On this page...
- Eyv Lv 8I ‘Bôrum, Ullr, of alla, ...’4-5
- ÞjóðA Sex 27II ‘Ǫrð sær Yrsu burðar ...’5-7
- Skúli Svǫlðr 4III ‘Þás ræfrvita Reifnis ...’11-12
- Anon Bjark 4III ‘Gramr enn gjǫflasti ...’13-14
- Anon Bjark 5III ‘Ýtti ǫrr hilmir, ...’14-16
- Anon Bjark 6III ‘Gladdi gunnveitir, ...’16-18
- Þfagr Frag 2III ‘Kastar gramr á glæstar ...’22-23
- Eskál Hardr 1III ‘Liðbrǫndum kná Lundar ...’24-25
- ESk Øxfl 7III ‘Blóðeisu liggr bæði ...’25-26
- ESk Øxfl 8III ‘Dœgr þrymr hvert, en hjarta ...’27-29
- Þmaur Frag 1III ‘Sér á seima rýri, ...’30-31
- Ótt Hfl 2I ‘Góðmennis þarfk Gunnar ...’32-1
- Texts
- Snorra Edda2-82
- Skáldskaparmál44-82
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
Aðilſ konun gr reið at hríngnum ok tok til með ſpioz oꝺꝺinum ok renꝺi upp a ꝼalinn ok þa
veik hrolꝼr kraki aptrok ſa er hann laut niðꝛ þa mæ lt i hann ſvinbæẏgt heꝼi ek nu þann
er rikaztr var aꝼ ſvium sua ſkilðuz þei r aꝼ þeſſi ſok er gull kallað ſꜳð kraka eða ꝼræ
ꝼẏriſ valla Sua qvað æẏvínꝺꝛ ſkallꝺa ſpiller Barum ullr um alla ímunlaukſ a hau
ka
ꝼiǫllum ꝼẏriſ valla ꝼræ hakonar æꝼi Sua ſem þioðolꝼr qvað Eẏſ lan ꝺꝛeki lioſu laſt
vaʀ kraka barri a hle millꝺar hollꝺi haukſ kalꝼoꝛ mer ſialꝼum ǫꝛð ſær ẏrſu bur
ðar
inn ꝺꝛott ioꝼu ſinn i biart ꝼlugu aðan brattakr vala ſpakra
S ua er ſagt at konun gr ſa er hǫlgí er neꝼnꝺꝛ er haloga lan ꝺ er við kent hann var ꝼaðer þoꝛger
ðar
holgabruðar þau voꝛu bæði blotuðok var haugr hǫlga kaſtaðꝛ ǫnn ur
ꝼlo aꝼ ſilꝼri eða gulli þat var blot ꝼeið enn onn ur ꝼlo aꝼ mollꝺu ok gríotí sua qvað ſkulí þoꝛſ
teinſ ſon
þa er ræꝼr vita reíꝼníſ rauð ek ꝼyrir ſvolð til auðar her ꝼẏlginſ bar ek hǫlga
haugþok ſama baugum i biarka malum enum ꝼoꝛnum eru tolð moꝛg gullz heití Sua
ſeger þar Gramr hinn gioꝼlaztí giæꝺꝺí hirð ſina ꝼeníu ꝼoꝛver kí ꝼaꝼniſ miðgarði
glaſiſ globaʀi grana ꝼagrbẏrði ꝺꝛaupniſ ꝺẏrſveita ꝺuni gra ꝼvítníſ Yttí ǫꝛr hil
mer
allꝺer við toku ſíꝼiar ſvarðꝼeſtum ſvelli ꝺalnauðar tregum otrſ giǫllꝺum tꜳrum
marꝺallar ellꝺi oꝛanar iðia glẏſ malum Glaꝺꝺí gunn veítí gengum ꝼagrbuner þiaza
þin gſkꜳlum þioðer her margar rinar rauð mꜳlmí rogi níꝼlunga viſi hinn vig ꝺiarꝼí
vaktí hann ballꝺꝛ þæẏgí gull er kallat i kenn ingum ellꝺꝛ hanꝺar liðſ eða leggia þvia t
þat er rautt en ſilꝼr ſnær eða ſvell eða hela þvia t þat er hvítt með ſama hættí ſkal ok kenna
gulleða ſilꝼr til ſioðſ eða ꝺigulſ eða lauðar enn hvartveggia ſilꝼr ok gull ma ver a gríot
hanꝺaeða halſgioꝛð nokkurſ þeſſ mann z er títt var at haꝼa men men ok hringar
eru bæði ſilꝼrok gull eꝼ æigi er ann an veg greint Sem qvað þoꝛleikr ꝼagri Kaſtar gramr a
glæſtar gegn valſtoðvar þegnum ungr viſi geꝼr æiſu armleggſ ꝺigul ꝼar mi ok ſem
qvað æina ſkala glamm Liðbronꝺum kna lunꝺar lan ꝺꝼrækn ioꝼur granꝺa hẏkka ek
ræſiſ rekka rinar griot oꝼ þriota Sua qvað æína ſcula ſon bloð æiſu liggr bęðí
biargſ tveím megín geíma ſioðſ a ek ſǫkkva ſtriði ſnærok ellꝺꝛ at mæra ok enn
ſem hann qvað Dægr þrumer hver t en hiarta hlẏr ſkillꝺer ræðꝛ millꝺu heita blakk s oꝼ hvitum
haꝼlæẏgr ꝺigul ſkaꝼli allꝺꝛí ma ꝼyrir ellꝺí ꜳlſ hrẏnbrautar ſkala ǫll veðꝛ ꝼolka ꝼeller
ꝼramm ræði ſnæ bræða her er gull kallat ſnær ſkalann a sua qvað þoꝛðꝛ maura ſkallꝺ
Ser a ſeíma rẏri ſigðiſ latrſ at ttí hraunſ glaðſenꝺer hanꝺa her moðꝛ ꝼoður
goðanM aðr er kallaðꝛ bꝛíotr gullzenſ sua ſem qva ð ottaʀ goðan
ſvartí Goðmen niſ þarꝼ e gunar gullbriotanꝺa niota hann er alnennin inn i
veik hrolꝼr kraki aptr
er rikaztr v
ꝼẏriſ valla Sua q
ka
ꝼiǫllu
vaʀ kraka barri a h
ðar
in
ðar
holgabruðar þau voꝛu bæði blotuð
ꝼlo aꝼ ſilꝼ
teinſ ſ
þa er ræꝼr vita reíꝼníſ rauð ek ꝼ
haugþok ſama baugu
ſeg
glaſiſ globaʀi grana ꝼagrbẏrði ꝺꝛaupniſ ꝺẏrſveita ꝺuni g
m
allꝺ
marꝺallar ellꝺi oꝛanar iðia glẏſ malu
þ
vaktí h
þ
gull
hanꝺa
eru bæði ſilꝼr
glæſtar gegn valſtoðvar þegnu
q
ræſiſ rekka rinar griot oꝼ þriota Sua q
biargſ tveím megín geíma ſioðſ a ek ſǫkkva ſtriði ſnær
ſem h
haꝼlæẏgr ꝺigul ſkaꝼli allꝺꝛí ma ꝼ
ꝼram
Ser a ſeíma rẏri ſigðiſ latrſ at ttí hraunſ glaðſenꝺ
goðan
ſvartí Goðm