On this page...
- Ólhv, TGT §13.3 ‘ ...’31-3
- Sigv Nesv 1I ‘ ...’2-3
- Ólhv, TGT §13.4 ‘ ...’3-5
- SnSt Ht 28III ‘ ...’4-5
- Ólhv, TGT §13.5 ‘ ...’5-7
- Anon (TGT) 11III ‘ ...’6-6
- Ólhv, TGT §13.6 ‘ ...’7-12
- Anon (TGT) 12III ‘ ...’8-10
- Ólhv, TGT §13.7 ‘ ...’12-15
- Kolb Lv 7III ‘ ...’13-14
- Ólhv, TGT §13.8 ‘ ...’15-18
- Ólhv Frag 2III ‘ ...’16-17
- Ólhv, TGT §13.9 ‘ ...’18-21
- Arn Hryn 2II ‘ ...’20-21
- Ólhv, TGT §13.10 ‘ ...’21-23
- Guðbr Frag 2III ‘ ...’22-23
- Ólhv, TGT §13.11 ‘ ...’23-26
- SnH Frag 1III ‘ ...’24-25
- Ólhv, TGT §13.12 ‘ ...’26-28
- Anon (TGT) 13III ‘ ...’27-27
- Ólhv, TGT §13.13 ‘ ...’28-30
- ÞjóðA Frag 4II ‘ ...’29-30
- Ólhv, TGT §13.14 ‘ ...’30-1
- Guðl Lv 1III ‘ ...’31-32
- Texts
- Málfrœðiritgerðirnar83-119
- The Third Grammatical Treatise94-111
er ſu ſamſtaꝼa er ꝼẏrſt ſett i enu ſiðaʀa oꝛðí er ſiðarſt var ꜳðꝛ eða hinn ſamí raꝺ
ꝺar ſtaꝼr
ok sva þeir er epter koma i bꜳðum ſamſtǫꝼum ſem ſighvatr qvað Foꝛ oꝛ vik
vꜳrí þat hæẏrer miǫk þeſſum leſti eꝼ ſa er niðꝛ lagſ ſtaꝼr i æinni ſogn er ꝼẏrſtr er ſkí
paðꝛ
i þvi oꝛði er epter kemr ſem ſnoꝛri qvað Skiallꝺbrakſ ſkẏlia millꝺum ſkipreiðu mer hei
ða
þenna loſt kollum ver þreſkǫllꝺ þat er catenphaton eꝼ maðr æignar uviðꝛkvęmiliga
oðꝛum lut þat ſem ana ſem her Skið gekk ꝼramm at ꝼlæði ꝼloðſ i hreggi oðu her er
kallat at ſkip gengi enn þat er æiginligt monnum eða kvikenꝺum Sa lǫſtr hæẏrer catenpha
ton
er ver kǫllum nẏkrat eða ꝼinngalkat ok verðꝛ þat meſt i nẏgioꝛꝼíngum ſem her Hringtæler
gaꝼ halu hlẏr ſolar mer ꝺẏra oſſ kom hrunꝺ til hanꝺa hræpollz ꝺꝛiꝼin golli ſut þa
er herianſ hattar her er exin kolluð i ǫðꝛum helmingí trollkona ſkiallꝺar eða valkẏria
enn oðꝛum helmingi ſut híalmſinſ ok er sva ſkipt likneſkium a hinum ſama lut ſem nẏkr ſk
iptiz
a margar leiðer pleonaſmus er hegomlig viðlagning oꝛðanna um þat ꝼramm ſem ꝼullu
mꜳlí hæẏrer ſem kolbæinn qvað munꝺi mer ꝼyrir ſtunꝺu mikit oꝛðalag þikkia um ellꝺ grenni
unnar æẏrum ſlikt at hæẏra þetta naꝼn æẏrum þarꝼ æigi til ꝼullz mꜳlſ þviat ekki vit mannz
hæẏrer nema æẏru Periſologia er hegomlig viðꝛlagning oꝛðanna þeira er ekki merkingar
aꝼl
haꝼa með þvi mꜳli ſem upp er tekit þat heꝼi ek ſagt er ſialꝼr viſſag ꝺulðꝛ ꝼer ek
hinſ er ꝺꝛengr þeger her þarꝼ æigi hið ſiðaa mꜳl þviat þat ma ſkilia eꝼ maðr ſeger þat ſem hann veit
at hann þeger ẏꝼer því er hann veit æigi Matrologia er kǫllut langt ſen þat ſem tekr unẏtſam
legha
luti til þeſſ mlſ ſem ſkꜳllꝺit talar er þeſſi ꝼigura viða ſett i onꝺverðum kvæðum
ſem arno qvað i magnuſſ ꝺꝛapu Seínkun verðꝛ þa er hlæbarðz hanka hnika áár hin
liota bra her ſeger hann ꝼra hrakꝼꝛum ſinum enn þat hæẏrer ekki konungſ loꝼí þeſſi ꝼigura verðꝛ
ok eꝼ maðꝛ talar þoꝛꝼum ꝼleira um hinn ſama lut ſem guðbꝛanꝺꝛ qvað i ſvǫlum upp
ſetr mǫkk hinn míkkla moð ꝼiallz uerollꝺ alla Tantologia er þat eꝼ hín ſama ſgn
er opta tekín enn til hæẏrer eða merking ſem qvað ſnęglu hallí Sva let unꝺ ſig ſeggia ꝺrot
tinn
lonꝺ ǫll lagín liðſ oꝺꝺvití her ero tvennar konungſ kenníngar til hinſ ſama mꜳlſ þat kol
lum
ver oꝼkent Ecliꝼſiſ er þrot nauzunlegrar ſagnar þeirar er haꝼa þarꝼ i ꝼullu mꜳ
li
ſem her Foꝛ hvat raaðꝛ hilmí at ꝼinna aðꝛ ſiklingr til ſættar gekk her ſkoꝛter konungs naꝼn
eða kenning til ꝼullz malſ Tapinoſis er minkan mikilſ lutar i mꜳlí þat er ſen auð
ſẏner
annat enn aꝼ ſkal rꜳða ſem þioðolꝼr qvað Snart við ſæþrað kẏrtat ſik la blær a
ꝺikí hann ſett ſæ eða haꝼ ꝼyrir þau litil vǫtn ſem eru a lanꝺi Cachoſinteton er laſta ꝼull ſa
man
ſetning ſagnanna ſem qvað guðlaugr Hrokk at hauga bꝛekku hotz meiʀ en til
gꜳtum ꝼyrir hẏrboði hriða hallꝺoꝛ i bug ſkiallꝺí her er oꝼagrlega ſaman ſkipað