ſẏner lioter Hverſu ſkal kenna ellꝺ sua at kalla hann broður vindz
ok ægiſ bana granꝺ viðar ok huſa halꝼſ bani Sol huſanna
Hverſu ſkal vetr ken̅na sua at kalla hann ſon vinꝺſvalſ ok bana orma hriðmal
sva kvað ormr steindoꝛſ ſon reð ek þenna mg manna vinꝺſvalſ unat blinꝺum sva kvað
Aſgrimr Sigꝛ giæðer var ſiðan ſeímor i þranꝺheimí þioð veit þinar iðer þann orms
trega sannar Hvernveg ſkal kenna ſumar ſua at kalla ſon ſvaſaðar likn
oꝛmanna ok groðꝛ sva kvað Egill ſkallagrimſ ſon upp ſkolum varum ſverðum ulꝼſ tannlituðr
glitra æigum ꝺꜳð at ꝺꝛẏgia i dalmiſkunn ꝼiſka
Hvernig ſkal kenna manninn hann ſkal kena við verk ſín þau er hann veiter eða þiggr eða gioꝛer
hann ma ok kenna til æígnar ſínnar þeirar er hann á ok eꝼ hann gaꝼ eða þa sua ok við ætter þær er hann
kom aꝼ sua þær er ꝼra honum komu hverſu ſkal hann kenna við þeſſa lutí sua at kalla hann vinnanꝺa
eða ꝼremíanꝺa eða til ꝼara ſinna eða athaꝼnar viga eða ſæꝼara eða ſkipa eða vapna
Ok aꝼ þi at hann er ræẏner vapnanna Ok viðꝛ viganna allt æítt ok vinnanꝺí viðꝛ heiter til
ræẏner heiter ok tre aꝼ þeſſum heitum haꝼa ſkallꝺín kallat manninn aſk eða hlẏn lunꝺ
eða ǫðꝛum viða heitum karlkenꝺum ok kent til viga eða ſkipa eða ꝼiar mann er ok rett at kenna
til allra aſa heita kent er ok við iotna heítí ok er þat ꝼleſt hað er laſtmælí vel þikker
kent til alꝼa Konu ſkal kenna til allz qvenbunaðar gullz ok gimſteína olſ eða vínſ eða annarſ
ꝺꝛẏkkiar þeſſ er hon ſelr eða geꝼr sua ok til ǫlgagnanna ok til allra þeira luta er henni ſamer at vinna
eða veita rett er at kenna hana sua at kalla hana ſeliu eða lg þeſſ er hon miðlar Enn ſelia
eða log þat eru tre ꝼẏr því er kona kollut til kenningar ollum kvenkenꝺum viðar heítum
enn ꝼẏr þuí at kona er kenꝺ til gímſteína eða glerſteína þat var i ꝼoꝛneſkiu kvenna
bunaðꝛ er kallat var ſteína ſǫꝛuí er þær hoꝼðu a halſi ſier nu er sua ꝼært til kenningar
at konan er nu kenꝺ við ſteín ok við oll ſteinſ heití kona er ok kenꝺ við allar aſẏniur eða
valkẏriur noꝛner eða ꝺiser konu er ok rett at kenna við alla athoꝼn ſína eða við eign eða ætt
Hverſu ſkal kenna gull sua at kalla þat ellꝺ ægiſ ok ba glaſíſ haꝺꝺꝛ ſiꝼiar hoꝼuðbanꝺ
ꝼullu Grtr ꝼræẏíu munntal ok oꝛð ok roꝺꝺ íotna Dropa ꝺꝛaupniſ
ok regn eða ſkur hans eða augna ꝼræẏíu otr giǫllꝺ nauðgiollꝺ aſanna ꝼræ ꝼẏríſvalla
Sað kraka haug þak holga Ellꝺꝛ allra vatna ok hanꝺar griot ok ſker eða
blik hanꝺar ꝼẏr hvi er gull kallat ellꝺꝛ ægiſ þeſſi ſaga blik hanꝺar
er til þeſſ er ꝼẏʀ var ſagt at æger ſotti heímboð til aſgarðz enn er hann var buin til
heimꝼerðar þa bauð hann til ſín oðní ok ꜳſum a þriggia manaða ꝼreſtí til þeirar ꝼerðar
varð ꝼẏrſt oðinn ok níoꝛðꝛ Fræẏr tẏr bragi viða Lokí Sva ok aſẏniur Fri