Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Haraldr harðráði Sigurðarson, Gamanvísur 2’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 36-7.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Súð sneið fyr víða Sikiley; vôrum þá prúðir; {hjǫrtr vengis} skreið brýnt und drengjum, vel til vánar. Vættik miðr, at motti myni enn nenna þinig; þó lætr {Gerðr gollhrings} í Gǫrðum skolla við mér.
‘The ship sliced [the sea] before broad Sicily; we were proud then; the stag of the cabin [SHIP] glided swiftly beneath the men entirely as expected. I hardly think that a sluggard will ever head there; yet the Gerðr <goddess> of the gold ring [WOMAN] in Russia ridicules me.’
In SnE and LaufE the first helmingr illustrates one of a range of kennings for ‘ship’ (vengis hjǫrtr ‘stag of the cabin’).
For Haraldr’s campaigns in and around Sicily, see also ÞjóðA Sex 2, Bǫlv Hardr 4 and Valg Har 1. He participated in an expedition sent by the Byzantine emperor 1038-40 to reconquer Sicily from the Saracens (see ÍF 28, 81-2 n. 1; Sigfús Blöndal 1978, 65-71). — [5-8]: Duplicated as st. 3/5-8 below.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brúnn skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikil víða
súð; vôrum þá prúðir;
brúnn skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
muni enn þannig renna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sveið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brún skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und strengjum.
Vættik minnr, at motti
muni enn þinnig renna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýn skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr undir drengjum.
Vættik miðr, á motti
myni enn þinnig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýn skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
veitti ek miðr, at †mote†
muni enn þinnug renna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik minnr, at motti
mani enn þinnig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
muni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vænn til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
muni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
muni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik minnr, at †moti†
mani enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til varnar
vengis hjǫrtr um drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brúnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Snæið fyrir sikil æy viða sv́ð vorvm þa prvðir br | ynt skræið væl til vánar vængis hiǫrtr vndṛ ṿṇdrengivm .
(VEÞ)
Sneið fyr Sikiley víða
†suder†; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und †dreingum†.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Skj: Haraldr Sigurðarson harðráði, Lausavísur 4: AI, 357, BI, 329, Skald I, 166, NN §§2023, 2266; Mork 1867, 15, Mork 1928-32, 85, Andersson and Gade 2000, 148, 472 (MH); Fms 6, 169 (HSig ch. 15); ÍF 29, 237 (ch. 51); ÍF 28, 89 (HSig ch. 15), F 1871, 201, E 1916, 43; SnE 1848-87, I, 444-5, II, 332, 443, SnE 1931, 157, SnE 1998, I, 75; LaufE 1979, 394.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.