Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search

AM 519 a 4°: 1v1-37r30 — Alexanders saga

Drı᷒ heꝼ͛ k̅gr heıꞇıð reð ꝼyr͛ ſerklanꝺe. var ageꞇr k̅gr ı þeſſum luꞇa heımſınſ er aſıa heıꞇ͛. þa heꝼ͛ engı k̅r ꝩ͛ıꞇ rıkarı ı þaƞ̅ ꞇıma. Sæꞇı ſıꞇꞇ haꝼðı lengſꞇu̅ ı babılon er þa ꝩar hauꝼuð boꝛg allz rıkıſenſ. en hon er nu eyꝺꝺ aꝼ m̅m ꝼyr͛ ſac͛ oꝛma oc an̅aʀa eıꞇrkyckvenꝺa. arı᷒ k̅r heꝼ͛ haꝼꞇ unꝺ͛ ſec marga ſcaꞇꞇk̅ga. eın̅ aꝼ h̅s ſcaꞇꞇk̅go̅ neꝼnꝺꝛ pʜllıpp᷒. reð ꝼyr grıklanꝺı. ꝺroꞇꞇnıng kona h̅ſ heꞇ olı̅pıaſ. Son aꞇꞇo þau þan̅ alex-anꝺer heꞇ. Sa maðꝛ ꝩar með hırð k̅gſenſ er nepꞇanab᷒ heꝼ͛ heıꞇıð. en̅ meſꞇı gallꝺꝛa maðꝛ ꝩar h̅. aꝼ ſıno̅ gaulꝺro̅ g͛nıngo̅ ꝼek ſva goꝛꞇ aꞇ naðı aꞇ ſoꝼa með ꝺroꞇꞇnıngon̅ı ſıalꝼͥ. aꝼ þͥ ꞇruðu marg͛ .. h̅s ſon v͛a en eıgı k̅gſenſ pʜılıppı. En aꞇhoꝼn h̅ſ heꝼ͛ þ̅ þo ſıðan ſan̅lıga bırꞇ. aꞇ ꝩar k̅gſ ſon en eıgı hoꝛbarƞ̅. ſon nepꞇanabı. ſem oꝩın͛ h̅ſ brıgzloðo h̅o̅ epꞇ͛ þͥ ſe̅ ſıðaʀ mon ſagꞇ verða. Þeſſı ſveın̅ ͬ. ꝩar ı ſcola ſeꞇꞇr ſem ſıðꝩenıa ꞇıl rıkra man̅a vꞇan-lanꝺz aꞇ laꞇa g͛a vıð boꝛn̅ ſíıƞ́ Meıſꞇarı ꝩar h̅o̅ ꝼengın̅ ſa arıſꞇoꞇıleſ heꞇ. ꝩar harðla goðꝛ clercr en̅ meſꞇı ſpekıngr aꞇ ꝩıꞇı. er ꝩͬ .xíí. veꞇᷓ gamall aꞇ allꝺrı nalıga alroſcın̅ aꞇ ꝩıꞇı. en ſꞇoꝛhvgaðꝛ u̅ ꝼᷓm alla ſına ıaꝼnallꝺꝛa. þa koma ſenꝺı m̅ ꝺarí k̅gſ ſcaꞇꞇ aꞇ heı̅ꞇa aꝼ pʜılıppo k̅ge. þan̅ er hv͛r epꞇ͛ an̅an ſerklanꝺz k̅ga haꝼðı ꝩanr ꝩ͛ıꞇ ıaꝼnan aðꝛ aꞇ ꞇaka aꝼ gırkıa k̅ge. Þeſſı ſcaꞇꞇr ꝩͬ ſva ꝼreklıga heımꞇr. aꞇ ıaꝼn̅ ꝩal ſcyllꝺe gıallꝺa aꝼ ſæno̅ ſem aꝼ lanꝺıno. . k̅ſ ſon ſpyʀ er ſer vꞇlenꝺa men̅ koma ı haull ꝼauðoꝛ ſínſ. hvaðan þ̅r ꝩærı. eða aꞇ þ̲ ꝼærı. Oc er h̅o̅ ꝩͬ oc ſagꞇ. þa mæl͛ ꝼyr mvn̅e ſer. Mıkıꞇ meín er þ̅ ſagðe aꞇ maðꝛın̅ ſcal ſva ſeınꞇ ꞇaka ſıꞇꞇ aꝼl. eða hvarꞇ nockoꞇ ſın̅ man þar koma aꞇ ec mo̅a ſꞇyrk ꞇıl haꝼa aꞇ hrınꝺa þͥ ánauðar oke aꝼ. a lagꞇ rıkı ꝼauðoꝛ mınſ. en æ mon ec þoꝛa nu aꞇ ſıa ꝩapn a lopꞇı. þoaꞇ ec mega lıꞇıꞇ ꝩın̅a með þeı̅ aꞇ ſva buno. Eða hvarꞇ man þ̅ ſaꞇꞇ ꝩ͛a aꞇ h͛culeſ ſon ıoꝩıſ haꝼı kreıſꞇ ı ſvnꝺꝛ oꝛma ꞇva með ſın̅ı henꝺe hvarn̅. þa er Juno ſꞇıúpmoðır h̅s haꝼðı ꞇıl ſenꞇ aꞇ ꝺrepa h̅. Reıvabarn̅ ꝩar þa. er gerðı þeꞇꞇa ſꞇoꝛvırke. Oc eꝼ ec hræꝺꝺo̅z eıgı naꝼn arıſꞇoꞇılıſ meıſꞇara mínſ. þa munꝺa ec ꝼreıſꞇa aꞇ lıkıa nakkvaꞇ epꞇ͛ ſlıku̅ ſꞇoꝛꝩírkıo̅. Eða man þaꞇ ıaꝼnan ſcolo æꞇlað ꝩ͛a. aꞇ ec ſıa ſon enſ ꝩ͛ſꞇa manz nepꞇanabı. Syna ꝩıllꝺa ec þ̅ þo ı nockoꝛo aꞇ ec væra k̅ſ ſon aꞇ ſaun̅o. oc þo engı aꞇꞇl͛e. Slıkꞇ ſva ml̅ ꝼyr mun̅e ſer er hvgſaðe ſem nu er ꝼra ꞇalꞇ. oc ſva æꝺꝺız nu þegar akaꝼlıga ımoꞇ ꝺarıo k̅ge er ſcaꞇꞇın̅ leꞇ heı̅ꞇa aꝼ ꝼauðoꝛ h̅ſ. neyꞇ͛ ı hugenu̅ vapna ſıƞ̅a með ſnarplıgo̅ ahlaupo̅. ſem þa er léonſ hvelpr ſer hıoꝛꞇın̅ ꝼyr͛ ſer heꝼ͛ eıgı ꞇekıꞇ aꝼl ſıꞇꞇ. en ꞇen̅ ero ſva lıꞇlar aꞇ ma eıgı bıꞇa þo hellır uꞇ bløðı hıarꞇarınſ með hugınu̅. aꞇ mege eıgı með ꞇaun̅uno̅. þa oc ſeın̅ a ꝼæꞇı. en þo ꝩılın̅ ſkıoꞇr ꞇıl aꞇg͛ðeſenſ. . haꝼðı oc lıꞇıð aꝼl aꞇ ꝩın̅a ſva ſꞇoꝛꞇ ſem h̅o̅ bıo ı hug. En leonſ akeꝼð haꝼðe ſer ı hıarꞇa með ꝺırꝼð allꝺrı meırí. Nv bar ſva ꞇıl aꞇ arıſꞇoꞇıleſ meıſꞇare h̅s ꝼoſꞇr ꝼaðer haꝼðı gengıꞇ vꞇ aꝼ h͛bergı ſıno. þar haꝼðı goꝛꞇ eına boc aꝼ ıðroꞇꞇ þr̅e ꝺıalecꞇıca heıꞇ͛ a laꞇıno. þręꞇo boc kolloð a noꝛøno. Þaꞇ maꞇꞇı oc ſıa a h̅o̅ hv͛ſo mıkla ſꞇvnꝺ haꝼðı lagꞇ a boc þa er haꝼðı þa ſaman ſeꞇꞇ. hverſo lıꞇꞇ haꝼðı meðan annarſ gæꞇꞇ ꝩͬ rvꝼın̅ oþvegın̅ magr bleıkr í anꝺlıꞇe. ſa lexanꝺru̅ ꝼoſꞇr ſon ſın̅ þruꞇıƞ̅ aꝼ mıkılle reıðı þr̅e er eıgı maꞇꞇe leynaz ꝼyrır brugðnu bloðrauðo lıꞇar apꞇe. Þa ſpurðe epꞇır ꝩanꝺlıga hv͛ ſǫc ꞇıl ꝩ͛e ſva ſollın̅ar reıðı. ̅ gerðı ſua ſem hlyðno̅ lærıſveını byrıar. ꝩıð ſın̅ meıſꞇara. ꝼellr a kne ꝼyr͛ h̅o̅ oc ꝺrepr nıðꝛ hauꝼðeno. ſvar͛ ſva aꝼ mıklo̅ moðe. Þungꞇ þycke þ̅ aꞇ ꝼaðer mın̅ ellı gamall ſcal lyðſcyllꝺꝛ ranglıgo̅ krauꝼo̅ ꝺarí k̅gſ. þar með allꞇ ꝼoſꞇrlanꝺ mıꞇꞇ. þar maꞇꞇe þa eckı ꝼleıra ꞇala. þͥaꞇ þeſſo neſꞇ ko̅ graꞇr vpp. ſa er nackvaꞇ ſva bᷓ ꞇıl bernſcon̅ar. ꝩara ſa aꝼ lıꞇlo ſcape. með þuı mınkar þa ꝼyrſꞇ ı ſꞇað ſína reıðe. Oc nu með þeſſum raðu̅ er epꞇ͛ ꝼara. þa mæl͛ arıſꞇoꞇıleſ ſva ꞇıl h̅s. Með þͥ aꞇ þer ſe ſꞇoꝛꞇ ı hug. þa pryꝺ ꝺu þıc ꝼyrſꞇ með raðſpekın̅e. en ꞇak ſıðan ꞇıl ꝩapna þın̅a epꞇ͛ ꝼyſꞇ þınne. Ec ſe ſagðe aꞇ þu heꝼ͛ eꝼnı ꞇıl aꞇ ꝩ͛ða mıkıll maꞇꞇogr. ſparı þ̅ nu eıgı ꝩıð þıc. hlyð mer nu ꝩanꝺlıga. man ec ken̅a þer hv͛ſo þu ſcallꞇ aꞇ ꝼara. Þ̅ ꝩıl ec þer ꝼyrſꞇ raða aꞇ þu ſer raðuanꝺꝛ. aꞇ þu haꝼ͛ ıaꝼnan ena bezꞇu men̅ ꝩıð þına raða gerð. hlyð eckı á hvıkſaug᷑ þr̅a man̅a er ꞇvıꞇyngðır ero. haꝼa ı ſıno̅ h⸌v⸍apꞇeno̅ hvara ꞇunguna. engı ſcal þa men̅ haꞇꞇ ſeꞇıa er naꞇꞇuran ꝩıll aꞇ lagꞇ ſıꞇı. þͥaꞇ þr̅a meꞇnaðꝛ þruꞇnar ſva ſcıoꞇꞇ aꝼ meꞇ-oꝛðono̅. ſem lıꞇıll lǽcr a⸌ꝼ⸍ mıklo regnı. þ̅ er oc oꝛono̅ neſꞇ er ꝩeſlo baꞇnar. Eıgı leꞇ ec þıc þo aꞇ auka þr̅a man̅a naꝼnbæꞇr þoꞇ ſma boꝛn͛ ſe. er haꝩ͛ſclıga ſıðo ſømılıgan man̅ꝺo̅ haꝼa ꝼram aꞇ leɢıa moꞇe ǽꞇꞇ oc pen̅ıngu̅. Goꞇꞇ ſıðꝼerðı ſcallꞇ u ꝩırða gullı beꞇᷓ. þvı ſcallꞇ u eıgı pen̅ıngıƞ̅ laꞇa raða naꝼnbǫꞇono̅. aꞇ ꝩıð h̅o̅ ſelıa marg͛ ſvıꝩırðlıga ſína ꝺað oc ꝺrengſcap. Eꝼ þu ſcallꞇ ꝺøma mıllı man̅a þa laꞇ hvarke raða man̅a mun. Ꝼegırnðın̅e ꝩerðꝛ þer þo meſꞇ aꝼ kenꞇ rangꝺømıno. þvı aꞇ hon blınꝺar opꞇlıga reꞇſynıſ augo. oc eꝼ ꝼegırnın ſv er aꞇ reꞇꞇv ma kallaz laſꞇan̅a moðır ꝼør oꝼ mıkın̅ gang ı k̅ſ haullın̅e. þa ꝼyr kemr hon aullo̅ ſıðunu̅. løꞇr muꞇugıarnan man̅ aꝼrøkıaz lauguno̅. Þ̅ røð ec þer ſeg͛ .r͛. aꞇ þu ſer mıukr oc lınr lıꞇıllaꞇu̅. auðſoꞇꞇr goðꝛ bæna þurpꞇugo̅. en harðꝛ oc úeırın̅ ꝺrambſaumo̅. Ꝼlyꞇ opꞇ oꝛ ſꞇað herbuðer þınar. þvıaꞇ þa er oꝩıno̅ þıno̅ ohgꞇ vıð þer aꞇ ſıa er þu erꞇ ſco̅mo̅ ı ſama ſꞇað. Opꞇlıga ſcalꞇ u oc ꝼylkıa lıðı þíno aꞇ þ̅ neme barꝺagalıſꞇ. ꝩenız ꝩapnꝼıme. aurð ahlaup ſcalꞇ u ꝩeıꞇa vꝩıno̅ þıno̅. eꝼ þu heꝼ͛ ꝩılıan̅ ſceleggıan ꞇıl aꞇ ꝩın̅a mıkıl ꝩ͛k a þeı̅. þa man þer ꞇıl geꝼaz maꞇꞇr megın. En̅ eꝼ þu þıckız ſıalꝼr ꝩanꝼǿʀ ꞇıl ꝩapna ſcıpꞇıſ ꝩıð oꝩını þına ꝼyr ſakar lıꞇılſ allꝺꝛſ. þa laꞇ þo ſıa þec vnꝺ͛ ꝩapno̅ með glauðo hıarꞇa. laꞇ ꞇu ꞇunguna berıaz akaꝼlıga með eɢıanar oꝛðıno. þo aꞇ honꝺın ſe ꝩan-aꝼla ꞇıl aꞇ ſꞇyra ſverðıno. Opꞇ heꝼ͛ hauꝼðıngıo̅ mıkıꞇ ꞇıoaꞇ. aꞇ b͛ıaz aꞇ eınſ með ꝼra̅eggıan. eꝼ eꝩaꞇſamlıg barꝺaga lycð ſcyꞇr herınu̅ ſcelc ı brıngo. þa era beꞇͥ løknıng ꞇıl en blıðlıgar ꝼoꝛꞇoloꝛ hauꝼðıngıanſ með ſnarplıgrı aꞇ eɢıan. Eꝼ oꝩın͛ þın͛ ꝼlyıa. þa rec ðu oc ꝼyrſꞇr ꝼloꞇꞇaƞ̅. nu beʀ ſva aꞇ aꞇ ı þıꞇꞇ ⸌lıð⸍ ko̅e ꝼloꞇꞇeƞ̅. þa ſcalꞇ u ſıðarſꞇ a høl hopa. laꞇ þına rıꝺꝺ͛a þ̅ ſıa aꞇ þer aꝼar ꞇrauꞇꞇ aꞇ ren̅a. man þeı̅ þa ſynaz hoꝼoðſco̅ aꞇ ren̅a ſva ſꝩıuırðlega unꝺan ſınu̅ k̅ge. Þͥ neſꞇ hugſa ðu hveſſo mıkıll ꝼıolðe þın̅a an-ſcoꞇa ſækır epꞇ͛ þer. en þoꞇ þaꞇ ſe mıkıll munr. þa laꞇ þıc þ̅ eckı ſcelꝼa. Eꝼ þu ſer aꞇ þ̅r leꞇıaz a epꞇ͛ ꝼoꝛen̅e. þa ſcallꞇ u ꝼyrſꞇr apꞇr ſnua þıno̅ heſꞇı. rıða á ꝩıne þına ꝺıarꝼlega. neyꞇa þa ſverðz þınſ ſnarplega. ⸌ſva⸍ akaplega með þıno lıðe ꝼᷓm ꝩaða. aꞇ ꝩarla geꝼız þeı̅ ꞇom ꞇıl aꞇ kalla ſec ſıgraða. Nu kemr þar aꞇ boꝛg͛nar geꝼaz vpp ı þıꞇꞇ ꝩallꝺ. eða þu heꝼ͛ aꞇ ıoꝛðu lagꞇ þa er eıgı ⸌vıllꝺv⸍ ſıalꝼkraꝼa upp geꝼaz. þa ſcallꞇ u vpp luka ꝼe hırðzlo̅ þıno̅. oc geꝼa a ꞇvǿr henꝺꝛ rıꝺꝺorono̅. ſmyrıa ſva ſar þr̅a með gıoꝼono̅. þͥaꞇ eıgı þarꝼꞇ u aðꝛa læcnıng aꞇ ꝼa lıðıno. hellꝺꝛ en mykıa ſar ſıukan hvg með gulleno. ſva ꝼǽr aur-lynꝺꝛ maðꝛ ſıukıo̅ bóꞇ un̅eꞇ auðkyꝼıngr ǫꝛeıgano̅. En̅ eꝼ gullıꞇ er gnægra ꞇıl en ꝩılın̅ aꞇ geꝼa. þa laꞇ ꞇu þo eıgı aſꞇına mınka þoꞇꞇ ꝼæꞇꞇız gıaꝼarnar. Með ꝼogrom heıꞇo̅ ſcallꞇ u locka lıðıꞇ aꞇ þer. eꝼna þ̅ er þu heıꞇr þegar ꝼong ero a. Sꞇoꝛlaꞇr hauꝼ-ðınge ma ıaꝼnan oꝛuggr ſec ꝩ͛a ꝼyr͛ ahlaupo̅ oꝩına ſın̅a. þͥaꞇ hvarꞇ ſem ꝼrıðꝛ er eða vꝼrıðꝛ. þa kemr h̅o̅ ſꞇoꝛlæꞇı ſıꞇꞇ ꝼyr͛ ſꞇerkan boꝛgar ꝩeɢ. En ſmalaꞇu̅ hoꝼðıngıa ꞇıar hvarke ramlıgꞇ ꝩıge ne mıkıll ꝩapnabunaðꝛ. Oc nu ꝩeıꞇ ec eıgı ſeg͛ .r͛. ꞇıl hv͛ſ þ̅ kemr ꝼoſꞇr ſon aꞇ ſegıa þer ꝼleıra aꝼ hveſſu þu ſcalꞇ með þıno̅ herſcap ꝼara. En þ̅ ꝩıl ec þer raða með þeſſo̅ h̅l̅om aꞇ þu laꞇır eıgı gluꞇranar ſama ꝩınꝺryckıu ꝼa oꝼ mıkıꞇ ꝩallꝺ á þer. Laꞇ oc eıgı heımſlega konoꝛnar hvgſykıa eða vanmegna ſꞇerkıan hug. þu ꝩeıꞇ͛ oꝼ mıkıꞇ epꞇ͛lęꞇı ꝩıngvðenu er bachuſ heıꞇ͛ aſꞇargyðıun̅e er ꝩen᷒ heıꞇ͛. þa er ſem ok ſe lagꞇ a halſ þer þ̅ er ſva þıar hugen̅ aꞇ gaır ecke aꞇ hugſa þ̅ er ꝩıꞇı gegne. aꝼ þeſſo̅ h̅l̅om hrørez heıpꞇ haꞇr g͛ız margſ conar klaꞇr. eıgı ero þeır lvꞇ͛ er meırr ꝼyr komı goðo ſıðꝼerðı en konoꝛnar oc oꝼꝺrykıan. Vel ſcyllꝺu þ̲ ꝼoſꞇrſon loſꞇaſeme ſꞇılla. er laugono̅ oc heımſınſ ꞇaumalagı ſꞇyra. Laꞇ ꞇu ꝩel geꞇꞇ allra þeſ-ſa luꞇa er ec heꝼı kenꞇ þ͛. ꝼyr hveꞇveꞇna ꝼram reꞇꞇlæꞇı ꝼylgıa ollum þıno̅ ꝩ͛co̅. Eıgı ſcal þo reꞇꞇløꞇıꞇ eıꞇꞇ ſa̅an. þͥaꞇ þar vıð ſcal ꞇempra mıſcun̅ena. Opꞇlega ſcallꞇ u ranzaka rıꞇnengar eꝼ þu ꝩıllꞇ margꝩıꞇr ꝩerða. Laugen ſcallꞇ u þer oc kun̅eg g͛a eꝼ þu vıll reꞇlaꞇr ꝩ͛a. Secᷓ mal ſcallꞇ u ꝓba ſan̅lıga. ꝺøma reynꝺa luꞇe lauglega. Reꝼſa þeı̅ er ſekır ro reꞇlıga. reꝼſıngına ſcallꞇ u eıgı ꝼyʀ laꞇa ꝼram koma. hellꝺꝛ en aꝼ þer gengr reıðen. Scall aꞇ ꞇu ámın̅az epꞇ͛ ꞇeknar ſǽꞇꞇ͛ vm lıðıꞇ ſunꝺꝛ þyckı. eꝼ þu lexanꝺ͛ lıꝼ͛ ſva ſem arıſꞇoꞇıleſ heꝼ͛ kenꞇ þer. þa man þıꞇꞇ naꝼn vppı meðan heı̅ren̅ ſꞇenꝺꝛ. Þvılık rað ken̅ꝺı arıſꞇoꞇ͛. alexͦ. ſem nu er ſagꞇ. aull ꝩarðveıꞇꞇe þau ꝩır-kulıga ſer í brıoſꞇe. Nv gırnız engıſ an̅arſ. æn ryðıa ſer ꞇıl rıkıſ með oꝺꝺe oc eggıo. oc þ̅ g͛ır ſer þegar í hvg aꞇ ecke ꝩeꞇꞇa mynꝺe ꝩıð h̅o̅ ronꝺ reıſa. ſva geı-ſar nu oc haꞇꞇ h̅ſ oꝼſe. aꞇ þyckız nu aullu̅ heımıno̅ ſꞇyra. Oc er kemr á þan̅ allꝺꝛ er man̅ ꞇecr unꝺan raðnıngo. þa g͛ız þaꞇ ꞇıl ꞇıðenꝺa. aꞇ eın̅ rıcr ſa er pauſoníaſ heꞇ ꞇekr aꞇ elſca ꝺroꞇꞇnengena olımpıaꝺe̅. ꝼyllız oc þr̅ar ꝺırꝼðar. aꞇ ꝺrepr k̅gen̅ pʜılıppu̅. hvgðez þa aꞇ ꝼrıalſo mynꝺo nıoꞇa mega h̅ar aſꞇa. En h̅o̅ ꝩarð eıgı aꞇ þͥ kaupı. þͥaꞇ alexanꝺ͛ leꞇ eıgı long ꝼreſꞇ a ꝼoðoꝛ heꝼnꝺu̅. Oc ꝼauðoꝛbana ſıno̅ ꝩalðı ꝺauðꝺaga haðolıgan þo maklıgan. Þegar epꞇ͛ ꝼᷓ ꝼall ꝼauðoꝛ ſınſ ꞇecr lex͛. ꞇıl lanꝺſꞇıoꝛnar. þuı neſꞇ byr ſec ꞇıl h͛naðar. eıgı aꞇ eınſ ſer ꞇıl ꝼrægðar ꝼra̅kvøm-ðar. hellꝺꝛ ꞇıl ꝼrelſıſ ollu ꝼoſꞇrlanꝺe ſıno þͥ er aðꝛ la unꝺ͛ mıklo aþıanar oke. lex͛. ꝩar nu nyꝺubbaðꝛ ꞇıl rıꝺꝺ͛a ſva mıkıll ı hıarꞇano ſem rıſe. en ı brıoſꞇıno ſem gamall oc ꝩıꞇr rıꝺꝺ͛ı. þar maꞇꞇe þa ſıa nyıan ungan rıꝺꝺ͛a ſua ſꞇoꝛhugaðan aꞇ vıllꝺe þa gıarna ſꞇøʀa ꝩın̅a. en achılleſ maꞇꞇe a leıð koma. ſa eƞ̅ meſꞇı kappı ꝩar í ꞇroıo mͣ ſogo. eıgı aꞇ eınſ æꞇlar aꞇ h͛ıa á ꝺarıu konung á hans rıkı. þoꞇꞇ þar ꝩ͛e ſakar brynaſꞇar. hellꝺꝛ æꞇlar eꝼ oꝛlog ban̅a eıgı. aꞇ leggıa unꝺ͛ ſec alla heımſbygðına. Boꝛg er ſu eín á gırclanꝺe er choꝛınꞇhuſ heıꞇ͛ aꝼ þeım heꝼ͛ hon naꝼn ꞇeceꞇ. er h̅a leꞇ g͛a. aꝼ þͥ aꞇ þeſſe boꝛg ꝩar ſꞇerkare. ꝼe rıkare en aðꝛar boꝛg͛ þa ꝩar ⸌hͦ⸍ kaulloð hoꝼoð allz rıkıſenſ. Páll poſꞇole cͥſꞇnaðe ſıðan þeſſa boꝛg. epꞇ͛ ꝩenıo eƞ̅a ꝼyʀe k̅k̅ga. þa ꞇekr .alex͛. með koꝛono k̅gſ naꝼn̅. er haꝼðı k̅r ſꞇeꝼnꞇ ꝼıolmen̅ꞇ þıng. þvı þınge ꝩar ſva lıðe ſcıpaꞇ. aꞇ þ̲ men̅ er rıkaſꞇ͛ ꝩͦ raðgaſꞇ͛ er ſenaꞇ᷒ heıꞇa á laꞇıno. en þ̅ ma kallaz aullꝺunga ſveíꞇ á noꝛøno ſáꞇo neſꞇ͛ k̅geno̅ á hvaraꞇueggıo honꝺ. þeſſer men̅ ſcolo ſcıpa ſꞇıoꝛna aullo rıkıno með k̅geno̅. þeſſer men̅ ſcolo opꞇar b͛ıaz með ꝺıup-ſeꞇꞇu raðe ſníallre ꞇungu. hellꝺꝛ en með auxe eða ſuerðı. Vꞇ ıꝼᷓ k̅gſenſ ráðonau-ꞇo̅ ſáꞇo kappar h̅ſ. þeſſer meƞ̅ laꞇa oppꞇ alꝼ ꝩıꞇı rıkara. lıꝩa meíʀ aꞇ ꝺømo̅ achıl-lıſ en neſꞇoꝛıſ. chılleſ ꝩar aꝼ gırkıo̅ þa er þ̲ boꝛðoz ꝩıð ꞇroıa̅ ꝩıgꝺıarꝼaſꞇr mıklo ſꞇ͛kaſꞇr en neſꞇoꝛ ſpacaſꞇr ꝼoꝛſıalaſꞇr. Ꝼra̅mí ꝼyr͛ k̅geno̅ ſaꞇ arıſꞇoꞇıleſ með kler-ka ſveıꞇ ſına. ꝩar nu bogeƞ̅ mıoc aꝼ elle. hvıꞇr ꝼyr høro̅. þeſſe ſveıꞇ ꝩar ꝩapna-lauſ. þͥaꞇ hon kun̅e meıra aꝼ ꝼrøðı en ꝩapnꝼıme. Oc alex͛. ſa þeꞇꞇa ꝺrengıa ꝩal er h̅o̅ leız ſem reynꝺız mıkıll ſꞇyrkr ꝩ͛a munꝺe. þa glaꝺꝺez hugr h̅ſ mıoc aꞇ ſeno̅ ſva mıklo̅ aꝼla. írꝼð ſu er aðꝛ ꝩar ſua mıkıl með arøðeno aꞇ ꝩarla maꞇꞇe ꝩaxa þa ox eƞ̅ er ſa ſlıcar ſꞇeðꝛ ſın̅ ꝩılıa ſꞇyðıa. ſua ſe̅ ꝩͬ aullo̅ hugſꞇ͛care. ſva ꝩar oc aullo̅ ꝼͥðare. Eckı þyrꝼꞇı aꞇ ſcryða ſec ꝺyrlego k̅ſ ſcruðe aꞇ ꝩ͛e auðkenꝺr þar ſem ꝩar. þͥaꞇ yꝼırbragð þ̅ ſem h̅o̅ ꝼylgðe hverſꝺaglıga. gerðe auðkenꝺan aꝼ aullo ꝼolkıno. þoꞇꞇ heꝼðı eıgı gullega korono ꝺyro̅ ſꞇeıno̅ ſeꞇꞇa a hoꝼðe ſer. eða n̅an k̅glegan bunað aꝼ gulloꝼ-no̅ kløðum ſem þa haꝼðı han̅. A þeı̅ manaðe er ıunıuſ heıꞇ͛ ꝩar .alex͛. ꞇıl k̅ſ ꞇekeƞ̅ a þeſſo þıngı með ꝩıllꝺ ꝩıngan allz ſꞇoꝛmen̅ıſ aꞇ ſamþyckꞇum múgíno̅. þegar í ſꞇað þa ſcıpꞇe ı ſueıꞇ͛ rıꝺꝺ͛um þeım er haꝼðı ſer ꝩalða. þ̅ ꝩͦ ꝼım ꞇıg͛ hun-ꝺraða. ll͛ hauꝼðo þ̲ eın̅ ꝩılıa ꞇıl aꞇ b͛ıaz með k̅ge. en mıkıꞇ ſcılðe allꝺr þr̅a. þͥaꞇ eıgı aꞇ eínſ ꝩalðe ſer unga rıꝺꝺ͛a. hellꝺr oc ıaꝼn̅ꝩel allꝺraða. þa er reynꝺ͛ hoꝼðo ꝩ͛ıꞇ aꞇ hvaꞇleíc með phılıppo ꝼauðoꝛ h̅ſ. ungan gerðe k̅gren̅ þan̅ ſveıꞇar hauꝼðıngıa ı lıðe ſıno yngre ꝩ͛e en ſexꞇogr. þ̅ mynꝺe ſa maðꝛ æꞇla er heꝼðı eıgı ꝼyʀ ſeꞇ þͥlıkan h͛. aꞇ ſlıker ſem alex͛ haꝼðe ꝩalıꞇ ſer ſueıꞇar hauꝼðıngıa lıðe ſıno mynꝺe ꝩ͛a h͛ꞇogar. eða með aullo ſıalꝼr ſenaꞇ᷒. Með ſlıko rıꝺꝺ͛a lıðe ſem nu nackvaꞇ ꝼra ꞇalꞇ. haꝼðe k̅r með ſer ꞇıl h͛ꝼerðar .ıı. þuſunꝺer enſ ꝼıoꝛða ꞇıgar aꝼ ꝼoꞇ gaungo lıðe. þꞇ̅a lıð ꝩar oc unꝺarlıga ꝩel bueꞇ með ꝩapnu̅. þar með haꝼðe ⸌þ̅⸍ øreꞇ arøðe. þo aꞇ þꞇ̅a lıð ꝩ͛e ſva marꞇ arøðıſ ſnarꞇ er nu ꝩar ꝼra ſagꞇ. þa ꝩͬ þo aꞇ ꞇꝩoꝛo unꝺarlecꞇ er alex͛ ſcyllꝺe þ̅ ꝼyrır ꞇlaz aꞇ leɢıa unꝺ͛ ſıc allan heımen̅ eıgı með meıra lıðe. þ̅ þo en̅ unꝺarlıgra er han̅ ſcyllꝺe þuı a leıð ko̅a. Braꞇꞇ epꞇ͛ þ̅ er k̅r haꝼðe þꞇ̅a lıð ſaman ſaꝼnaꞇ. þa gerðız þ̅ ꞇıl ꞇıðenꝺa ı þr̅e boꝛg a grıklanꝺe er aꞇʜene heıꞇ͛. aꞇ eın̅ mıkıll hoꝼðen-ge ſa er ꝺemoſꞇeneſ heꞇ. eggıaðe þeſſ boꝛgar men̅ena. aꞇ þ̅r neıꞇaðe þeſſo̅ eno̅ nyıa k̅ge oc þ̅r gına ꝩıð þeſſe ꝼlugu. æꞇla aꞇ ꝩ͛ıa k̅ge boꝛgena eꝼ þar køme. lex͛ ſpyʀ þꞇ̅a braꞇꞇ ſcunꝺar þegar h͛no̅ ꞇıl þeſſar boꝛgar. æꞇlar aꞇ lyꝼıa þeı̅ ſıꞇꞇ oꝼ bellꝺe er ꝼyrſꞇ͛ gerðoz ꞇıl þeſſ aꞇ rıſa ímoꞇ h̅om. nema þ̅r rıðe ſcıoꞇꞇ a ꝩıꞇ ſın. boꝛgarmen̅ ꝼın̅a eıgı ꝼyʀ. en k̅r kemr með h͛en̅ aꞇ boꝛgın̅e. þ̅r leɢıa þegar ſꞇeꝼno með ſer ı hauꝼuð kırkıu þr̅e er helguð ꝩar pallaꝺe. Pallaſ ꝩar kallað aꝼ heıðnu̅ m̅m ſpecðar gyðıa. þeſſe ſꞇeꝼno ſꞇoð vpp eıƞ̅ rıkr ſa er eſchın᷒ heꞇ ꞇalaðe þar ſnıallꞇ renꝺe. an̅ſa-caðe ꝺemoſꞇene̅ mıoc þ̅ er haꝼðı eggıað boꝛgar men̅ aꞇ ſnua ímoꞇ k̅ge. bað boꝛgarlyðen̅ vpp geꝼaz ꝼyr k̅ge oc bıðıa ſer grıða ſem ꝼyrſꞇ. þ̅ rað ꞇoko þ̅r ſem þeſſı maðꝛ kenꝺı þeı̅. þͥaꞇ þ̲ ꝩoro ſamlenꝺ͛ k̅ge. þa ꝩeıꞇꞇe þeı̅ þ̅ blıðlıga. ſem þ̲ baðo mıuklega. I þeſſe b̅g ꝩar ꝼoꝛðom rıcaſꞇr ſcole. þͥ þoꞇꞇe k̅ge ꞇıl lıꞇılſ aꞇ b͛ıaz ꝩıð þa. aꞇ þ̅r kun̅u beꞇr rıꞇnın̅gar aꞇ ſcyra en ꝩapno̅ aꞇ ſꞇyra. eıgı ꝩarð alex͛ meıra ꝼyr͛ aꞇ ꝩın̅a þesa b̅g en nu er ꝼᷓ ſagꞇ. Epꞇ͛ þꞇ̅a ſꞇeꝼn͛ k̅r ſıno̅ ꞇıl þr̅ar b̅gar er ꞇhebe heıꞇ͛ þeſſe ꝩar eín en geꞇaſꞇa b̅g ꝼoꝛðom a gͥclanꝺe. er k̅r kemr aꞇ ſꞇaðıno̅. þa luka b̅gar men̅ apꞇr b̅gar hlıðono̅. þuı neſꞇ hlaupa þ̅r vpp a b̅garveɢına alꝩapnaðer. ſyna ſva k̅ge aꞇ þ̅r ꝩılıa ban̅a h̅om b̅gena. eꝼ ꞇhebane heꝼðe ꞇeceꞇ ſlıcꞇ rað ſem aꞇhenıenſeſ þa mynꝺe þ̅r haꝼa ꝼengıꞇ ſꞇoðꝩað reıðı k̅ſ. ꝼun̅eꞇ þar mıſcun̅ mıllꝺe ſem gnog ꝩar ꝼyr͛ eꝼ mıuclega ꝩ͛e epꞇ͛ leıꞇað. En þuı aꞇ þ̅r ſynꝺo k̅ge mıkın̅ moꞇgang. þa reynꝺo þ̅r þ̅ aꞇ kun̅ı reꝼſa þeı̅ þr̅a ꝺırꝼð. nıðꝛa þ̅ra ꝺrambe. meðan k̅r hugſar hveſſo ſcyle þeſſa b̅g ꝩın̅a. þa koma ꞇıl h̅s hauꝼðıngıar marg͛ aꝼ eno̅ neſꞇo̅ b̅go̅. ꞇıa ꝼyr͛ h̅om opꞇlega meðan ſıꞇr um b̅gına aꞇ þar heꝼðe ıaꝼnan vppſpreꞇꞇa ꝩ͛ıꞇ mıkılſ vꝼrıðar ı lanꝺıno. þar heꝼðe margſ conar vꝺømı oꝛðıꞇ ı þeı̅ ſꞇað ſem ſeg͛ ı mıkılle boc þr̅e er heıꞇ͛ hyſꞇoꝛıa ꞇhebana. ꝼ ſlıco̅ ꝼoꝛꞇaulo̅ þruꞇnar mıoc reıðı k̅gſ ꞇıl b̅gar man̅a. nu byðꝛ ſına men̅ ꝩapnaz. ſkıa b̅gına. þ̅r g͛a ſva. En b̅gar m̅ laꞇa þegar ꝺrıꝼa ſcoꞇ á þa. æꞇla þ̅r ſem þ̅r g͛a aꞇ veıꞇa harꞇ ꝩıðꝛ na̅. k̅ſ m̅ ꞇaka þa þ̅ rað aꞇ ſum͛ brıoꞇa b̅garveɢen̅ eꞇ neðꝛa með þeſſ konar ꞇolo̅ ſe̅ þar ꞇıl høꝼðe. en ſum͛ ſcuꞇu ſcıollꝺum yꝼ͛ þeı̅. hlıꝼðu þeı̅ ſva ꝩıð ſcoꞇo̅ grıoꞇe. er b̅gar men̅ ſıa aꞇ k̅gſ men̅ munꝺo broꞇıð ꝼa b̅gına. þa hlaupa þ̅r ꝼelmſ ꝼullır ın̅ aꝼ b̅gar veggıono̅ oc leıꞇa ſer ꝼylſcna. En k̅ſ men̅ ꝺynıa þegar a høla þeım. ꝺrepa þ̅r hvern er þ̅r ꝼın̅a. Oc er k̅r ſıalꝼr gengr ı b̅gena. þa kemr á moꞇ h̅om ſa er ꝺeaꝺeſ heꞇ ſaung ꝼyr͛ k̅ge með ꝼogro̅ ſꞇrengleık þ̅ er ſva ml̅ꞇe. eyr ðu alex͛ en̅ mıllꝺaſꞇe k̅r aꝼſprıngr goðan̅a hvarꞇ æꞇlar þu þ̅ ꝼyr͛ aꞇ eyða þeſſa b̅g með aullo. Laꞇ þer ı hug koma aꞇ arıſꞇoꞇıleſ ꝼoſꞇr ꝼaðer þın̅ kenꝺı þer þaꞇ rað aꞇ þu ſcyllꝺ͛ ꝩ͛a goðꝛ bøna þurpꞇugo̅ þyrma ſıgroðo̅. Eða hvarꞇ ꝩeızꞇ u þ̅ aꞇ ꝩar en̅ helgı bak᷒ ꝼøꝺꝺꝛ í þeſſı b̅g. backu̅ kolloðo heıðn͛ ꝩıngoð ſıꞇꞇ. her ero moꝛg aun̅oꝛ guð ꝼøꝺꝺ ſagðe h̅. Eın̅ aꝼ þeım h͛culeſ en̅ ſꞇerke en̅ ꝩıðꝼǫrle er þu erꞇ ꝼᷓ komen̅ k̅gr. þyrm oſſ þa ꝼyr guðan̅a ſak͛ þoꞇꞇ ꝩ͛ ſem þeſſ vꝩerðır. vgſa ſva ꝼyr͛ þer aꞇ ſꞇꜹðocꞇ ꝩerðꝛ þ̅ rıkı er lıꞇla mıſcun̅ heꝼır með ſer. En̅ eꝼ þu erꞇ en̅ raðen̅ ꞇıl aꞇ laꞇa ꝺrepa allan b̅gar lyðeƞ̅. þa laꞇ ꞇa eıgı b̅gına ſꞇanꝺa með heılu lıce. þͥaꞇ hon er aull goðono̅ helgoð. Sva lauk ꝺeaꝺeſ ſıno male. aꞇ k̅r ſcıpaz eckı ꝩıð oꝛð h̅ſ. læꞇr alla b̅gena nıðꝛ brıoꞇa ſva ꝩanꝺlega aꞇ þar ſem aðꝛ hauꝼðo ꝩ͛ıꞇ ꞇurnar haꝩ͛ eða kaſꞇalar. þar ꝩar nu nalıga ſleꞇꞇ ıoꝛð. Ellꝺ leꞇ oc allz ſꞇaðar í leɢıa huſen þar ſem ꝼek þͥ á oꝛkaꞇ. Sıðan er k̅r haꝼðe maklıga heꝼnꞇ ꞇhebanıſ þr̅a ꝺırꝼð. haꝼðe þar ſva kenꞇ lanꝺz m̅m aꞇ þıona nyıo̅ k̅g̅e. þa ſeꞇr ꞇıl lanꝺz aꞇ geꞇa þa men̅ er h̅om þoꞇꞇo ꝩel ꞇıl þeſſ ꝼalln͛. En byr ꝼerð ſına broꞇꞇ aꝼ lanꝺıno. æꞇlar ſem g͛ır aꞇ h͛ıa a rıke ꝺarí k̅ſ. nu læꞇr ſcıp ſın bua hlaða aꝼ margſ conar gøzſco. aꞇ þ̅ ma hv͛r æꞇla aꞇ alex͛ k̅r mynꝺe eıgı ꝼa ſcıp nyꞇa mega ꞇıl ſlıcrar h͛ꝼerðar. Sva er ſagꞇ aꞇ k̅ren̅ heꝼðe ꞇueı̅ ſcıpo̅ méıʀ en halꝼꞇ an̅aꞇ .c. þegar er ꞇıl þeſſ ꝩar bueꞇ. þa laꞇa k̅ſ men̅ ſcıp ſın oꝛ ꝼeſꞇu̅. þar maꞇꞇe þa heyra mıken̅ luðra gang þıoðſynlıcꞇ akall. Þar maꞇꞇe þa marka hveſſv -kıꞇ ꝼleſꞇ͛ un̅a ſıno ꝼoſꞇrlanꝺe. þ̅r gͥckern͛ ꝩoro nu ꝼúſer ꞇıl aꞇ ꝼylgıa k̅ge b͛ıaz með h̅om ſer ꞇıl ꝼıar meꞇnaðar. En all͛ aꝼ þeım í ſva mıklo̅ nema eın̅. þa ſeꞇꞇv augo ſín apꞇr um ſcuꞇ meðan þ̅r maꞇꞇo nockorn̅ ꝩıꞇa ſıa ꞇıl ꝼoſꞇr ıarðar ſın̅ar. k̅r ſıalꝼr leıꞇ allꝺ-regı apꞇr ꞇıl lanzenſ. ſva var h̅om mıkıl ꝼyſꞇ á aꞇ b͛ıaz ꝩıð ꝺarıu̅ k̅g aꞇ gleymðe þegar ꝼoſꞇrlanꝺe ſıno ꝩar þar epꞇ͛ moðer h̅ſ ſyſꞇr. En þegar er k̅r ſa aꞇ aſıa kom vpp ꝼyr ſꞇaꝼn ꝼram. þa glaꝺꝺez ſva mıoc ꝩıð aꞇ gleðen̅e ꝩarð neſꞇa rúmꝼaꞇꞇ ı brıoſꞇıno. nu bıðꝛ han̅ ſına men̅ roa ꝼaſꞇ unꝺır ſeglum aꞇ þ̅r mæꞇꞇe ſem ꝼyrſꞇ lanꝺ ꞇaka. þ̅r koma nu ſva ner lanꝺıno aꞇ eıgı ꝩar lengᷓ ꞇıl haꝼnar en aurſcoꞇ. þa ſcyꞇr k̅gr auro á lanꝺeꞇ upp ſær͛ ſva ıoꝛð oꝩına ſın̅a. kallar þꞇ̅a gıpꞇoſamlıgꞇ heıll. goꞇꞇ ſıgrmarc. þvı ꞇruır heʀen̅ allr lyſꞇr vpp ꝼagnaðar ope mıclo. þvı neſꞇ ꞇaka þ̅r lanꝺ. kaſꞇa nu akk͛um b͛a upp lanꝺꝼeſꞇar. hrıoða ſcıp ſın ſeꞇıa lanꝺꞇıollꝺ. En epꞇ͛ þꞇ̅a ſꞇarꝼ ſnæða þ̅r ꝼaſꞇ lenge ꝼra̅ á noꞇꞇena. ꞇ koman̅ꝺa moꝛne gengr k̅r á ꝼıall eıꞇꞇ háꞇꞇ ſer þaðan yꝼ͛ lanꝺeꞇ. þar maꞇꞇe alla ꝩega ſıa ꝼra ſer ꝼagra vøllo bleıka akra ſꞇoꝛa ſcoga blomgaða ꝩíngarða ſꞇ͛car boꝛg͛. er ſer yꝼ͛ þeſſa ꝼegrð alla. þa mælır ſua ꞇıl ꝩıllꝺar lıðſ ſınſ. Þeꞇꞇa rıkı er nu lıꞇ ec yꝼ͛ æꞇla ec mer ſıalꝼum. En gͥclanꝺ ꝼauðoꝛ leıꝼð mına ꝩıl ec nu geꝼa yðꝛ vpp ſeg͛ ꞇıl hauꝼðengıan̅a. ſua ꞇreyſꞇız nu ſın̅ı geꝼu aꞇ h̅om þyckır ſem þꞇ̅a lıggı lauſꞇ ꝼyr͛. En ſcıpꞇ͛ nu gͥclanꝺı með þeı̅ aꝼ ſꞇoꝛmen̅ıno er h̅om þoꞇꞇo þeſſ maclıgſꞇ͛. ban̅aðe nu oc ſıno̅ m̅m aꞇ ꞇaka þar ſꞇranꝺhǫɢ. eða g͛a an̅aꞇ uſpaclecꞇ. ıaꝼnꞇ ſem æꞇꞇı ſıalꝼr hveꞇveꞇna þ̅ er ꝼyrır ꝩar. Þeſſo neſꞇ ſꞇeꝼnır ꞇıl þr̅a b̅ga er nalegaſꞇar ꝩoꝛo. þ̅r men̅ er þær b̅g͛ bygðo þar ſem þ̅r ſpurðo aꞇ k̅r ſa en̅ vꞇlen̅ꝺe ꝩar ſva ꝼrıðſamr þ̅r ꝩıſſo þo aꞇ haꝼðe mıkın̅ aꝼla. þa ꞇoko þ̅r ſnıallꞇ rað. geꝼaz upp ſıalꝼkraꝼa ı ꝩallꝺ k̅ſ þeſſ. er með ꝺıupſeꞇꞇu raðe ꝼek ſva goꝛꞇ aꞇ han̅ þyrmðe oꝩıno̅ ſıno̅. lagðe þa þo unꝺ͛ ſec barꝺaga lauſꞇ. Epꞇ͛ þꞇ̅a ꝼeʀ alex͛ k̅r a þan̅ luꞇa rıkıſenſ er ꝼrıgıa heıꞇ͛. þar haꝼðe ſꞇaðeꞇ ꝼoꝛðom b̅g ſu er ꞇͦıo ꝩar kaulloð. þ̅ haꝼa men̅ ꝼyr ſaꞇꞇ aꞇ þeſſı b̅g haꝼe ꝼoꝛðom meſꞇ ꝩ͛eꞇ ſꞇerkoſꞇ ſem raun bar á. þͥaꞇ agamen̅on grıckıa k̅r ſaꞇ um hana .x. ꝩeꞇr með marga kappa oꞇalegan aðꝛ ꝼenge broꞇeð h̅a ꝼyr prıámo k̅ge ſonu̅ h̅s. Þengaꞇ ꝼoꝛ alex͛ k̅r ꝼyr ꝼoꝛꝩıꞇne eꝼ mæꞇꞇe ſıa nockvoꞇ m͛ke þr̅a ſꞇoꝛꞇıðenꝺa er þar hauꝼðo goꝛz. kom nu þar ſem ꞇͦıa haꝼðe ſꞇaðeꞇ. h̅ar maꞇꞇe nu eckı ſıa an̅aꞇ en grun̅ꝺꝩoll eın̅. Þar aꝼ maꞇꞇe þo ſıa hveſſv mıkıl b̅gen mynꝺe ꝩ͛eꞇ haꝼa. nu er k̅r hugðe aꞇ hvar hverge þr̅a kappan̅a er þar ꝼellv munꝺo ıarðaðer ꝩera. þͥaꞇ ꝩar a legſꞇeıno̅ rıꞇað yꝼ͛ hv͛ıom þr̅a. þa kemr k̅r þar aꞇ er achılleſ ꝩar ıarðaðꝛ. En þꞇ̅a ꝩar rıꞇað a legſꞇeıne h̅s. ͛ hvılır achılleſ en̅ ſꞇerke er ꝺrap hecꞇoꝛe̅ ſon prıamı k̅ſ. Sıa en̅ ſame ꝩar ſvıken̅ í ꞇrygð ꝺrepın̅ aꝼ parıꝺe broðoꝛ hecꞇoꝛıſ ı ſolar guðſ hoꝼe. þƞ̅a legꞇíꞇul ſa k̅r. þͥaꞇ h̅om þoꞇꞇe mıkılſ um ꝩ͛ꞇ. epꞇ͛ þ̅ bar ſıalꝼr reykelſı yꝼ͛ leıðeꞇ ſem þar ꝩ͛e nockvoꝛr heılagr maðꝛ ıarðaðꝛ. Sıðan ml̅ꞇı h̅. ſva haleíꞇ er þeſſa man̅z hamın̅gıa oꝛðen er h̅͛ hvılır allra hellzꞇ ı þͥ aꞇ h̅ſ ꝼręgð man ſúa lengı lıꝼa. mıkıl ſæmð ꝩar h̅om ı þvı aꞇ ſıgra ſva mıken̅ kappa ſem ekꞇoꝛ ꝩar. En þ̅ þycke mer h̅om þo meſꞇr ſømðar ꜹke ꝩ͛eꞇ haꝼa aꞇ ſua goðꝛ klercr ſem homer᷒ ꝩar gerðe boc h̅s ſꞇoꝛꝩırke þa er allan allꝺꝛ man vppı ꝩ͛a. þeſſ ꝩıllꝺa ec øſcıa aꞇ nockoꝛr ꝩ͛e ſlıcr epꞇ͛ lıꝼláꞇ mıꞇ ſem hom͛uſ ꝩar ackıllı eꝼ ꝩer ꝼam nockoꞇ þeſſ goꝛꞇ. loꝼlegᷓr vmræðo þycke ꝩ͛ꞇ. Sa luꞇr er þo ſva aꞇ ec kvıða hellzꞇ þo aꞇ ec ꝼa unꝺ͛ mec lagꞇ allan heımen̅ ſem mek ꝩar͛ aꞇ ꝩ͛a myne. aꞇ mıkel ꝼrægð lıꝼe ſcemr epꞇ͛ mec en ec ꝩıllꝺa. eꝼ ec ſcyllꝺa an̅arſ hvarſ. þa ꝩıllꝺa ec hımınrı-keſ hellꝺꝛ mıſſa en ꝼrægðaren̅ar. ſeg͛ h̅. Epꞇ͛ þꞇ̅a mæl͛ k̅r ſva ꞇıl ſın̅a man̅a. Laꞇeð eıgı þ̅ ſcelꝼa yðꝛ aꝼ h͛naðe þeım þer haꝼeꞇ vpp ꞇekeꞇ þoꞇꞇ hamın̅gıa ſe mıoc o ſꞇaðug. þͥaꞇ oꝩ͛ðꝛ ſa ꝼarſælꝺar er ꝩıll eckı þola þ̅ er harꞇ þyckır. en þoꞇꞇ man̅e ꝩeıꞇı þungꞇ ſꞇunꝺar ſac͛. þa kemr þo ıaꝼnan logn a bac ꝩınꝺe. En þͥaꞇ yðꝛ man vnꝺarlıcꞇ þyckıa hvað-an ec mega ſva mıoc ꞇreyſꞇaz vaʀe ꝼarſællꝺ. þa ꝩıl ec nu þaꞇ kvn̅ıcꞇ g͛a þo aꞇ ec haꝼa hlıoꞇꞇ yꝼ͛ þͥ laꞇeð hıgaꞇ ꞇıl. þa er ec haꝼða heꝼnꞇ ꝼoðoꝛ mınſ. bar ſva opꞇlıga ꞇıl aꞇ ec vacða þa neꞇr aðꝛer ſvauo oc hugſaða g með hvarꞇ ec ſcyllꝺa aꞇ eınſ ꝩ͛ıa þ̅ rıke er ꝼaðer mın̅ haꝼðe aꞇꞇ. eða aꝼla mer meıra. Oc eınſ hv͛ıa noꞇꞇ aꞇ aullo̅ auðꝛo̅ ſoꝼanꝺo̅ ı mınu ſveꝼnın̅e þa er ec vacða vm ſlıcꞇ hugſe. kom mıkıꞇ bıarꞇ lıoſ yꝼ͛ mec. þvı lıo-ſe ꝼylgðe eın̅ gauꝼuglegr eꝼ loꝼaꞇ ſcal man̅ aꞇ kalla. ꝩar harðla ꝩel klæꝺꝺꝛ. þvı lıcaſꞇ ſem byſcopar þa er þ̅r ero ſcryꝺꝺer byſcopſ ſcruðe. Tolꝼ en͛ ꝺyrſꞇo ſꞇeınar ꝩoꝛo ſeꞇꞇ͛ ı klæðı h̅s ꝼᷓman a brıoſꞇeð. J en̅e þeſſa man̅z ꝩar rıꞇað ſcılıceꞇ ꞇeꞇᷓgramaꞇon. þ̅ ꝼeck ec eıgı ſcıleꞇ ſeg͛ k̅r þͥaꞇ þ̅ ⸌ꝩar⸍ a þeſſ conar ꞇungu rıꞇað er ꝩar vkun̅ıcꞇ. Sıðklæꝺꝛ ꝩar ſva aꞇ ꝼyr kleðono̅ maꞇꞇa ec eıgı ſıa ꝼæꞇr h̅ſ. Mıkıl ogn ſꞇoð mer aꝼ þeſſo̅ man̅e. aꝼða ec ꞇom ꞇıl aꞇ ſpyrıa en þoꝛan eıgı hveʀ ꝩ͛e eða hvaðan. aꞇ ꝼøre. maꞇ eckı kveðıoꝛ ꝩıð mec. ml̅ꞇı ſva ꞇıl mın. Ꝼar ðu abrauꞇ aꝼ ꝼoſꞇr lanꝺe þıno alex͛. þͥaꞇ ec man allꞇ ꝼolk unꝺ͛ þıc leggıa. eꝼ þu ſer mıc nockoꞇ ſın̅ þͥlıkan ſem nu ſyno̅z ec þer. þa ſcallꞇ u þyrma mıno̅ maun̅o̅ ꝼyr͛ mınar ſak͛. oc epꞇ͛ þ̅ hvarꝼ vpp ı lopꞇeð ꝼra ſeg͛ k̅r. þa ꝼylꝺe h͛bergeð ı brauꞇ ꝼoꝛ ſın̅e eno̅ ꝺyrlegſꞇa ılm. Epꞇ͛ ſagða þeſſa ꝩıꞇᷓn mæl͛ k̅r ſva ꞇıl rıꝺꝺ͛a ſın̅a. Þ̅ ſcolo þer ꝩıꞇa en͛ ꝩauſco ꝺrengır aꞇ ı þeſſ ꞇrauſꞇe er ꝩıꞇraðez muno þer yðarn̅ her ſcap ꝼremıa. nu ſnyr k̅r apꞇr ꞇıl ſın̅a h͛buða. En þeſſe ꝩıꞇᷓn ꝼek ſına ꝼramkvemð lıꞇlu ſıðarr ſan̅aðez með þeı̅ heꞇꞇe. aꞇ epꞇ͛ þ̅ er alex͛ k̅r haꝼðe un̅eꞇ þa b̅g a ıoꝛſalal̅ er ꞇıruſ heıꞇ͛. þa ſꞇeꝼnꝺı ꞇıl ıoꝛſalab̅gar með mıklo lıðe æꞇlaðe aꞇ brıoꞇa b̅gena. en nıðꝛa gyðenga ꞇıgn ſꝩıꝩırða ꞇemplu̅ ꝺn̅ı ſem aðꝛer heıðner k̅gar havꝼðo goꝛꞇ ꝼyr͛ h̅om. er b̅gar men̅ ſpyrıa þeſſa ꝼyr͛ æꞇlan k̅ſ. þa ꞇaka þ̅r þ̅ rað. aꞇ byſcop ſa er þa ꝩar aꞇ ſꞇaðno̅ gengr uꞇ með aullo̅ hauꝼðıngıom b̅garın̅ar g͛ır ꝩırðulıga ꝓceſſıonem amoꞇ k̅ge. æꞇlar ſva aꞇ ſꝩeꝼıa h̅ſ reıðı. þegar k̅r ſer byſcop. þa kemr h̅om ı hug aꞇ ſa maðꝛ ꝩar ıaꝼnꞇ þan̅ug buın̅ er h̅om ꝩıꞇ-raðız ꝼyrr meıʀ. ſꞇıgr þegar aꝼ heſꞇı ſıno̅ ꝼellr a kne ꝼyr byſcope. þꞇ̅a unꝺruðuz k̅ſ men̅ mıoc er k̅r lıꞇelæꞇꞇı ſec ſva mıoc aꞇ lauꞇ þeſſum man̅e. þar ſem þ̅r ꝩıſſv aðꝛ aꞇ ꝩıllꝺe alla laꞇa ꞇıl ſın luꞇa. þ̅r hauꝼðo aungo̅ ꝼyʀ ſeꞇ ſıꞇꞇ hauꝼoð hnegıa. Þa ſꞇauðꝩar k̅r ſıꞇꞇ lıð kallar ſꞇoꝛgeꞇꞇınga ſına með ſer. rıðꝛ ſıðan ı b̅gına ꝼrıðſamlı-ga. oꝼꝼrar ꞇıl ꞇemplu̅ ꝺn̅ı margar ſꞇoꝛar g͛ſımar þær ſem þ̅r kaulloðo þægılıgſꞇar gvðe er ꝩarðveıꞇꞇv muſꞇerıð. heıꞇr þvı gyðıngo̅ ſem eꝼnꝺe. aꞇ þ̅r ſcyllꝺo ǽ ı ꝼrıðe ꝩ͛a goðo yꝼ͛lęꞇı meðan h̅ſ rıkı ſꞇøðe. Skvıꞇꞇr ko̅ nu ꞇıl eyrna ꝺarıo k̅ge. aꞇ alex͛ k̅r ꝩar komın̅ ı rıke h̅ſ með h͛ſcıllꝺe. Oc þͥaꞇ ꝺarı᷒ k̅r haꝼðe lenge kyrꞇ ſeꞇıð ı goðom ꝼrıðe. en̅ aꝼ ꝩan̅ız ſꞇyrıollꝺ vꝼrıðe þa bregðꝛ h̅om ꝩıð þeſſe ꞇıð-enꝺı nockvoꞇ. Oc þo aꞇ ꝩ͛e ꝩıðlenꝺare ꝼyr ſac͛ margᷓ ſcaꞇꞇk̅ga rıkare. mıclo ꝼe ſꞇer-kare. aꝼ ageꞇo ꝼoꝛellre ꞇıgnare. ꝼyr allꝺꝛ ſac͛ ꝼregðar ı ſıno̅ rıkꝺome ꝼullko̅nare en alex͛. þa ꝩarð þo þegar ı hugıno̅ løgrı. þar ſem maꞇꞇe ı hvıꝩeꞇna meıre ꝩ͛a eꝼ heꝼðe ſva gnogan ꝩılıa ꞇıl aꞇ ꝩ͛ıa lonꝺ ſın ſem haꝼðe yrın ꝼóngın á. Oc þͥaꞇ .ꝺ᷒. k̅r ꝩar ꝼrıðe ꝩanr mıclo bılıꝼe. þa ꝩarð raunꞇregr ꞇıl vꝼrıðarınſ. En aꞇ e̅gı þøꞇꞇe ſva ſem k̅glıcꞇ ꝩallꝺ mın̅kaðız eða ſcelꝼðız ꝩıð þen̅a ꞇıðenꝺa paꞇa. þa løꞇr .ꝺ. k̅r ſc͛a h͛oꝛꝩar vpp rıke ſıꞇꞇ h̅om ſamnaz braꞇꞇ vꞇalegr heʀ. Oc ı þvı bılı ſenꝺ͛ .ꝺ. k̅r alexanꝺͦ k̅ge breꝼ þ̅ er þeſſe oꝛð ſꞇoðo a. arı᷒ k̅r k̅ga ꝼren̅ꝺe guðan̅a ſenꝺ͛ þꞇ̅a breꝼ alexanꝺͦ þıon ſıno̅. Þoꞇꞇ þv ſer alex͛ lıklegr ꞇıl vppreıſꞇar ꝼyr͛ ſac͛ goðrar æꞇꞇar. þa þyrm ðv þo lıꞇ-lum allꝺͥ en̅ ꝩaxanꝺa. Vſcaplecꞇ er aꞇ ꞇaka allꝺen aꝼ ꞇreno ꝼyʀ en ꝼullꝩaxıꞇ er. aꝼ mıꞇꞇ rað legg nıðꝛ ſem ſcıoꞇaſꞇ ꝩapn þau er heımſleg oꝼꝺırꝼð eggıaðe þıc ꞇıl vpp aꞇ ꞇaka. Ꝼar heım ꞇıl moðoꝛ þın̅ar haꝼ með þer þeſſa luꞇı er ec ſenꝺe þer aꞇ gıoꝼ. þ̅ er raðnengar ſvıpa er allꝺre þıno̅ hǽꝼır. bollr eın̅ er þ͛ ſam͛ en̅ beꞇr aꞇ leıka með en ſcı-ollꝺꝛ eða ſverð. þar með ſenꝺı ec þer ꝼehırðzloꝛ þør ꝼa mono þer yrna ſcoꞇ pen̅-ınga ꞇıl aꞇ koma heım apꞇr o ſollꞇno lıðe þıno. En eꝼ ſva mıkıl ðe byr ı þıno bͥoſꞇe, aꞇ þer þycke ꝺeıllꝺ ꝼrıðe beꞇͥ með mıno̅ ꝼıanꝺſcap. þa man ec ſenꝺa ꞇıl aꞇ reꝼſa þ͛. eıgı rıꝺꝺara mına. hellꝺꝛ ꝩegðar lauſa þrela. þa er þıc ſcolo ı pͥſunꝺ ſeꞇıa laꞇa ſva bıða neíſulegſ ꝺauða. þa er alex͛ k̅r haꝼðe yꝼ͛ leſıꞇ brøꝼ þꞇ̅a leꞇr ſer lıꞇꞇ bregða vıð þeſſe akeꝼðar oꝛð. anꝺꝩarpar þo ꝩıð nockoꞇ ſva. ræðır ſıðan ſꞇıllelega ꞇıl ſenꝺımͣ .ꝺͥ. k̅ſ. Beꞇr ꝩırðe ec gauꝼoglegaʀ gıaꝼar k̅ſ en ſıalꝼr h̅. Bollren̅ markar með ꝩexꞇe ſı-no̅ heım þen̅a er ec man unꝺ͛ mec leggıa. Með ſvıpo þeſſe ſcal ec ꞇemıa þa ſerkına þa er ec heꝼe epꞇ͛ ꝼengen̅ ſıgr vpp broꞇeꞇ allar ꝼehırzloꝛ ꝺarí k̅ſ. Slıc oꝛð rıꞇar han̅ apꞇr ꞇıl ſerkıa k̅ſ. ſeꞇr ꝼyr͛ ſıꞇꞇ ın̅ſcıgle. geꝼr ſenꝺı m̅m ꝩırðulegar gıaꝼ͛ oc bıðꝛ apꞇr ꝼara ꝩıð ſva bueꞇ. arı᷒ k̅r ꝼeʀ nu með ſın̅ ꞇıl ár þr̅ar er evꝼraꞇeſ heıꞇ͛ er eın aꝼ þeı̅ ꝼıoꝛo̅ er oꝛ paraꝺıſo ꝼalla. ̅ ſer nu þ̅ aꝼ breꝼo̅ alexanꝺͥ .k. aꞇ eıgı man með ſꞇoꝛyrðom eıno̅ hrınꝺa mega h̅ſ hernaðe. Oc a ſleꞇꞇo̅ ꝩaullo̅ þeım er lago vıð ana. ſeꞇr .ꝺ. k. herbuðır ſınar. ſꞇeꝼn͛ nu lıðenu eınhvern̅ ꝺag vꞇ á ꝩollona løꞇr ꞇıl ꞇaka aꞇ ꞇelıa lıðeꞇ ı ſolar vppráſ. ſu ſyſla ꝩın̅z þan̅ ꝺag ꞇıl kvellz. ꝼek þeyge ꞇalꞇ. Oc nu hyɢr .ꝺ. k̅r þ̅ aꞇ ꝼyr ſak͛ mıkelſ ꝩapna bunaðar. vꞇallıgſ herſ mone enge þoꝛa ꝩıð h̅om rønꝺ aꞇ reıſa. Nu ſenꝺ͛ ꝼyr ſer með vgryn̅e lıðſ hauꝼðın-gıa þan̅ er me̅non heꞇ aꞇ reyna ſꞇyrc alexanꝺͥ ꝩ͛ıa h̅om b̅g þa er ſarꝺıſ héıꞇ͛. Men̅on haꝼðe .vı. hunꝺruð þuſunꝺa lıðſ. en þoꞇꞇ alex͛ heꝼðe mıclo mın̅a lıð. þa ꝼek þo ſıgr ꝼyr hvaꞇleıcſ ſaker ſın̅a man̅a leggr vnꝺ͛ ſec b̅gına. J borg þeſſe ꝩar þoꝛſ hoꝼ í mıclo hallꝺe. ı hoꝼıno ſꞇoð ꝩagn eın̅. ꝩar með nockoꝛſ konar ꝩel ſva ꝼeſꞇr ꝩıð ok eða ſıla. aꞇ engı kun̅e ꝼᷓ leyſa. Vagnen̅ haꝼðe þar lenge ſꞇaðeꞇ ı hoꝼeno. ſa ꝩar aꞇrvnaðr b̅gar man̅a. aꞇ engı mynꝺe leyſꞇ ꝼa ſcauk-lana ꝼra okeno. ne̅a ſa er ſıðan ꝼenge ſıgraꞇ allꞇ aſıa̅. Oc er alex͛ k̅r ſpurðe þꞇ̅a. þa ꝩar h̅om mıkıꞇ aꞇ reyna hvarꞇ ꝼenge leyſꞇ knuꞇana. þͥaꞇ ꝩıllꝺe gıar-na ꝼyr ſec laꞇa ꝼyllaz oꝛlagan̅a ſcıpan. þa ꞇekr vpp okeꞇ ꝩıll ꝼra leyſa ſcauklana ꝼær e̅gı leyſꞇ. En aꞇ eıgı þøꞇꞇı þeım ſva er hıa ſꞇoðo ſem þꞇ̅a ꝩ͛e k̅geno̅ ıllꞇ heıll. þa ſeg͛ ſva ꞇıl ſın̅a man̅a. yarꞇ hyɢɢıð er man̅e nockoꝛſ aꞇ auðnara. aꞇ ꝼae knuꞇa þessa leyſꞇ. eða ꝩıꞇı með hꝩerrı lıſꞇ þ̅r ero ſaman rıðn͛. Mıkıll hegome ſeger aꞇ ꞇrua ſlıco. bregðꝛ ſıðan ſverðı høɢr ı ſvnꝺꝛ knuꞇana. Oc ꝩar nu an̅aꞇ hvarꞇ. aꞇ alex͛ k̅r ꝼyllꝺe þ̅ er oꝛlogen hoꝼðo ꝼyr͛ ſcıpaꞇ. þoꞇꞇ leyſꞇe knuꞇana hellꝺꝛ með ſverðe. en með honꝺo̅ ſer. ella ſynꝺe þ̅ aꞇ þeſſe aꞇrunaðr. haꝼðe hegomlegr ꝩ͛eꞇ. Nv ꝼeʀ .͛. k̅r heðan ꞇıl þeſſ ſꞇað-ar er anchıra heıꞇ͛. meðan ꝺuelſ þar. þa ſenꝺ͛ nockoꝛn̅ hluꞇa lıðſ ſınſ aꞇ leggıa vnꝺ͛ ſek þær þıoðer er capaꝺoceſ heıꞇa. er h̅ſ men̅ koma apꞇr með ꝼengnu̅ ſıgre. þa ſꞇeꝼn͛ með ſınom ımoꞇ ꝺarıo k̅ge ꝼeʀ nu ſva hvaꞇlega. aꞇ þ̅ ꝩar ner ꝼra lıkenꝺo̅. þvı ſcvnꝺar ſva. aꞇ þaðan ſem ꝩar þa ſꞇaꝺꝺꝛ er aꞇ ꝼara ıƞ̅ ı megın lanꝺzenſ um þrøngva ꝺale mıclar ꞇoꝛꝼøꝛoꝛ. eꝼ .ꝺ. heꝼðe þan̅og ſcıoꞇare oꝛðeꞇ. þa heꝼðe þar maꞇꞇ ꞇeppa alexanꝺͦ ſꞇıg. Darı᷒ k̅r ꝼlyꞇr nu oc abroꞇꞇ h͛buðer ſınar ꝼᷓ ane evꝼᷓꞇe. þar ſcoꝛꞇ͛ nu eıgı ꝩapna brac mıkın̅ luðra gang. ̅ ſꞇeꝼn͛ aullo̅ ſıno̅ ímoꞇ alexͦ .k̅. En ſua ſcıpar lıðe ſıno aꞇ ı ꝼyrſꞇo ꝼylkıngo ꝩar lıkneſcı guðſ þr̅a er ıupıꞇ͛ heıꞇ͛ a laꞇıno. en þoꝛr a ꝩara ꞇungo. þoꝛ ꝩar ſva umbuð ꝩeíꞇꞇ ꝼyr͛ ſak͛ mıkılſ aꞇrunaðar er ſerk͛ hoꝼðo ꞇıl h̅s. aꞇ ſaꞇ ı gullegre keʀo ſeꞇre ꝺyro̅ ſꞇeı̅-nom. ꝼra̅me ꝼyr͛ h̅om ꝩar allꞇare ꝼag⸌r⸍lega með ſılꝼrı bueꞇ. á alꞇareno bᷓn ellꝺr mıkıll ꝼyr͛ lıneſcı þoꝛſ. Ellꝺꝛ ſa ſcyllꝺe allꝺrege ſlocna þ̅ kaulloðo þ̅r ꝩıgðan ellꝺ. Ꝼyr͛ kerro þoꝛſ ꝩoꝛo marg͛ heſꞇar beıꞇꞇ͛ ſníohvıꞇ͛ aꞇ lıꞇ. Tolꝼ þıoðer ꝩoro ꞇıl ſeꞇꞇar aꞇ ꝩarðꝩeıꞇa þen̅a bloꞇſcap. þær a ſına ꞇungo ml̅ꞇı hꝩ͛. ı þeſſe ꝼylkıngo ꝩͦ þ̅r me̅n er alðyðan hvgðe aꞇ oꝺauðlegır mynꝺe ꝩ͛a ꝼyr͛ ſac͛ ıðulegᷓr þıonoſꞇo er þ̅r ꝩeıꞇꞇo gvðono̅. þꞇ̅a lıð allꞇ ſaman ꝩͦ .x. þuſunꝺ͛. J an̅arre ꝼylkıng ꝩͦ ꝼremſꞇ͛ ꝼrønꝺr ꝺarí k̅ſ marg͛ gauꝼg͛ með .xv. þuſunꝺ͛. þ̅r ꝩͦ lıkara bun͛ kono̅ en h͛m̅m. þͥaꞇ klæðe þr̅a ꝩͦ ꝩıða gulle buen. J mıðre ꝼylkıngon̅e ſaꞇ ſıalꝼr .ꝺ. k̅r ı gullegre kerro. þar ꝩar ſcıpaꞇ a baðar henꝺꝛ h̅om moꝛgo̅ guðum þeım er þoꞇꞇız -kıꞇ ꞇrauſꞇ unꝺ͛ eıga. Vppı yꝼ͛ kerro k̅gſenſ ſaꞇ eıƞ̅ are. ꝩͬ algyllꞇr. breıꝺꝺe vængına vꞇ yꝼ͛ keʀona á alla ꝩega hlıꝼðe ſva k̅ge með ſcugga ſıno̅ ꝩıð ſolarhıꞇa. ꝼ þeſſo̅ bunaðe gulle glæſꞇo̅ gımſꞇeıno̅ maꞇꞇe .ꝺ. k. aukenꝺꝛ ꝩ͛a aꝼ aullo̅ h͛ıno̅. Ꝼra̅-me ꝼyr͛ ſer haꝼðe k̅r ſcıpaꞇ .x. þuſunꝺum þeſ lıðſ er allꞇ ꝩar ſpıoꞇaꞇ. eıgı ꝩar gull eða ſılꝼr ſparaꞇ ꝩıð ſpıoꞇen. meıʀ ꝩͦ ꝼleſꞇ gøꝛ ꞇıl ꝼrægðar en ꝼremðar í ꝩapna ſcıpꞇe. arı᷒ k̅r haꝼðe oc eınko̅ ꞇıl ſeꞇꞇ aꞇ geꞇa ſın .cc. man̅a a hvara hlıð. þ̅r eın͛ men̅ ꝩͦ ꞇıl þeſſ ꝩalðer er k̅ga kynſ ꝩͦ eða aꝼ auðꝛo̅ eno̅ gauꝼgoſꞇo̅ æꞇꞇo̅. Oc aꞇ eıgı ꝩ͛e gͥckıom auðſoꞇꞇ aꞇ ſækıa k̅gen̅ þa lykr vꞇan ꝼylkıng ſına með .xxx. þuſunꝺa ꝼoꞇgongo lıðſ. þeſſ er unꝺarlega ꝩar ꝩel aꞇ ꝩapno̅ bueꞇ. J þrıðıu ꝼylkıngo ꝩͬ ͦ ꝺarí k̅gſ ꝺͦꞇnıngın kona h̅ſ boꝛn þr̅a allꞇ ſcullꝺa lıð h̅ſ þ̅ er h̅om ꝩar meſꞇ hugaꞇ. þꞇ̅a lıð allꞇ ſaman ꝼluꞇꞇız ı ꝼım ꞇego̅ ꝩagna. þ̅ ꝩar ſerkıom ꞇıꞇꞇ í þan̅ ꞇıma þeı̅ er rıkaſꞇ͛ ꝩͦ aꞇ haꝼa með ſer ꞇıl barꝺaga allꞇ hyſce ſıꞇꞇ laꞇa það-an auðenſ bıða. Með þeſſo lıðe lęꞇr k̅r ꝼlyꞇıa ꝼıarhluꞇ ſın̅ á .vı. hunꝺraðu̅ mula .