Ai heiter arꝼi ſonr arꝼuní arꝼþegí mǫgr niðꝛ ſeꝼi erꝼingi konr heꝼner bu
Broðer heiter bloði barmi hneꝼi hlẏrí liꝼrí ſiꝼr kunꝺꝛ kẏnſtaꝼr niðiungr
ættſtuðill ættbaðmr kẏn aꝼkvæmí aꝼſpríngr
Heita ok mꜳgar ſiꝼiungar ſvilar hleẏtar ſpiallanꝺí þopti kompann ꝼelagi
ꝼoſtrí vínr vanꝺa maðꝛ ꝼrænꝺi Heiter ꝺolgr anꝺſkotí ſǫkkvi
þrǫngver ſkaða maðr uſviꝼrungr bꜳgí anꝺſkoti uvin þetta kǫllum ver ſannkenningar
at kalla at maðꝛ ſe hrauſtr harðꝛ hagr hoꝛſk kiænn kuðꝛ rikr rǫſkr reiðꝛ
rammr raðugr ſniallr ſnarpr ſnotr ſterkr ſtórvitr Vaſkr vænn va vǫllꝺugr bliðꝛ
biartr Þetta kǫllum ver tviríðit her ꝼẏlger ſtuðning ſannkenníngu eꝼ maðr
er kallaðꝛ alrǫſkr oꝼrhugaðꝛ ꝼullhvatr vegſæll ok aa marga uega er ſannkenningum
bꝛeẏtt ok heẏia þær meſt oꝛða ꝼiǫlða i ſkallꝺſkapnum ok ꝼegra meſt kveðſkapinn
Mann ſkal kenna við verk ſin ǫll þau er hann þiggr eða veitr eða gioꝛer
hann máá kenna til eignar ſinnar þeirar er hann áá eðꝛ gaꝼ þa ſkal sva kenna við þeſſa lutí
kalla hann vinnanꝺa eða ꝼremianꝺa verka ſinna mann m kalla viðar heítum ǫllum
karlkenꝺum þat ma sva kenna við þeſſa luti kalla hann vinnanꝺa eða ꝼremíanꝺa þviat hann vinnr
þat er hann gioꝛer ok reẏner Tre er ok viðꝛ ok reẏner kallaðꝛ er hǫggr ſtoꝼn eða ſtaꝼr ꝼioʀ eða bo
ꝺꝛaugr ok kenꝺꝛ til eignar eða verka sva qvað þoꝛðꝛ ſ ſon hlakkar ſtoꝼnſ at heꝼna herðenꝺꝛ í
þvi ſverða sva qvað Aſgrimr ionſ ſon Laðſ rupla ꝼe ꝼriðu ꝼoꝛnbauga herꝺꝛaugar ſverða ſæki
níoꝛðu ſer veſlarí heſliſ kallaðer eru menn nioꝛðungar eða narungar miðiungar
eða ſtrengianꝺí víga eða verka sva qvað Sighvatr Unꝺꝛ lta þat ẏtar æigi ſmtt er mꜳttið
ſkeníoꝛðungum ſkoꝛðu ſkẏlauſſ rǫðull hẏlía hvern karlmann m kalla ꝼeiti eða
ꝼæði hræꝼugla eða varga sva ilrioð eða gomrioð sva qvað arno auſtan kom tu með allra
meſtan ẏggíar máárſ i þrænſkar ꝼiðꝛí rioðꝛ en ꝼianꝺmenn ẏðꝛa ꝼlma qvaðu
ægiſ hialma sva qvað ʀǫgnvallꝺr hvat man ek ẏðꝛ eða oðꝛum ulꝼbꝛẏnínꝺum kẏnna heiðz loꝼa
ek hialmi bliðan hrannz nema guð ſannan maðꝛ er kenꝺꝛ ꝼlæẏger ok ꝼerger heiter Ok
hreẏter mẏger ok meíðer ſæker ok ſærer ſǫkkver ok ſlǫngver vælir ok veiter æger ok otti sva qvað Arno Ottí
kunnit elgium hætta æði veðꝛſ um ſkelꝼðan græði ꝼenginſ gullz eða ꝼęðit ella ꝼremztan
allꝺꝛ unꝺ ꝺꝛiꝼnu tíallꝺí þerſum heitum ſkal kenna mann til gullz eða vapna sva qvað olaꝼr leggſſon
Giarn em ek mlſ um maurnar mæring þann er blik ſærer sva qvað Snoꝛri ſturlu ſon
hann  hǫpp at ſẏnní hann veller blik ſpannar kenna ſkal mann heítum oðinſ ǫllum ok allra áſa
heitum vel þikker kent til ꜳlꝼa kent er ok til iǫtna eða ꝺverga sva qvað Geſtr Geſtr heꝼver geitiſ