjǫld hans at fótum honum, en sverð at hǫfði ok breiða á hann vararfeld hans, ok eptir þat stíga þeir á bak ok ríða um fimm bœi ok lýsa víginu á hendr sér ok ríða heim síðan kvazk Kormákr ekki við þeim vanbúinn, útan þeir sviki hann Sátt vilju vér bjóða Kormáki, en Bersi á vald konunnar Þá leggsk Kormákr niðr ok heldr fyrir sér vǫku ok vill vita tiltekjur Þórdísar [varðveita] [vita] Honum var orðit varmt, ok tók hann af hǫfði sér hjálminn [varna] [varna] [veðja] [vefja] [vega] vel vel [vekja] [vekja] oss [venja] [vera] [vera] [vera] [vera] [vera] [vera] [verða] [verða] [verða] [við] [við] vígamaðr [víkva] [víkva] víkverskr víkingaskips [vista] Eptir þetta lætr Bersi gera virki um bœ sinn ok sat þá marga vetr í kyrrðum vænligast [vitja] [vitja] Meir olli því vándra vætta atkvæði en mín mislyndi vettvang [verða] [vera] [verða] [verpa] verkstjóri [við] [við] vandhœfi [vinga] vingott Með Oddi váru fiskimenn margir. Maðr hét Glúmr; hann var til vers Þeir ... fengu veðráttu kalda, lagði hrím í seglit [varna] fǫrum vestr í sveitir með varning [vilja] Vítis ertu verð, en eigi kaups, in illa kerling, segir Kormákr [vita] Kormákr hlóð vegg ok barði með hnyðju spjót þat, er hann kallaði Vigr véttrimina [velja] við sœmanda Vandhœfi Kormákr kvað ok ekki þess mundu auðit verða; kvað illar vættir því snimma skirrt hafa eða óskǫp [valda] væni vandliga [við] [vera] ⟨vatnkakka (ms. uatnknacka)⟩Víst vel [við] síðan setja þeir upp skjǫld hans at fótum honum, en sverð at hǫfði ok breiða á hann vararfeld hans, ok eptir þat stíga þeir á bak ok ríða um fimm bœi ok lýsa víginu á hendr sér ok ríða heim síðan [verða] Þeir settu fyrst virki þat, er heitir Skarðaborg [vera] vestrvíking [verða] yfirlita rétt fram brandinn ok blás á; þá mun skríða yrmlingr undan hjaltinu, halla sverðinu ok ger honum hœgt at skríða undir hjaltit hann sté á hjaltit, ok kom yrmlingrinn ýztr þá þá Spyrsk mér til, sem þverbrestr muni á vera, þó at kostrinn sé góðr þagat [þiggja] þingmaðr þó þó þótt [þola] þat (ms. þ^-t ɔ: Því at, cf. ed. note)ok gekk þó at hurðunni ok sté upp á þreskjǫldinn ok sá fyrir ofan hlaðann [þreifa] [þurfa] þrotar [þræta] Því þá Hon kvað enga þǫrf kvámu hans, kvað Þorvald eigi mundu þola hefndalaust eða frændr hans ⸢*þýðeskr [non emend. þuiueskr]þagat Þegar [þakka] þjóhnappa þjóðgata rúm var milli hleðans ok þreskjaldarins þó þó [þreifa] Þó þótt [þurfa] [þurfa] þyrri ⸢*þýðeskr [non emend. þuiueskr]þó [þola] [ætla] er eigi ráðit, hvárt þú verðr øreigi, ef mik þrotar eigi Bersi kvezk eigi ørendlaust fara vilja í Þambardal øruggt [ørkumla] øxarhamarshǫgg œrit ǫrðigr ǫndvegissúlum [fótr] Þrír reitar skulu umhverfis feldinn, fets breiðir [hǫfuð] [hǫfuð] [hugr] rúm var milli hleðans ok þreskjaldarins skyldi þar setja niðr hæla þá, er hǫfuð var á ǫðrum enda; þat hétu tjǫsnur [holmr] er Kormákr kom at skáladurum, skaraði ofan ljáinn, ok mœtti hann sverðinu, ok brotnaði í mikit skarð Þorkell hafði sett ǫðrum megin dura sverð brugðit, en ǫðrum megin setti Narfi ljá í langorfi ●●● Þat váru hólmgǫngulǫg, at feldr skal vera fimm alna í skaut ok lykkjur í hornum [lýti] [koss] Narfi stóð við ketil, ok er lokit var at sjóða, vá Narfi upp mǫrbjúga ok brá fyrir nasar Kormáki teksk þessi mægð með þeim [slys] ●●● þá er Kormákr kom at skáladurum, skaraði ofan ljáinn, ok mœtti hann sverðinu, ok brotnaði í mikit skarð Sinn maðr skal halda skildi fyrir hvárum þeim, er bersk Maðr skal hafa þrjá skjǫldu, en er þeir [eru] farnir, þá skal ganga á feld, þó at áðr hafi af hǫrfat Svǫrt eru augun, systir, ok samir þat eigi vel