ııı. hvnꝺraðu̅ ulꝼallꝺa. Tıl gezlo ꝩıð boꝛn konor k̅ſ ꝼehırzloꝛ ꝩar ſeꞇꞇr ꝼıolðe bogman̅a þr̅a er með ſløngoꝛ ꝼoꝛo. ſıðarſꞇ ꝼoꝛ þ̅ lıð er í noꝛegı monꝺe leıðangrſ lıð kal-laꞇ ꝩ͛a. Marꞇ aꝼ þeſſo lıðe ꝩar lıꞇꞇ ꝩapnað en ſva mıkell mugr ꝩar þ̅ allꞇ ſaman aꞇ eıgı ꝼek ꞇalꞇ. Slıcꞇ er ſagꞇ ꝼᷓ lıðſcıpan lıðſꝼıolða ꝺarí k̅ſ. En hv͛r er þꞇ̅a kallar lyge-lega ſagꞇ. eða ꞇelr ſlıcꞇ með ykıo̅ þa leſe ꝼyʀ en ꝼøle lıbru̅ machabeoꝝ. þa boc er en̅ helge ıeronım᷒ heꝼ͛ ꝼørꞇ aꝼ ebreſcu ı laꞇıno venꞇ͛ mek aꞇ mone ꝼın̅a þar ſagꞇ aꞇ nꞇıoch᷒ ſerkıa k̅r haꝼðe með ſer ꞇıl ıoꝛſalal̅z .c. þuſunꝺa ꝼoꞇgongo lıðſ. xx. þuſunꝺer rıꝺꝺ͛a þa er eꞇlaðız aꞇ ſıgᷓ ıuꝺam machabeum er þa ꝩar með brøðro̅ ſıno̅ hauꝼðınge yꝼ͛ gyðenga ꝼolke. Nu er aꞇ ſegıa ꝼᷓ .aͦ. aꞇ hvar ſem ꝼeʀ þa ſꞇøkr lanz ꝼolkıꞇ unꝺan eyðır heroðın. er ſer þ̅. þa ꝼlyꞇr herbuðer ſınar ꞇıl þr̅a ſꞇaða er gaml͛ kauꝇoðo herbuðır cırı k̅ſ. þaðan ſenꝺ͛ .aͬ. k̅r p̲menıone̅. þan̅ eƞ̅ ꝺyrſꞇa hauꝼðengıa er ꝩar ı lıðe h̅ſ aꞇ ge-ꞇa b̅gar þr̅ar er ꞇharſuſ heıꞇ͛. lanz m̅ ꝩıllꝺo breƞ̅a b̅gına. J þeſſo̅ ſꞇað ꝩar ſıðan ꝼøꝺꝺꝛ en̅ ſøle páll pl̅e. P̲menıo byr nu þar ꝼırı k̅ge. en kemr ſıalꝼr ſꞇunꝺu ſıðaʀ. Epꞇ͛ mıðꝛe b̅geƞ̅e ꝼellr ſu er cıgn᷒ heıꞇ͛. ꝼagrꞇ ꝩaꞇn̅ ſcırꞇ. her ꝼyſır k̅g ꞇıl a ſunꝺ aꞇ ꝼara. þar ꝩͬ bøðe aꞇ h̅om haꝼðe heıꞇꞇ goꝛꞇ vnꝺ͛ h͛kløðono̅ aꝼ mıclo̅ ſolar hıꞇa þͥaꞇ þꞇ̅a ꝩar mıðſumarſſceıð. enꝺa ꝩıllꝺe ꝼyr meꞇnaðar ſac͛ ſyna ıðroꞇꞇ ſına. ͛ maꞇꞇe nu ſıa aꞇ ſcıoꞇr aꞇburðꝛ ꝼekz ꝩıð oꝛlogen. leıꞇaðe þeım aꞇ ꞇurna. ı þeſſom aꞇburð ſꞇaðnaðe nockoꞇ hamın-gıa k̅gſenſ. ̅ leypr alſꝩeíꞇꞇr a kallꞇ ꝩaꞇn̅. þegar ꞇekr kulðın̅ aꞇ ſꞇe̅ma ꝩınꝺæðarnar en k̅r ſꞇırðnar. Oc nu ꝩerðꝛ þegar ꞇıl lanꝺz aꞇ leggıa ſem hꝩaꞇlegaſꞇ. ͛ aꝼ ꞇekr nu ſoꞇꞇ mıkla. ſꝩa aꞇ ſıalꝼu̅ h̅om þıcker oꝛꝩenꞇ aꞇ mone ꝩıð reꞇꞇa. nu boren̅ ꞇıl her-bergıſ ſínſ. en ı herbuðom g͛ız gᷓꞇr mıkıll. ſeg͛ hveʀ oðru̅ aꞇ k̅r er aꞇ komen̅ bana. Oc ſva ꞇaka ſum͛ ꞇıl oꝛðz. hv͛r ſcynꝺelegr aꞇburðꝛ heꝼ͛ ſva ſcıoꞇꞇ raðeꞇ k̅ge ꝩaro̅ ꞇıl bana. Þu en uſꞇaðuga hamıngıa hvıꝩeꞇna grı̅mare ſegıa þ̅r ꝼyr hvı ꝩıllꞇ u røna k̅gen̅ þegar ſua ꝺyrlego lıꝼe ſem heꝼ͛ haꝼꞇ. þu ꝩarꞇ h̅om ꞇıl ſua mıllꝺ ſem moðer. hvı ꝩıllꞇ u ⸌nv⸍ g͛az h̅om grı̅m ſꞇıup moðer. heımren̅ gırn̅ꞇız á aꞇ haꝼa þeƞ̅a eínꝩallz k̅g yꝼ͛ ſer. En hꝩaꞇ ſcal aꝼ oſſ ꝩerða ſegıa þ̅r er ꝼylgꞇ høꝩo̅ k̅geno̅. ꝩ͛ mego̅ nu eıgı ſnuaz apꞇr ꞇıl ꝼoſꞇr l̅z ꝩarſ eyðım͛kr þoaꞇ ꝩer ꝩılı̅. Eða hꝩarꞇ mono ꝩ͛ hauꝼuðlauſer raſa ꝼra̅m ı ꝼylkıngar oꝩına ꝩarra. Eıgı ſıam ꝩ͛ oc man̅ maklegan ꞇıl aꞇ koma ı ſꞇað ſlıco̅ k̅ge ſem .aͬ heꝼ͛ ꝩ͛eꞇ. þꞇ̅a kveín þr̅a gͥckıan̅a heyrðe hamıngıan þar ſem ſaꞇ ꝩellꞇe hꝩele ſıno. hon ſꞇenꝺꝛ vpp nu broſer aꞇ røðom þr̅a. ſꝩar͛ ſꝩa þꝩı er á h̅a ꝩar leíꞇaꞇ. Ꝼur-ðo mıoc er man̅ꝼolkıꞇ blınꞇ enſ ſan̅a oꝛlogen. þ̅ anzſakar mek ıaꝼnan ſva ranglega. ðrar gyðıor haꝼa oc eıgı ſıðr ꝩallꝺ en ek aꞇ g͛a ſem þeım lıkar. en hꝩaꞇ ſem ılla ꝩerðꝛ þa ken̅a men̅ mer ꝩollꝺ aꝼ. Nu geꝼ ec monono̅ ꝼrıð oc ꝼar ſøllꝺ þa loꝼa þ̅r mek. en eꝼ ec kıppe ꝼᷓ þeı̅ þa laſꞇa þ̅r mek ſva ſem naꞇꞇuran haꝼe mer ſꞇaðꝼeſꞇı geꝼeꞇ eꝼ ec haꝼa ꝩıllꝺa. En eꝼ ec ꝩera ollo̅ ıoꝼn ſıꝼleyꞇe með ſama moꞇe. þa monꝺa ec eıgı kallað hamıngıa. Naꞇꞇuran heꝼ͛ mer þ̅ laug mal ſeꞇꞇ aꞇ ec ſcyla allꝺregı kyrꞇ ſıꞇıa haꝼa lauſung ꝼıre ſꞇaðꝼeſꞇe. Sıðan er hamıngıan haꝼðe þꞇ̅a røꞇꞇ þa ꞇok k̅r þegar nockoꞇ aꞇ ſꞇyrcna þvıaꞇ ꝩınꝺꝛ naðe þa ſmam ſmam aꞇ ren̅a ı øðarnar. þo haꝼðe ıðra ꝩ͛c mıkın̅. ⸌nu⸍ ſeꞇz vpp vıð olboga røðır ſua ꝼıre ſınom m̅m. hꝩarꞇ man oꝩına ꝼlockr ꝩaʀ ſcolo ı herbuðuno̅ ſpen̅a aᷟ. k̅. ſıgraðan barꝺaga lauſꞇ. þͥaꞇ ſua nalegr ſem herr ꝺarí k̅ſ er oſſ þa ꝼeʀ nu eckı ſeínnı lecnıngo komeꞇ ꝩıð ſoꞇꞇ mına. Eða mono þ̅r berkıa ſcolo yꝼ͛ ꝩaro herꝼange rıꝺꝺarar ꝺarí. en .aͬ. man uꞇlagr ꝺyrðar lauſſ ꝩ͛a ꝼleꞇꞇr. aſꞇaðꝛ a b͛a ıoꝛð oꝩına ſın̅a. Neı ſeg͛ allꞇ man auðroꝩıſ ꝩerða. Ꝼreıſꞇe lcnarner ꝼyrſꞇ eꝼ þ̅r mege mer nockoꝛa boꞇ ꝩın̅a. oc ꝩıꞇe þ̅r þaꞇ aꞇ meıʀ leıꞇa ec ꝼyr lęcnıngına ꞇómſꞇunꝺar ꞇıl aꞇ b͛ıaz ꝩıð .ꝺᷟ. k̅. hellꝺꝛ en aꞇ len-gıa lıꝼ mıꞇꞇ. Oc ꝩıſꞇ þıcke mer barꝺaga ꝼreſꞇın ꝩ͛re. en ſıucleıkr ſa er ec heꝼı. þͥaꞇ þoꞇꞇ ec ſıa ſıukr ec mega eckı an̅aꞇ g͛a æn ſyna mec ꝼıre mı̅ne ꝼylkıngo. þa mono þegar oꝩın͛ ꝩar͛ ꝼlyıa. en mın͛ men̅ ꝼloꞇꞇan̅ reka. Slıc akeꝼð k̅gſenſ raſa̅nꝺe barꝺaga ꝼyſꞇ aꝼlar lıðeno mıkelſ oꞇꞇa aꞇ ſcıoꞇar aꞇ gerðır lęcnan̅a monꝺe ſóꞇꞇ h̅ſ auka. Phılıpp᷒ k̅r ꝼaðer .alexͥ. haꝼðe ꝼengıꞇ h̅om lęcne þan̅ er oc héꞇ phılıpp᷒. þeſſe en̅ ſame maðꝛ ꝩar ꝩıðꝛ ſꞇaꝺꝺꝛ røðo k̅ſenſ. heꞇ þvı aꞇ monꝺe ꝼa goꝛꞇ heılan a þrıggıa naꞇꞇa ꝼreſꞇe eꝼ ꝩıllꝺe a kyrðo̅ haꝼaz. Oc þoꞇꞇ k̅ge þøꞇꞇe long heılſu bıð barꝺaga ꝼreſꞇ. þa ꝺꝩelz þar þo ı b̅gene ꞇharſo ſꝩa ſem lęcn͛ beıꝺꝺe. þeſſe ſꞇunꝺo kemr ꞇıl k̅ſ breꝼ p̲menıo ſenꝺ͛ h̅om. þ̅ ſꞇoð a breꝩıno aꞇ .ꝺ. k̅r heꝼðe heıꞇıð Phılıppo mıclo ꝼe ſyſꞇoꝛ ſın̅e með aꞇ ſcyllꝺe ſvıka .alexᷟ. ı ꝺryck. Nu ko̅ ęn̅ þrıðe ꝺagr ꝼᷓ þͥ er k̅r haꝼðe ſóꞇꞇına ꞇekeꞇ. þa ꝼør͛ phılıpp᷒ h̅om heılſo ꝺryck þan̅ er haꝼðe bueꞇ. k̅gr ꞇruır nu lęcnıno̅ ılla ꝼyr͛ þ̅ er a brøꝼıno ſꞇoð. ı þͥ er ꞇekr ꝩıð ꝺryc-kıno̅ þa ꝼør ı henꝺꝛ h̅o̅ þ̅ ſama breꝼ bıðꝛ vpp leſa meðan phılıpp᷒ leſſ yꝩ͛ breꝩıꞇ. þa hyɢr k̅r aꞇ ꝩanꝺlega eꝼ h̅o̅ bregðe nockoꞇ ꝩıð. eıgı ꝼør þ̅ ſéꞇ. Oc þegar er heꝼ͛ yꝩ͛ leſeꞇ. þa męl͛ ꞇıl k̅ſ lęıan̅ꝺe. Mın̅ heʀa ſeg͛ h̅. byrg uꞇe hrøzlona ger þek ka-ꞇan. laꞇ ęðarnar ꞇaka ſꞇyrk aꝼ heılſo ꝺryck þeſſo̅ er ec geꝼ þer aꝼ heılo̅ hug. En gıar-na ꝩıllꝺe ſa er mek heꝼ͛ ı rog boꝛeꞇ aꞇ þeſſe ſoꞇꞇ aꞇ gerða lauſ heꝼðe þek ꞇıl ꞇıl bana leíꞇꞇ. Oc aꞇ ꝩıſo an̅aꞇ hꝩarꞇ aꞇ auꝼunꝺaðe mına kun̅aſꞇu. eða ꝼyr munðe þer lıꝼſenſ k̅r. þ̅ hyɢ ec ſan̅ara er ſıðr ſcyllꝺe. Oc ꝩıſꞇ ſyn͛ ſa ſec ıllꝩılıaðan ſvıkan̅a ſekıan er ſan̅ar þeım a henꝺꝛ ſvıken er ſycƞ̅ er. En ſva g͛ır opꞇ ꝩanꝺꝛ maðr aꞇ bregðꝛ þͥ oðro̅ er ꝩeıꞇ a ſıalꝼan ſec. aꝼ ſlıco ſva ꝩerðꝛ reꞇꞇlaꞇr opꞇlega ꝼyr ꝺømðꝛ aꝼ lıugꝼroðre hırð. en ſa leyſꞇr er ſacbıꞇen̅ er. Sıðan er phılıpp᷒ haꝼðe ſan̅lega ꝼıre ſec ſvaraꞇ. þa bıðꝛ k̅g uhrøꝺꝺan ꝺrekka. g͛ır ſva. Epꞇ͛ ꞇeken̅ ꝺryk ꝼør k̅r heılſu ſına ſlıkan ſꞇyrc aꝼlſ hugar ſem haꝼðe ꝼyʀ haꝼꞇ. oꝼðengıarn͛ reƞ̅a nu a halſ phılıppo lęcne hveʀ aꞇ oðru̅ þacka h̅om heılſu k̅ſenſ. kalla nu ꝩ͛ıꞇ haꝼa ꝼoðoꝛ ꝼoſꞇr ıarðar ſın̅ar gezlo man̅. n̅an ꝺag epꞇ͛ ſꞇıgr k̅r a heſꞇ ſın̅. rıðꝛ allar herbuðır oc ſyn͛ ſec heılan. ſcecr oꝛ lıðıno alla ęðro þa er goꝛz haꝼðe aꝼ ſíukleık h̅ſ. ſꞇyrkır heren̅ með blıðu yꝼ͛bragðe ſıalꝼſ ſınſ ꝼogro̅ ꝼoꝛꞇalo̅. Sıðan er h͛r alexanꝺͥ enar naleg-ſꞇu b̅gır. ſıalꝼr haꝼðe ꝼoꝛnað guðono̅ ſlıcꞇ ſem heꞇ ꞇıl heılſo ſer. þa ꝼeʀ ꞇıl þr̅ar b̅gar ıxon heıꞇ͛. þar kemr p̲menıo ımoꞇ k̅ge. haꝼðe un̅ıꞇ þeſſa b̅g ſꞇøcꞇ ıbroꞇꞇ b̅gar-lyðno̅. æn bueꞇ þar ꝼıre k̅ge. J þeſſom ſꞇað heꝼır .aͬ. k̅r hırðſꞇeꝼnoꝛ. leıꞇar raðſ ꝩıð hauꝼðen-gıa. hvarꞇ þaðan ſcal bıða þeſſ er .ꝺ. kemr með ſıƞ̅. eða ſcal eƞ̅ ſꞇeꝼna ꝼra̅ lengᷓ ꞇıl móꞇz ꝩıð h̅. Ꝼra þͥ er ſagꞇ aꞇ p̲menıo geꝼr k̅ge þ̅ rað aꞇ ſcyle ꝼra̅ hallꝺa lıðıno ı ꝼıalla kloꝼa nockoꝛn þar ſem .ꝺ. k̅r ꝩar aꞇ komen̅ oðro̅ megın með ſın̅. Seg͛ p̲menıo ſva aꞇ ı þͦngva ꝺal þeı̅ mono ıaꝼnmıkıl ꝩ͛a ꝩerða brıoſꞇ a ꝼylkıngo̅ k̅k̅gan̅a þoꞇꞇ .ꝺ. haꝼe lıð mıclo meíra. þꞇ̅a rað ꝩerðꝛ ꞇekeꞇ vm ſıðır með ꝩıllꝺ allra hoꝼðengıa en aꞇkꝩøðe k̅ſ. Þ̅ g͛ız ꞇıl ꞇıðenꝺa meðan .ꝺ. k̅r ꝺꝩelſ ı þeſſe b̅g ꝼyʀ ꝩar neꝼnꝺ aꞇ ſa maðꝛ boꝛen̅ ı rog ꝩıð ſıſeneſ héꞇ. haꝼðe ꝩ͛ıꞇ harðla køʀ k̅ge. en nu ꝩar h̅om þ̅ kenꞇ aꞇ heꝼðe ꞇekeꞇ ꝼe ꞇıl aꝼ .ꝺ. k̅ge aꞇ ſvıkıa alexanꝺru̅. En þ̅ ꝩar ꞇıl þeſſ haꝼꞇ. aꞇ leynꝺı brevı nockoꝛo þͥ er h̅om haꝼðe ſenꞇ eın̅ aꝼ rıꝺꝺoꝛo̅ ꝺarí k̅ſ. ꝼyr þa ſǫk ꝩͬ ꝺrepın̅ aꞇ ꝩıꞇanꝺa k̅ge ꝼyr logna ſoc aꞇ þvı ſem ꝼleſꞇır ęꞇloðo. Nu er aꞇ ſegıa ꝼᷓ .ꝺ. k̅ge aꞇ þa er komın̅ ꝼra̅ aꞇ þrongva ꝺal þeı̅ er ꝼyʀ ꝩar geꞇıð með allan her. kemr ımoꞇ h̅om með mıcla rıꝺꝺara ſꝩeıꞇ g͛zcr maðꝛ eın̅ ſa er ꞇımoꝺeſ heꞇ. haꝼðe ꝩoꝛðeꞇ lanꝺꝼloꞇꞇe aꝼ gͥcklanꝺe. þeſſe byðꝛ .ͦ. k̅ge lıð ſıꞇꞇ. þıggr þ̅. geꝼr h̅o̅ þ̅ rað aꞇ ſcyle apꞇr ſnua ſıno̅ ꞇıl ꝩalla nockoʀa ſleꞇra oc b͛ıaz hellꝺr þar ꝩıð alexanꝺru̅ er mege ꝩıð koma ollu lıðe ſıno. En eꝼ k̅ge þycke ſꝩıꝩırðlecꞇ apꞇr aꞇ ſnua ſynız h͛ıno̅ ſem þ̅ mone ıllꞇ heıll aꞇ hopa þegar á høl. þa bıðꝛ ꞇímaꝺeſ aꞇ laꞇe broꞇꞇ ꝼara ꝼıárluꞇ ſın̅ ꝼleſꞇan allan þar með oꝼørꞇ lıð konoꝛ boꝛƞ̅. ꝼae þar ſva lıð með aꞇ þ̅ ꝼolk mege vhreꞇꞇ ſek ꝩ͛a. Oc eꝼ ſva ılla ꝩerðr ſegır ꞇímoꝺeſ aꞇ hamıngıa ꝩıll .aͦ. beꞇr en oſſ í eno̅ ꝼyrſꞇa bar-ꝺaga. þa ſynız mer ꝩen̅a aꞇ ꝼıarluꞇr ꝩáʀ ſe hırðr lıðeꞇ ſparız ſumꞇ ꞇıl þeſſ aꞇ reꞇꞇa þan̅ bacſleꞇꞇ eꝼ ꝩer ꝼa̅ nockoꝛn̅. laꞇe guðen oſſ engan ꝼa. Mıkıꞇ urað aꞇ geꝼa í eınom barꝺaga allꞇ ſen̅ í ꝩallꝺ hamıngıon̅ar þ̅ er ꝩıð lıggr. þꞇ̅a ꝩar nyꞇſamlecꞇ rað gaꝼ k̅ge. en þo ſynꝺız auðroꝩıſ hoꝼðengıo̅ þr̅a ſerkıan̅a. þeſſ ꝼyſa þ̅r .ᷟ. k. aꞇ laꞇe ꝺrepa ꞇímo-ꝺem ſꝩeıꞇ h̅ſ alla. kꝩeðaz þ̅ ęꞇla aꞇ þͥ haꝼe ꞇímoꝺeſ þꞇ̅a rað geꝼıꞇ aꞇ monꝺe ſer ęꞇla ꝼıarluꞇen̅ allan eꝼ .ꝺ. yrðe ſıgraðꝛ. hlaupa ſıðan apꞇr með ꝼeno ı gͥckıa k̅gſ h͛. kaupa ſıc ſva í ꝼrıð ꝩıð .aᷟ. arı᷒ k̅r hlyðer ecke a þeſſar ꝼoꝛꞇaloꝛ. þͥaꞇ ꝩar mıllꝺr oc goðgıarn̅ lęꞇr ſer allꞇ rǫg ıllꞇ þıckıa. en ſꝩar͛ ſva þr̅a ręðo̅. Verðe þ̅ eıge ſeg͛ aꞇ ec laꞇa ꝺrepa þa m̅. haꝼa goꝛz hanꝺgengn͛. geꝼıꞇ ſek í mıꞇꞇ ꝩallꝺ. ſcyle k̅r laꞇa ſlıca vhęꝼo ꝩın̅a Neı ſeg͛ h̅. llꝺrege ſcal ſva lıoꞇ ꝼręgð ꝼa ſaurgað elle mına. Sıðan þackar k̅r ꞇímoꝺı ſyn̅-ꝺan goðꝩılıa. En ſvıꝩırðlecꞇ ſynız h̅om apꞇr aꞇ ſnua lıðıno. þyck͛ ſva ſe̅ marg͛ mono kalla ꝼloꞇꞇa. nu langar mıoc ꞇıl aꞇ barꝺagen̅ ſcyle ꞇakaz ſe̅ ꝼyrſꞇ. ı ꝺal þeı̅ er ꝼyʀ ꝩar geꞇeð. En þ̅ rað ꞇekr aꝼ þeı̅ er ꞇımoꝺeſ haꝼðe geꝼıꞇ h̅o̅. aꞇ lęꞇr broꞇꞇ ꝼlyꞇıa meſꞇan þoꝛa ꝼıarınſ ꞇıl b̅gar þr̅ar er ꝺamaſc᷒ heıꞇ͛. ꝼeʀ þar með mıkıꞇ lıð. En lęꞇr ꝺroꞇnıngına moðoꝛ ſına ſon ſın̅ .vıı. ꝩeꞇᷓ gamlan bıða ı h͛buðvm þeſſ er aꞇ henꝺe kemr. ꝩıll ı þvı hallꝺa ꝩenıo en̅a ꝼyʀe k̅ga. Eneſꞇa ꝺag ꝼıre þan̅ er .ꝺ. k. ꝩıſſe aꞇ barꝺagen̅ monꝺe ꞇakaz á. gengr vpp a hol eın̅ lıꞇın̅ er ꝩar ímıllo̅ h͛buðan̅a. ollen̅ ꝩar allr gͦen̅ vꞇan aꝼ ılmanꝺe grøſom. J ovanꝩerðo̅ holmıno̅ ſꞇoð eıꞇꞇ ꝼagrꞇ ꞇre þ̅ er laur᷒ heıꞇ͛. n̅an ꝩeg vꞇ ıꝼᷓ ꝼellr ęín mıkıl. aꞇ an̅e ꝼra̅ ganga ꞇveı̅ megın ꝩallgron͛ backar. ꞇıl þeſſa ſꞇaðar lęꞇr .ꝺ. k̅r blaſa ollo̅ ſıno̅. kallar ſıðan hauꝼðengıa ꞇıl ſın ſcıpar ꞇıl hvar hveʀ þr̅a ſcal í ꝼylkıngo ꝩ͛a með ſınar ſꝩeıꞇ͛ þa er barꝺagen̅ ꞇecz. er heꝼ͛ þͥ ſcıpaꞇ ſem h̅o̅ lıkar þa líꞇr yꝼ͛ lıðeꞇ er ſaꞇ a ꝩollono̅ vꞇ íꝼᷓ hogeno̅. arı᷒ k̅r ꝩar en̅ ꞇıgulegſꞇe aꝼ þvı eno goða yꝼ͛ bragðe er haꝼðe monꝺe hveʀ ꝺuganꝺe í h͛ıno̅ þıckıaz ſcyllꝺr ꞇıl aꞇ ꝩeıꞇa h̅om ſlıcꞇ er męꞇꞇe þoꞇꞇ þegðe ſıalꝼr. Sıðan ꞇalar ꝼyr͛ lıðeno heꝼr ſva mal ſıꞇꞇ. ͛ nu þ̅ lıð ſa̅-an komeꞇ er ec ꝩeíꞇ ıaꝼnan ſıgr ſællꞇ ꝩ͛eꞇ haꝼa. er þ̅ eıgı unꝺarlecꞇ ꝼıre þͥ aꞇ þ͛ ſerkern͛ eroð oc arꝩar guðan̅a. o̅ner ꝼᷓ belo k̅ge er ꝼyrſꞇ heꝼ͛ aꝼ ꝩaro̅ ꝼrnꝺo̅ ꝩ͛ıꞇ haꝼðr í goða ꞇaulo. Verıꞇ orugg͛ uſcelꝼ͛ ı hıoꝛꞇono̅. geꝼıꞇ eckı ru̅ hręzlon̅ı. eıgı er ſem þ͛ moneꞇ ꝩıð oꝼreꝼle eıga. Reꝼſıng ma þ̅ kalla en eıgı barꝺaga er k̅r hegn͛ þręla ſına þa er ſec g͛a ſva ꝺıarꝼa. aꞇ þ̅r ꞇaka ꝩapn h̅om ímoꞇe. þeſſı en̅ ſcacboꝛnı ſveın̅ .aͬ. er ꝩer hyggıo̅ aꞇ ſe ſon enſ oꝺyggva nepꞇanabı heꝼ͛ laꞇeꞇ geꝼa ſer k̅ſ naꝼn hyɢr nu þ̅ þar ſem er í broꝺꝺe lıꝼſ ſınſ aꞇ eckı mone vıð h̅o̅ ſꞇanꝺa. raſar án raðe. geꝼr eckı gaum hvaꞇ ꝼyr͛ er. ꝩıll hellꝺꝛ þoꞇꞇ ꝩıꞇe ꝩıſan bana ſın̅ b͛ıaz en lıꝼa ꝩıð uſıgr. En þegar heꝼ͛ h̅om nv nockoꞇ øðroꝩıſ ꞇekız en hugðe. þͥaꞇ ꝼıre ꝩaro̅ m̅m heꝼ͛ laꞇıð mıkın̅ ꝼıolða ſın̅a rıꝺꝺ͛a. oc aꝼ þͥ grunar mek aꞇ ꞇreyſꞇez ſer mıðꝛ en var. Mıkıl ſco̅m aꞇ ꝼaer þręlar ꝼaꞇękır þ̅r er eckı beín haꝼa í henꝺe ſcolo þoꝛa ímoꞇ aꞇ rıſa hoꝼðengıo̅ þeım er ꝼyr͛ eıgu aꞇ raða meſꞇu̅ hluꞇa gullz þeſſ er í heımıno̅ er. Vıꞇa ꝩıllꝺa ec hvaðan .aͬ. ꞇekr þa ꝺul aꞇ mone nıoꞇa mega þeſſ rıkeſ. er ſa en̅ ageꞇe k̅r cır᷒ heꝼ͛ aꞇꞇ er ſıgr ꝼek hvar ſem barðız í heımıno̅. En þoꞇꞇ ſe ꝺauðꝛ. þa rık͛ en̅ ꝼyre mek er í h̅ſ ſꞇað em k komen̅ aꞇ mér lıꝩanꝺa lıꝩ͛ en̅ hanſ hamıngıa. ll͛ ꝩıꞇo þ̅ aꞇ ꝩ͛ ſerk͛n͛ ero̅ ꝼᷓ rıſom ko̅n͛. þͥaꞇ ꝩ͛ ꝼın̅om ęꞇꞇar ꞇal ꝩarꞇ ꞇıl þr̅a rıꞇað í an̅alum. en ꝩer mego̅ á ſꞇoꝛ-ꝩırkıo̅ þeım er epꞇ͛ þa lıꝼa ſıa hvılıc͛ þ̅r haꝼa ꝩ͛eꞇ. Bękr ꝩarar ꝩaꞇꞇa aꞇ þ̅r borðoz ꝩıð goðen ſıalꝼ. Þ̅r gerðo ſꞇopolen̅ babel hoꝼðo ꞇıgl ꝼyrı gͥoꞇ en bıc ꝼıre lím. Var͛ ꝼoꝛellrar haꝩa epꞇ͛ leípꞇ þa ena mıclo babılon er naꝼn ꞇok aꝼ ꞇungna ſcıpꞇe. eıl͛ ſva nu með þvı aꞇ þ͛ ſeꞇ komn͛ ꝼᷓ ſlıco̅ aꝼrekſ m̅m kallıꞇ apꞇr ꞇıl yðar þr̅a ſꞇyrk. ꝩ͛ıꞇ karlman̅lıga ꝼoðoꝛleıꝼð yðꝛa. gꞇıð ꝩanꝺlıga ſęmðar ꝼręgðar. laꞇıð eıgı ꝼaꞇękıan uꞇlenꝺan ſıgrꝩegara ꞇͦða ıoꝛð aꝼrekſ ꝩ͛c ꝼeðra vaʀa. En eꝼ ſva ſcamſamlega ꝩerðꝛ aꞇ ſa en̅ oꝺyggve ꝼlokr vꝩına ꝩarra kome nockoro̅ a ꝼloꞇꞇa þoꞇꞇ þ͛ ꝩılıð eıgı ꝼyr mer b͛ıaz eða ꝼyr eıgno̅ oðolo̅ eða na-gro̅no̅ yðrom. ſnuıꞇ þo apꞇr ꞇıl barꝺaganſ ꝼyr ſac͛ kꝩen̅a yðaʀa barna. þͥaꞇ ꝼolk mono ꝼıan̅ꝺmen̅ ꝩar͛ ſpeƞ̅a í h͛buðono̅ eꝼ þ͛ ꝩılıð eıgı ꝩ͛ıa g͛a ſer aꞇ herꝼangı. En eıgı hręðomz ec aꞇ ꞇꝩoꝛo aꞇ ſꝩa ꝩerðe. þvıaꞇ ſva heꝼ͛ mek ꝺreymꞇ ſem ꝩer mone̅ ſıgr ꝼá. Ec þoꞇꞇo̅z ſıa í ſveꝼ-nıno̅ aꞇ lanꝺꞇıollꝺ gͥckıa logoðo. Oc ec ſa .aᷟ. klęꝺꝺan pellzklęðom epꞇ͛ þeım ſıð ſe̅ í babılone. í b̅gena ꝩͬ komıƞ̅ leıꝺꝺr hanꝺꞇeken̅ ꝼıre mek. þͥ neſꞇ þoꞇꞇe hverꝼa. En ꞇıl hv͛ſ ꝺꝩel ec mek í ſlıkrı røðo. ſv͛ ec þeſſ ꝼıre ſolena er vpp ren̅ ı ꝩaro rıkı aꞇ hv͛ ſem a ꝼlóꞇꞇa ſnyr ſcal mın̅ ꝼıanꝺmͬ ꝩ͛a. Oc er k̅r haꝼðe ſva ꞇalað þa kemr laupanꝺe níoſnar mͬ eın̅ með þeım ꞇıðenꝺom aꞇ .aͬ. haꝼe ſnueꞇ á ꝼlóꞇꞇa. þoꝛað eıgı aꞇ bıða þeſſ er .ꝺ᷒. kęmı með ſın̅. ſeg͛ haꝼa laupeꞇ á ꝼıoll ſcoga ſꞇeꝼnꞇ ſva uꞇ ꞇıl haꝼſ eꞇ bęínſꞇa. k̅r ꞇruır þͥ er þeſſe ſcręꝼa ſeg͛ í ꝩıl h̅o̅ ꝩerðr harðla glaðr ꝩıð, eggıar nu aꞇ epꞇ͛ ſcyle hallꝺa ſem harðaſꞇ. Oc heʀen̅ allr ſꞇeꝼn͛ þegar yꝩ͛ na er ꝼell ſcamꞇ ꝼᷓ h͛buðono̅ ſem ꝼyʀ ꝩar ſagꞇ ꝩanꝺa þ̅r nu lıꞇꞇ leıðna ꝺreıꝼız lıðıꞇ míoc þͥaꞇ hveʀ ſꞇeꝼn͛ þ̅ er gegnſꞇ þoꞇꞇe aꞇ ſem ꝼyrſꞇ męꞇꞇe komaz ꝼıre þa gͥckına ſnua þeım apꞇr. v͛ꞇ raſar þu eƞ̅ ꝼeíglıge ꝼıolðe ſeg͛ meıſꞇare galꞇer᷒ er ꝩ͛ſaꞇ heꝼ͛ ſogo þeſſa. ſnyr ſva røðo ſın̅ı ꞇıl þr̅a ſerkıan̅a. varꞇ eꞇlıꞇ þ͛ aꞇ alex͛ mone ꝼlyıa ſa er ꝼloꞇꞇan̅ hyggr hꝩ͛ıom leſꞇe lıoꞇara. en hręðez þ̅ eıꞇꞇ aꞇ þer moneꞇ ꝼlyıa. eꝼ haƞ̅ ſcyllꝺe kıoſa hvarꞇ ꝩıllꝺe hellꝺr ꝼlyıa haꝼa ſıgr. eða ꝩ͛ıaz óꝛ ſꞇað ꝩ͛a ſıgraðꝛ aꝼ ꝼloꞇꞇa m̅m. ꝩ͛e ſa eın̅ ꝼyr henꝺe aꞇ ꞇaka þan̅ koſꞇ anan̅ hvarn̅ meıre ꝩán aꞇ eꝩaðız ı hvarꞇ h̅o̅ þøꞇꞇe mıðꝛ ꞇıl ſęmðar. Nu er apꞇr aꞇ hꝩ͛ꝩa ꞇıl ſogon̅ar ſıalꝼrar. ꝼᷓ þvı aꞇ ſegıa aꞇ heʀ .ꝺͥ. k. ſøkır harꞇ ꝼram ꞇıl b̅garen̅ar ıxon. Oc nu ꝩ͛ða ꝩarðhallz m̅ .aͥ. ꝩar͛ ꝩıð h͛men̅. þͥaꞇ þ̅r mega ſıa lıoman̅ aꝼ gulle gımſꞇeıno̅ er lıðeꞇ haꝼðe boꝛeꞇ a ſek ꝩapn ſín. eyra þ̅r oc ꝩapna brakeꞇ. þeckıa ıoreykına er ſva ꝩͦ mıclır aꞇ longo̅ ꝼal ſolena. Oc eıƞ̅ ꝩarðhallz maðꝛ ſa er ꝼek ſeꞇ h͛ın̅ aꝼ holı nockoro̅ háꝩu̅. heꝼ͛ þegar á raſ ꞇıl b̅gar-en̅ar. ſeg͛ gͥckıo̅ aꞇ .ꝺ᷒. k̅r er nu okomın̅ aꞇ eínſ með ſva mıkın̅ ſem engı maðꝛ man ꝼyʀ þͥlıkan haꝼa ſeꞇ. lex͛ k̅r ꞇͮır þeſſo ꞇrauꞇꞇ. þͥaꞇ angᷓr eckı an̅aꞇ en ꝼreſꞇ barꝺa-ganſ. Oc þegar er ꝩeíꞇ ꞇıl ꝩíſ aꞇ h͛ſagan man ſon̅ ꝩ͛a. kallar haꞇꞇ mølır ſva. Vapn ꝩapn gͥckır. Oc ꝼyrſꞇ ꝩerðꝛ ſıalꝼr bueƞ̅ aꝼ ſꞇaðno̅ hleyp͛ ímoꞇe ſerkıo̅. hıal-maꞇ brynıaꞇ rıꝺꝺara lıð ſva hvaꞇ ſem bueꞇ ꝩerðr. Sꝩa raſar ſollꞇen̅ ꝩargr ꞇıl braðare̅nar þa er ꝼðır á ſer hvelpa ſına. þ̅r yla þegar er þ̅r mıſſa mıolkr óꝛ þurro̅ ſpeno̅. Ylıng þr̅a ꝺreyrgıarn̅ ſullꞇr keyr͛ ꝩargen̅ vm ſıðır í buꝼıar haga aꞇ leıꞇa ſer maꞇꝼanga. Smala ſꝩeın̅ıƞ̅ leyſır þegar hunꝺa ſına er ſer ꝩargın̅. en ſꞇeꝼn͛ aꞇ ꝼeno eıgı aꞇ ſıðꝛ. ſmaleƞ̅ ꝩeíꞇ eıgı hv͛ꞇ ſcal unꝺan hallꝺa. þıck͛ ſem ꝩargr mone ꝼıre ꝩ͛a hv͛ꞇ ſem ſnyr. með þeſſo̅ hęꞇꞇe geyſız .aͬ. ímoꞇ oꝩıno̅ ſıno̅ þeı̅ er þͥ ꞇruðo aꞇ monꝺe ꝼlyıꞇ haꝩa. Oc þegar er ſerkır ſıa h͛ın ꝼara ímoꞇı ſer. þa ꝩıꞇa þ̅r ⸌hvaꞇ⸍ hręꝺꝺrıƞ̅ er ſynꝺız þeı̅ nu eıgı ſem þ̅r hoꝼðo ęꞇlaꞇ aꞇ .aͬ. ſnørı bakı ꝩıð. Nv ſunꝺraz mıoc ꝼylkıngar .ꝺͥ. k. aꝼ akallı þyſ þeı̅ ꝩarð þa er ſaman ꝺro lıðeꞇ. Margar ꞇungoꝛ gengo í h͛ıno̅. ꝩarð aꝼ þͥ ſeínꞇ aꞇ g͛a rað ꝼıre ſva mıclo̅ múg. ꝩar oc ꝼleſꞇ allꞇ lıðeꞇ beꞇr bueꞇ ꞇıl raſar en barꝺaga. ᷒. ꝼr nu þo ſcıpaꞇ ſıno̅ í ꝼylkıngar í aƞ̅aꞇ ſıƞ̅. g͛ır nu þ̅ rað aꞇ þegar er h͛r h̅ſ kømı ꝼra̅ óꝛ ꝺalno̅ þan̅oc ſem rúmlenꞇ ꝩar. ſcyle gerða uꞇan ꝼylkıngar gͥckıa með múgıno̅ ſva aꞇ þ̅r męꞇ-ꞇe engan ꝩeg unꝺan komaz. þꞇ̅a rað heꝼðe .ꝺͦ. nyꞇſamlecꞇ ꝩ͛ıꞇ eꝼ ꝼra̅gengꞇ yrðe. En hamın-gıan ſu er hv͛ıo raðe er rıkare gek ímoꞇe þͥ aꞇ .aͬ. ko̅ ímoꞇ h̅o̅ ꝼra̅ ı ꝺalno̅ þar er ſua ꝩar þrønglenꞇ aꞇ ıaꝼnmıkıl urðv ꝩ͛a brıoſꞇ á ꝼylkıngono̅. Barꝺage þeſſı ꞇocz ı h͛aðe þvı er cılícía heıꞇ͛ ſcamꞇ ꝼᷓ ıxon þr̅e boꝛg er ꝼyʀ ꝩar neꝼnꝺ. ı ꝺal eıno̅ þrongo̅ ſem nu heꝼ͛ ſagꞇ ꝩ͛ıꞇ. Nu er ꝼᷓ þͥ aꞇ ſegıa aꞇ .aͬ. ꝼylkır lıðe ſıno. ꝼoꞇgaungo lıð ſcıpar í ꝼylkıngar broꝺꝺeƞ̅. En ꝼyr͛ eƞ̅ høgra ꝼylkıngar arm. ſeꞇr þaƞ̅ h͛ꞇoga er nıchanoꝛ heꞇ. ꝩar ſon p̲menıonıſ. með h̅om þa hauꝼðengıa er ſva heıꞇa. ꞇholomeuſ mı̅cꞇaſ. p̲ꝺıcaſ cenoſ. clıꞇ᷒ meleag͛. hv͛r þeſſa ꝩar h͛ꞇogı yꝩ͛ ſıno lıðe. Eƞ̅ ꝩınſꞇᷓ ꝼylkıngar arm ſcal ꝩ͛ıa p̲menıo ſa er eıƞ̅ ꝩar ꝼrøknaſꞇr aꝼ gͥckıo̅ með h̅o̅ cᷓꞇer᷒ nꞇıgonuſ phıloꞇaſ ſon p̲menıonıſ an̅aʀ er ner ꝩͬ bezꞇ ꝩıgr ı h͛ıno̅. Ꝼramme ꝼır͛ ollom m͛kıo̅ ꝩar eıƞ̅ ungr a heſꞇe þeı̅ er bucıꝼal heıꞇ͛ eckı ꝺęllıgr bleyðı m̅m unꝺ͛ brún aꞇ lıꞇa. þ̅ ꝩar ſıalꝼr alex͛ maceꝺo. eſꞇr h̅om ꝩar ıaꝼnan ſa er epheſꞇıo heꞇ ꞇrunaðar mͬ h̅ſ eın̅. ıaꝼn̅ k̅ge aꞇ allꝺre klercꝺome. en ꝼrıðare ſyno̅. Oc ⸌nu⸍ rıðr k̅r ſıðan er heꝩ͛ ſva ſcıpað lıðıno. ꝼramme ꝼyr͛ ꝼylkıngo̅. bıꞇr h͛ꞇogana b͛ıaz hrauſꞇlega. męl͛ blıðlega ꞇıl ꝩına ſın̅a. veſſır ſlıóꝩa. en bryn͛ hvgracka. Nu ſemr þrongr ſaman ı an̅aꞇ ſın̅ ꝺreıꝼðar ꝼylkıngar. þręlo̅ heıꞇr ꝼrelſı. en gnoglego gulle ꝼelauſo̅ ꝼegıoꝛno̅ eꝼ þ̅r ꝩılıa ꝩaſclıga ⸍b͛ıaz⸌. ſumo̅ benꝺ͛ með ſpıoꞇſcapꞇe ſıno aꞇ ſcıoꞇara gange. Með ſlıko̅ ſva ꝼoꝛꞇolo̅ rıðꝛ um herın̅. þar með eggıar bogmen̅ aꞇ þ̅r benꝺı boga ſına þegar er ſerkır koma í ſcoꞇ-ꝼęrı. bıðr þa er með ſlongoꝛ ꝼara aꞇ þ̅r laꞇe oc ecke ſęín aꞇ ſer. Bn͛ oc aꞇ þegar ı hoggꝼrı ma koma ſcyle þ̅r ulaꞇlega bryꞇıa með øxo̅ ſꝩerðom. En meðan heʀen̅ ꝺvelz gͥcker bıða með ꝼylcðo lıðe. þeſſ er .ꝺ᷒. kmı. þa ꞇalar alex͛ ſꝩa ꝼıre lıðeno. eyreð ér enır ꝼręcno ꝺreng͛ er ko̅ner eroð ꝼᷓ barꝺaga guðeno ſıalꝩo er marſ heıꞇ͛. þér er ſva haꝩeð ꝼᷓmız í moꝛgo̅ ſꞇoꝛꝩırkıo̅. aꞇ allr heımr gırnız aꞇ haꝼa yðꝛ ſer ꞇıl lavarða. Nu er ſa ꝺagr komen̅ er ꝩer hoꝼo̅ ýſkꞇ aꞇ koma ſkyllꝺe. þeſſo̅ ꝺege ꝩıll hamıngıan geꝼa þan̅ ſıgr er hon heꝩ͛ oſſ opꞇ heıꞇeð. Þeƞ̅a ſıgr benꝺe hon þegar ꝼır͛ í evropa. þa er þer bruꞇuð ꞇhebaſ alla ꞇıl ıarðar. ꝺrapoꞇ allan b̅gar lyðen̅. en ꞇmðoꞇ aꞇhenaſ með ogn eı̅ne ſaman. ͛ megoð ér nu ſıa ꝼyr͛ yðꝛ úꝩıglıgan h͛. kvenſlegar ꝼylkıngar er allar þıckıa ſcına aꝼ gulle gı̅ſꞇeıno̅. En þ̅ ſama glyſ er þ̅r haꝼa þar a ſek borıꞇ. ſyn͛ oſſ aꞇ ꝩ͛ mego̅ hellꝺꝛ ꝩenꞇa þaðan h͛ꝼangſ en haſca. þͥaꞇ með ꝩapno̅ ſcal ſıgr ꝩega. en blauꞇ͛ bılıꝩe ꝩan͛ kuƞ̅a ecke aƞ̅aꞇ en ogna. ręð-az þ̅r ſverð ſar. lıꞇꞇ mono ꝩapn yðoꝛ haꝼa rauꝼaꞇ ıƞ̅yꝼle þr̅a. lıꞇlo bloðe mono þ̅r uꞇ haꝼa hellꞇ aðꝛ en þ̅r mono ꝼlyıa. þa mon ec reyna hveſſo mıoc þer hırðeꞇ mek ec ſe ſlío ſverð broꞇen en hlıꝩar kloꝼnar aꝼ ſꞇoꝛo̅ hoggo̅. onꝺ hauggvanꝺa man ꝩılıa ſyna. ſverð man ſa̅na ſem reıꞇꞇ er hveſſv mıoc yðꝛ kemr .aͬ. í hug. Sıgreð nu þa er þegar erv ſem ſıgraðer ſe. ꝩıꞇıð aꞇ ſıalꝼſ ſınſ ꝼıanꝺmͬ er ſa er reıðır ſlıolega ſverð aꞇ úꝩın ſı-nom. ſce̅ma ꝩıll ſa ſıꞇꞇ lıꝼ. er leng͛ lıꝼ úꝩınar ſínſ. engı er þ̅ mıllꝺe aꞇ þyrma moꞇ-ſꞇoðom̅m ſıno̅ í barꝺaga. þung er ſu honꝺ ſıalꝼre ſer macleg aꝼhogſ. er hon ꝩegr ſpar-lega. ſlenſcapar ꝼull͛ meƞ̅ þoꝛa aꞇ hlaupa í ꝺauðan̅ þa er þ̅r ꞇaka aꞇ ꝼalma. en þoꝛa eıgı aꞇ ꝩ͛ıa ſek. ꝼoꝛðaz ſva ꝺauðan̅. Laꞇeꞇ yðꝛ nu ı hug koma hveſſv moꝛg rangynꝺe eða marga barꝺaga ſꞇóꝛ man̅ ꝺráp gͥck͛ haꝼa þolaꞇ hauꝼðengıo̅ óꝛ aſıa. Ęꞇlıꞇ er þoꝛꝼ ꝩın̅a aꞇ ꝼrǿnꝺꝛ eın͛ gıallꝺe þeſſ er ꝼeðr gerðo. eıgı er ꝼullheꝼnꞇ þoꞇꞇ þeſſı múgr ſe allr nıðꝛ ꝺrepıƞ̅ er þér ſeꞇ ꝼyr͛ yðꝛ. llꞇ aſıa ſcal gıallꝺa þr̅a herꝩırkıa. er goꝛ haꝩa ꝩ͛eꞇ í europa. Meꝺıa ſcal gıallꝺa með .ꝺͦ. k̅ge þeſſ h͛naðar er xerxeſ k̅r heꝼ͛ goꝛꞇ í gͥcklanꝺe. Berıð nu þa ꝼram m͛kın þar epꞇ͛ ſem ec ſcal ꝼyr͛ ꝼara. ryðıꞇ með ſverðono̅ goꞇoꝛ ígogno̅ ꝼylkın-gar þr̅a. Barꝺaganſ ꝩıl ec luꞇꞇakare ꝩ͛a með yðꝛ. en h͛ꝼangſenſ eıgı. þͥ ſcoloð ér með yðꝛ ſcıpꞇa. ꞇ ꝼullo ꝩın̅z mer ageꞇıð eıꞇꞇ ſaman. ꝼıarenſ aƞ̅ yðꝛ en mer ꝼręgðaren̅ar. Sꝩa ꞇalar .aͬ. þegar epꞇ͛ þ̅ laupaz aꞇ ꝼylkıngar. þa lıoſꞇa ſerkır vpp h͛ope mıclo. ſva gͥck͛ eꞇ ſama. þeyꞇa nu hvar͛ꞇveɢıo luðra ſına h͛hoꝛn ſva aꞇ byll í ollo̅ ꝼıollo̅ þeı̅ er í nanꝺ ero. llꝺregı haꝼðe ꝺvergmaleƞ̅ veıꞇꞇ hlıoðono̅ ꝼleírı an̅ſvør en nu. Ꝼra þͥ er nu aꞇ ſegıa aꞇ ꝩerðr koſꞇr aꞇ ſıa ſem ęꞇla ma moꝛg agęꞇleg ꝩapn. en þo baro ęín aꝼ ollo̅ ǫðrum. en þ̅ ꝩoro ꝩapn .ꝺͥ. k̅ſ. Eıgı ꝩar ſparaꞇ gull ꝩıð þau. en þo ꝩar mıclo meıra ꝩ͛ꞇ hagleıꞇ þan̅ er þar ꝩar á. Scıollꝺꝛ h̅ſ ꝩar ſıauꝼallꝺꝛ a þycꞇına. en lagðꝛ allr uꞇan með gulle. þar ꝩͦ ſcrıꝼa-ðer á ꝼrenꝺꝛ ꝼoꝛellrar ꝺarí k̅ſ ſꞇoꝛꝩırke þr̅a. Rıſarn͛ er ꝼyrſꞇ g͛ðo ſꞇopolen̅ babel epꞇ͛ noa ꝼloð a ꝩellı þeı̅ er ſen̅áár heıꞇ͛. þar epꞇ͛ ꞇungna ſcıpꞇe. J oðro̅ ſꞇað á ſcıllꝺıno̅ ꝩͬ ſcͥꝼaðꝛ nabogoꝺonoſoꝛ k̅r þ̅ er ꝼoꝛ ꞇıl ıoꝛſalab̅gar með her ſın̅ ꝩan̅ b̅gena. brauꞇ ꞇıl ıarðar ꞇemplu̅ domını alla b̅gar vegge. gerðe h͛ꞇekıƞ̅ gyðınga lyð. haꝼðe ſeꝺechıa̅ k̅g er haꝼðe blınꝺa laꞇeꞇ. heım með ſer ꞇıl babılone̅. þ̅ ꝩar allꞇ ſcͥꝼaꞇ a ſcıllꝺıno̅ er eno̅ ꝼyrro̅ k̅go̅ haꝼðe ꝩel ꞇekız. en þ̅ ꝩar allꞇ laꞇeꞇ nıðre lıggıa er þeı̅ haꝼðe ꞇıl ſvıꝩırðıngar goꝛz. I þrıðıa ſꞇað ꝩar þ̅ ſcͥpaꞇ er balꞇaſar k̅r ꝺrack oꝛ gullkero̅ þeı̅ er nabogoꝺonoſoꝛ haꝼðe ꞇe-keꞇ óꝛ ꞇemplo ꝺn̅ı. honꝺın ſynꝺız rıꞇa á hallar ꝩeggıno̅ þ̅ er engı ꝼek ſcılꞇ nema ꝺaníel ſpamͬ. lıſꞇun̅e vꞇan þeſſar ſogoꝛ ꝩar ſaga enſ agꞇa k̅ſ cırı er ſıgraðe lıꝺıa̅ kreſu̅ k̅g er blecðr ꝩar aꝼ ſpaꝺome ſolar guðſ. þeſſe ſꞇoꝛꞇıðenꝺe ꝩͦ þar oll á ſcrıꝩaꞇ ſem nu nockoꞇ breꝩaꞇ aꝼ. en þ̅ ero ſꞇoꝛ ſꜹgoꝛ eꝼ þør ero greıꝺꝺar uꞇ ígegno̅. En þ̅ er aꞇ ſegıa ꝼᷓ ęꝩıloco̅ cırı k̅ſ þeſſ er hv͛ꝩeꞇna er geꞇıð á boko̅. aꞇ ꝺroꞇnıng ęín ⸌ſv⸍ er ꞇhamarıſ heꞇ reıſ ímoꞇ h̅o̅. í þr̅e ſokn er haðe ꝩıð ꝼell cır᷒ k̅r. Vm þaƞ̅ aꞇburð ręðır ſva meıſꞇare galꞇ͛er᷒. ho ho. bleckı-leg er þeſſa heímſ hamıngıa opꞇ ſynız þ̅ hveſſv ꝩollꞇ hon er. Cır᷒ k̅r ꝩar a ſıno̅ ꝺogo̅ ꝩıðlenzꞇr k̅r. ſıgr ſęlſꞇr. h̅ſ ꝼręgð haꝼðe ꝼareꞇ oꝼ allan heı̅ hvar ſem haꝼðe ꝩıð lenꞇ. vrðo all͛ ꝼıre h̅o̅ aꞇ laꞇa. En ſva rıkr maꞇꞇugr ſem ꝩar. þa ꝼek þo ęín kona ſıgᷓꞇ h̅. Eıgı ſcyllꝺo ꝺauðleg͛ men̅ ſeg͛ meıſꞇareƞ̅ ſꞇøraz aꝼ geꝼno̅ rıcꝺome. ꝼyrlíꞇa ſer mıƞ̅e men̅. Eıgı ſcyllꝺo þ̅r en͛ ſıgrſølo ꝩ͛a uþacnęm͛ ꝩıð eƞ̅ hęſꞇa ſıgr ꝩegara. Sa er geꝼa ma ſꞇyrk rıkı ſıgr auðeꝼe. ſa eƞ̅ ſame ma þ̅ allꞇ ıbroꞇꞇ ꞇaka þegar ꝩıll. NV ꞇıl ſogo̅nar aꞇ ſnua ꝼᷓ þͥ aꞇ ſegıa. aꞇ ꝩapna brak. breſꞇ͛ aꝼ ſꞇoꝛo̅ hoggo̅ ſıgᷓ luðragang ſꝩa aꞇ heyr͛ ꞇrauꞇꞇ eða eıgı. ſva þyckꞇ ꝺrıꝩa nu ſpíoꞇ oꝛꝩar allz konar ſcoꞇ ꝩapn aꞇ ꝩarla ma ſıa ꝼyr͛ heıðan hımın. k̅r ſıalꝼr alex͛ rıðꝛ ꝼyrſꞇ ꝼra̅ ſva ſnarꞇ ꞇıl aꞇ ıaꝼna ſem ſꞇeıƞ̅ aꝼ ꝩalſlngo þar aꞇ er gvllagðer ſcıllꝺ͛ hıalmar ſeꞇꞇ͛ aꝼ ꝺyro̅ ſꞇeıno̅ ſegıa ꞇıl aꞇ hellꝺꝛ mono ꝼyr͛ ꝩ͛a k̅gar ęn koꞇkarlar. þar ſꞇeꝼn͛ aꞇ er m͛kı ꝩar boꝛıꞇ ꝼıre .ꝺͦ. k̅ge. þ̅ ꝩar ꝼlugꝺreke gyllꞇr allr. gapðe muƞ̅e er ꝩınꝺꝛ bleſ ꝼraman í gıneꞇ ꝩar reðelegr aꞇ ſıa. Meðan .aͬ. k̅r leıꞇaz hverƞ̅ ꝼıƞ̅e maklegan ꞇıl aꞇ leggıa ꝼyrſꞇ ꝩıð ıoꝛðo. þa rıðꝛ ímoꞇ h̅om hauꝼðenge ſa er areꞇhas heıꞇ͛. ꝩar greıꝩe ıꝩ͛ ſırıa. leonſ m͛kı hek aꝼ h̅ſ ſpıoꞇſcapꞇe. en hıalmr h̅ſ þoꞇꞇe loga aꝼ kar-buncl̅o þeı̅ er í ꝩar ſeꞇꞇr. reꞇhaſ leggr í ſcıollꝺ alexͥ með ſpıoꞇe ſva ꝼaſꞇ aꞇ ſpıoꞇſcapꞇıꞇ braſꞇ í ſunꝺr. nu leggr .aͬ. ímoꞇ í ſcıollꝺ areꞇhe ıgegno̅ ſcıollꝺın̅ þreꝼallꝺa brynıo ſva aꞇ ſpıoz oꝺꝺrıƞ̅ nemr í hıarꞇano ſꞇað. Grıkk͛ lıoſꞇa þegar vpp ope mıclo kalla þꞇ̅a ꝩ͛k mıkıƞ̅ ſıgr. ſıgrꝩenlecꞇ heíll er k̅r ſıalꝼr heꝼ͛ ſva røſclega ꝩakeꞇ ꝩíg ꝼyrſꞇr mͣ. Epꞇ͛ þƞ̅a aꞇbvrð ꞇaka ſaman rıð⸌l⸍az mıoc ſveıꞇ͛nar. nu rıða ꝼra̅ þ̅r h͛ꞇogarn͛ clıꞇ᷒ ꞇholom̅ſ men̅ hollzꞇe ꝩaſleg͛ vnꝺ͛ ꝩapno̅ aꞇ ſıa. ſva ꝼara þ̅r geyſꞇ͛ ímoꞇe ſıno̅ ꝼıanꝺm̅m. ſem ſollꞇeƞ̅ leo moꞇe ſeno̅ yxna ꝼlocke. Tholome᷒ rıðꝛ aꞇ þeı̅ rıꝺꝺara er kleocaſ heıꞇ͛ leggr ꞇıl h̅ſ í ꝩangaƞ̅. en úꞇ vm aƞ̅an ſva aꞇ þar ꝼlýꞇr heıleƞ̅ ıbroꞇ. rınꝺꝛ h̅o̅ ſva leıcno̅ ꝺauðo̅ ꞇıl ıarðar. Clıꞇ᷒ rıðꝛ aꞇ þeı̅ rıꝺꝺara. er arꝺophıl᷒ heíꞇ͛ leggr í ſcıollꝺ h̅ſ ſpıoꞇe. rꝺophıl᷒ leggr ímoꞇꞇ ı ſcıollꝺ clıꞇı. ſva leggıa þ̅r ꝼaſꞇ aꞇ ı ſvnꝺꝛ breſꞇr ſpıoꞇeꞇ hvarꞇveɢıa. Epꞇ͛ þ̅ ſcıpꞇaz þ̅r hoggo̅ ꝩıð þar ꞇıl er vm ſıðer ꝼalla ꞇıl ıarðar heſꞇar þ̅ra ſıalꝩ͛ þ̅r aꝼ mðe langᷓr ſnarpᷓr ſocnar. Oc ſva lıggıa þ̅r rıð ſem eıgı ſe lıꝼ með þeı̅. En er møðen ꞇok nockoꞇ aꝼ þeı̅ aꞇ reƞ̅a. þa kemz klıꞇ᷒ ꝼyʀe á ꝼꞇr. þa er rꝺophıl᷒ leıꞇar ꝩıð vpp aꞇ ſꞇanꝺa ſeꞇr klıꞇ᷒ ſverðıꞇ á halſ h̅o̅. g͛ır ſcıoꞇan ſcılnaꞇ bucſ hoꝼvðſ. Nu rıðr ꝼᷓm aꝼ ſerkıo̅ eıƞ̅ ágeꞇr hoꝼðenge er maꞇhe᷒ heıꞇ͛. ꝼrıðꝛ maðꝛ ſyno̅. ſnıallr í malı. goðꝛ ꞇıl ꝩapnſ. Oc í ꝩınſꞇᷓ ꝼylkıngar arme gͥckıa. ꝺrepr maꞇhe᷒ þaƞ̅ rıꝺꝺara er yollaſ héꞇ. Phıloꞇaſ ſon parmenıonıſ er ꝩar eıƞ̅ aꝼ hoꝼðengıo̅ þeſſa ꝼylkıngar armſ ꝩıll heꝼna ſınſ ꝼelaga. hoggr epꞇ͛ maꞇheo með ſverðe. En kvıclaꞇr heſꞇr er maꞇhe᷒ ſaꞇ á. beʀ vnꝺan hoggvıno. Phıloꞇaſ hoggr þa ꞇıl rıꝺꝺara þeſſ er ochıſ heıꞇ͛ ꞇvıſcıpꞇ͛ a h̅om ſıðuna. Epꞇ͛ þꞇ̅a hogg. moꝛg on̅oꝛ ſꞇóꝛ er phıloꞇaſ geꝼr ſerkıo̅. leggıa ꝼaſꞇ aꞇ h̅om rıꝺꝺarar aꝼ hırcanı. er gͥck͛ ſıa aꞇ á ꝩıð mıkıꞇ oꝼreꝼle. þa ſꞇeꝼna ꞇıl ꝼvlꞇıngſ ꝩıð þ̅r h͛ꞇogarn͛. anꞇıgon᷒ cenoſ. craꞇér᷒ parme-nıo ꝼaðer phıloꞇe ſa er allz ꝩar þeſſ luꞇꞇakare er alex͛ gerðe ſva aꞇ ꝼᷓſagnar ꝩ͛e ꝩ͛ꞇ. En beꞇr ęꞇla ec ſama. ſeg͛ meıſꞇare .g. aꞇ þegıa yꝩ͛ meðan ma hv͛ gıollꝺ p̲menıo ꞇok ſın̅a ꞇılꝩ͛ka. nꞇıgon᷒ rıðr aꞇ þeı̅ man̅e er phelax heıꞇ͛. hoggr ꞇıl h̅ſ með ſverðe ſva aꞇ þarꝼ eıgı ꝼleíra. cenoſ leggr ſpıoꞇe ꞇıl þeſſ man̅z er mıꝺa .h. aꝼ þͥ lage ꝼør bana. Craꞇér᷒ ſꞇeꝼn͛ aꞇ þeı̅ man̅e amphıol᷒ .h. ꝩeıꞇ͛ h̅o̅ aꝩ͛ca. þríꝼr ſıðan ı hıalm h̅s. ſꞇeyp͛ h̅o̅ renꝺu̅ ꞇıl ıarðar oꝛ keʀo er haꝼðı ſeꞇıꞇ í. Craꞇér᷒ ꝩın̅r a þeı̅ man̅e er ſꞇýrꞇ haꝼðe keʀun̅e ſva aꞇ ꝺregr epꞇ͛ ſer ıðren hrınꝺr h̅o̅ ſıðan á ꝼǿꞇr ſıno̅ lavarðe P̲menıo gengr ꝼra̅ moꞇe ſerkıo̅ epꞇ͛ ꝩanða. nu rıða aꞇ h̅o̅ rıꝺꝺarar. an̅aʀ heıꞇ͛ ꝺım᷒. en an̅aʀ yſamneſ. ꝩar k̅gboꝛeƞ̅ mͬ. þ̅r leggıa baðer ſeƞ̅ ſpıoꞇu̅ á høgrı ſıðu p̲menıonıſ. bıꝩaz eckı ꝩıð logen. en kallar á gerzkan rıꝺꝺara þan̅ horeſꞇ᷒ heıꞇ͛. ſa heꝼ͛ laꞇeꞇ heſꞇ ſın̅. heꝼ͛ á ráſ vpp í ꝼıallz lıðena. ſnu apꞇr ſem braðaſꞇ ꞇıl barꝺaga̅ſ ſeg͛ h̅. ec ſcal gıallꝺa þer apꞇr heſꞇ þıƞ̅. ſıðan ſnyz ꝩıð yſamnı leggr ꝼᷓman í brıoſꞇ h̅o̅. rınꝺr ꝺauðo̅ apꞇr aꝼ heſꞇı-no̅. en ꝼør þaƞ̅ ſama heſꞇ horeſꞇo. Epꞇ͛ þ̅ rıðꝛ aꞇ ꝺımo hoggr aꝼ h̅om honꝺena. ſꞇeyp͛ h̅o̅ aꝼ heſꞇe. leyp͛ ſıðan a g͛ır vꝩıggıan með ollo. þvı neſꞇ ꝺrepr agılon an̅an elán. eƞ̅ þrıðıa chırıppu̅. ꝩar ęꞇꞇaðꝛ aꝼ arabıa. Nv rıðꝛ ꝼra̅ eın̅ aꝼ gͥckıo̅ ſa er evmenıꝺeſ heꞇ ꝩın̅r mıkıꞇ ıllꞇ a ſerkıo̅. ꝩegr ſꞇunꝺu̅ með ſverðe. en ſꞇunꝺu̅ með ſcoꞇꝩapno̅. ıaſpen ꝺrepr með ſverðe. en ſcyꞇr með øro í auga þeım maƞ̅e er evꝺochıuſ heꞇ. Evmenıꝺeſ bryꞇıar moꝛg beín ſerkıa. rıðr yꝩ͛ margan hoꝼðengıa buc ı barꝺagano̅. Nıchanóꝛ ſon p̲menıonıſ ꝩegr eıgı ſlıolegarr í eno̅ høgᷓ .ꝼ.arme. en þeſſır er nu heꝼ͛ ꝼᷓ ꝩ͛eꞇ ſagꞇ. nu rıðꝛ aꞇ h̅o̅ eıƞ̅ ungr er eꝺım᷒ heıꞇ͛. ꝼrıðꝛ ſyno̅ ꝩer boꝛeƞ̅. þͥaꞇ ꝩar komıƞ̅ ꝼᷓ cıro k̅ge. ̅ høggr í ſcıollꝺ nıchanoꝛıſ. en þar ryꞇr aꝼ ſem hagl aꝼ hvſe. ſꞇaðucꞇ h᷒ hırðır eıgı vm reıðe lopꞇzenſ. ſcıollꝺeƞ̅ ſakar oc eıgı lıꞇeꞇ høgg. En þo reıðız nıchanoꝛ ꝩıð. leggr ſpıoꞇe ꝼᷓman í glvggeꞇ er á ꝩar brynıoƞ̅e ꝼyr͛ ugano. ſpıoꞇzoꝺꝺreƞ̅ heꝩır ugaꞇ reƞ̅er ſva ꞇıl aꞇ ꞇekr ıaꝼn ꝩel ſyn ꝼᷓ þͥ ugano er heıllꞇ ꝩar vꞇan. Ꝼᷓ þͥ er nv aꞇ ſegıa aꞇ ſa gengr harꞇ ꝼᷓm ı lıðe ſerkıa er neguſar heıꞇ͛. ꝩar rıkr hauꝼðenge aꝼ nını-ue komın̅ ꝼᷓ níno k̅ge er g͛a leꞇ þa mıclo boꝛg. ꝩegr með breıðøxe mıkılle. ſꞇvnꝺu̅ ſcýꞇr gaꝼloku̅. ſꞇunꝺu̅ b͛ſc með ſverðe. Gerðzcan maƞ̅ þaƞ̅ er helıſ .h. ſcyꞇr ígegno̅ með gaꝼ-lake. með ſverðeno høɢr honꝺ aꝼ þeı̅ maƞ̅e er ꝺoꝛıluſ .h. Øxena keyr͛ á halſ þeı̅ maƞ̅e er hermogeneꞇ heꞇ. eıgı þarꝼ ꝼleıra. Phıloꞇaſ p̲menıonıſ ſon ſer nu hveſſv mıkıꞇ ıllꞇ neguſár ꝩın̅r á ſerkıo̅. ꝼeyk͛ aꞇ h̅o̅ með brugðeꞇ ſverð. høggr ſıðan ꞇıl h̅ſ í gullroðeƞ̅ hıalm þaƞ̅ er ſceín aꝼ pırıpo þeı̅ er í ſꞇóð. ſverðeꞇ ſveðꝛ aꝼ ſꞇalhoꝛðom hıalme. en mıſſır þo eıge með ollo. þͥaꞇ þ̅ ꞇekr aꝼ honꝺena ꝩınſꞇre er neguſar haꝼðe brugðeꞇ vpp ꝼyrer anꝺlıꞇ ſer. nu byz en hęgre aꞇ heꝼna ſyſꞇur ſıƞ̅ar. reıðır vpp øxe ſva ſnarꞇ. aꞇ þ̅ høgg monꝺe ꝼørꞇ haꝼa phıloꞇam ꞇıl helıar eꝼ eıgı ꝩ͛́e aꝼ h̅o̅ boꝛeꞇ. mıcꞇanſ eıƞ̅ aꝼ herꞇogo̅ gͥckıa rıðꝛ aꞇ í þeſſo ſꝩarꝩe. bregðꝛ ſcıllꝺe ꝩıð hoggveno. Neguſar hoggr rauꝼ á ſcıall-ꝺar bucleno ꝼeſꞇer þar øxena. er ꝩıll ábroꞇꞇ kıppa øxe ſın̅ı þa ꝩerðꝛ phıloꞇaſ eƞ̅ nér ſꞇaꝺꝺr. ſcellır aꝼ h̅o̅ honꝺena í aulbgga bóꞇ. Sár ſuꞇ g͛a margan maƞ̅ ſꞇerkan. Neguſar lıꞇr á ſꞇuꝼana. ſer nv aꞇ man eckı ꝩega mega ꞇıl ꝼullꞇıngſ ſerkıo̅. en þo ꝩıll ꝩeíꞇa þ̅ er ma. lęꞇr nu ꝼallaz ꝼyr ꝼøꞇr heſꞇe rıꝺꝺara þeſſ er yollaſ .h. eſꞇr ꝼellr h̅. yollaſ aꝼ heſꞇeno̅. þau ſomo ſpıoꞇ er gͥck͛ hoꝼðo ęꞇlaꞇ aꞇ neguſar ſcyllꝺe á gıſꞇa. ſꞇanꝺa nu gegno̅ yolla̅ heſꞇ h̅ſ. ꝼ þeſſe rapan allre ſaman. mıklo̅ ꝩapnagang leꞇz neguſar ꝩıð hollzꞇe mıkın̅ rauſꞇleíc. Nu ꞇaka ꝺauðır bukar aꞇ þekıa ıoꝛðena hv͛ꝩeꞇna. ꝩellır ꝼlıoꞇa aꝼ bloðe. en ꝺalꝩ͛pe ꝼyllaz oll. ꝼ hvaro̅ꞇveggıo̅ ꝼellr nu mıkıꞇ lıð. en þo mıklo meıra aꝼ ſerkıo̅. ꞇaka nu mıoc aꞇ þyn̅az ꝼylkıngar þr̅a. þ̅r aꞇ ꝺıgna þoꞇꞇ eƞ̅ ꝩęre vꞇal lıðſ epꞇ͛. En þoꞇꞇ gͥck͛ ꝩęre ꝼaer hıa ſerkıo̅. þa leꞇıaz þ̅r þo ecke á ſoknen̅e. þͥaꞇ ꝺırꝼð aręðe bęꞇa þeım lıðſcoꝛꞇeƞ̅. Oc nu er ſerk͛ ꞇaka á høl hopa. þa rıðꝛ ꝼᷓm k̅reƞ̅ ſıalꝼr .a͛. ſva ſnarꞇ ſem ellꝺıng ꝼlyge. ryðꝛ ſer goꞇo ígegno̅ ꝼoꞇgongo lıð. ſva rıꝺꝺara lıð. ꝩanꝺar eıgı þoꞇꞇ þyckꞇ ſe ꝼır͛ ſcıpaꞇ ſpıoꞇv̅ ſverðo̅. ꝩıll aꞇ ꝩıſo na ꝺarıo ꝼyʀ en ꝼloꞇꞇeƞ̅ breſꞇe. En eıƞ̅ gauꝼugr ꝼręnꝺe ꝺarí oxaꞇreuſ heıꞇ͛ þrongr ſaman ꝼylkıng h̅ſ. ſva aꞇ .aͬ. naer eıgı ſękıa ſıalꝩan ꝺarıu̅. Nu ꞇekz aꝼ nyıo mıkıꞇ man̅ꝼall í hꝩaʀaꞇveggıo lıð. oꝼðengıarn͛ ſıalꝩ͛ ꞇaka nu aꞇ ꝼalla hveʀ aꞇ auðro̅. Barꝺaga gyðıan er bellona heıꞇ͛ hrıſꞇ͛ ꝺreyruga ebranꝺa ſár allz konar ꝺauða. Sum͛ ero ſcoꞇn͛ ígegno̅ barkaƞ̅ eða í ſmaðarmana. ſumu̅ lıggr heıleƞ̅ vꞇe. ſum͛ ꝼa bana aꝼ ſcoꞇo̅ eða ſlongo̅. halſbeıneꞇ er broꞇıꞇ í ſumo̅. en ıðren lıggıa ſumo̅ uꞇe. moꝛ-gu̅ ꝩerða ſverð aꞇ ſkaða. n̅aʀ ꝺeyr nu. en an̅aʀ er ꝺauðr með ollo. n̅aʀ ſpᷓuclar nu. en an-naʀ er ꝼull ſęꝼðr. Sa ꝩar í lıðe ſerkıa er zoroaſ heıꞇ͛ egıpzkr aꝼ boꝛg þr̅e er me̅phıſ heıꞇ͛. ꝩar auðkenꝺr aꝼ ageꞇlıgo̅ ꝩapno̅ þeı̅ er bar. kun̅e meſꞇ ı herıno̅ aꝼ aſꞇronomıa ꝩıſſe goꝛla aꝼ naꞇ᷑o hımınꞇungla. nér ꝩ͛a monꝺe ár eða  áran. ſnıoſamr ꝩeꞇr eða ꝩaxꞇ-ſamꞇ ár heíꞇꞇ ſumar eða þ̅ hauſꞇ er ꝩín þrıꝩız a. Muſıca̅ kun̅e oc harðla ꝩel. allan ſꞇıoꝛnogang ſcılðe ageꞇlıga. Orlog maƞ̅a ꝩıſſe ꝼyr͛ aꝼ ſꞇıoꝛno ıðroꞇꞇ ſın̅e. þ̅ ſcıoꞇ-aſꞇ aꞇ ſegıa ꝼᷓ aꞇ alla heımſenſ naꞇ᷑v haꝼðe lucꞇ ſer í bͥoſꞇe. Oc nu haꝼðe zoroaſ ſeꞇ ꝼyr͛ aꝼ ſꞇıoꝛnogang aꞇ monꝺe ſcamꞇ haꝼa olıꝼaꞇ. En þͥaꞇ eıgı ꝼek hellꝺꝛ en aðrer oꝛlogu̅ v̅ꞇurnaꞇ. þa koſꞇgeꝼ͛ ſem meſꞇ aꞇ na ꝼunꝺe k̅ſenſ ſıalꝼſ .aͥ. gırnız mıoc a aꞇ ꝼalla ꝼıre ꝩapno̅ ſva ꝩırðulegſ hauꝼðengıa. þͥaꞇ haꞇar lıꝩeꞇ. en elſkar barꝺa-gaƞ̅ þa raſar ꝼra̅ ı ꝼylkıngar broꝺꝺeƞ̅ ímoꞇ .aͦ. þegar er zoroaſ ꝼęr ſeꞇ k̅gen̅ þa leꞇr ꝺrıꝼa þycꞇ aꞇ h̅o̅ ſcoꞇvapn oꝛ keʀv er ſaꞇ í. Eıgı gremr aꞇ eınſ k̅gen̅ aꞇ ſer með ꝩapnagange. hellꝺꝛ lęꞇr ꝼylgıa brıgzle eɢıan ſva męlanꝺe. eyr ðu nepꞇanabı ſon elıꝼ ſco moðoꝛ þın̅ar. hvı glaꞇar ðu ſarv̅. ꝩın̅r á ſlenſcapar m̅m. ſnu hellꝺr á mek vpp ðe þın̅e. eꝼ þu heꝼ͛ en̅ nockoꝛn krapꞇ með þer. þa legg mek vıð ıoꝛðo. þͥaꞇ mıno̅ rıꝺꝺara ſcap ꝼylgıa ſıau ſpecðar ıðroꞇꞇ͛. em ec aꝼ þͥ ꝩerðꝛ aꞇ b͛a ꞇvau cıapell aꝼ lauro n̅aꞇ ꝼıre rıꝺ-ꝺara ſcap. en an̅aꞇ ꝼıre klerkꝺome Sva mæler zoroaſ en .aͬ. k̅r ꝩıll eıgı reıðaz ꝩıð akoſꞇo̅ h̅ſ. hellꝺr ꝩıll mıſcuƞ̅a þeım er gırnız aꞇ ꝺeyıa ꝼır͛ h̅ſ ꝩapno̅. ſvar͛ h̅o̅ ſva blıðlega. ho ho. ſcyſſe mıkıꞇ ſeg͛ h̅. v͛r ſem þu erꞇ þa bıð ec aꞇ þv lıꝩ͛. ꝼyr͛ ꝼar͛ eıgı í ꝺauða þıno̅ h͛bergı ſva ſꞇoꝛra íþroꞇꞇa. allꝺregı ſcal mın honꝺ. eða mıꞇꞇ ſverð ſaur-gaz ı ſva marg ꝩıꞇro̅ heıla. Erꞇ v harðla nyꞇſamlegr heımıno̅. Eða hv͛ ꝩılla eggıar þec aꞇ ꝩılıa ſva rapa ꞇıl helvıꞇıſ þar ſem engı ꝩızka ma þͥꝩaz. ſva mllꞇı k̅gren̅. En zoroaſ leypr oꝛ keʀvn̅e aꞇ k̅ge hoggr ꞇıl h̅ſ með ſꝩerðe á lęreꞇ þar ſem męꞇız brynıan bryn hoſan helgar ſva ꝩıgꝩolleƞ̅ með k̅ſ bloðe. Nu reıðız k̅r en keyr͛ þo broꞇꞇ heſꞇ ſın̅ með ſporo̅ ꞇıl þeſſ aꞇ mege þyrma zoroe ꞇe̅pra ſva reıðe ſına. En meleag͛ eıƞ̅ aꝼ h͛ꞇogo̅ gͥckıa ꝼleyg͛ aꞇ ı þͥ hoggr unꝺan zoroe baða ꝼꞇr ı kneſboꞇo̅ ı eıno hog-guı. Epꞇ͛ þ̅ laupaz marg͛ aꞇ bryꞇıa zoꝛoam í ſmáꞇꞇ. gıallꝺa ſva ſꞇıoꝛno̅ apꞇr þan̅ er epꞇ͛ þr̅a gang ꞇruðe ſın ꝼoꝛlaug ꝼara monꝺo. Nu ſnyr ollo maƞ̅ ꝼalle í lıð ꝺarí k̅ſ. eıgı ꝩeıꞇ ſıalꝼr hvaꞇ ꞇıl raðſ ſcal ꞇaka. ſer alla ꝩega ꝼᷓ ſer ꝩıgꝩolleƞ̅ ꝼloa aꝼ bloðe ſın̅a man̅a. ſer margan hauꝼðengıa lıggıa hıa ſer renꝺan. En þ̅r er ꞇreyſꞇez bezꞇ ꞇaka nv ꝼlyıa. ſa er ſꞇyrꞇ haꝼðe keʀv k̅ſenſ lıggr hauꝼvðlauſ mıllo̅ heſꞇan̅a er ꝺregıꞇ hoꝼðu keʀuna. ıðren h̅ſ vꞇe lıggıa ꝩeꝩıaz ꝼꞇr þeı̅. Oc meðan .ꝺ᷒. k̅r eꝩaz í hvarꞇ ſkal a ꝼøꞇe ꝼlyıa. eða ꝩeıꞇa ſer ſıalꝼr bana. þa ſcyꞇr p̲ꝺıcaſ eıƞ̅ aꝼ h͛ꞇogonu̅ ſpıoꞇe ꞇıl k̅ſenſ. þ̅ nemr ſꞇað í hoꝼðıno. beınen ꝩ͛ıa þo heılaƞ̅ ſva aꞇ ⸌h̅⸍ ſakar eıgı. þa leypr .ꝺ᷒. k̅r oꝛ keʀv ſın̅e. ꝩıll eıgı b͛ıaz lengr ꝩıð oꝼreꝼle. leggr nu á ꝼloꞇꞇa ren̅r með úꞇıgno̅ m̅m þ̅ er beınſꞇ ꝩar ꝼıoll ſcoga. þar ꞇıl er ſa er auſon heıꞇ͛ ſeꞇr vnꝺ͛ heſꞇ. Oc nv rıðr .ꝺ. k. yꝩ͛ evꝼᷓꞇen. nemr eıgı ſꞇað ꝼyʀ en í babılone. Maꞇhe᷒ ꝩerðꝛ nu ꝩaʀ ꝩıð aðrer þ̅r er en̅ ꝩıllꝺo hellꝺꝛ b͛ıaz en ꝼlyıa. aꞇ .