þvi ſkíp ꝺverga ſua ſem her bæði a ek til bꝛuðar berg iarlſ ok ſkip ꝺverga ſollinn vínꝺ
at ſenꝺa ſeínꝼẏrnꝺ gotu æína Hvernveg ſkal kenna þoꝛ Sua at ſenꝺa ſeínꝼẏrnꝺ gotu æína
at kalla hann ſon oðinſ ok iarðar ꝼaðer magna ok moða ok þruðar verr siꝼiar
ſtiup ꝼaðer ullar ſtẏrer ok æiganꝺí miǫllníſ ok megin giarða bilſkirniſ verianꝺí ꜳſ
garðz
miðgarðz ꝺolgr ok baní iǫtna ok trǫllkuenna Veganꝺí hrungníſ Geirrað
ar
þrívallꝺa Drottinn þíalva ok rǫſku ꝺolgr miðgarðz oꝛmſ ꝼoſtri vingníſ ok
hloꝛu sua qvað bragi ſkaallꝺ Vaðꝛ la viðꝛiſ arꝼa vilgi ſlakr er raktiz a æẏneꝼiſ on
ꝺꝛí
ioꝛmunganꝺꝛ at ſanꝺí sua qvað ǫlꝼer hnuꝼa ęſtiz allra lanꝺa um gerð ok ſonr iarðar
Sua qvað æẏliꝼr Reiðꝛ ſtoð rǫſku broðer va gagn ꝼaðer magna ſkelꝼra þoꝛſ ne þíalꝼa þrot
ta
ſteín við otta ok ſem qvað æẏſteinn vallꝺa ſon Leit a brattrar brautar baug hvaſſlegum
augum æſtiz aðꝛ at ꝼlauſti ꜹgurſ buð ꝼaðer þruðar enn qvað æẏſteinn Sín bio ſiꝼiar ru
ní
ſnarla ꝼramm með karlí hoꝛn ſtraum getinn hrímníſ hræra veiðar ꝼærí ok enn
Sua bra viðꝛ at ſẏioꝛ ſeiðꝛ renꝺi ꝼramm breiðar iarðar ut boꝛði ullz magſ hne
ꝼar
ſkullu sua qvað bragí hamri ꝼoꝛſt í hæægri honꝺ þa er allra lanꝺa æẏger oꝼlug barða
enꝺi ſeiðſ oꝼ kenꝺi sua qvað Gamli meðan gramr hinn er ſvik ſamði ſnart bilſkirniſ
hiarta grunꝺar ꝼiſk með granꝺí gliuꝼr ſkeliungſ nam ríuꝼa sua qvað þoꝛbioꝛn ꝺisar
ſkallꝺ
þoꝛr heꝼer ẏggſ með arum aſgarð aꝼ þrek varðan sua qvað bragí Ok boꝛð roínſ
barða bꝛautar hríngr hinn liotí a hauſprengi hrungiſ harðgeꝺꝛ neðan ſtarði enn
qvað bragí vel haꝼit ẏðꝛum ẏẏkium aptr þrivallꝺa hallꝺít ſimblí ſumbl oꝼ mærum
ſunꝺꝛ kliuꝼr níu hoꝼða sua kvað Eiliꝼr Þrongum gæir við þungum þangſ rauðbita
tangar kvellꝺ runninna kvenna kunnlegſ alin munní sua qvað bꝛagí þiokvoxnum qvað
þikkia þiklíng ꝼaren míckla haꝼra nioz at hoꝼgum hætting megín ꝺꝛætti sua qvað
ulꝼr Full oꝼlugr let ꝼeller ꝼiallgautz hneꝼa ſkialla ramt mein var þat ræẏní reẏ
rar
logſ við æẏra ok enn Viðgẏmrer lauſt vímrar vaðſ aꝼ ꝼranum naðꝛí hluſta gꝛu
nn
við hronnum hlaut ínnan sua mínnum her er hann kallaꝺꝛ iotunn vimrar vaðſ a heiter
vimur er þoꝛr oð þa er hann ſottí til geirraðar garða sua qvað vetr liði ſkallꝺ Leggí
brauztu leiknar lamꝺer þrivallꝺa ſtæẏpter ſtarkeþi ſtettu oꝼ gialꝼ ꝺauꝺa sua qvað þoꝛ
bioꝛn
ꝺiſar ſkallꝺ Gall i keilu kolli kiallanꝺi bꝛauztu alla aꝺꝛ ꝺꝛaptu lut ok lei
ꝺa
leztu ꝺꝛæẏra buſæẏru heꝼter þu hengiann kioptu hẏrrokkin ꝺo ꝼẏrrí þo var
ſnemr en ſama ſvivoʀ numin liꝼí æiganꝺi hringhoꝛna ok æiganꝺi hringhoꝛna ok
Hvernveg ſkal kenna ballꝺꝛ sua at kalla hann ſon oðinſ ok ꝼriggiar ver nonnu ꝼaðer ꝼoꝛſeta
ꝺꝛaupniſ ꝺolgr haðar heliar ſinní grata guð Ulꝼr ugga ſon heꝼer kveðit epter