On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Alexanders saga1v-37r
Images
síðan er skilnaðr er gǫrr hennar ok líkamansOk þar af verðr svá mikil vanvizka með man
ninum
at hann kann eigi sjáhvat er sǫnn sǽla erok girnizk mǫrgu sinni þater sjǫlf náttúran neitar
honumsparir sik til engrar óhǿfuok hirðir ekki um lǫg eða réttendiOk fyrir þessa sǫk hirði
Bessus eigier hvárki óttaðisk guð né mennhvat hann ynni til þessat hann nǽði ríkinuvann hann
ok svá mikit tilat hann drap sinn lávarð ok svá dýrligan hǫfðingjasem var DariuskonungrTil þeirra
lykða leiðir meistari Galterusþettaer hann talar eftir dauða Dariiatef því verðr nokkut trúater vér
hǫfum ritatman þeim vera saman jafnat í Franz Dariook Pompeio magnoOk þó at Dariussé nú dauðr
man þó með mínu nafni lifa lof hanssegirhannmeðan heimrinn stendrNú spyrr Alexanderkonungr fall DariiOk hann
skundar þegar þangatsem líkit láok sezk niðr hjá líkinu ok sér í gaupnir sérok harmar svá
dauða Dariiat hann fǽr eigi vatni halditþó at hann hefði mǫrgu sinni fyrr mikinn kost til gefit
at þat skyldi verðasem nú var fram komitSíðan er hann hefir þerrt tárin frá augum sértekr
hann svá til orðaMjǫk er þat eina dauðligum mǫnnum til líknar lagitat dýrðin
kann eigi deyjaok frǽgðin má eigi fyrfaraskVerðr eftir þvísem makligt erat þú hefir
til verkatDariuskonungrí lífi þínuMan þín frǽgð fara um allan heimOk eigi man þitt ágǽti fyrnask
megaþar er þú hafðir árǽði til at rísa í mót AlexandroHefða ek nát þér heilumskyldir þú þat
reynt hafaat engi nauðakostr vǽri oss at þjónaþví at einum at eins skyldir þú minni veraen
ǫllum ǫðrum meiriEn því at þeir vándu þrǽlarer yfir hafa staðit þínum hǫfuðsvǫrðum
fyrmundu mérat ek mǽtta mikla minn sómameð þeirri mildier ek munda þér hafa sýnt
ef þú hefðir komit í várt valdskal ek í stað forns fjándskapargera þér til sǿmðar enn slíkt
er ek máEn þat er at hefna þín á þeimer þik hafa svikitLáti guðin mik svá fá lagt undir mik
allan heiminnsem ek efni þettaSíðan lǽtr hann búa lík Dariitil graftarok smyrja með dýrum urtum
Svá gerir hann útferð hans virðiligasem venja var til í þann tíma at gera eftir ina mestu hǫf-
ðingja
ok jarða hjá inum fyrrum Serkjakonungum forellrum hansHann lǽtr ok reisa hávan stein af hvítum
marmara yfir legi hans þanner Apelles hafði gǫrt undarliga vel af sínum hagleikSá inn sami
er nefndr fyrr í sǫgunniok þá varð enn ágǽtr af slíku verkiUndir þessum háva steinier pyramis
heitir á latínustóðu 4stolparþeir er svá váru gǫrvirat ǫkklun á þeim váru af eirileggirnir
af silfrien hǫfuðin af gulliUppi yfir stolpunum var hvalf svá gagnsǽtt sem glerþvílíkt vaxit
sem himinn til at sjáÁ því hvalfi var skrifaðr heimrinn allrgreindr í sína þriðjungaok svá
hver lǫnd liggja í hverjum þriðjungieða hverir ágǽtir staðir eru í hverju landi ok þar með náttúra
bǽði landanna ok þeirra þjóðaer lǫndin byggjaok svá eyjar þǽrer í hafinu liggjaÞar var ok mar-
kat
hversu úthafit gerðir um ǫll lǫndineða hversu Miðjarðarsjárer allar ár falla ígreinir
þriðjunga heimsinsOk því at Apellesvissi gǫrlahvat Daniel hafði fyrir spátskrifaði hann yfir leiði
Dariiþessi orðHér hvílir táknsamligr hrútrÞess horn bǽði tvaubraut Alexanderhamarr alls