ꝺ. k̅r heꝼ͛ lagꞇ á ꝼloꞇꞇa. þegar mınkar ꝺırꝼð þ̅ra ꝩıð þꞇ̅a. nema þ̅r aꞇ þıona ꝼelmꞇeno̅. ſn͛ız þar nu ſcıóꞇꞇ ſꞇað ꝼeſꞇın í hrøzlo. auꝼðıngıan͛ ꝼlyıa nv hv͛r aꞇ auðro̅. Eıgı ſꞇanꝺa þar úꞇıgn͛ epꞇ͛ er ꞇıgn͛ ꝼlyıa. ꝩara þ̅ vnꝺarlecꞇ aꞇ all͛ leıꞇaðe nu vnꝺan þͥaꞇ nauðſyn aꞇ lımırn͛ ſcelꝩız þa er hauꝼuðeꞇ benꝺız. Grıkk͛ reka ꝼloꞇꞇan̅ í akaꝼa. geꝩa moꝛ-gom ecke goðan bac ſleꞇꞇ. ꝼellr nu ſa margr með ſco̅m ı ꝼloꞇꞇano̅ er aꞇꞇe koſꞇ aꞇ ꝼalla með ꝺað ꝺrengſcap ꝼıre k̅ge ſıno̅ ꝼoſꞇrlanꝺe. Sıðan er gͥckıo̅ leıꝺꝺız aꞇ reka ꝼloꞇꞇan̅. þa ſlıðra þ̅r ſverðen ſoꝺꝺ aꝼ mͣ ꝺrape. nu bıðꝛ .aͬ. k̅r aꞇ þ̅r ſcyle ſaman ſopa h͛ꝼangıno. Grıckıo̅ ꝼeʀ ꝼımꞇ vpp aꞇ luka ꝼehırzlu̅ ſerkıa. ꝩanꝺa þ̅r eıgı hvarꞇ lyclar ꝼın-naz. ſıðan ꝼara þ̅r a ſcoga aꞇ leıꞇa þeſſ ꝼıar er ſerk͛ haꝼa þar hırꞇ ı ꝼylſcnu̅. ꞇ ſaman komno̅ h͛ꝼangıno̅ ſcıpꞇ͛ .aͬ. k̅r ꝼeno með lıðe ſıno. Nu klyꝼıa þ̅r heſꞇa ſına hlaða ꝩagna aꝼ gulle g͛ſımu̅. ꞇroða ſecke ſına þar ꞇıl er þ̅r ſpyıa oꝛ ſer gulleno. haꝼna bonꝺo̅ þeı̅ er geꞇa ſcyllꝺo ꝼengenſ ꝼıar. Yꝼreꞇ ꝼe þyck͛ honꝺo̅ þr̅a nu ſaman komıꞇ. en agıarn hvgr ꝩıll eƞ̅ meıra. en̅ ꝼylla þ̅r hoſor ſınar aꝼ þͥ er eıgı ꝼęr an̅arſꞇaðar ru̅. kyrꞇla ſına ꝼyr͛. Svm͛ ꝼara ꞇıl þaƞ̅og er kven̅a ꝼlockar ero ꝼyr͛. ſlıꞇa aꝼ þeı̅ eyrnagull gull nıſꞇe -rar g͛ſımar er þęr hoꝼðo a ſec boꝛeꞇ. ſum͛ leggıa þegar bloðgar henꝺr halſ þeı̅. kyſſa kreıſꞇa. ſca̅maz eıgı aꞇ leıka ꝼyr͛ alðyðo auglıꞇe ſlıcꞇ an̅aꞇ er þa lyſꞇ͛. Moꝛg léꞇr þar ſın̅ meyꝺóm. On̅oꝛ ſveıꞇen ſv er ſękır ſaurgaz aꝼ leıkeno̅. en ſv ꝼær lıcn. er ꝩ͛ſc með ſꞇ ſoꝛg. þͥaꞇ nauðung oꝼreꝼle mınkar ıaꝼnan ſeð þeſſ er þoler ꝼıre ꝩ͛ðꝛ. En epꞇ͛ þͥ ſem byrıar k̅glıgre ꞇıgn. þa lꞇr .aͬ. k̅r aka í gyllꞇv̅ keʀv̅ með allꞇ ꞇengða lıð ꝺaríȷ k̅ſ ꞇıl h͛buða ſıƞ̅a. með moðoꝛ h̅ſ ſyſꞇur er bęðe ꝩar kona h̅ſ. ſon h̅ſ .vıı. veꞇᷓ gamal. ſva ꝩar mıkıl mıllꝺı k̅ſ aꞇ ꝩar þan̅og ꞇıl moðoꝛ ꝺarí ſem monꝺe ꞇıl ſın̅ar moðoꝛ eꝼ ꝩ͛e þar. ͦꞇnıng kono ꝺarí. kallar ſyſꞇoꝛ ſına. ſveıneƞ̅ g͛ır ſer aꞇ oſcbarne. Sva mıkıl manꝺo̅ſ áſꞇ bygðe brıoſꞇ k̅gſ í þaƞ̅ ꞇıma eꝼ vpp ꞇekın̅ haꞇꞇr hellꝺez með h̅om aꞇ engı uꝼręgð męꞇꞇe ſaurga h̅ſ ena bıoꝛꞇo ꝼregð. En ſıðan er ꝼengıƞ̅ auðꝛ ſerkıa þ̅ra bılıꝩe gaꝼ óꝩeno ꝼra̅gang. en ꝼıarenſ gnoꞇꞇ ꝩanſꞇılleſ moðer ꞇalðe hveꞇꝩeꞇna ſoma. þa ꞇok hamıngıan aꞇ ſpılla naꞇꞇvru̅ne. leſꞇ͛ aꞇ ſꞇe̅ma krapꞇan̅a ráſ þeı̅ apꞇr aꞇ ſnua. þͥaꞇ ſa eƞ̅ ſame er ꝼyʀ ꝩar mıllꝺr óꝩıno̅ ſıno̅ gerðız ſıðan ꝼıanꝺmͬ ſumra ꝩına ſın̅a. leꞇ ꝺrepa þıo-noſꞇomen̅ ſına ſıalꝼſ. ęꞇlaðe engan luꞇ hermaƞ̅enu̅ baƞaðan. Oc þͥaꞇ ſegıa ꝩerðꝛ bðe lıvꝼꞇ leíꞇꞇ. þa ko̅ þar aꞇ .ͬ. k̅r kallaðız ſon ıoꝩıſ. er heıðn͛ men̅ ꞇruðo ꝩ͛a hımna guð. bauð oðro̅ aꞇ kalla ſek ſva. þͥaꞇ meꞇnaðꝛ h̅ſ gek allꞇ yꝩ͛ man̅lecꞇ eðle. þa er h̅om leıꝺꝺız aꞇ ꝩ͛a aꞇ eínſ. þoꞇꞇe lıꞇılſ ꝩ͛ꞇ aꞇ ꝩ͛a hſꞇr ıarðlegᷓ luꞇa. Epꞇ͛ þ̅ er .aͬ. k̅r heꝼ͛ ſcıpꞇ h͛ꝼange með h͛ıno̅ ſenꝺ͛ p̲menıone̅ með mıclo lıðe ꞇıl ꝺamaſcu̅ þeſſ renꝺıſ aꞇ na þͥ mıcla ꝼe er .ꝺ᷒. haꝼðe þangaꞇ ſenꞇ ꞇıl gezlo ſem ꝼyʀ ꝩar ſagꞇ. Þ̅ ꝩarð eıgı ꞇorꝩellꞇ ꝼıre þͥ aꞇ greıꝩe ſa er ſeꞇꞇr ꝩar yꝩ͛ þeſſa b̅g aꝼ ꝺͦ. vn̅e nu beꞇr ꝼıarenſ þeı̅ er ſıgᷓz haꝼðe. en ſꝩéıc þan̅ er ſıgraðꝛ ꝩar. ꝺro b̅garm̅ á ꞇalar. bað aꞇ þ̅r geꝼız vpp í ꝩallꝺ gͥckıa. þͥaꞇ ıamſcıoꞇꞇ ſcıpꞇe ꞇruna-ðe ſıno̅ í greyſcap. ſem ſa hamıngıona ſcıpꞇaz mıllo̅ k̅gan̅a. Parmenıo ꝩıll engı gͥð geꝼa þeım er ſva ꞇrvnaðar ꞇom͛ ero. eypr á þa þegar ꝺrepr þar mıkın̅ múg. Þaꞇ ꝼoꝛ ſem maclecꞇ ꝩar aꞇ greıꝼeƞ̅ ꝼell með þvı lıðe er ꝺro ꞇıl ꝺrapſ með ſıno ꝩelręðe. þ̅ꞇa ſpyʀ .ꝺ᷒. k̅r braꞇꞇ aꞇ gͥck͛ haꝼa geꝼıꞇ h̅ſ m̅m eƞ̅ mıkıꞇ ſlag. ꞇekıꞇ ꝼyr͛ h̅o̅ ogryn̅e ꝼíar. en ſcıoꞇar ſcaða bęꞇr þıckız ꝼa. þa er ſa maðꝛ kemr ꞇıl h̅ſ er h̅o̅ kan̅ þ̅ ſegıa aꞇ greıꝼen̅ heꝼ͛ ꝼalleꞇ í ꝼyrſꞇo ꝼıre ſıalꝼſ ſínſ ſvıc. eıgı nen̅ır .ꝺ᷒. heðan aꝼ aꞇ ſegıa hamıngıo blınꝺa ꝩ͛a með ollo. þar ſ hon gellꝺꝛ ſꞇunꝺum ꝩanꝺum m̅m apꞇr aꝼ reꞇꞇͥ ꝩag ſem þr̅a ꝼlęrð heꝼ͛ ꞇıl þıo-naꞇ. Slıcꞇ ſva bar í bęꞇr .ꝺͦ. k̅ge þoꞇꞇ nu ꞇake þungꞇ ꝩeíꞇa. ſan̅aðız þ̅ ſe̅ męllꞇ aꞇ ꝼáꞇꞇ er ſva ıllꞇ aꞇ eınvge ꝺvge. Þa er .vıı. ꝺagar ꝩͦ lıðn͛ ꝼᷓ barꝺaga þeım er nu heꝼ͛ nockoꞇ ꝩ͛ıꞇ ꝼᷓ ſagꞇ. aͬ. k̅r haꝼðe ıarða laꞇeꞇ lıc ꞇıgın̅a man̅a þr̅a er ꝼalleꞇ havꝼðo epꞇ͛ þeı̅ ſıð þa ꝩar. Ꝼeʀ ꞇıl þr̅ar b̅gar er ſıdon heıꞇ͛. oc epꞇ͛ þ̅ er haꝼðe þ̅ ꝼolc unꝺ͛ ſek lagꞇ er þa boꝛg bygðe. ſꞇeꝼn͛ ꞇıl þr̅ar b̅gar er ꞇyʀ᷒ .h. þegar er gͥckır nalgaz þeſſa b̅g ſıa þ̅r aꞇ b̅garmen̅ mono hellꝺꝛ ꝩılıa ꝩ͛ıaz en vpp geꝼaz. ͬ. k̅r ꝩerðꝛ glaðr ꝩıð er ſcal ꝼır͛ haꝼa ꝼun̅eꞇ þa men̅ er eıgı ſpare ꝩıðr aꞇ nema. þ̅r ſcıpaz ꝼyr͛ a boꝛgar ꝩeɢe ꞇıl ꝩarnar. haꝼa ꝩıða ſeꞇꞇ vpp ꝼlaca ꞇıl lıꝼðar moꞇe gríoꞇꝼlaug. en þar ſem þr̅a mıſſer. er þycꞇ ſcaraꞇ ſcıollꝺu̅ ꝼyr͛. Grıcker ſekıa ꝼaſꞇ aꞇ. en b̅gar men̅ ꝩ͛ıaz ꝩırkða ꝩel. laꞇa þycꞇ ꝺrıꝼa ſcoꞇ gͥoꞇ. Moꝛg ꝩalſlon-gva hęꞇ͛ þar ꝺauða þeı̅ er vnꝺ͛ b̅gar ꝩeggıonu̅ ero. Lenge b͛ıaz gͥckır ꝩıð þeſſa b̅g. þeır leggıa ſcıpo̅ vꞇan aꞇ h̅e. þͥaꞇ ꝩͬ ſb̅g. ꝩeıꞇa nu harða aꞇ ſokn bęðe aꝼ ſıa aꝼ lanꝺe. þar kemr en̅ aꞇ þ̅r ꝼa broꞇeꞇ þessa b̅g. þegar er þ̅r na ın̅gongu ꝺrepa þ̅r allꞇ þ̅ er ꝼyr͛ ꝩerðꝛ unga men̅ ſem gamla konoꝛ ſem karla. Engo þyrma þ̅r. en þ̅ hellꝺr ꞇıl þeſſ aꞇ .aͬ. k̅r haꝼðe ꝼyʀ en ſeꞇꞇız b̅gena goꝛꞇ rıꝺꝺara ſına ꞇıl b̅gar mͣ aꞇ bıoða þeı̅ ꝼrıð eꝼ þ̅r ꝩıllꝺe geꝼaz ı h̅ſ vallꝺ. þ̅r launaðo ſva k̅ge boðen̅ ꝼrıð aꞇ þ̅r nıꝺꝺuz a ſenꝺı m̅m ꝺra-po þa. Oc ꝼıre þa ſoc vrðo þ̅r ꝼıre ſva gͥmre k̅ſ reıðe mıſꞇo lıcnar aꝼ h̅o̅ ſe̅ ꝩ͛ꞇ ꝩar. aꞇ þ̅r hoꝼðo ꝺrepıꞇ þa er þeım buðo ꝼrıð grıð aꝼ k̅ge. g͛ðv þ̅ nıðıngſ ꝩ͛c er ngo̅ ꝺuganꝺa man̅e g͛anꝺa þoꞇꞇ ꝼvllr ꝼıanꝺſcapr ſe meðal man̅a. þͥ bıðr .alex͛. k̅r aꞇ ꝺrepa ſcyle ſe̅ ſcıoꞇaſꞇ ma allꞇ ꝼolc í borgen̅e. ꝼyr vꞇan þ̅ er í heılog hoꝼ kmez. Nu g͛ız mıkıꞇ brac oc hormolegr gᷓꞇr í ſꞇaðenu̅. konoꝛ ępa ſem þęr mega meſꞇ aꝼ ꞇaka. Grıcker hvgſa nu hv͛-nog þ̅r ſcyle ſcıoꞇaſꞇ eyꞇꞇ ꝼa þeſſv ꝼolke. þ̅ rað ꞇaka þ̅r. aꞇ ellꝺr er lagðr aꞇ b̅gen̅e þeı̅ megum er ꝩınꝺꝛ ſꞇenꝺr meſꞇ aꞇ hen̅e. ſollꞇen̅ ellꝺr ꝼleyg͛ þegar er magnaz í hvſaþoc. þvı meıʀ hungᷓr er h̅o̅ geꝼz meıra ꞇıl maꞇar. ſva laꞇaz nu ꞇıgn͛ ſem ꞇıgn͛. ll͛ b̅gar men̅ ꝺeyıa. en mıkıl greín er á hveſſv þ̅r ꝺeyıa. Sum͛ røðaz ellꝺen̅ meſꞇ. aꞇ þ̅r ꝼoꝛðez h̅. laupa þ̅r á ꝩapn gͥckıa. Sum͛ laupa í ellꝺıƞ̅ aꞇ þ̅r ꝼoꝛðez ꝩapnen. Sum͛ laupa uꞇ aꝼ b̅gar ꝩeɢıo̅ á ſęın̅ ꝺreckıa ſer ſıalꝩ͛ ꞇıl þeſſ aꞇ þ̅r ꝼoꝛðez ellꝺ oc ꝩapn. Sum͛ leıꞇa ſer ꝼylſc-na legıa ſıðan ſnoroꝛ a halſ ſer kyrkıa ſec í hel. ꝩılıa hellꝺr ꝺrepa ſec ſıalꝩ͛. en ꝩ͛a ꝺrepn͛ aꝼ gͥckıo̅. Sum͛ þ̅r er aðꝛ haꝩa barız ſca̅maz en̅ aꞇ ꝼlyıa. kıoſa hellꝺr aꞇ ꝺeyıa ꝼıre logom reꞇꞇynꝺo̅. ꝼıre ꝼrelſı ſıno ꝼoðoꝛleıꝼð. þ̅ꞇa ꝩar ſomaſamlecꞇ ꝺauða kyn. ſcemðar lauſſ ꝺauðe aꞇ ꝼoꝛðaz eıgı bana ſın̅ með ręzlo. ꝩerıaz hellꝺꝛ með ꝺrengſcap ſem gerðo marger þ̅r er run̅o moꞇe ꝺauðano̅ ꞇıl þeſſ aꞇ þ̅r heꝼnꝺe ſın ſıalꝩ͛ á gͥckıo̅. eıgı ſpøꝛðo ꝩeıꞇa ſꞇoꝛ hogg þıggıa. ꝼengu þ̅r ꝼıre ſec ſıꞇꞇ ıaꝼnꝩırðe. Ecke g͛ır nu meıra man̅ꞇıon en ellꝺrın̅. þar kemr aꞇ ſu en ageꞇa b̅g ꞇır᷒. er agénoʀ k̅r haꝼðe reıſa laꞇeꞇ í ꝼyrſꞇo bren̅r vpp oll. ꝩ͛ðꝛ aꞇ øſco oꝛ mıklo manꝩırke. J þeſſe b̅g heꝼ͛ ꝼyrſꞇ ꝼun̅ız kenꞇ ꝩ͛eꞇ ſꞇaꝼroꝼ á ebreſcu eꝼ þͥ ma ꞇrua er ꝼoꝛn ſcallꝺın haꝩa ſagꞇ. eða ꝼreꞇꞇ͛ haꝼa ꝼᷓ ꝼareꞇ. génoꝛ k̅r er reıſa leꞇ ꞇırv̅ ſem ſagꞇ ꝩͬ. ꝩar caꞇhmı er ꝼyrſꞇ ꝼan̅ ſꞇaꝼroꝼ a gͥczco erv ſꞇoꝛar ſogoꝛ ꝼᷓ þeı̅ þęr er ꝼın̅az mono ı þr̅e boc er heıꞇ͛ oꝩıꝺı᷒ magn᷒. llꝺrege ꝩar þeſſe b̅g ꝩun̅en ꝼyʀı. en lex͛ k̅r ꝩan̅ h̅a. eıgı ꝩarð hon vpp reıſꞇ ꝼyʀ en aꝼ krıſꞇno̅ m̅m þeı̅ aꞇ ꝩeıꞇanꝺa er þ̅r haꝼa naꝼn aꝼ ꞇekıꞇ. þar heꝼ͛ ſıðan ꝩ͛ıꞇ ꝺyrkaꞇ aꝼ reꞇꞇruaðo ꝼolkı naꝼn enſ kroſſꝼeſꞇa þeſſ er bðe eıgnaz með ꝼauðoꝛlego ꝩallꝺe þeſſa b̅g allar aðrar man ıaꝼnan haꝩa ꝩallꝺ yꝩer. Þeſſe boꝛg ꞇır᷒ er nu ꝩͬ nıðꝛ broꞇen mꞇꞇe ꝩaraꞇ haꝼa ꝩıð aðrar þıoðır í auſꞇrhalꝼu heımſınſ aꞇ engı ꝺırꝼðız aꞇ brıoꞇa bág ꝩıð .aͦ. k̅ge. Boꝛg heıꞇ͛ gaza er þo þoꝛðe ꝩıð aꞇ rıſa. þ̅ ꝼolk er h̅a bygðe ꝩıllꝺe ꝩeıꞇa .ꝺͦ. k̅ge. þͥ byrgðo þ̅r oll poꝛꞇ þa er guðaıaꝼnengeƞ̅ .aͬ. k̅r nalgaz þeſſa b̅g með lıð ſıꞇꞇ. ꝩılıa ꝼreıſꞇa eꝼ ꞇrunaðꝛ ſa er þ̅r ꝩeıꞇa .ꝺͦ. k̅ge. ꝼae ſıgᷓꞇ hamıngıo .aͥ. k̅ſ. þar ꞇekz nu barꝺage með gͥckıom b̅garm̅m. þ̅r ꝩerıaz ꝩel en grıck͛ ſękıa ꝼaſꞇ aꞇ. ͛ g͛ız mıkıꞇ manꝼall ı hvaroꞇveg-gıa lıðe. Oc meðan ſocn̅ ꝩar ſem akoꝼuſꞇ. leypr eın̅ b̅gar mͬ á ꝼunꝺ alexͥ k̅ſ ſem haƞ̅ ꝩıllꝺe ſer ꝼrıðar bıðıa. haꝼðe þo brugðeꞇ ſverð vnꝺ͛ ſcıllꝺe. þegar er kemr ſva ner k̅ge aꞇ ſverðeꞇ ma ꞇaka ꞇıl h̅ſ. bregðr þͥ vpp vnꝺan ſcılꝺınu̅ er mınzꞇ ꝩar-ðe. hoggr ꞇıl hoꝼuðſ k̅ge. En þͥaꞇ oꝛlagan̅a ſcıpan ꝩerðꝛ ſın̅ ꝼᷓmgang ꝼá. ꝼoꝛlog ꝼara ſem ꝼyr͛ er ęꞇlaꞇ. þa ſcelꝼr honꝺın. ꝼęr eckı réıꞇꞇ ſverðeꞇ ſem ꝩıllꝺe. þͥaꞇ lacheſıſ eın aꝼ þeı̅ þrımr ſyſꞇro̅ er oꝛlogo̅ ſꞇyra. ꝩıll eıgı aꞇ .aͬ. k̅r ꝩerðe ꝩapnꝺauðꝛ þar ſem nu ꝩar þegar ꝼyr͛ bueꞇ eıꞇr þ̅ er ſcal ꝺrecka. h̅om man aꞇ bana ꝩerða á .x. ꝩeꞇᷓ ꝼreſꞇe. aͬ. k̅r ꝩerðꝛ ſcıoꞇꞇ ꝩaʀ ꝩıð hvaꞇ þeſſı ꝩıllꝺe g͛a. byðꝛ aꞇ aꝼ h̅om ſcyllꝺe hoɢͣ þa ſo̅o honꝺ er ſꝩerðeꞇ haꝼðe ꝼram réıꞇꞇ. með þvı ſama ſverðe. Nockoꝛ hvıllꝺ haꝼðı oꝛðeꞇ a barꝺa-gano̅. en ſıðan er þeſſe aꞇburðꝛ ꝩarð. ꝩeıꞇa gͥck͛ aꝼ nyıo harða aꞇ ſocn. k̅r ſıalꝼr b͛ſc í ákaꝩa. Eın̅ aꝼ b̅gar m̅m ſcyꞇr ꞇıl k̅ſ ſpıoꞇe. þ̅ kemr á øxlena ꝩınſꞇre ꝼęr þar ſár aꝼ. n̅aʀ ſenꝺ͛ h̅om ſꞇeín kemr a lerıꞇ ꝩerðꝛ k̅r þar oc ſaʀ aꝼ. En þoaꞇ heꝼðe ꝼengıꞇ .ıı. ſar þa leggr eıgı nıðꝛ aꞇ hellꝺr vpp ꞇekna ſyſlo. þͥaꞇ hırðer meıʀ um ꝼregð en langlıꝼe. Eıgı leꞇꞇır k̅r ꝼyʀ en heꝼ͛ ꝺrepıꞇ hauꝼðengıa þan̅ er hallꝺeꞇ haꝼðe þeſſa b̅g aꝼ .ꝺͦ. epꞇ͛ þ̅ geꝩaz b̅garmen̅ vpp. Sıðan rıðꝛ .aͬ. k̅r í b̅gena með ſın̅. þvı neſꞇ ſcıpar rıke ſıno með en̅a bezꞇo raðe. ſeꞇr hoꝼðengıa ıꝩ͛ allar borg͛ þęr er heꝼ͛ unꝺır ſec lagꞇ. ſıðan ꝼeʀ ꞇıl egıpꞇal̅z. eıgı ſcılz þar ꝩıð ꝼyʀı en þ̅ er lagꞇ vnꝺ͛ h̅ſ vallꝺ. Epꞇ͛ þ̅ ꝼyſız aꞇ ꝼara ꝩeſꞇr í lıbıam. ſkıa þoꝛſ hoꝼ þ̅ er eıꞇꞇ hv͛ꞇ ꝩar í meſꞇo hallꝺe ꝼıre ꝩıſꝺómſ ſak͛ þeſſ er men̅ þoꞇꞇuz þar ꝼa. þ̅ ꝩar kallaꞇ ꞇemplum hamóníſ. þangaꞇ ꝩar aꞇ ꝼara harða mıkıꞇ ꞇoꝛleıðe þoꞇꞇ ꝼaır men̅ ꝩaſkır ꝩelðez ꞇıl þr̅ar ꝼarar. þͥaꞇ beꞇr mego ſøkıa langan ꝩeg ꞇoꝛſóꞇꞇan ꝼaer en marg͛. þar þyrſꞇer ıoꝛðena ꞇıl ꝺoggvar. hımın ꞇıl regnſ. ſamr hıꞇe er þar ıaꝼnan. ꝩaxꞇlauſer ſanꝺar erv þar þ̅r er ecke ma gᷓſ á þͥꝩaz. þ̅ꞇa kalla men̅ ſanꝺ hoꝼ. þa er ſolen heꝼ͛ lengſꞇv̅ þerꞇ ſanꝺa þeſſa með ſıno̅ hıꞇa. blaſe ſıðan ꝩınꝺꝛ á. rvgle þan̅ ꞇıma ſanꝺıno̅ þ̅r er ıꝩ͛ ꝼara. ꝩerðꝛ þ̅ þͥlıcr ſꞇoꝛmr ꞇıl aꞇ ıaꝼna aꝼ ſanꝺꝼoke ſem baro ꝼall á ſę. ſlık͛ haſcar þıckıa þar ꝩ͛a á þuʀu lanꝺe ſe̅ ſꝩelgr í haꝼe eða ſırꞇeſ ſcılla þ̅r haſcar er ſva heıꞇa. Yꝼ͛ þꞇ̅a ꞇoꝛleıðe ꝼeʀ .aͬ. k̅r með lıð ſıꞇꞇ ꝼr þar mıkıꞇ man̅ꞇıón. Sum͛ ſpyıa oꝛ ſer ſanꝺe. en ſum͛ kaꝼna í ſanꝺꝼoke. Eıgı þarꝼ ſꞇarꝼ ꝼyr͛ haꝩa aꞇ gᷓꝩa þa nıðꝛ er þar laꞇaz þͥaꞇ ſanꝺbaran hylr þa ſcıoꞇꞇ. þ̅ ꝩęre lıkara þoꞇꞇ gͥck͛ heꝼðe ꝼareꞇ ıa̅langa ſꞇunꝺ ıꝩ͛ ſꞇoꝛan ſę. aꞇ eıgı heꝼðe þ̅r þar harðara nıðr komeꞇ en í ſanꝺ høꝼum þeſſo̅ er nu ꝼoꝛo þ̅r ıꝩ͛. hv͛gı ſıa þ̅r mͣ ſpor. eða hanꝺa ꝩ͛c. hv͛ge ꝼa þ̅r ſeꞇ vpp hðer ne ſcoga. ſlıkan ꝼøꝛoꝩeg ꝼara þ̅r ꝼıoꝛa ꝺaga. þa koma þ̅r aꞇ kvellꝺe ꝺagſ í ſcog þan̅ er ꞇemplu̅ ha-monıſ ſꞇenꝺꝛ í. ſꞇoꝛmıkıꞇ ſcarð ꝩarð í þeſſe ꝼoꝛ á lıðe gͥckıa. Nu ꝼın̅a þ̅r í ſcogı þeſſo̅ brun̅ þan̅ er ſꞇoðꝩar þorſꞇa þ̅ra. ꝼᷓſagnar er ꝩerðꝛ ꝼıre ſına naꞇꞇuru. þa er ſol gengr ſem hſꞇ mıðıan ꝺag er þeſſe brun̅r ıſkallꝺꝛ. en ſva ꞇecr aꞇ oꝛna ſem ſol gengr ꞇıl ꝩıðar. Vm mıðnęꞇꞇıſ ſceıð ꝩellr aꝼ hıꞇa þv͛r þa mıoc. ſıðan kolnar ſva ſem ꝺagr nalgaz þar ꞇıl er ꝩerðꝛ en̅ íſkallꝺꝛ mıðıan ꝺag. ꝼeʀ ſva ıaꝼnan. lex͛ k̅r ꝼeʀ ſıðan ꞇıl hoꝼſenſ. gengr ꞇıl ꝼreꞇꞇar ꝼoꝛlog ſín ꝩıð lıcneſce þoꝛſ þ̅ er þar ꝩar ꝺyrkaꞇ í hruꞇz lıke. aꞇ ꝼengnv̅ anꝺſvoꝛo̅ ſpurðra luꞇa oꝼꝼᷓðv mıclo ꝼe ſnyr k̅r apꞇr ꞇıl þr̅ar b̅gar á egıpꞇalanꝺe er menphıſ heıꞇ͛. þoaꞇ ꝩęre ꝼuſſ aꞇ ꝼara vꞇ á blalanꝺ. þan̅ok ſem vꝼørꞇ ꝩ͛́e ꝼır͛ hıꞇa ſak͛. En þͥaꞇ .ꝺ᷒. k̅r haꝼðe kveðeꞇ á ꝺag ner ſcyllꝺe b͛ıaz ꝩıð .aᷟ. k̅g ꝩıllꝺe ſco̅ ꝩ͛a laꞇa barꝺaga ꝼreſꞇ. þa ꝼengoz .aͦ. k̅ge nu ꝼıre þvı ſcyllꝺare ſyſloꝛ en bryꞇıa blam̅. Meðan gͥck͛ haꝩaz ſlıcꞇ aꞇ ſem nu heꝩ͛ ſagꞇ ꝩ͛ıꞇ. þa ſamnar .ꝺ᷒. k̅r lıðe allꞇ rıke ſıꞇꞇ. enꝺꝛbøꞇ͛ ſꞇyrk ſın̅ í an̅aꞇ ſın̅. ᷟ. k̅g eggıar mıog ꞇıl barꝺaga ſvıꝩırðeŋ ſv er ꝼeck í enu̅ ꝼyrra. þ̅ an̅aꞇ aꞇ ꝩenꞇ͛ aꞇ nu myne beꞇr ꞇakaz en ꝼyʀ. Jamꝩel ſamnaz nu ꞇıl herbuða .ꝺͥ. koꞇ-karlar ſem rıꝺꝺ͛ar. Gręnar ekrur þyrnaꝼvll ıoꝛð ꞇaka nu kveına þ̅ er ꝩ͛cꝼøre ſcolo hvıllꝺ ꞇaka. Øxn þ̅r er aðꝛ ꝩoro ꝩan͛ arðr aꞇ ꝺraga. ꝩerða nu beıꞇꞇ͛ ꝼıre ꝩagna. hv͛r vlꝼ-allꝺı ꝩerðꝛ kraꝼðꝛ ꞇıl herꝼarar. ꝼılar ero bun͛ ꞇıl barꝺaga hvar ſem þ̅r ꝼaz. haꝩa byr-ðar ecke ſmaleıꞇar. þͥaꞇ hveʀ þr̅a heꝼ͛ á bake ſer kaſꞇala. ſva buaz nauꞇrekar ſem an̅aꞇ ꝼolk ꞇıl þeſſar orroſꞇo. Sva mıkıll heʀ ſamnaz nu .ꝺͦ. k̅ge aꞇ xerxeſ k̅r haꝼðe allꝺregı ıammıkıꞇ lıð þa er h͛ıaðe ꞇıl gͥcklanꝺz. ꝩar þ̅ lıð þo ſva mıkıꞇ. aꞇ þ̅ ꝺrak vpp ſumar ár með ollo. eıgı ꝺro game̅non k̅r ıa̅mıkıꞇ lıð ſaman ı aulıðe ey er þaꞇ þa er bıoz aꞇ h͛ıa ꞇıl ꞇͦıa̅. bloꞇa-ðe ꞇıl byrıar ꝺoꞇꞇoꝛ ſın̅e epꞇ͛ ꝼıre ſogn calcanꞇıſ ſpamᷦ. ꝼırðız ſva guða reıðe. ſa heʀ ꝩar þo ſva mıkıll aꞇ haꝩıð ꝩanz ꝩarla ſcıpa ſꞇolı gͥckıa. ͬ. k. unꝺᷓz mıog er ſpyrr þ̅ꞇa ſva margar þuſunꝺ͛ ſem ꝼıre ſco̅mo ꝩoꝛo nıðꝛ ꝺrepnar. aꞇ .ꝺ᷒. k̅r heꝼ͛ nv ſaman ꝺregeꞇ meıra lıð en ꝼyʀ. þan̅og ſva unꝺroðoz herculeſ þa er ꝼecz ꝩıð anꞇheu̅ er kallaðꝛ ꝩar ıarðar ſonr. nꞇheuſ ꝩar þvı ſꞇerkare er ꝼell opꞇaʀ. ꝩollꝺe þ̅ þͥ aꞇ ⸌ꞇok⸍ aꝼl aꝼ moðoꝛ ſın̅e hv͛ꞇ ſın̅ er leꞇ ꝼallaz ꞇıl h̅ar. er h͛culeſ ꝼan̅ þ̅. hoꝼ anꞇheu̅ vpp a brıngu ⸌s͛⸍ ml̅ ſva. ꝼyr͛ ecke ſcal þer koma þꞇ̅a bragð hıngaꞇ ſcallꞇ u þa ꝼalla. ſıðan kreıſꞇ͛ anꞇheu̅ ꝩıð brıngo ſer þar ꞇıl er onꝺ gengr oꝛ h̅om. Með þeıma heꞇꞇe vnꝺraðız h͛culeſ ⁊. þa er barðez ꝩıð yꝺram ꝺreka þan̅ er ıaꝼnan ꝼek ꞇꝩau hoꝼuð ı ſꞇaðen̅ þegar er eıꞇꞇ ꝩar aꝼ h̅om hoggveꞇ þar ꞇıl er h͛culeſ ꝼek aꝼ h̅om ſꞇyꝼꞇ með brogðom ſıno̅ oll í ſen̅. Þaꞇ er nv neſꞇ aꞇ ſegıa ꝼra .aͦ. k̅ge aꞇ ꝼeʀ ıꝩ͛ ána evꝼᷓꞇen með allꞇ lıð ſıꞇꞇ. þa ſpyʀ þau ꞇıðenꝺe ſer nockoꞇ aꝼ aꞇ ꝺ᷒. k̅r heꝩ͛ ſenꝺan maꞇheu̅ með mıclo lıðe ꞇıl aꞇ bren̅a b̅ger allar þęr er í nanꝺ ꝩͦ. ıa̅ꝩel alla akra ꞇıl þeſſ aꞇ gͥckır ſn͛ız apꞇr. aꞇ eyꝺꝺo̅ h͛oðo̅ þrøngðe ſullꞇr þeı̅ ꞇıl aꝼ aꞇ laꞇa vpp ꞇeknu̅ hærnaðe. þ̅r oꝛꝩenꞇa ſer íꝩ͛ ꝼarar brenꝺar bygðer. En .aͬ. k̅r ꞇreyſꞇ͛ en̅ ſın̅ı gęꝩo gırnız nu ſem opꞇaʀ ꞇıl enſ meſꞇa meꞇnaðar. en ꝩanꝺar eıgı þoꞇꞇ gͥck͛ ꝼaſꞇe noc-koꝛa ꝺaga. hellꝺꝛ ꝼᷓm ꝼoꝛın̅ı ıa̅ꞇ ſem aðꝛ. þoꞇꞇ .ꝺ᷒. k̅r haꝼe lıꞇꞇ blıðlega ꝼır͛ h̅om bueꞇ. ͛. k̅r ꝼeʀ nu ſem hvaꞇlegaſꞇ allꞇ þar ꞇıl er kemr ıꝩ͛ þa er ꞇıgͥſ heıꞇ͛. ꝼıre þa ſoc heıꞇ͛ hon ſva aꞇ hon ꝼellr ſꞇríꞇꞇ. ꝼeʀ ſva ſcıoꞇꞇ ꞇıl aꞇ ıaꝼna ſem eꞇ ꝼlugſcıoꞇa ꝺyr þ̅ er ꞇıgͥſ heıꞇ͛. Þ̅ er ſcıo-ꞇaſꞇ aꞇ ſegıa ꝼᷓ ꝼoꝛ .ͥ. aꞇ ſęk͛ ꝼunꝺ .ꝺͥ. ſem ma aꝼ ꞇaka. leıꞇar aꞇ komaz ꝼır͛ ſem hunꝺꝛ ꝼır͛ hıoꝛꞇo. eða ꝩeıðe maðꝛ ꝼıre ꝩıllıgollꞇ aꞇ komız eıgı meıʀ ıƞ̅ ı magn rıkıſ ſınſ. Oc er .ꝺ᷒. k̅r ꝼør nıoſn aꝼ aꞇ .aͬ. nalgaz. þa ſeꞇr h͛buðır ſınar ꝩıð arbola þan̅ ſꞇað er ſva heıꞇ͛. ı þeı̅ bǿ er ſıðan leꞇr .ꝺ᷒. ſeꞇıa lanꝺꞇıollꝺ ſín er ſıðan ꝼek úꝼręgð ſaurgaðez aꝼ þeım mıcla gløp aꞇ þar ſvıkv ꝩanꝺ͛ þręlar ágeꞇan hoꝼðengıa ꝺrapo ſın̅ heʀa. Þaꞇ gerðız þeſſo neſꞇ ꞇıl ꞇıðenꝺa með gͥckıo̅. aꞇ eıꞇꞇ kvellꝺ þa er halꝼrøckvıð ꝩar oꝛðeꞇ. apꞇan ſꞇıarna ꝩͬ vpp komın. ſol haꝼðe ꝼyllꞇ ꝺaglıga þıonoſꞇo. en ſcınanꝺa ꞇungl ꞇok aꞇ gleðıaz aꝼ bróꞇꞇꝼoꝛ broðoꝛ ſínſ aꞇ á ꝺregr ꞇungleꞇ. ꝩerðꝛ eclıpſıſ. þar ko̅ aꞇ þ̅ ꝩar raúꞇꞇ í aꞇ ſıa ſem bloð. Þeſſe ſyn ſcelv͛ hoꝼðengıana ſıalꝩa eıgı ſıðꝛ en mın̅e men̅. ꝼıre þa ſoc meſꞇ aꞇ oꝩın͛ þ̅ra ꝩͦ ſva ner. ákveðenſ barꝺaga ſꞇeꝼſ ꝩar ſcamꞇ aꞇ bıða. Þıckıaz gͥckır ſıa aꞇ hı̅-ınꞇunglen benꝺa ꝼır͛ með ogn ryggleíc þau ſꞇoꝛꞇıðenꝺe er epꞇ͛ mono koma. llr gͥckıaheʀ ręðez þeſſa ſyn. ꞇekr nu ſem ꝩar vnꝺarlecꞇ aꞇ ſoꝼna ꝼır͛ þeı̅ barꝺaga ꝼyſꞇen. Jllr kvʀ g͛ız nu í lıðıno kveına þ̅r marꞇ en ſnua ſakar gıpꞇo̅ ollo̅ á k̅gen ſıalꝩan. kalla ſer nv leıꞇꞇ ꝩ͛a. aꞇ k̅r þeſſe ꝺrage þa lengᷓ í heı̅ ꞇoꝛꝼørelega ꝼıallꝩego. þar ſem allꞇ ero brenꝺar ꝼıre þeı̅ b̅ger bygðer. ſꞇóꝛ ár rıſa ꝩıð þeım ꝩıða. ſegıa þ̅r aꞇ mıkıl guðſ reıðe lıggr á k̅ge ꝼıre þ̅ er ꝩıll eın̅ ıꝩ͛ ollo̅ ꝩ͛a. ꝼıre þa ſoc haꞇaz hımenꞇunglen ꝩıð h̅. neıꞇa naꞇ᷑vlegꞇ lıoſ aꝼ ſer aꞇ geꝼa. aꞇ gırnız v̅ ꝼra̅ man̅lecꞇ eðle ꝼır͛ aꞇ raða ſıalꝩo hım̅rıke. en haꝼnar ꝼoðoꝛleıꝼð ſın̅ı. ꝺregr í margan lıꝼſ haſca ſec ſına men̅. þo ſer eıno̅ ꞇıl ꝼregðar. ꞇreyſꞇ͛ mıſlynꝺre hamıngıv allꞇ óꝛ hoꝼı. Slıcꞇ ſva kveın bar h͛ren̅ ſaman g͛ır þeſſ konar kvʀ. ͛. k. lęꞇr eckı ſlıcꞇ á ſek bíꞇa. lęꞇr kveðıa þıngſ þegar í ſꞇað. kallar ſıðan ꞇıl ſín aſꞇronomoſ. ſpyʀ þa hv͛ ſavc ꞇıl þeſſ ꝩęre. er á ꞇungleꞇ haꝼðe ꝺregeꞇ. eða hvaꞇ guðen monꝺe epꞇ͛ þ̅ꞇa laꞇa koma. bıðꝛ aꞇ þ̅r ſcyle mugen̅ heyra laꞇa ſon̅ ſvoꝛ. J ꝼlocke þ̅ra meıſꞇaran̅a er aꝼ aſꞇͦnomıa kvn̅o meſꞇ. ſꞇoð ſa er arıſꞇanꝺuſ heꞇ rv̅maðꝛ mıog aꝼ elle. þeſſe ſvar͛ ſpurðo̅ luꞇo̅ aꝼ k̅ge ſeg͛ ſva. Laꞇeꞇ aꝼ gͥck͛ aꞇ reıꞇa ꝼoꝛlogen með hegomlego kvéıne. Gvðleg ſcıpan ſꞇyr͛ hım̅ꞇunglo̅. en epꞇ͛ þͥ ganga þau ſem allra luꞇa ſcap̲e heꝩ͛ ꝼır͛ ſcıpaꞇ. llꞇ ꝩerðꝛ epꞇ͛ þͥ ꝼara ſem heꝼ͛ ꝼyr͛ ſéꞇ í vpp-haꝼe. hvarꞇ ſem ſęren̅ gengr á lanꝺ ꝼᷓmaʀ ꝩenıo. eða brıoꞇa lanꝺſcıalpꞇar b̅g͛ nıðꝛ. eða ꝼae men̅ ſoꞇꞇ͛ aꝼ ꝩanſꞇıllı lopzenſ. eða ꝺrage myrkr á ſol eða ꞇungl. eða gange ꝩenıo ſeın̅a m͛curı᷒ ſv ſꞇıarna er ſva heıꞇ͛. þa ꝩerðꝛ þꞇ̅a allꞇ epꞇ͛ ꝩılıa þeſſ enſ hæſꞇa hoꝼðengıa er ollo ręðꝛ. ń h̅ſ raðe mega hım̅ꞇunglen eckı. En þaðan aꝼ ꝩerðꝛ þ̅ er ꞇungl mıſſer ſın̅ar bırꞇe aꞇ ıar-ðar ſcugga beʀ ꝼıre þ̅. ella þolır þ̅ oꝼrıke aꝼ bırꞇe broðoꝛ ſínſ. ſva ſe̅ ꞇenꝺᷓꞇ lıóſ ꝼır͛ oꝼnſmun̅a. lyſer ecke ꝼyr͛ oꝼrıke mıkılſ loga. Þo man ec ſon̅ ꝺøme ꞇıl þeſſ ꝼın̅a ſeg͛ arıſꞇan-ꝺuſ aꞇ ꝼorn̅ra man̅a ſogn ſpekınga þr̅a er me̅phı̅ haꝩa bygꞇ þa b̅g er men̅ kvn̅o meſꞇ í aꝼ aſꞇͦnomıa. aꞇ eclıpſıſ ſolıſ heꝩ͛ ꝼır͛ benꞇ uſıgr gͥckıa. en á ꞇungl heꝩ͛ ꝺregıꞇ ꝼyr͛ ſıgͤ ſerkıa. Epꞇ͛ þ̅ ꞇok arıſꞇanꝺ᷒ ꝺøme ꞇıl epꞇ͛ þvı ſem ſꞇoð í ꝼoꝛno̅ ſercıa ſogu̅ aꞇ eclıpſıſ lune haꝼðe ꝩoꝛðeꞇ ꝼyr͛ úꝼoꝛo̅ hamıngıo leyſe ſerkıa. ll͛ hoꝼðo þꞇ̅a ꝼıre ſaꞇꞇ. er þeſſı gamle meıſꞇare ſa̅naðe. þͥlıcr óꝛſcurðꝛ boꝛen̅ vpp ꝼır͛ heren̅ ꝩıcr ſcıoꞇꞇ hugar reıkan gͥckıa. þͥaꞇ ecke ſꞇoðꝩar ſcıoꞇara ꞇungoꝛ henꝺꝛ alðyðo. en áꞇrvnaðꝛ ꞇeken̅ aꝼ ꝼoꝛno̅ ꝺømo̅ þeı̅ ga̅l͛ men̅ ſan̅a með ſıꞇꞇ mal. þoꞇꞇ alðyðan ſe maꞇꞇug. gͥm úſꞇaðug eꝼ hon ꞇekr eınhv͛ıo ꝼaſꞇ aꞇ ꞇrua þoꞇꞇ hegome ſe. þa ꝩeıꞇ͛ hon ıa̅nan lyðne þeı̅ er ꞇͮnaðen̅ kveykıa. en haꝼnar hoꝼ-ðengıa ſꞇıoꝛn k̅ga boðe. Sıðan er ꝩon ꞇrauſꞇ ꝼegre ꝼoꝛlaga en gͥckır heꝼðe ꝩenꞇ ſer vm rıð. ꞇok aꞇ herða huge þr̅a ꝼıre ꝼoꝛꞇoloꝛ árıſꞇanꝺı. barꝺaga ꝼyſꞇen ꞇok en aꞇ kvıcna með þeı̅. þa byðꝛ k̅r aꞇ lanꝺꞇıollꝺen ſcyle þegar vpp ꞇaka. ꝩar nu ner mıðrı noꞇꞇ. ꝼıre þa ſoc. aꞇ ꝩıll eıgı kolna laꞇa með gͥckıo̅ vpp ꞇekeƞ̅ akaꝩa. Ꝼeʀ nu ſıalꝩr í ꝼarar broꝺꝺe. heꝩ͛ í ꝼyrſꞇo lıꞇeð rıꝺꝺara lıð með séʀ. Fıoꝛo̅ noꞇꞇo̅ ꝼyʀ en barꝺage þeſſe ꞇøkız. er nu ꞇekr ꞇıl aꞇ eꝼnaz þa er gͥck͛ ꝼara ꝼᷓm mıllu̅ ár eın̅ar ſꞇoꝛra marka þar ſem allꞇ ero bygðer eyꝺꝺar ꝼıre þeı̅. g͛ız þ̅ ꞇıl ꞇıðenꝺa aꞇ ꝺͦꞇnıngona ſyſꞇur kono .ꝺͥ. k̅ſ. leıðer ꞇıl bana ꝺauꝼleg mıſſa bonꝺa ſınſ. hamıngıo ꞇıón lanzenſ með mıkılle møðe langᷓr leıðar. ͛. k̅r ꝩerðꝛ ſva ryggr ꝩıð lıꝼ láꞇ h̅ar. ſem monꝺe ꝩ͛ða mega þoꞇꞇ h̅om ꝩere ſagꞇ ꝺᷓp moðor ſın̅ar ſyſꞇra. Eıgı mꞇꞇe .ꝺ᷒. k̅r meıʀ harma ꝺauða kono ſın̅ar þoꞇꞇ ꝩere nér ſꞇaꝺꝺr. Sa er beðe ꝩar ſen̅ ungr gamall ſaꞇ yꝩ͛ lıkı h̅ar. ſva gek mıllꝺen rícꞇ með h̅om ſa luꞇr er ꝼágeꞇr er ıaꝼnan með herm̅m. aꞇ hon mycðe ſꞇırðan oꝩınar oꝼſa með ꝼellꝺum ꞇaru̅. Eıꞇꞇ ſın̅ haꝼðe k̅ren̅ .aͬ. ſeꞇ ꝺͦꞇnın-gona ſıðan er hon ꝩar herꞇekın varð h̅om eıgı ſén ꝼegrð h̅ar reın aſꞇar kveıka. þͥaꞇ kauſ hellꝺr aꞇ ꝩ͛a gezlo mͬ ꝼregðar h̅ar reınlıꝩeſ. þ̅ ꝩar h̅om meíre ꝺyrð ſeg͛ .. galꞇ͛uſ aꞇ ſpılla hvarıgo. hellꝺr en ſaurga hvarꞇveggıa. Gellꝺıngr eín̅ er ꞇhırıoꞇheſ heıꞇ͛. þıonaꞇ haꝼðe ꝺͦꞇꞇnıngo. ꝩarð h͛ꞇeken̅ með h̅e. komz á laupı ꝼᷓ grıckıo̅ ꞇıl ꝼunꝺar ꝩıð .ꝺᷟ. k̅g aꞇ ſegıa þau ꞇıðenꝺe er goꝛz haꝩa. Sva kemr þeſſe ꝼıre k̅gen̅ aꞇ haꝼðe bøðe ſlıꞇıꞇ aꝼ ſer kløðe ſín ryſkꞇ ſec. þar með greꞇ ſem maꞇꞇe. þegar er .ꝺ᷒. k̅r ſer ꞇhırıoꞇhen. męl͛ ſva ꞇıl hans. vel eıgı ſeg͛ aꞇ ꝼıre koma þͥ ı þın̅e ꞇıðenꝺa ſogn. eꝼ en̅ er nockoꞇ epꞇ͛ mın̅ar heılſv. ſnu ſem ꝼyrſꞇ í ſorg rezlo mın̅e. Numeꞇ heꝼı ec nu ꝩeſall aꞇ ꝩ͛a. bogna ꝼıre ꞇıma leyſe. en þ̅ ęína er ꝩeſlo̅ ꞇıl ꝩılnaðar aꞇ ꝩıꞇa ſın̅ luꞇ ꝼyʀ en ſıðaʀ. þͥaꞇ ſva ſcal bol bǿꞇa aꞇ bıða meıra. En ꝩıꞇa þyckıo̅z ec aꞇ þu kanꞇ ſegıa h͛ꝩılegar ꝩıð ꝼarar mın̅a man̅a. þr er mer mono þungare þyckıa en hv͛ꞇ an̅aꞇ aꝼelle þ̅ er ec heꝼı ꝼengeꞇ ꞇıl. en eıgı ꝩıl ec ꝼᷓmaʀ á kveða. þa ſvaʀ͛ ꞇhırıoꞇheſ. þ̅ kan̅ ec yðꝛ ꝼyrſꞇ aꞇ ſegıa mın̅ heʀa. aꞇ .aͬ. k̅r heꝩ͛ ſva mıcla ꝩırðeng ꝩeíꞇꞇ boðom ꝺͦꞇnıngo̅ moðoꝛ yðaʀe ſyſꞇur. ſem yðrer men̅ mego meſꞇa ꝩeıꞇa þ̅r er ſcullꝺug͛ eru þeı̅ aꞇ þıona. ͛ með kan̅ ec aꞇ ſegıa þer þ̅ ec þoꝛe ꝩarla vpp aꞇ kveða. aꞇ ſv ꝩırðılega ꝼru. ſyſꞇır yðoꝛ kona. leꞇ lıꝼ ſıꞇꞇ aðꝛ en ec lıopo̅z ꝼᷓ gͥckıo̅. þegar er ꞇhırıoꞇheſ haꝼðe ſagꞇ ꞇıðenꝺen. ſnuaz allar h͛buðer .ꝺͥ. k̅ſ í ſorg gᷓꞇ. ſeg͛ meı-ſꞇare .g. k̅ren̅ ſıalꝼr ꝼell í ꝩıꞇ. en þegar er reꞇꞇ͛ ꝩıð. eyſſ mollꝺu í hoꝼuð ſer. ſva þıck͛ h̅om ſem ꝺͦꞇnıngın mone ꝼıre þͥ laꞇız haꝩa aꞇ hon monꝺe eıge þola ꝩılıa ꝩıð raðꝩenꝺe ſına. ſco̅m a ſıalꝼre ſer aꝼ .aͦ. nu bıðꝛ .ꝺ᷒. k̅r aꞇ all͛ ſcyle ganga bͦꞇꞇ óꝛ lanꝺꞇıallꝺeno nema ꞇhırıoꞇheſ gellꝺı̅gr. ſıðan ſpyʀ epꞇ͛ ꝩanꝺlega hv͛nog aꞇ haꝩe boꝛız lıꝼláꞇ ꝺͦꞇnıngar. Thırıoꞇheſ ſveʀ þeſſ aꞇ hon hellꞇ ollu̅ reınleıc ſıno̅. aͬ. k̅r gerðe þͥ ſıðr ꝩanꝩırðeng ꞇıl h̅ar meðan hon lıꝼðe aꞇ greꞇꞇ h̅a ꝺauða ſem heꝼðı ꝩ͛eꞇ h̅ſ kona gerðe þar með uꞇꝼerð h̅ar ſva ꝩırðulega ſem ꝩerðugꞇ ꝩͬ aꞇ g͛a epꞇ͛ ſva ꞇıgna kona. ᷒. k̅r ꞇoꝛꞇryggv͛ þo ſogn h̅ſ. þͥaꞇ ſv mıcla aſꞇ er haꝼðe ꝩıð ꝺͦꞇnıngo. ꞇelr þ̅ ꝼır͛ h̅om. aꞇ .aͬ. mone bueꞇ haꝩa með h̅e. on ꝩͬ h͛ꞇeken ſeg͛ ágeꞇ aꝼ ꝼrgð burðo̅. en ſa er ꝩallꝺ haꝼðe ꝼengeꞇ yꝩ͛ h̅e er a þeı̅ allꝺre ſem aſꞇen kan̅ heıꞇaſꞇ ꝩerða með man̅e. aꝼ ſlıco ſva man goꝛꞇ haꝩa ꞇıl h̅ar þ̅ er maꞇꞇe. ꝼ þeſſ haꞇꞇar áhyggıo̅ møðız hugr .ͥ. k̅ſ þar ꞇıl er ꞇırıoꞇheſ ſveʀ þeſſ ꝩıð guðen oll. aꞇ ꝺͦꞇnıngen heꝩ͛ hallꝺeꞇ reınleıc ſıno̅ allꞇ ꞇıl ꝺauða ꝺagſ. nu ꞇruır k̅r oꝛðom h̅ſ. Sıðan reꞇꞇ͛ henꝺꝛ ſınar vpp ꞇıl hımınſ. mel͛ ſva. heyr ðu en̅ hſꞇe ꝼaðer allra guða h͛ra ıupıꞇ͛. eyreð er heıma guð ꝩar. er ſꞇanꝺa laꞇeꞇ ſerkıa rıkı með yðro ꝼullꞇınge. þeſſ bıð ec yðr ꝼyrſꞇ aꞇ þer geꝩeꞇ mer aꞇ hallꝺa rıke mıno. þeı̅ ollo̅ er mer þıona. En eꝼ þer haꝼeꞇ ſva ꝼır͛ ęꞇlaꞇ aꞇ ec ſcyla laꞇa rıke mıꞇꞇ. bıoðe ꝼoꝛlogen ſva. aꞇ aſıa ſꞇun-ꝺe ꞇıl an̅arſ hoꝼðengıa. þa ꝩıl ec þeſſ bıðıa. aꞇ ſva mıllꝺr vꝩınr mıſkunſa̅r ſıgrꝩegare ꞇake rıke epꞇ͛ mec ſem .͛. er. Sıðan bıðꝛ .ꝺ᷒. k̅r guðen með ꞇaro̅. aꞇ bén h̅ſ ſcyle ꝼᷓmgang ꝼa. þo aꞇ heꝼðe þ̅ rað goꝛꞇ aðr aꞇ b͛ıaz ꝩıð .aᷟ. ſem ꝼyrſꞇ þar ſem haꝼðe neıꞇað ꞇyſvar boðno̅ ꝼrıðe. þa ſcıpꞇız þan̅og raða gerð h̅ſ ꝼyr͛ aſꞇar ſak͛ þ̅rar er ꞇecr haꝩa ꞇıl ꝩınar ſınſ .ͥ. aꝼ mıllꝺe ꝩ͛co̅ þeı̅ er ꞇhırıoꞇheſ heꝩ͛ ꞇallꞇ aꝼ h̅om. aꞇ ſenꝺ͛ nu .x. rıꝺꝺara hoꝼðengıa ꞇıl ꝼun-ꝺar ꝩıð .aᷟ. k̅g aꞇ bıoða ꝼrıðar gørð aꝼ nyıo mıllo̅ þr̅a. Senꝺı men̅ .ꝺͥ. k̅ſ ꝼara nu með ſlıco̅ boðom. ſem leggr ꝼıre þa ꞇıl þeſſ er þ̅r koma þar ſem gͥck͛ ero. þ̅r laꞇa b͛a ꝼıre ſer ꝼagᷓn ꝩonꝺ aꝼ ꞇre þͥ er olíva heıꞇ͛. þ̅ ꝩar ørugꞇ ꝼrıðar ꞇacn í þan̅ ꞇıma. þegar er þ̅r koma ꝼyr͛ aᷟ. k̅g. þa beʀ ſa þr̅a ꝼᷓm orenꝺen er ellzꞇr ꝩar bezꞇ ꞇalaðꝛ. ſa heꞇ achıllaſ. heꝼr ſva mal ſıꞇꞇ. Eıgı ſcyllꝺer .ꝺᷟ. k̅g oꝼreꝼle ꞇıl þeſſ aꞇ beıðez ſva opꞇ ꝼrıðar aꝼ yðr en̅ mıllꝺaſꞇe k̅gr. meıʀ hellꝺꝛ ꞇıl þeſſ ſu mıcla mıllꝺe er þu heꝼ͛ ſynꞇ h̅o̅ ı þͥ goða yꝩ͛lęꞇı er ꝺroꞇnıngen moðer h̅ſ aðr͛ áſꞇm̅en̅ h̅ſ haꝩa þegıꞇ aꝼ yðꝛ. Naꝩıſꞇo þr̅a þıckıo̅z ꝩer ſacnaꞇ haꝩa. en eıgı mego̅ ꝩ͛ þͥ ſyꞇa aꞇ þ̅ lıð haꝼe herꞇekeꞇ ꝩ͛eꞇ. þu hellꝺr oc ſva ſømılega þa er epꞇ͛ lıꝩa ſem þu ſer ꝼað͛ þ̅ra. ͛ꞇeknar ꝺøꞇr ꝩarſ h͛ra kallar þu ꝺͦꞇnıngar. ſe̅ þør haꝩe hallꝺeꞇ ꞇıma ſıno̅ ollo̅. lǿꞇr þør þeı̅ ꞇıgnar noꝼno̅ er þr haꝩa ꝼyʀ haꝼꞇ. ſe̅ þu mun͛ eıgı þan̅ ꝼıanꝺſcap er ımıllo̅ er yðar ꝼoðor þr̅a. Bleíkꞇ anꝺlıꞇ ryggleg augo ſyna þ̅ aꞇ þu erꞇ mıklo mıllꝺare ꝩınr. en h͛man̅a naꞇ᷑a ſe ꞇıl. Slıcꞇ yꝩ͛bragð ſeg͛ ꞇıl hvaꞇ ı ſcape byr. Þan̅og ſva rygglegr ꝩar .ꝺ᷒. k̅r yꝩ͛lız þa er ꝩer ſcılðomz ꝩıð h̅. ſem þu erꞇ nu. harmaðe ꝺauða kono ſın̅ar. en þıc ryggv͛ lıꝼláꞇ ꝩınar þınſ nu monꝺer þu buen̅ ꞇıl barꝺaga ímoꞇe .ꝺͦ. eꝼ eıge ꝺvelðe þıc gropꞇr ꝼru ꝩarrar. ꝼıre þͥ er mıkıl nauðſyn aꞇ ſeꞇꞇ͛ ꞇakız með yðꝛ. ᷒. k̅. byðꝛ þ͛ ꞇıl ſaꞇꞇa ꝺoꞇꞇ᷑ ſına. þar með ı heıman ꝼylgıo h̅ar oll lonꝺ þau ſem lıggıa meðal áren̅ar evꝼᷓꞇen. helleſ-ponꞇu̅. helleſponꞇu̅ heıꞇ͛ haꝼ þ̅ er ſkılr aſıa̅ evrópa̅. ſon ſın̅ byðꝛ þer í gıſlıng ꞇıl ꝼullz ꝼrıðar ꝼaſꞇᷓr ꞇͮ. Moðoꝛ h̅ſ ꝺøꞇr ꝩıll k̅r ꝩaʀ aꞇ þ͛ geꝼıꞇ apꞇr í ꝩallꝺ h̅ſ. en ꝩıll leyſa þør úꞇ .xxxᷟ. punꝺa gullz. En eꝼ guðen heꝼðe eıge geꝼeꞇ þer ſeg͛ achıllaſ meıra ꝩıꞇ. ſꞇ͛cara bͥoſꞇ en man̅leg naꞇꞇura meꞇꞇe ꝼa. þa maꞇꞇ v ſva hvgſa aꞇ ꝩıſꞇ haꝩa ꝩ͛eꞇ þør ſꞇunꝺ͛. er þv męꞇꞇ͛ eıgı aꞇ eınſ geꝼa ꝼrıðen̅. hellꝺr høꝼðe þér bıðıa h̅ſ. ſęꞇꞇaz heılo̅ ſaꞇꞇo̅. Eða hvarꞇ ꝩeızꞇ u hv͛ſv mıkın̅ aꝼla .ꝺ᷒. k̅r heꝩ͛ ſaman ꝺregıꞇ beðe á ſ lanꝺe. ſva margar þıoðer heꝩ͛ aꞇ ſer heımꞇar aꝼ ꝼıaʀlegıo̅ rıkıo̅ aꞇ ꝩarla ꝩınz lanꝺeꞇ herbuðu̅ h̅ſ eða ſęʀen̅ ſcıpa ſꞇole. Eıge þarꝼ ec aꞇ g͛a langꞇ þꞇ̅a. k̅r ꝩaʀ heꝩ͛ eın̅ ſva mıkın̅ aꝼla. aꞇ heı̅reƞ̅ man eıge þͥlıkan an̅an ꝼa ꞇıl moꞇzenſ. Sıðan er achıllaſ haꝼðe ꝼᷓm boreꞇ ørenꝺe .ꝺͥ. k̅ſ leꞇr .͛. k̅r kalla ꞇıl ſın rað-gıaꝩa ſına. ſpyʀ epꞇ͛ hveſſv þeı̅ ſynez aꞇ ꞇaka þeſſo̅ boðo̅ er ſenꝺı men̅ .ꝺͥ. ꝼoꝛo með. Senaꞇ᷒ ſyn͛ þ̅ í yꝩ͛ bragðe ſıno aꞇ eꝩaz í hveſſv ſvara ſcal. þ̅ er ſagꞇ aꞇ hırðen oll þagðe lenge þar ꞇıl er parmenıo ſvar͛. ſa er eıgı ꝩar ſnıallr í male. ſem ꝩar ſꞇaðugr hugrackr Ꝼır͛ longu ſynꝺız oſſ þ̅ rað ſeg͛ h̅. aꞇ ſerk͛ heꝼðe náꞇ úꞇ aꞇ leyſa lıð þ̅ er ꝩer hoꝼo̅ h͛ꞇekeꞇ. þͥaꞇ ogryn̅e ꝼíar męꞇꞇe̅ ꝩer ꞇekeꞇ haꝩa moꞇe þeı̅ er anꝺaz haꝩa. eða hıno̅ er komez haꝩa broꞇꞇ oꝛ myrkvaſꞇoꝩo̅. eꝼ ꝩer ꝩıllꝺı̅ þeckıaz í ꝼyrſꞇo þ̅ er boðeꞇ ꝩar. þ̅ geꝩo̅ ꝩer eƞ̅ ꞇıl raðſ aꞇ vꝼørꞇ lıð beðe kerlıngen moðer .ꝺͥ. ꝺøꞇr h̅ſ ſe geꝩıꞇ apꞇr ſerkıo̅ ſva mıkıꞇ gull ſem þar er ímoꞇe boðeꞇ þͥaꞇ þar ſꞇenꝺr gͥckıo̅ aꝼ mıkıll ꝼarꞇalme. Mıkıꞇ ágeꞇꞇ rıkı megoꞇ ér nv ꝼa k̅r án vꞇhellıngo bloðs yðarra man̅a. þ̅ hyɢ ec aꞇ engı k̅r man eıg⸌n⸍az haꝩa ꝼyʀ ıa̅ moꝛg rıkı mıllum hıſꞇrum evꝼᷓꞇen. ár erv þ̅ í meıre man̅raunır mono ꝩer ko̅a ꝩ͛ða eꝼ en̅ ſcal lengra ꝼᷓm hallꝺa með h͛naðen̅. yɢ aꞇ þu hveſſv mıkılſ þu gırnız. Eða hveſſv mıkıꞇ þu heꝩ͛ vnꝺ͛ þıc lagꞇ. þaꞇ er ꝩer laꞇu̅ aꞇ bake oſſ. aꝼ ı hug þér gͥclanꝺ ꝼoðorleıꝼð þına hellꝺꝛ en ınꝺıal̅ꝺ eða bacꞇra. þͥaꞇ beꞇᷓ er heılu̅ ꝩagne heı̅ aꞇ aka epꞇ͛ moꝛg ſꞇoꝛꝩırke hellꝺꝛ en lıꝩa ıa̅nan í vꝼrıðe. ͛. k̅r ꞇekr þunglıga ꞇıl logo̅ parmenıonıſ. ſvaʀ͛ ſva. Eꝼ ec ꝩęra parmenıo. þa monꝺa ec meıra ꝩırða boðeꞇ gull. en mıkın̅ ſıgr. ꝩılıa hellꝺꝛ ꝩ͛a ſomalauſſ en ꝼa ſıgr með ſømð án auðøꝼu̅. En nv reðꝛ .a͛. lonꝺo̅ með ꝼaꞇøkı ſıꞇꞇ vruggr ꝼrıalſ ꝼıre ꝼıarenſ ahyggıo. Vel lıkar mer aꞇ ec ſıa k̅r. en eıgı kaúpmͬ. Mer er eckı ꝼalꞇ. ꝩeı ꝩerðe þeı̅ er ſell hamıngıo ſına. Eꝼ ec ꝩıl aꞇ h͛ꞇekıꞇ lıð ſe gollꝺeꞇ apꞇr .ꝺͦ. k̅ge ſem beıðez. þa ſcal hellꝺr geꝼa þ̅ vpp kauplauſꞇ en ꞇaka þar gull ímoꞇe. þͥaꞇ eıgı ꝼǿz ꝼıre gıaꝩar beðı ꝩerð ꝩınáꞇꞇa. en ønga þok mego kaup auðlaz. Sıðan er .aͬ. k̅r haꝼðe ſva ſvar͛ p̲menıonı. þa bıðꝛ kalla ꞇıl ſın ſenꝺı men̅ k̅ſ. er þ̅r koma ꝼyr͛ ⸌h̅⸍ mel͛ ſva ꞇıl þr̅a. Segeꞇ ſva .ꝺͦ. aꞇ ſıaꝩan mek heꝩı ec ꞇıl þeſſ ꝩͥꞇ hellꝺꝛ en er ec gerða ꝩel ꞇıl h̅ſ man̅a ſem byrıaðe mın̅e ꞇıgn. Eıge ſcal kven̅a ꝼlockren̅ þ̅ ꝼın̅a aꞇ ec ſıa þeı̅ ꝼıanꝺmͬ. þ̅r eın͛ ſcolo ꝩıꞇıſ lauſꞇ .ᷟ. ꝼyr lıꞇa er lıꞇlır ero. ecke ſcal ec þeı̅ ꝩapnu̅ høꞇa er eıgı mego neyꞇa þr̅a. blauꞇ naꞇꞇ᷑a ban̅aðe þeı̅ aꞇ b͛a. Vápn ꝼøʀ ꝩerðꝛ ſa hv͛r aꞇ ꝩ͛a. er ec ꝩıl þeſſ ꝩırða aꞇ ꝩerðe ꝼıre mın̅e reıðe. En eꝼ .ꝺ᷒. beıꝺꝺez aꝼ oſſ ꝼrıðar með ꞇruleıko̅ ꝼly-ðe ıbͦꞇꞇ allꞇ oꝛ þeı̅ þrıðıunge heımſınſ er heꝩ͛ ꝩallꝺ yꝩ͛ haꝼꞇ. þa monꝺa ec eꝩaz í hvarꞇ ec ſcyllꝺa ꝩeıꞇa h̅om þ̅ eða eıge. En nu þar ſem lockar ꝩıne mína ſꞇunꝺu̅ með ꝼyr͛ heıꞇo̅ en ſꞇunꝺu̅ með gıoꝩo̅ ꞇıl ſvıkreða ꝩıð mek aꞇ þ̅r geꝩe mer eıꞇr aꞇ ꝺrekka. þa ſcal ec epꞇ͛ h̅o̅ hall-ꝺa þar ꞇıl er er í helıo. þͥaꞇ eıgı ꝩıll .ꝺ᷒. b͛ıaz ꝩıð mek ſem reꞇꞇr vꝩınr. hellꝺꝛ ꝩıll leynaz aꞇ mer ſem ſvıkare eða ſꞇelaz en̅ hellꝺꝛ ſem ꝩanꝺꝛ rauꝼarı ſaꞇꞇ aꞇ ſegıa. Sva man h̅o̅ þıckıa ſem ꝼae ſıgr nockoꝛn eꝼ ec ꞇek þa ſęꞇꞇ er byðꝛ mer. þer buðuꞇ mer oc aꝼ h̅ſ halꝩu aꞇ ec ſcyllꝺa ꞇaka í heıman ꝼylgıo með ꝺoꞇꞇoꝛ h̅ſ aull þau launꝺ er lıggıa oðro megen aren̅ar evꝼᷓꞇén. ꝼıre þa ſoc hygg ec aꞇ þer haꝩeꞇ hvar ꝩer ꞇaulo̅z ꝩıðꝛ. vgſeꞇ ſva aꞇ ꝼylkıngar mınar erv ko̅nar yꝩ͛ evꝼᷓꞇen. herbuðer gͥckıa ſꞇanꝺa nu ꝼıre ꝼᷓman þ̅ enꝺe mark er þer ſeꞇꞇvð mer í heımanꝼylgıo meyıaren̅ar. Rekıꞇ abͦꞇꞇ heðan k̅g þr̅a gͥckıan̅a. aꞇ ꝩıꞇe þ̅ yðarꞇ ꝩ͛a er þer geꝩıꞇ h̅om. Eða geꝼr .ꝺ᷒. mer mıkın̅ ſoma. eꝼ ꝩıll ꝼyʀ męgıaz ꝩıð mek en ꝩıð maꞇheu̅. Ꝼareꞇ apꞇr nv ſeg͛ ͛. k̅r. ſegeꞇ þau ſvǫꝛ mın yðro̅ hoꝼðengıa. aꞇ ec ꞇel í mıno ꝩalle ꝩ͛a allꞇ þ̅ er heꝩ͛ en̅ aꞇ ꝩarð-ꝩeıꞇa. ſem þ̅ er heꝩ͛ laꞇeꞇ. þar með ſıalꝩan h̅. þeſſ͛ luꞇ͛ ſcolo ꝩ͛a ꝩ͛kakaup oc erꝩeðeſlaun gͥckıa. Sva męl͛ h̅. nu ꝼara ſerk͛ apꞇr. Sıðan er .ꝺ᷒. k̅r ſpyʀ þeſſe ſꝩoꝛ .aͥ. þa ſenꝺ͛ maꞇheu̅ með mıclo lıðe moꞇe gͥckıo̅ aꞇ ban̅a þeım yꝩ͛ aꞇ ꝼara beðe ſleꞇꞇur ꝼıallꝩego þar ſem þeır hoꝼðo ꞇıl ęꞇlaꞇ. v lęꞇr .aͬ. k̅r bua ꞇıl grapꞇar lıc ꝺͦꞇnıngar kono .ꝺarí með mıclo̅ ꝩeg ſmyrıa með eno̅ ꝺyrſꞇu̅ urꞇu̅. ſꞇeín mıkın̅ lꞇr upp hauggva óꝛ hamar gnıpo eı̅ne. ſa ꝩar ſeꞇꞇr yꝩ͛ leıðe ꝺͦꞇnıngar. þeſſ haꞇꞇar ſmıðe heıꞇ͛ pıramıſ á laꞇıno. þaꞇ er ſem har ꞇurn̅ á ꝩara ꞇungo. Ebreſcr grðe ſꞇeınen̅ aðꝛ en vpp ꝩere reıſꞇr ſa er apelleſ héꞇ. ꝩar mıoc ágeꞇr aꝼ ſıno̅ hagleíc. Eıgı ꝩͦ þar á ſcrıꝩoð eða ſcoꝛen aꞇ eınſ noꝼn verk gͥckıa k̅ga hellꝺr ꝩar þar ꞇıl ꞇekeꞇ er heımren̅ ꝩͬ ſcapaðꝛ. ꝼareꞇ yꝩ͛ ſex ꝺaga ꝩ͛c þau al-maꞇꞇegr guð gerðe. þa er ſcop alla luꞇe anꝺlega lıkamlega. þar ꝩar oc markaꞇ hv͛nog aꝺa̅ oc eva ꝩͦ ſvıken ꝼyr͛ oꝛmen̅. ꝼyr þ̅ abͦꞇꞇ reken oꝛ paraꝺıſo apꞇr ꞇıl ıarðaren̅ar er aꝺa̅ ꝩar ſcapaðꝛ aꝼ. Epꞇ͛ þ̅ ꝩͬ ſcrıꝩað þ̅ er kaın ꝺrap abel broðoꝛ ſın̅. ſva hveſſv lamech er en̅ ſıaunꝺe ꝩar ꝼᷓ kaın ꝩarð h̅om aꞇ ſcaða. ſıa maꞇꞇe þ̅ aꞇ ꝼyr uſıðo marga ſꞇoꝛa. ꝩͬ þͥ lıcꞇ ſem guð ıðraðez þeſſ. er haꝼ-ðe ſcapaðan ma̅neƞ̅. Þͥ neſꞇ ꝩar markaꞇ arkarſmıðen. noa ꝼloð. þar epꞇ͛ þ̅ er noe ꝼan̅ ꝩın aꞇ g͛a. Sıðan ꝩoꝛo markaðer hoꝼuðꝼeðꝛ abraham yſáác ıacob. vm hv͛n þr̅a nockoʀ m͛kılegr aꞇburðꝛ. þar neſꞇ eve ıoſephſ. þ̅ er ıacob ꝼoꝛ með ſono̅ ſıno̅ ꞇıl egıpꞇal̅ꝺz. ſıa maꞇꞇe þar þau ſꞇoꝛꞇakn er guð gerðe á egıpꞇal̅ꝺe ꝼıre moyſen þıon ſın̅. aðꝛ en leyſꞇe þaðan allan gyðenga lyð yꝩ͛ eꞇ rau-ða haꝼ. en ꝺrecðe pʜaraonı k̅ge ollum her h̅ſ. er þar hugðez epꞇ͛ mynꝺo ganga. ſem gyðengar hoꝼðo ꝼıre ꝼareꞇ. en ſıðan þ̅ er guð ꝼøꝺꝺe lyðeƞ̅ á hımna mıolꝩe. gaꝼ moyſı log á ꝼıallı þͥ er ſına heıꞇ͛. ſꞇoðꝩaðe þoꝛſꞇa ꝼolkſenſ með þvı ꝩaꞇnı er ſpᷓꞇꞇ óꝛ harðre hello. groꝼ ſıalꝼr moyſen þar er engı maðꝛ maꞇꞇe ꝼı̅na groꝼ h̅ſ. Oc þar epꞇ͛ með hv͛ıo̅ ſꞇórꞇacno̅ ıoſve leıꝺꝺe gyðenga yꝩ͛ ıoꝛ-ꝺan. b̅g ſv er ıerıcho heıꞇ͛ ꝼell ꝩıð luðra þyꞇ þr̅a. aꞇ ıoſue anꝺaðez ſıðan er haꝼðe ſcıpꞇ ꝼyr͛ heıꞇno lanꝺe með þͥ lıðe ollo er komeꞇ ꝩͬ ꝼᷓ .xıı. ſono̅ ıacobſ. Epꞇ͛ þꞇ̅a ſyn͛ apelleſ í ſıno ſmı-ðe ꝺomenꝺꝛ þa er ꝩͦ ꝼyr͛ gyðenga ꝼolke. hveſſv ꝺalıꝺa ſveık ſamſone̅ eƞ̅ ſꞇerka er eıƞ̅ ꝩar aꝼ þr̅a ꞇolo. J auðro̅ ſꞇað á legſꞇeıne þeſſom ꝩar markuð k̅ga eꝩe þar ꞇıl ꞇekeꞇ er helı ꝼell ꝺꜹðꝛ aꝼ ſꞇolı ſıno̅. þͥ neſꞇ þ̅ er ſamuel ꝩıgðe ſaulem ꞇıl k̅ſ aꝼ aꞇkalle gyðenga. Oc þͥaꞇ ſaul er í ꝼyrſꞇo ꝩar goðꝛ k̅gr. hellꞇ eıgı ꞇecno̅ heꞇꞇe. ꝩͬ ꝺavıð ſmurðꝛ ꞇıl k̅ſ er ꝺrap golıa̅ rıſa með lıꞇlo̅ ſꞇeıne. þa er ꝩar ungr ſveín̅ aꞇ allꝺre. Epꞇ͛ ſlık ſꞇoꝛm͛kı ꝩoro ſcrıꝩoꞇ noꝼn v͛k an̅aʀa k̅ga bðe þ̅ er ſalomon leꞇ g͛a muſꞇ͛e guðe ꞇıl ꝺyrðar marꞇ an̅aꞇ þ̅ er þ̅r ꝺavıð ꝼeðgar hoꝼðo ⟨a-⟩geꞇlega goꝛꞇ. En þ̅ leꞇ apelleſ allꞇ nıðꝛe lıggıa er þ̅r hoꝼðo moꞇe guðe goꝛꞇ. ſva þ̅ er þ̅r k̅gar bloꞇoðu ſcurðgoð er epꞇ͛ þa komo. En þ̅ ꝩar ın̅elega markaꞇ með hv͛ıo̅ aꞇburð helıaſ ꝺᷓp þa er kallaz hoꝼðo ſpam̅ báál ſcurðgoðſ þeſſ er ſva heꞇ. hv͛nog ꝩar nv̅ın̅ vpp aꝼ ıoꝛðo ı ellegre keʀu aꞇ áſıanꝺa lęrıſveıne ſıno̅ helıſeo. Oꝩaʀ a legſꞇeıneno̅ ꝩaru mar-kaðer þ̅r k̅gar er heılog boc ſeg͛ aꞇ goðer ágeꞇ͛ haꝩe ꝩ͛eꞇ. þ̅ ꝩͦ þ̅r ezechıaſ ıoſıaſ. Þ̅ ꝩͬ markaꞇ ezechıa̅ er reınſaðe ꝼolkıꞇ aꝼ ſcurðgoða ſaure. ꝩacðe logen vpp er aðꝛ hoꝼðo lengı ſoꝩeꞇ. hveſſv ſolen ꝩeık apꞇr gang ſıno̅ ꞇıl þeſſ aꞇ ꞇryðe ſek haꝩa þegeꞇ aꝼ guðe þ̅ er heꝼðe beðeꞇ. en þ̅ ꝩar aꞇ guð geꝩe h̅om lengᷓ líꝼ. En ıoſıa̅ er moꝛgu̅ ꝺyrlego̅ ꝩ͛ko̅ ꝩͬ ꝼͤgr. ꝩͬ þ̅ markaꞇ hveſſv ágeꞇlıga hellꞇ paſca ꞇıðena. Ꝼyr vꞇan ꝺavıð þeſſa ꞇꝩa k̅ga ꝩaru eng͛ þ̅r er ꝩere nockoꞇ ſek͛ bloꞇa eða an̅arra laga bͦꞇa. Vpp ꝼᷓ k̅gom ꝩaru markaðer a ſꞇeıneno̅ ſpa-men̅. ſagꞇ a hv͛re ꞇıð eða unꝺ͛ hv͛ıom k̅ge hveʀ þ̅ra haꝼðe ſınar ſpár ꝼᷓm ſagðar. Þ̅r .ıııı. gengo þar ꝼyrſꞇ. yſaıaſ. ıeremıaſ. ezechıel. ꝺanıel. Sva ꝩar ſcoꝛıꞇ ſem yſaıaſ reꞇꞇe ꝼᷓm ꝼıngr ſın̅ ml̅ꞇe ſva. ſe h͛na. mør mon ſon geꞇa. þ̅r aðr͛ ml̅ꞇe nockoꝛo̅ oꝛðom hveʀ oꝛ ſın̅e ſpaſogu hegaꞇ-burð eða pıſl guðſ ſonar. þar epꞇ͛ ꝩar ſcıpaꞇ ꞇolꝼ eno̅ mın̅om ſpam̅m. ſcrıꝩaꞇ naꝼn eða noc-koꞇ óꝛ ſpaſogu hv͛ſ þr̅a þ̅ er allꞇ ko̅ í eın̅ ſꞇað nıðꝛ. Vꞇarſꞇ á ſꞇeıneno̅ ꝩar markaꞇ rıke cırı k̅ſ. þ̅ er gyðengar naðo heımꝼarar leyꝩe oꝛ en̅e mıclo h͛leıðengo. oc hveſſv þ̅r enꝺꝛny-ıoðu ſalomonſ muſꞇere með zoꝛobabel h͛ꞇoga. þar epꞇ͛ ꝩar ſaga heſꞇ͛. ſva ꞇobıe. þ̅ er ıuꝺıꞇh ꝺᷓp holoꝼ͛ne̅ í h͛buðom ſıno̅ ſıalꝼſ. En ſogoꝛ þeſſar lukvz allar í ęꝩe eſꝺre rıꞇara. Vm ꝼᷓm þau ſꞇoꝛm͛kı er erv ſꞇvꞇꞇlega breꝩaꞇ. þan̅ hagleíc er a ꝩar þeſſo ſmıðe. ꝩar allꞇ ꝩ͛keꞇ með gulle bueꞇ þar er þ̅ þoꞇꞇe beꞇr b͛a. Sıðan er .aͬ. k̅r haꝼðe ſva ꞇıgulega goꝛꞇ vꞇꝼerð ꝺͦꞇnen-gar ſem er nu nockoꞇ ꝼᷓ ſagꞇ. byðꝛ aꞇ vpp ſcyle ꞇaka h͛buðer hallꝺa moꞇe .