On this page...
Images
aꝼ henꝺi ꝼǫður ſínſ hedinſ enn i oðꝛu oꝛðí ſagði hon at heðinn værí buínn at ber iaz ok ættí
hǫgní aꝼ honu m engra r vęgðar ván Hogní ſvaraði stirt ꝺottur ſinn i en er hon hittí he
ðinn
ſagði hon honu m at hogní villꝺí ongva ſætt Ok bað hann buaz til oʀost o ok sua gioꝛa
hvarer tveggíu ga nga upp a æẏna ok ꝼẏlkia liðinu þa kallar heðinn a hǫgna mág
ſinn ok bauð honu m ſætt ok mikit gull at botum þa ſvaraði hogní oꝼ ſið ba uð tu þet ta eꝼ
þu vill ſættaz þvia t nu heꝼi ek ꝺꝛegit ꝺaenſ leiꝼ er ꝺver garner gioꝛðu er mann z baní ſkal
ver ꝺa hver t ſinn er ber t er ok allꝺri bilar i hoggví ok ekki sar grær er þar ſkeíniz aꝼ þa ſvaraði
heðinn Sver ði hæler þu þar enn æigi ſigri þat kalla ek gott hvert er ꝺꝛottín hollt er þa ho
ꝼu
þei r oʀost o þa er hiaðnínga víg er kallat ok boꝛðuz þann ꝺag allan ok a t kvellꝺi ꝼo
ru
konun gar til ſkípa enn hillꝺꝛ gekk um nottína til valſenſ ok vakti upp með ꝼiolkẏn
gi
alla þa ſem ꝺauðer voro ok ann an ꝺag gengu konun gar a vigvollinn ok bǫꝛðuz Sua ok aller
þei r er ꝼellu hinn ꝼẏʀa ꝺagínn ꝼoꝛ sua ſu oʀost a hver n ꝺagh epter ann an at aller men n þei r er
ꝼellook ǫll vapn þau er lagu a vigvellí urðu at griotí en er ꝺagaði ſtoðu upp al
ler
ꝺauðer men n ok bǫꝛðuz ok ǫll vapn voro þa nẏt Sua er ſagt i kvæðum at hiaðnin gar
ſkul u sua biða ʀagna rǫkkrſ epter þeſſi ſǫgu oꝛti bragí ſkallꝺ i ragnarſ ꝺꝛapu loð
brokar
Ok um þer riſ æða oſk ran at þat ſínum til ꝼarhuga ꝼærí ꝼeðꝛ veðꝛ boga
hugðí þa er hriſtí ſiꝼ hringa hꜳlſ en bǫlſ oꝼ ꝼẏllꝺa bar til bẏriar ꝺꝛǫſla baug
oꝛlẏgíſ ꝺꝛaugí Bauða ſu til blæẏði bætí þruðꝛ at motí malma mętum hilmi men
ꝺꝛæẏrugra
benía sua let æẏ þo at ættí ſem oʀost o lettí ioꝼrum ulꝼſ oꝼ of ſinn a með algiꝼ
riſ
liꝼru Letrat lẏða ſtiller lan ꝺa vanr a ſanꝺí þa ſvall heipt i hogna hoð glam
ma
mun ſtoðva er þrẏmregínn þremía þrottig heðinſ ſottu hellꝺꝛ en hillꝺar ſvira
hringa þei r oꝼ ꝼengu þa ma ſokn a ſvolníſ ſalpeningi kenn a ʀæſ gaꝼum k reiðar .m.
Ok ꝼyrir hǫnꝺ i holmí hveðꝛu bꝛẏníu viðꝛiſ ꝼeng æẏðanꝺi ꝼlioða ꝼoꝛꝺæða nam rꜳða
allr gekk her r unꝺ hurðer hiarranꝺa ꝼramm kẏar reiðꝛ at reiꝼniſ ſkeiði rað alꝼr aꝼ
mar braðum Orroſta er veðꝛ oðinſ ſem ꝼẏʀ er ritað
S ua qvað viga glumr Ruꝺꝺa ek ſem iarlar oꝛð lek a því ꝼoꝛðum með veðꝛ ſtꝼum
viðꝛíſ vanꝺar mer til lan ꝺa Viðꝛiſ veðꝛ er her kolluð oʀost a enn vonꝺꝛ vígſ ſverðit
enn men n ſtaꝼer ſver ðzenſ Her er ok bæðí oʀost a ok vapn haꝼt til kenn ingar mann z þat er rekið
kallat er sua er oꝛt Skiollꝺꝛ er lan ꝺ vapnann a en vapn er hagl eða regn þeſſ lan ꝺz eꝼ
nẏgioꝛꝼingum er oꝛt H ver ſu ſkal ſkip kenn a Sua at kalla nẏgioꝛꝼingum e͛ oꝛt
heſteða ꝺẏr eða ſkið ſæ konun ga eða ſævar eða ſkip reiða eða veꝺꝛſ baru ꝼakr ſem qvað
hoꝛnkloꝼí Hrioðꝛ let hæſtrar tiðar harð rꜳðꝛ ſkipa boꝛðum baru ꝼakſ hinſ
hǫgní aꝼ h
ðin
ſagði hon h
hvar
ſin
þu vill ſættaz þ
v
heðin
ꝼu
þ
ru
k
gi
alla þa ſem ꝺauð
þ
ꝼello
ler
ꝺauð
ſk
brokar
Ok um þ
hugðí þa er hriſtí ſiꝼ hringa hꜳlſ en bǫlſ oꝼ ꝼẏllꝺa bar t
oꝛlẏgíſ ꝺꝛaugí Bauða ſu t
ꝺꝛæẏrugra
benía s
riſ
liꝼru Letrat lẏða ſtiller l
ma
mun ſtoðva er þrẏmregín
hringa þ
Ok ꝼ
allr gekk h
mar braðu
viðꝛíſ vanꝺar m
en
kallat er s
nẏgioꝛꝼingum e
heſt
hoꝛnkloꝼí Hrioðꝛ let hæſtrar tiðar harð rꜳðꝛ ſkipa boꝛðu