ſannan Engla konungr enn ſem eiliꝼr qvað Mattr er en menn oꝼ hẏggí mætr guðſ vínar betri
þo er engla gramr ollu o helgari ok dyrri iordanar konungr sua qvað ſighvatr Enꝺꝛ reð
engla ſenꝺa iordanar gramr ꝼioꝛa ꝼoꝛſ þo hann a herſi heilagt skopt or loptí Girkia
konungr ſem arnoʀ qvað Bæn heꝼi ek ꝼyrir beíní bragna ꝼallz við ſniallan girkia uꝛð ok garða
giꝼ launag sva ioꝼri sua qvað enn eiliꝼr kulna ſveinn Hímins ꝺẏrð loꝼar holða hann er allz konungr
ſtillí Her kallaði hann kriſt konung mannanna ok annat ſinn allz konung sua qvað Einaʀ ſkula ſon
let ſa er lanꝺ ꝼolks giæter likbíartr hímínʀiki umgæẏpnanꝺi opna allz heimſ ꝼyrir gram
ſniǫllum Þar koma ſaman kenníngar ok verðꝛ ſa at ſkilia af stoðu ſniǫllu̅
er ræðꝛ ſkallꝺſkapínn um hvarn kveðit er konunginn þat er rett at kalla mickla
garðz keiſara grikkia konung ok sua þann konung er ræðꝛ ioꝛſala lanꝺi at kalla iorſala konung sua ok at
kalla romſ konung roma borgar keíſara eða engla konung þann ſem englanꝺi ræðꝛ enn ſu kenning
er aðꝛ var ritat at kalla kríſt konung manna þa kenning ma eiga hverr konungr Konunga alla er
rett at kenna sua at kalla þa lanꝺraðenꝺꝛ eða lanꝺz voꝛðu eða lanꝺſækí eða hirðſtíoꝛa eða voꝛð
lanꝺz ꝼolkſ sua qvað eẏvínꝺꝛ ſkalꝺa ſpiller Farma tẏſ ꝼioꝛvi næmðu iarðraðenꝺꝛ a ogloe Ok ſem
glumr qvað geira ſon Hilmer rauð unꝺ hialmí heina laut a gautum þar varð i gnẏ geira
grunꝺar voꝛðꝛ oꝼ ꝼunꝺinn Sem þioðolꝼr qvað Hárr ſkẏli hirðar ſtioꝛí hugreiꝼr ſonum
leíꝼa arꝼ ok oðal toꝛꝼu oſk mín er þat ſína Sem æinaʀ qvað Snakſ berr ꝼallꝺ oꝼ ꝼræknum
ꝼolk vrðꝛ konungſ hoꝛða ꝼrama telr greppr ꝼyrir gumnum geðſniallr ſkarar ꝼialli
rett er ok um þann konung er unꝺer honum eru ſkatt konungar at kalla hann konung konunga Keiſari er
æztr konunga enn þar næſt er konungr ſa er ræðꝛ ꝼyrir þioðlanꝺi iaꝼn i kenníngum ǫllum hverr við annan
i ſkallꝺſkap þar næſt eru þeir menn er iarlar heíta eða ſkatt konungar ok eru þeir iaꝼner i kenníngum
við konung nema æigi ma þa kalla þioðkonunga er ſkatt gillꝺer eru sua qvað Arno Iarla ſkallꝺ
um þoꝛꝼinn iarl Nemí ꝺꝛott hve ſia ſottí ſnarlẏnꝺꝛ konungr iarla æigi þraut við ægí
oꝼ vægían gram bægía þar næſt eru i kenníngum ſkallꝺſkapar þeir menn er herſar heita
kenna ma þa ſem konung eða iarl sua at kalla þa gullbꝛota ok auð millꝺinga ok merkiſmenn
ok ꝼolkſtioꝛa eða kalla hann oꝺꝺvita liðſinſ eða oʀosto ꝼyrir þvi at þioð konungr hverr ſa er ræðꝛ moꝛgum
lonꝺum þa ſetr hann til lanꝺſtioꝛnar með ser ſkatt konunga ok Iarla at ꝺæma lanꝺzlg ok veria lanꝺ
ꝼyrir oꝼriðí í þeim lonꝺum er konungi liggía ꝼiai Ok ſkulo þeira ꝺomar ok reꝼſingar vera þar iaꝼnretter
ſem ſialꝼſ konungſ en i æínu lanꝺi eru mrg herut ok er þat hattr konunga at ſetia þar rettara
ẏꝼer sua moꝛg heruð ſem hann geꝼr til vallꝺz ok heíta þeir hersar eða lenꝺer menn i ꝺanſkri tungu
enn greiꝼar i ſax lanꝺí enn barunar i englanꝺí þeir ſkulo ok vera retter ꝺomarar ok retter lanꝺvarnar
menn ẏꝼer þvi riki er þeim er ꝼengit til ſtioꝛnar eꝼ æigi er konungr nęr þa ſkal ꝼyrir þeim merki bera i oꝛ roſtum