ꝺͦ. ſem harð-aſꞇ. Oc nu ſenꝺ͛ rıꝺꝺ͛a þan̅ er menıꝺeſ heıꞇ͛ með nockoꝛa ſveıꞇ aꞇ ꝩıꞇa hvar .ꝺ᷒. ꝼøre með her ſın̅. þegar er maꞇheuſ er .ꝺ᷒. k̅r haꝼðe ſenꝺan ímoꞇe gͥckıo̅ ꝩerðꝛ ꝩaʀ ꝩıð nıoſnarmen̅ .aͥ. heımꞇ͛ ſaman lıð ſıꞇꞇ ſcunꝺar apꞇr ꞇıl h͛buða ꝺarí. Nv þͥaꞇ gͥck͛ nalgaz mıok ꞇekr .ꝺ᷒. k̅r aꞇ ꝼylkıa lıðe ſıno. á ſleꞇꞇo̅ ꝩollo̅. aꞇ eıgı geꝼe þͦngr ſꞇaðꝛ h̅om ſıgr ſem ꝼyʀ. ̅ rıðꝛ ſıalꝼr ꝼylkıngarnar oc eggıar ꝼaſꞇ lıðeꞇ með ꝼogro̅ ꝼoꝛꞇalu̅. en ꝩapnar þ̅ er aðꝛ ꝩͬ ılla bueꞇ. ͛. k̅r heꝩ͛ nu ꝩaleꞇ ſer herbuða ſꞇað. þaðan maꞇꞇe ſıa ꝩel lanꝺꞇıollꝺ ſerkıa. han̅ ꝼylk͛ lıðe ſıno epꞇ͛ þ̅. Nu g͛ız ſcamꞇ ímıllo̅ ꝼylkınga̅na. ma nu ſıa þar á lopꞇe moꝛg m͛kı. Oc eıgı ꝩar langꞇ aꞇ bıða. aðꝛ en gͥck͛ lıoſꞇa vpp h͛ope mıclo. ſerk͛ þeyꞇa þar ímoꞇ luðra ſına. øpa ſva ſem þ̅r mego meſꞇ aꞇ ꞇaka. ſva ꝩarð mıkıꞇ h͛op luðra gang þr̅a aꞇ nalega ſcalꝼ oll ıoꝛðen aꝼ. Oc ⟨ꝼ⟩abuloſu̅ eſꞇ aꞇhalſ ſꞇakraðe ꝩıð er eın̅ er aꝼ þeı̅ er vpp hallꝺa heı̅eno̅. ſva aꞇ ꝼek ꝩarla ſꞇaðeꞇ vnꝺ͛ byrðe ſın̅e. þ̅ hvgðe aꞇ þͥ monꝺe ſęꞇa þ̅ eꞇ mıcla hark oc óp er heyrðe. aꞇ rıſarn͛ monꝺe b͛ıaz í an̅aꞇ ſın̅ ꝩıð ıove̅. v͛gmaleƞ̅ ꝩarð oc harðla malugr ꝩıð h͛óp þꞇ̅a. ſva þáuꞇ ı ꝺaulo̅ ollo̅ er í nanꝺ ꝩaru. Sva ꝩͦ gͥckır nv geyſꞇ͛. aꞇ ꝩarla ꝼek .aͬ. k̅r ſꞇoðꝩaꞇ þa aꞇ ſlıꞇe þ̅r ꝼylkıngarnar lıope þegar á ſerke. En þvı aꞇ ſolın ſcunꝺaðe nv gang ſıno̅ í egıƞ̅ aꞇ hon ſęı eıgı ſva mıkıl manꝺᷓp ſem ꞇıl hoꝛꝼðez aꞇ ꝩ͛ða monꝺe. þa bıðꝛ .aͬ. k̅r aꞇ þ̅r ſcyle gᷓꝩa ꝺıke. ſeꞇıa þar í ın̅an herbuðer ſınar. ſva ꝩar nu goꝛꞇ. Sıðan gengr k̅ren̅ vpp á haug eın̅. þaðan maꞇꞇe ſıa yꝩ͛ allar ꝼylkıngar ſerkıa. Oc er ſa hveſſv mıkıll aꝼle þr̅a ꝩar ꝼıre muga ſak͛ ꝩapnabunaðar. heyrðe þar með heſꞇa gneg hareyſꞇe margᷓ ꞇungna ſer ókun̅egᷓ. þa eꞇla ec ſeg͛ meıſꞇare .g. eꝼ leyꝼꞇ er aꞇ ꞇrua þvı aꞇ nockoʀ auðꝩellegr óꞇꞇe haꝩe komeꞇ í þ̅ eꞇ gauꝼuglega bͥoſꞇ rıſalecꞇ hıarꞇa k̅ſenſ. Með ſlıkv̅ hęꞇꞇe aꝼlar ſꞇyrıman̅eno̅ ahyggıo þeı̅ er lenge heꝩ͛ ſıglꞇ blıðan byr hagſꞇeðan eꝼ ſer þv͛ꞇ ꝩeðꝛ aꞇ ꝼara ſcıpeno með mıclo̅ ſꞇoꝛma. kallar þa bıðꝛ ꝼelaga ſına ſla unꝺan hoꝩuð ben-ꝺum. laða ſegle ſem ꞇıðaſꞇ. en leypr ſıalꝼr apꞇr ꞇıl ſꞇyreſenſ. leggr þ̅ oꝛ lage. Sva ſcal ęꞇla aꞇ k̅ren̅ haꝩe oꞇꞇaz þa er ſa uꞇallegan mug ꝩına ſın̅a komen̅ ímoꞇe ſer. Epꞇ͛ þ̅ er .aͬ. k̅r haꝼðe ſeꞇ yꝩ͛ lıð ſerkıa lęꞇr kalla ꞇıl ſın raðonauꞇa ſına an̅aꞇ hvarꞇ ꝼıre þa ſok aꞇ ęꝩaz nockoꞇ í hvaꞇ ꞇıl raðſ ſcyle ꞇaka. eða ꞇıl þeſſ en hellꝺr aꞇ reynꝺe hveſſv ſꞇaðug͛ þ̅r ꝩ͛e. leıꞇar nu raðſ unꝺ͛ þa. Seínꞇ ꝩerðꝛ ꞇıl ſvara þͥaꞇ allır meꞇa ꝩıð p̲menıone̅. þar kemr aꞇ ſvar͛. Þ̅ þęꞇꞇe mer rað ſeg͛ aꞇ ꝩ͛ ꝩeıꞇꞇe̅ ſerkıo̅ álaup þegar er naꞇꞇa ꞇekr. kome̅ þeı̅ á ꝩꝩarꞇ. Oc eꝼ þ̅r laupa upp óꝛ ſveꝼne ı naꞇꞇmyrkre. þa man an̅aꞇ hvarꞇ þar ſem margar ꞇungoꝛ ſunꝺrleıꞇ͛ ſıðer ganga í h͛ınu̅ aꞇ þ̅r mono þegar ꝼlyıa. ella man auðꝩellꞇ aꞇ ꝺrepa hv͛n þar ſem ſꞇaðen̅ ꝩ͛ðr. aꞇ þrıðıa koſꞇe mono þ̅r vpp geꝩaz. En eꝼ ꝩer b͛ıumz a ꝺageƞ̅. þa monu ſcelꝩa ꝩarꞇ lıð ręðelıgar áſıanoꝛ ſcıꞇaru̅ þr̅a ꝼolka eða ınꝺıal̅z mͣ er hv͛gı ſceðıa hare ſıno. eða mıkıll vppꝩoxꞇr rıſa þr̅a er ꞇıl eru komn͛ aꝼ þeı̅ ſꞇoðom er bᷓcꞇa heıꞇa. þ̅ ꝼylg͛ eckı mego ꝼaer men̅ aꞇ g͛a ſva moꝛgo̅ þuſunꝺu̅ nema þ̅r ꝼae ko̅eꞇ a vꝩarꞇ. Nu heꝩ͛ .ꝺ᷒. valeꞇ ſer ꞇıl ꝩıgꝩallar ruma ſꞇaðe ſleꞇꞇa. ꝼıre þa ſok man eıgı þͦnglenꝺeꞇ aꞇ ſın̅e ſem ꝼyʀ geꝩa oſſ ſıgr. Ꝼleſꞇ͛ all͛ gͥck͛ loꝩa þꞇ̅a rað. eın̅ hoꝼðenge ſa er polıp̲can heıꞇ͛. eggıar þeſſ mıoc aꞇ noꞇꞇına ſcyle b͛ıaz. ſeg͛ aꞇ þͥ aꞇ eınſ mego gͥckır ſıgᷓ eꝼ ſva er goꝛꞇ. ͛. k̅r lıꞇr ꝩıð h̅o̅ reıðule-ga. þͥaꞇ ꝩıll eıgı nu áſaka p̲menıone̅ þar ſem haꝼðe þ̅ goꝛꞇ lıꞇlo aðꝛ. þa er haꝼðe þeſſ ꝼyſꞇ aꞇ ꞇaka ſcyllꝺe þér ſeꞇꞇ͛ er .ꝺ᷒. haꝼðe boðnar. ſvar͛ ſva. Þꞇ̅a er þıoꝩa ſıðr laðruna er þer bıðeꞇ oſſ g͛a. þr̅a ꝩán er oll ı ſvıko̅ leynelego̅ preꞇꞇu̅. Ecke ſcal ꝩar ꝼͤgð preꞇꞇu̅ þıona. Oc aꞇ ecke ſe þ̅ er á ꝺrage ꝩara ſømð þa man eıgı nu þurꝼa ſıgren̅ aꞇ ken̅a þrongo̅ ꝩıgꝩelle. man nu koſꞇr aꞇ b͛ıaz ꝩıð ſıalꝩan .ꝺᷟ. Eıgı ſcal oc noꞇꞇın ꝩallꝺa ꝩaro̅ ſıgre aꞇ ꝩer ſyne̅ oſſ røꝺꝺa ꝩ͛a. ſcal aꝼ þͥ ꝩıſꞇ á ꝺagen̅ b͛ıaz. þͥaꞇ ſa ſıgr er ꝩer ęꞇlo̅ aꞇ ꝼa. ſcal an̅aꞇ hvarꞇ enge ꝩerða. eða ꝩ͛a ſomaſa̅lıgr í alla ſꞇaðe. eꞇr beʀ þeı̅ er k̅r ſcal heıꞇa aꞇ hamıngıan breſꞇe ꝼıre ſak͛ an̅ſꞇreymra oꝛlaga. hellꝺr en ſca̅mez þeſſ ſıgrſ er ꝼǿꝛ a naꞇꞇar þele með þıoꝼlego̅ álaupo̅. Eıge ꝩıl ec þͥ kaupa ſıgren̅. aꞇ þ̅r er epꞇ͛ oſſ koma ꝼın̅e ſva rıꞇað. aꞇ aͬ. k̅r haꝼe með preꞇꞇu̅ ſıgᷓꞇ. mınke ſva ſlegðe⸌n⸍ mıcla ꝼͤgð. Ek heꝼe nu ſpurꞇ aꞇ þ̅r haꝩa ſꞇerka ꝩoꝛðo á ſer ſerkırn͛. lıðeꞇ lıggr allꞇ unꝺ͛ ꝩapnu̅. mego̅ ꝩ͛ aꝼ þͥ ecke þoꞇꞇ ꝩer ꝩıllꝺe̅ koma þeı̅ á vꝩarꞇ. Ꝼareꞇ aꝼ þͥ heım ꞇıl lanꝺꞇıallꝺa yðaʀa haꝩeꞇ ꝩıð yðr ſem bezꞇ. ꞇakeꞇ ſveꝼn haꝩeꞇ þ̅ í hvg yðꝛ. aꞇ ſv rıð er a morgen ſcal ꝩerða man vnꝺ͛ oſſ leg-gıa halꝩan heımen̅. Oc ſıðan er k̅r haꝼðe ſva męllꞇ. þa ganga þ̅r ꞇıl lanꝺꞇıallꝺa ſın̅a. ᷒. k̅r g͛ır í an̅an ſꞇað rað ꝼıre ſıno̅ m̅m. þ̅ bragð eꞇlar gͥckıo̅ ſem þ̅r monꝺo ꞇekeꞇ haꝩa eꝼ parmenıo heꝼðe raðeꞇ. ꝼıre þa ſoc byðꝛ aꞇ lıðeꞇ ſcyle lıggıa ꝩapnaꞇ noꞇꞇına. aller heſꞇar ſcyle ſꞇanꝺa ſauðlaðer. ſꞇoꝛa ellꝺa leꞇr g͛a hv͛ꝩeꞇna mıllu̅ herbuðan̅a. ſva þyck͛ nv ꞇıl aꞇ ſıa ſem allar h͛buðer ſerkıa loge. Gyllꞇ͛ hıalmar gullagðer ſcıllꝺ͛ keppaz ꝩıð hımen-ꞇunglen með bırꞇı ſın̅ı. Lopꞇeꞇ vnꝺrar mıok er þ̅ heꝩ͛ ꝼıre ꝼunꝺeꞇ eıgı mın̅e lıoſ. en þ̅ heꝩ͛ aðr í ſer. óꞇꞇaz þ̅ aꞇ ıoꝛðen mone þręꞇa ꞇıl aꞇ ꝩ͛ða hımen̅en̅. Noꞇꞇen ꝼagnar þͥ mıoc er hon lıkız ꝺegeno̅. þͥaꞇ hıalmr .ꝺͥ. k̅ſ lyſer hen̅e ſem ſolen ꝺegeno̅. Sꞇeın̅ ꝩar ſeꞇꞇr í oꝩanverðan hıalmen̅. þͥ bıarꞇare en ꞇungl eða ſꞇıoꝛnoꝛ. ſem ſolen ꝩar h̅om bıarꞇare. Marg͛ ſꞇeınar ꝩaro ſeꞇꞇ͛ í rıng vꞇan þ̅r er hv͛r ſanaðe ſec ꝩ͛a harðla ꝺyran. Þ̅ er nu aꞇ ſegıa ꝼᷓ .aͦ. k̅ge aꞇ heꝩ͛ lagz ꞇıl ſveꝼnſ. en ꝼér eıgı ſoꝼnaꞇ þͥaꞇ hugſar ꝼıre ſer á marga ꝩega hv͛nog ſcyle þeſſ b͛ıaz eða ꝩıð ſcıpa lıðe ſıno er ꝼae ſıgᷓꞇ .ꝺᷟ. k̅g ſva ſem aꝼle h̅ſ ꝩar nv mıkıll ꞇoꝛbreyꞇlegr. Vm ſlıcꞇ lıggr hugſe ꝩak͛ alla noꞇꞇena þͥaꞇ ſva ꝩar bͥoſꞇ h̅ſ ꝼullꞇ aꝼ ahyɢıo̅ aꞇ þęr haꝩa þar ꝩarla rm. Nv ꝩerðꝛ ꝼyrſꞇ ꝼᷓ aꞇ ſnua. en þar ꞇıl aꞇ ꞇaka aꞇ ey eín lıggr í á þr̅e er ꞇıbͥs heıꞇ͛ er ꝼellr ıgegnu̅ rumab̅g. J eyıo þr̅e er hóll eın mıkıl. mıok ꝩanꝺuð. hon ſꞇenꝺꝛ a ꝼıoꝛo̅ ſꞇolpo̅. Ꝼıre þeſſe holl reðꝛ ꝺͦꞇnıng eín ageꞇ er vıcꞇoꝛıa þ̅ er ſıgr heıꞇ͛. Vꞇallegar ꝺyʀ ero á hvſe þeſſo. vrðer ero þar hvellar þegar er þér erv vpp loknar ſva aꞇ heyr͛ ꞇıl þr̅a ner allan heım. Vıð hallar ꝺyʀ ſıꞇr ſv ꝺróſ er ambıcıo þ̅ meꞇnaðꝛ heıꞇ͛. ꝺͦꞇnengen ſıalꝼ ſıꞇr í haſęꞇı þͥ er goꝛꞇ er aꝼ ꝼılſbeíne. heꝩ͛ a hoꝼðe þıapel aꝼ lauro. ſva er ſꞇoꝛláꞇ aꞇ geꝼr á ꞇvr henꝺꝛ hv͛ıo̅ er haꝩa þarꝼ. ꞇ íꝼᷓ hen̅e ꞇva vega ſıꞇıa ſyſꞇr h̅ar þęr er með h̅e erv í ſıꝼellv. þar er ꝼyrſꞇ gl̅a. þ̅ ꝼͤgð lıꝩ͛ meðan heımren̅ ſꞇenꝺꝛ. Maıeſꞇaſ þ̅ ꝩallꝺ er þar ⁊. er moꝛgo̅ myg͛ með ſıno rıke. þar ſıꞇr reu͛enꞇıa þ̅ ꞇıgn͛ bᷓgð er ꝼolkeꞇ g͛ır lyðeꞇ hoꝼðengıu̅ ſıno̅. Juſꞇıcıa þ̅ reꞇꞇleꞇe heꝩ͛ þar oc ſem maclecꞇ er ꝩırðulegꞇ ſęꞇe þͥaꞇ ꝩapnar laugen ꝩeʀ reꞇꞇynꝺen. hallar engan ꝩeg ſıno reꞇꞇſyne. Clemenꞇıa þ̅ mıllꝺe er í þr̅a ſamſęꞇe er mıoc re̅mer rıkı k̅gan̅a. þͥaꞇ hon er goð aꝼ grıðum mıſcun̅ar moꝛ-gom. þar ſıꞇr oc ſv ꝼrv er pecunıa þ̅ auðꝛ heıꞇ͛ er gnęgᷓ heꝩ͛ gull en goða ſıðv. þͥaꞇ hon er laſꞇa nreng vanſꞇılleſ moðer. Concoꝛdıa þ̅ ſa̅þycke ſıꞇr ı þeſſe ſveıꞇ blıð ꝩıð alla úmın̅eg lıðenſ ſunꝺrðyckeſ. þͥaꞇ hon enꝺ͛ ſveꝩr allan vꝼrıð. Þar er pax þ̅ ꝼrıðꝛ er buanꝺano̅ er eıƞ̅a hol-loſꞇ. þͥaꞇ hon geꝼr h̅om ꝼrelſe aꞇ ꝩın̅a ſlıcꞇ er þarꝼ. Copıa þ̅ gnoꞇꞇ ſıꞇr þar en neſꞇa með ꝼullo hoꝛne þͥaꞇ þęr ꝼara opꞇlega baðar ſaman. Ꝼra̅me ꝼıre ꝺͦꞇnıngın̅e ſꞇanꝺa þıonar h̅ar. þ̅ erv leıkar þ̅r. er með margſ conar ſcemꞇan blanꝺa hegoma ꝩıð alhugaꞇ gleðıa hana ſva. J þeſſe ſveıꞇ erv oc úm͛k epꞇ͛ męle. eınarðar lauſſ laꞇr með vnꝺ͛ hyggıo̅ en blıðv yꝩ͛ bᷓgðe. ll͛ ſꞇunꝺa þ̅r a þ̅ aꞇ ꝼͤgð ꝺͦꞇnıngar ſcyle ſem lengſꞇ lıꝩa. En alla ꝩega bͦꞇꞇ íꝼᷓ h̅e þıoꞇa ſong-ꝼęre. þau er með ymıſſu̅ haꞇꞇu̅ yppa ꝼagrlıga h̅ar loꝩe. Sıðan er þeſſe ꝺͦꞇnıng ſa hveſſv margar ahyggıoꝛ ſꞇoðo ꝼıre ſveꝼne. þeım er hon haꝼðe geꝩeꞇ hęra luꞇ ı hv͛re ſocn allꞇ ꝼᷓ blauꞇv barnſbeıne. þa ręꝺꝺez hon þ̅ aꞇ ſu rıð er aꞇ komanꝺa moꝛne ſcyllꝺe ꝩ͛ða monꝺe b͛a k̅gen̅ aꝼle eꝼ haƞ̅ ꞇęke engan ſꞇyrk aꝼ ſveꝼneno̅. ꝼıre þa ſoc ſpreꞇr hon vpp oꝛ ſęꞇe ſıno. ꝼeʀ hvaꞇlega þar ꞇıl er hon kemr í helle þan̅ er ſa buanꝺe reðꝛ ꝼyr͛ er ſo̅pn᷒ heıꞇ͛. þar komen. ꞇekr hon ſva ꞇıl oꝛðſ. Rıſ vpp þu ꝼaðer ꝼar ꞇıl ꝼunꝺar ꝩıð .aᷟ. ꝼoſꞇrſon mın̅ leyſ hvg h̅ſ lıcam aꝼ ahyggıo̅. þͥaꞇ þar aꝼ lıggr anꝺꝩake. ſva mellꞇe hͦ. en þo aꞇ ꝩere laꞇr þungr a ſer ꝺoꝩen̅ mıoc aꝼ langͤ legu. þa ꝩıll þo g͛a þ̅ er hon bıðꝛ ꞇekr nu ꝼıaðr ha̅ aꞇꞇe bınꝺꝛ á ſek ꝼlygr ſıðan leıðar ſın̅ar. Oc allꞇ þar er ꝼoꝛ ı nanꝺ hımınꞇunglo̅. þa ꝼellr a þau ſva mıkıll ómın̅eſ hauꝼge. aꞇ þau ga eıge aꞇ ganga leıð-ar ſın̅ar. Eıgı nemr ꝼyʀ ſꞇaðar en kemr ꞇıl h͛buða gͥckıa. ꞇıl reckıo k̅gſenſ. ꞇekr þegar ıbͦꞇꞇ þaðan allar ahyggıoꝛ legz í rekıona hıa h̅om. þa ſoꝼnar k̅r ꝼaſꞇ ſeꝼr allꞇ ꞇıl þeſſ er mıok ꝩar moꝛnaꞇ. Nu ren̅r ſol upp. þͥaꞇ ſynır ſek ꝩıꞇa ꝼır͛ þau ſꞇoꝛꞇıðenꝺe er þan̅ ꝺag mono g͛az geꝩr hon aꝼ ſer lıꞇıꞇ lıoſ benꝺ͛ ꝼır͛ með bleıku̅ lıꞇ margſ mᷦ ꝼeıgð. Oc þa ſamnaz ſaman hoꝼðengıar gͥckıa ꞇıl lanꝺꞇıallz þeſſ k̅r ſvaꝼ í. þ̅r unꝺraz þ̅ mıok er ſeꝼr ſva lenge. þar ſem ꝩar ıaꝼnan ꝩa⸌n⸍r ſıalꝩr aꞇ ꝩekıa aðra. ſlícr haſke ſem þeı̅ ſꞇoð nv ꝼıre ꝺu-rum. þ̅ eꞇla ſum͛ aꞇ k̅r mone ꝩ͛a rꝺꝺꝛ. myne ſva ꝩılıa ꝼela ręzlo ſına aꞇ laꞇa ſem ſoꝩe. En engı þor͛ ın̅ aꞇ ganga aꞇ ꝩıꞇa hvaꞇ ꞇıꞇꞇ er eıgı ıƞ̅ ꝩerðer h̅ſ hellꝺr en aðr͛. Eıgı þoꝛa þ̅r aꞇ ꝩapna ſek eða buaz ꞇıl barꝺaga ꝼyʀ en k̅ren̅ byðꝛ þ̅ ſıalꝼr. P̲menıo geꝼr þa þ̅ rað aꞇ ſcyle ꝼara ꝼyrſꞇ ꞇıl maꞇar ſınſ bıða ſva þeſſ er k̅gr ꝩacne. ᷒. k̅r er nv komen̅ a ꝼoꝛ með her ſın̅. er parmenıo ꝩerðr þeſſ ꝩaʀ. þa gengr ın̅ í lanꝺꞇıallꝺ k̅ſenſ. aꞇ rekıoƞ̅e þar ſe̅ lıggr. kallar a nockoꝛu̅ ſı̅ƞu̅ en ꝩacnar eıgı aꞇ hellꝺꝛ. þa ꞇekr p̲menıo a h̅o̅ mel͛ ſva. Vpp run̅en ſol heʀa bıðr yðꝛ ꝩaka. en eıgı ec. ſęꞇ͛ þ̅ er þer haꝩeꞇ ſva lenge ſoꝩeꞇ. Nv nalgaz .ꝺ᷒ k̅r en gͥck͛ bıða ⸌eƞ̅⸍ ꝩapnlauſer yðarſ boðſ. hvar er nv ſa kᷓpꞇr oc ſꞇyrkr hvgar þınſ er ꞇıl heꝩ͛ ꝼyr͛ øngu bognað. þu ꝩarꞇ ıaꝼnan ꝩanr ſıalꝼr aꞇ ꝩekıa ıamꝩel ꝩarðhallz meƞ̅ena ſem aðra. Trv ðu þvı ſeg͛ k̅ren̅. aꞇ mer heꝩ͛ eckı ſveꝼnſamꞇ oꝛðeꞇ rıðer ꝼyʀ en nv ahyggıoꝛ haꝩa ko̅ez ábͦꞇꞇ oꝛ bͥoſꞇe mıno. P̲menıo vnꝺraz þ̅ mıok en ꞇreyſꞇız eıgı epꞇ͛ aꞇ ſpyrıa þ̅ ſęꞇe er ſeg͛ ſek nu áhyggıo lauſan ꝩ͛a. þa ſvaʀ͛ k̅ren̅ ſva. þa er vꝩın͛ ꝩar͛ brenꝺo bygðer akra en bruꞇu b̅ger þoꝛðo eıgı aꞇ b͛ıaz ꝩıð oſſ. ꝩar ſok ꞇıl þeſſ aꞇ ec ꝩęra hvgſíukr. þar ꝼıre ꝼek ec allꝺͤge ro. En þͥaꞇ ꝼęre geꝩaz a aꞇ b͛ıaz ꝩıð ſıalꝩan .ꝺᷟ. allan h̅ſ aꝼla. lıclegꞇ ſe aꞇ mege eıgı ꝼoꝛðaz þen̅a barꝺaga með ꝼloꞇꞇa þa er nu enge ſa luꞇr er mek hvgſyke. En ꞇıl hv͛ſ ꝺvel ec nu. ꝼar-eꞇ ꞇakeꞇ ꝩapn yðoꝛ buez epꞇ͛ ꝩenıu. Ec man í an̅aꞇ ſın̅ ſegıa aꝼ ꝼleıra í beꞇra ꞇome. Sıð-an leꞇr k̅r blaſa ꞇıl aꞇ lıðeꞇ h͛klęðız. ꝩapnaz nu ſıalꝼr. ſꞇıgr ſıðan a heſꞇ ſın̅ er bucıꝼal heıꞇ͛. llꝺregı hoꝼðo gͥck͛ ſeꞇ k̅gen̅ kaꞇara ꝼᷓ þͥ er þ̅r boꝛðoz eꞇ ꝼyrſꞇa ſın̅ vnꝺ͛ h̅ſ m͛kıo̅. Oc er rıðꝛ ꝼra̅ í lıðeꞇ. þa ſꞇyrkez í hugenu̅ hv͛r er k̅gen ſer. margr ſa er aðꝛ ꝩar oꞇꞇa ꝼullr. ꝩenꞇe þegar aꞇ ꝩel monꝺı ꞇakaz. þͥaꞇ ſva þoꞇꞇe ſem ſıgren̅ ſęꞇe í anꝺlıꞇe h̅om. Nv ſcıpar lıðe ſıno í ſveıꞇ͛. ſcıpar ſıðan ꝼylkıngar. bıðꝛ ſına men̅ ꝩaraz ꝩıð keʀur þr .ꝺ᷒. k̅r haꝼðı ıarna laꞇeꞇ. ſva aꞇ þar ꝩar meízla ꝩan aꝼ þeı̅ er ꝼyr͛ yrðe. aꝼ þeı̅ herbunaðe maꞇꞇe ꝩenꞇa ſer mıkılſ ſıgr⸌s⸍. Oc þͥ geꝼr .aͬ. k̅r gͥckıo̅ þ̅ rað. aꞇ þar ſem ſerk͛ leypa ꝼra̅ með þeſ konar keʀv̅. ſcyle þ̅r ꝩıkıa ꞇva ꝩega unꝺan geꝩa þeı̅ ru̅́. ſnua ſıðan epꞇ͛ þeı̅ gęꞇa þeſſ aꞇ hvareg͛ haꝩe ꝼa-reꞇ renꝺlauſꞇ heſꞇarn͛ eða þ̅r er keʀunu̅ ſꞇyra. Oc þa er haꝼðe ſlıkar amın̅engar goꝛꞇ ſıno̅ m̅m. kemr ꞇıl h̅ſ eın̅ ſa er laupeꞇ haꝼðe ꝼᷓ ⸍ſ͛kıo̅⸌ ſeg͛ h̅om aꞇ .ꝺ᷒. k̅r heꝩ͛ kaſꞇa laꞇeꞇ nıðꝛ h͛ſporo̅ í eınhv͛ıo̅ ſꞇað leynelega ęꞇlar þ̅ eꝼ ꝼr eıgı ſıgᷓꞇ gͥcke með oꝼreꝼle. aꞇ þ̅r ſcyle þo ꝩerða ſıgraðer með ſlıkv̅ bͦgðu̅. lex͛ k̅r lęꞇr ꞇaka þen̅a man̅ ꝩarðꝩeıꞇa ꞇıl þeſſ aꞇ ꞇake ſlıcꞇ vpp ſem ſꞇunꝺar ꞇıl. þa er reynꞇ ꝩerðꝛ hvarꞇ ſeg͛ ꝼalſ eða eıgı. lꞇr oc g͛a kvn̅ıcꞇ ollu̅ h͛ınu̅ epꞇ͛ þͥ ſem h̅o̅ ꝩar ſagꞇ hvar h͛ſporu̅ ꝩar nıðꝛ kaſꞇað. bıðr aꞇ aller ſcyle ꝩaraz þan̅ ſꞇað aꞇ eıgı ꝩyrðe þr̅a kᷓpꞇ⸌r⸍ yꝩ͛ komen̅ aꝼ preꞇꞇv̅ .ꝺͥ. k̅ſ. Nv rıðr ꝼᷓman ꝼıre ꝼylkın-garnar eggıar lıðeꞇ alla ꝩega. ſıðan ꞇalar ꝼıre h͛ınu̅. heꝼr ſva mal ſıꞇꞇ. Nv er þar komeꞇ goðer ꝺreng͛ aꞇ oſſ er ꝼıre honꝺu̅ er ſıðarſꞇa ſꞇarꝼ. en hv͛ꞇ agęꞇe mono̅ ꝩér ꝼa aꝼ þeı̅ oꝛroſꞇo̅ er ꝩer hoꝩo̅ haeꞇ ne̅a guð hamıngıan leıðe ꞇıl goðra lycꞇa ꝩarn en̅ ſıðarſꞇa ſıgr. Oc þeſſ megum ꝩer urugg͛ ꝩęnꞇa. þͥaꞇ hamıngıan er ıaꝼnan ſꞇyrk͛ alexanꝺru̅ ꝩıll þıona mer ſe̅ ꝩıll yꝩ͛ ꝩ͛a oðru̅ hoꝼðengıo̅. þegar epꞇ͛ þ̅ er allꞇ gͥclanꝺ haꝼðe numeꞇ mer aꞇ þıona. ꝩér ꝼoꝛo̅ þaðan íbͦꞇꞇ. ſenꝺe hon ímoꞇ oſſ ꝩıne ꝩara ꞇıl þeſſ aꞇ ꝩar ꝼregð meꞇꞇe ſem ꝼyrſꞇ ꝼᷓm-gang ꞇaka. þoaꞇ þ̅r er þa boꝛðoz oſſ ímoꞇe heꝼðe ꝩılıa ꞇıl aꞇ g͛a ſlícꞇ í an̅aꞇ ſın̅. þa mono þ̅r allꝺrege þoꝛa þ̅ ſıðan. llr þeſſe mugr er ímoꞇ oſſ er komın̅ ognar með ongo oðro en hoꝼðaꞇale. þͥaꞇ hamıngıoƞ̅e leıðez nu aꞇ ꞇelıa hverſv margan ſıgr ꝩer hoꝩu̅ ꝼengeꞇ þan̅ er h̅e þıck͛ eıgı mıkılſ ꝩerðꝛ. þa ſꞇarꝩar hon nu þar í aꞇ ꝩer ſcylem á eınu̅ ꝺege ꝼa ſıgᷓꞇ heı̅en̅ allan í ſen̅. Oc þͥ meıra man þeſſe ſıgr þıckıa ꝩerðꝛ ſem þ̅r ero ꝼęre er mono ꝼa. en hıner ꝼleıre er ſıgraðer mono ꝩerða. Gangeꞇ nu þa ígogno̅ þeſſar enar vıglego ꝼylkıngar þar ſem ſverðen ryðıa goꞇoꝛ ꝼyr͛ yðꝛ. hyggeꞇ aꞇ hveſſv ſcıllꝺ͛ þr̅a hıalmar ſcına aꞇ gulle gım-ſꞇeıno̅. hveſſv lıomar aꝼ þeı̅ ꝺýru̅ klęðu̅ er þ̅r haꝩa á ſek boreꞇ. veʀ myne ſpara ꝩıð ſek aꞇ ſıgra þa er þan̅og buaz ꞇıl barꝺaga. hveʀ mon henꝺe ꝺrepa ꝩıð boðno gulle nema ſa ecke ꝩeíꞇ. En þer megoꞇ nu ꝩel leꞇlega eıgnaz allan þan̅ auð þeſſar þıoðır haꝩa ſaman boꝛeꞇ eꝼ ſverðen erv lyðen. anꝺſvara með ſꞇoꝛo̅ hoggv̅ ꝼegıoꝛnu̅ hug þeı̅ er eıgı þyrſꞇ͛ mın̅r ꞇıl ꝺrapſ ꝺreyra vꝩına ſın̅a. en ꞇıl gullz g͛ſıma. llꞇ þ̅ h͛ꝼang er þ͛ megoꞇ ſıa ꝼá. ſcal yðarꞇ ꝩ͛a en eıgı ꝩarꞇ. Sıgreꞇ aꞇ eınſ mer ꞇıl hanꝺa. en ſcıpꞇeꞇ ꝼeno með yðꝛ. v͛r ſa ſva ꝩıll b͛ıaz aꞇ mer lıke. ſcal ꝩ͛a ꝼelage mın̅ ꝼręgðena. en ꞇaka ꞇıl ſín allꞇ an̅aꞇ b͛ez epꞇ͛ þͥ ſem ſer mek b͛ıaz. Oc eꝼ .aͬ. ꝩerðꝛ eıgı ſén̅ í ꝼᷓman ꝩerðꝛe ꝼylkıngvn̅e. ſnue bake ꝩıð vꝩınu̅ ſınu̅. þa man haꝩa ſacꝩorn ꝼıre ſek hv͛r er ſlıolega ꝩıll b͛ıaz eða ꝼlyıa. oc ꝩıſꞇ man h̅om ſv ſoc vpp geꝩen. En eꝼ ek líꝩe mer eıgı mıok mæla ek allꝺrege þꞇ̅a ꝩıð kap-pan̅ hıa mer. ꝼar þu ꝼyʀe berſc ꝼyr͛ okr baða. þa em ec ꝩerðꝛ aꞇ haꝩa þa ꝼelaga. er mer ꝼylge man̅lega. veʀ ſa er k̅r ſcal heıꞇa ꝩerðꝛ ſcyllꝺꝛ ꞇıl aꞇ geꝩa þau ꝺme aꝼ ſer ſıalꝩo̅ er reyſꞇe men̅ mege rauſꞇleíc aꝼ nema. Sva ml̅ꞇe oc nu laupa ſaman ꝼylkıngarnar. ſva -kıꞇ hark ogoꝛlıgr gnyr ꝩarð þar aꝼ ſem ꝩerða monꝺe eꝼ heımreƞ̅ allr rapaðe. I manaðe þeı̅ er maı᷒ heıꞇ͛ ꞇecz oꝛroſꞇa með þeı̅ .aͦ. ꝺͦ. ſne̅ma ꝺagſ. ſva er ꞇıl ꝩıſaꞇ í helgu̅ bo-ku̅ aꞇ þen̅a barꝺaga haꝩe ꝺanıel ꝼıre ſagꞇ ı ſın̅e ſpaſogo. ſa buccr er ſagðe aꞇ oꝛ noꝛðꝛhalꝩu heımſ monꝺe koma. ſerkıo̅ ꝩar ſan̅lega guðleg heꝼnꝺ ſınſ oꝼſa ſyn͛ ſek nv. Oc þeg-ar er ſa ſa k̅gen̅ .aᷟ. er arıſꞇomeneſ heıꞇ͛ eꞇꞇaðꝛ aꝼ ınꝺıal̅ꝺe. keyr͛ ꝼaſꞇ ꝼra̅ ꝼíl er ſaꞇ á. ſcyꞇr ꞇıl h̅ſ ſpıoꞇe ſva ſnarꞇ aꞇ ígognu̅ gek ſcıollꝺ h̅ſ ſpıoꞇzoꝺꝺren̅ nam í brynıon̅ne ſꞇaðar. ͬ. k̅r leggr ímoꞇe ſpıoꞇe á ꝼılenu̅ ſva aꞇ þegar gengr á hol. ꝼ ꝼalle h̅ſ ꝩarð mık-ıll ꝺykr. í þvı er ꝼıllen̅ ꞇók aꞇ rıða. ſeꞇr k̅r ſverð ſıꞇꞇ a halſ arıſꞇomenı ſva aꞇ aꝼ gek en b͛ıaz lengr. leynaz þ̅r nu broꞇꞇ oꝛ barꝺanu̅ hv͛r ſem komaz ma ne̅a eıgı ꝼyʀ ſꞇað en um mıðneꞇꞇe þa er þ̅r koma í arbola þan̅ ſꞇað er ſva heıꞇ͛. þar ꝩar ꝼyr͛ .ꝺ᷒. k̅r. þ̅ lıð er unꝺan haꝼðe komız með h̅om. ̅ leıꞇar þar raðſ ꝩıð ſına men̅ hvaꞇ nu ſcal aꞇ haꝩaz. ma þ̅r þar all͛ ſaman í hryggum hug vm hamıngıo ꞇíon ſıꞇꞇ þ̅ mıkla ſlag er þ̅r ha-ꝩa ꝼengeꞇ. Sıðan er .ꝺ᷒. k̅r ꝼęr aꝼ ſer runꝺeꞇ mðelego̅ anꝺꝩoꝛpu̅ harmþrungınſ hug-ar lıꞇr yꝩ͛ lıð þ̅ er grıck͛ hoꝼðo leıꝼꞇ h̅om męl͛ ſva. Þ̅ er mᷦenſ eðle aꞇ þola ſꞇunꝺu̅ ſꞇoꝛ áꝼoll. en ꝼagna ſꞇunꝺum aꝼ ꝼarſęllıgo̅ luꞇu̅. bogna ꝼıre harðreꞇꞇe rıſa þvı neſꞇ vpp vıð apꞇr ꝼengen̅ ꞇıma. ſlıcꞇ ſama henꝺe kreſum k̅g ſem oſſ heꝩ͛ nv eƞ̅ hellꝺꝛ þan̅ ágęꞇa k̅g cırum er eín kona ꝼek yꝩ͛ komeꞇ. Oc ſa xerxeſ er þacðe haveꞇ allꞇ nalıga með ſı-nom ſcıpaſꞇole naðe ꝩarla með eıꞇꞇ ſcıp apꞇr aꞇ ꝩenꝺa ꞇıl ſınſ rıkıſ. ꝼıre þͥ ſcal enge nyıung ꝼa ſnueꞇ ſꞇ͛ku brıoſꞇe aꞇ enge log ſcyllꝺa hamıngıona ꞇıl aꞇ ꝩ͛a man̅e ıa̅-nan holla. En þ̅ er ſıgroðu̅ eınga ꝩán aꞇ ꝩenꞇa ſer ſıgrſ á uꝩınu̅ ſınu̅ í an̅aꞇ ſın̅. Ec ꝩeíꞇ ꝩıſꞇ aꞇ gͥck͛ mono nv hallꝺa ꞇıl b̅ga þr̅a er eyꝺꝺar erv aꝼ m̅m. en ꝼullar aꝼ ꝼe. þar man ſu ágıarna þıoð leıꞇa þeſſ aꞇ ſꞇoðꝩa þoꝛſꞇa ſın̅ á gulleno. ſeðıa ꝼengen̅ hungr á- nyıo ránꝼenge. þ̅ hygg ec oſſ mono haglecꞇ ꝩ͛a. Nu man ec ꝼara uꞇ í meꝺıa̅ í þan̅ luꞇa rıkeſ er vꝼrıðren̅ heꝩ͛ ecke gᷓnꝺaꞇ. man ec þar enꝺꝛbꞇꞇ ꝼa ſꞇyrk mın̅ allan. Eıgı man oſſ þ̅ meına nv ſem ꝼyʀ aꞇ ꝩer ꝺrage̅ epꞇ͛ oſſ óꝼ ꝼıar. boꝛn eða konoꝛ þıonoſꞇo m̅ þr̅a. þͥaꞇ þ̅ haꝩa maꞇꞇvg͛ men̅ reynꞇ aꞇ langͤ ꝩenıu hꝩeſſv mıkeꞇ ſlık͛ luꞇ͛ ꞇalma þr̅a ꝼᷓmkv̅ð b͛ıaz ſcolo. Oc þͥaꞇ .aͦ. heꝩ͛ þ̅ ſıgr geꝩeꞇ er ꝺro eıgı epꞇ͛ ſer þeſ konar þunga. þa man þar ꝼyr͛ ꞇyna ſıgrenu̅ er heꝩ͛ ſlıcꞇ allꞇ ꞇekeꞇ í ſıꞇꞇ ꝩallꝺ. ſa er ſıgᷓðez ꝼrıalſ aꝼ ſınv ꝼaꞇęke. man yꝩ͛ ꝩerða komen̅ laðen̅ aꝼ herꝼangı. þͥaꞇ með ꝩapnu̅ ma ſıgr ꝩega hellꝺꝛ en með gulle g͛ſemv̅. Man̅ꝺomr reyſꞇe goðꝛa ꝺrengıa ꝩ͛ıa lonꝺ rıkı beꞇr en auðꝛ eða ſꞇ͛k ꝩıge. Ꝼoꝛo̅ nu þar ſem ek ko̅ aðꝛ á ı vꞇhalꝩoꝛ rıkeſ ꝩarſ. hırðum eıgı þoaꞇ oſſ ſe þ̅ nockoꞇ ſnueꞇ ꞇıl ꝩanꝩırðengar. þͥaꞇ þ̅ er man̅e nyꞇſamlegꞇ þa er þungꞇ ꝩıll ꝩeıꞇa aꞇ ꝼreıſꞇa ꝼleıra ꝩıð en þeſſ eına er ꝼagr oꝛðromr ꝼalle ꞇıl. raún heꝩ͛ þ̅ opꞇlega ſan̅aꞇ. Vér ꝩıꞇu̅ aꞇ en͛ ꝼyʀe ꝼeðꝛ ꝼoꝛellrar ꝩar͛ haꝩa raꞇað í ıa̅ſꞇoꝛ aꝼelle þa haꝩa þ̅r um rıðar ſak͛ unꝺan hallaꞇ úꝼrıðenu̅. þyrmꞇ beðe ſer úꝩınu̅ ſınu̅ þar ꞇıl er hamıngıan heꝩ͛ ꝩıꞇıaꞇ þr̅a. geꝩeꞇ þeı̅ hęra luꞇ. en hınu̅ nıðran er aðꝛ haꝩa ſıgͤ raðeꞇ. Sva lykr .ꝺ᷒. k̅. ſıno male. men̅ h̅ſ rma líꞇꞇ þeſſa raðagoꝛð. þıckır boꝛen ꝩán aꞇ mone apꞇr ꝼa nað ſo̅́a ſınu̅ þar ſem .aͬ. ma þegar aꞇ komanꝺa moꝛne ſeꞇıaz ſıalꝩa babılonem. aðrar boꝛg͛ þer er haꝼðe ꝩarnarlauſar geꝼıꞇ í ꝩallꝺ úꝩına ſın̅a. aꞇ ſıðꝛ ꝩenꞇa þ̅r aꞇ mone apꞇr ꝼa þ̅ er heꝩ͛ laꞇeꞇ. aꞇ þ̅r ęꞇla aꞇ mone ꝩ͛a bráꞇꞇ aꝼ ſeꞇꞇr ollo rıkıno. En þo ꝩılıa all͛ ꝼylgıa h̅om úꞇ í meꝺıa̅. hvarꞇ ſem þar hellꝺꝛ meıʀ ꞇıl aꞇ lıðeꞇ þıckız ſec vruggara meðan þ̅ hellz ſaman. eða ꞇreyſꞇez þ̅ eıgı aꞇ brıoꞇa boð k̅ſ þo aꞇ h̅s ꝼyr͛ eꞇlan ſynꝺız nu ꝼleſꞇu̅ lıkleg ꞇıl mıkıllar upp reıſꞇar. Þaꞇ er nu aꞇ ſegıa ꝼᷓ .aͦ. k̅ge aꞇ ſcıpꞇ͛ herꝼange með lıðe ſınu í þr̅e b̅g .ꝺ᷒. k̅r haꝼðe ꝺva-lız í um noꞇꞇına epꞇ͛ barꝺagan̅. ſcoꝛꞇ͛ nu hvarke ꞇıl ꝼong ne ꝩılıa aꞇ geꝩa hv͛ıom yꝼren erꝩeðeſ laún. ſıðan ꝼeʀ yꝩ͛ ſırıam hvaꞇlega. þͥaꞇ gırnız aꞇ koma ꞇıl babılonar ſem ꝼyrſꞇ ꝼa h̅a með ꝩallꝺe. eꝼ naer eıgı með þr̅a ꝩıllꝺ er b̅gena byɢıa. Oc þa er aꞇꞇe ſcamꞇ ꞇıl ſꞇaðarenſ. kemr ímoꞇ h̅om maꞇheuſ með ſono̅ ſınu̅ ſa maðꝛ er eín̅ ꝩar agęꞇaſꞇr aꝼ þeım hoꝼðen-gıom er þıonaꞇ hoꝼðu ꝺarıo. geꝼr í ꝩallꝺ .aͥ. ſıalꝩan ſek b̅gena babılonem. k̅r ꞇekr h̅o̅ blıðlıga. ꝩerðꝛ harða ꝼegen̅ h̅ſ ęrenꝺe. þͥaꞇ mıkıꞇ langꞇ ſꞇarꝼ monꝺe ꞇıl þurꝩa aꞇ ꝩın̅a ſva ſꞇerka b̅g ꝼıolmen̅a. þeſſe maꞇheuſ ıa̅nan haꝼðe ſer aꝼlaꞇ mıkıllar ꝼregðar aꝼ ſın̅e reyſꞇe. ı ꝼyʀa barꝺaga k̅gan̅a ꝩarð mıok ageꞇr aꝼ ꝼreknlıgre ꝼᷓmgongu gaꝼ oðꝛu̅ ꝺmı a ſıalꝩu̅ ſer aꞇ hyllaz aꞇ .aᷟ. k̅g ꝼrıðaz ꝩıð h̅. Epꞇ͛ þꞇ̅a ſcıpar .aͬ. k̅r lıðe ſıno í ꝼylkıngar þan̅og ſe̅ meſꞇ ſyne mege ꞇıl ꝩ͛a. bıðꝛ gͥcke ꝼıre ꝼara. en ſerkıa lıð epꞇ͛. ſꞇeꝼn͛ ſıðan ꞇıl ſꞇaðarenſ. b̅garlyðꝛ-eƞ̅ ꝺrıꝼr úꞇ ímoꞇ k̅ge. ſynır aꝼ ſer mıkın̅ ꝼagnað í h̅ſ ꞇıl kvamo. uðꝛ ſa er ꝼoꝛn̅k̅ongar hoꝼðo ſaman ꝺregeꞇ. er hv͛ꝩeꞇna ꞇıl ſyneſ boꝛeƞ̅ ꝩıð þen̅a nyıa k̅g. ſcurðgoðen ſıalꝼ erv boꝛ-en uꞇ oꝛ hoꝼu̅ ſınu̅ ímoꞇ h̅om. yr͛ ꝩeꝩ͛ eru ꝩıða breıꝺꝺ͛ úꞇ á ꝩegen̅ þar ſem h͛ren̅ ſcal rıða. Ga̅-lır bnꝺꝛ allꝺraðar hvſꝼreyıoꝛ ꞇaka kleðnað ſın̅ en̅ bezꞇa. þrelar ambaꞇꞇ͛ ⸌haꝩa⸍ ſva goð kle-ðe nu. þau ken̅a ſek ꝩarla. gleyma nalega nauð noꝼno̅ ſınu̅ þeım er þar ꝼylgıa. lan-kleðe g͛a þan̅ margan her rıkmanlıgan er ꝼaꞇekr ꝩar. ſꞇręꞇen ero þakeð með enu̅ ꝼegr-ſꞇu̅ blomu̅ þar ſem k̅r ſcal rıða. allar þer urꞇ͛ bezꞇ ılma erv boꝛnar ꝼyr͛ á elꝺa þa ſerk͛ hoꝼðo mıkın̅ aꞇrvnað ꞇıl ꝼıre ꝩıgſlo ſak͛ þr̅a. þau grı̅mo ꝺyr er heıꞇa ꞇıgreſ oc parꝺı ꝼara ꝼır͛ ꝼylkıng k̅ſ. þar með moꝛg leon. Ꝼıolðe mᷦ ꝺrıꝼr í ena heſꞇa ꞇurna. eða a b̅gar ꝩeggına aꞇ þ̅r meꞇꞇe ſem goꝛſꞇ ſıa ꝼoꝛ gͥckıa. allra hellzꞇ k̅gen̅ ſıalꝩan. Margr leıkare ꝼeʀ uꞇ ſꞇaðenu̅ með allz konar ſongꝼre moꞇe k̅ge. þ̅r ganga marg͛ með neıgꞇ hoꝼuð ímoꞇ h̅om. er ſpam̅ ꝩoꝛo kallaðer. leꞇoz ꝩıꞇa ꝼır͛ oꝛlog mͣ. þ̅r ꝩͦ ꞇıl ko̅nır aꝼ egıp-ꞇalanꝺe. oꝛ þ̅re b̅g er me̅phıſ heıꞇ͛ er í þan̅ ꞇıma hugðu marg͛ meſꞇan ſpaclek í bua. Sva ſeg͛ meıſꞇare .g. ꞇrue ſlıco hv͛r aꝼ er ſynez. aꞇ ſıalꝩr rumab̅gar lyðꝛ haꝩe allꝺrege ꞇekeꞇ með ıa̅mıken̅ príſ ꝩıð ſınu̅ hoꝼðengıo̅ epꞇ͛ þau ſꞇoꝛo h͛ꝩırke er þ̅r haꝩa goꝛꞇ. þ̅ var mak-legꞇ ſeg͛ aꞇ ſva ꝩęre goꝛꞇ. þͥaꞇ eꝼ reꞇꞇ er hugſaꞇ ꝩ͛c an̅aʀa k̅ga. ſe þau ſan̅lega loꝩaꞇ. í an̅aꞇ ſꞇað ſe vpp ꞇalꞇ er .aͬ. k̅r ꝩan̅. aꞇ hugꞇ hveſſu mıkıꞇ ꞇok í ꝼang ſer á unga allꝺre. með hveſſv lıꞇlu lıðe barðez ímoꞇ enu̅ meſꞇu̅ hoꝼðengıo̅. hveſſv ſca̅ma ſꞇunꝺ han̅ haꝼðe ꞇıl aꞇ leggıa unꝺ͛ ſek heımen̅ allan. þa man ſynaz ſe̅ all͛ þ̅r k̅gar er ꝼoꝛnſcállꝺen haꝩa meſꞇ loꝩaꞇ í ſıno̅ boco̅. haꝩe ꝩ͛eꞇ lyðman̅lıg͛ hıa þeſſu̅ k̅ge. ꝩıſꞇ meꞇꞇe lucan᷒ ſeg͛ þıckıaz oꝼ loꝩaꞇ haꝩa keıſaran̅ ıulıu̅ í ſın̅e boc. Vıllꝺe guð aꞇ nu ꝩ͛e ꝼᷓcka k̅r ſlıkr ſe̅ aͬ. ꝩar. þa monꝺe ſkıoꞇꞇ allr heımr þıona reꞇre ꞇru. Alexanꝺ͛ k̅r er nu komın̅ í b̅gena babılone̅. nu męl͛. meıſꞇare .g. þeſſu̅ oꝛðu̅ ꞇıl b̅garen̅ar ı ſın̅e boc. Se her babılon ꝺrep heımſınſ. oꞇꞇa k̅gan̅a. ſe her nv þan̅ .aᷟ. er þv maꞇꞇ͛ oppꞇ ſı̅nu̅ ſıa ꝼır͛ ı helgum boco̅ ſpa ſogu̅ aꞇ koma mynꝺe. ſıgᷓ allꞇ aſıa̅. ygg aꞇ h̅om ꝩanꝺlega nu er þu þarꝼ⸌ꞇ⸍ eıgı aꞇ ſpyrıa ꞇıl h̅ſ. ꝺra̅ba eıgı ꝩıð h̅om. þoaꞇ þv haꝩ͛ lucðan ꝼıre ı̅nan ſꞇerka ꞇıglꝩegge. þar er ꝼaðmar allan heı̅en̅ með ſıno ꝩallꝺe. ſıalꝩ͛ k̅garn͛ ręðaz þegar er þ̅r heyra naꝼn h̅ſ. þeſſı ſcal ꝩ͛a þın̅ k̅r. er aull ꝩerallꝺar bygðen meꞇꞇe gırnaz ꞇıl yꝩ͛ ſer aꞇ haꝩa. eꝼ h̅ſ ꞇıgn hellꝺe ꝩel í alla ſꞇaða þeı̅ man̅koſꞇo̅ er ꞇok vpp í ꝼyſꞇo með h̅e. Se. ſeg͛ en̅ ꞇıl b̅garen̅ar. hv͛ſu ſꞇıllelega ſꞇıoꝛn ꝩeıꞇ͛ ſıgroðo̅ þeı̅ er geꝩa ſec ı h̅ſ ꝩallꝺ. líꞇ á mıcla mıllꝺe þeſſ mᷦ er hamıngıan ꝩeıꞇ͛ ꝼleſꞇa ꝼarſęllꝺ. ſva lın log geꝼr ſınu̅ unꝺ͛ m̅m. hoꝼuð ſꞇað rıkıſ ſınſ byggv͛ þeı̅ ſomo̅. er ꝼıre ſco̅mo boꝛ-ðoz ímoꞇ h̅om. g͛ır ſer aꝼ uꝩınu̅ ena krſꞇo ꝩıne. Nu ſnyr mæıſꞇare ſıno male meíʀ ꞇıl k̅ſ ſıalꝼſ. ſeg͛ ſva. ꞇ aꝼ margꝼallego munuðlıꝩe þͥ. er meıra gang haꝼðe í þeſſaʀe boꝛg babılón. en hv͛ꝩeꞇna í oðrom ſꞇoðu̅. aꝼ ugryn̅e ꝼıar þͥ er ꝼek þar. mıſꞇı haƞ̅ þeſſ reꞇleꞇıſ þr̅a man̅ꝺyrða er haꝼðe numeꞇ aꝼ meıſꞇara ſıno̅ arıſꞇoꞇılı. Sva mıoc er þ̅ ꝼolc oꝛſca̅ma er þen̅a ſꞇað bygðe. aꞇ þa er ꝩıneꞇ ꝩıll͛ huge man̅a. kveyc͛ lıoꞇlega loſꞇagırnꝺ. laꞇa þ̅r er ꝩeıꞇa ꝩıneꞇ beðe ꝼalar ꝩıð ꝼeno konoꝛ ſınar ꝺeꞇr. eꝼ ꝺryckren̅ g͛ır þeı̅ úſparan penıngın̅ ſer ꝩıll kono kaupa. þa pyꞇ͛ h̅a nauðga er ꝼala lęꞇr. eꝼ hon ꝩıll eıgı loſꞇeg. Þ̅ er þar ſıðꝛ ꝩıð ꝺryckeƞ̅. aꞇ ıamꝩel hoꝼðengıarn͛ ſıalꝩ͛ ſem aðꝛır laꞇa leıka ꝼıre ſer allar nꞇr nalega. Tva ꝺaga .xx. ꝩar .aͬ. k̅r í babılon. Oc þͥaꞇ h͛reƞ̅ allr haꝼðe nv lıꝩaꞇ ſem lyſꞇe. legeꞇ ı ꝺryckıo alla þeſſa ſꞇunꝺ. ꝩar ſva ꝺıgnað ꝺaðen í moꝛgo̅. aꞇ eꝼ vꝩın͛ þr̅a heꝼðe nu þegar á þa laupeꞇ. monꝺo þ̅r eckı ſva ꝼreknlega ꝼᷓm ganga. ſem ꝩenıa ꝩͬ ꞇıl ıa̅nan aðꝛ. Nv rıðꝛ k̅r uꞇ aꝼ ſꞇaðeno̅ með allan her ſın̅. á ꝩollu̅ nockoꝛu̅ ꝼogru̅ eıgı langꞇ ꝼᷓ b̅gen̅e. leꞇr ſꞇauðva lıðeꞇ ꝼıre þa ſauk aꞇ leꞇr þar vpp ſegıa þau log er ꝩıll ſeꞇıa. þ̅ er ſcıpar oðꝛoꝩıſ í h͛ıno̅ en h̅ſ ꝼoꝛellrar en͛ ꝼyʀe k̅gar hoꝼðu ſeꞇꞇ. ſemr nv allar þıo-noſꞇur aꝼ nyıo. ſeꞇr hoꝼðengıa yꝩ͛ hv͛ıa þuſunꝺ rıꝺꝺara þa er cılıarche ero kallaðer á laꞇı-no. ꞇıl þeſſ aꞇ hveʀ þr̅a mege ſan̅lıga ꝓba þa ſveıꞇ er yꝩ͛ ſcıpaðꝛ. ſcynıa þ̅ aꞇ ſlıcꞇ ꞇa-ke hveʀ vpp ſem þıonar ꞇıl. eıge mege ſa með ꝼalſe g͛a ſec goðan ꝺreng. er er ꝺaðlꜹſſ. eða þͥ gleymꞇ goðꝛ ꝺrengr g͛er. þ̅ haꝼðe ꝩ͛eꞇ ꝩenıa en̅a ꝼyrre k̅ga. ſva ꝼoður h̅ſ phılıp-aꞇ laꞇa blaſa ı luðꝛ þa er hoꝼðengıar h͛ſenſ ſcyllꝺo ſeꞇıa merke ſın vpp. en þͥaꞇ ſva bar opꞇ ímóꞇ aꞇ eıge maꞇꞇe heyra luðren̅ um allan h͛ıƞ̅ ꝼıre harke ꝩapna brake þͥ er ꝩͬð. bauð .aͬ. k̅r aꞇ heðan íꝼᷓ ſcyllꝺe reıſa vpp a ꝺagen̅ háꝩa ſꞇong ꞇıl ꝩıꞇneſcıo. en ꞇaka ꝼır͛ mark a noꞇꞇena reyk eða ellꝺ. ͛ með bıðꝛ byðꝛ ꞇıgnu̅ ſem úꞇıgnu̅. aꞇ hv͛r ſcyle hallꝺın̅ ꝩ͛a ꝩılıa aꝼ ſıno̅ ꝩ͛ku̅ v͛kkaupo̅. en enge ꝺırꝼðe ſec ꞇıl þeſſ aꞇ ken̅a ſer þ̅. er g͛ır eıgı. eða leıꞇa ꝼręgðar ꝼıre an̅arſ ꝼᷓma. aꝼla þan̅ug þeſſ er ſꞇunꝺar ecke ꞇıl. Sıðan .aͬ. k̅r haꝼðe ſagꞇ vpp h͛ınu̅ þęr laga ſeꞇnıngar haꝼðe ſameꞇ aðꝛ með ꝺıupſeꞇꞇo raðe. all͛ ꞇoko þvı þacſamlıga. þa ſꞇeꝼn͛ ꞇıl þr̅ar b̅gar 000 heıꞇ͛. b̅gar m̅ geꝩa ſꞇaðen̅ vpp ꝼıre h̅om. ꝼr þar óꝼ ꝼıar. en̅ ſe̅ ꝼyʀ ſcıpꞇ͛ þͥ ollu með lıðe ſıno. Epꞇ͛ þꞇ̅a ꝼeʀ ꞇıl þr̅ar b̅gar er ſꞇenꝺꝛ í þͥ heraðe er heıꞇ͛ uxıa regıo. ꝼıre þr̅e boꝛg reð eın̅ gͤıꝩe ſa er meꝺaꞇeſ heꞇ mıkıll kappı goðꝛ ꝺrengr. þͥaꞇ ꝩarðꝩeıꞇꞇe ſec ſıalꝩan .ꝺͦ. k̅e ſan̅an ꝩın. ͛. k̅r ꝩarð þeſſ ꝩarr aꝼ þeı̅ m̅m bygðo ſcamꞇ ꝼᷓ b̅gen̅e. aꞇ leynıſꞇıgr eın̅ lıggr þangaꞇ ſa er b̅gar m̅m ukun̅ıgr. eꝼ ſenð͛ þangaꞇ nockoꝛn̅ parꞇ aꝼ lıðe ſıno man eıgı ꝩarꞇ ꝩıð ꝩerða ꝼyʀ en þ̅r koma ı b̅gena. Þꞇ̅a ꝩͬ harðla mıkıl haſca ꝼoꝛ. þͥaꞇ lıðeno maꞇꞇe lıꞇlo ꝩıð koma. Tauron heꞇ eın̅ rıꝺꝺarı k̅ſ er opꞇ haꝼðe reynꝺꝛ ꝩ͛eꞇ aꞇ rſkve. kveðꝛ k̅r ꞇıl þeſſar ꝼerðar. nockoꝛa rıꝺꝺara með h̅om. þa er valðe ꞇıl ꝼıre ꝩaſcleıcſ ſak͛. þeſſe ꝼeʀ á naꞇꞇar þele með ſına ſveıꞇ ſem ꝼıre ꝩar lagꞇ. En k̅r ſıalꝩr ꝼlyꞇr h͛en̅ þegar er lyſa ꞇekr. ꞇıl b̅garen̅ar yꝩ͛ glıúꝼr nockoꝛ. Sıðan leꞇr gera ꝼlaka marga ꞇıl lıꝼðar ꝩıð gͥoꞇe þvı lıðeno er ſcıpar ꞇıl aꞇ brıoꞇa b̅gar ꝩeɢen̅ eꞇ neðra. þ̅ ꝩͬ harðla ꞇoꝛſoꞇꞇlegꞇ ꝩ͛c. aꞇ ꝩın̅a þeſſa b̅g þan̅ug ſem hon ꝩͬ ſeꞇꞇ þͥaꞇ ollo̅ megen ꝩͬ braꞇꞇ aꞇſocnar. en hon ꝩar ꝩıða lucð með hoꝩu̅ homro̅. ꝼıre þͥ ꝩar eıgı aꞇ eınſ aꞇ b͛ıaz ꝩıð ꝩaſkan lyð þan̅ er ꝩarðe b̅gena. hellꝺꝛ ꝩıð ſıalꝩa ſeꞇnıng h̅ar. Grıck͛ ꞇaka nv ꝼaſꞇ aꞇ ſekıa ſꞇaðen̅. þo eıgı ıaꝼnꝺıarꝼlega ſem k̅reƞ̅. þͥaꞇ b̅gar men̅en͛ ꝼengo ꝼleꞇꞇ aꝼ lıðe h̅ſ þ̅ hvalꝼ er ꝩͬ vnꝺ͛ ſıalꝩr ſpoꝛðo ſıðan hvarke ꝩıð ſcoꞇ ne gͥóꞇ. er þ̅r ſa aꞇ ſꞇok eckı ꝼıre þͥ. þa ꝼreıſꞇoðo b̅garmen̅en͛ þeſſ aꞇ bıðıa ꝼᷓ hv͛ꝼa. ꞇelıa vm ꝼır͛ h̅om aꞇ monꝺe þar eıgı ſvıg á ꝼa er naꞇ᷑an ſıalꝼ haꝼðe ſva ra̅lega ꝼıre bueꞇ. en ſek͛ þͥ ꝼaſꞇara ſem ſer aꞇ ꞇoꝛſóꞇꞇra e͛. leıꞇar nu meſꞇ aꞇ brıoꞇa b̅gar lıðen þͥaꞇ vm þau ꝩar bueꞇ aꝼ man̅a honꝺo̅. Sıalꝼr bryz ꝩıð aꞇ brıóꞇa ꝩeggen̅ með bucku̅ eða þeı̅ ꞇolo̅ oðro̅ er þar hæꝼðo bezꞇ ꞇıl. gengr ıa̅nan ꝼͤ̄ſꞇr aꝼ þeı̅ er ꝼre̅ſꞇ͛ erv í aꞇſocnen̅e. með eggıar ꝼaſꞇ lıðeꞇ ſeg͛ ſva. o. ſco̅ mıkıl er oſſ þaꞇ goðer ꝼelagar er ſıgᷓꞇ hoꝩo̅ meſꞇan luꞇ aſıe. un̅eꞇ allar b̅g͛ þęr er ꝩer hoꝩo̅ ꝩıð broꞇez. aꞇ ſoꝩa ꝩıð ꝩegge eınſ lıꞇılſ kaſꞇala. hveʀ mone ſva ſꞇ͛kr ſꞇaðꝛ ꝩ͛a aꞇ ſꞇaðeꞇ ꝼaı ꝼıre vꞇan ꝩarn̅ ꝩılıa. Engı mon ſva ramlıgr b̅gar ꝩeggr aꞇ eıge mone ꝼalla þegar er ꝩeıꞇ .aᷟ. ner ko̅a. en͛ heſꞇo ꞇurnar haꝩa nu nvmeꞇ h̅om aꞇ nıga. Sva ml̅. h̅. þa ſıa gͥck͛ hvar ꞇauron ko̅ın̅ vpp á b̅gar ꝩeggeƞ̅ ın̅an með ſına ſveıꞇ geꝼr b̅gar m̅m ecke blıða bakſleꞇꞇo. Vıð þeſſa ſyn vex þr̅a ꝺırꝼð á aꞇſocneƞ̅e. en hın͛ aðꝛ þoꞇꞇoz vrugg͛ vm ſec. þıckıaz nv með ollu yꝩ͛ ko̅n͛. Synez þ̅ ſumo̅ aꞇ ꝩ͛ıa en̅ meðan ma. ꝼalla hellꝺꝛ en ꝼlyıa. En ſvm͛ ꝩılıa hellꝺꝛ unꝺan leıꞇa ꝼoꝛða ſer ſva eꝼ ꝼre geꝩaz á. Þ̅ aꞇ ſegıa aꞇ meſꞇr luꞇe b̅gar lyðſenſ leypr í eın̅ kaſꞇala er ſꞇoð í b̅gen̅e. en þͥaꞇ aller ſıa aꞇ þeı̅ mon þ̅ꞇa ꝩerða ſca̅ꞇ ſcıol. er þ̅ rað ꞇekeꞇ aꞇ .xxx. erv ſenꝺ͛ a ꝼunꝺ .aͥ. k̅ſ aꞇ leıꞇa þeı̅ lıꝼſ grıða leyꝩeſ aꞇ ꝼlyıa í ꝼrıðe ꝼᷓ ollo̅ eıgno̅ ſıno̅. En þau komo ſvoꝛ ímoꞇe. aꞇ þ̅r þurꝼo engᷓr lıcnar aꞇ leíꞇa. ꝺauðen̅ man eıgı lenge ꝺvelıa aꞇ ſveꝼıa þr̅a ſvꞇ. þ̅r ſcyllꝺu ꝩıð þ̅ hellzꞇ hvggaz me-ga. Boꝛgar men̅en͛ ꝩerða ryggv͛ ꝩıð þeſſe anꝺſvoꝛ. þͥaꞇ þ̅r erv ſem ꝼleıre eıgı ꝼuſer aꞇ ꝺeyıa. ꝩılıa þ̅r en̅ ꝼleıra ꝩıð ꝼreıſꞇa ꝼyʀ en á ꝺeꞇꞇe ꝺauðen̅ ſıalꝩr. Greıꝩen̅ meꝺaꞇeſ er hoꝼðenge ꝩar yꝩ͛ ſꞇaðenu̅ ſenꝺ͛ nv maƞ̅ á laun ꞇıl ꝺro̅garen̅ar moður .ꝺͥ. k̅ſ er ſıſıga̅-bıſ heꞇ. h͛ꞇeken ꝩͬ aꝼ .aͦ. aꞇ bıðıa þeſſ aꞇ h̅on myke reıðe k̅ſ. þıgge ꝼrıð aꝼ h̅o̅ b̅gen̅e b̅gar lyðnu̅. Meꝺaꞇeſ ꝩͬ beðe ꝼrenꝺı .ꝺͥ. k̅ſ námágr. þͥ bað moðoꝛ h̅ſ mıſcun̅ar leıꞇa ſer ſınu̅ m̅m. ꝩıſſe þ̅ oc goꝛla aꞇ .aͬ. ꝩırðe hana ſva mıkelſ ſem hon ꝩęre h̅ſ moðır. Senꝺe mͬ meꝺaꞇıſ kemr ꝼᷓm ꝼerðen̅e ꝼlyꞇr renꝺeꞇ ſva ſem h̅om ꝩar boðeꞇ. En ꝺro̅gen ꞇalꝺez lenge vnꝺan aꞇ g͛a þ̅ er hon ꝩar beðen ſvarar ſlıku. hv͛ſv byrıar h͛ꞇeken̅e kono aꞇ bıðıa ſꞇoʀa luꞇa. g͛a mec mıcla. meðan ec em engıſ ꝩallꝺanꝺı. en þ̅ er ſan̅lecꞇ aꞇ þeſſ ſe ſynıaꞇ er ſva beðeꞇ. aꞇ enge ꝩan eða ꝩerðleıcr ſꞇenꝺꝛ ꞇıl aꞇ ꝼaz mege. Er oc høgꞇ aꞇ ꝩırða þa bøn ꞇıl oꝼꝺırꝼðar þeı̅ er bıðꝛ. hęꝩ͛ mer hellꝺꝛ aꞇ hugleıða hv͛ ec em nv. en mın̅az á þ̅ hvılíc ec ꝩar ꝼıre ſꞇunꝺo. røðo̅z ec oc þ̅ ſva margſ ſem ec heꝩı aðꝛ beðeꞇ k̅eƞ̅. aꞇ mıllꝺe h̅ſ mone męðaz ſıðer aꝼ ꝼıol-beıðne mın̅e. þeſſa leıð aꝼſakar ꝺro̅g ſec. en þo rıꞇar hon ꞇıl k̅ſ bıðꝛ aꞇ ſcyle geꝩa grıð meꝺaꞇı nu ꝩıll gıarna g͛az h̅s eꝼ a koſꞇ. þoaꞇ ꝩılı eıgı lıcna b̅garlyðnu̅. kallar hon mıkıꞇ ꝩeıꞇꞇ eꝼ meꝺaꞇeſ naer grıðu̅ ꝼıre ben h̅ar. ma ſıa hverſv mıcla mıllꝺe ſꞇaðꝼeſꞇe k̅ren̅ haꝼðe með ſer. Eıge aꞇ eınſ gaꝼ grıð meꝺaꞇı ꝼıre bn ꝺro̅gar er haꝼðe h͛ꞇekna. heꝇꝺꝛ ollom b̅gar lyðnum. þar með hv͛ıom ſem eıno̅ allar eıgur ſınar. ſlıcan reꞇꞇ ſem haꝼðe ꝼyʀ haꝼꞇ. þvı ꝼᷓmaʀ aꞇ þ̅r ſcyllꝺo h̅om ønga ſcaꞇꞇa gıallꝺa. þoaꞇ .ꝺ᷒. k̅r heꝼðe ꝼengeꞇ ſlıcꞇ ꝩallꝺ a þeſſum lyð. bygðe þar ꝼıre ꝼıanꝺm̅ h̅ſ eın͛. monꝺe moðer h̅ſ eıgı þıggıa þeım meıre lıcn aꝼ h̅om. en hon þa nu aꝼ vꝩın ſınu̅ .aͦ. Epꞇ͛ þꞇ̅a ſcıpꞇ͛ k̅r lıðe ſıno í ꞇva ſꞇaðe. ſeꞇr parme-nıonem hoꝼðengıa ꝼırer ſumꞇ lıðeꞇ bıðꝛ ꝼara þar ſem lanꝺeꞇ er beꞇᷓ yꝩ͛ ꝼarar epꞇ͛ aꞇ leı-ꞇa hvar .ꝺ᷒. k̅r ſe nv með þ̅ lıð er vnꝺan komz með h̅om neſꞇo̅ er þ̅r boꝛðoz. En ꝼeʀ ſıalꝼr aꞇ leıꞇa h̅ſ með eınꝩala lıð ſıꞇꞇ þar ſem lanꝺeꞇ er ꝩerſꞇ yꝩ͛ ꝼarar. ꝩegren̅ lıggr yꝩ͛ ſꞇoꝛ ꝼıoll. margar aðrar ꞇoꝛꝼøroꝛ. ęꞇlar ſva aꞇ ꝼara þar er meſꞇ ꝩerðꝛ gagnleıðeꞇ í p̲ſıꝺa. þ̅ lanꝺ er ſva heıꞇ͛. Sva er ſagꞇ aꞇ .aͬ. haꝩe hv͛ge meıre þrauꞇ͛ þolaꞇ en ı þeſſaʀe ꝼerð. oc hamıngıan heꝩ͛ her í hellꝺra lage ſynꞇ h̅om þ̅ aꞇ hon ꝩıll engo̅ ꞇrygg ꝩına ꝩ͛a. þ̅ ꝩar ꝩıða aꞇ heʀen̅ ꝩarð aꞇ ꝼlyꞇıaz epꞇ͛ glıuꝼrum eða ꝺıupu̅ ꝺaulu̅. þar ſem lanꝺzꝼolkıꞇ ꝩar á ꝼıol-lum yꝩ͛ uppı. leypꞇe oꝩan ſꞇoꝛo grıoꞇe. J ſumu̅ ſꞇoðu̅ ꝩar aꞇ ꝼlyꞇıaz í ꝼeſꞇu̅ þau bıoꝛg hv͛ge maꞇꞇe ꝼꞇr ı ꝼeſꞇa. ͛ ꞇyn͛ k̅ren̅ mıclo lıðe. oppꞇ ꝩerðꝛ þar apꞇr aꞇ ꝩenꝺa. er ꝩıllꝺe ꝼram hallꝺa. en þo lycr ſem an̅arſꞇaðar. aꞇ bar ſıgr aꝼ ollu̅ þeım er h̅om hoꝼðo ímoꞇe rıſeꞇ. Nu kemr ꝼram ſıðer í p̲ſıꝺe ſꞇeꝼn͛ ꝼyrſꞇ aꞇ þr̅e boꝛg er p̲ſepolıſ heıꞇ͛ er hoꝼvðſꞇaðꝛ ꝩͬ allz p̲ſıdıſ. bren̅er bryꞇr h̅a alla ꞇıl ıarðar. lꞇr ꝺrepa hv͛ꞇ manzbarn þ̅ er bygꞇ haꝼðe b̅gena. þeſſe b̅g haꝼðe ꝩ͛eꞇ harðla ꝼręg. þͥaꞇ marg͛ ꝼoꝛnk̅gar hoꝼðo þar longo̅ ſeꞇeꞇ. ꝺregeꞇ ſaman ſva mıkın̅ auð. aꞇ í ollo aſıa ꝩar hv͛gı ıa̅mıkıll ſaman komın̅ í eıƞ̅ ſꞇað. Eıgı aꞇ eınſ hoꝼðo þ̅r þꞇ̅a goꝛꞇ ꞇıl ſꞇyrkſ eða nyꞇſemðar rıke ſıno. hellꝺꝛ oc ıamꝩel ꞇıl þeſſ. aꞇ hv͛r er ſeı ſcyllꝺe þ̅ unꝺraz er þ̅r maꞇꞇo ſva mıkıꞇ gull eða ſılꝼr haꝩa ſaman ꝺregeꞇ. þͥ meıra ⸌ꝼe⸍ ꝼek .aͬ. k̅r ı þeſſe boꝛg ſem hon ꝩar mıclo auðgare en hv͛ ſem eín ſv er haꝼðe ꝼyʀ vnꝺ͛ ſeg lagꞇ. Sva ꝼeck agırnen mıkın̅ ꝼᷓmgang ı lıðe grıckıa aꞇ hon eggıar margan ı hoꝼuð ſınom ꝼelaga þa er hv͛ʀ keppız vm aꞇ ꝼa meſꞇ. eın̅ aꝼ þͥ er ollom ꝩar reð. margr ſa er haꝼðe laðeꞇ ſec aꝼ gulle gerſımu̅ þoꞇꞇız engıſ aꝼlaꞇ haꝩa. þegar er ſa nockoꝛn̅ haꝩa þ̅ ꝼengeꞇ er ꝼageꞇara ꝩͬ. Purpuren̅ on̅oꝛ en ꝺyrſꞇu kleðe ꝩͦ rıꝩen ı ſunꝺꝛ þar er hv͛r rıꝼſaðe ſlıcꞇ er ꝼek. en gullkeren þav er aꝼ hagleıcnom ꝩͦ mıclo męꞇelıgͥ en aꝼ malmeno̅. bryꞇıvðu boløxar ı ſman mola. Ja̅ꝩel ruploðo gͥck͛ renꞇo ſcvrðgoðen ſıalꝩ ſva aꞇ þau ꝩͦ røðeleg epꞇ͛. þͥaꞇ með ꝼegrð ꝼe leꞇo moꝛg lımona. Slıcꞇ ꝩar enꝺa lycð þeſſar b̅gar. er ſva ꝼręg haꝼðe ꝩ͛eꞇ ꝼyʀ meíʀ aꝼ ſıno̅ hoꝼðengıom eıƞ̅a meſꞇ aꝼ xerxe k̅ge er þaðan h͛ıaðe í noꝛðꝛhalꝩo heımſınſ. haꝼðe .x. þuſvnꝺ͛ ſcıpa ꝼır͛ aꞇ raða. ſıa en ſame ſıglꝺe ſumu̅ ſꞇoðom a þurru lanꝺe. ꝩeıꞇꞇe ſıaen̅ ígognu̅ haꝩa halſa. llar b̅g͛ í aſıa hoꝼðo k̅gar ꝼyr͛ aꞇ raða þ̅r er epꞇ͛ .aᷟ. komo þr er haꝼðe unꝺ͛ ſec lagꞇ aðꝛar en þeſſa b̅g p̲ſepolım. h̅ar merke ma hv͛ge ſıa. ſva ꝩͬ hon ꝩanꝺlıga nıðꝛ broꞇen. nema nockoꝛ ǫꝛmol mege ꝼın̅az ı á þr̅e er ꝼellr hıa þar ſem b̅gen haꝼðe ſꞇaðeꞇ. araxeſ heıꞇ͛. þͥaꞇ k̅ren̅ leꞇ þ̅gaꞇ b͛a hv͛n ſꞇeín er ſꞇaðeꞇ haꝼðe í b̅gar veggıono̅. þ̅ hellꞇ ꞇıl þeſſ er .aͬ. k̅r ꝩͬ ſva mıclo grımmare þeſſom ſꞇað en hv͛ıom an̅aʀa. aꞇ b̅gar lyðren̅ haꝼðe h͛ꞇekıꞇ aꝼ lıðe h̅s noccoꝛar .