Kormáks saga Korm var...: AM 162 F fol

log in home page info up a level next archive and create persistent link on archive.org
© Tarrin Wills or as indicated

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.
Stay logged in on this browser for 24 hours

Close
Teaching text: text section

Here you can see a piece of text. Clicking on words in the text will show you the dictionary headword, grammatical information and notes on how the word is used.

You should pay careful attention to the explanation of each word. You can test your knowledge using the translation and other exercises.

In some cases there may be audio of a modern Icelandic rendition of the text on this page.

Cookies on our website

Kormáks saga §Korm

á ‘’

á ‘’

á ‘’

á ‘’

áðr ‘’

ábyrgja ‘’

ábreiðuna ‘cover, blanket, bed-cover (sometimes distinguished from áklæði sb. n.)’

af ‘’

áfall ‘wave (that breaks over a ship), sea’

afbrigðum ‘fail (sby), let (sby) down’

afbrigðum ‘fail (sby), let (sby) down’

áfǫll ‘wave (that breaks over a ship), sea’

abbud ‘?“side-booth” (adjoining a booth at a thing), ?small remote booth’

afla ‘power, manpower, (coll.) followers, forces’

afla ‘power, manpower, (coll.) followers, forces’

áhlaupamaðr ‘hot-headed/impetuous person’

aptrbati ‘convalescent, recovered’

aptr ‘(of motion back to the point of departure) back, back again’

akkerum ‘cast anchor’

ákalli ‘claim, demand’

álar ‘eel’

áleiðis ‘set off, continue (on a journey)’

alfr ‘’

allr ‘’

ambátt ‘slave-woman, serving woman’

Ambáttin ‘slave-woman, serving woman’

Ambáttin ‘slave-woman, serving woman’

án ‘’

án ‘’

andorða ‘fall out, start arguing’

anna ‘’

ásjá ‘protection (of sby), help (with/towards sth.)’

áræði ‘courage’

at ‘’

at ‘’

at ‘’

at ‘’

at ‘’

atkvæði ‘magic charm, magic spell, magic’

átrúnaðr ‘faith/belief (in sby/sth.), (religious) conviction’

Auðheyrðr ‘easy to hear, clear’

auðsætt ‘’

auga ‘’

auðveldra ‘easy’

axlarbeinit ‘shoulder-bone’

ávant ‘there is a lack (of sth.) (with respect to sth.) (in relation to sth.), (sth.) is lacking/wanting’

bakstrelda ‘fire at which one can warm oneself’

bak ‘’

banna ‘’

batna ‘’

barnfóstr ‘fostering a child’

bátr ‘’

beiða ‘’

beita ‘’

bekkr ‘’

bera ‘’

bera ‘’

bera ‘’

bera ‘’

bera ‘’

bera ‘’

bera ‘’

bezt ‘as well as possible, in the best possible way’

binda ‘’

bilt ‘(sby) is paralysed (suddenly by sorcery or out of fright, usually in a fight/battle), (sby) is seized by fright, (sby) lacks the cou’

bjarnólpumaðr ‘person dressed in a bearskin cloak’

bitrt ‘sharp, keen’

bjarnskinnsólpu ‘bearskin cloak’

bjarga ‘’

bitrliga ‘sharp, keen’

bjóða ‘’

blása ‘’

blár ‘’

blása ‘’

blóðnaut ‘’

blístra ‘?sniff in (sby's) tracks, ?whistle (for sby) in vain’

blóð ‘’

blóðnaut ‘sacrificial ox’