heimsinsÞat má svá skiljaHér hvílir Dariuser markaðr var í spásǫgu Danielis fyrir hrútinnHans hornþat
ninum
at hann kann eigi sjáhvat er sǫnn sǽla erok girnizk mǫrgu sinni þater sjǫlf náttúran neitar
honumsparir sik til engrar óhǿfuok hirðir ekki um lǫg eða réttendiOk fyrir þessa sǫk hirði
Bessus eigier hvárki óttaðisk guð né mennhvat hann ynni til þessat hann nǽði ríkinuvann hann
ok svá mikit tilat hann drap sinn lávarð ok svá dýrligan hǫfðingjasem var DariuskonungrTil þeirra
lykða leiðir meistari Galterusþettaer hann talar eftir dauða Dariiatef því verðr nokkut trúater vér
hǫfum ritatman þeim vera saman jafnat í Franz Dariook Pompeio magnoOk þó at Dariussé nú dauðr
man þó með mínu nafni lifa lof hanssegirhannmeðan heimrinn stendrNú spyrr Alexanderkonungr fall DariiOk hann
skundar þegar þangatsem líkit láok sezk niðr hjá líkinu ok sér í gaupnir sérok harmar svá
dauða Dariiat hann fǽr eigi vatni halditþó at hann hefði mǫrgu sinni fyrr mikinn kost til gefit
at þat skyldi verðasem nú var fram komitSíðan er hann hefir þerrt tárin frá augum sértekr
hann svá til orðaMjǫk er þat eina dauðligum mǫnnum til líknar lagitat dýrðin
kann eigi deyjaok frǽgðin má eigi fyrfaraskVerðr eftir þvísem makligt erat þú hefir
til verkatDariuskonungrí lífi þínuMan þín frǽgð fara um allan heimOk eigi man þitt ágǽti fyrnask
megaþar er þú hafðir árǽði til at rísa í mót AlexandroHefða ek nát þér heilumskyldir þú þat
reynt hafaat engi nauðakostr vǽri oss at þjónaþví at einum at eins skyldir þú minni veraen
ǫllum ǫðrum meiriEn því at þeir vándu þrǽlarer yfir hafa staðit þínum hǫfuðsvǫrðum
fyrmundu mérat ek mǽtta mikla minn sómameð þeirri mildier ek munda þér hafa sýnt
ef þú hefðir komit í várt valdskal ek í stað forns fjándskapargera þér til sǿmðar enn slíkt
er ek máEn þat er at hefna þín á þeimer þik hafa svikitLáti guðin mik svá fá lagt undir mik
allan heiminnsem ek efni þettaSíðan lǽtr hann búa lík Dariitil graftarok smyrja með dýrum urtum
Svá gerir hann útferð hans virðiligasem venja var til í þann tíma at gera eftir ina mestu hǫf
ðingja
ok jarða hjá inum fyrrum Serkjakonungum forellrum hansHann lǽtr ok reisa hávan stein af hvítum
marmara yfir legi hans þanner Apelles hafði gǫrt undarliga vel af sínum hagleikSá inn sami
er nefndr fyrr í sǫgunniok þá varð enn ágǽtr af slíku verkiUndir þessum háva steinier pyramis
heitir á latínustóðu 4stolparþeir er svá váru gǫrvirat ǫkklun á þeim váru af eirileggirnir
af silfrien hǫfuðin af gulliUppi yfir stolpunum var hvalf svá gagnsǽtt sem glerþvílíkt vaxit
sem himinn til at sjáÁ því hvalfi var skrifaðr heimrinn allrgreindr í sína þriðjungaok svá
hver lǫnd liggja í hverjum þriðjungieða hverir ágǽtir staðir eru í hverju landi ok þar með náttúra
bǽði landanna ok þeirra þjóðaer lǫndin byggjaok svá eyjar þǽrer í hafinu liggjaÞar var ok mar
kat
hversu úthafit gerðir um ǫll lǫndineða hversu Miðjarðarsjárer allar ár falla ígreinir
þriðjunga heimsinsOk því at Apellesvissi gǫrlahvat Daniel hafði fyrir spátskrifaði hann yfir leiði
Dariiþessi orðHér hvílir táknsamligr hrútrÞess horn bǽði tvaubraut Alexanderhamarr alls
heimsinsÞat má svá skiljaHér hvílir Dariuser markaðr var í spásǫgu Danielis fyrir hrútinnHans hornþat