ııı. þuſunꝺır. Oc þa er aꞇꞇe ſca̅ꞇ ꞇıl b̅garen̅ar. ꝩͬ þ̅ lıð ſenꞇ ímoꞇ h̅om ſva bueꞇ. aꞇ ſum͛ hoꝼðo laꞇeꞇ honꝺ eða ꝼoꞇ. aꝼ ſumu̅ ꝩͦ ſcoꝛen eyron. eða ꝩaʀarnar. augo ꝩoꝛo ſꞇungın vꞇ a ſumu̅. ſum͛ ꝩͦ markaðer í eƞ̅e ſem þıoꝩar á ymſa leıð. ller ı þeſſo lıðe ꝩoꝛo meıꝺꝺ͛ aꞇ noccoꝛo. þan̅og aꞇ hv͛ʀ maꞇꞇe lıꝩa len-ge ꝩıð ſına ſco̅. þa er þꞇ̅a ⸌lıð⸍ co̅ moꞇ k̅geno̅. eꞇlaðız í ꝼyrſꞇo ſıa ſcrımſl hellꝺꝛ en men̅. Oc er k̅ren̅ ꝩarð ꝩaʀ aꞇ þeſſe en̅ ꝩeſle lyðꝛ ꝩar aꝼ h̅ſ lıðe. ꝼellꝺe ſıalꝼr ꞇár. allr heʀen̅ með h̅om. ſnerez þa ſcıoꞇꞇ ſa ſıgr er aðꝛ ꝩar ꝼengen̅ í ſara ſuꞇ. Sıðan ſꞇyrk͛ þꞇ̅a lıð með ꝼogro̅ ꝼyr͛ heıꞇo̅. ſeg͛ aꞇ han̅ ſcal geꝩa þeı̅ allꞇ þ̅ er þ̅r ꝩılıa kᷓꝼꞇ haꝩa. hvarꞇ ſem þ̅ er heıma í ꝼoſꞇrlanꝺe þr̅a. eða an̅arſꞇaðar ı h̅ſ rıke. Nu ꝼeʀ þꞇ̅a ꝼolk ꝼyrſꞇ abͦꞇꞇ oꝛ h͛buðom aꞇ g͛a rað ſıꞇꞇ hvaꞇ aꝼ ſcal þıggıa þͥ er k̅ren̅ heꝩ͛ boðeꞇ. Svm͛ ꝩılıa ſꞇað ꝼeſꞇaz í aſıa þar ſem þ̅r ꝩoꝛo nu ſꞇaꝺꝺ͛. Sumo̅ ſynız ven̅a aꞇ vıꞇıa heı̅ gͥcl̅z ꝼoſꞇr ıarðar ſın̅ar. Euꞇıcon heꞇ eın̅ í þeſſo lıðe er ꝩͬ ágꞇr aꝼ ſın̅e ſnıllꝺ. Sva er ſagꞇ aꞇ haꝩe ꞇalaꞇ a þa leıð vm þꞇ̅a mal. v͛ſu mono̅ ꝩ͛ þoꝛa aꞇ ſyna oſſ heıma í ꝩaro lanꝺe eꝼ ꝩ͛ ſcom-mu̅z aꞇ ganga vꞇ óꝛ ꝺyꝼlızo̅ þeım er ꝩer bygðom ꝼıre ſco̅mo. þeſſ erenꝺeſ aꞇ bıðıa ſer hıalpar. nenꞇo̅ ꝩer ꝩarla þ̅ ꞇıl aꞇ ꝩın̅a aꞇ ſyna ꝩaro̅ ꝼelogo̅ hvılıc ꝼerlıke ꝩ͛ ero̅ oꝛðn͛. Oc þͥ ſynez ſva ſem þeſſ monꝺe hv͛n lyſꞇa aꞇ leyna ſınom lyꞇom ſem meſꞇ koma ſer þar er ꝩ͛e ollo̅ vkvn̅-aſꞇr. þͥaꞇ þar er hgaſꞇ aꝼ aꞇ hyggıa ſın̅e ꝼarſøllꝺ. en ꝩęſell ma þan̅og hellz g͛a ſec ſlan. þ̅r er ꞇreyſꞇa holloſꞇo ꝼelaga ſın̅a ſıðan er hamıngıan heꝩ͛ ꝼᷓ þeı̅ ſcılız. ꝩıꞇo eıgı goꝛla hverſo ſca̅ma ſꞇunꝺ hoꝛmoð er eymð þr̅a ꝼaer eın͛ ꝼella ꞇár ꝼıre þ̅. en þegar er ꞇaren þoꝛna þoꝛnar aſꞇen mıllꝺen með. Er þ̅ oc ecke ſamꝼerꞇ kveın kvıða ꝩeſalſ mᷦ. ꝺᷓmb enſ ſela með ꝩar-kun̅ar leyſe. en ſa er ſan̅r agéꞇr ꝩınr. er eıgı leġr leıðenꝺe á ꝩın ſın̅. þoaꞇ ꝩellꞇe í mıcla veſollꝺ. þ̅ er ꝩanðe manzenſ þeſſ er hamıngıan ꝩıll ꝩel. aꞇ ꝩelıa ſer ꝩını epꞇ͛ h̅ar þocka. Oc ſva meꞇꞇe ꝩ͛a aꞇ hv͛r ꝩáʀ ꝼıre lıꞇe an̅an. eꝼ eıgı heꝼðe ıoꝼn vgıpꞇa ꞇıl hanꝺa ꝼalleꞇ ollo̅ aꝼ þeſſo̅ þrı̅ þuſunꝺu̅. eða hvaꞇ eꞇlıꞇ þ͛́ ſeg͛ euꞇıcon. eꝼ ꝩer ꝩılıo̅ ꝩıꞇıa heımkyn̅a ꝩaʀa. hv͛ſo hvſꝼrey-ıoꝛ ꝩarar myne ꝩıð oſſ ꞇaka. þr er ꝩer ꝼıre leꞇu̅ nauðgar þa er ꝩer hoꝩo̅ h͛naðen̅. ho ho. ꝼegnar mono þr oſſ ꝼaðma kalla lıuꝼa þa er leıðeleg͛ erv. llvkun̅eg er þeı̅ konan ꞇrver h̅e ſva ꝩel. þͥaꞇ h̅ar ſkaplynꝺe ꝩarlecꞇ ꝩerðꝛ ꝩıſara. brıoſꞇeno blauꞇare en̅ harðaſꞇe ſꞇeın̅ amaꝺaſ heıꞇ͛. eða man ſv ꝩ͛a blıð hg ſınom bonꝺa gıpꞇo ꞇomo̅. er h̅om ꝩͬ haurð þa er gıpꞇan ꝼylgðe. þͥ ꝩıllꝺa ec hellꝺꝛ þ̅ rað eıga með yðꝛ aꞇ ꝩer ſꞇaðꝼeſꞇı̅z her ſem ꝩer ero̅ vkun̅er. en ꝼyr͛ ꝩenıv ſak͛ ſꞇyggvaz men̅ nv eıgı ꝩıð aꞇ ſıa oſſ er oꝛðn͛ ero̅ ꝼyʀ en ꝺauðen̅ kome ſe̅ halꝼeꞇen líc. Nu lycr evꞇıcıon ſıno male. en maðꝛ ꝩerðꝛ ꞇıl aꞇ ſvara h̅om. ſa er ꞇechıl᷒ heıꞇ͛. ſeg͛ ſva. Eıgı líz mer ꝩarꞇ mal ſlıkan vꞇꝩeg bezꞇan eıga ſem nv ꝩͬ ꞇıaðꝛ. Engı ꝺuganꝺe maðꝛ ꝩırðer ꝩın ſın̅ epꞇ͛ yꝩ͛lıꞇv̅. eða ꝼıre lıꞇr aꝼ áꝼelle harðra ꝼoꝛlaga eıgı heꝩ͛ naꞇꞇ᷑an goꝛꞇ oſſ aꝼleıꞇlega. hellꝺꝛ gͥmleıkr ꝼıanꝺman̅a ꝩaʀa. ıllz eınſ kalla ec þan̅ maklegan er ſca̅maz ſıalꝼſ ſınſ harð-rar hamıngıo eꝼ hellꝺꝛ man̅ꝺomeno̅. þr̅a ma̅na er þ̅ aꞇ øꝛvenꞇa ſer hıalpar aꝼ oðro̅. enga man vęıꞇa ꝩılıa en þ̅r ꞇꞇe nockoꝛſ goðſ koſꞇe. ꝓba ſlıc͛ aꝼ ſıalꝩu̅ ſer aꞇ lıꞇıl mıllꝺe myne bva ı an̅arſ brıoſꞇe. aꝩeꞇ mıꞇꞇ rað goðer ꝼelagar. hvgſeꞇ aꞇ guðen ꝼoꝛna oſſ meıra goꞇꞇ. en ꝩer męꞇꞇe̅ ꝩéꞇꞇa ꝼıre ſꞇunꝺo. þ̅ ero ꝼręnꝺꝛ ꝼoðoꝛ leıꝼð conoꝛ ꝩarar eıgnır. heıl͛ ſva ꝩerðu̅ ábroꞇꞇ oꝛ þeſſo lanꝺe. oſſ ma þyckıa ſem myrkva ſꞇoꝩa. ꞇokom apꞇr ꞇıl ꝩar blıðara lopꞇ. beꞇre mál beꞇre ſıðu. ꝼıre hvı ſcolu̅ ꝩer ꝩ͛a ꝩılıa ꝩeſal͛ anauðg͛. eꝼ koſꞇr er aꞇ ꝼara ꞇıl ꝼoſꞇr ıarðaren̅ar. þͥaꞇ mono̅ ꝩer þar ꝼrıalſer ꝩ͛a. Vꞇlogðo̅ mon̅o̅ þıck͛ ſer mıkıꞇ ꝩeıꞇꞇ. aꞇ þ̅r nae b͛a beín ſın aꞇ eínſ a ꝼauðoꝛ leıꝼð ſın̅e. V͛e þ̅r nu þa með okun̅o̅ þıoðu̅ er ꝼırer þͥ ꝼoꝛðaz ꝼoſꞇr ıarðer ſınar. aꞇ þ̅r ꞇͮa ılla ꝼrenꝺo̅ ſıno̅ eða hvſꝼreyıo̅. en ec ſcal aꞇ ꝩıſo ꝩenꝺa heım í mıꞇꞇ lanð. geꝩe guðen mer ꝼong áꝼra̅ aꞇ koma. Sva lycr ꞇechıl᷒ ſıno male. en ꝼam ſynız þꞇ̅a þan̅og ſem heꝩ͛ ꞇıað. þͥaꞇ maꞇꞇug ꝩen-ıa ꝩarð rıkare með ꝼleſꞇo̅ en naꞇꞇ᷑a. Oc þ̅ ſynız k̅geno̅ ſıalꝩo̅ ſeꞇa meıra raðe ſem evꞇıcıon haꝼðe mellꞇ. þͥ gengr þ̅ ꝼra̅. geꝼr ſꞇoꝛar eıgn͛ ollo þeſſo lıðe. þar m ſva mıkıꞇ lauſa ꝼe. aꞇ hveʀ haꝼðe allꞇ yꝼreꞇ ꝩıð aꞇ bua. Sıðan er .a͛. k̅r haꝼðe ſva ſéꞇ ꝼıre þeſſo lıðe ſem h̅ſ ꞇıgn byrıaðe. þa ꝼeʀ í meꝺıa̅. ſcunꝺar ꝼerð ſın̅e ſe̅ meſꞇ aꞇ mege þar na .ꝺͦ. k̅ge. ꝩar nv komın̅ ꞇıl ebacꞇana hoꝩuðb̅gar í meꝺıa. eꞇlaðe þaðan í þan̅ luꞇa rıkıſ ſınſ bᷓcꞇa heıꞇ͛ en þa ꝼek níoſn aꝼ. aꞇ ͛. ꝼoꝛ epꞇ͛ h̅om hvaꞇlega nalgaðez mıoc ꝼunꝺ h̅ſ. þa ſcıpꞇ͛ raða gıoꝛð ſın̅e. byz ꞇıl barꝺaga ímoꞇ h̅om ꝩıll nv hellꝺꝛ laꞇaz en lengıa með ꝼloꞇꞇa lıꝼ ſıꞇꞇ. þa heʀ .ꝺͥ. ꝩͬ ſaman komın̅ í eın̅ ſꞇað. lęꞇr kveðıa ſer hlıoðſ. ꞇalar ſıðan a þa leıð. Eꝼ hamıngıan heꝼðe ꝩaleꞇ mer þ̅ lıð ꝺað-lauſꞇ ꝩ͛e. ꝺauðan̅ ęꞇlaðe ꝺrengılıga̅ m hv͛ıo moꞇe ſem verðꝛ. monꝺa ec hellꝺꝛ þegıa goð͛ halſar yꝩ͛ þͥ męlanꝺa ꝩ͛́e. en ꝺꝩelıa ꝺagen̅ aꝼ m ꞇomo̅ oꝛðo̅. en þͥaꞇ ec heꝩı reynꞇ yðarn man̅ꝺo̅. ꝩíſꞇ meıʀ en ec ꝩıllꝺa. ec ꝩeıꞇ nv goꝛla aꞇ enge maðr geꞇr ſer beꞇͥ eıgn en goða ꝩını. þa ſco̅mo̅z ec en̅ eıgı aꞇ heıꞇa k̅r. meſꞇ ꝼıre ſak͛ þr̅ar ſꞇaðꝼeſꞇe er þer haꝩeꞇ mer ſynꞇ. eın͛ haꝩeꞇ loꞇeð alla þa ꝺað ꝺrengſcap. allꞇ aſıa ſcyllꝺe haꝼꞇ haꝩa hellꝺꝛ ꝩıllꝺuð ꝼylgıa mer er ꞇyſvar he-ꝩe g á ꝼloꞇꞇa komeꞇ. en þıona þeı̅ eno̅ ſıgrſla .aͦ. Oc eꝼ ec ma eıgı. þa munv þo gvðen gıallꝺa yðꝛ macleg laún ꝼıre ſlıca raún. oc þ̅r er epꞇ͛ oſſ ko̅a í heımen̅. mono eıgı ſva ꝺauꝩ͛ aꞇ eıgı heyre þ̅r yðarꞇ loꝼ. eıgı ſva ranglaꞇ͛ aꞇ eıgı reıðe þ̅r ſlıcᷓ ꝼręgð ꝼᷓma. Sva meguð er hvgſa aꞇ ꝼͤgðen man eıgı ꝼara í mollꝺ m yðꝛ. ꝼᷓmın̅ kan̅ eıgı ꝺeyıa. Oc þvı ꝩıl ec eıgı heðan aꝼ leggıaz á ꝼloꞇꞇa. hellꝺꝛ ꝩıl ec með yðꝛo̅ ſꞇyrk raðe rıſa ꝩıð úꝩınu̅ mıno̅. eða hv͛ſo lenge ſcoluð ér þ̅ þola aꞇ vꞇ lenꝺꝛ k̅r raðe rıkı ꝩaro. en ec ſe goꝛ ꞇløgr. n̅aꞇ hvarꞇ ſcal ec laꞇa lıꝩeꞇ m ſemð eða ꝩın̅a þ̅ allꞇ apꞇr er ec heꝩe laꞇeꞇ. Eða ſynız yðꝛ ſmılıcꞇ aꞇ .ꝺ᷒. yꝩ͛k̅r allz aſıe g͛e ſva ꝩılıa ꝩıkıngſenſ .ͥ. aꞇ epꞇ͛ ꝺmo̅ maꞇheı geꝩez í vallꝺ h̅ſ ꞇake með þocko̅ eꝼ þıggr aꝼ h̅o̅ vallꝺ yꝩ͛ eín hv͛ıo h͛aðe. eða ſcal lıꝩa ꞇıl þr̅ar neıſo aꞇ þıggıa nockoꝛn parꞇ aꝼ rıkı ſıalꝼſ ſınſ h̅o̅ ꞇıl ꝩegſ er ꝩeıꞇ͛. Engı ſcal ꝼıre þeſſo hoꝼðe raða eıga. eƞ̅ eꝼ nockoʀ lyꞇr þ̅ ſcal eıgı þͥ mega hlaz aꞇ ſe mın̅ ꝼıoꝛgıaꝩı. þͥaꞇ á eınv̅ ꝺege ſcal pryðelegr ꝺauðe ꞇaka ꝼᷓ mer hvarꞇveggıa lıꝩıꞇ rıkıð. Oc eꝼ þer ꝩıllꝺeꞇ ſem ec goðer ꝺreng͛ þa man oſſ eıgı ꝩ͛ða meín epꞇ͛ ꝺauðan aꞇ ꝺᷓmbe gͥckıa. laꞇe hv͛ʀ ſem eıƞ̅ ſıalꝼſ ſínſ honꝺ heꝼna ſín. eða ꝩerða ſer aꞇ allꝺꝛlage. Nv þa eꝼ gvðen ꝩılıa eıgı ꝼvll-ꞇıngıa þeım er reꞇꞇo male ꝼylgıa eꞇlı þau ſer eıgı ſoma ſan̅ynꝺen aꞇ ꝩ͛ıa. g͛om þ̅ þa er oſſ man loꝩaꞇ ꝩ͛a. ꝺeyıom ſem ꝺrengıo̅ ſom͛. heyreð nv haꝩeꞇ þ̅ er ec bıð yðꝛ ꝼıre ꝼᷓma ꝩ͛c ꝼoꝛellra ꝩaʀa ꝼręnꝺa er ſva opꞇ ſcaꞇꞇgıllꝺo ſer þ̅ꞇa ꝼolc nv b͛ſc oſſ ímoꞇ. g͛ıꞇ ſem yðr͛ aꞇꞇungr. ꝼaeꞇ ſıgr með ſmð eða ꝼalleꞇ með ꝼregð. þar er goꞇꞇ aꞇ ꝩelıa. Sva ꞇalaðe .ꝺ᷒. ſem nv er ſagꞇ. en enge romr ꝩarð aꞇ male h̅ſ. þͥaꞇ lıðeꞇ ꝩar allꞇ nalega ꝼelmſ ꝼvllꞇ ꝼuſara aꞇ ꝼlyıa .aᷟ. en ſnua ímoꞇ h̅om. Eıƞ̅ maðꝛ ꝩarð ꞇıl aꞇ ſvara k̅gſenſ eyrenꝺe. ſa heꞇ archabaꞇ᷒ ꝩınr h̅ſ harðla kʀ. Gıarna ꝩılıo̅ ꝩer yðꝛ ꝼylgıa h͛ra ſeg͛ hv͛ꞇ rað ſem þ͛ ꝩıleꞇ vpp ꞇaka. ꝺauðen̅ eın̅ ſcal oſſ ſcılıa mega. Epꞇ͛ þ̅ er þeſſı haꝼðe þ̅ꞇa męllꞇ ꝩarð romaꞇ aꝼ lıðeno rað k̅ſ. en auðſęꞇꞇ ꝩͬ þ̅ á yꝩ͛bragðe ꝩelꝼleſꞇᷓ aꞇ þ̅ ſynðız -raðlecꞇ. Fra þvı er nv aꞇ ſegıa aꞇ þ̅r men̅ ı hırð .ꝺͥ. k̅ſ er an̅aʀ heꞇ beſſuſ en an̅aʀ narbazoneſ. k̅r haꝼðe goꝛꞇ mıcla aꝼ lıꞇlo̅. ſva aꞇ þ̅r reðo nv baðer ꝼyr͛ mıklo lıðe. b͛a ſaman þ̅ rað aꞇ þ̅r ſcyle ꞇaka ſıalꝩan honꝺo̅. oc eꝼ þ̅r ꝼa eıgı ꝼoꝛðaz .aᷟ. eꞇla þ̅r ſva aꞇ kaupa ſec í ꝼͥð ꝩıð h̅. aꞇ ꝼęra h̅o̅ .ꝺᷟ. lıꝼan-ꝺa. en eꝼ þ̅r ꝼa ſeꞇꞇ vnꝺan h̅om. eꞇla þeſſır ꝩanꝺu þręlar aꞇ ꝺrepa ꝺroꞇꞇen ſın̅ ꞇaka rıkıꞇ epꞇ͛ eꝼlaz ſıðan ímoꞇ .aͦ. Oc þͥaꞇ þ̅r ſa nv aꞇ ꝼleſꞇ allꞇ lıð .ꝺͥ ꝩͬ ꝼuſꞇ aꞇ ꝼylgıa h̅om ꝩıð þ̅ er ıa̅nan ꞇoc þungꞇ aꞇ ꝼalla. þa neyꞇa þ̅r ſva þr̅ar gulo aꞇ

Drıuſ heꝼer konungr heıꞇıðer reð ꝼyrer ſerklanꝺehann var ageꞇr konungr ı þeſſum luꞇa heımſınſer aſıa heıꞇerþa heꝼer engı konungr ꝩerıꞇ rıkarı ı þaƞn ꞇımaSæꞇı ſıꞇꞇ haꝼðı hann lengſꞇum ı babıloner þa ꝩar hauꝼuð boꝛg allz rıkıſenſen hon er nu eyꝺꝺ aꝼ mǫnnum ꝼyrer ſacer oꝛma oc annaʀa eıꞇrkyckvenꝺaarıuſ konungr heꝼer haꝼꞇ unꝺer ſec marga ſcaꞇꞇkonungaeınn aꝼ hans ſcaꞇꞇkonungom er neꝼnꝺꝛ pʜllıppuſhann reð ꝼyr grıklanꝺıꝺroꞇꞇnıng kona hanſ heꞇ olımpıaſSon aꞇꞇo þau þanner alex-anꝺer heꞇSa maðꝛ ꝩar með hırð konungſenſer nepꞇanabuſ heꝼer heıꞇıðenn meſꞇı gallꝺꝛa maðꝛ ꝩar hannaꝼ ſınom gaulꝺrom ok gernıngom ꝼek hann ſva goꝛꞇaꞇ hann naðı aꞇ ſoꝼa með ꝺroꞇꞇnıngonnı ſıalꝼrıaꝼ þvı ꞇruðu marger lexanꝺrumhans ſon vera en eıgı konungſenſ pʜılıppıEn aꞇhoꝼn hanſ heꝼer þaꞇ þo ſıðan ſannlıga bırꞇaꞇ hann ꝩar konungſ ſon en eıgı hoꝛbarƞnok ſon nepꞇanabıſem oꝩıner hanſ brıgzloðo honom epꞇer þvıſem ſıðaʀ mon ſagꞇ verðaÞeſſı ſveınn lexanꝺerꝩar ı ſcola ſeꞇꞇrſem ſıðꝩenıa er ꞇıl rıkra manna vꞇan-lanꝺz aꞇ laꞇa gera vıð boꝛnn ſíıƞ́Meıſꞇarı ꝩar honom ꝼengınn ſaer arıſꞇoꞇıleſ heꞇhann ꝩar harðla goðꝛ clercr ok enn meſꞇı ſpekıngr aꞇ ꝩıꞇıok er hann ꝩar xííveꞇra gamall aꞇ allꝺrınalıga alroſcınn aꞇ ꝩıꞇıen ſꞇoꝛhvgaðꝛ um ꝼram alla ſına ıaꝼnallꝺꝛaþa koma ſenꝺı menn ꝺarí konungſ ſcaꞇꞇ aꞇ heımꞇa aꝼ pʜılıppo konungeþann er hverr epꞇer annan ſerklanꝺz konunga haꝼðı ꝩanr ꝩerıꞇ ıaꝼnan aðꝛ aꞇ ꞇaka aꝼ gırkıa konungeÞeſſı ſcaꞇꞇr ꝩar ſva ꝼreklıga heımꞇraꞇ ıaꝼnn ꝩal ſcyllꝺe gıallꝺa aꝼ ſænom ſem aꝼ lanꝺınolexanꝺerkonungſ ſon ſpyʀer hann ſer vꞇlenꝺa menn koma ı haull ꝼauðoꝛ ſínſhvaðan þeır ꝩærıeða aꞇ hvı þeır ꝼærıOc er honom ꝩar oc ſagꞇþa mæler hann ꝼyr mvnne ſerMıkıꞇ meín er þaꞇſagðe hannaꞇ maðꝛınn ſcal ſva ſeınꞇ ꞇaka ſıꞇꞇ aꝼleða hvarꞇ nockoꞇ ſınn man þar komaaꞇ ec mona ſꞇyrk ꞇıl haꝼa aꞇ hrınꝺa þvı ánauðar oke aꝼer a er lagꞇ rıkı ꝼauðoꝛ mınſen æ mon ec þoꝛa nu aꞇ ſıa ꝩapn a lopꞇıþoaꞇ ec mega lıꞇıꞇ ꝩınna með þeım aꞇ ſva bunoEða hvarꞇ man þaꞇ ſaꞇꞇ ꝩeraaꞇ herculeſ ſon ıoꝩıſ haꝼı kreıſꞇ ı ſvnꝺꝛ oꝛma ꞇva með ſınnı henꝺe hvarnnþa er Juno ſꞇıúpmoðır hans haꝼðı ꞇıl ſenꞇ aꞇ ꝺrepa hannReıvabarnn ꝩar hann þaer hann gerðı þeꞇꞇa ſꞇoꝛvırkeOc eꝼ ec hræꝺꝺomz eıgı naꝼn arıſꞇoꞇılıſ meıſꞇara mínſþa munꝺa ec ꝼreıſꞇa aꞇ lıkıa nakkvaꞇ epꞇer ſlıkum ſꞇoꝛꝩírkıomEða man þaꞇ ıaꝼnan ſcolo æꞇlað ꝩeraaꞇ ec ſıa ſon enſ ꝩerſꞇa manz nepꞇanabıSyna ꝩıllꝺa ec þaꞇ þo ı nockoꝛoaꞇ ec væra konungſ ſon aꞇ ſaunnooc þo engı aꞇꞇlereSlıkꞇ ſva mælır hann ꝼyr munne ſerer hann hvgſaðeſem nu er ꝼra ꞇalꞇoc ſva æꝺꝺız hann nu þegar akaꝼlıga ımoꞇ ꝺarıo konungeer ſcaꞇꞇınn leꞇ heımꞇa aꝼ ꝼauðoꝛ hanſok neyꞇer ı hugenum vapna ſıƞna með ſnarplıgom ahlaupomſem þaer léonſ hvelpr ſer hıoꝛꞇınn ꝼyrer ſerer hann heꝼer eıgı ꞇekıꞇ aꝼl ſıꞇꞇen ꞇenn ero ſva lıꞇlaraꞇ hann ma eıgı bıꞇaþo hellır hann uꞇ bløðı hıarꞇarınſ með hugınumaꞇ hann mege eıgı með ꞇaunnunomhann er þa oc ſeınn a ꝼæꞇıen þo er ꝩılınn ſkıoꞇr ꞇıl aꞇgerðeſenſlexanꝺerhaꝼðı oc lıꞇıð aꝼl aꞇ ꝩınna ſva ſꞇoꝛꞇ ſem honom bıo ı hugEn leonſ akeꝼð haꝼðe hann ſer ı hıarꞇa með ꝺırꝼð allꝺrı meıríNv bar ſva ꞇılaꞇ arıſꞇoꞇıleſ meıſꞇare hans ok ꝼoſꞇr ꝼaðer haꝼðı gengıꞇ vꞇ aꝼ herbergı ſınoþar er hann haꝼðı goꝛꞇ eına boc aꝼ ıðroꞇꞇ þeırreer ꝺıalecꞇıca heıꞇer a laꞇınoen þręꞇo boc er kolloð a noꝛønoÞaꞇ maꞇꞇı oc ſıa a honomhverſo mıkla ſꞇvnꝺ hann haꝼðı lagꞇ a boc þaer hann haꝼðı þa ſaman ſeꞇꞇok hverſo lıꞇꞇ hann haꝼðı meðan annarſ gæꞇꞇhann ꝩar rvꝼınn ok oþvegınnmagr ok bleıkr í anꝺlıꞇeok er hann ſa lexanꝺrum ꝼoſꞇr ſon ſınn þruꞇıƞn aꝼ mıkılle reıðı þeırreer eıgı maꞇꞇe leynaz ꝼyrır brugðnu ok bloðrauðo lıꞇar apꞇeÞa ſpurðe hann epꞇır ꝩanꝺlıgahver ſǫc ꞇıl ꝩere ſva ſollınnar reıðıann gerðı ſuaſem hlyðnom lærıſveını byrıarꝩıð ſınn meıſꞇaraꝼellr a kne ꝼyrer honomoc ꝺrepr nıðꝛ hauꝼðenook ſvarar ſva aꝼ mıklom moðeÞungꞇ þycke mer þaꞇaꞇ ꝼaðer mınn ellı gamall ſcal lyðſcyllꝺꝛ ranglıgom krauꝼom ꝺarí konungſok þar með allꞇ ꝼoſꞇrlanꝺ mıꞇꞇok þar maꞇꞇe hann þa eckı ꝼleıra vm ꞇalaþvıaꞇ þeſſo neſꞇ kom graꞇr vppſa er nackvaꞇ ſva bra ꞇıl bernſconnarok ꝩara ſa aꝼ lıꞇlo ſcapeok með þuı mınkar hann þa ꝼyrſꞇ ı ſꞇað ſína reıðeOc nu með þeſſum raðum er epꞇer ꝼaraþa mæler arıſꞇoꞇıleſ ſva ꞇıl hansMeð þvı aꞇ þer ſe ſꞇoꝛꞇ ı hugþa pryꝺ ꝺu þıc ꝼyrſꞇ með raðſpekınneen ꞇak ſıðan ꞇıl ꝩapna þınna epꞇer ꝼyſꞇ þınneEc ſeſagðe hannaꞇ þu heꝼer eꝼnı ꞇıl aꞇ ꝩerða mıkıll maðr ok maꞇꞇogrſparı þaꞇ nu eıgı ꝩıð þıcok hlyð mer nu ꝩanꝺlıgaok man ec kenna þerhverſo þu ſcallꞇ aꞇ ꝼaraÞaꞇ ꝩıl ec þer ꝼyrſꞇ raðaaꞇ þu ſer raðuanꝺꝛaꞇ þu haꝼer ıaꝼnan ena bezꞇu menn ꝩıð þına raða gerðhlyð eckı á hvıkſaugur þeırra mannaer ꞇvıꞇyngðır erook haꝼa ı ſınom h⸌v⸍apꞇenom hvara ꞇungunaengı ſcal þa menn haꞇꞇ ſeꞇıaer naꞇꞇuran ꝩıllaꞇ lagꞇ ſıꞇıþvıaꞇ þeırra meꞇnaðꝛ þruꞇnar ſva ſcıoꞇꞇ aꝼ meꞇ-oꝛðonomſem lıꞇıll lǽcr a⸌ꝼ⸍ mıklo regnıþaꞇ er oc oꝛonom neſꞇer ꝩeſlo baꞇnarEıgı leꞇ ec þıc þo aꞇ auka þeırra manna naꝼnbæꞇrþoꞇ ſma boꝛner ſeer haꝩerſclıga ſıðo ok ſømılıgan mannꝺom haꝼa ꝼram aꞇ leɢıa moꞇe ǽꞇꞇ oc pennıngumGoꞇꞇ ſıðꝼerðı ſcallꞇ u ꝩırða gullı beꞇraok þvı ſcallꞇ u eıgı pennıngıƞn laꞇa raða naꝼnbǫꞇonomaꞇ ꝩıð honom ſelıa marger ſvıꝩırðlıga ſína ꝺað oc ꝺrengſcapEꝼ þu ſcallꞇ ꝺøma mıllı mannaþa laꞇ hvarke raða manna munꝻegırnðınne ꝩerðꝛ þer þo meſꞇ aꝼ kenꞇ rangꝺømınoþvı aꞇ hon blınꝺar opꞇlıga reꞇſynıſ augooc eꝼ ꝼegırnınſv er aꞇ reꞇꞇv ma kallaz laſꞇanna moðırꝼør oꝼ mıkınn gang ı konungſ haullınneþa ꝼyr kemr hon aullom ſıðunumok løꞇr muꞇugıarnan mann aꝼrøkıaz laugunomÞaꞇ røð ec þerſeger rıſꞇoꞇıleſaꞇ þu ſer mıukr oc lınr lıꞇıllaꞇumauðſoꞇꞇr ok goðꝛ bæna þurpꞇugomen harðꝛ oc úeırınn ꝺrambſaumomꝻlyꞇ opꞇ oꝛ ſꞇað herbuðer þınarþvıaꞇ þa er oꝩınom þınom ohgꞇ vıð þer aꞇ ſıaer þu erꞇ ſcommom ı ſama ſꞇaðOpꞇlıga ſcalꞇ u oc ꝼylkıa lıðı þínoaꞇ þaꞇ neme barꝺagalıſꞇok ꝩenız ꝩapnꝼımeaurð ahlaup ſcalꞇ u ꝩeıꞇa vꝩınom þınomok eꝼ þu heꝼer ꝩılıann ſceleggıan ꞇıl aꞇ ꝩınna mıkıl ꝩerk a þeımþa man þer ꞇıl geꝼaz maꞇꞇr ok megınEnn eꝼ þu þıckız ſıalꝼr ꝩanꝼǿʀ ꞇıl ꝩapna ſcıpꞇıſ ꝩıð oꝩını þına ꝼyr ſakar lıꞇılſ allꝺꝛſþa laꞇ þo ſıa þec vnꝺer ꝩapnom með glauðo hıarꞇalaꞇ ꞇu ꞇunguna berıaz akaꝼlıga með eɢıanar oꝛðınoþo aꞇ honꝺın ſe ꝩan-aꝼla ꞇıl aꞇ ſꞇyra ſverðınoOpꞇ heꝼer hauꝼðıngıom mıkıꞇ ꞇıoaꞇaꞇ berıaz aꞇ eınſ með ꝼrameggıanok eꝼ eꝩaꞇſamlıg barꝺaga lycð ſcyꞇr herınum ſcelc ı brıngoþa era beꞇrı løknıng ꞇıl en blıðlıgar ꝼoꝛꞇoloꝛ hauꝼðıngıanſ með ſnarplıgrı aꞇ eɢıanEꝼ oꝩıner þıner ꝼlyıaþa rec ðu oc ꝼyrſꞇr ꝼloꞇꞇaƞnnu beʀ ſva aꞇaꞇ ı þıꞇꞇ ⸌lıð⸍ kome ꝼloꞇꞇeƞnþa ſcalꞇ u ſıðarſꞇ a høl hopaok laꞇ þına rıꝺꝺera þaꞇ ſıaaꞇ þer er aꝼar ꞇrauꞇꞇ aꞇ rennaok man þeım þa ſynaz hoꝼoðſcom aꞇ renna ſva ſꝩıuırðlega unꝺan ſınum konungeÞvı neſꞇ hugſa ðuhveſſo mıkıll ꝼıolðe þınna an-ſcoꞇa ſækır epꞇer þeren þoꞇ þaꞇ ſe mıkıll munrþa laꞇ þıc þaꞇ eckı ſcelꝼaEꝼ þu ſeraꞇ þeır leꞇıaz a epꞇer ꝼoꝛenneþa ſcallꞇ u ꝼyrſꞇr apꞇr ſnua þınom heſꞇıok rıða á ꝩıne þına ꝺıarꝼlegaok neyꞇa þa ſverðz þınſ ſnarplegaok ⸌ſva⸍ akaplega með þıno lıðe ꝼram ꝩaðaaꞇ ꝩarla geꝼız þeım ꞇom ꞇıl aꞇ kalla ſec ſıgraðaNu kemr þaraꞇ boꝛgernar geꝼaz vpp ı þıꞇꞇ ꝩallꝺeða þu heꝼer aꞇ ıoꝛðu lagꞇ þaer eıgı ⸌vıllꝺv⸍ ſıalꝼkraꝼa upp geꝼazþa ſcallꞇ u vpp luka ꝼe hırðzlom þınomoc geꝼa a ꞇvǿr henꝺꝛ rıꝺꝺoronomok ſmyrıa ſva ſar þeırra með gıoꝼonomþvıaꞇ eıgı þarꝼꞇ u aðꝛa læcnıng aꞇ ꝼa lıðınohellꝺꝛ en mykıa ſar ok ſıukan hvg með gullenoſva ꝼǽr aur-lynꝺꝛ maðꝛ ſıukıom bóꞇ unneꞇ ok auðkyꝼıngr ǫꝛeıganomEnn eꝼ gullıꞇ er gnægra ꞇıl en ꝩılınn aꞇ geꝼaþa laꞇ ꞇu þo eıgı aſꞇına mınkaþoꞇꞇ ꝼæꞇꞇız gıaꝼarnarMeð ꝼogrom heıꞇom ſcallꞇ u locka lıðıꞇ aꞇ þerok eꝼna þaꞇer þu heıꞇrþegar ꝼong ero aSꞇoꝛlaꞇr hauꝼ-ðınge ma ıaꝼnan oꝛuggr vm ſec ꝩera ꝼyrer ahlaupom oꝩına ſınnaþvıaꞇhvarꞇ ſem ꝼrıðꝛ er eða vꝼrıðꝛþa kemr honom ſꞇoꝛlæꞇı ſıꞇꞇ ꝼyrer ſꞇerkan boꝛgar ꝩeɢEn ſmalaꞇum hoꝼðıngıa ꞇıar hvarke ramlıgꞇ ꝩıge ne mıkıll ꝩapnabunaðꝛOc nu ꝩeıꞇ ec eıgıſeger rıſꞇoꞇıleſꞇıl hverſ þaꞇ kemrꝼoſꞇr ſonaꞇ ſegıa þer ꝼleıraaꝼ hveſſu þu ſcalꞇ með þınom herſcap ꝼaraEn þaꞇ ꝩıl ec þer raða með þeſſom hluꞇomaꞇ þu laꞇır eıgı gluꞇranar ſama ꝩınꝺryckıu ꝼa oꝼ mıkıꞇ ꝩallꝺ á þerLaꞇ oc eıgı heımſlega konoꝛnar hvgſykıa eða vanmegna ſꞇerkıan hugok þu ꝩeıꞇer oꝼ mıkıꞇ epꞇerlęꞇı ꝩıngvðenuer bachuſ heıꞇerok aſꞇargyðıunneer ꝩenuſ heıꞇerþa erſem ok ſe lagꞇ a halſ þer þaꞇer ſva þıar hugennaꞇ hann gaır ecke aꞇ hugſa þaꞇer ꝩıꞇı gegneaꝼ þeſſom hluꞇom hrørez heıpꞇ ok haꞇr ok gerız margſ conar klaꞇrok eıgı ero þeır lvꞇerer meırr ꝼyr komı goðo ſıðꝼerðı en konoꝛnar oc oꝼꝺrykıanVel ſcyllꝺu þeırꝼoſꞇrſonloſꞇaſeme ſꞇıllaer laugonom oc heımſınſ ꞇaumalagı ſꞇyraLaꞇ ꞇu ꝩel geꞇꞇ allra þeſ-ſa luꞇaer ec heꝼı kenꞇ þerok ꝼyr hveꞇveꞇna ꝼram reꞇꞇlæꞇı ꝼylgıa ollum þınom ꝩercomEıgı ſcal þo reꞇꞇløꞇıꞇ eıꞇꞇ ſamanþvıaꞇ þar vıð ſcal ꞇempra mıſcunnenaOpꞇlega ſcallꞇ u ranzaka rıꞇnengareꝼ þu ꝩıllꞇ margꝩıꞇr ꝩerðaLaugen ſcallꞇ u þer oc kunneg geraeꝼ þu vıll reꞇlaꞇr ꝩeraSecra manna mal ſcallꞇ u proba ſannlıgaꝺøma reynꝺa luꞇe lauglegaReꝼſa þeımer ſekır roreꞇlıgareꝼſıngına ſcallꞇ u eıgı ꝼyʀ laꞇa ꝼram komahellꝺꝛ en aꝼ þer gengr reıðenScall aꞇ ꞇu ámınnaz epꞇer ꞇeknar ſǽꞇꞇer vm lıðıꞇ ſunꝺꝛ þyckıok eꝼ þulexanꝺerlıꝼer ſvaſem arıſꞇoꞇıleſ heꝼer kenꞇ þerþa man þıꞇꞇ naꝼn vppımeðan heımrenn ſꞇenꝺꝛÞvılık rað kennꝺı arıſꞇoꞇıleſalexanꝺroſem nu er ſagꞇok aull ꝩarðveıꞇꞇe hann þau ꝩır-kulıga ſer í brıoſꞇeNv gırnız hann engıſ annarſæn ryðıa ſer ꞇıl rıkıſ með oꝺꝺe oc eggıooc þaꞇ gerır hann ſer þegar í hvgaꞇ ecke ꝩeꞇꞇa mynꝺe ꝩıð honom ronꝺ reıſaſva geı-ſar nu oc haꞇꞇ hanſ oꝼſeaꞇ hann þyckız nu aullum heımınom ſꞇyraOc er hann kemr á þann allꝺꝛer mann ꞇecr unꝺan raðnıngoþa gerız þaꞇ ꞇıl ꞇıðenꝺaaꞇ eınn rıcr maðrſa er pauſoníaſ heꞇꞇekr aꞇ elſca ꝺroꞇꞇnengena olımpıaꝺemhann ꝼyllız oc þeırrar ꝺırꝼðaraꞇ hann ꝺrepr konungenn pʜılıppumhvgðez hann þa aꞇ ꝼrıalſo mynꝺo nıoꞇa mega hennar aſꞇaEn honom ꝩarð eıgı aꞇ þvı kaupıþvıaꞇ alexanꝺer leꞇ eıgı long ꝼreſꞇ a ꝼoðoꝛ heꝼnꝺumOc ꝼauðoꝛbana ſınom ꝩalðı hann ꝺauðꝺaga haðolıgan ok þo maklıganÞegar epꞇer ꝼra ꝼall ꝼauðoꝛ ſınſ ꞇecr lexanꝺerꞇıl lanꝺſꞇıoꝛnarok þuı neſꞇ byr hann ſec ꞇıl hernaðareıgı aꞇ eınſ ſer ꞇıl ꝼrægðar ok ꝼramkvøm-ðarhellꝺꝛ ok ꞇıl ꝼrelſıſ ollu ꝼoſꞇrlanꝺe ſınoþvı er aðꝛ la unꝺer mıklo aþıanar okelexanꝺerꝩar nu nyꝺubbaðꝛ ꞇıl rıꝺꝺera ſva mıkıll ı hıarꞇano ſem rıſeen ı brıoſꞇıno ſem gamall oc ꝩıꞇr rıꝺꝺerıþar maꞇꞇe þa ſıa nyıan ok ungan rıꝺꝺera ſua ſꞇoꝛhugaðanaꞇ hann vıllꝺe þa gıarna ſꞇøʀa ꝩınnaen achılleſ maꞇꞇe a leıð komaſa eƞn meſꞇı kappıer ꝩar í ꞇroıo manna ſogook eıgı aꞇ eınſ æꞇlar hann aꞇ herıa á ꝺarıu konung ok á hans rıkıþoꞇꞇ þar ꝩere ſakar brynaſꞇarhellꝺꝛ æꞇlar hanneꝼ oꝛlog banna eıgıaꞇ leggıa unꝺer ſec alla heımſbygðınaBoꝛg er ſu eín á gırclanꝺeer choꝛınꞇhuſ heıꞇeraꝼ þeım heꝼer hon naꝼn ꞇeceꞇer hana leꞇ geraok aꝼ þvıaꞇ þeſſe boꝛg ꝩar ſꞇerkareok ꝼe rıkare en aðꝛar boꝛgerþa ꝩar ⸌hon⸍ kaulloð hoꝼoð allz rıkıſenſPáll poſꞇole crıſꞇnaðe ſıðan þeſſa boꝛgok epꞇer ꝩenıo eƞna ꝼyʀe konungaþa ꞇekr alexanꝺerher með koꝛono konungſ naꝼnner haꝼðı konungr ſꞇeꝼnꞇ ꝼıolmennꞇ þıngþvı þınge ꝩar ſva lıðe ſcıpaꞇaꞇ þeır menner rıkaſꞇer ꝩáru ok raðgaſꞇerer ſenaꞇuſ heıꞇa á laꞇınoen þaꞇ ma kallaz aullꝺunga ſveíꞇ á noꝛønoſáꞇo neſꞇer konungenom á hvaraꞇueggıo honꝺþeſſer menn ſcolo ſcıpa ok ſꞇıoꝛna aullo rıkıno með konungenomþeſſer menn ſcolo opꞇar berıaz með ꝺıup-ſeꞇꞇu raðe ok ſníallre ꞇunguhellꝺꝛ en með auxe eða ſuerðıVꞇ ıꝼra konungſenſ ráðonau-ꞇom ſáꞇo kappar hanſþeſſer meƞn laꞇa oppꞇ alꝼ ꝩıꞇı rıkaraok lıꝩa meíʀ aꞇ ꝺømom achıl-lıſ en neſꞇoꝛıſchılleſ ꝩar aꝼ gırkıomþa er þeır boꝛðoz ꝩıð ꞇroıamꝩıgꝺıarꝼaſꞇr ok mıklo ſꞇerkaſꞇren neſꞇoꝛ ſpacaſꞇr ok ꝼoꝛſıalaſꞇrꝻrammí ꝼyrer konungenom ſaꞇ arıſꞇoꞇıleſ með kler-ka ſveıꞇ ſınahann ꝩar nu bogeƞn mıoc aꝼ elleok hvıꞇr ꝼyr høromþeſſe ſveıꞇ ꝩar ꝩapna-lauſþvıaꞇ hon kunne meıra aꝼ ꝼrøðı en ꝩapnꝼımeOc er alexanꝺerſa þeꞇꞇa ꝺrengıa ꝩaler honom leızſem reynꝺızmıkıll ſꞇyrkr ꝩera munꝺeþa glaꝺꝺez hugr hanſ mıoc aꞇ ſenom ſva mıklom aꝼlaírꝼð ſuer aðꝛ ꝩar ok ſua mıkıl með arøðenoaꞇ ꝩarla maꞇꞇe ꝩaxaþa ox hon eƞner hann ſa ſlıcar ſꞇeðꝛ ſınn ꝩılıa ſꞇyðıaok ſua ſem hann ꝩar aullom hugſꞇercareſva ꝩar hann oc aullom ꝼrıðareEckı þyrꝼꞇı hann aꞇ ſcryða ſec ꝺyrlego konungſ ſcruðeaꞇ konungr ꝩere auðkenꝺr þarſem hann ꝩarþvıaꞇ yꝼırbragð þaꞇſem honom ꝼylgðe hverſꝺaglıgagerðe hann auðkenꝺan aꝼ aullo ꝼolkınoþoꞇꞇ hann heꝼðı eıgı gullega korono ꝺyrom ſꞇeınom ſeꞇꞇa a hoꝼðe ſereða nnan konunglegan bunað aꝼ gulloꝼ-nom kløðumſem þa haꝼðı hannA þeım manaðeer ıunıuſ heıꞇerꝩar alexanꝺerꞇıl konungſ ꞇekeƞn a þeſſo þıngı með ꝩıllꝺ ok ꝩıngan allz ſꞇoꝛmennıſ ok aꞇ ſamþyckꞇum múgínomok þegar í ſꞇað þa ſcıpꞇe hann ı ſueıꞇer rıꝺꝺerum þeımer hann haꝼðı ſer ꝩalðaok þaꞇ ꝩáru ꝼım ꞇıger hun-ꝺraðaller hauꝼðo þeır eınn ꝩılıa ꞇıl aꞇ berıaz með konungeen mıkıꞇ ſcılðe allꝺr þeırraþvıaꞇ eıgı aꞇ eínſ ꝩalðe hann ſer unga rıꝺꝺerahellꝺr oc ıaꝼnnꝩel allꝺraðaþa er reynꝺer hoꝼðo ꝩerıꞇ aꞇ hvaꞇleíc með phılıppo ꝼauðoꝛ hanſungan gerðe konungrenn þann ſveıꞇar hauꝼðıngıa ı lıðe ſınoer yngre ꝩere en ſexꞇogrok þaꞇ mynꝺe ſa maðꝛ æꞇlaer hann heꝼðı eıgı ꝼyʀ ſeꞇ þvılıkan heraꞇ ſlıkerſem alexanꝺer haꝼðe ꝩalıꞇ ſer ſueıꞇar hauꝼðıngıa lıðe ſınomynꝺe ꝩera herꞇogareða með aullo ſıalꝼr ſenaꞇuſMeð ſlıko rıꝺꝺera lıðeſem nu er nackvaꞇ ꝼra ꞇalꞇhaꝼðe konungr með ſer ꞇıl herꝼerðar ııþuſunꝺer enſ ꝼıoꝛða ꞇıgar aꝼ ꝼoꞇ gaungo lıðeþeꞇꞇa lıð ꝩar oc unꝺarlıga ꝩel bueꞇ með ꝩapnumok þar með haꝼðe ⸌þaꞇ⸍ øreꞇ arøðeok þo aꞇ þeꞇꞇa lıð ꝩere ſva marꞇ arøðıſ ſnarꞇer nu ꝩar ꝼra ſagꞇþa ꝩar þo aꞇ ꞇꝩoꝛo unꝺarlecꞇer alexanꝺer ſcyllꝺe þaꞇ ꝼyrır ꞇlaz aꞇ leɢıa unꝺer ſıc allan heımenn eıgı með meıra lıðeok þaꞇ þo enn unꝺarlıgraer hann ſcyllꝺe þuı a leıð komaBraꞇꞇ epꞇer þaꞇer konungr haꝼðe þeꞇꞇa lıð ſaman ſaꝼnaꞇþa gerðız þaꞇ ꞇıl ꞇıðenꝺa ı þeırre boꝛg a grıklanꝺeer aꞇʜene heıꞇeraꞇ eınn mıkıll hoꝼðen-geſa er ꝺemoſꞇeneſ heꞇeggıaðe þeſſ boꝛgar mennenaaꞇ þeır neıꞇaðe þeſſom enom nyıa konungeoc þeır gına ꝩıð þeſſe ꝼluguok æꞇla aꞇ ꝩerıa konunge boꝛgenaeꝼ hann þar kømelexanꝺer ſpyʀ þeꞇꞇa braꞇꞇ ok ſcunꝺar þegar hernom ꞇıl þeſſar boꝛgaræꞇlar hann ok aꞇ lyꝼıa þeım ſıꞇꞇ oꝼ bellꝺeer ꝼyrſꞇer gerðoz ꞇıl þeſſ aꞇ rıſa ímoꞇ honomnema þeır rıðe ſcıoꞇꞇ a ꝩıꞇ ſınOk boꝛgarmenn ꝼınna eıgı ꝼyʀen konungr kemr með herenn aꞇ boꝛgınneþeır leɢıa þegar ſꞇeꝼno með ſer ı hauꝼuð kırkıu þeırreer helguð ꝩar pallaꝺePallaſ ꝩar kallað aꝼ heıðnum mǫnnum ſpecðar gyðıaþeſſe ſꞇeꝼno ſꞇoð vpp eıƞn rıkr maðrſa er eſchınuſ heꞇok ꞇalaðe þar ſnıallꞇ renꝺehann annſa-caðe ꝺemoſꞇenem mıoc um þaꞇer hann haꝼðı eggıað boꝛgar menn aꞇ ſnua ímoꞇ konungeok hann bað boꝛgarlyðenn vpp geꝼaz ꝼyr konunge oc bıðıa ſer grıða ſem ꝼyrſꞇþaꞇ rað ꞇoko þeırſem þeſſı maðꝛ kenꝺı þeımok þvıaꞇ þeır ꝩoro ſamlenꝺer konungeþa ꝩeıꞇꞇe hann þeım þaꞇ blıðlıgaſem þeır baðo hann mıuklegaI þeſſe borg ꝩar ꝼoꝛðom rıcaſꞇr ſcoleok þvı þoꞇꞇe konunge ꞇıl lıꞇılſ aꞇ berıaz ꝩıð þaaꞇ þeır kunnu beꞇr rıꞇnınngar aꞇ ſcyra en ꝩapnom aꞇ ſꞇyraok eıgı ꝩarð alexanꝺro meıra ꝼyrer aꞇ ꝩınna þesa borgen nu er ꝼra ſagꞇEpꞇer þeꞇꞇa ſꞇeꝼner konungr her ſınom ꞇıl þeırrar borgarer ꞇhebe heıꞇerþeſſe ꝩar eín en geꞇaſꞇa borg ꝼoꝛðom a grıclanꝺeok er konungr kemr aꞇ ſꞇaðınomþa luka borgar menn apꞇr borgar hlıðonomok þuı neſꞇ hlaupa þeır vpp a borgarveɢına alꝩapnaðerok ſyna ſva konungeaꞇ þeır ꝩılıa banna honom borgenaok eꝼ ꞇhebane heꝼðe ꞇeceꞇ ſlıcꞇ rað ſem aꞇhenıenſeſþa mynꝺe þeır haꝼa ꝼengıꞇ ſꞇoðꝩað reıðı konungſok ꝼunneꞇ þar mıſcunn ok mıllꝺeſem gnog ꝩar ꝼyrereꝼ mıuclega ꝩere epꞇer leıꞇaðEn þuı aꞇ þeır ſynꝺo konunge mıkınn moꞇgangþa reynꝺo þeır þaꞇaꞇ hann kunnı reꝼſa þeım þeırra ꝺırꝼðok nıðꝛa þeırra ꝺrambeok meðan konungr hugſarhveſſo hann ſcyle þeſſa borg ꝩınnaþa koma ꞇıl hans hauꝼðıngıar marger aꝼ enom neſꞇom borgomok ꞇıa ꝼyrer honom opꞇlegameðan hann ſıꞇr um borgınaaꞇ þar heꝼðe ıaꝼnan vppſpreꞇꞇa ꝩerıꞇ mıkılſ vꝼrıðar ı lanꝺınook þar heꝼðe margſ conar vꝺømı oꝛðıꞇ ı þeım ſꞇaðſem ſeger ı mıkılle boc þeırreer heıꞇer hyſꞇoꝛıa ꞇhebanaꝼ ſlıcom ꝼoꝛꞇaulom þruꞇnar mıoc reıðı konungſ ꞇıl borgar mannaok nu byðꝛ hann ſına menn ꝩapnazok ſkıa borgınaok þeır gera ſvaEn borgar menn laꞇa þegar ꝺrıꝼa ſcoꞇ á þaæꞇla þeırſem þeır geraaꞇ veıꞇa harꞇ ꝩıðꝛ namkonungſ menn ꞇaka þa þaꞇ raðaꞇ ſumer brıoꞇa borgarveɢenn eꞇ neðꝛa með þeſſ konar ꞇolomſem þar ꞇıl høꝼðeen ſumer ſcuꞇu ſcıollꝺum yꝼer þeımok hlıꝼðu þeım ſva ꝩıð ſcoꞇom ok grıoꞇeok er borgar menn ſıaaꞇ konungſ menn munꝺo broꞇıð ꝼa borgınaþa hlaupa þeır ꝼelmſ ꝼullır ınn aꝼ borgar veggıonom oc leıꞇa ſer ꝼylſcnaEn konungſ menn ꝺynıa þegar a høla þeımok ꝺrepa þeır hverner þeır ꝼınnaOc er konungr ſıalꝼr gengr ı borgenaþa kemr á moꞇ honom ſa maðrer ꝺeaꝺeſ heꞇhann ſaung ꝼyrer konunge með ꝼogrom ſꞇrengleık þaꞇer ſva mælꞇeeyr ðualexanꝺerenn mıllꝺaſꞇe konungraꝼſprıngr goðannahvarꞇ æꞇlar þu þaꞇ ꝼyrer aꞇ eyða þeſſa borg með aulloLaꞇ þer ı hug komaaꞇ arıſꞇoꞇıleſ ꝼoſꞇr ꝼaðer þınn kenꝺı þer þaꞇ raðaꞇ þu ſcyllꝺer ꝩera goðꝛ bøna þurpꞇugom ok þyrma ſıgroðomEða hvarꞇ ꝩeızꞇ u þaꞇaꞇ her ꝩar enn helgı bakuſ ꝼøꝺꝺꝛ í þeſſı borgbackum kolloðo heıðner menn ꝩıngoð ſıꞇꞇher ero ok moꝛg aunnoꝛ guð ꝼøꝺꝺſagðe hannEınn aꝼ þeımherculeſ enn ſꞇerke ok enn ꝩıðꝼǫrleer þu erꞇ ꝼra komennkonungrþyrm oſſ þa ꝼyr guðanna ſakerþoꞇꞇ ꝩer ſem þeſſ vꝩerðırvgſa ſva ꝼyrer þeraꞇ ſꞇꜹðocꞇ ꝩerðꝛ þaꞇ rıkıer lıꞇla mıſcunn heꝼır með ſerEnn eꝼ þu erꞇ enn raðenn ꞇıl aꞇ laꞇa ꝺrepa allan borgar lyðeƞnþa laꞇ ꞇa eıgı borgına ſꞇanꝺa með heılu lıceþvıaꞇ hon er aull goðonom helgoðSva lauk ꝺeaꝺeſ ſıno maleaꞇ konungr ſcıpaz eckı ꝩıð oꝛð hanſhann læꞇr alla borgena nıðꝛ brıoꞇa ſva ꝩanꝺlegaaꞇ þar ſem aðꝛ hauꝼðo ꝩerıꞇ ꞇurnar haꝩer eða kaſꞇalarþar ꝩar nu nalıga ſleꞇꞇ ıoꝛðEllꝺ leꞇ hann oc allz ſꞇaðar í leɢıa huſen þarſem hann ꝼek þvı á oꝛkaꞇSıðan er konungr haꝼðe maklıga heꝼnꞇ ꞇhebanıſ þeırra ꝺırꝼðok haꝼðe þar ſva kenꞇ lanꝺz mǫnnum aꞇ þıona nyıom konungeþa ſeꞇr hann ꞇıl lanꝺz aꞇ geꞇa þa menner honom þoꞇꞇo ꝩel ꞇıl þeſſ ꝼallnerEn hann byr ꝼerð ſına broꞇꞇ aꝼ lanꝺınook æꞇlarſem hann gerır aꞇ herıa a rıke ꝺarí konungſok nu læꞇr hann ſcıp ſın bua ok hlaða aꝼ margſ conar gøzſcoaꞇ þaꞇ ma hverr maðr æꞇlaaꞇ alexanꝺer konungr mynꝺe eıgı ꝼa ſcıp nyꞇa mega ꞇıl ſlıcrar herꝼerðarSva er ſagꞇaꞇ konungrenn heꝼðe ꞇueım ſcıpom méıʀ en halꝼꞇ annaꞇ cok þegar er ꞇıl þeſſ ꝩar bueꞇþa laꞇa konungſ menn ſcıp ſın oꝛ ꝼeſꞇumok þar maꞇꞇe þa heyra mıkenn luðra gang ok þıoðſynlıcꞇ akallÞar maꞇꞇe þa markahveſſv -kıꞇ ꝼleſꞇer unna ſıno ꝼoſꞇrlanꝺeþeır grıckerner ꝩoro nu ꝼúſer ꞇıl aꞇ ꝼylgıa konunge ok berıaz með honom ſer ꞇıl ꝼıar ok meꞇnaðarEn aller aꝼ þeım í ſva mıklom her nema eınnþa ſeꞇꞇv augo ſín apꞇr um ſcuꞇmeðan þeır maꞇꞇo nockornn ꝩıꞇa ſıa ꞇıl ꝼoſꞇr ıarðar ſınnarkonungr ſıalꝼr leıꞇ allꝺ-regı apꞇr ꞇıl lanzenſſva var honom mıkıl ꝼyſꞇ áaꞇ berıaz ꝩıð ꝺarıum konungaꞇ hann gleymðe þegar ꝼoſꞇrlanꝺe ſınook ꝩar þar epꞇer moðer hanſ ok ſyſꞇrEn þegar er konungr ſaaꞇ aſıa kom vpp ꝼyr ſꞇaꝼn ꝼramþa glaꝺꝺez hann ſva mıoc ꝩıðaꞇ gleðenne ꝩarð neſꞇa rúmꝼaꞇꞇ ı brıoſꞇınook nu bıðꝛ hann ſına menn roa ꝼaſꞇ unꝺır ſeglumaꞇ þeır mæꞇꞇe ſem ꝼyrſꞇ lanꝺ ꞇakaþeır koma nu ſva ner lanꝺınoaꞇ eıgı ꝩar lengra ꞇıl haꝼnar en aurſcoꞇok þa ſcyꞇr konungr auro á lanꝺeꞇ upp ok ſærer ſva ıoꝛð oꝩına ſınnahann kallar þeꞇꞇa gıpꞇoſamlıgꞇ heıllok goꞇꞇ ſıgrmarcok þvı ꞇruır heʀenn allr ok lyſꞇr vpp ꝼagnaðar ope mıcloþvı neſꞇ ꞇaka þeır lanꝺkaſꞇa nu akkerum ok bera upp lanꝺꝼeſꞇarhrıoða ſcıp ſın ok ſeꞇıa lanꝺꞇıollꝺEn epꞇer þeꞇꞇa ſꞇarꝼ ſnæða þeır ꝼaſꞇ lenge ꝼram á noꞇꞇenaꞇ komannꝺa moꝛne gengr konungr á ꝼıall eıꞇꞇ háꞇꞇ ok ſer þaðan yꝼer lanꝺeꞇþar maꞇꞇe hann alla ꝩega ſıa ꝼra ſer ꝼagra vøllo bleıka akra ſꞇoꝛa ſcoga blomgaða ꝩíngarða ſꞇercar boꝛgerok er konungr ſer yꝼer þeſſa ꝼegrð allaþa mælır hann ſua ꞇıl ꝩıllꝺar lıðſ ſınſÞeꞇꞇa rıkıer nu lıꞇ ec yꝼeræꞇla ec mer ſıalꝼumEn grıclanꝺ ꝼauðoꝛ leıꝼð mına ꝩıl ec nu geꝼa yðꝛ vppſeger hann ꞇıl hauꝼðengıannaok ſua ꞇreyſꞇız hann nu ſınnı geꝼuaꞇ honom þyckırſem þeꞇꞇa lıggı lauſꞇ ꝼyrerEn hann ſcıpꞇer nu grıclanꝺı með þeım aꝼ ſꞇoꝛmennınoer honom þoꞇꞇo þeſſ maclıgſꞇerhann bannaðe nu oc ſınom mǫnnum aꞇ ꞇaka þar ſꞇranꝺhǫɢeða gera annaꞇ uſpaclecꞇıaꝼnꞇ ſem hann æꞇꞇı ſıalꝼr hveꞇveꞇna þaꞇer ꝼyrır ꝩarÞeſſo neſꞇ ſꞇeꝼnır konungr ꞇıl þeırra borgaer nalegaſꞇar ꝩoꝛook þeır menner þær borger bygðoþar ſem þeır ſpurðoaꞇ konungr ſa enn vꞇlennꝺe ꝩar ſva ꝼrıðſamrok þeır ꝩıſſo þoaꞇ hann haꝼðe mıkınn aꝼlaþa ꞇoko þeır ſnıallꞇ raðok geꝼaz upp ſıalꝼkraꝼa ı ꝩallꝺ konungſ þeſſer með ꝺıupſeꞇꞇu raðe ꝼek ſva goꝛꞇaꞇ hann þyrmðe oꝩınom ſınomok lagðe þa þo unꝺer ſec barꝺaga lauſꞇEpꞇer þeꞇꞇa ꝼeʀ alexanꝺer konungr a þann luꞇa rıkıſenſer ꝼrıgıa heıꞇerþar haꝼðe ſꞇaðeꞇ ꝼoꝛðom borg ſuer ꞇroıo ꝩar kaulloðþaꞇ haꝼa menn ꝼyr ſaꞇꞇaꞇ þeſſı borg haꝼe ꝼoꝛðom meſꞇ ꝩereꞇ ok ſꞇerkoſꞇ ſem raun bar áþvıaꞇ agamennon grıckıa konungr ſaꞇ um hana xꝩeꞇr með marga kappa ok oꞇalegan heraðꝛ hann ꝼenge broꞇeð hana ꝼyr prıámo konunge ok ſonum hansÞengaꞇ ꝼoꝛ alexanꝺer konungr ꝼyr ꝼoꝛꝩıꞇneeꝼ hann mæꞇꞇe ſıa nockvoꞇ merke þeırra ſꞇoꝛꞇıðenꝺaer þar hauꝼðo goꝛzok hann kom nu þarſem ꞇroıa haꝼðe ſꞇaðeꞇhennar maꞇꞇe nu eckı ſıa annaꞇ en grunnꝺꝩoll eınnÞar aꝼ maꞇꞇe þo ſıa hveſſv mıkıl borgen mynꝺe ꝩereꞇ haꝼaok nu er konungr hugðe aꞇhvar hverge þeırra kappannaer þar ꝼellv munꝺo ıarðaðer ꝩeraþvıaꞇ ꝩar a legſꞇeınom rıꞇað yꝼer hverıom þeırraþa kemr konungr þar aꞇer achılleſ ꝩar ıarðaðꝛEn þeꞇꞇa ꝩar rıꞇað a legſꞇeıne hanser hvılır achılleſ enn ſꞇerkeer ꝺrap hecꞇoꝛem ſon prıamı konungſSıa enn ſame ꝩar ſvıkenn í ꞇrygð ok ꝺrepınn aꝼ parıꝺe broðoꝛ hecꞇoꝛıſ ı ſolar guðſ hoꝼeþeƞna legꞇíꞇul ſa konungrþvıaꞇ honom þoꞇꞇe mıkılſ um ꝩerꞇok epꞇer þaꞇ bar hann ſıalꝼr reykelſı yꝼer leıðeꞇſem þar ꝩere nockvoꝛr heılagr maðꝛ ıarðaðꝛSıðan mælꞇı hannſva haleíꞇ er þeſſa mannz hamınngıa oꝛðener her hvılırallra hellzꞇ ı þvıaꞇ hanſ ꝼręgð man ſúa lengı lıꝼaok mıkıl ſæmð ꝩar honom ı þvı aꞇ ſıgra ſva mıkenn kappaſem ekꞇoꝛ ꝩarEn þaꞇ þycke mer honom þo meſꞇr ſømðar ꜹke ꝩereꞇ haꝼaaꞇ ſua goðꝛ klercrſem homeruſ ꝩargerðe boc vm hans ſꞇoꝛꝩırkeþa er allan allꝺꝛ man vppı ꝩeraok þeſſ ꝩıllꝺa ec øſcıaaꞇ nockoꝛr maðr ꝩere mer ſlıcr epꞇer lıꝼláꞇ mıꞇſem homeruſ ꝩar ackıllıeꝼ ꝩer ꝼam nockoꞇ þeſſ goꝛꞇer loꝼlegrar vmræðo þycke ꝩerꞇSa luꞇr er þo ſvaaꞇ ec kvıða hellzꞇþo aꞇ ec ꝼa unꝺer mec lagꞇ allan heımennſem mek ꝩareraꞇ ꝩera myneaꞇ mıkel ꝼrægð lıꝼe ſcemr epꞇer mecen ec ꝩıllꝺaok eꝼ ec ſcyllꝺa annarſ hvarſþa ꝩıllꝺa ec hımınrı-keſ hellꝺꝛ mıſſa en ꝼrægðarennarſeger hannEpꞇer þeꞇꞇa mæler konungr ſva ꞇıl ſınna mannaLaꞇeð eıgı þaꞇ ſcelꝼa yðꝛ aꝼ hernaðe þeımer þer haꝼeꞇ vpp ꞇekeꞇþoꞇꞇ hamınngıa ſe mıoc o ſꞇaðugþvıaꞇ oꝩerðꝛ er ſa ꝼarſælꝺarer hann ꝩıll eckı þola þaꞇer harꞇ þyckıren þoꞇꞇ manne ꝩeıꞇı þungꞇ vm ſꞇunꝺar ſacerþa kemr þo ıaꝼnan logn a bac ꝩınꝺeEn þvıaꞇ yðꝛ man vnꝺarlıcꞇ þyckıahvað-an ec mega ſva mıoc ꞇreyſꞇaz vaʀe ꝼarſællꝺþa ꝩıl ec nu þaꞇ kvnnıcꞇ geraþo aꞇ ec haꝼa hlıoꞇꞇ yꝼer þvı laꞇeð hıgaꞇ ꞇılþa er ec haꝼða heꝼnꞇ ꝼoðoꝛ mınſbar ſva opꞇlıga ꞇılaꞇ ec vacða þa vm neꞇrer aðꝛer ſvauo oc hugſaða g með merhvarꞇ ec ſcyllꝺa aꞇ eınſ ꝩerıa þaꞇ rıkeer ꝼaðer mınn haꝼðe aꞇꞇeða aꝼla mer meıraOc eınſ hverıa noꞇꞇ aꞇ aullom auðꝛom ſoꝼanꝺom ı mınu ſveꝼnınneþa er ec vacða vm ſlıcꞇ hugſekom mıkıꞇ ok bıarꞇ lıoſ yꝼer mecþvı lıo-ſe ꝼylgðe eınn gauꝼuglegr maðreꝼ loꝼaꞇ ſcal mann aꞇ kallahann ꝩar harðla ꝩel klæꝺꝺꝛok þvı lıcaſꞇ ſem byſcoparþa er þeır ero ſcryꝺꝺer byſcopſ ſcruðeTolꝼ ener ꝺyrſꞇo ſꞇeınar ꝩoꝛo ſeꞇꞇer ı klæðı hans ꝼraman a brıoſꞇeðJ enne þeſſa mannz ꝩar rıꞇað ſcılıceꞇ ꞇeꞇragramaꞇonþaꞇ ꝼeck ec eıgı ſcıleꞇſeger konungrþvıaꞇ þaꞇ ⸌ꝩar⸍ a þeſſ conar ꞇungu rıꞇaðer mer ꝩar vkunnıcꞇSıðklæꝺꝛ ꝩar hannſva aꞇ ꝼyr kleðonom maꞇꞇa ec eıgı ſıa ꝼæꞇr hanſMıkıl ogn ſꞇoð mer aꝼ þeſſom manneaꝼða ec ꞇom ꞇıl aꞇ ſpyrıa en þoꝛan eıgıhveʀ hann ꝩere eða hvaðanok aꞇ hvı hann ꝼørehann maꞇ eckı kveðıoꝛ ꝩıð mecok mælꞇı ſva ꞇıl mınꝻar ðu abrauꞇ aꝼ ꝼoſꞇr lanꝺe þınoalexanꝺerþvıaꞇ ec man allꞇ ꝼolk unꝺer þıc leggıaok eꝼ þu ſer mıc nockoꞇ ſınn þvılıkanſem nu ſynomz ec þerþa ſcallꞇ u þyrma mınom maunnom ꝼyrer mınar ſakeroc epꞇer þaꞇ hvarꝼ hann vpp ı lopꞇeð ꝼra merſeger konungrok þa ꝼylꝺe hann herbergeð ı brauꞇ ꝼoꝛ ſınne enom ꝺyrlegſꞇa ılmEpꞇer ſagða þeſſa ꝩıꞇran mæler konungr ſva ꞇıl rıꝺꝺera ſınnaÞaꞇ ſcolo þer ꝩıꞇaener ꝩauſco ꝺrengıraꞇ ı þeſſ ꞇrauſꞇeer mer ꝩıꞇraðezmuno þer yðarnn her ſcap ꝼremıaok nu ſnyr konungr apꞇr ꞇıl ſınna herbuðaEn þeſſe ꝩıꞇran ꝼek ſına ꝼramkvemð lıꞇlu