uar þar ok ꜱva er orrustan skylldi vera A annan ueg var ín en a annan veg skogr mikill En skamt
fra nni var enn  En a heiðinni tiolldvðv menn aðalsteins konungs ok stoðv tiolld þeira allt imillum
arínnar ok skogsíns ok var þat lavng leið er stoðv tiolld þeira suo htt at hinir mattu ekki til
sea huart lið þeira var mart eðr ftt Menn Olafs konungs tiollduðv þvi fyrir norðan hesli stengrnar
at þangat uar af hallt Menn Aðalsteins konungs saugðv at hann mundi koma dag fra degí En lið droz til þeira
nott ok dag En er stefna su var liðin er a kveðín var vm fvndínn þa giorðv þat rað menn Aðalsteins konungs at
friðr stæði ok æigi væri fy heriat en konungr kiæmí þeir sendv menn a fund Olafs konungs ok skylldi beiðaz
friðar ok sættar boða ok segia at Aðalsteinn konungr se kominn með liði sinu En er senði menn koma til Olafs konungs þa
tok hann at bua her sínn ok ætlaði þa at heria Sendi menn bera nu upp erendi sín fyrir Olaf konung þa stoðvaði
hann heriṅ ok sat konungr þa i raða gerðvm þann dag ok hofþingiar með honum laugðv menn þar allmisiafmnt
til ꜱumír fystu miok at þenna kost skylldi vpp taka sogðv þo at
þetta uar hín mesta frægðar ferð Sumir lauttu þeꜱ ok kvaðv Aðalstein konung myklv meira fe
framm mundu bioða ef þeir tœki æigi þenna ok var sv raða giorð hofð Sendi menn baðv
konung gefa ꜱer tom til at finna konung ok vita ef hann vill enn meira gefa til friðar þeir beiddv griða
einn dag til ferðar annan til vm raða þriðia til aptr ferðar Olafr konungr jatti þvi foru sendimenn ok koma aftr hinn þriðia
dag sem a kueðit uar Segia þeir at Aðalsteinn konungr vili gefa allt þat er heitið var ok þar vm fram mork
gullz hverium sueítar hofdíngia En tvær merkr hirdstiora hverivm En v. merkr Jarla huerivm
Þa let konungr bera þetta fyrir menn sína var enn sem fy at svmir fystv en svmir lauttv En at lyktum
veitti konungr órskurð at þenna vill hann upp taka Ef þat fylgir at Aðalsteinn konungr vill hann lata hafa norðimbra land
með ollum gǫgnum Sendi menn biðía en fresta vm þria daga ok þat með at konungr sendi menn
sína at heyra orð Aðalsteins konungꜱ hvart hann vili þenna kost Segia sendi menn ꜱva at þeir hyggia þat at konungr
þeira muní fátt lata við nema at sættín tœkiz Olafr konungr iatar þeꜱu hann sendi nu menn sina með
erendum foru nv allir samt ok hittv Aðalstein konung við heiðína Sendi menn Olafs konungs bera nu fra eʀendi sin við
Aðalstein konung orðsending O ſenꝺınɡ Olafs konungs ok sættar boð Menn Aðalsteins konungs sogðv honum með hverivm
boðum þeir foru til Olafs konungs ok þat með at þat var vítra manna rað at dvelia ꜱva orrustv meðan konungr kom æigi
Adalsteínn konungr veitti skiotan orskurð of þeira mal Berit ꜱva orð mín Olafi konungi at ek vil at hann
fari heim til skotlandz með lið sitt ok þat með at hann gialldi aptr þat allt er hann hefir at rongv tekit
her i landi ok setím siðan grið ok frið her milli landa ok heri hvarigir a aðra þat skal ok fylgia at Olafr konungr skal geraz
minn maðr ok skattgilldr af mer ok vera vndir konungr mínn farit nv aptr ok segít honum ꜱva bvít þeir
foru allir aptr ok sogðu Olafi konungi avrendi Aðalsteins konungs þeir voktv konung vpp ok sogðu honum tiðendín nǽr
miðri nott Olafr konungr let þegar kalla til sín Jarla sina ok aðra hofðingía ok let sendi menn segia
erendíss lok En er þetta var vist þa var eitt orð tak allra at þat mundi fyrir liggia at bvaz til
orrustu Sendi menn segia ok þat með at Adalsteinn konungr hafði fiolda liðs ok hann hefði þann dag komit kōıt
til borgarínnar sem þeir komu þa mællti Adils Jarl Nv mvn þat fram koma sem ek sagða yðr at þeir
munu braugðottir reynaz hinir ensku hofum uer nv her setit lengi ok beðit þeꜱ er þeir hafa
her safnat En nu munv ver bræðr riða fyrir með okkru liði ma vera at þeir ottiz ekki
at ser er þeir hafa spvrt at konungr þeira var nær komin Skolum ver ueita þeim ahlaup stór