ſıðarr ok ſannaðez með þeım heꞇꞇeaꞇ epꞇer þaꞇer alexanꝺer konungr haꝼðe unneꞇ þa borg a ıoꝛſalalanꝺıer ꞇıruſ heıꞇerþa ſꞇeꝼnꝺı hann ꞇıl ıoꝛſalaborgar með mıklo lıðe ok æꞇlaðe hann aꞇ brıoꞇa borgenaen nıðꝛa gyðenga ꞇıgn ok ſꝩıꝩırða ꞇemplum ꝺomınıſem aðꝛer heıðner konungar havꝼðo goꝛꞇ ꝼyrer honomok er borgar menn ſpyrıa þeſſa ꝼyrer æꞇlan konungſþa ꞇaka þeır þaꞇ raðaꞇ byſcop ſaer þa ꝩar aꞇ ſꞇaðnomgengr uꞇ með aullom hauꝼðıngıom borgarınnar ok gerır ꝩırðulıga proceſſıonem amoꞇ konungeok æꞇlar ſva aꞇ ſꝩeꝼıa hanſ reıðıok þegar er konungr ſer byſcopþa kemr honom ı hugaꞇ ſa maðꝛ ꝩar ıaꝼnꞇ þannug buınner honom ꝩıꞇ-raðız ꝼyrr meıʀok hann ſꞇıgr þegar aꝼ heſꞇı ſınom ok ꝼellr a kne ꝼyr byſcopeþeꞇꞇa unꝺruðuz konungſ menn mıocer konungr lıꞇelæꞇꞇı ſec ſva mıocaꞇ hann lauꞇ þeſſum manneþar ſem þeır ꝩıſſv aðꝛaꞇ hann ꝩıllꝺe alla laꞇa ꞇıl ſın luꞇaok þeır hauꝼðo hann aungom ꝼyʀ ſeꞇ ſıꞇꞇ hauꝼoð hnegıaÞa ſꞇauðꝩar konungr ſıꞇꞇ lıð ok kallar ſꞇoꝛgeꞇꞇınga ſına með ſerrıðꝛ ſıðan ı borgına ꝼrıðſamlı-gaoꝼꝼrar ꞇıl ꞇemplum ꝺomını margar ſꞇoꝛar gerſımarþær ſem þeır kaulloðo þægılıgſꞇar gvðeer ꝩarðveıꞇꞇv muſꞇerıðhann heıꞇr ok þvı gyðıngomſem hann eꝼnꝺeaꞇ þeır ſcyllꝺo ǽ ı ꝼrıðe ꝩera ok goðo yꝼerlęꞇımeðan hanſ rıkı ſꞇøðeSkvıꞇꞇr kom nu ꞇıl eyrna ꝺarıo konungeaꞇ alexanꝺer konungr ꝩar komınn ı rıke hanſ með herſcıllꝺeOc þvıaꞇ ꝺarıuſ konungr haꝼðe lenge um kyrꞇ ſeꞇıð ı goðom ꝼrıðeenn aꝼ ꝩvannız ſꞇyrıollꝺ ok vꝼrıðeþa bregðꝛ honom ꝩıð þeſſe ꞇıð-enꝺı nockvoꞇOc þo aꞇ hann ꝩere ꝩıðlenꝺare ꝼyr ſacer margra ſcaꞇꞇkonungarıkaremıclo ꝼe ſꞇer-kareaꝼ ageꞇo ꝼoꝛellre ꞇıgnareꝼyr allꝺꝛ ſacer ok ꝼregðar ı ſınom rıkꝺome ꝼullkomnare en alexanꝺerþa ꝩarð hann þo þegar ı hugınom løgrıþar ſem hann maꞇꞇe ı hvıꝩeꞇna meıre ꝩeraeꝼ hann heꝼðe ſva gnogan ꝩılıa ꞇıl aꞇ ꝩerıa lonꝺ ſınſem hann haꝼðe yrın ꝼóngın áOc þvıaꞇ ꝺarıuſkonungr ꝩar ꝼrıðe ꝩanr ok mıclo bılıꝼeþa ꝩarð hann raunꞇregr ꞇıl vꝼrıðarınſEn aꞇ eıgı þøꞇꞇe ſvaſem konunglıcꞇ ꝩallꝺ mınnkaðız eða ſcelꝼðız ꝩıð þenna ꞇıðenꝺa paꞇaþa løꞇr ꝺarıuſkonungr ſcera heroꝛꝩar vpp vm rıke ſıꞇꞇok honom ſamnaz braꞇꞇ vꞇalegr heʀOc ı þvı bılı ſenꝺer ꝺarıuſkonungr alexanꝺro konunge breꝼ þaꞇer þeſſe oꝛð ſꞇoðo aarıuſ konungr konunga ꝼrennꝺe guðanna ſenꝺer þeꞇꞇa breꝼ alexanꝺro þıon ſınomÞoꞇꞇ þv ſeralexanꝺerlıklegr ꞇıl vppreıſꞇar ꝼyrer ſacer goðrar æꞇꞇarþa þyrm ðv þo lıꞇ-lum allꝺrı ok enn ꝩaxanꝺaVſcaplecꞇ er aꞇ ꞇaka allꝺen aꝼ ꞇreno ꝼyʀ en ꝼullꝩaxıꞇ eraꝼ mıꞇꞇ rað ok legg nıðꝛ ſem ſcıoꞇaſꞇ ꝩapn þauer heımſleg oꝼꝺırꝼð eggıaðe þıc ꞇıl vpp aꞇ ꞇakaꝻar heım ꞇıl moðoꝛ þınnar ok haꝼ með þer þeſſa luꞇıer ec ſenꝺe þer aꞇ gıoꝼþaꞇ er raðnengar ſvıpaer allꝺre þınom hǽꝼırok bollr eınner þer ſamer enn beꞇr aꞇ leıka með en ſcı-ollꝺꝛ eða ſverðþar með ſenꝺı ec þer ꝼehırðzloꝛ þører ꝼa mono þer yrna ſcoꞇ penn-ınga ꞇıl aꞇ koma heım apꞇr o ſollꞇno lıðe þınoEn eꝼ ſva mıkıl ðe byr ı þıno brıoſꞇeaꞇ þer þycke ꝺeıllꝺ ꝼrıðe beꞇrı með mınom ꝼıanꝺſcapþa man ec ſenꝺa ꞇıl aꞇ reꝼſa þereıgı rıꝺꝺara mınahellꝺꝛ ꝩegðar lauſa þrelaþa er þıc ſcolo ı prıſunꝺ ſeꞇıa ok laꞇa ſva bıða neíſulegſ ꝺauðaþa er alexanꝺer konungr haꝼðe yꝼer leſıꞇ brøꝼ þeꞇꞇaleꞇr hann ſer lıꞇꞇ bregða vıð þeſſe akeꝼðar oꝛðanꝺꝩarpar þo ꝩıð nockoꞇ ſvaræðır ſıðan ſꞇıllelega ꞇıl ſenꝺımanna ꝺarııkonungſBeꞇr ꝩırðe ec gauꝼoglegaʀ gıaꝼar konungſ en ſıalꝼr hannBollrenn markar með ꝩexꞇe ſı-nom heım þennaer ec man unꝺer mec leggıaMeð ſvıpo þeſſe ſcal ec ꞇemıa þa ſerkınaþa er ec heꝼe epꞇer ꝼengenn ſıgr vpp broꞇeꞇ allar ꝼehırzloꝛ ꝺarí konungſSlıc oꝛð rıꞇar hann apꞇr ꞇıl ſerkıa konungſok ſeꞇr ꝼyrer ſıꞇꞇ ınnſcıglehann geꝼr ſenꝺı mǫnnum ꝩırðulegar gıaꝼer oc bıðꝛ apꞇr ꝼara ꝩıð ſva bueꞇarıuſ konungr ꝼeʀ nu með her ſınn ꞇıl ár þeırrarer evꝼraꞇeſ heıꞇerhon er eın aꝼ þeım ꝼıoꝛomer oꝛ paraꝺıſo ꝼallaann ſer nu þaꞇ aꝼ breꝼom alexanꝺrı konungſaꞇ eıgı man með ſꞇoꝛyrðom eınom hrınꝺa mega hanſ hernaðeOc a ſleꞇꞇom ꝩaullom þeımer lago vıð anaſeꞇr ꝺarıuſkonungrherbuðır ſınarhann ſꞇeꝼner nu lıðenu eınhvernn ꝺag vꞇ á ꝩollona ok løꞇr ꞇıl ꞇaka aꞇ ꞇelıa lıðeꞇ ı ſolar vppráſok ſu ſyſla ꝩınnz þann ꝺag ꞇıl kvellzok ꝼek þeyge ꞇalꞇOc nu hyɢr ꝺarıuſkonungr þaꞇaꞇ ꝼyr ſaker mıkelſ ꝩapna bunaðarok vꞇallıgſ herſ mone enge þoꝛa ꝩıð honom rønꝺ aꞇ reıſaNu ſenꝺer hann ꝼyr ſer með vgrynne lıðſ hauꝼðın-gıa þanner memnon heꞇaꞇ reyna ſꞇyrc alexanꝺrı ok ꝩerıa honom borg þaer ſarꝺıſ héıꞇerMennon haꝼðe hunꝺruð þuſunꝺa lıðſen þoꞇꞇ alexanꝺer heꝼðe mıclo mınna lıðþa ꝼek hann þo ſıgr ꝼyr hvaꞇleıcſ ſaker ſınna manna ok leggr vnꝺer ſec borgınaJ borg þeſſe ꝩar þoꝛſ hoꝼ í mıclo hallꝺeok ı hoꝼıno ſꞇoð ꝩagn eınnhann ꝩar með nockoꝛſ konar ꝩel ſva ꝼeſꞇr ꝩıð ok eða ſılaaꞇ engı kunne ꝼra leyſaVagnenn haꝼðe þar lenge ſꞇaðeꞇ ı hoꝼenook ſa ꝩar aꞇrvnaðr borgar mannaaꞇ engı mynꝺe leyſꞇ ꝼa ſcauk-lana ꝼra okenonema ſaer ſıðan ꝼenge ſıgraꞇ allꞇ aſıamOc er alexanꝺer konungr ſpurðe þeꞇꞇaþa ꝩar honom mıkıꞇ vm aꞇ reynahvarꞇ hann ꝼenge leyſꞇ knuꞇanaok þvıaꞇ hann ꝩıllꝺe gıar-na ꝼyr ſec laꞇa ꝼyllaz oꝛlaganna ſcıpanþa ꞇekr hann vpp okeꞇ ok ꝩıll ꝼra leyſa ſcauklana ok ꝼær eıgı leyſꞇEn aꞇ eıgı þøꞇꞇı þeım ſvaer hıa ſꞇoðoſem þeꞇꞇa ꝩere konungenom ıllꞇ heıllþa ſeger hann ſva ꞇıl ſınna mannayarꞇ hyɢɢıð er manne nockoꝛſ aꞇ auðnaraaꞇ hann ꝼae knuꞇa þessa leyſꞇeða ꝩıꞇımeð hꝩerrı lıſꞇ þeır ero ſaman rıðnerMıkıll hegomeſeger hannaꞇ ꞇrua ſlıcobregðꝛ ſıðan ſverðı ok høɢr ı ſvnꝺꝛ knuꞇanaOc her ꝩar nu annaꞇ hvarꞇaꞇ alexanꝺer konungr ꝼyllꝺe þaꞇer oꝛlogen hoꝼðo ꝼyrer ſcıpaꞇþoꞇꞇ hann leyſꞇe knuꞇana hellꝺꝛ með ſverðeen með honꝺom ſerella ſynꝺe hann þaꞇaꞇ þeſſe aꞇrunaðrhaꝼðe hegomlegr ꝩereꞇNv ꝼeʀ lexanꝺerkonungr heðan ꞇıl þeſſ ſꞇað-arer anchıra heıꞇerok meðan hann ꝺuelſ þarþa ſenꝺer hann nockoꝛnn hluꞇa lıðſ ſınſ aꞇ leggıa vnꝺer ſek þær þıoðerer capaꝺoceſ heıꞇaok er hanſ menn koma apꞇr með ꝼengnum ſıgreþa ſꞇeꝼner hann með her ſınom ımoꞇ ꝺarıo konunge ok ꝼeʀ nu ſva hvaꞇlegaaꞇ þaꞇ ꝩar ner ꝼra lıkenꝺomok þvı ſcvnꝺar hann ſvaaꞇ þaðanſem hann ꝩar þa ſꞇaꝺꝺꝛer aꞇ ꝼara ıƞn ı megın lanꝺzenſ um þrøngva ꝺale ok mıclar ꞇoꝛꝼøꝛoꝛok eꝼ ꝺarıuſkonungr heꝼðe þannog ſcıoꞇare oꝛðeꞇþa heꝼðe hann þar maꞇꞇ ꞇeppa alexanꝺro ſꞇıgDarıuſ konungr ꝼlyꞇr nu oc abroꞇꞇ herbuðer ſınar ꝼra ane evꝼraꞇeþar ſcoꝛꞇer nu eıgı ꝩapna brac ok mıkınn luðra gangann ſꞇeꝼner aullom her ſınom ímoꞇ alexanꝺro konungıEn ſua ſcıpar hann lıðe ſınoaꞇ ı ꝼyrſꞇo ꝼylkıngo ꝩar lıkneſcı guðſ þeırraer ıupıꞇer heıꞇer a laꞇınoen þoꝛr a ꝩara ꞇungoþoꝛ ꝩar ſva umbuð ꝩeíꞇꞇ ꝼyrer ſaker mıkılſ aꞇrunaðarer ſerker hoꝼðo ꞇıl hansaꞇ hann ſaꞇ ı gullegre keʀo ſeꞇre ꝺyrom ſꞇeı-nomꝼramme ꝼyrer honom ꝩar allꞇare ꝼag⸌r⸍lega með ſılꝼrı bueꞇá alꞇareno bran ellꝺr mıkıll ꝼyrer lıneſcı þoꝛſEllꝺꝛ ſa ſcyllꝺe allꝺrege ſlocnaþaꞇ kaulloðo þeır ꝩıgðan ellꝺꝻyrer kerro þoꝛſ ꝩoꝛo marger heſꞇar beıꞇꞇer ſníohvıꞇer aꞇ lıꞇTolꝼ þıoðer ꝩoro ꞇıl ſeꞇꞇar aꞇ ꝩarðꝩeıꞇa þenna bloꞇſcapþær er a ſına ꞇungo mælꞇı hꝩerok ı þeſſe ꝼylkıngo ꝩáru þeır menner alðyðan hvgðeaꞇ oꝺauðlegır mynꝺe ꝩera ꝼyrer ſacer ıðulegrar þıonoſꞇoer þeır ꝩeıꞇꞇo gvðonomþeꞇꞇa lıð allꞇ ſaman ꝩáru xþuſunꝺerJ annarre ꝼylkıng ꝩáru ꝼremſꞇer ꝼrønꝺr ꝺarí konungſ marger ok gauꝼger með xvþuſunꝺerþeır ꝩáru lıkara buner konom en hermǫnnumþvıaꞇ klæðe þeırra ꝩáru ꝩıða gulle buenJ mıðre ꝼylkıngonne ſaꞇ ſıalꝼr ꝺarıuſkonungr ı gullegre kerroþar ꝩar ſcıpaꞇ a baðar henꝺꝛ honom moꝛgom guðum þeımer hann þoꞇꞇız -kıꞇ ꞇrauſꞇ unꝺer eıgaVppı yꝼer kerro konungſenſ ſaꞇ eıƞn arehann ꝩar algyllꞇrok breıꝺꝺe vængına vꞇ yꝼer keʀona á alla ꝩega ok hlıꝼðe ſva konunge með ſcugga ſınom ꝩıð ſolarhıꞇaꝼ þeſſom bunaðe gulle glæſꞇom ok gımſꞇeınom maꞇꞇe ꝺarıuſkonungraukenꝺꝛ ꝩera aꝼ aullom herınomꝻram-me ꝼyrer ſer haꝼðe konungr ſcıpaꞇ xþuſunꝺum þeſ lıðſer allꞇ ꝩar ſpıoꞇaꞇeıgı ꝩar gull eða ſılꝼr ſparaꞇ ꝩıð ſpıoꞇenmeıʀ ꝩáru ꝼleſꞇ gøꝛ ꞇıl ꝼrægðar en ꝼremðar í ꝩapna ſcıpꞇearıuſ konungr haꝼðe oc eınkom ꞇıl ſeꞇꞇ aꞇ geꞇa ſın ccmanna a hvara hlıðþeır eıner menn ꝩáru ꞇıl þeſſ ꝩalðerer konunga kynſ ꝩáru eða aꝼ auðꝛom enom gauꝼgoſꞇom æꞇꞇomOc aꞇ eıgı ꝩere grıckıom auðſoꞇꞇ aꞇ ſækıa konungennþa lykr hann vꞇan ꝼylkıng ſına með xxxþuſunꝺa ꝼoꞇgongo lıðſþeſſ er unꝺarlega ꝩar ꝩel aꞇ ꝩapnom bueꞇJ þrıðıu ꝼylkıngo ꝩar oðer ꝺarí konungſ ok ꝺroꞇnıngın kona hanſboꝛn þeırra ok allꞇ ſcullꝺa lıð hanſ þaꞇer honom ꝩar meſꞇ vm hugaꞇþeꞇꞇa lıð allꞇ ſaman ꝼluꞇꞇız ı ꝼım ꞇegom ꝩagnaþaꞇ ꝩar ſerkıom ꞇıꞇꞇ í þann ꞇımaþeım er rıkaſꞇer ꝩáruaꞇ haꝼa með ſer ꞇıl barꝺaga allꞇ hyſce ſıꞇꞇ ok laꞇa það-an auðenſ bıðaMeð þeſſo lıðe lęꞇr konungr ꝼlyꞇıa ꝼıarhluꞇ ſınn á hunꝺraðum mula ok ıııhvnꝺraðum ulꝼallꝺaTıl gezlo ꝩıð boꝛn ok konor ok konungſ ꝼehırzloꝛ ꝩar ſeꞇꞇr ꝼıolðe bogmanna ok þeırraer með ſløngoꝛ ꝼoꝛoſıðarſꞇ ꝼoꝛ þaꞇ lıðer í noꝛegı monꝺe leıðangrſ lıð kal-laꞇ ꝩeraMarꞇ aꝼ þeſſo lıðe ꝩar lıꞇꞇ ꝩapnaðen ſva mıkell mugr ꝩar þaꞇ allꞇ ſamanaꞇ eıgı ꝼek ꞇalꞇSlıcꞇ er ſagꞇ ꝼra lıðſcıpan ok lıðſꝼıolða ꝺarí konungſEn hverr er þeꞇꞇa kallar lyge-lega ſagꞇeða ꞇelr ſlıcꞇ með ykıomþa leſe ꝼyʀ en ꝼøle lıbrum machabeorumþa bocer enn helge ıeronımuſ preſꞇr heꝼer ꝼørꞇ aꝼ ebreſcu ı laꞇınook venꞇer mekaꞇ hann mone ꝼınna þar ſagꞇaꞇ nꞇıochuſ ſerkıa konungr haꝼðe með ſer ꞇıl ıoꝛſalalanz cþuſunꝺa ꝼoꞇgongo lıðſok xxþuſunꝺer rıꝺꝺeraþa er hann eꞇlaðız aꞇ ſıgra ıuꝺam machabeumer þa ꝩar með brøðrom ſınom hauꝼðınge yꝼer gyðenga ꝼolkeNu er aꞇ ſegıa ꝼra alexanꝺroaꞇhvar ſem hann ꝼeʀþa ſꞇøkr lanz ꝼolkıꞇ unꝺan ok eyðır heroðınok er hann ſer þaꞇþa ꝼlyꞇr hann herbuðer ſınar ꞇıl þeırra ſꞇaðaer gamler menn kauꝇoðo herbuðır cırı konungſþaðan ſenꝺer alexanꝺerkonungr parmenıonemþann eƞn ꝺyrſꞇa hauꝼðengıaer ꝩar ı lıðe hanſaꞇ ge-ꞇa borgar þeırrarer ꞇharſuſ heıꞇerlanz menn ꝩıllꝺo breƞna borgınaJ þeſſom ſꞇað ꝩar ſıðan ꝼøꝺꝺꝛ enn ſøle páll poſꞇoleParmenıo byr nu þar ꝼırı konungeen hann kemr ſıalꝼr ſꞇunꝺu ſıðaʀEpꞇer mıðꝛe borgeƞne ꝼellr ſuer cıgnuſ heıꞇerꝼagrꞇ ꝩaꞇnn ok ſcırꞇher ꝼyſır konung ꞇıl a ſunꝺ aꞇ ꝼaraþar ꝩar bøðeaꞇ honom haꝼðe heıꞇꞇ goꝛꞇ vnꝺer herkløðonom aꝼ mıclom ſolar hıꞇaþvıaꞇ þeꞇꞇa ꝩar vm mıðſumarſſceıðenꝺa ꝩıllꝺe hann ꝼyr meꞇnaðar ſacer ſyna ıðroꞇꞇ ſınaer maꞇꞇe nu ſıaaꞇ ſcıoꞇr aꞇburðꝛ ꝼekz ꝩıð oꝛlogenok leıꞇaðe þeım um aꞇ ꞇurnaok ı þeſſom aꞇburð ſꞇaðnaðe nockoꞇ hamın-gıa konungſenſann leypr alſꝩeíꞇꞇr a kallꞇ ꝩaꞇnnok þegar ꞇekr kulðınn aꞇ ſꞇemma ꝩınꝺæðarnaren konungr ſꞇırðnarOc nu ꝩerðꝛ hann þegar ꞇıl lanꝺz aꞇ leggıa ſem hꝩaꞇlegaſꞇer aꝼ ꞇekr hann nu ſoꞇꞇ mıklaſꝩa aꞇ ſıalꝼum honom þıcker oꝛꝩenꞇaꞇ hann mone ꝩıð reꞇꞇahann er nu borenn ꞇıl her-bergıſ ſínſen ı herbuðom gerız graꞇr mıkıllſeger hveʀ oðrumaꞇ konungr er aꞇ komenn banaOc ſva ꞇaka ſumer ꞇıl oꝛðzhverr ſcynꝺelegr aꞇburðꝛ heꝼer ſva ſcıoꞇꞇ raðeꞇ konunge ꝩarom ꞇıl banaÞu en uſꞇaðuga hamıngıahvıꝩeꞇna grımmareſegıa þeırꝼyr hvı ꝩıllꞇ u røna konungenn þegar ſua ꝺyrlego lıꝼeſem hann heꝼer haꝼꞇþu ꝩarꞇ honom her ꞇıl ſua mıllꝺ ſem moðerhvı ꝩıllꞇ u ⸌nv⸍ geraz honom grımm ſꞇıup moðerheımrenn gırnnꞇız á aꞇ haꝼa þeƞna eínꝩallz konung yꝼer ſerEn hꝩaꞇ ſcal aꝼ oſſ ꝩerðaſegıa þeırer ꝼylgꞇ høꝩom konungenomꝩer megom nu eıgı ſnuaz apꞇr ꞇıl ꝼoſꞇr lanz ꝩarſ vm eyðımerkrþoaꞇ ꝩer ꝩılımEða hꝩarꞇ mono ꝩer hauꝼuðlauſer raſa ꝼramm ı ꝼylkıngar oꝩına ꝩarraEıgı ſıam ꝩer oc mann maklegan ꞇıl aꞇ koma ı ſꞇað ſlıcom konungeſem alexanꝺer heꝼer ꝩereꞇþeꞇꞇa kveín þeırra grıckıanna heyrðe hamıngıan þarſem hon ſaꞇ ok ꝩellꞇe hꝩele ſınohon ſꞇenꝺꝛ vpp nubroſer aꞇ røðom þeırraok ſꝩarar ſꝩa þꝩıer á hana ꝩar leíꞇaꞇꝻur-ðo mıoc er mannꝼolkıꞇ blınꞇ enſ ſanna um oꝛlogener þaꞇ anzſakar mek ıaꝼnan ſva ranglegaðrar gyðıor haꝼa oc eıgı ſıðr ꝩallꝺ en ek aꞇ geraſem þeım lıkaren hꝩaꞇ ſem ılla ꝩerðꝛþa kenna menn mer ꝩollꝺ aꝼNu geꝼ ec mononom ꝼrıð oc ꝼar ſøllꝺþa loꝼa þeır meken eꝼ ec kıppe ꝼra þeımþa laſꞇa þeır mek ſvaſem naꞇꞇuran haꝼe mer ſꞇaðꝼeſꞇı geꝼeꞇeꝼ ec haꝼa ꝩıllꝺaEn eꝼ ec ꝩera ollom ıoꝼn ok ſıꝼleyꞇe með ſama moꞇeþa monꝺa ec eıgı kallað hamıngıaNaꞇꞇuran heꝼer mer þaꞇ laug mal ſeꞇꞇaꞇ ec ſcyla allꝺregı um kyrꞇ ſıꞇıa ok haꝼa lauſung ꝼıre ſꞇaðꝼeſꞇeSıðan er hamıngıan haꝼðe þeꞇꞇa røꞇꞇþa ꞇok konungr þegar nockoꞇ aꞇ ſꞇyrcnaþvıaꞇ ꝩınꝺꝛ naðe þa ſmam ok ſmam aꞇ renna ı øðarnarþo haꝼðe hann ıðra ꝩerc mıkınnok ⸌nu⸍ ſeꞇz hann vpp vıð olboga ok røðır ſua ꝼıre ſınom mǫnnumhꝩarꞇ man oꝩına ꝼlockr ꝩaʀ ſcolo her ı herbuðunom ſpenna alexanꝺrumkonungſıgraðan barꝺaga lauſꞇþvıaꞇ ſua nalegrſem herr ꝺarí konungſ er oſſþa ꝼeʀ nu eckı ſeínnı lecnıngo komeꞇ ꝩıð ſoꞇꞇ mınaEða mono þeır berkıa ſcolo yꝼer ꝩaro herꝼange rıꝺꝺarar ꝺaríen alexanꝺerman uꞇlagr ok ꝺyrðar lauſſ ꝩera ꝼleꞇꞇraſꞇaðꝛ a bera ıoꝛð oꝩına ſınnaNeıſeger hannallꞇ man auðroꝩıſ ꝩerðaꝻreıſꞇe lcnarner ꝼyrſꞇeꝼ þeır mege mer nockoꝛa boꞇ ꝩınnaoc ꝩıꞇe þeır þaꞇaꞇ meıʀ leıꞇa ec ꝼyr lęcnıngına ꞇómſꞇunꝺar ꞇıl aꞇ berıaz ꝩıð ꝺarıumkonunghellꝺꝛ en aꞇ len-gıa lıꝼ mıꞇꞇOc ꝩıſꞇ þıcke mer barꝺaga ꝼreſꞇın ꝩerreen ſıucleıkr ſaer ec heꝼıþvıaꞇþoꞇꞇ ec ſıa ſıukr ok ec mega eckı annaꞇ gera æn ſyna mec ꝼıre mınne ꝼylkıngoþa mono þegar oꝩıner ꝩarer ꝼlyıaen mıner menn ꝼloꞇꞇann rekaSlıc akeꝼð konungſenſ ok raſannꝺe barꝺaga ꝼyſꞇ aꝼlar lıðeno mıkelſ oꞇꞇaaꞇ ſcıoꞇar aꞇ gerðır lęcnanna monꝺe ſóꞇꞇ hanſ aukaPhılıppuſ konungr ꝼaðer alexanꝺrıhaꝼðe ꝼengıꞇ honom lęcne þanner oc héꞇ phılıppuſþeſſe enn ſame maðꝛ ꝩar ꝩıðꝛ ſꞇaꝺꝺꝛ røðo konungſenſok heꞇ þvıaꞇ hann monꝺe ꝼa goꝛꞇ hann heılan a þrıggıa naꞇꞇa ꝼreſꞇeeꝼ hann ꝩıllꝺe a kyrðom haꝼazOc þoꞇꞇ konunge þøꞇꞇe long heılſu bıð ok barꝺaga ꝼreſꞇþa ꝺꝩelz hann þar þo ı borgene ꞇharſoſꝩa ſem lęcner beıꝺꝺeþeſſe ſꞇunꝺo kemr ꞇıl konungſ breꝼer parmenıo ſenꝺer honomþaꞇ ſꞇoð a breꝩınoaꞇ ꝺarıuſkonungr heꝼðe heıꞇıð Phılıppo mıclo ꝼe ok ſyſꞇoꝛ ſınne meðaꞇ hann ſcyllꝺe ſvıka alexanꝺrumı ꝺryckNu kom ęnn þrıðe ꝺagr ꝼra þvıer konungr haꝼðe ſóꞇꞇına ꞇekeꞇok þa ꝼører phılıppuſ honom heılſo ꝺryck þanner hann haꝼðe bueꞇkonungr ꞇruır nu lęcnınom ılla ꝼyrer þaꞇer a brøꝼıno ſꞇoðok ı þvıer hann ꞇekr ꝩıð ꝺryc-kınomþa ꝼør hann ı henꝺꝛ honom þaꞇ ſama breꝼbıðꝛ hann vpp leſaok meðan phılıppuſ leſſ yꝩer breꝩıꞇþa hyɢr konungr aꞇ ꝩanꝺlegaeꝼ honom bregðe nockoꞇ ꝩıðok eıgı ꝼør hann þaꞇ ſéꞇOc þegar er hann heꝼer yꝩer leſeꞇþa męler hann ꞇıl konungſ lęıannꝺeMınn heʀaſeger hannbyrg uꞇe hrøzlona ok ger þek ka-ꞇanlaꞇ ęðarnar ꞇaka ſꞇyrk aꝼ heılſo ꝺryck þeſſomer ec geꝼ þer aꝼ heılom hugEn gıar-na ꝩıllꝺe ſaer mek heꝼer ı rog boꝛeꞇaꞇ þeſſe ſoꞇꞇ aꞇ gerða lauſ heꝼðe þek ꞇıl ꞇıl bana leíꞇꞇOc aꞇ ꝩıſo er annaꞇ hꝩarꞇaꞇ hann auꝼunꝺaðe mına kunnaſꞇueða ꝼyr munðe þer lıꝼſenſ konungrok þaꞇ hyɢ ec ſannaraer ſıðr ſcyllꝺeOc ꝩıſꞇ ſyner ſa ſec ıllꝩılıaðan ok ſvıkanna ſekıaner hann ſannar þeım a henꝺꝛ ſvıkener ſycƞn erEn ſva gerır opꞇ ꝩanꝺꝛ maðraꞇ hann bregðꝛ þvı oðromer hann ꝩeıꞇ a ſıalꝼan ſecok aꝼ ſlıco ſva ꝩerðꝛ reꞇꞇlaꞇr maðr opꞇlega ꝼyr ꝺømðꝛ aꝼ lıugꝼroðre hırðen ſa leyſꞇr er ſacbıꞇenn erSıðan er phılıppuſ haꝼðe ſannlega ꝼıre ſec ſvaraꞇþa bıðꝛ hann konung uhrøꝺꝺan ꝺrekkaok hann gerır ſvaEpꞇer ꞇekenn ꝺryk ꝼør konungr heılſu ſına ok ſlıkan ſꞇyrc aꝼlſ ok hugarſem hann haꝼðe ꝼyʀ haꝼꞇoꝼðengıarner reƞna nu a halſ phılıppo lęcne hveʀ aꞇ oðrum ok þacka honom heılſu konungſenſkalla hann nu ꝩerıꞇ haꝼa ꝼoðoꝛ ꝼoſꞇr ıarðar ſınnar ok gezlo mannnnan ꝺag epꞇer ſꞇıgr konungr a heſꞇ ſınnrıðꝛ um allar herbuðır oc ſyner ſec heılanſcecr oꝛ lıðıno alla ęðro þaer goꝛz haꝼðe aꝼ ſíukleık hanſok ſꞇyrkır herenn með blıðu yꝼerbragðe ſıalꝼſ ſınſ ok ꝼogrom ꝼoꝛꞇalomSıðan er herr alexanꝺrı enar naleg-ſꞇu borgırok hann ſıalꝼr haꝼðe ꝼoꝛnað guðonom ſlıcꞇſem hann heꞇ ꞇıl heılſo ſerþa ꝼeʀ hann ꞇıl þeırrar borgarer ıxon heıꞇerþar kemr parmenıo ımoꞇ konungehann haꝼðe unnıꞇ þeſſa borg ok ſꞇøcꞇ ıbroꞇꞇ borgar-lyðnomæn bueꞇ þar ꝼıre konungeJ þeſſom ſꞇað heꝼır alexanꝺerkonungr hırðſꞇeꝼnoꝛok leıꞇar raðſ ꝩıð hauꝼðen-gıahvarꞇ þaðan ſcal bıða þeſſer ꝺarıuſkemr með her ſıƞneða ſcal eƞn ſꞇeꝼna ꝼram lengra ꞇıl móꞇz ꝩıð hannꝻra þvı er ſagꞇaꞇ parmenıo geꝼr konunge þaꞇ raðaꞇ hann ſcyle ꝼram hallꝺa lıðıno ı ꝼıalla kloꝼa nockoꝛn þarſem ꝺarıuſkonungr ꝩar aꞇ komenn oðrom megın með her ſınnSeger parmenıo ſvaaꞇ ı þrongva ꝺal þeım mono ıaꝼnmıkıl ꝩera ꝩerða brıoſꞇ a ꝼylkıngom konungannaþoꞇꞇ ꝺarıuſhaꝼe lıð mıclo meíraok þeꞇꞇa rað ꝩerðꝛ ꞇekeꞇ vm ſıðır með ꝩıllꝺ allra hoꝼðengıa en aꞇkꝩøðe konungſÞaꞇ gerız ꞇıl ꞇıðenꝺameðan ꝺarıuſkonungr ꝺꝩelſ ı þeſſe borger ꝼyʀ ꝩar neꝼnꝺaꞇ ſa maðꝛ er boꝛenn ı rog ꝩıð hanner ſıſeneſ héꞇhann haꝼðe ꝩerıꞇ harðla køʀ konungeen nu ꝩar honom þaꞇ kenꞇaꞇ hann heꝼðe ꞇekeꞇ ꝼe ꞇıl aꝼ ꝺarıokonunge aꞇ ſvıkıa alexanꝺrumEn þaꞇ ꝩar ꞇıl þeſſ haꝼꞇaꞇ hann leynꝺı brevı nockoꝛoþvı er honom haꝼðe ſenꞇ eınn aꝼ rıꝺꝺoꝛom ꝺarí konungſok ꝼyr þa ſǫk ꝩar hann ꝺrepınn aꞇ ꝩıꞇanꝺa konunge ꝼyr logna ſoc aꞇ þvıſem ꝼleſꞇır ęꞇloðoNu er aꞇ ſegıa ꝼra ꝺarıokonungeaꞇ þaer hann er komınn ꝼram aꞇ þrongva ꝺal þeımer ꝼyʀ ꝩar geꞇıðmeð allan herkemr ımoꞇ honom með mıcla rıꝺꝺara ſꝩeıꞇ gerzcr maðꝛ eınnſa er ꞇımoꝺeſ heꞇhann haꝼðe ꝩoꝛðeꞇ lanꝺꝼloꞇꞇe aꝼ grıcklanꝺeþeſſe maðr byðꝛ arıokonunge lıð ſıꞇꞇok hann þıggr þaꞇhann geꝼr honom ok þaꞇ raðaꞇ hann ſcyle apꞇr ſnua her ſınom ꞇıl ꝩalla nockoʀa ſleꞇra oc berıaz hellꝺr þar ꝩıð alexanꝺrumer hann mege ꝩıð koma ollu lıðe ſınoEn eꝼ konunge þycke ſꝩıꝩırðlecꞇ apꞇr aꞇ ſnua ok ſynız herınomſem þaꞇ mone ıllꞇ heıll aꞇ hopa þegar á hølþa bıðꝛ ꞇímaꝺeſaꞇ hann laꞇe broꞇꞇ ꝼara ꝼıárluꞇ ſınn ꝼleſꞇan allan ok þar með oꝼørꞇ lıðkonoꝛ ok boꝛƞnꝼae þar ſva lıð meðaꞇ þaꞇ ꝼolk mege vhreꞇꞇ vm ſek ꝩeraOc eꝼ ſva ılla ꝩerðrſegır ꞇímoꝺeſaꞇ hamıngıa ꝩıll alexanꝺrobeꞇr en oſſ í enom ꝼyrſꞇa bar-ꝺagaþa ſynız mer ꝩennaaꞇ ꝼıarluꞇr ꝩáʀ ſe hırðr ok lıðeꞇ ſparız ſumꞇ ꞇıl þeſſ aꞇ reꞇꞇa þann bacſleꞇꞇeꝼ ꝩer ꝼam nockoꝛnnlaꞇe guðen oſſ engan ꝼaMıkıꞇ urað aꞇ geꝼa í eınom barꝺaga allꞇ ſenn í ꝩallꝺ hamıngıonnar þaꞇer ꝩıð lıggrþeꞇꞇa ꝩar nyꞇſamlecꞇ raðer hann gaꝼ konungeen þo ſynꝺız auðroꝩıſ hoꝼðengıom þeırra ſerkıannaok þeſſ ꝼyſa þeır arıumkonungaꞇ hann laꞇe ꝺrepa ꞇímo-ꝺem ok ſꝩeıꞇ hanſ allakꝩeðaz þaꞇ ęꞇlaaꞇ þvı haꝼe ꞇímoꝺeſ þeꞇꞇa rað geꝼıꞇaꞇ hann monꝺe ſer ęꞇla ꝼıarluꞇenn allaneꝼ ꝺarıuſyrðe ſıgraðꝛhlaupa ſıðan apꞇr með ꝼeno ı grıckıa konungſ herok kaupa ſıc ſva í ꝼrıð ꝩıð alexanꝺrumarıuſ konungr hlyðer ecke a þeſſar ꝼoꝛꞇaloꝛþvıaꞇ hann ꝩar mıllꝺr maðr oc goðgıarnnlęꞇr ſer allꞇ rǫg ıllꞇ þıckıaen ſꝩarar ſva þeırra ręðomVerðe þaꞇ eıgeſeger hannaꞇ ec laꞇa ꝺrepa þa menner mer haꝼa goꝛz hanꝺgengnerok geꝼıꞇ ſek í mıꞇꞇ ꝩallꝺſcyle konungr laꞇa ſlıca vhęꝼo ꝩınnaNeıſeger hannllꝺrege ſcal ſva lıoꞇ ꝼręgð ꝼa ſaurgað elle mınaSıðan þackar konungr ꞇímoꝺı ſynn-ꝺan goðꝩılıaEn ſvıꝩırðlecꞇ ſynız honom apꞇr aꞇ ſnua lıðınoþycker ſvaſem marger mono kalla ꝼloꞇꞇaok nu langar hann mıoc ꞇılaꞇ barꝺagenn ſcyle ꞇakaz ſem ꝼyrſꞇok ı ꝺal þeımer ꝼyʀ ꝩar geꞇeðEn þaꞇ rað ꞇekr hann aꝼ þeımer ꞇımoꝺeſ haꝼðe geꝼıꞇ honomaꞇ hann lęꞇr broꞇꞇ ꝼlyꞇıa meſꞇan þoꝛa ꝼıarınſ ꞇıl borgar þeırrarer ꝺamaſcuſ heıꞇerok ꝼeʀ þar með mıkıꞇ lıðEn hann lęꞇr ꝺroꞇnıngına ok moðoꝛ ſına ok ſon ſınn vııꝩeꞇra gamlan bıða ı herbuðvm þeſſer aꞇ henꝺe kemrꝩıll ı þvı hallꝺa ꝩenıo enna ꝼyʀe konungaEnn neſꞇa ꝺag ꝼıre þanner ꝺarıuſkonungrꝩıſſeaꞇ barꝺagenn monꝺe ꞇakaz ágengr hann vpp a hol eınn lıꞇınner ꝩar ímıllom herbuðannaollenn ꝩar allr groenn vꞇan aꝼ ılmanꝺe grøſomJ ovanꝩerðom holmınom ſꞇoð eıꞇꞇ ꝼagrꞇ ꞇreþaꞇ er lauruſ heıꞇernnan ꝩeg vꞇ ıꝼra ꝼellr ęín mıkılaꞇ anne ꝼram ganga ꞇveım megın ꝩallgroner backarꞇıl þeſſa ſꞇaðar lęꞇr ꝺarıuſkonungr blaſa ollom her ſınomkallar ſıðan hauꝼðengıa ꞇıl ſın ok ſcıpar ꞇılhvar hveʀ þeırra ſcal í ꝼylkıngo ꝩera með ſınar ſꝩeıꞇer þaer barꝺagenn ꞇeczok er hann heꝼer þvı ſcıpaꞇſem honom lıkarþa líꞇr hann yꝼer lıðeꞇer ſaꞇ a ꝩollonom vꞇ íꝼra hogenomarıuſ konungr ꝩar enn ꞇıgulegſꞇe maðr ok aꝼ þvı eno goða yꝼer bragðeer hann haꝼðemonꝺe hveʀ ꝺuganꝺe maðr í herınom þıckıaz ſcyllꝺr ꞇıl aꞇ ꝩeıꞇa honom ſlıcꞇer męꞇꞇeþoꞇꞇ hann þegðe ſıalꝼrSıðan ꞇalar hann ꝼyrer lıðeno ok heꝼr ſva mal ſıꞇꞇer er nu þaꞇ lıð ſam-an komeꞇer ec ꝩeíꞇ ıaꝼnan ſıgr ſællꞇ ꝩereꞇ haꝼaok er þaꞇ eıgı unꝺarlecꞇ ꝼıre þvıaꞇ þer ſerkerner eroð oc arꝩar guðannaomner ꝼra belo konungeer ꝼyrſꞇ heꝼer aꝼ ꝩarom ꝼrnꝺom ꝩerıꞇ haꝼðr í goða ꞇauloVerıꞇ orugger ok uſcelꝼer ı hıoꝛꞇonomgeꝼıꞇ eckı rum hręzlonnıeıgı er ſem þer moneꞇ ꝩıð oꝼreꝼle eıgaReꝼſıng ma þaꞇ kalla en eıgı barꝺagaer konungr hegner þręla ſınaþa er ſec gera ſva ꝺıarꝼaaꞇ þeır ꞇaka ꝩapn honom ímoꞇeþeſſı enn ſcacboꝛnı ſveınn alexanꝺerer ꝩer hyggıomaꞇ ſe ſon enſ oꝺyggva nepꞇanabıheꝼer laꞇeꞇ geꝼa ſer konungſ naꝼn ok hyɢr nu þaꞇþar ſem hann er í broꝺꝺe lıꝼſ ſınſaꞇ eckı mone vıð honom ſꞇanꝺaraſar hann án raðegeꝼr eckı gaumhvaꞇ ꝼyrer erꝩıll hellꝺꝛþoꞇꞇ hann ꝩıꞇe ꝩıſan bana ſınnberıaz en lıꝼa ꝩıð uſıgrEn þegar heꝼer honom nv nockoꞇ øðroꝩıſ ꞇekızen hann hugðeþvıaꞇ ꝼıre ꝩarom mǫnnum heꝼer hann laꞇıð mıkınn ꝼıolða ſınna rıꝺꝺeraoc aꝼ þvı grunar mekaꞇ hann ꞇreyſꞇez ſer mıðꝛ en varMıkıl ſcommaꞇ ꝼaer þręlar ok ꝼaꞇękırþeır er eckı beín haꝼa í henꝺeſcolo þoꝛa ímoꞇ aꞇ rıſa hoꝼðengıom þeımer ꝼyrer eıgu aꞇ raða meſꞇum hluꞇa gullz þeſſer í heımınom erVıꞇa ꝩıllꝺa echvaðan alexanꝺerꞇekr þa ꝺulaꞇ hann mone nıoꞇa mega þeſſ rıkeſer ſa enn ageꞇe konungr cıruſ heꝼer aꞇꞇer ſıgr ꝼekhvar ſem hann barðız í heımınomEn þoꞇꞇ hann ſe ꝺauðꝛþa rıker hann enn ꝼyre meker í hanſ ſꞇað em k komennok aꞇ mér lıꝩanꝺa lıꝩer enn hanſ hamıngıaller menn ꝩıꞇo þaꞇaꞇ ꝩer ſerkerner erom ꝼra rıſom komnerþvıaꞇ ꝩer ꝼınnom ęꞇꞇar ꞇal ꝩarꞇ ꞇıl þeırra rıꞇað í annalumen ꝩer megom á ſꞇoꝛ-ꝩırkıom þeımer epꞇer þa lıꝼaſıa hvılıcer þeır haꝼa ꝩereꞇBękr ꝩarar ꝩaꞇꞇaaꞇ þeır borðoz ꝩıð goðen ſıalꝼÞeır gerðo ſꞇopolenn babelhoꝼðo ꞇıgl ꝼyrı grıoꞇ en bıc ꝼıre límVarer ꝼoꝛellrar haꝩa ok epꞇer leípꞇ þa ena mıclo babıloner naꝼn ꞇok aꝼ ꞇungna ſcıpꞇeeıler ſvanu með þvıaꞇ þer ſeꞇ komner ꝼra ſlıcom aꝼrekſ mǫnnumkallıꞇ apꞇr ꞇıl yðar þeırra ſꞇyrkꝩerıꞇ karlmannlıga ꝼoðoꝛleıꝼð yðꝛagꞇıð ꝩanꝺlıga ſęmðar ok ꝼręgðarlaꞇıð eıgı ꝼaꞇękıan ok uꞇlenꝺan ſıgrꝩegara ꞇroða ıoꝛð ok aꝼrekſ ꝩerc ꝼeðra vaʀaEn eꝼ ſva ſcamſamlega ꝩerðꝛaꞇ ſa enn oꝺyggve ꝼlokr vꝩına ꝩarra kome nockorom a ꝼloꞇꞇaþoꞇꞇ þer ꝩılıð eıgı ꝼyr mer berıaz eða ꝼyr eıgnom ok oðolom eða na-gronnom yðromſnuıꞇ þo apꞇr ꞇıl barꝺaganſ ꝼyr ſacer kꝩenna yðaʀa ok barnaþvıaꞇ ꝼolk mono ꝼıannꝺmenn ꝩarer ſpeƞna í herbuðonomeꝼ þer ꝩılıð eıgı ꝩerıaok gera ſer aꞇ herꝼangıEn eıgı hręðomz ec aꞇ ꞇꝩoꝛoaꞇ ſꝩa ꝩerðeþvıaꞇ ſva heꝼer mek ꝺreymꞇſem ꝩer monem ſıgr ꝼáEc þoꞇꞇomz ſıa í ſveꝼ-nınomaꞇ lanꝺꞇıollꝺ grıckıa logoðoOc ec ſa alexanꝺrumklęꝺꝺan pellzklęðom epꞇer þeım ſıðſem er í babıloneok í borgena ꝩar hann komıƞn ok leıꝺꝺr hanꝺꞇekenn ꝼıre mekþvı neſꞇ þoꞇꞇe mer hann hverꝼaEn ꞇıl hverſ ꝺꝩel ec mek í ſlıkrı røðoſver ec þeſſ ꝼıre ſolenaer vpp renn ı ꝩaro rıkıaꞇ hverſem a ꝼlóꞇꞇa ſnyrſcal mınn ꝼıanꝺmaðr ꝩeraOc er konungr haꝼðe ſva ꞇalaðþa kemr laupanꝺe níoſnar maðr eınn með þeım ꞇıðenꝺomaꞇ alexanꝺerhaꝼe ſnueꞇ á ꝼlóꞇꞇaok þoꝛað eıgı aꞇ bıða þeſſer ꝺarıuſkęmı með her ſınnſeger hann haꝼa laupeꞇ á ꝼıoll ok ſcoga ok ſꞇeꝼnꞇ ſva uꞇ ꞇıl haꝼſ eꞇ bęínſꞇakonungr ꞇruır þvıer þeſſe ſcręꝼa ſeger í ꝩıl honom ok ꝩerðr harðla glaðr ꝩıðeggıar nuaꞇ epꞇer ſcyle hallꝺa ſem harðaſꞇOc heʀenn allr ſꞇeꝼner þegar yꝩer naer ꝼell ſcamꞇ ꝼra herbuðonomſem ꝼyʀ ꝩar ſagꞇꝩanꝺa þeır nu lıꞇꞇ leıðnaꝺreıꝼız lıðıꞇ míocþvıaꞇ hveʀ ſꞇeꝼner þaꞇer gegnſꞇ þoꞇꞇeaꞇ ſem ꝼyrſꞇ męꞇꞇe komaz ꝼıre þa grıckına ok ſnua þeım apꞇrverꞇ raſar þu eƞn ꝼeíglıge ꝼıolðeſeger meıſꞇare galꞇeruſer ꝩerſaꞇ heꝼer ſogo þeſſaok ſnyr ſva røðo ſınnı ꞇıl þeırra ſerkıannavarꞇ eꞇlıꞇ þeraꞇ alexanꝺer mone ꝼlyıaſa maðrer ꝼloꞇꞇann hyggr hꝩerıom leſꞇe lıoꞇaraen hręðez þaꞇ eıꞇꞇaꞇ þer moneꞇ ꝼlyıaok eꝼ haƞn ſcyllꝺe kıoſahvarꞇ hann ꝩıllꝺe hellꝺr ꝼlyıa ok haꝼa ſıgreða ꝩerıaz óꝛ ſꞇað ok ꝩera ſıgraðꝛ aꝼ ꝼloꞇꞇa mǫnnumꝩere ſa eınn ꝼyr henꝺe aꞇ ꞇaka þann koſꞇ anann hvarnnmeıre ꝩánaꞇ hann eꝩaðız ıhvarꞇ honom þøꞇꞇe mıðꝛ ꞇıl ſęmðarNu er apꞇr aꞇ hꝩerꝩa ꞇıl ſogonnar ſıalꝼrarok ꝼra þvı aꞇ ſegıaaꞇ heʀ ꝺarııkonungſſøkır harꞇ ꝼram ꞇıl borgarennar ıxonOc nu ꝩerða ꝩarðhallz menn alexanꝺrıꝩarer ꝩıð hermennþvıaꞇ þeır mega ſıa lıomann aꝼ gulle ok gımſꞇeınomer lıðeꞇ haꝼðe boꝛeꞇ a ſek ok ꝩapn ſíneyra þeır oc ꝩapna brakeꞇok þeckıa ıoreykınaer ſva ꝩáru mıclır aꞇ longom ꝼal ſolenaOc eıƞn ꝩarðhallz maðꝛſa er ꝼek ſeꞇ herınn aꝼ holı nockorom háꝩumheꝼer þegar á raſ ꞇıl borgar-ennarok ſeger grıckıomaꞇ ꝺarıuſkonungr er nu okomınn aꞇ eínſ með ſva mıkınn herſem engı maðꝛ man ꝼyʀ þvılıkan haꝼa ſeꞇlexanꝺer konungr ꞇruır þeſſo ꞇrauꞇꞇþvıaꞇ hann angrar eckı annaꞇ en ꝼreſꞇ barꝺa-ganſOc þegar er hann ꝩeíꞇ ꞇıl ꝩíſaꞇ herſagan man ſonn ꝩerakallar hann haꞇꞇ ok mølır ſvaVapnꝩapngrıckırOc ꝼyrſꞇ ꝩerðꝛ hann ſıalꝼr bueƞn aꝼ ſꞇaðnom ok hleyper ímoꞇe ſerkıomok hıal-maꞇ ok brynıaꞇ rıꝺꝺara lıðſva hvaꞇ ſem bueꞇ ꝩerðrSꝩa raſar ſollꞇenn ꝩargr ꞇıl braðarennarþa er hann ꝼðır á ſer hvelpa ſınaþeır yla þegarer þeır mıſſa mıolkr óꝛ þurrom ſpenomYlıng þeırra ok ꝺreyrgıarnn ſullꞇr keyrer ꝩargenn vm ſıðır í buꝼıar haga aꞇ leıꞇa ſer maꞇꝼangaSmala ſꝩeınnıƞn leyſır þegar hunꝺa ſınaer hann ſer ꝩargınnen hann ſꞇeꝼner aꞇ ꝼeno eıgı aꞇ ſıðꝛſmaleƞn ꝩeíꞇ eıgıhverꞇ hann ſcal unꝺan hallꝺaþıckerſem ꝩargr mone ꝼıre ꝩerahverꞇ ſem hann ſnyrmeð þeſſom hęꞇꞇe geyſız alexanꝺerímoꞇ oꝩınom ſınom þeımer þvı ꞇruðoaꞇ hann monꝺe ꝼlyıꞇ haꝩaOc þegarer ſerkır ſıa herın ꝼara ímoꞇı ſerþa ꝩıꞇa þeır⸌hvaꞇ⸍ hręꝺꝺrıƞn erſynꝺız þeım nu eıgıſem þeır hoꝼðo ęꞇlaꞇaꞇ alexanꝺerſnørı bakı ꝩıðNv ſunꝺraz mıoc ꝼylkıngar ꝺarııkonungſaꝼ akallı ok þyſ þeımer ꝩarð þaer ſaman ꝺro lıðeꞇMargar ꞇungoꝛ gengo ok í herınomok ꝩarð aꝼ þvı ſeínꞇ aꞇ gera rað ꝼıre ſva mıclom múgꝩar oc ꝼleſꞇ allꞇ lıðeꞇ beꞇr bueꞇ ꞇıl raſar en barꝺagaarıuſkonungr ꝼr nu þo ſcıpaꞇ her ſınom í ꝼylkıngar í aƞnaꞇ ſıƞnhann gerır nu þaꞇ raðaꞇ þegarer herr hanſ kømı ꝼram óꝛ ꝺalnom þannocſem rúmlenꞇ ꝩarſcyle gerða uꞇan um ꝼylkıngar grıckıa með múgınom ſvaaꞇ þeır męꞇ-ꞇe engan ꝩeg unꝺan komazþeꞇꞇa rað heꝼðe ꝺarıonyꞇſamlecꞇ ꝩerıꞇeꝼ ꝼramgengꞇ yrðeEn hamın-gıanſu er hverıo raðe er rıkaregek ímoꞇeþvı aꞇ alexanꝺerkom ímoꞇ honom ꝼram ı ꝺalnom þarer ſua ꝩar þrønglenꞇaꞇ ıaꝼnmıkıl urðv ꝩera brıoſꞇ á ꝼylkıngonomBarꝺage þeſſı ꞇocz ı heraðe þvıer cılícía heıꞇerſcamꞇ ꝼra ıxon þeırre boꝛger ꝼyʀ ꝩar neꝼnꝺok ı ꝺal eınom þrongomſem nu heꝼer ſagꞇ ꝩerıꞇNu er ꝼra þvı aꞇ ſegıaaꞇ alexanꝺerꝼylkır lıðe ſınoꝼoꞇgaungo lıð ſcıpar hann í ꝼylkıngar broꝺꝺeƞnEn ꝼyrer eƞn høgra ꝼylkıngar armſeꞇr hann þaƞn herꞇogaer nıchanoꝛ heꞇhann ꝩar ſon parmenıonıſok með honom þa hauꝼðengıaer ſva heıꞇaꞇholomeuſ ok mıncꞇaſperꝺıcaſ ok cenoſclıꞇuſ ok meleagerhverr þeſſa ꝩar herꞇogı yꝩer ſıno lıðeEƞn ꝩınſꞇra ꝼylkıngar arm ſcal ꝩerıa parmenıo ſa maðrer eıƞn ꝩar ꝼrøknaſꞇr aꝼ grıckıomok með honom craꞇeruſ ok nꞇıgonuſ ok phıloꞇaſ ſon parmenıonıſ annaʀer ner ꝩar bezꞇ ꝩıgr ı herınomꝻramme ꝼırer ollom merkıom ꝩar eıƞn ungr maðr a heſꞇe þeımer bucıꝼal heıꞇereckı ꝺęllıgr bleyðı mǫnnum unꝺer brún aꞇ lıꞇaþaꞇ ꝩar ſıalꝼr alexanꝺer maceꝺoeſꞇr honom ꝩar ıaꝼnan ſa maðrer epheſꞇıo heꞇ ꞇrunaðar maðr hanſ eınnıaꝼnn konunge aꞇ allꝺre ok klercꝺomeen ꝼrıðare ſynomOc ⸌nu⸍ rıðr konungrſıðan er hann heꝩer ſva ſcıpað lıðınoꝼramme ꝼyrer ꝼylkıngombıꞇr herꞇogana berıaz hrauſꞇlegamęler blıðlega ꞇıl ꝩına ſınnaveſſır ſlıóꝩaen bryner hvgrackaNu ſemr hann ok þrongr ſaman ı annaꞇ ſınn ꝺreıꝼðar ꝼylkıngarþręlom heıꞇr hann ꝼrelſıen gnoglego gulle ꝼelauſom ok ꝼegıoꝛnomeꝼ þeır ꝩılıa ꝩaſclıga ⸍berıaz⸌ſumom benꝺer hann með ſpıoꞇſcapꞇe ſınoaꞇ ſcıoꞇara gangeMeð ſlıkom ſva ꝼoꝛꞇolom rıðꝛ hann um herınnok þar með eggıar hann bogmennaꞇ þeır benꝺı boga ſına þegarer ſerkır koma í ſcoꞇ-ꝼęrıbıðr hann ok þaer með ſlongoꝛ ꝼaraaꞇ þeır laꞇe oc ecke ſęín aꞇ ſerBner hann ocaꞇ þegarer ı hoggꝼrı ma komaſcyle þeır ulaꞇlega bryꞇıa með øxom ok ſꝩerðomEn meðan heʀenn ꝺvelz ok grıcker bıða með ꝼylcðo lıðeþeſſer ꝺarıuſkmıþa ꞇalar alexanꝺer ſꝩa ꝼıre lıðenoeyreð ér enır ꝼręcno ꝺrengerer komner eroð ꝼra barꝺaga guðeno ſıalꝩoer marſ heıꞇerok þérer ſva haꝩeð ꝼramız í moꝛgom ſꞇoꝛꝩırkıomaꞇ allr heımr gırnız aꞇ haꝼa yðꝛ ſer ꞇıl lavarðaNu er ſa ꝺagr komenner ꝩer hoꝼom ýſkꞇaꞇ koma ſkyllꝺeþeſſom ꝺege ꝩıll hamıngıan geꝼa þann ſıgrer hon heꝩer oſſ opꞇ heıꞇeðÞeƞna ſıgr benꝺe hon þegar ꝼırer í evropaþa er þer bruꞇuð ꞇhebaſ alla ꞇıl ıarðarok ꝺrapoꞇ allan borgar lyðennen ꞇmðoꞇ aꞇhenaſ með ogn eınne ſamaner megoð ér nu ſıa ꝼyrer yðꝛ úꝩıglıgan herok kvenſlegar ꝼylkıngarer allar þıckıa ſcına aꝼ gulle ok gımſꞇeınomEn þaꞇ ſama glyſer þeır haꝼa þar a ſek borıꞇſyner oſſaꞇ ꝩer megom hellꝺꝛ ꝩenꞇa þaðan herꝼangſ en haſcaþvıaꞇ með ꝩapnom ſcal ſıgr ꝩegaen blauꞇer menn ok bılıꝩe ꝩaner kuƞna ecke aƞnaꞇ en ognaręð-az þeır ſverð ok ſarok lıꞇꞇ mono ꝩapn yðoꝛ haꝼa rauꝼaꞇ ıƞnyꝼle þeırraok lıꞇlo bloðe mono þeır uꞇ haꝼa hellꞇaðꝛ en þeır mono ꝼlyıaþa mon ec reynahveſſo mıoc þer hırðeꞇ um meker ec ſe ſlío ſverð broꞇen en hlıꝩar kloꝼnar aꝼ ſꞇoꝛom hoggomonꝺ hauggvanꝺa man ꝩılıa ſynaok ſverð man ſannaſem reıꞇꞇ erhveſſv mıoc yðꝛ kemr alexanꝺerí hugSıgreð nu þaer þegar ervſem ſıgraðer ſeꝩıꞇıð aꞇ ſıalꝼſ ſınſ ꝼıanꝺmaðr er ſaer hann reıðır ſlıolega ſverð aꞇ úꝩın ſı-nomok ſcemma ꝩıll ſa ſıꞇꞇ lıꝼer hann lenger lıꝼ úꝩınar ſínſok engı er þaꞇ mıllꝺe aꞇ þyrma moꞇ-ſꞇoðomǫnnum ſınom í barꝺagaþung er ſu honꝺ ſıalꝼre ſer ok macleg aꝼhogſer hon ꝩegr ſpar-legaſlenſcapar ꝼuller meƞn þoꝛa aꞇ hlaupa í ꝺauðann þaer þeır ꞇaka aꞇ ꝼalmaen þoꝛa eıgı aꞇ ꝩerıa ſekok ꝼoꝛðaz ſva ꝺauðannLaꞇeꞇ yðꝛ nu ı hug komahveſſv moꝛg rangynꝺe eða marga barꝺaga ok ſꞇóꝛ mann ꝺráp grıcker haꝼa þolaꞇ hauꝼðengıom óꝛ aſıaĘꞇlıꞇ er þoꝛꝼ ꝩınnaaꞇ ꝼrǿnꝺꝛ eıner gıallꝺe þeſſer ꝼeðr gerðoeıgı er ꝼullheꝼnꞇþoꞇꞇ þeſſı múgr ſe allr nıðꝛ ꝺrepıƞner þér ſeꞇ her ꝼyrer yðꝛllꞇ aſıa ſcal gıallꝺa þeırra herꝩırkıaer goꝛ haꝩa ꝩereꞇ í europaMeꝺıa ſcal gıallꝺa með ꝺarıokonunge þeſſ hernaðarer xerxeſ konungr heꝼer goꝛꞇ í grıcklanꝺeBerıð nu þa ꝼram merkın þar epꞇerſem ec ſcal ꝼyrer ꝼaraok ryðıꞇ með ſverðonom goꞇoꝛ ígognom ꝼylkın-gar þeırraBarꝺaganſ ꝩıl ec luꞇꞇakare ꝩera með yðꝛen herꝼangſenſ eıgıþvı ſcoloð ér með yðꝛ ſcıpꞇaꞇ ꝼullo ꝩınnz mer ageꞇıð eıꞇꞇ ſamanꝼıarenſ aƞn yðꝛ en mer ꝼręgðarennarSꝩa ꞇalar alexanꝺerok þegar epꞇer þaꞇ laupaz aꞇ ꝼylkıngarok þa lıoſꞇa ſerkır vpp herope mıclook ſva grıcker eꞇ ſamaþeyꞇa nu hvarerꞇveɢıo luðra ſına ok herhoꝛnſva aꞇ byll í ollom ꝼıollom þeımer í nanꝺ erollꝺregı haꝼðe ꝺvergmaleƞn ok veıꞇꞇ hlıoðonom ꝼleírı annſvør en nuꝻra þvı er nu aꞇ ſegıaaꞇ her ꝩerðr koſꞇr aꞇ ſıaſem ęꞇla mamoꝛg ok agęꞇleg ꝩapnen þo baro ęín aꝼ ollom ǫðrumen þaꞇ ꝩoro ꝩapn ꝺarııkonungſEıgı ꝩar ſparaꞇ gull ꝩıð þauen þo ꝩar mıclo meıra ꝩerꞇ vm hagleıꞇ þanner þar ꝩar áScıollꝺꝛ hanſ ꝩar ſıauꝼallꝺꝛ a þycꞇınaen lagðꝛ allr uꞇan með gulleþar ꝩáru ſcrıꝼa-ðer á ꝼrenꝺꝛ ok ꝼoꝛellrar ꝺarí konungſ ok ſꞇoꝛꝩırke þeırraRıſarnerer ꝼyrſꞇ gerðo ſꞇopolenn babel epꞇer noa ꝼloð a ꝩellı þeımer ſennáár heıꞇerok þar epꞇer ꞇungna ſcıpꞇeJ oðrom ſꞇað á ſcıllꝺınom ꝩar ſcrıꝼaðꝛ nabogoꝺonoſoꝛ konungr ok þaꞇer hann ꝼoꝛ ꞇıl ıoꝛſalaborgar með her ſınn ok ꝩann borgenabrauꞇ ꞇıl ıarðar ꞇemplum domını ok alla borgar veggegerðe herꞇekıƞn gyðınga lyðok haꝼðe ſeꝺechıam konunger hann haꝼðe blınꝺa laꞇeꞇheım með ſer ꞇıl babılonemþaꞇ ꝩar allꞇ ſcrıꝼaꞇ a ſcıllꝺınomer enom ꝼyrrom konungom haꝼðe ꝩel ꞇekızen þaꞇ ꝩar allꞇ laꞇeꞇ nıðre lıggıaer þeım haꝼðe ꞇıl ſvıꝩırðıngar goꝛzI þrıðıa ſꞇað ꝩar þaꞇ ſcrıpaꞇer balꞇaſar konungr ꝺrack oꝛ gullkerom þeımer nabogoꝺonoſoꝛ haꝼðe ꞇe-keꞇ óꝛ ꞇemplo ꝺomınıok honꝺın ſynꝺız rıꞇa á hallar ꝩeggınom þaꞇer engı ꝼek ſcılꞇ nema ꝺaníel ſpamaðrlıſꞇunne vꞇan vm þeſſar ſogoꝛ ꝩar ſaga enſ agꞇa konungſ cırıer ſıgraðe lıꝺıam ok kreſum konunger blecðr ꝩar aꝼ ſpaꝺome ſolar guðſþeſſe ſꞇoꝛꞇıðenꝺe ꝩáru þar oll á ſcrıꝩaꞇſem her er nu nockoꞇ breꝩaꞇ aꝼen þaꞇ ero ſꞇoꝛ ſꜹgoꝛeꝼ þør ero greıꝺꝺar uꞇ ígegnomEn þaꞇ er aꞇ ſegıa ꝼra ęꝩılocom cırı konungſ þeſſer hverꝩeꞇna er geꞇıð á bokomaꞇ ꝺroꞇnıng ęín⸌ſv⸍ er ꞇhamarıſ heꞇreıſ ímoꞇ honomok í þeırre ſokner hon haðe ꝩıð hannꝼell cıruſ konungrVm þaƞn aꞇburð ręðır ſva meıſꞇare galꞇeruſhohobleckı-leg er þeſſa heímſ hamıngıaok opꞇ ſynız þaꞇhveſſv ꝩollꞇ hon erCıruſ konungr ꝩar a ſınom ꝺogom ꝩıðlenzꞇr konungrok ſıgr ſęlſꞇrhanſ ꝼręgð haꝼðe ꝼareꞇ oꝼ allan heımok hvar ſem hann haꝼðe ꝩıð lenꞇvrðo aller ꝼıre honom aꞇ laꞇaEn ſva rıkr ok maꞇꞇugr ſem hann ꝩarþa ꝼek þo ęín kona ſıgraꞇ hannEıgı ſcyllꝺo ꝺauðleger mennſeger hann meıſꞇareƞnſꞇøraz aꝼ geꝼnom rıcꝺomeok ꝼyrlíꞇa ſer mıƞne mennEıgı ſcyllꝺo þeır ok ener ſıgrſølo ꝩera uþacnęmer ꝩıð eƞn hęſꞇa ſıgr ꝩegaraSa er geꝼa ma ſꞇyrk ok rıkı ſıgr ok auðeꝼeſa eƞn ſame ma þaꞇ allꞇ ıbroꞇꞇ ꞇaka þegarer hann ꝩıllNV er ꞇıl ſogonnar aꞇ ſnua ok ꝼra þvı aꞇ ſegıaaꞇ ꝩapna brakok breſꞇer aꝼ ſꞇoꝛom hoggom ſıgra luðragangſꝩa aꞇ heyrer ꞇrauꞇꞇ eða eıgıok ſva þyckꞇ ꝺrıꝩa nu ſpíoꞇ ok oꝛꝩar ok allz konar ſcoꞇ ꝩapnaꞇ ꝩarla ma ſıa ꝼyrer heıðan hımınkonungr ſıalꝼr alexanꝺer rıðꝛ ꝼyrſꞇ ꝼram ſva ſnarꞇ ꞇıl aꞇ ıaꝼna ſem ſꞇeıƞn aꝼ ꝩalſlngo ok þar aꞇer gvllagðer ſcıllꝺer ok hıalmar ſeꞇꞇer aꝼ ꝺyrom ſꞇeınom ſegıa ꞇılaꞇ hellꝺꝛ mono ꝼyrer ꝩera konungar ęn koꞇkarlarok þar ſꞇeꝼner hann aꞇer merkı ꝩar boꝛıꞇ ꝼıre ꝺarıokonungeþaꞇ ꝩar ꝼlugꝺreke gyllꞇr allrhann gapðe muƞneer ꝩınꝺꝛ bleſ ꝼraman í gıneꞇok ꝩar reðelegr aꞇ ſıaMeðan alexanꝺerkonungr leıꞇaz vmhverƞn hann ꝼıƞne maklegan ꞇıl aꞇ leggıa ꝼyrſꞇ ꝩıð ıoꝛðoþa rıðꝛ ímoꞇ honom hauꝼðenge ſaer areꞇhas heıꞇerhann ꝩar greıꝩe ıꝩer ſırıaleonſ merkı hek aꝼ hanſ ſpıoꞇſcapꞇeen hıalmr hanſ þoꞇꞇe loga aꝼ kar-bunculo þeımer í ꝩar ſeꞇꞇrreꞇhaſ leggr í ſcıollꝺ alexanꝺrı með ſpıoꞇe ſva ꝼaſꞇaꞇ ſpıoꞇſcapꞇıꞇ braſꞇ í ſunꝺrok nu leggr alexanꝺerímoꞇ í ſcıollꝺ areꞇhe ok ıgegnom ſcıollꝺınn ok þreꝼallꝺa brynıoſva aꞇ ſpıoz oꝺꝺrıƞn nemr í hıarꞇano ſꞇaðGrıkker lıoſꞇa þegar vpp ope mıclo ok kalla þeꞇꞇa ꝩerk mıkıƞn ſıgrok ſıgrꝩenlecꞇ heíller konungr ſıalꝼr heꝼer ſva røſclega ꝩakeꞇ ꝩíg ꝼyrſꞇr mannaEpꞇer þeƞna aꞇbvrð ꞇaka ſaman rıð⸌l⸍az mıoc ſveıꞇernarok nu rıða ꝼram þeır herꞇogarner clıꞇuſ ok ꞇholomeuſmenn hollzꞇe ꝩaſleger vnꝺer ꝩapnom aꞇ ſıaok ſva ꝼara þeır geyſꞇer ímoꞇe ſınom ꝼıanꝺmǫnnumſem ſollꞇeƞn leo moꞇe ſenom yxna ꝼlockeTholomeuſ rıðꝛ aꞇ þeım rıꝺꝺaraer kleocaſ heıꞇerok leggr ꞇıl hanſ í ꝩangaƞnen úꞇ vm aƞnanſva aꞇ þar ꝼlýꞇr heıleƞn ıbroꞇrınꝺꝛ honom ſva leıcnom ꝺauðom ꞇıl ıarðarClıꞇuſ rıðꝛ aꞇ þeım rıꝺꝺaraer arꝺophıluſ heíꞇerok leggr í ſcıollꝺ hanſ ſpıoꞇerꝺophıluſ leggr ok ímoꞇꞇ ı ſcıollꝺ clıꞇıſva leggıa þeır ꝼaſꞇaꞇ ı ſvnꝺꝛ breſꞇr ſpıoꞇeꞇ hvarꞇveɢıaEpꞇer þaꞇ ſcıpꞇaz þeır hoggom ꝩıðþar ꞇıl er vm ſıðer ꝼalla ꞇıl ıarðar heſꞇar þeırra ok ſıalꝩer þeır aꝼ mðe langrar ok ſnarprar ſocnarOc ſva lıggıa þeır rıðſem eıgı ſe lıꝼ með þeımEn er møðen ꞇok nockoꞇ aꝼ þeım aꞇ reƞnaþa kemz klıꞇuſ ꝼyʀe á ꝼꞇrok þa er rꝺophıluſ leıꞇar ꝩıð vpp aꞇ ſꞇanꝺaſeꞇr klıꞇuſ ſverðıꞇ á halſ honomok gerır ſcıoꞇan ſcılnaꞇ bucſ ok hoꝼvðſNu rıðr ꝼram aꝼ ſerkıom eıƞn ágeꞇr hoꝼðengeer maꞇheuſ heıꞇerꝼrıðꝛ maðꝛ ſynomſnıallr í malıok goðꝛ ꞇıl ꝩapnſOc í ꝩınſꞇra ꝼylkıngar arme grıckıaꝺrepr maꞇheuſ þaƞn rıꝺꝺaraer yollaſ héꞇPhıloꞇaſ ſon parmenıonıſer ꝩar eıƞn aꝼ hoꝼðengıom þeſſa ꝼylkıngar armſꝩıll heꝼna ſınſ ꝼelagaok hoggr epꞇer maꞇheo með ſverðeEn kvıclaꞇr heſꞇrer maꞇheuſ ſaꞇ ábeʀ hann vnꝺan hoggvınoPhıloꞇaſ hoggr þa ꞇıl rıꝺꝺara þeſſer ochıſ heıꞇerok ꞇvıſcıpꞇer a honom ſıðunaEpꞇer þeꞇꞇa hoggok moꝛg onnoꝛ ſꞇóꝛer phıloꞇaſ geꝼr ſerkıomleggıa ꝼaſꞇ aꞇ honom rıꝺꝺarar aꝼ hırcanıok er grıcker ſıaaꞇ hann á ꝩıð mıkıꞇ oꝼreꝼleþa ſꞇeꝼna ꞇıl ꝼvlꞇıngſ ꝩıð hann þeır herꞇogarneranꞇıgonuſ ok cenoſcraꞇéruſ ok parme-nıo ꝼaðer phıloꞇe ſa maðrer allz ꝩar þeſſ luꞇꞇakareer alexanꝺer gerðeſva aꞇ ꝼraſagnar ꝩere ꝩerꞇEn beꞇr ęꞇla ec ſamaſeger meıſꞇare galꞇeruſaꞇ þegıa yꝩermeðan mahver gıollꝺ parmenıo ꞇok ſınna ꞇılꝩerkanꞇıgonuſ rıðr aꞇ þeım manneer phelax heıꞇerok hoggr ꞇıl hanſ með ſverðeſva aꞇ hann þarꝼ eıgı ꝼleíracenoſ leggr ſpıoꞇe ꞇıl þeſſ mannzer mıꝺa heıꞇırok aꝼ þvı lage ꝼør hann banaCraꞇéruſ ſꞇeꝼner aꞇ þeım manneer amphıoluſ heıꞇırok ꝩeıꞇer honom aꝩercaþríꝼr ſıðan ı hıalm hansok ſꞇeyper honom renꝺum ꞇıl ıarðar oꝛ keʀoer hann haꝼðı ſeꞇıꞇ íCraꞇéruſ ꝩınnr ok a þeım manneer ſꞇýrꞇ haꝼðe keʀunneſva aꞇ hann ꝺregr epꞇer ſer ıðrenhrınꝺr honom ſıðan á ꝼǿꞇr ſınom lavarðeParmenıo gengr ꝼram moꞇe ſerkıom epꞇer ꝩanðaok nu rıða aꞇ honom rıꝺꝺararannaʀ heıꞇer ꝺımuſen annaʀ yſamneſhann ꝩar konungboꝛeƞn maðrþeır leggıa baðer ſeƞn ſpıoꞇum á høgrı ſıðu parmenıonıſhann bıꝩaz eckı ꝩıð logenen kallar á gerzkan rıꝺꝺara þannhoreſꞇuſ heıꞇerſa heꝼer laꞇeꞇ heſꞇ ſınnok heꝼer á ráſ vpp í ꝼıallz lıðenaſnu apꞇr ſem braðaſꞇ ꞇıl barꝺaganſſeger hannec ſcal gıallꝺa þer apꞇr heſꞇ þıƞnſıðan ſnyz hann ꝩıð yſamnı ok leggr ꝼraman í brıoſꞇ honomok rınꝺr ꝺauðom apꞇr aꝼ heſꞇı-nomen ꝼør þaƞn ſama heſꞇ horeſꞇoEpꞇer þaꞇ rıðꝛ hann aꞇ ꝺımo ok hoggr aꝼ honom honꝺenaſꞇeyper honom aꝼ heſꞇeleyper ſıðan a hann ok gerır hann vꝩıggıan með olloþvı neſꞇ ꝺrepr hann agılon ok annan eláneƞn þrıðıa chırıppumhann ꝩar ęꞇꞇaðꝛ aꝼ arabıaNv rıðꝛ ꝼram eınn aꝼ grıckıomſa er evmenıꝺeſ heꞇok ꝩınnr mıkıꞇ ıllꞇ a ſerkıomꝩegr ſꞇunꝺum með ſverðeen ſꞇunꝺum með ſcoꞇꝩapnomıaſpen ꝺrepr hann með ſverðeen ſcyꞇr með øro í auga þeım maƞneer evꝺochıuſ heꞇEvmenıꝺeſ bryꞇıar moꝛg beín ſerkıaok rıðr yꝩer margan hoꝼðengıa buc ı barꝺaganomNıchanóꝛ ſon parmenıonıſ ꝩegr eıgı ſlıolegarr í enom høgra ꝼylkıngararmeen þeſſırer nu heꝼer ꝼra ꝩereꞇ ſagꞇok nu rıðꝛ aꞇ honom eıƞn ungr maðrer eꝺımuſ heıꞇerꝼrıðꝛ ſynom ok ꝩer boꝛeƞnþvıaꞇ hann ꝩar komıƞn ꝼra cıro konungeann høggr í ſcıollꝺ nıchanoꝛıſen þar ryꞇr aꝼ ſem hagl aꝼ hvſeſꞇaðucꞇ huſ hırðır eıgı vm reıðe lopꞇzenſſcıollꝺeƞn ſakar oc eıgı lıꞇeꞇ høggEn þo reıðız nıchanoꝛ ꝩıðok leggr ſpıoꞇe ꝼraman í glvggeꞇer á ꝩar brynıoƞne ꝼyrer uganook ſpıoꞇzoꝺꝺreƞn heꝩır ugaꞇ ok reƞner ſva ꞇılaꞇ hann ꞇekr ıaꝼn ꝩel ſyn ꝼra þvı uganoer heıllꞇ ꝩar vꞇanꝻra þvı er nv aꞇ ſegıaaꞇ ſa maðr gengr harꞇ ꝼram ı lıðe ſerkıaer neguſar heıꞇerhann ꝩar rıkr hauꝼðenge aꝼ nını-ue komınn ꝼra níno konungeer gera leꞇ þa mıclo boꝛghann ꝩegr með breıðøxe mıkılleſꞇvnꝺum ſcýꞇr hann gaꝼlokumſꞇunꝺum berſc hann með ſverðeGerðzcan maƞn þaƞner helıſ heıꞇırſcyꞇr hann ígegnom með gaꝼ-lakemeð ſverðeno høɢr hann honꝺ aꝼ þeım maƞneer ꝺoꝛıluſ heıꞇırØxena keyrer hann á halſ þeım maƞneer hermogeneꞇ heꞇok eıgı þarꝼ hann ꝼleıraPhıloꞇaſ parmenıonıſ ſon ſer nuhveſſv mıkıꞇ ıllꞇ neguſár ꝩınnr á ſerkıomok ꝼeyker aꞇ honom með brugðeꞇ ſverðhøggr ſıðan ꞇıl hanſ í gullroðeƞn hıalm þaƞner ſceín aꝼ pırıpo þeımer í ſꞇóðſverðeꞇ ſveðꝛ aꝼ ſꞇalhoꝛðom hıalmeen mıſſır þo eıge með olloþvıaꞇ þaꞇ ꞇekr aꝼ honꝺena ꝩınſꞇreer neguſar haꝼðe brugðeꞇ vpp ꝼyrer anꝺlıꞇ ſerok nu byz en hęgre aꞇ heꝼna ſyſꞇur ſıƞnarok reıðır vpp øxe ſva ſnarꞇaꞇ þaꞇ høgg monꝺe ꝼørꞇ haꝼa phıloꞇam ꞇıl helıareꝼ eıgı ꝩére aꝼ honom boꝛeꞇmıcꞇanſ eıƞn aꝼ herꞇogom grıckıa rıðꝛ aꞇ í þeſſo ſꝩarꝩeok bregðꝛ ſcıllꝺe ꝩıð hoggvenoNeguſar hoggr rauꝼ á ſcıall-ꝺar bucleno ok ꝼeſꞇer þar øxenaok er hann ꝩıll ábroꞇꞇ kıppa øxe ſınnıþa ꝩerðꝛ phıloꞇaſ eƞn nér ſꞇaꝺꝺrok ſcellır aꝼ honom honꝺena í aulbgga bóꞇSár ok ſuꞇ gera margan maƞn ſꞇerkanNeguſar lıꞇr á ſꞇuꝼanaok ſer nvaꞇ hann man eckı ꝩega mega ꞇıl ꝼullꞇıngſ ſerkıomen þo ꝩıll hann ꝩeíꞇa þaꞇer hann maok lęꞇr nu ꝼallaz ꝼyr ꝼøꞇr heſꞇe rıꝺꝺara þeſſer yollaſ heıꞇıreſꞇr ꝼellr vm hannok yollaſ aꝼ heſꞇenomok þau ſomo ſpıoꞇer grıcker hoꝼðo ęꞇlaꞇaꞇ neguſar ſcyllꝺe á gıſꞇaſꞇanꝺa nu gegnom yollam ok heſꞇ hanſꝼ þeſſe rapan allre ſamanok mıklom ꝩapnagang leꞇz ok neguſar ꝩıð hollzꞇe mıkınn rauſꞇleícNu ꞇaka ꝺauðır bukar aꞇ þekıa ıoꝛðena hverꝩeꞇnaꝩellır ꝼlıoꞇa aꝼ bloðeen ꝺalꝩerpe ꝼyllaz ollꝼ hvaromꞇveggıom ꝼellr nu mıkıꞇ lıðen þo mıklo meıra aꝼ ſerkıomꞇaka nu mıoc aꞇ þynnaz ꝼylkıngar þeırraok þeır aꞇ ꝺıgnaþoꞇꞇ eƞn ꝩęre vꞇal lıðſ epꞇerEn þoꞇꞇ grıcker ꝩęre ꝼaer hıa ſerkıomþa leꞇıaz þeır þo ecke á ſoknenneþvıaꞇ ꝺırꝼð ok aręðe bęꞇa þeım lıðſcoꝛꞇeƞnOc nu er ſerker ꞇaka á høl hopaþa rıðꝛ ꝼram konungreƞn ſıalꝼr alexanꝺerſva ſnarꞇſem ellꝺıng ꝼlygehann ryðꝛ ſer goꞇo ígegnom ꝼoꞇgongo lıðok ſva rıꝺꝺara lıðꝩanꝺar eıgıþoꞇꞇ þyckꞇ ſe ꝼırer ſcıpaꞇ ſpıoꞇvm ok ſverðomꝩıll aꞇ ꝩıſo na ꝺarıoꝼyʀ en ꝼloꞇꞇeƞn breſꞇeEn eıƞn gauꝼugr ꝼręnꝺe ꝺaríer oxaꞇreuſ heıꞇerþrongr ſaman ꝼylkıng hanſſva aꞇ alexanꝺernaer eıgı ſękıa ſıalꝩan ꝺarıumNu ꞇekz aꝼ nyıo mıkıꞇ mannꝼall í hꝩaʀaꞇveggıo lıðoꝼðengıarner ſıalꝩer ꞇaka nu aꞇ ꝼalla hveʀ aꞇ auðromBarꝺaga gyðıaner bellona heıꞇerhrıſꞇer ꝺreyruga ebranꝺa ok ſár allz konar ꝺauðaSumer ero ſcoꞇner ígegnom barkaƞn eða í ſmaðarmanaſumum lıggr heıleƞn vꞇeſumer ꝼa bana aꝼ ſcoꞇom eða ſlongomhalſbeıneꞇ er broꞇıꞇ í ſumomen ıðren lıggıa ſumom uꞇemoꝛ-gum ꝩerða ok ſverð aꞇ ſkaðannaʀ ꝺeyr nuen annaʀ er ꝺauðr með ollonnaʀ ſprauclar nuen an-naʀ er ꝼull ſęꝼðrSa maðr ꝩar í lıðe ſerkıaer zoroaſ heıꞇeregıpzkr maðr aꝼ boꝛg þeırreer memphıſ heıꞇerhann ꝩar auðkenꝺr aꝼ ageꞇlıgom ꝩapnom þeımer hann barok hann kunne meſꞇ ı herınom aꝼ aſꞇronomıa ok ꝩıſſe goꝛla aꝼ naꞇuro hımınꞇunglanér ꝩera monꝺe ár eða  áranſnıoſamr ꝩeꞇr eða ꝩaxꞇ-ſamꞇ árheíꞇꞇ ſumar eða þaꞇ hauſꞇer ꝩín þrıꝩız aMuſıcam kunne hann oc harðla ꝩelok allan ſꞇıoꝛnogang ſcılðe hann ageꞇlıgaOrlog maƞna ꝩıſſe hann ok ꝼyrer aꝼ ſꞇıoꝛno ıðroꞇꞇ ſınneok þaꞇ er ſcıoꞇ-aſꞇ aꞇ ſegıa ꝼraaꞇ alla heımſenſ naꞇurv haꝼðe hann lucꞇ ſer í brıoſꞇeOc nu haꝼðe zoroaſ ſeꞇ ꝼyrer aꝼ ſꞇıoꝛnogangaꞇ hann monꝺe ſcamꞇ haꝼa olıꝼaꞇEn þvıaꞇ eıgı ꝼek hann hellꝺꝛ en aðrer oꝛlogum vmꞇurnaꞇþa koſꞇgeꝼer hann ſem meſꞇ aꞇ na ꝼunꝺe konungſenſ ſıalꝼſ alexanꝺrıok gırnız mıoc a aꞇ ꝼalla ꝼıre ꝩapnom ſva ꝩırðulegſ hauꝼðengıaOk þvıaꞇ hann haꞇar lıꝩeꞇen elſkar barꝺa-gaƞnþa raſar hann ꝼram ı ꝼylkıngar broꝺꝺeƞn ímoꞇ alexanꝺrook þegarer zoroaſ ꝼęr ſeꞇ konungennþa leꞇr hann ꝺrıꝼa þycꞇ aꞇ honom ſcoꞇvapn oꝛ keʀver hann ſaꞇ íEıgı gremr hann aꞇ eınſ konungenn aꞇ ſer með ꝩapnagangehellꝺꝛ lęꞇr hann ꝼylgıa brıgzle ok eɢıan ſva męlanꝺeeyr ðunepꞇanabı ſonelıꝼ ſco moðoꝛ þınnarhvı glaꞇar ðu ſarvmok ꝩınnr á ſlenſcapar mǫnnumſnu hellꝺr á mek vpp ðe þınneok eꝼ þu heꝼer enn nockoꝛn krapꞇ með þerþa legg mek vıð ıoꝛðoþvıaꞇ mınom rıꝺꝺara ſcap ꝼylgıa ſıau ſpecðar ıðroꞇꞇerem ec aꝼ þvı ꝩerðꝛ aꞇ bera ꞇvau cıapell aꝼ lauronnaꞇ ꝼıre rıꝺ-ꝺara ſcapen annaꞇ ꝼıre klerkꝺomeSva mæler zoroaſen alexanꝺerkonungr ꝩıll eıgı reıðaz ꝩıð akoſꞇom hanſhellꝺr ꝩıll hann mıſcuƞna þeımer gırnız aꞇ ꝺeyıa ꝼırer hanſ ꝩapnomok ſvarar honom ſva blıðlegaho hoſcyſſe mıkıꞇſeger hannverr ſem þu erꞇþa bıð ecaꞇ þv lıꝩerok ꝼyrer ꝼarer eıgı í ꝺauða þınom herbergı ſva ſꞇoꝛra íþroꞇꞇaok allꝺregı ſcal mın honꝺeða mıꞇꞇ ſverð ſaur-gaz ı ſva marg ꝩıꞇrom heılaErꞇ v harðla nyꞇſamlegr heımınomEða hver ꝩılla eggıar þec aꞇ ꝩılıa ſva rapa ꞇıl helvıꞇıſþar ſem engı ꝩızka ma þrıꝩazſva mllꞇı konungrennEn zoroaſ leypr oꝛ keʀvnne ok aꞇ konunge ok hoggr ꞇıl hanſ með ſꝩerðe á lęreꞇ þarſem męꞇız brynıan ok bryn hoſanok helgar ſva ꝩıgꝩolleƞn með konungſ bloðeNu reıðız konungren keyrer þo broꞇꞇ heſꞇ ſınn með ſporom ꞇıl þeſſaꞇ hann mege þyrma zoroe ok ꞇempra ſva reıðe ſınaEn meleager eıƞn aꝼ herꞇogom grıckıa ꝼleyger aꞇ ı þvı ok hoggr unꝺan zoroe baða ꝼꞇr ı kneſboꞇom ı eıno hog-guıEpꞇer þaꞇ laupaz marger aꞇ ok bryꞇıa zoꝛoam í ſmáꞇꞇok gıallꝺa ſva ſꞇıoꝛnom apꞇr þanner epꞇer þeırra gang ꞇruðe ſın ꝼoꝛlaug ꝼara monꝺoNu ſnyr ollo maƞn ꝼalle í lıð ꝺarí konungſok eıgı ꝩeıꞇ hann ſıalꝼrhvaꞇ ꞇıl raðſ ſcal ꞇakahann ſer alla ꝩega ꝼra ſer ꝩıgꝩolleƞn ꝼloa aꝼ bloðe ſınna mannaſer ok margan hauꝼðengıa lıggıa hıa ſer renꝺanEn þeırer hann ꞇreyſꞇez bezꞇꞇaka nv ꝼlyıaok ſaer ſꞇyrꞇ haꝼðe keʀv konungſenſlıggr hauꝼvðlauſ mıllom heſꞇannaer ꝺregıꞇ hoꝼðu keʀunaok ıðren hanſer vꞇe lıggıaꝩeꝩıaz vm ꝼꞇr þeımOc meðan ꝺarıuſkonungr eꝩaz íhvarꞇ hann ſkal a ꝼøꞇe ꝼlyıaeða ꝩeıꞇa ſer ſıalꝼr banaþa ſcyꞇr perꝺıcaſeıƞn aꝼ herꞇogonumſpıoꞇe ꞇıl konungſenſþaꞇ nemr ſꞇað í hoꝼðınobeınen ꝩerıa þo heılaƞnſva aꞇ ⸌hann⸍ ſakar eıgıþa leypr ꝺarıuſkonungr oꝛ keʀv ſınneok ꝩıll eıgı berıaz lengr ꝩıð oꝼreꝼleleggr nu á ꝼloꞇꞇa ok rennr með úꞇıgnom mǫnnum þaꞇer beınſꞇ ꝩarvm ꝼıoll ok ſcogaþar ꞇıl er ſa maðrer auſon heıꞇerſeꞇr vnꝺer hann heſꞇOc nv rıðr ꝺarıuſkonungryꝩer evꝼraꞇenok nemr eıgı ſꞇað ꝼyʀ en í babıloneMaꞇheuſ ꝩerðꝛ nu ꝩaʀ ꝩıð ok aðrer þeırer enn ꝩıllꝺo hellꝺꝛ berıaz en ꝼlyıaaꞇ ꝺarıuſkonungr heꝼer lagꞇ á ꝼloꞇꞇaok þegar mınkar ꝺırꝼð þeırra ꝩıð þeꞇꞇaok nema þeır aꞇ þıona ꝼelmꞇenomſnerız þar nu ſcıóꞇꞇ ſꞇað ꝼeſꞇın í hrøzloauꝼðıngıaner ꝼlyıa nv hverr aꞇ auðromEıgı ſꞇanꝺa þar ok úꞇıgner epꞇerer ꞇıgner ꝼlyıaok ꝩara þaꞇ vnꝺarlecꞇaꞇ aller leıꞇaðe nu vnꝺanþvıaꞇ nauðſyn eraꞇ lımırner ſcelꝩızþa er hauꝼuðeꞇ benꝺızGrıkker reka ꝼloꞇꞇann í akaꝼaok geꝩa moꝛ-gom ecke goðan bac ſleꞇꞇꝼellr nu ſa margr með ſcomm ı ꝼloꞇꞇanomer hann aꞇꞇe koſꞇ aꞇ ꝼalla með ꝺað ok ꝺrengſcap ꝼıre konunge ſınom ok ꝼoſꞇrlanꝺeSıðan er grıckıom leıꝺꝺız aꞇ reka ꝼloꞇꞇannþa ſlıðra þeır ſverðen ſoꝺꝺ aꝼ manna ꝺrapeok nu bıðꝛ alexanꝺerkonungraꞇ þeır ſcyle ſaman ſopa herꝼangınoGrıckıom ꝼeʀ ꝼımꞇ vpp aꞇ luka ꝼehırzlum ſerkıaꝩanꝺa þeır eıgıhvarꞇ lyclar ꝼın-nazſıðan ꝼara þeır a ſcoga aꞇ leıꞇa þeſſ ꝼıarer ſerker haꝼa þar hırꞇ ı ꝼylſcnumꞇ ſaman komnom herꝼangınom ſcıpꞇer alexanꝺerkonungr ꝼeno með lıðe ſınoNu klyꝼıa þeır heſꞇa ſına ok hlaða ꝩagna aꝼ gulle ok gerſımumꞇroða ſecke ſınaþar ꞇıl er þeır ſpyıa oꝛ ſer gullenook haꝼna bonꝺom þeımer geꞇa ſcyllꝺo ꝼengenſ ꝼıarYꝼreꞇ ꝼe þycker honꝺom þeırra nu ſaman komıꞇen agıarn hvgr ꝩıll eƞn meıraok enn ꝼylla þeır hoſor ſınar aꝼ þvıer eıgı ꝼęr annarſꞇaðar rumok kyrꞇla ſına ꝼyrerSvmer ꝼara ꞇıl þaƞnoger kvenna ꝼlockar ero ꝼyrerok ſlıꞇa aꝼ þeım eyrnagull ok gull nıſꞇe ok -rar gerſımarer þęr hoꝼðo a ſec boꝛeꞇſumer leggıa þegar bloðgar henꝺr vm halſ þeımkyſſa ok kreıſꞇaſcammaz ok eıgı aꞇ leıka ꝼyrer alðyðo auglıꞇe ſlıcꞇ annaꞇer þa lyſꞇerMoꝛg léꞇr þar ſınn meyꝺómOnnoꝛ ſveıꞇenſv er ſękırſaurgaz aꝼ leıkenomen ſv ꝼær lıcner ꝩerſc með ſꞇ ok ſoꝛgþvıaꞇ nauðung ok oꝼreꝼle mınkar ıaꝼnan ſeð þeſſer þoler ok ꝼıre ꝩerðꝛEn epꞇer þvı ſem byrıar konunglıgre ꞇıgnþa lꞇr alexanꝺerkonungr aka í gyllꞇvm keʀvm með allꞇ ꞇengða lıð ꝺaríȷ konungſ ꞇıl herbuða ſıƞnameð moðoꝛ hanſ ok ſyſꞇurer bęðe ꝩar ok kona hanſok ſon hanſ vııveꞇra gamalſva ꝩar mıkıl mıllꝺı konungſaꞇ hann ꝩar þannog ꞇıl moðoꝛ ꝺaríſem hann monꝺe ꞇıl ſınnar moðoꝛeꝼ hon ꝩere þarroꞇnıngkono ꝺaríkallar hann ſyſꞇoꝛ ſınaſveıneƞn gerır hann ſer aꞇ oſcbarneSva mıkıl manꝺomſ áſꞇ bygðe brıoſꞇ konungſ í þaƞn ꞇımaeꝼ vpp ꞇekınn haꞇꞇr hellꝺez með honomaꞇ engı uꝼręgð męꞇꞇe ſaurga hanſ ena bıoꝛꞇo ꝼregðEn ſıðan er ꝼengıƞn auðꝛ ſerkıaok þeırra bılıꝩe gaꝼ óꝩeno ꝼramgangen ꝼıarenſ gnoꞇꞇꝩanſꞇılleſ moðerꞇalðe hveꞇꝩeꞇna ſomaþa ꞇok hamıngıan aꞇ ſpılla naꞇꞇvrunneok leſꞇer aꞇ ſꞇemma krapꞇanna ráſ ok þeım apꞇr aꞇ ſnuaþvıaꞇ ſa eƞn ſameer ꝼyʀ ꝩar mıllꝺr óꝩınom ſınomgerðız ſıðan ꝼıanꝺmaðr ſumra ꝩına ſınnaleꞇ ꝺrepa þıo-noſꞇomenn ſına ſıalꝼſok ęꞇlaðe engan luꞇ hermaƞnenum baƞaðanOc þvıaꞇ ſegıa ꝩerðꝛ bðe lıvꝼꞇ ok leíꞇꞇþa kom þaraꞇ lexanꝺerkonungr kallaðız ſon ıoꝩıſer heıðner menn ꞇruðo ꝩera hımna guðok hann bauð oðrom aꞇ kalla ſek ſvaþvıaꞇ meꞇnaðꝛ hanſ gek allꞇ yꝩer mannlecꞇ eðleþa er honom leıꝺꝺız aꞇ ꝩera maðr aꞇ eínſok þoꞇꞇe lıꞇılſ ꝩerꞇ aꞇ ꝩera hſꞇr ıarðlegra luꞇaEpꞇer þaꞇ er alexanꝺerkonungr heꝼer ſcıpꞇ herꝼange með herınomſenꝺer hann parmenıonem með mıclo lıðe ꞇıl ꝺamaſcum þeſſ renꝺıſ aꞇ na þvı mıcla ꝼeer ꝺarıuſhaꝼðe þangaꞇ ſenꞇ ꞇıl gezloſem ꝼyʀ ꝩar ſagꞇÞaꞇ ꝩarð eıgı ꞇorꝩellꞇꝼıre þvı aꞇ greıꝩe ſaer ſeꞇꞇr ꝩar yꝩer þeſſa borg aꝼ ꝺarıovnne nu beꞇr ꝼıarenſ þeımer ſıgraz haꝼðeen ſꝩéıc þanner ſıgraðꝛ ꝩarok ꝺro borgarmenn á ꞇalarbaðaꞇ þeır geꝼız vpp í ꝩallꝺ grıckıaþvıaꞇ ıamſcıoꞇꞇ ſcıpꞇe hann ꞇruna-ðe ſınom í greyſcapſem hann ſa hamıngıona ſcıpꞇaz mıllom konungannaParmenıo ꝩıll engı grıð geꝼa þeımer ſva ꞇrvnaðar ꞇomer eroeypr á þa þegar ok ꝺrepr þar mıkınn múgÞaꞇ ꝼoꝛſem maclecꞇ ꝩaraꞇ greıꝼeƞn ꝼell með þvı lıðeer hann ꝺro ꞇıl ꝺrapſ með ſıno ꝩelręðeþeꞇꞇa ſpyʀ ꝺarıuſkonungr braꞇꞇaꞇ grıcker haꝼa geꝼıꞇ hanſ mǫnnum eƞn mıkıꞇ ſlagok ꞇekıꞇ ꝼyrer honom ogrynne ꝼíaren ſcıoꞇar ſcaða bęꞇr þıckız hann ꝼaþa er ſa maðꝛ kemr ꞇıl hanſer honom kann þaꞇ ſegıaaꞇ greıꝼenn heꝼer ꝼalleꞇ í ꝼyrſꞇo ꝼıre ſıalꝼſ ſínſ ſvıcok eıgı nennır ꝺarıuſheðan aꝼ aꞇ ſegıa hamıngıo blınꝺa ꝩera með olloþar ſ hon gellꝺꝛ ſꞇunꝺum ꝩanꝺum mǫnnum apꞇr aꝼ reꞇꞇrı ꝩagſem þeırra ꝼlęrð heꝼer ꞇıl þıo-naꞇSlıcꞇ ſva bar í bęꞇr ꝺarıokonungeþoꞇꞇ nu ꞇake þungꞇ ꝩeíꞇaſannaðız her þaꞇſem męllꞇ eraꞇ ꝼáꞇꞇ er ſva ıllꞇaꞇ eınvge ꝺvgeÞa er vııꝺagar ꝩáru lıðner ꝼra barꝺaga þeımer nu heꝼer nockoꞇ ꝩerıꞇ ꝼra ſagꞇok alexanꝺerkonungr haꝼðe ıarða laꞇeꞇ lıc ꞇıgınna manna þeırraer ꝼalleꞇ havꝼðoepꞇer þeım ſıðer þa ꝩarꝻeʀ hann ꞇıl þeırrar borgarer ſıdon heıꞇeroc epꞇer þaꞇer hann haꝼðe þaꞇ ꝼolc unꝺer ſek lagꞇer þa boꝛg bygðeſꞇeꝼner hann ꞇıl þeırrar borgarer ꞇyʀuſ heıꞇırok þegarer grıckır nalgaz þeſſa borgſıa þeıraꞇ borgarmenn mono hellꝺꝛ ꝩılıa ꝩerıaz en vpp geꝼazlexanꝺerkonungr ꝩerðꝛ glaðr ꝩıðer hann ſcal ꝼırer haꝼa ꝼunneꞇ þa menner eıgı ſpare ꝩıðr aꞇ nemaþeır ſcıpaz ꝼyrer a boꝛgar ꝩeɢe ꞇıl ꝩarnarhaꝼa ꝩıða ſeꞇꞇ vpp ꝼlaca ꞇıl lıꝼðar moꞇe gríoꞇꝼlaugen þar ſem þeırra mıſſerer þycꞇ ſcaraꞇ ſcıollꝺum ꝼyrerGrıcker ſekıa ꝼaſꞇ aꞇen borgar menn ꝩerıaz ok ꝩırkða ꝩellaꞇa þycꞇ ꝺrıꝼa ſcoꞇ ok grıoꞇMoꝛg ꝩalſlon-gva hęꞇer þar ꝺauða þeımer vnꝺer borgar ꝩeggıonum eroLenge berıaz grıckır ꝩıð þeſſa borgþeır leggıa ſcıpom vꞇan aꞇ henneþvıaꞇ hon ꝩar ſborgꝩeıꞇa nu harða aꞇ ſokn bęðe aꝼ ſıa ok aꝼ lanꝺeþar kemr ennaꞇ þeır ꝼa broꞇeꞇ þessa borgok þegar er þeır na ınngonguꝺrepa þeır allꞇ þaꞇer ꝼyrer ꝩerðꝛunga menn ſem gamlakonoꝛ ſem karlaEngo þyrma þeıren þaꞇ hellꝺr ꞇıl þeſſaꞇ alexanꝺerkonungr haꝼðeꝼyʀ en hann ſeꞇꞇız um borgenagoꝛꞇ rıꝺꝺara ſına ꞇıl borgar manna aꞇ bıoða þeım ꝼrıðeꝼ þeır ꝩıllꝺe geꝼaz ı hanſ vallꝺþeır launaðo ſva konunge boðenn ꝼrıðaꞇ þeır nıꝺꝺuz a ſenꝺı mǫnnum ok ꝺra-po þaOc ꝼıre þa ſoc vrðo þeır ꝼıre ſva grımre konungſ reıðe ok mıſꞇo lıcnar aꝼ honomſem ꝩerꞇ ꝩaraꞇ þeır hoꝼðo ꝺrepıꞇ þaer þeım buðo ꝼrıð ok grıð aꝼ konungeok gerðv þaꞇ nıðıngſ ꝩercer ngom ꝺuganꝺa manne er geranꝺaþoꞇꞇ ꝼvllr ꝼıanꝺſcapr ſe meðal mannaok þvı bıðr alexanꝺerkonungraꞇ ꝺrepa ſcyleſem ſcıoꞇaſꞇ maallꞇ ꝼolc í borgenneꝼyr vꞇan þaꞇer í heılog hoꝼ kmezNu gerız mıkıꞇ brac oc hormolegr graꞇr í ſꞇaðenumkonoꝛ ępaſem þęr mega meſꞇ aꝼ ꞇakaGrıcker hvgſa nuhver-nog þeır ſcyle ſcıoꞇaſꞇ eyꞇꞇ ꝼa þeſſv ꝼolkeok þaꞇ rað ꞇaka þeıraꞇ ellꝺr er lagðr aꞇ borgenne þeım megumer ꝩınꝺꝛ ſꞇenꝺr meſꞇ aꞇ henneſollꞇenn ellꝺr ꝼleygerþegar er hann magnazí hvſaþocok þvı meıʀ hungrar hanner honom geꝼz meıra ꞇıl maꞇarſva laꞇaz nu ꞇıgner ſem ꞇıgnerller borgar menn ꝺeyıaen mıkıl greín er áhveſſv þeır ꝺeyıaSumer røðaz ellꝺenn meſꞇok aꞇ þeır ꝼoꝛðez hannlaupa þeır á ꝩapn grıckıaSumer laupa í ellꝺıƞnaꞇ þeır ꝼoꝛðez ꝩapnenSumer laupa uꞇ aꝼ borgar ꝩeɢıom á ſęınn ok ꝺreckıa ſer ſıalꝩer ꞇıl þeſſaꞇ þeır ꝼoꝛðez ellꝺ oc ꝩapnSumer leıꞇa ſer ꝼylſc-nalegıa ſıðan ſnoroꝛ a halſ ſerok kyrkıa ſec í helꝩılıa hellꝺr ꝺrepa ſec ſıalꝩeren ꝩera ꝺrepner aꝼ grıckıomSumerþeır er aðꝛ haꝩa barızſcammaz enn aꞇ ꝼlyıakıoſa hellꝺr aꞇ ꝺeyıa ꝼıre logom ok reꞇꞇynꝺomꝼıre ꝼrelſı ſıno ok ꝼoðoꝛleıꝼðþeꞇꞇa ꝩar ſomaſamlecꞇ ꝺauða kynok ſcemðar lauſſ ꝺauðe aꞇ ꝼoꝛðaz eıgı bana ſınn með ręzloꝩerıaz hellꝺꝛ með ꝺrengſcapſem her gerðo margerþeır er runno moꞇe ꝺauðanomꞇıl þeſſ aꞇ þeır heꝼnꝺe ſın ſıalꝩer á grıckıomok eıgı ſpøꝛðo ꝩeıꞇa ſꞇoꝛ hogg ok þıggıaok ꝼengu þeır ꝼıre ſec ſıꞇꞇ ıaꝼnꝩırðeEcke gerır nu meıra mannꞇıon en ellꝺrınnok þar kemraꞇ ſu en ageꞇa borg ꞇıruſer agénoʀ konungr haꝼðe reıſa laꞇeꞇ í ꝼyrſꞇobrennr vpp ollok ꝩerðꝛ aꞇ øſco oꝛ mıklo manꝩırkeJ þeſſe borg heꝼer ꝼyrſꞇ ꝼunnız ok kenꞇ ꝩereꞇ ſꞇaꝼroꝼ á ebreſcueꝼ þvı ma ꞇruaer ꝼoꝛn ſcallꝺın haꝩa ſagꞇeða ꝼreꞇꞇer haꝼa ꝼra ꝼareꞇgénoꝛ konungrer reıſa leꞇ ꞇırvmſem ſagꞇ ꝩarꝩar caꞇhmıer ꝼyrſꞇ ꝼann ſꞇaꝼroꝼ a grıczcook erv ſꞇoꝛar ſogoꝛ ꝼra þeımþęr er ꝼınnaz mono ı þeırre bocer heıꞇer oꝩıꝺıuſ magnuſllꝺrege ꝩar þeſſe borg ꝩunnen ꝼyʀıen lexanꝺer konungr ꝩann hanaok eıgı ꝩarð hon vpp reıſꞇ ꝼyʀ en aꝼ krıſꞇnom mǫnnum þeım aꞇ ꝩeıꞇanꝺaer þeır haꝼa naꝼn aꝼ ꞇekıꞇþar heꝼer ſıðan ꝩerıꞇ ꝺyrkaꞇ aꝼ reꞇꞇruaðo ꝼolkı naꝼn enſ kroſſꝼeſꞇaþeſſ er bðe eıgnaz með ꝼauðoꝛlego ꝩallꝺe þeſſa borg ok allar aðrar ok man ıaꝼnan haꝩa ꝩallꝺ yꝩerÞeſſe boꝛg ꞇıruſer nu ꝩar nıðꝛ broꞇenmꞇꞇe ꝩaraꞇ haꝼa ꝩıð aðrar þıoðır í auſꞇrhalꝼu heımſınſaꞇ engı ꝺırꝼðız aꞇ brıoꞇa bág ꝩıð alexanꝺrokonungeBoꝛg heıꞇer gazaer þo þoꝛðe ꝩıð aꞇ rıſaþaꞇ ꝼolker hana bygðeꝩıllꝺe ꝩeıꞇa ꝺarıokonungeok þvı byrgðo þeır oll poꝛꞇ þaer guðaıaꝼnengeƞn alexanꝺerkonungr nalgaz þeſſa borg með lıð ſıꞇꞇꝩılıa ꝼreıſꞇaeꝼ ꞇrunaðꝛ ſaer þeır ꝩeıꞇa ꝺarıokonungeꝼae ſıgraꞇ hamıngıo alexanꝺrıkonungſþar ꞇekz nu barꝺage með grıckıom ok borgarmǫnnumþeır ꝩerıaz ꝩelen grıcker ſękıa ok ꝼaſꞇ aꞇer gerız mıkıꞇ manꝼall ı hvaroꞇveg-gıa lıðeOc meðan ſocnn ꝩar ſem akoꝼuſꞇleypr eınn borgar maðr á ꝼunꝺ alexanꝺrı konungſſem haƞn ꝩıllꝺe ſer ꝼrıðar bıðıahann haꝼðe þo brugðeꞇ ſverð vnꝺer ſcıllꝺeok þegar er hann kemr ſva ner konungeaꞇ ſverðeꞇ ma ꞇaka ꞇıl hanſbregðr hann þvı vpp vnꝺan ſcılꝺınumer mınzꞇ ꝩar-ðeok hoggr ꞇıl hoꝼuðſ konungeEn þvıaꞇ oꝛlaganna ſcıpan ꝩerðꝛ ſınn ꝼramgang ꝼáok ꝼoꝛlog manna ꝼaraſem ꝼyrer er ęꞇlaꞇþa ſcelꝼr honꝺınok ꝼęr hann eckı réıꞇꞇ ſverðeꞇſem hann ꝩıllꝺeþvıaꞇ lacheſıſ eın aꝼ þeım þrımr ſyſꞇromer oꝛlogom ſꞇyraꝩıll eıgıaꞇ alexanꝺerkonungr ꝩerðe ꝩapnꝺauðꝛþar ſem nu ꝩar þegar ꝼyrer bueꞇ eıꞇr þaꞇer hann ſcal ꝺreckaok honom man aꞇ bana ꝩerða á xꝩeꞇra ꝼreſꞇealexanꝺerkonungr ꝩerðꝛ ſcıoꞇꞇ ꝩaʀ ꝩıðhvaꞇ þeſſı maðr ꝩıllꝺe geraok byðꝛaꞇ aꝼ honom ſcyllꝺe hoɢva þa ſomo honꝺer ſꝩerðeꞇ haꝼðe ꝼram réıꞇꞇok með þvı ſama ſverðeNockoꝛ hvıllꝺ haꝼðı oꝛðeꞇ a barꝺa-ganomen ſıðan er þeſſe aꞇburðꝛ ꝩarðꝩeıꞇa grıcker aꝼ nyıo harða aꞇ ſocnkonungr ſıalꝼr berſc ok í ákaꝩaEınn aꝼ borgar mǫnnum ſcyꞇr ꞇıl konungſ ſpıoꞇeþaꞇ kemr á øxlena ꝩınſꞇreok ꝼęr hann þar ſár aꝼnnaʀ ſenꝺer honom ſꞇeínhann kemr a lerıꞇok ꝩerðꝛ konungr þar oc ſaʀ aꝼEn þoaꞇ hann heꝼðe ꝼengıꞇ ııſarþa leggr hann eıgı nıðꝛ aꞇ hellꝺr vpp ꞇekna ſyſloþvıaꞇ hann hırðer meıʀ um ꝼregð en langlıꝼeEıgı leꞇꞇır konungr ꝼyʀen hann heꝼer ꝺrepıꞇ hauꝼðengıa þanner hallꝺeꞇ haꝼðe þeſſa borg aꝼ ꝺarıook epꞇer þaꞇ geꝩaz borgarmenn vppSıðan rıðꝛ alexanꝺerkonungr í borgena með her ſınnþvı neſꞇ ſcıpar hann rıke ſıno með enna bezꞇo manna raðeok ſeꞇr hoꝼðengıa ıꝩer allar borger þęrer hann heꝼer unꝺır ſec lagꞇok ſıðan ꝼeʀ hann ꞇıl egıpꞇalanzok eıgı ſcılz hann þar ꝩıð ꝼyʀıen þaꞇ er lagꞇ vnꝺer hanſ vallꝺEpꞇer þaꞇ ꝼyſız hann aꞇ ꝼara ꝩeſꞇr í lıbıamok ſkıa þoꝛſ hoꝼ þaꞇer eıꞇꞇ hverꞇ ꝩar í meſꞇo hallꝺe ꝼıre ꝩıſꝺómſ ſaker þeſſer menn þoꞇꞇuz þar ꝼaþaꞇ ꝩar kallaꞇ ꞇemplum hamóníſþangaꞇ ꝩar aꞇ ꝼara harða mıkıꞇ ꞇoꝛleıðeþoꞇꞇ ꝼaır menn ok ꝩaſkır ꝩelðez ꞇıl þeırrar ꝼararþvıaꞇ beꞇr mego ſøkıa langan ꝩeg ok ꞇoꝛſóꞇꞇan ꝼaer en margerþar þyrſꞇer ıoꝛðena ꞇıl ꝺoggvarok hımın ꞇıl regnſſamr hıꞇe er þar ıaꝼnanꝩaxꞇlauſer ſanꝺar erv þarþeır er ecke ma graſ á þrıꝩazþeꞇꞇa kalla menn ſanꝺ hoꝼþa er ſolen heꝼer lengſꞇvm þerꞇ ſanꝺa þeſſa með ſınom hıꞇaok blaſe ſıðan ꝩınꝺꝛ áok rvgle þann ꞇıma ſanꝺınom þeırer ıꝩer ꝼaraꝩerðꝛ þaꞇ þvılıcr ſꞇoꝛmr ꞇıl aꞇ ıaꝼna aꝼ ſanꝺꝼokeſem baro ꝼall á ſęok ſlıker haſcar þıckıa þar ꝩera á þuʀu lanꝺe ſem ſꝩelgr í haꝼe eða ſırꞇeſ ok ſcıllaþeır haſcar er ſva heıꞇaYꝼer þeꞇꞇa ꞇoꝛleıðe ꝼeʀ alexanꝺerkonungr með lıð ſıꞇꞇok ꝼr þar mıkıꞇ mannꞇıónSumer ſpyıa oꝛ ſer ſanꝺeen ſumer kaꝼna í ſanꝺꝼokeEıgı þarꝼ ſꞇarꝼ ꝼyrer haꝩa aꞇ graꝩa þa nıðꝛer þar laꞇazþvıaꞇ ſanꝺbaran hylr þa ſcıoꞇꞇþaꞇ ꝩęre lıkaraþoꞇꞇ grıcker heꝼðe ꝼareꞇ ıamlanga ſꞇunꝺ ıꝩer ſꞇoꝛan ſęaꞇ eıgı heꝼðe þeır þar harðara nıðr komeꞇ en í ſanꝺ høꝼum þeſſomer nu ꝼoꝛo þeır ıꝩerhvergı ſıa þeır her manna ſporeða hanꝺa ꝩercok hverge ꝼa þeır ſeꞇ vpp hðer ne ſcogaſlıkan ꝼøꝛoꝩeg ꝼara þeır ꝼıoꝛa ꝺagaok þa koma þeır aꞇ kvellꝺe ꝺagſ í ſcog þanner ꞇemplum ha-monıſ ſꞇenꝺꝛ íſꞇoꝛmıkıꞇ ſcarð ꝩarð í þeſſe ꝼoꝛ á lıðe grıckıaNu ꝼınna þeır í ſcogı þeſſom brunn þanner ſꞇoðꝩar þorſꞇa þeırraok ꝼraſagnar er ꝩerðꝛ ꝼıre ſına naꞇꞇuruþa er ſol gengr ſem hſꞇ vm mıðıan ꝺager þeſſe brunnr ıſkallꝺꝛen ſva ꞇecr hann aꞇ oꝛnaſem ſol gengr ꞇıl ꝩıðarVm mıðnęꞇꞇıſ ſceıð ꝩellr hann aꝼ hıꞇa ok þverr þa mıocſıðan kolnar hannſva ſem ꝺagr nalgazþar ꞇıl er hann ꝩerðꝛ enn íſkallꝺꝛ vm mıðıan ꝺagok ꝼeʀ ſva ıaꝼnanlexanꝺer konungr ꝼeʀ ſıðan ꞇıl hoꝼſenſok gengr ꞇıl ꝼreꞇꞇar vm ꝼoꝛlog ſín ꝩıð lıcneſce þoꝛſ þaꞇer þar ꝩar ꝺyrkaꞇ í hruꞇz lıkeok aꞇ ꝼengnvm anꝺſvoꝛom ſpurðra luꞇa ok oꝼꝼraðv mıclo ꝼe ſnyr konungr apꞇr ꞇıl þeırrar borgar á egıpꞇalanꝺeer menphıſ heıꞇerþoaꞇ hann ꝩęre ꝼuſſ aꞇ ꝼara vꞇ á blalanꝺok þannokſem vꝼørꞇ ꝩére ꝼırer hıꞇa ſakerEn þvıaꞇ ꝺarıuſkonungr haꝼðe kveðeꞇ á ꝺagner hann ſcyllꝺe berıaz ꝩıð alexanꝺrumkonungok ꝩıllꝺe ſcom ꝩera laꞇa barꝺaga ꝼreſꞇþa ꝼengoz alexanꝺrokonunge nu ꝼıre þvı ſcyllꝺare ſyſloꝛ en bryꞇıa blamennMeðan grıcker haꝩaz ſlıcꞇ aꞇſem nu heꝩer ſagꞇ ꝩerıꞇþa ſamnar ꝺarıuſkonungr lıðe um allꞇ rıke ſıꞇꞇok enꝺꝛbøꞇer ſꞇyrk ſınn í annaꞇ ſınnarıumkonung eggıar mıog ꞇıl barꝺaga ſvıꝩırðeŋ ſver hann ꝼeck í enum ꝼyrraok þaꞇ annaꞇaꞇ hann ꝩenꞇeraꞇ nu myne beꞇr ꞇakaz en ꝼyʀJamꝩel ſamnaz nu ꞇıl herbuða ꝺarııkoꞇ-karlar ſem rıꝺꝺerarGręnar ekrur ok þyrnaꝼvll ıoꝛð ꞇaka nu kveına vm þaꞇer ꝩercꝼøre ſcolo hvıllꝺ ꞇakaØxn þeırer aðꝛ ꝩoro ꝩaner arðr aꞇ ꝺragaꝩerða nu beıꞇꞇer ꝼıre ꝩagnahverr vlꝼ-allꝺı ꝩerðꝛ kraꝼðꝛ ꞇıl herꝼararꝼılar ero ok buner ꞇıl barꝺagahvar ſem þeır ꝼazok haꝩa byr-ðar ecke ſmaleıꞇarþvıaꞇ hveʀ þeırra heꝼer á bake ſer kaſꞇalaſva buaz ok nauꞇrekar ſem annaꞇ ꝼolk ꞇıl þeſſar orroſꞇoSva mıkıll heʀ ſamnaz nu ꝺarıokonungeaꞇ xerxeſ konungr haꝼðe allꝺregı ıammıkıꞇ lıð þaer hann herıaðe ꞇıl grıcklanꝺzok ꝩar þaꞇ lıð þo ſva mıkıꞇaꞇ þaꞇ ꝺrak vpp ſumar ár með ollook eıgı ꝺro gamennon konungr ıammıkıꞇ lıð ſaman ı aulıðe ey er þaꞇþa er hann bıoz aꞇ herıa ꞇıl ꞇroıamok hann bloꞇa-ðe ꞇıl byrıar ꝺoꞇꞇoꝛ ſınne epꞇer ꝼıre ſogn calcanꞇıſ ſpamanzok ꝼırðız ſva guða reıðeſa heʀ ꝩar þo ſva mıkıllaꞇ haꝩıð ꝩanz ꝩarla ſcıpa ſꞇolı grıckıalexanꝺerkonungrunꝺraz mıoger hann ſpyrr þeꞇꞇaſva margar þuſunꝺer ſem ꝼıre ſcommo ꝩoꝛo nıðꝛ ꝺrepnaraꞇ ꝺarıuſkonungr heꝼer nv ſaman ꝺregeꞇ meıra lıð en ꝼyʀþannog ſva unꝺroðoz herculeſþa er hann ꝼecz ꝩıð anꞇheumer kallaðꝛ ꝩar ıarðar ſonrnꞇheuſ ꝩar þvı ſꞇerkareer hann ꝼell opꞇaʀok ꝩollꝺe þaꞇ þvıaꞇ hann ⸌ꞇok⸍ aꝼl aꝼ moðoꝛ ſınne hverꞇ ſınner hann leꞇ ꝼallaz ꞇıl hennarok er herculeſ ꝼann þaꞇhoꝼ hann anꞇheum vpp a brıngu ⸌ser⸍ ok mælꞇı ſvaꝼyrer ecke ſcal þer koma þeꞇꞇa bragðhıngaꞇ ſcallꞇ u þa ꝼallaſıðan kreıſꞇer hann anꞇheum ꝩıð brıngo ſerþar ꞇıl er onꝺ gengr oꝛ honomMeð þeıma heꞇꞇe vnꝺraðız herculeſ okþa er hann barðez ꝩıð yꝺram ꝺreka þanner ıaꝼnan ꝼek ꞇꝩau hoꝼuð ı ſꞇaðennþegar er eıꞇꞇ ꝩar aꝼ honom hoggveꞇþar ꞇıl er herculeſ ꝼek aꝼ honom ſꞇyꝼꞇ með brogðom ſınom oll í ſennÞaꞇ er nv neſꞇ aꞇ ſegıa ꝼra alexanꝺrokonungeaꞇ hann ꝼeʀ ıꝩer ána evꝼraꞇen með allꞇ lıð ſıꞇꞇok þa ſpyʀ hann þau ꞇıðenꝺeok hann ſer nockoꞇ aꝼaꞇ ꝺarıuſkonungr heꝩer ſenꝺan maꞇheum með mıclo lıðe ꞇıl aꞇ brenna borger allar þęrer í nanꝺ ꝩáruok ıamꝩel alla akra ꞇıl þeſſaꞇ grıckır ſnerız apꞇrok aꞇ eyꝺꝺom heroðom þrøngðe ſullꞇr þeım ꞇıl aꝼ aꞇ laꞇa vpp ꞇeknum hærnaðeok þeır oꝛꝩenꞇa ſer íꝩer ꝼarar vm brenꝺar bygðerEn alexanꝺerkonungr ꞇreyſꞇer enn ſınnı gęꝩook gırnız nu ſem opꞇaʀ ꞇıl enſ meſꞇa meꞇnaðaren ꝩanꝺar eıgıþoꞇꞇ grıcker ꝼaſꞇe noc-koꝛa ꝺagahellꝺꝛ ꝼram ꝼoꝛınnı ıamꞇ ſem aðꝛþoꞇꞇ ꝺarıuſkonungr haꝼe lıꞇꞇ blıðlega ꝼırer honom bueꞇlexanꝺerkonungr ꝼeʀ nu ſem hvaꞇlegaſꞇ allꞇ þar ꞇıler hann kemr ıꝩer þaer ꞇıgrıſ heıꞇerok ꝼıre þa ſoc heıꞇer hon ſvaaꞇ hon ꝼellr ſꞇríꞇꞇok ꝼeʀ ſva ſcıoꞇꞇ ꞇıl aꞇ ıaꝼna ſem eꞇ ꝼlugſcıoꞇa ꝺyr þaꞇer ꞇıgrıſ heıꞇerÞaꞇ er ſcıo-ꞇaſꞇ aꞇ ſegıa ꝼra ꝼoꝛ lexanꝺrıaꞇ hann ſęker ꝼunꝺ ꝺarııſem hann ma aꝼ ꞇakaok leıꞇar aꞇ komaz ꝼırer hann ſem hunꝺꝛ ꝼırer hıoꝛꞇoeða ꝩeıðe maðꝛ ꝼıre ꝩıllıgollꞇaꞇ hann komız eıgı meıʀ ıƞn ı magn rıkıſ ſınſOc er ꝺarıuſkonungr ꝼør nıoſn aꝼaꞇ alexanꝺernalgazþa ſeꞇr hann herbuðır ſınar ꝩıð arbolaþann ſꞇaðer ſva heıꞇerok ı þeım bǿer ſıðan leꞇr ꝺarıuſſeꞇıa lanꝺꞇıollꝺ ſíner ſıðan ꝼek úꝼręgð ok ſaurgaðez aꝼ þeım mıcla gløpaꞇ þar ſvıkv ꝩanꝺer þręlar ágeꞇan hoꝼðengıa ok ꝺrapo ſınn heʀaÞaꞇ gerðız þeſſo neſꞇ ꞇıl ꞇıðenꝺa með grıckıomaꞇ eıꞇꞇ kvellꝺþa er halꝼrøckvıð ꝩar oꝛðeꞇok apꞇan ſꞇıarna ꝩar vpp komınok ſol haꝼðe ꝼyllꞇ ꝺaglıga þıonoſꞇoen ſcınanꝺa ꞇungl ꞇok aꞇ gleðıaz aꝼ bróꞇꞇꝼoꝛ broðoꝛ ſínſaꞇ á ꝺregr ꞇungleꞇok ꝩerðꝛ eclıpſıſok þar komaꞇ þaꞇ ꝩar raúꞇꞇ í aꞇ ſıa ſem bloðÞeſſe ſyn ſcelver hoꝼðengıana ſıalꝩa eıgı ſıðꝛ en mınne mennok ꝼıre þa ſoc meſꞇaꞇ oꝩıner þeırra ꝩáru ſva nerok ákveðenſ barꝺaga ſꞇeꝼſ ꝩar ſcamꞇ aꞇ bıðaÞıckıaz grıckır ſıaaꞇ hım-ınꞇunglen benꝺa ꝼırer með ogn ok ryggleíc þau ſꞇoꝛꞇıðenꝺeer epꞇer mono komallr grıckıaheʀ ręðez þeſſa ſynok ꞇekr nuſem ꝩar vnꝺarlecꞇaꞇ ſoꝼna ꝼırer þeım barꝺaga ꝼyſꞇenJllr kvʀ gerız nu í lıðınokveına þeır marꞇen ſnua ſakar gıpꞇom ollom á konungen ſıalꝩankalla ſer nv leıꞇꞇ ꝩeraaꞇ konungr þeſſe ꝺrage þa lengra um í heım vm ꞇoꝛꝼørelega ꝼıallꝩegoþar ſem allꞇ ero brenꝺar ꝼıre þeım borger ok bygðerok ſꞇóꝛ ár rıſa ꝩıð þeım ꝩıðaſegıa þeır okaꞇ mıkıl guðſ reıðe lıggr á konunge ꝼıre þaꞇer hann ꝩıll eınn ıꝩer ollom ꝩeraok ꝼıre þa ſoc haꞇaz hımenꞇunglen ꝩıð hannok neıꞇa naꞇurvlegꞇ lıoſ aꝼ ſer aꞇ geꝼaaꞇ hann gırnız vm ꝼram mannlecꞇ eðle ꝼırer aꞇ raða ſıalꝩo hımınrıkeen haꝼnar ꝼoðoꝛleıꝼð ſınnıꝺregr í margan lıꝼſ haſca ſec ok ſına mennok þo ſer eınom ꞇıl ꝼregðarꞇreyſꞇer mıſlynꝺre hamıngıv allꞇ óꝛ hoꝼıSlıcꞇ ſva kveın bar herrenn ſaman ok gerır þeſſ konar kvʀlexanꝺerkonungrlęꞇr eckı ſlıcꞇ á ſek bíꞇahann lęꞇr kveðıa þıngſ þegar í ſꞇaðkallar ſıðan ꞇıl ſín aſꞇronomoſok ſpyʀ þahver ſavc ꞇıl þeſſ ꝩęreer á ꞇungleꞇ haꝼðe ꝺregeꞇeða hvaꞇ guðen monꝺe epꞇer þeꞇꞇa laꞇa komabıðꝛaꞇ þeır ſcyle mugenn heyra laꞇa ſonn ſvoꝛJ ꝼlocke þeırra meıſꞇarannaer aꝼ aſꞇronomıa kvnno meſꞇſꞇoð ſa maðrer arıſꞇanꝺuſ heꞇrvmmaðꝛ mıog aꝼ elleþeſſe maðr ſvarar ſpurðom luꞇom aꝼ konunge ok ſeger ſvaLaꞇeꞇ aꝼgrıckeraꞇ reıꞇa ꝼoꝛlogen með hegomlego kvéıneGvðleg ſcıpan ſꞇyrer hımınꞇunglomen epꞇer þvı ganga þauſem allra luꞇa ſcapere heꝩer ꝼırer ſcıpaꞇllꞇ ꝩerðꝛ epꞇer þvı ꝼaraſem hann heꝼer ꝼyrer ſéꞇ í vpp-haꝼehvarꞇ ſem ſęrenn gengr á lanꝺ ꝼramaʀ ꝩenıoeða brıoꞇa lanꝺſcıalpꞇar borger nıðꝛeða ꝼae menn ſoꞇꞇer aꝼ ꝩanſꞇıllı lopzenſeða ꝺrage myrkr á ſol eða ꞇungleða gange ꝩenıo ſeınna mercurıuſſv ſꞇıarnaer ſva heıꞇerþa ꝩerðꝛ þeꞇꞇa allꞇ epꞇer ꝩılıa þeſſ enſ hæſꞇa hoꝼðengıaer ollo ręðꝛń hanſ raðe mega hımınꞇunglen eckıEn þaðan aꝼ ꝩerðꝛ þaꞇer ꞇungl mıſſer ſınnar bırꞇeaꞇ ıar-ðar ſcugga beʀ ꝼıre þaꞇella þolır þaꞇ oꝼrıke aꝼ bırꞇe broðoꝛ ſínſſva ſem ꞇenꝺraꞇ lıóſ ꝼırer oꝼnſmunnalyſer ecke ꝼyrer oꝼrıke mıkılſ logaÞo man ec ſonn ꝺøme ꞇıl þeſſ ꝼınnaſeger arıſꞇan-ꝺuſaꞇ ꝼornnra manna ſogn ok ſpekınga þeırraer memphım haꝩa bygꞇþa borger menn kvnno meſꞇ í aꝼ aſꞇronomıaaꞇ eclıpſıſ ſolıſ heꝩer ꝼırer benꞇ uſıgr grıckıaen á ꞇungl heꝩer ꝺregıꞇ ꝼyrer ſıgre ſerkıaEpꞇer þaꞇ ꞇok arıſꞇanꝺuſ ꝺøme ꞇıl epꞇer þvıſem ſꞇoð í ꝼoꝛnom ſercıa ſogumaꞇ eclıpſıſ lune haꝼðe ꝩoꝛðeꞇ ꝼyrer úꝼoꝛom ok hamıngıo leyſe ſerkıaller hoꝼðo þeꞇꞇa ꝼıre ſaꞇꞇer þeſſı gamle meıſꞇare ſannaðeok þvılıcr óꝛſcurðꝛ boꝛenn vpp ꝼırer herenn ꝩıcr ſcıoꞇꞇ hugar reıkan grıckıaþvıaꞇ ecke ſꞇoðꝩar ſcıoꞇara ꞇungoꝛ ok henꝺꝛ alðyðoen áꞇrvnaðꝛ ꞇekenn aꝼ ꝼoꝛnom ꝺømom þeımer gamler menn ſanna með ſıꞇꞇ malþoꞇꞇ alðyðan ſe maꞇꞇuggrım ok úſꞇaðugeꝼ hon ꞇekr eınhverıo ꝼaſꞇ aꞇ ꞇruaþoꞇꞇ hegome ſeþa ꝩeıꞇer hon ıamnan lyðne þeımer ꞇrvnaðenn kveykıaen haꝼnar hoꝼ-ðengıa ſꞇıoꝛn ok konunga boðeSıðan er ꝩon ok ꞇrauſꞇ ꝼegre ꝼoꝛlagaen grıckır heꝼðe ꝩenꞇ ſer vm rıðꞇok aꞇ herða huge þeırra ꝼıre ꝼoꝛꞇoloꝛ árıſꞇanꝺıok barꝺaga ꝼyſꞇen ꞇok en aꞇ kvıcna með þeımþa byðꝛ konungraꞇ lanꝺꞇıollꝺen ſcyle þegar vpp ꞇakaok ꝩar nu ner mıðrı noꞇꞇꝼıre þa ſocaꞇ hann ꝩıll eıgı kolna laꞇa með grıckıom vpp ꞇekeƞn akaꝩaꝻeʀ hann nu ſıalꝩr í ꝼarar broꝺꝺeok heꝩer í ꝼyrſꞇo lıꞇeð rıꝺꝺara lıð með séʀFıoꝛom noꞇꞇom ꝼyʀen barꝺage þeſſe ꞇøkızer nu ꞇekr ꞇıl aꞇ eꝼnazþa er grıcker ꝼara ꝼram mıllum ár eınnar ok ſꞇoꝛra markaþar ſem allꞇ ero bygðer eyꝺꝺar ꝼıre þeımgerız þaꞇ ꞇıl ꞇıðenꝺaaꞇ ꝺroꞇnıngonaſyſꞇur ok kono ꝺarııkonungſleıðer ꞇıl bana ꝺauꝼleg mıſſa bonꝺa ſınſok hamıngıo ꞇıón lanzenſ með mıkılle møðe langrar leıðarlexanꝺerkonungr ꝩerðꝛ ſva ryggr ꝩıð lıꝼ láꞇ hennarſem hann monꝺe ꝩerða megaþoꞇꞇ honom ꝩere ſagꞇ ꝺrap moðor ſınnar ok ſyſꞇraEıgı mꞇꞇe ꝺarıuſkonungr meıʀ harma ꝺauða kono ſınnarþoꞇꞇ hann ꝩere nér ſꞇaꝺꝺrSaer beðe ꝩar ſenn ungr ok gamallſaꞇ yꝩer lıkı hennarok ſva gek mıllꝺen rícꞇ með honom ſa luꞇrer ꝼágeꞇr er ıaꝼnan með hermǫnnumaꞇ hon mycðe ſꞇırðan oꝩınar oꝼſa með ꝼellꝺum ꞇarumEıꞇꞇ ſınn haꝼðe konungrenn alexanꝺerſeꞇ ꝺroꞇnın-gonaſıðan er hon ꝩar herꞇekınok varð honom eıgı ſén ꝼegrð hennar reın aſꞇar kveıkaþvıaꞇ hann kauſ hellꝺr aꞇ ꝩera gezlo maðr ꝼregðar hennar ok reınlıꝩeſok þaꞇ ꝩar honom meíre ꝺyrð ſeger eıſꞇarıgalꞇeruſaꞇ ſpılla hvarıgohellꝺr en ſaurga hvarꞇveggıaGellꝺıngr eínner ꞇhırıoꞇheſ heıꞇerok þıonaꞇ haꝼðe ꝺroꞇꞇnıngook ꝩarð herꞇekenn með hennekomz á laupı ꝼra grıckıom ꞇıl ꝼunꝺar ꝩıð ꝺarıumkonung aꞇ ſegıa þau ꞇıðenꝺeer goꝛz haꝩaSva kemr þeſſe maðr ꝼıre konungennaꞇ hann haꝼðe bøðe ſlıꞇıꞇ aꝼ ſer kløðe ſín ok ryſkꞇ ſecþar með greꞇ hannſem hann maꞇꞇeþegar er ꝺarıuſkonungr ſer ꞇhırıoꞇhenmęler hann ſva ꞇıl hansvel eıgıſeger hannaꞇ ꝼıre koma þvı ı þınne ꞇıðenꝺa ſogneꝼ enn er nockoꞇ epꞇer mınnar heılſvſnu ſem ꝼyrſꞇ í ſorg rezlo mınneNumeꞇ heꝼı ec nu ꝩeſall aꞇ ꝩeraok bogna ꝼıre ꞇıma leyſeen þaꞇ ęína er ꝩeſlom ꞇıl ꝩılnaðar aꞇ ꝩıꞇa ſınn luꞇ ꝼyʀ en ſıðaʀþvıaꞇ ſva ſcal bol bǿꞇa aꞇ bıða meıraEn ꝩıꞇa þyckıomz ecaꞇ þu kanꞇ ſegıa herꝩılegar ꝩıð ꝼarar mınna mannaþr er mer mono þungare þyckıa en hverꞇ annaꞇ aꝼelle þaꞇer ec heꝼı ꝼengeꞇ her ꞇılen eıgı ꝩıl ec ꝼramaʀ á kveðaþa ſvaʀar ꞇhırıoꞇheſþaꞇ kann ec yðꝛ ꝼyrſꞇ aꞇ ſegıamınn heʀaaꞇ alexanꝺerkonungr heꝩer ſva mıcla ꝩırðeng ꝩeíꞇꞇ boðom ꝺroꞇnıngom moðoꝛ yðaʀe ok ſyſꞇurſem yðrer menn mego meſꞇa ꝩeıꞇaþeır er ſcullꝺuger eru þeım aꞇ þıonaer með kann ec aꞇ ſegıa þer þaꞇer ec þoꝛe ꝩarla vpp aꞇ kveðaaꞇ ſv ꝩırðılega ꝼruſyſꞇır yðoꝛ ok konaleꞇ lıꝼ ſıꞇꞇaðꝛ en ec lıopomz ꝼra grıckıomþegar er ꞇhırıoꞇheſ haꝼðe ſagꞇ ꞇıðenꝺenſnuaz allar herbuðer ꝺarııkonungſ í ſorg ok graꞇſeger meı-ſꞇare galꞇeruſkonungrenn ſıalꝼr ꝼell í ꝩıꞇen þegar er hann reꞇꞇer ꝩıðeyſſ hann mollꝺu í hoꝼuð ſerſva þıcker honomſem ꝺroꞇnıngın mone ꝼıre þvı laꞇız haꝩaaꞇ hon monꝺe eıge þola ꝩılıa ꝩıð raðꝩenꝺe ſınaſcomm a ſıalꝼre ſer aꝼ alexanꝺrook nu bıðꝛ ꝺarıuſkonungraꞇ aller ſcyle ganga broꞇꞇ óꝛ lanꝺꞇıallꝺeno nema ꞇhırıoꞇheſ gellꝺıngrſıðan ſpyʀ hann epꞇer ꝩanꝺlegahvernog aꞇ haꝩe boꝛız vm lıꝼláꞇ ꝺroꞇnıngarThırıoꞇheſ ſveʀ þeſſaꞇ hon hellꞇ ollum reınleıc ſınomok alexanꝺerkonungr gerðe þvı ſıðr ꝩanꝩırðeng ꞇıl hennarmeðan hon lıꝼðeaꞇ hann greꞇꞇ hana ꝺauðaſem hon heꝼðı ꝩereꞇ hanſ konaok gerðe þar með uꞇꝼerð hennar ſva ꝩırðulegaſem ꝩerðugꞇ ꝩar aꞇ gera epꞇer ſva ꞇıgna konaarıuſkonungr ꞇoꝛꞇryggver þo ſogn hanſþvıaꞇ ſv mıcla aſꞇer hann haꝼðe ꝩıð ꝺroꞇnıngoꞇelr þaꞇ ꝼırer honomaꞇ alexanꝺermone bueꞇ haꝩa með henneon ꝩar herꞇekenſeger hannágeꞇ aꝼ ꝼrgð ok burðomen ſaer ꝩallꝺ haꝼðe ꝼengeꞇ yꝩer henneer a þeım allꝺreſem aſꞇen kann heıꞇaſꞇ ꝩerða með manneok aꝼ ſlıco ſva man hann goꝛꞇ haꝩa ꞇıl hennar þaꞇer hann maꞇꞇeꝼ þeſſ haꞇꞇar áhyggıom møðız hugr arııkonungſþar ꞇıl er ꞇırıoꞇheſ ſveʀ þeſſ ꝩıð guðen ollaꞇ ꝺroꞇnıngen heꝩer hallꝺeꞇ reınleıc ſınom allꞇ ꞇıl ꝺauða ꝺagſok nu ꞇruır konungr oꝛðom hanſSıðan reꞇꞇer hann henꝺꝛ ſınar vpp ꞇıl hımınſok meler ſvaheyr ðu enn hſꞇe ꝼaðer allra guðaherra ıupıꞇereyreð er okheıma guð ꝩarer ſꞇanꝺa laꞇeꞇ ſerkıa rıkı með yðro ꝼullꞇıngeþeſſ bıð ec yðr ꝼyrſꞇaꞇ þer geꝩeꞇ mer aꞇ hallꝺa rıke mınook þeım ollomer mer þıonaEn eꝼ þer haꝼeꞇ ſva ꝼırer ęꞇlaꞇaꞇ ec ſcyla laꞇa rıke mıꞇꞇok bıoðe ꝼoꝛlogen ſvaaꞇ aſıa ſꞇun-ꝺe ꞇıl annarſ hoꝼðengıaþa ꝩıl ec þeſſ bıðıaaꞇ ſva mıllꝺr vꝩınr ok mıſkunſamr ſıgrꝩegare ꞇake rıke epꞇer mecſem lexanꝺererSıðan bıðꝛ ꝺarıuſkonungr guðen með ꞇaromaꞇ bén hanſ ſcyle ꝼramgang ꝼaok þo aꞇ hann heꝼðe þaꞇ rað goꝛꞇ aðr aꞇ berıaz ꝩıð alexanꝺrumſem ꝼyrſꞇþar ſem hann haꝼðe neıꞇað ꞇyſvar boðnom ꝼrıðeþa ſcıpꞇız þannog um raða gerð hanſ ꝼyrer aſꞇar ſaker þeırrarer hann ꞇecr haꝩa ꞇıl ꝩınar ſınſ lexanꝺrıaꝼ mıllꝺe ꝩercom þeımer ꞇhırıoꞇheſ heꝩer ꞇallꞇ aꝼ honomaꞇ hann ſenꝺer nu xrıꝺꝺara hoꝼðengıa ꞇıl ꝼun-ꝺar ꝩıð alexanꝺrumkonung aꞇ bıoða ꝼrıðar gørð aꝼ nyıo mıllom þeırraSenꝺı menn ꝺarııkonungſ ꝼara nu með ſlıcom boðomſem hann leggr ꝼıre þaꞇıl þeſſ er þeır koma þarſem grıcker eroþeır laꞇa bera ꝼıre ſer ꝼagran ꝩonꝺ aꝼ ꞇre þvıer olíva heıꞇerþaꞇ ꝩar ørugꞇ ꝼrıðar ꞇacn í þann ꞇımaok þegar er þeır koma ꝼyrer alexanꝺrumkonungþa beʀ ſa þeırra ꝼram orenꝺener ellzꞇr ꝩar ok bezꞇ ꞇalaðꝛſa heꞇ achıllaſhann heꝼr ſva mal ſıꞇꞇEıgı ſcyllꝺer ꝺarıumkonung oꝼreꝼle ꞇıl þeſſaꞇ hann beıðez ſva opꞇ ꝼrıðar aꝼ yðrenn mıllꝺaſꞇe konungrmeıʀ hellꝺꝛ ꞇıl þeſſ ſu mıcla mıllꝺeer þu heꝼer ſynꞇ honom ı þvı goða yꝩerlęꞇıer ꝺroꞇnıngen ok moðer hanſ ok aðrer áſꞇmenn hanſ haꝩa þegıꞇ aꝼ yðꝛNaꝩıſꞇo þeırra þıckıomz ꝩer ſacnaꞇ haꝩaen eıgı megom ꝩer þvı ſyꞇaaꞇ þaꞇ lıð haꝼe herꞇekeꞇ ꝩereꞇþu hellꝺr oc ſva ſømılega þaer epꞇer lıꝩaſem þu ſer ꝼaðer þeırraerꞇeknar ꝺøꞇr ꝩarſ herra kallar þu ꝺroꞇnıngarſem þør haꝩe hallꝺeꞇ ꞇıma ſınom ollomok lǿꞇr þør þeım ꞇıgnar noꝼnomer þr haꝩa ꝼyʀ haꝼꞇſem þu muner eıgı þann ꝼıanꝺſcaper ımıllom er yðar ok ꝼoðor þeırraBleíkꞇ anꝺlıꞇ ok ryggleg augo ſyna þaꞇaꞇ þu erꞇ mıklo mıllꝺare ꝩınren hermanna naꞇura ſe ꞇılSlıcꞇ yꝩerbragð ſeger ꞇılhvaꞇ ı ſcape byrÞannog ſva rygglegr ꝩar ꝺarıuſkonungr yꝩerlız þaer ꝩer ſcılðomz ꝩıð hannſem þu erꞇ nuok harmaðe hann ꝺauða kono ſınnaren þıc ryggver lıꝼláꞇ ꝩınar þınſok nu monꝺer þu buenn ꞇıl barꝺaga ímoꞇe ꝺarıoeꝼ eıge ꝺvelðe þıc gropꞇr ꝼru ꝩarrarok ꝼıre þvı er mıkıl nauðſynaꞇ ſeꞇꞇer ꞇakız með yðꝛarıuſkonungrbyðꝛ þer ꞇıl ſaꞇꞇa ꝺoꞇꞇur ſınaok þar með ı heıman ꝼylgıo hennar oll lonꝺ þauſem lıggıa meðal árennar evꝼraꞇenok helleſ-ponꞇumhelleſponꞇum heıꞇer haꝼ þaꞇer ſkılr aſıam ok evrópamſon ſınn byðꝛ hann þer ok í gıſlıng ꞇıl ꝼullz ꝼrıðar ok ꝼaſꞇrar ꞇruMoðoꝛ hanſ ok ꝺøꞇr ꝩıll konungr ꝩaʀaꞇ þer geꝼıꞇ apꞇr í ꝩallꝺ hanſen hann ꝩıll leyſa þør úꞇ xxxumpunꝺa gullzEn eꝼ guðen heꝼðe eıge geꝼeꞇ þerſeger achıllaſmeıra ꝩıꞇok ſꞇercara brıoſꞇen mannleg naꞇꞇura meꞇꞇe ꝼaþa maꞇꞇ v ſva hvgſaaꞇ ꝩıſꞇ haꝩa ꝩereꞇ þør ſꞇunꝺerer þv męꞇꞇer eıgı aꞇ eınſ geꝼa ꝼrıðennhellꝺr høꝼðe þér ok bıðıa hanſok ſęꞇꞇaz heılom ſaꞇꞇomEða hvarꞇ ꝩeızꞇ uhverſv mıkınn aꝼla ꝺarıuſkonungr heꝩer ſaman ꝺregıꞇ beðe á ſ ok lanꝺeſva margar þıoðer heꝩer hann aꞇ ſer heımꞇar aꝼ ꝼıaʀlegıom rıkıomaꞇ ꝩarla ꝩınz lanꝺeꞇ herbuðum hanſ eða ſęʀenn ſcıpa ſꞇoleEıge þarꝼ ec aꞇ gera langꞇ vm þeꞇꞇakonungr ꝩaʀ heꝩer eınn ſva mıkınn aꝼlaaꞇ heımreƞn man eıge þvılıkan annan ꝼa ꞇıl moꞇzenſSıðan er achıllaſ haꝼðe ꝼram boreꞇ ørenꝺe ꝺarııkonungſleꞇr lexanꝺerkonungr kalla ꞇıl ſın rað-gıaꝩa ſınaok ſpyʀepꞇer hveſſv þeım ſynez aꞇ ꞇaka þeſſom boðomer ſenꝺı menn ꝺarııꝼoꝛo meðSenaꞇuſ ſyner þaꞇ í yꝩer bragðe ſınoaꞇ hann eꝩaz íhveſſv ſvara ſcalok þaꞇ er ſagꞇaꞇ hırðen oll þagðe lengeþar ꞇıl er parmenıo ſvararſa maðrer eıgı ꝩar ſnıallr í maleſem hann ꝩar ſꞇaðugr ok hugrackrꝻırer longu ſynꝺız oſſ þaꞇ raðſeger hannaꞇ ſerker heꝼðe náꞇ úꞇ aꞇ leyſa lıð þaꞇer ꝩer hoꝼom herꞇekeꞇþvıaꞇ ogrynne ꝼíar męꞇꞇem ꝩer ꞇekeꞇ haꝩa moꞇe þeımer anꝺaz haꝩaeða hınomer komez haꝩa broꞇꞇ oꝛ myrkvaſꞇoꝩomeꝼ ꝩer ꝩıllꝺım þeckıaz í ꝼyrſꞇo þaꞇer boðeꞇ ꝩarok þaꞇ geꝩom ꝩer eƞn ꞇıl raðſaꞇ vꝼørꞇ lıð beðe kerlıngenmoðer ꝺarııok ꝺøꞇr hanſ ſe geꝩıꞇ apꞇr ſerkıom ſva mıkıꞇ gullſem þar er ímoꞇe boðeꞇþvıaꞇ þar ſꞇenꝺr grıckıom aꝼ mıkıll ꝼarꞇalmeMıkıꞇ ok ágeꞇꞇ rıkı megoꞇ ér nv ꝼakonungrán vꞇhellıngo bloðs yðarra mannaok þaꞇ hyɢ ecaꞇ engı konungr man eıg⸌n⸍az haꝩa ꝼyʀ ıam moꝛg rıkı mıllum hıſꞇrum ok evꝼraꞇenár erv þaꞇ ok í meıre mannraunır mono ꝩer koma ꝩerðaeꝼ enn ſcal lengra ꝼram hallꝺa með hernaðennyɢ aꞇ þuhveſſv mıkılſ þu gırnızEða hveſſv mıkıꞇ þu heꝩer vnꝺer þıc lagꞇþaꞇ er ꝩer laꞇum aꞇ bake oſſaꝼ ı hug þér grıclanꝺꝼoðorleıꝼð þına hellꝺꝛ en ınꝺıalanꝺ eða bacꞇraþvıaꞇ beꞇra er heılum ꝩagne heım aꞇ aka epꞇer moꝛg ſꞇoꝛꝩırke hellꝺꝛ en lıꝩa ıamnan í vꝼrıðelexanꝺerkonungr ꞇekr þunglıga ꞇıl logom parmenıonıſok ſvaʀar ſvaEꝼ ec ꝩęra parmenıoþa monꝺa ec meıra ꝩırða boðeꞇ gullen mıkınn ſıgrok ꝩılıa hellꝺꝛ ꝩera ſomalauſſ en ꝼa ſıgr með ſømð án auðøꝼumEn nv reðꝛ alexanꝺerlonꝺom með ꝼaꞇøkı ſıꞇꞇ vruggr ok ꝼrıalſ ꝼıre ꝼıarenſ ahyggıoVel lıkar meraꞇ ec ſıa konungren eıgı kaúpmaðrMer er eckı ꝼalꞇok ꝩeı ꝩerðe þeımer ſell hamıngıo ſınaEꝼ ec ꝩılaꞇ herꞇekıꞇ lıð ſe gollꝺeꞇ apꞇr ꝺarıokonungeſem hann beıðezþa ſcal hellꝺr geꝼa þaꞇ vpp kauplauſꞇ en ꞇaka þar gull ímoꞇeþvıaꞇ eıgı ꝼǿz ꝼıre gıaꝩar beðı ꝩerð ok ꝩınáꞇꞇaen ønga þok mego kaup auðlazSıðan er alexanꝺerkonungr haꝼðe ſva ſvaraꞇ parmenıonıþa bıðꝛ hann kalla ꞇıl ſın ſenꝺı menn konungſok er þeır koma ꝼyrer ⸌hann⸍meler hann ſva ꞇıl þeırraSegeꞇ ſva ꝺarıoaꞇ ſıaꝩan mek heꝩı ec ꞇıl þeſſ ꝩırꞇ hellꝺꝛ en hanner ec gerða ꝩel ꞇıl hanſ mannaſem byrıaðe mınne ꞇıgnEıge ſcal kvenna ꝼlockrenn þaꞇ ꝼınnaaꞇ ec ſıa þeım ꝼıanꝺmaðrþeır eıner ſcolo ꝩıꞇıſ lauſꞇ lexanꝺrumꝼyr lıꞇaer lıꞇlır erook ecke ſcal ec þeım ꝩapnum høꞇaer eıgı mego neyꞇa þeırraok blauꞇ naꞇꞇura bannaðe þeım aꞇ beraVápn ꝼøʀ ꝩerðꝛ ſa hverr aꞇ ꝩeraer ec ꝩıl þeſſ ꝩırðaaꞇ ꝩerðe ꝼıre mınne reıðeEn eꝼ ꝺarıuſbeıꝺꝺez aꝼ oſſ ꝼrıðar með ꞇruleıkom ok ꝼly-ðe ıbroꞇꞇ allꞇ oꝛ þeım þrıðıunge heımſınſer hann heꝩer ꝩallꝺ yꝩer haꝼꞇþa monꝺa ec eꝩaz íhvarꞇ ec ſcyllꝺa ꝩeıꞇa honom þaꞇ eða eıgeEn nu þar ſem hann lockar ꝩıne mína ſꞇunꝺum með ꝼyrer heıꞇom en ſꞇunꝺum með gıoꝩom ꞇıl ſvıkreða ꝩıð mekaꞇ þeır geꝩe mer eıꞇr aꞇ ꝺrekkaþa ſcal ec epꞇer honom hall-ꝺaþar ꞇıl er hann er í helıoþvıaꞇ eıgı ꝩıll ꝺarıuſberıaz ꝩıð mek ſem reꞇꞇr vꝩınrhellꝺꝛ ꝩıll hann leynaz aꞇ mer ſem ſvıkare eða ſꞇelaz enn hellꝺꝛ ſem ꝩanꝺꝛ rauꝼarıſaꞇꞇ aꞇ ſegıaSva man honom þıckıaſem hann ꝼae ſıgr nockoꝛneꝼ ec ꞇek þa ſęꞇꞇer hann byðꝛ merþer buðuꞇ mer oc aꝼ hanſ halꝩuaꞇ ec ſcyllꝺa ꞇaka í heıman ꝼylgıo með ꝺoꞇꞇoꝛ hanſ aull þau launꝺer lıggıa oðro megen arennar evꝼraꞇénok ꝼıre þa ſoc hygg ecaꞇ þer haꝩeꞇhvar ꝩer ꞇaulomz ꝩıðꝛvgſeꞇ ſvaaꞇ ꝼylkıngar mınar erv komnar yꝩer evꝼraꞇenok herbuðer grıckıa ſꞇanꝺa nu ꝼıre ꝼraman þaꞇ enꝺe marker þer ſeꞇꞇvð mer í heımanꝼylgıo meyıarennarRekıꞇ abroꞇꞇ heðan konung þeırra grıckıannaaꞇ hann ꝩıꞇe þaꞇ yðarꞇ ꝩeraer þer geꝩıꞇ honomEða geꝼr ꝺarıuſmer mıkınn ſomaeꝼ hann ꝩıll ꝼyʀ męgıaz ꝩıð mek en ꝩıð maꞇheumꝻareꞇ apꞇr nvſeger lexanꝺerkonungrok ſegeꞇ þau ſvǫꝛ mın yðrom hoꝼðengıaaꞇ ec ꞇel í mıno ꝩalle ꝩera allꞇ þaꞇer hann heꝩer enn aꞇ ꝩarð-ꝩeıꞇaſem þaꞇer hann heꝩer laꞇeꞇok þar með ſıalꝩan hannþeſſer luꞇer ſcolo ꝩera ꝩerkakaup oc erꝩeðeſlaun grıckıaSva męler hannok nu ꝼara ſerker apꞇrSıðan er ꝺarıuſkonungr ſpyʀ þeſſe ſꝩoꝛ alexanꝺrıþa ſenꝺer hann maꞇheum með mıclo lıðe moꞇe grıckıom aꞇ banna þeım yꝩer aꞇ ꝼara beðe ſleꞇꞇur ok ꝼıallꝩego þarſem þeır hoꝼðo ꞇıl ęꞇlaꞇv lęꞇr alexanꝺerkonungr bua ꞇıl grapꞇar lıc ꝺroꞇnıngarkono ꝺarímeð mıclom ꝩeg ok ſmyrıa með enom ꝺyrſꞇum urꞇumſꞇeín mıkınn lꞇr hann ok upp hauggva óꝛ hamar gnıpo eınneſa ꝩar ſeꞇꞇr yꝩer leıðe ꝺroꞇnıngarþeſſ haꞇꞇar ſmıðe heıꞇer pıramıſ á laꞇınoþaꞇ er ſem har ꞇurnn á ꝩara ꞇungoEbreſcr maðr grðe ſꞇeınennaðꝛ en vpp ꝩere reıſꞇrſa er apelleſ héꞇhann ꝩar mıoc ágeꞇr aꝼ ſınom hagleícEıgı ꝩáru þar á ſcrıꝩoð eða ſcoꝛen aꞇ eınſ noꝼn ok verk grıckıa konungahellꝺr ꝩar ok þar ꞇıl ꞇekeꞇ er heımrenn ꝩar ſcapaðꝛok ꝼareꞇ yꝩer ſex ꝺaga ꝩerc þauer al-maꞇꞇegr guð gerðeþa er hann ſcop alla luꞇe anꝺlega ok lıkamlegaþar ꝩar oc markaꞇhvernog aꝺam oc eva ꝩáru ſvıken ꝼyrer oꝛmennok ꝼyr þaꞇ abroꞇꞇ reken oꝛ paraꝺıſo apꞇr ꞇıl ıarðarennarer aꝺam ꝩar ſcapaðꝛ aꝼEpꞇer þaꞇ ꝩar ſcrıꝩað þaꞇer kaın ꝺrap abel broðoꝛ ſınnok ſvahveſſv lamecher enn ſıaunꝺe ꝩar ꝼra kaınꝩarð honom aꞇ ſcaðaſıa maꞇꞇe þaꞇ okaꞇ ꝼyr uſıðo manna marga ok ſꞇoꝛaꝩar þvı lıcꞇ ſem guð ıðraðez þeſſer hann haꝼ-ðe ſcapaðan manneƞnÞvı neſꞇ ꝩar markaꞇ arkarſmıðenok noa ꝼloðok þar epꞇer þaꞇer noe ꝼann ꝩın aꞇ geraSıðan ꝩoꝛo markaðer hoꝼuðꝼeðꝛabrahamyſáác ok ıacobok vm hvern þeırra nockoʀ merkılegr aꞇburðꝛþar neſꞇ eve ıoſephſok þaꞇ er ıacob ꝼoꝛ með ſonom ſınom ꞇıl egıpꞇalanꝺzſıa maꞇꞇe þar ok þau ſꞇoꝛꞇakner guð gerðe á egıpꞇalanꝺe ꝼıre moyſen þıon ſınnaðꝛ en hann leyſꞇe þaðan allan gyðenga lyð yꝩer eꞇ rau-ða haꝼen ꝺrecðe pʜaraonı konunge ok ollum her hanſer þar hugðez epꞇer mynꝺo gangaſem gyðengar hoꝼðo ꝼıre ꝼareꞇen ſıðan þaꞇer guð ꝼøꝺꝺe lyðeƞn á hımna mıolꝩeok gaꝼ moyſı log á ꝼıallı þvıer ſına heıꞇerſꞇoðꝩaðe þoꝛſꞇa ꝼolkſenſ með þvı ꝩaꞇnıer ſpraꞇꞇ óꝛ harðre hellogroꝼ ſıalꝼr moyſen þarer engı maðꝛ maꞇꞇe ꝼınna groꝼ hanſOc þar epꞇermeð hverıom ſꞇórꞇacnom ıoſve leıꝺꝺe gyðenga yꝩer ıoꝛ-ꝺanok borg ſver ıerıcho heıꞇerꝼell ꝩıð luðra þyꞇ þeırraok aꞇ ıoſue anꝺaðezſıðan er hann haꝼðe ſcıpꞇ ꝼyrer heıꞇno lanꝺe með þvı lıðe olloer komeꞇ ꝩar ꝼra xııſonom ıacobſEpꞇer þeꞇꞇa ſyner apelleſ í ſıno ſmı-ðe ꝺomenꝺꝛ þaer ꝩáru ꝼyrer gyðenga ꝼolkeok hveſſv ꝺalıꝺa ſveık ſamſonem eƞn ſꞇerkaer eıƞn ꝩar aꝼ þeırra ꞇoloJ auðrom ſꞇað á legſꞇeıne þeſſom ꝩar markuð konunga eꝩe ok þar ꞇıl ꞇekeꞇer helı ꝼell ꝺꜹðꝛ aꝼ ſꞇolı ſınomþvı neſꞇ þaꞇer ſamuel ꝩıgðe ſaulem ꞇıl konungſ aꝼ aꞇkalle gyðengaOc þvıaꞇ ſauler í ꝼyrſꞇo ꝩar goðꝛ konungrhellꞇ eıgı ꞇecnom heꞇꞇeꝩar ꝺavıð ſmurðꝛ ꞇıl konungſer ꝺrap golıam rıſa með lıꞇlom ſꞇeıneþa er hann ꝩar ungr ſveínn aꞇ allꝺreEpꞇer ſlık ſꞇoꝛmerkı ꝩoro ſcrıꝩoꞇ noꝼn ok verk annaʀa konunga bðe þaꞇer ſalomon leꞇ gera muſꞇere guðe ꞇıl ꝺyrðar ok marꞇ annaꞇ þaꞇer þeır ꝺavıð ꝼeðgar hoꝼðo ⟨a-⟩geꞇlega goꝛꞇEn þaꞇ leꞇ apelleſ allꞇ nıðꝛe lıggıaer þeır hoꝼðo moꞇe guðe goꝛꞇſva þaꞇer þeır konungar bloꞇoðu ſcurðgoðer epꞇer þa komoEn þaꞇ ꝩar ınnelega markaꞇmeð hverıom aꞇburð helıaſ ꝺrap þaer kallaz hoꝼðo ſpamenn báálſcurðgoðſ þeſſer ſva heꞇok hvernog hann ꝩar nvmınn vpp aꝼ ıoꝛðo ı ellegre keʀu aꞇ áſıanꝺa lęrıſveıne ſınom helıſeoOꝩaʀ a legſꞇeınenom ꝩaru mar-kaðer þeır konungarer heılog boc ſegeraꞇ goðer ok ágeꞇer haꝩe ꝩereꞇþaꞇ ꝩáru þeır ezechıaſ ok ıoſıaſÞaꞇ ꝩar markaꞇ um ezechıamer hann reınſaðe ꝼolkıꞇ aꝼ ſcurðgoða ſaureok ꝩacðe logen vpper aðꝛ hoꝼðo lengı ſoꝩeꞇok hveſſv ſolen ꝩeık apꞇr gang ſınom ꞇıl þeſſaꞇ hann ꞇryðe ſek haꝩa þegeꞇ aꝼ guðe þaꞇ er hann heꝼðe beðeꞇen þaꞇ ꝩaraꞇ guð geꝩe honom lengra líꝼEn vm ıoſıamer moꝛgum ꝺyrlegom ꝩerkom ꝩar ꝼregrꝩar þaꞇ markaꞇhveſſv ágeꞇlıga hann hellꞇ paſca ꞇıðenaꝻyr vꞇan ꝺavıð ok þeſſa ꞇꝩa konunga ꝩaru enger þeırer ꝩere nockoꞇ ſeker bloꞇa eða annarra laga broꞇaVpp ꝼra konungom ꝩaru markaðer a ſꞇeınenom ſpa-mennok ſagꞇa hverre ꞇıð eða unꝺer hverıom konunge hveʀ þeırra haꝼðe ſınar ſpár ꝼram ſagðarÞeır ııııgengo þar ꝼyrſꞇyſaıaſıeremıaſezechıelok ꝺanıelSva ꝩar ſcoꝛıꞇſem yſaıaſ reꞇꞇe ꝼram ꝼıngr ſınn ok mælꞇe ſvaſe hernamør mon ſon geꞇaok þeır aðrer mælꞇe nockoꝛom oꝛðom hveʀ oꝛ ſınne ſpaſogu vm hegaꞇ-burð eða pıſl guðſ ſonarþar epꞇer ꝩar ſcıpaꞇ ꞇolꝼ enom mınnom ſpamǫnnumok ſcrıꝩaꞇ naꝼn eða noc-koꞇ óꝛ ſpaſogu hverſ þeırra þaꞇer allꞇ kom í eınn ſꞇað nıðꝛVꞇarſꞇ á ſꞇeınenom ꝩar markaꞇ rıke cırı konungſok þaꞇer gyðengar naðo heımꝼarar leyꝩe oꝛ enne mıclo herleıðengooc hveſſv þeır enꝺꝛny-ıoðu ſalomonſ muſꞇere með zoꝛobabel herꞇogaþar epꞇer ꝩar ſaga heſꞇerok ſva ꞇobıeok þaꞇer ıuꝺıꞇh ꝺrap holoꝼernem í herbuðom ſınom ſıalꝼſEn ſogoꝛ þeſſar lukvz allar í ęꝩe eſꝺre rıꞇaraVm ꝼram þau ſꞇoꝛmerkıer her erv ſꞇvꞇꞇlega breꝩaꞇok þann hagleícer a ꝩar þeſſo ſmıðeꝩar allꞇ ꝩerkeꞇ með gulle bueꞇ þarer þaꞇ þoꞇꞇe beꞇr beraSıðan er alexanꝺerkonungr haꝼðe ſva ꞇıgulega goꝛꞇ vꞇꝼerð ꝺroꞇnen-garſem her er nu nockoꞇ ꝼra ſagꞇbyðꝛ hannaꞇ vpp ſcyle ꞇaka herbuðer ok hallꝺa moꞇe ꝺarıoſem harð-aſꞇOc nu ſenꝺer hann rıꝺꝺera þanner menıꝺeſ heıꞇermeð nockoꝛa ſveıꞇ aꞇ ꝩıꞇahvar ꝺarıuſꝼøre með her ſınnþegar er maꞇheuſer ꝺarıuſkonungr haꝼðe ſenꝺan ímoꞇe grıckıomꝩerðꝛ ꝩaʀ ꝩıð nıoſnarmenn alexanꝺrıheımꞇer hann ſaman lıð ſıꞇꞇ ok ſcunꝺar apꞇr ꞇıl herbuða ꝺaríNv þvıaꞇ grıcker nalgaz mıokꞇekr ꝺarıuſkonungr aꞇ ꝼylkıa lıðe ſınoá ſleꞇꞇom ꝩollomaꞇ eıgı geꝼe þrongr ſꞇaðꝛ honom ſıgr ſem ꝼyʀann rıðꝛ ſıalꝼr vm ꝼylkıngarnar oc eggıar ꝼaſꞇ lıðeꞇ með ꝼogrom ꝼoꝛꞇalumen ꝩapnar þaꞇer aðꝛ ꝩar ılla bueꞇlexanꝺerkonungr heꝩer nu ꝩaleꞇ ſer herbuða ſꞇaðþaðan maꞇꞇe ſıa ꝩel lanꝺꞇıollꝺ ſerkıahann ꝼylker ok lıðe ſıno epꞇer þaꞇNu gerız ſcamꞇ ímıllom ꝼylkıngannama nu ſıa þar á lopꞇe moꝛg merkıOc eıgı ꝩar langꞇ aꞇ bıðaaðꝛ en grıcker lıoſꞇa vpp herope mıcloſerker þeyꞇa þar ok ímoꞇ luðra ſınaok øpa ſvaſem þeır mego meſꞇ aꞇ ꞇakaſva ꝩarð mıkıꞇ vm herop ok luðra gang þeırraaꞇ nalega ſcalꝼ oll ıoꝛðen aꝼOc ⟨ꝼ⟩abuloſum eſꞇ aꞇhalſ ſꞇakraðe ꝩıðer eınn er aꝼ þeımer vpp hallꝺa heımenomſva aꞇ hann ꝼek ꝩarla ſꞇaðeꞇ vnꝺer byrðe ſınneok þaꞇ hvgðe hannaꞇ þvı monꝺe ſęꞇa þaꞇ eꞇ mıcla hark oc óper hann heyrðeaꞇ rıſarner monꝺe berıaz í annaꞇ ſınn ꝩıð ıovemvergmaleƞn ꝩarð oc harðla malugr ꝩıð heróp þeꞇꞇaok ſva þáuꞇ ı ꝺaulom ollomer í nanꝺ ꝩaruSva ꝩáru grıckır nv geyſꞇeraꞇ ꝩarla ꝼek alexanꝺerkonungr ſꞇoðꝩaꞇ þaaꞇ ſlıꞇe þeır ꝼylkıngarnar ok lıope þegar á ſerkeEn þvı aꞇ ſolın ſcunꝺaðe nv gang ſınom í egıƞnaꞇ hon ſęı eıgı ſva mıkıl manꝺrapſem ꞇıl hoꝛꝼðez aꞇ ꝩerða monꝺeþa bıðꝛ alexanꝺerkonungraꞇ þeır ſcyle graꝩa ꝺıkeok ſeꞇıa þar í ınnan herbuðer ſınarok ſva ꝩar nu goꝛꞇSıðan gengr konungrenn vpp á haug eınnþaðan maꞇꞇe hann ſıa yꝩer allar ꝼylkıngar ſerkıaOc er hann ſa hveſſv mıkıll aꝼle þeırra ꝩar ꝼıre muga ſaker ok ꝩapnabunaðarok heyrðe þar með heſꞇa gneg ok hareyſꞇe margra ꞇungna ſer ókunnegraþa eꞇla ecſeger meıſꞇare galꞇeruſeꝼ leyꝼꞇ er aꞇ ꞇrua þvıaꞇ nockoʀ auðꝩellegr óꞇꞇe haꝩe komeꞇ í þaꞇ eꞇ gauꝼuglega brıoſꞇ ok rıſalecꞇ hıarꞇa konungſenſMeð ſlıkvm hęꞇꞇe aꝼlar ſꞇyrımannenom ahyggıo þeımer lenge heꝩer ſıglꞇ blıðan byr ok hagſꞇeðaneꝼ hann ſer þverꞇ ꝩeðꝛ aꞇ ꝼara ſcıpeno með mıclom ſꞇoꝛmahann kallar þa ok bıðꝛ ꝼelaga ſına ſla unꝺan hoꝩuð ben-ꝺumok laða ſegle ſem ꞇıðaſꞇen leypr ſıalꝼr apꞇr ꞇıl ſꞇyreſenſok leggr þaꞇ oꝛ lageSva ſcal ęꞇlaaꞇ konungrenn haꝩe oꞇꞇazþa er hann ſa uꞇallegan mug ꝩına ſınna komenn ímoꞇe ſerEpꞇer þaꞇ er alexanꝺerkonungr haꝼðe ſeꞇ yꝩer lıð ſerkıalęꞇr hann kalla ꞇıl ſın raðonauꞇa ſınaannaꞇ hvarꞇ ꝼıre þa ſokaꞇ hann ęꝩaz nockoꞇ íhvaꞇ ꞇıl raðſ ſcyle ꞇakaeða ꞇıl þeſſ en hellꝺraꞇ hann reynꝺehveſſv ſꞇaðuger þeır ꝩereok leıꞇar nu raðſ unꝺer þaSeínꞇ ꝩerðꝛ ꞇıl ſvaraþvıaꞇ allır meꞇa ꝩıð parmenıonemok þar kemraꞇ hann ſvararÞaꞇ þęꞇꞇe mer raðſeger hannaꞇ ꝩer ꝩeıꞇꞇem ſerkıom álaupþegar er naꞇꞇa ꞇekrok komem þeım á ꝩꝩarꞇOc eꝼ þeır laupa upp óꝛ ſveꝼne ı naꞇꞇmyrkreþa man annaꞇ hvarꞇþar ſem margar ꞇungoꝛ ok ſunꝺrleıꞇer ſıðer ganga í herınumaꞇ þeır mono þegar ꝼlyıaella man auðꝩellꞇ aꞇ ꝺrepa hvernþar ſem ſꞇaðenn ꝩerðraꞇ þrıðıa koſꞇe mono þeır vpp geꝩazEn eꝼ ꝩer berıumz a ꝺageƞnþa monu ſcelꝩa ꝩarꞇ lıð ręðelıgar áſıanoꝛ ſcıꞇarum þeırra ꝼolka eða ınꝺıalanz mannaer hvergı ſceðıa hare ſınoeða mıkıll vppꝩoxꞇr rıſa þeırraer ꞇıl eru komner aꝼ þeım ſꞇoðomer bracꞇa heıꞇaþaꞇ ꝼylger okeckı mego ꝼaer menn aꞇ gera ſva moꝛgom þuſunꝺumnema þeır ꝼae komeꞇ a vꝩarꞇNu heꝩer ꝺarıuſok valeꞇ ſer ꞇıl ꝩıgꝩallar ruma ſꞇaðe ok ſleꞇꞇaok ꝼıre þa ſok man eıgı þronglenꝺeꞇ aꞇ ſınne ſem ꝼyʀ geꝩa oſſ ſıgrꝻleſꞇer aller grıcker loꝩa þeꞇꞇa raðok eınn hoꝼðengeſa er polıpercan heıꞇereggıar þeſſ mıocaꞇ vm noꞇꞇına ſcyle berıazok ſegeraꞇ þvı aꞇ eınſ mego grıckır ſıgraeꝼ ſva er goꝛꞇlexanꝺerkonungr lıꞇr ꝩıð honom reıðule-gaþvıaꞇ hann ꝩıll eıgı nu áſaka parmenıonemþar ſem hann haꝼðe þaꞇ goꝛꞇ lıꞇlo aðꝛþa er hann haꝼðe þeſſ ꝼyſꞇaꞇ ꞇaka ſcyllꝺe þér ſeꞇꞇerer ꝺarıuſhaꝼðe boðnarok ſvarar ſvaÞeꞇꞇa er þıoꝩa ſıðr ok laðrunaer þer bıðeꞇ oſſ geraþeırra ꝩán er oll ı ſvıkom ok leynelegom preꞇꞇumEcke ſcal ꝩar ꝼregð preꞇꞇum þıonaOc aꞇ ecke ſe þaꞇer á ꝺrage ꝩara ſømðþa man eıgı nu þurꝼa ſıgrenn aꞇ kenna þrongom ꝩıgꝩelleman ok nu koſꞇr aꞇ berıaz ꝩıð ſıalꝩan ꝺarıumEıgı ſcal oc noꞇꞇın ꝩallꝺa ꝩarom ſıgreaꞇ ꝩer ſynem oſſ røꝺꝺa ꝩeraſcal aꝼ þvı ꝩıſꞇ á ꝺagenn berıazþvıaꞇ ſa ſıgrer ꝩer ęꞇlom aꞇ ꝼaſcal annaꞇ hvarꞇ enge ꝩerðaeða ꝩera ſomaſamlıgr í alla ſꞇaðeeꞇr beʀ þeımer konungr ſcal heıꞇaaꞇ hamıngıan breſꞇe ꝼıre ſaker annſꞇreymra oꝛlagahellꝺr en hann ſcammez þeſſ ſıgrſer hann ꝼǿꝛ a naꞇꞇar þele með þıoꝼlegom álaupomEıge ꝩıl ec þvı kaupa ſıgrennaꞇ þeırer epꞇer oſſ komaꝼınne ſva rıꞇaðaꞇ alexanꝺerkonungr haꝼe með preꞇꞇum ſıgraꞇok mınke ſva ſlegðe⸌n⸍ mıcla ꝼregðEk heꝼe nu ſpurꞇ okaꞇ þeır haꝩa ſꞇerka ꝩoꝛðo á ſerſerkırnerok lıðeꞇ lıggr allꞇ unꝺer ꝩapnumok megom ꝩer aꝼ þvı eckeþoꞇꞇ ꝩer ꝩıllꝺemkoma þeım á vꝩarꞇꝻareꞇ aꝼ þvı heım ꞇıl lanꝺꞇıallꝺa yðaʀa ok haꝩeꞇ ꝩıð yðr ſem bezꞇꞇakeꞇ ſveꝼn ok haꝩeꞇ þaꞇ í hvg yðꝛaꞇ ſv rıðer a morgen ſcal ꝩerðaman vnꝺer oſſ leg-gıa halꝩan heımennOc ſıðan er konungr haꝼðe ſva męllꞇþa ganga þeır ꞇıl lanꝺꞇıallꝺa ſınnaarıuſkonungr gerır ok í annan ſꞇað rað ꝼıre ſınom mǫnnumok þaꞇ bragð eꞇlar hann grıckıomſem þeır monꝺo ꞇekeꞇ haꝩaeꝼ parmenıo heꝼðe raðeꞇꝼıre þa ſoc byðꝛ hannaꞇ lıðeꞇ ſcyle lıggıa ꝩapnaꞇ vm noꞇꞇınaok aller heſꞇar ſcyle ſꞇanꝺa ſauðlaðerſꞇoꝛa ellꝺa leꞇr hann ok gera hverꝩeꞇna mıllum herbuðannaſva þycker nv ꞇıl aꞇ ſıaſem allar herbuðer ſerkıa logeGyllꞇer hıalmar ok gullagðer ſcıllꝺer keppaz ꝩıð hımen-ꞇunglen með bırꞇı ſınnıLopꞇeꞇ vnꝺrar mıoker þaꞇ heꝩer ꝼıre ꝼunꝺeꞇ eıgı mınne lıoſen þaꞇ heꝩer aðr í ſerok óꞇꞇaz þaꞇaꞇ ıoꝛðen mone þręꞇa ꞇıl aꞇ ꝩerða hımennennNoꞇꞇen ꝼagnar þvı mıocer hon lıkız ꝺegenomþvıaꞇ hıalmr ꝺarııkonungſ lyſer henne ſem ſolen ꝺegenomSꞇeınn ꝩar ſeꞇꞇr í oꝩanverðan hıalmennþvı bıarꞇare en ꞇungl eða ſꞇıoꝛnoꝛſem ſolen ꝩar honom bıarꞇareMarger ſꞇeınar ꝩaro ſeꞇꞇer í rıng vm hann vꞇanþeır er hverr ſanaðe ſec ꝩera harðla ꝺyranÞaꞇ er nu aꞇ ſegıa ꝼra alexanꝺrokonungeaꞇ hann heꝩer lagz ꞇıl ſveꝼnſen ꝼér eıgı ſoꝼnaꞇþvıaꞇ hann hugſar ꝼıre ſer á marga ꝩegahvernog hann ſcyle þeſſ berıaz eða ꝩıð ſcıpa lıðe ſınoer hann ꝼae ſıgraꞇ ꝺarıumkonungſva ſem aꝼle hanſ ꝩar nv mıkıll ok ꞇoꝛbreyꞇlegrVm ſlıcꞇ lıggr hann hugſeok ꝩaker alla noꞇꞇenaþvıaꞇ ſva ꝩar brıoſꞇ hanſ ꝼullꞇ aꝼ ahyɢıomaꞇ þęr haꝩa þar ꝩarla rmNv ꝩerðꝛ her ꝼyrſꞇ ꝼra aꞇ ſnuaen þar ꞇıl aꞇ ꞇakaaꞇ ey eín lıggr í á þeırreer ꞇıbrıs heıꞇerer ꝼellr ıgegnum rumaborgJ eyıo þeırre er hóll eın mıkılok mıok ꝩanꝺuðhon ſꞇenꝺꝛ a ꝼıoꝛom ſꞇolpomꝻıre þeſſe holl reðꝛ ꝺroꞇnıng eín ageꞇ er vıcꞇoꝛıa þaꞇ er ſıgr heıꞇerVꞇallegar ꝺyʀ ero á hvſe þeſſovrðer ero þar hvellarþegar er þér erv vpp loknarſva aꞇ heyrer ꞇıl þeırra ner vm allan heımVıð hallar ꝺyʀ ſıꞇr ſv ꝺróſ er ambıcıo þaꞇ er meꞇnaðꝛ heıꞇerꝺroꞇnengen ſıalꝼ ſıꞇr í haſęꞇı þvıer goꝛꞇ er aꝼ ꝼılſbeínehon heꝩer a hoꝼðe þıapel aꝼ lauroſva er hon ſꞇoꝛláꞇaꞇ hon geꝼr á ꞇvr henꝺꝛ hverıomer haꝩa þarꝼꞇ íꝼra henne ꞇva vega ſıꞇıa ſyſꞇr hennarþęr er með henne erv í ſıꝼellvþar er ꝼyrſꞇ glorıaþaꞇ er ꝼregð er lıꝩer meðan heımrenn ſꞇenꝺꝛMaıeſꞇaſ þaꞇ er ꝩallꝺ er þar oker moꝛgom myger með ſıno rıkeþar ſıꞇr ok reuerenꞇıa þaꞇ er ꞇıgnar bragðer ꝼolkeꞇ gerır lyðeꞇ hoꝼðengıum ſınomJuſꞇıcıa þaꞇ er reꞇꞇleꞇe heꝩer þar ocſem maclecꞇ erꝩırðulegꞇ ſęꞇeþvıaꞇ hon ꝩapnar laugen ok ꝩeʀ reꞇꞇynꝺenok hallar engan ꝩeg ſıno reꞇꞇſyneClemenꞇıa þaꞇ er mıllꝺe er ok í þeırra ſamſęꞇeer mıoc remmer rıkı konungannaþvıaꞇ hon er goð aꝼ grıðum ok mıſcunnar moꝛ-gomþar ſıꞇr oc ſv ꝼrver pecunıa þaꞇ er auðꝛ heıꞇerer gnęgra heꝩer gull en goða ſıðvþvıaꞇ hon er laſꞇa nreng ok vanſꞇılleſ moðerConcoꝛdıa þaꞇ er ſamþycke ſıꞇr ok ı þeſſe ſveıꞇblıð ꝩıð alla ok úmınneg vmlıðenſ ſunꝺrðyckeſþvıaꞇ hon enꝺer ok ſveꝩr allan vꝼrıðÞar er ok pax þaꞇ er ꝼrıðꝛer buanꝺanom er eıƞna hol-loſꞇþvıaꞇ hon geꝼr honom ꝼrelſe aꞇ ꝩınna ſlıcꞇer hann þarꝼCopıa þaꞇ er gnoꞇꞇ ſıꞇr þar en neſꞇa með ꝼullo hoꝛneþvıaꞇ þęr ꝼara opꞇlega baðar ſamanꝻramme ꝼıre ꝺroꞇnıngınne ſꞇanꝺa þıonar hennarþaꞇ erv leıkar þeırer með margſ conar ſcemꞇan blanꝺa hegoma ꝩıð alhugaꞇ ok gleðıa hana ſvaJ þeſſe ſveıꞇ erv oc úmerk epꞇer męleok eınarðar lauſſ laꞇr með vnꝺer hyggıom en blıðv yꝩer bragðeller ſꞇunꝺa þeır a þaꞇaꞇ ꝼregð ꝺroꞇnıngar ſcyle ſem lengſꞇ lıꝩaEn alla ꝩega broꞇꞇ íꝼra henne þıoꞇa ſong-ꝼęreþau er með ymıſſum haꞇꞇum yppa ꝼagrlıga hennar loꝩeSıðan er þeſſe ꝺroꞇnıng ſahveſſv margar ahyggıoꝛ ſꞇoðo ꝼıre ſveꝼneþeım er hon haꝼðe geꝩeꞇ hęra luꞇ ı hverre ſocn allꞇ ꝼra blauꞇv barnſbeıneþa ręꝺꝺez hon þaꞇaꞇ ſu rıðer aꞇ komanꝺa moꝛne ſcyllꝺe ꝩerðamonꝺe bera konungenn aꝼleeꝼ haƞn ꞇęke engan ſꞇyrk aꝼ ſveꝼnenomok ꝼıre þa ſoc ſpreꞇr hon vpp oꝛ ſęꞇe ſınook ꝼeʀ hvaꞇlegaþar ꞇıl er hon kemr í helle þanner ſa buanꝺe reðꝛ ꝼyrerer ſompnuſ heıꞇerok þar komenꞇekr hon ſva ꞇıl oꝛðſRıſ vppþu ꝼaðerok ꝼar ꞇıl ꝼunꝺar ꝩıð alexanꝺrumꝼoſꞇrſon mınnok leyſ hvg hanſ ok lıcam aꝼ ahyggıomþvıaꞇ þar aꝼ lıggr hann anꝺꝩakeſva mellꞇe honen þo aꞇ hann ꝩere laꞇr ok þungr a ſer ok ꝺoꝩenn mıoc aꝼ langre leguþa ꝩıll hann þo gera þaꞇer hon bıðꝛꞇekr nu ꝼıaðr hamer hann aꞇꞇeok bınꝺꝛ á ſek ꝼlygr ſıðan leıðar ſınnarOc allꞇ þar er hann ꝼoꝛ ı nanꝺ hımınꞇunglomþa ꝼellr a þau ſva mıkıll ómınneſ hauꝼgeaꞇ þau ga eıge aꞇ ganga leıð-ar ſınnarEıgı nemr hann ꝼyʀ ſꞇaðaren hann kemr ꞇıl herbuða grıckıaok ꞇıl reckıo konungſenſhann ꞇekr þegar ıbroꞇꞇ þaðan allar ahyggıoꝛok legz í rekıona hıa honomok þa ſoꝼnar konungr ꝼaſꞇok ſeꝼr allꞇ ꞇıl þeſſer mıok ꝩar moꝛnaꞇNu rennr ſol uppok þvıaꞇ hon ſynır ſek ꝩıꞇa ꝼırer þau ſꞇoꝛꞇıðenꝺeer þann ꝺag mono gerazgeꝩr hon aꝼ ſer lıꞇıꞇ lıoſok benꝺer ꝼırer með bleıkum lıꞇ margſ mannz ꝼeıgðOc þa ſamnaz ſaman hoꝼðengıar grıckıa ꞇıl lanꝺꞇıallz þeſſer konungr ſvaꝼ íþeır unꝺraz þaꞇ mıoker hann ſeꝼr ſva lengeþar ſem hann ꝩar ıaꝼnan ꝩa⸌n⸍r ſıalꝩr aꞇ ꝩekıa aðraok ſlícr haſkeſem þeım ſꞇoð nv ꝼıre ꝺu-rumþaꞇ eꞇla ſumeraꞇ konungr mone ꝩera rꝺꝺꝛok myne ſva ꝩılıa ꝼela ręzlo ſına aꞇ laꞇaſem hann ſoꝩeEn engı þorer ınn aꞇ ganga aꞇ ꝩıꞇahvaꞇ ꞇıꞇꞇ erok eıgı ıƞn ꝩerðer hanſ hellꝺr en aðrerEıgı þoꝛa þeır ok aꞇ ꝩapna ſek eða buaz ꞇıl barꝺagaꝼyʀ en konungrenn byðꝛ þaꞇ ſıalꝼrParmenıo geꝼr þa þaꞇ raðaꞇ menn ſcyle ꝼara ꝼyrſꞇ ꞇıl maꞇar ſınſ ok bıða ſva þeſſer konungr ꝩacnearıuſkonungr er nv komenn a ꝼoꝛ með her ſınnok er parmenıo ꝩerðr þeſſ ꝩaʀþa gengr hann ınn í lanꝺꞇıallꝺ konungſenſok aꞇ rekıoƞneþar ſem hann lıggrok kallar a hann nockoꝛum ſınƞumen hann ꝩacnar eıgı aꞇ hellꝺꝛok þa ꞇekr parmenıo a honomok meler ſvaVpp runnen ſolheʀabıðr yðꝛ ꝩakaen eıgı echvı ſęꞇer þaꞇer þer haꝩeꞇ ſva lenge ſoꝩeꞇNv nalgaz ꝺarıuſ konungren grıcker bıða ⸌eƞn⸍ ꝩapnlauſer yðarſ boðſhvar er nv ſa krapꞇr oc ſꞇyrkr hvgar þınſer her ꞇıl heꝩer ꝼyrer øngu bognaðþu ꝩarꞇ ıaꝼnan ꝩanr ſıalꝼr aꞇ ꝩekıa ıamꝩel ꝩarðhallz meƞnena ſem aðraTrv ðu þvıſeger konungrennaꞇ mer heꝩer eckı ſveꝼnſamꞇ oꝛðeꞇ vm rıðer ꝼyʀ en nver ahyggıoꝛ haꝩa komez ábroꞇꞇ oꝛ brıoſꞇe mınoParmenıo vnꝺraz þaꞇ mıoken ꞇreyſꞇız eıgı epꞇer aꞇ ſpyrıahvı þaꞇ ſęꞇeer hann ſeger ſek nu áhyggıo lauſan ꝩeraok þa ſvaʀar konungrenn ſvaþa er vꝩıner ꝩarer brenꝺo bygðer ok akra en bruꞇu borger ok þoꝛðo eıgı aꞇ berıaz ꝩıð oſſꝩar ſok ꞇıl þeſſaꞇ ec ꝩęra hvgſíukrok þar ꝼıre ꝼek ec allꝺrege roEn þvıaꞇ ꝼęre geꝩaz a aꞇ berıaz ꝩıð ſıalꝩan ꝺarıumok allan hanſ aꝼlaok lıclegꞇ ſeaꞇ hann mege eıgı ꝼoꝛðaz þenna barꝺaga með ꝼloꞇꞇaþa er nu enge ſa luꞇrer mek hvgſykeEn ꞇıl hverſ ꝺvel ec nuꝼar-eꞇ ok ꞇakeꞇ ꝩapn yðoꝛ ok buez epꞇer ꝩenıuEc man í annaꞇ ſınn ſegıa her aꝼ ꝼleıra í beꞇra ꞇomeSıð-an leꞇr konungr blaſa ꞇılaꞇ lıðeꞇ herklęðızhann ꝩapnaz ok nu ſıalꝼrſꞇıgr ſıðan a heſꞇ ſınner bucıꝼal heıꞇerllꝺregı hoꝼðo grıcker ſeꞇ konungenn kaꞇara ꝼra þvıer þeır boꝛðoz eꞇ ꝼyrſꞇa ſınn vnꝺer hanſ merkıomOc er hann rıðꝛ ꝼram í lıðeꞇþa ſꞇyrkez í hugenum hverrer konungen ſerok margrſa er aðꝛ ꝩar oꞇꞇa ꝼullrꝩenꞇe þegaraꞇ ꝩel monꝺı ꞇakazþvıaꞇ ſva þoꞇꞇeſem ſıgrenn ſęꞇe í anꝺlıꞇe honomNv ſcıpar hann lıðe ſıno í ſveıꞇerok ſcıpar ſıðan ꝼylkıngarhann bıðꝛ ok ſına menn ꝩaraz ꝩıð keʀur þrer ꝺarıuſkonungr haꝼðı ıarna laꞇeꞇſva aꞇ þar ꝩar meízla ꝩan aꝼ þeımer ꝼyrer yrðeok aꝼ þeım herbunaðe maꞇꞇe hann ꝩenꞇa ſer mıkılſ ſıgr⸌s⸍Oc þvı geꝼr alexanꝺerkonungr grıckıom þaꞇ raðaꞇ þarſem ſerker leypa ꝼram með þeſ konar keʀvmſcyle þeır ꝩıkıa ꞇva ꝩega unꝺan ok geꝩa þeım rúmok ſnua ſıðan epꞇer þeım ok gęꞇa þeſſaꞇ hvareger haꝩe ꝼa-reꞇ renꝺlauſꞇ heſꞇarnereða þeırer keʀunum ſꞇyraOc þa er hann haꝼðe ſlıkar amınnengar goꝛꞇ ſınom mǫnnumkemr ꞇıl hanſ maðr eınnſa er laupeꞇ haꝼðe ꝼra ⸍ſerkıom⸌ok ſeger honomaꞇ ꝺarıuſkonungr heꝩer kaſꞇa laꞇeꞇ nıðꝛ herſporom í eınhverıom ſꞇað leynelega ok ęꞇlar þaꞇeꝼ hann ꝼr eıgı ſıgraꞇ grıcke með oꝼreꝼleaꞇ þeır ſcyle þo ꝩerða ſıgraðer með ſlıkvm brogðumlexanꝺer konungr lęꞇr ꞇaka þenna mann ok ꝩarðꝩeıꞇa ꞇıl þeſſaꞇ hann ꞇake ſlıcꞇ vppſem hann ſꞇunꝺar ꞇılþa er reynꞇ ꝩerðꝛhvarꞇ hann ſeger ꝼalſ eða eıgıhann lꞇr oc gera kvnnıcꞇ ollum herınum epꞇer þvıſem honom ꝩar ſagꞇhvar herſporum ꝩar nıðꝛ kaſꞇaðok bıðr aꞇ aller ſcyle ꝩaraz þann ſꞇaðaꞇ eıgı ꝩyrðe þeırra krapꞇ⸌r⸍ yꝩer komenn aꝼ preꞇꞇvm ꝺarııkonungſNv rıðr hann ꝼraman ꝼıre ꝼylkın-garnar ok eggıar lıðeꞇ alla ꝩegaſıðan ꞇalar hann ꝼıre herınumok heꝼr ſva mal ſıꞇꞇNv er þar komeꞇgoðer ꝺrengeraꞇ oſſ er ꝼıre honꝺum er ſıðarſꞇa ſꞇarꝼen hverꞇ agęꞇe monom ꝩér ꝼa aꝼ þeım oꝛroſꞇomer ꝩer hoꝩom haeꞇnema guð ok hamıngıan leıðe ꞇıl goðra lycꞇa ꝩarn enn ſıðarſꞇa ſıgrOc þeſſ megum ꝩer urugger ꝩęnꞇaþvıaꞇ hamıngıaner ıaꝼnan ſꞇyrker alexanꝺrumꝩıll þıona merſem hon ꝩıll yꝩer ꝩera oðrum hoꝼðengıomþegar epꞇer þaꞇer allꞇ grıclanꝺ haꝼðe numeꞇ mer aꞇ þıonaok ꝩér ꝼoꝛom þaðan íbroꞇꞇſenꝺe hon ímoꞇ oſſ ꝩıne ꝩara ꞇıl þeſſaꞇ ꝩar ꝼregð meꞇꞇe ſem ꝼyrſꞇ ꝼram-gang ꞇakaok þoaꞇ þeırer þa boꝛðoz oſſ ímoꞇeheꝼðe ꝩılıa ꞇıl aꞇ gera ſlícꞇ í annaꞇ ſınnþa mono þeır allꝺrege þoꝛa þaꞇ ſıðanllr þeſſe mugr er ímoꞇ oſſ er komınnognar með ongo oðro en hoꝼðaꞇaleok þvıaꞇ hamıngıoƞne leıðez nu aꞇ ꞇelıahverſv margan ſıgr ꝩer hoꝩum ꝼengeꞇþann er henne þıcker eıgı mıkılſ ꝩerðꝛþa ſꞇarꝩar hon nu þar íaꞇ ꝩer ſcylem á eınum ꝺege ꝼa ſıgraꞇ heımenn allan í ſennOc þvı meıra man þeſſe ſıgr þıckıa ꝩerðꝛſem þeır ero ꝼęreer hann mono ꝼaen hıner ꝼleıreer ſıgraðer mono ꝩerðaGangeꞇ nu þa ígognom þeſſar enar vıglego ꝼylkıngarþar ſem ſverðen ryðıa goꞇoꝛ ꝼyrer yðꝛhyggeꞇ aꞇhveſſv ſcıllꝺer þeırra ok hıalmar ſcına aꞇ gulle ok gım-ſꞇeınomok hveſſv lıomar aꝼ þeım ꝺýrum klęðumer þeır haꝩa á ſek boreꞇveʀ myne ſpara ꝩıð ſek aꞇ ſıgra þaer þannog buaz ꞇıl barꝺagahveʀ mon henꝺe ꝺrepa ꝩıð boðno gulle nema ſaer ecke ꝩeíꞇEn þer megoꞇ nu ꝩel ok leꞇlega eıgnaz allan þann auðer þeſſar þıoðır haꝩa ſaman boꝛeꞇeꝼ ſverðen erv lyðenok anꝺſvara með ſꞇoꝛom hoggvm ꝼegıoꝛnum hugþeım er eıgı þyrſꞇer mınnr ꞇıl ꝺrapſ ok ꝺreyra vꝩına ſınnaen ꞇıl gullz ok gerſımallꞇ þaꞇ herꝼanger þer megoꞇ her ſıa ok ꝼáſcal yðarꞇ ꝩera en eıgı ꝩarꞇSıgreꞇ aꞇ eınſ mer ꞇıl hanꝺaen ſcıpꞇeꞇ ꝼeno með yðꝛverr ſaer ſva ꝩıll berıazaꞇ mer lıkeſcal ꝩera ꝼelage mınn vm ꝼręgðenaen ꞇaka ꞇıl ſín allꞇ annaꞇok berez hann epꞇer þvıſem hann ſer mek berıazOc eꝼ alexanꝺerꝩerðꝛ eıgı ſénn í ꝼraman ꝩerðꝛe ꝼylkıngvnneok ſnue hann bake ꝩıð vꝩınum ſınumþa man haꝩa ſacꝩorn ꝼıre ſek hverrer ſlıolega ꝩıll berıaz eða ꝼlyıaoc ꝩıſꞇ man honom ſv ſoc vpp geꝩenEn eꝼ ek líꝩe mer eıgı mıok ok mæla ek allꝺrege þeꞇꞇa ꝩıð kap-pann hıa merꝼar þu ꝼyʀeok berſc ꝼyrer okr baðaþa em ec ꝩerðꝛ aꞇ haꝩa þa ꝼelagaer mer ꝼylge mannlegaveʀ ſaer konungr ſcal heıꞇaꝩerðꝛ ſcyllꝺꝛ ꞇıl aꞇ geꝩa þau ꝺme aꝼ ſer ſıalꝩomer reyſꞇe menn mege rauſꞇleíc aꝼ nemaSva mælꞇe hannoc nu laupa ſaman ꝼylkıngarnarſva -kıꞇ hark ok ogoꝛlıgr gnyr ꝩarð þar aꝼſem ꝩerða monꝺe eꝼ heımreƞn allr rapaðeI manaðe þeımer maıuſ heıꞇerꞇecz oꝛroſꞇa með þeım alexanꝺrook ꝺarıoſnemma ꝺagſſva er ꞇıl ꝩıſaꞇ í helgum bo-kumaꞇ þenna barꝺaga haꝩe ꝺanıel ꝼıre ſagꞇ ı ſınne ſpaſogook ſa buccrer hann ſagðeaꞇ oꝛ noꝛðꝛhalꝩu heımſ monꝺe komaok ſerkıom ꝩar ſannlega guðleg heꝼnꝺ ſınſ oꝼſaſyner ſek nvOc þeg-ar er ſa maðr ſa konungenn alexanꝺrumer arıſꞇomeneſ heıꞇereꞇꞇaðꝛ aꝼ ınꝺıalanꝺekeyrer hann ꝼaſꞇ ꝼram ꝼíler hann ſaꞇ áok ſcyꞇr ꞇıl hanſ ſpıoꞇe ſva ſnarꞇaꞇ ígognum gek ſcıollꝺ hanſ ok ſpıoꞇzoꝺꝺrenn nam í brynıonnne ſꞇaðarlexanꝺerkonungr leggr ímoꞇe ſpıoꞇe á ꝼılenumſva aꞇ þegar gengr á holꝼ ꝼalle hanſ ꝩarð mık-ıll ꝺykrok í þvı er ꝼıllenn ꞇók aꞇ rıðaſeꞇr konungr ſverð ſıꞇꞇ a halſ arıſꞇomenıſva aꞇ aꝼ gek en berıaz lengrleynaz þeır nu broꞇꞇ oꝛ barꝺanum hverrſem komaz maok nema eıgı ꝼyʀ ſꞇað en um mıðneꞇꞇeþa er þeır koma í arbola þann ſꞇaðer ſva heıꞇerþar ꝩar ꝼyrer ꝺarıuſkonungrok þaꞇ lıðer unꝺan haꝼðe komız með honomann leıꞇar þar raðſ ꝩıð ſına mennhvaꞇ nu ſcal aꞇ haꝩazma þeır þar aller ſaman í hryggum hug vm hamıngıo ꞇíon ſıꞇꞇ ok þaꞇ mıkla ſlager þeır ha-ꝩa ꝼengeꞇSıðan er ꝺarıuſkonungr ꝼęr aꝼ ſer runꝺeꞇ mðelegom anꝺꝩoꝛpum harmþrungınſ hug-arlıꞇr yꝩer lıð þaꞇer grıcker hoꝼðo leıꝼꞇ honomok męler ſvaÞaꞇ er manzenſ eðle aꞇ þola ſꞇunꝺum ſꞇoꝛ áꝼollen ꝼagna ſꞇunꝺum aꝼ ꝼarſęllıgom luꞇumbogna ꝼıre harðreꞇꞇerıſa þvı neſꞇ vpp vıð apꞇr ꝼengenn ꞇımaſlıcꞇ ſama henꝺe kreſum konungſem oſſ heꝩer nvok eƞn hellꝺꝛ þann ágęꞇa konung cırumer eín kona ꝼek yꝩer komeꞇOc ſa xerxeſer þacðe haveꞇ allꞇ nalıga með ſı-nom ſcıpaſꞇolenaðe ꝩarla með eıꞇꞇ ſcıp apꞇr aꞇ ꝩenꝺa ꞇıl ſınſ rıkıſok ꝼıre þvı ſcal enge nyıung ꝼa ſnueꞇ ſꞇerku brıoſꞇeaꞇ enge log ſcyllꝺa hamıngıona ꞇıl aꞇ ꝩera manne ıam-nan hollaEn þaꞇ er ſıgroðum eınga ꝩán aꞇ ꝩenꞇa ſer ſıgrſ á uꝩınum ſınum í annaꞇ ſınnEc ꝩeíꞇ ꝩıſꞇaꞇ grıcker mono nv hallꝺa ꞇıl borga þeırra er eyꝺꝺar erv aꝼ mǫnnumen ꝼullar aꝼ ꝼeþar man ſu ágıarna þıoð leıꞇa þeſſ aꞇ ſꞇoðꝩa þoꝛſꞇa ſınn á gullenook ſeðıa ꝼengenn hungr á- nyıo ránꝼengeþaꞇ hygg ec oſſ mono haglecꞇ ꝩeraNu man ec ꝼara uꞇ í meꝺıam í þann luꞇa rıkeſer vꝼrıðrenn heꝩer ecke granꝺaꞇman ec þar enꝺꝛbꞇꞇ ꝼa ſꞇyrk mınn allanEıgı man oſſ ok þaꞇ meına nv ſem ꝼyʀaꞇ ꝩer ꝺragem epꞇer oſſ óꝼ ꝼıarboꝛn eða konoꝛ ok þıonoſꞇo menn þeırraþvıaꞇ þaꞇ haꝩa maꞇꞇvger menn reynꞇ aꞇ langre ꝩenıuhꝩeſſv mıkeꞇ ſlıker luꞇer ꞇalma þeırra ꝼramkvmðer berıaz ſcoloOc þvıaꞇ alexanꝺroheꝩer þaꞇ ſıgr geꝩeꞇer hann ꝺro eıgı epꞇer ſer þeſ konar þungaþa man hann ok þar ꝼyrer ꞇyna ſıgrenumer hann heꝩer ſlıcꞇ allꞇ ꞇekeꞇ í ſıꞇꞇ ꝩallꝺok ſaer ſıgraðez ꝼrıalſ aꝼ ſınv ꝼaꞇękeman yꝩer ꝩerða komenn laðenn aꝼ herꝼangıþvıaꞇ með ꝩapnum ma ſıgr ꝩega hellꝺꝛ en með gulle ok gerſemvmMannꝺomr ok reyſꞇe goðꝛa ꝺrengıa ꝩerıa lonꝺ ok rıkı beꞇr en auðꝛ eða ſꞇerk ꝩıgeꝻoꝛom nuþar ſem ek kom aðꝛ áı vꞇhalꝩoꝛ rıkeſ ꝩarſok hırðum eıgıþoaꞇ oſſ ſe þaꞇ nockoꞇ ſnueꞇ ꞇıl ꝩanꝩırðengarþvıaꞇ þaꞇ er manne nyꞇſamlegꞇþa er þungꞇ ꝩıll ꝩeıꞇaaꞇ ꝼreıſꞇa ꝼleıra ꝩıð en þeſſ eınaer ꝼagr oꝛðromr ꝼalle ꞇılraún heꝩer þaꞇ opꞇlega ſannaꞇVér ꝩıꞇum okaꞇ ener ꝼyʀe ꝼeðꝛ ꝼoꝛellrar ꝩarer haꝩa raꞇað í ıamſꞇoꝛ aꝼelleok þa haꝩa þeır um rıðar ſaker unꝺan hallaꞇ úꝼrıðenumok þyrmꞇ beðe ſer ok úꝩınum ſınumþar ꞇıl er hamıngıan heꝩer ꝩıꞇıaꞇ þeırraok geꝩeꞇ þeım hęra luꞇen hınum nıðraner aðꝛ haꝩa ſıgre raðeꞇSva lykr ꝺarıuſkonungrſıno maleok menn hanſ rma líꞇꞇ þeſſa raðagoꝛðþıckır boꝛen ꝩánaꞇ hann mone apꞇr ꝼa nað ſóma ſınumþar ſem alexanꝺerma þegar aꞇ komanꝺa moꝛne ſeꞇıaz vm ſıalꝩa babılonemok aðrar boꝛger þerer hann haꝼðe ꝩarnarlauſar geꝼıꞇ í ꝩallꝺ úꝩına ſınnaok aꞇ ſıðꝛ ꝩenꞇa þeıraꞇ hann mone apꞇr ꝼa þaꞇer hann heꝩer laꞇeꞇaꞇ þeır ęꞇlaaꞇ hann mone ꝩera bráꞇꞇ aꝼ ſeꞇꞇr ollo rıkınoEn þo ꝩılıa aller ꝼylgıa honom úꞇ í meꝺıamhvarꞇ ſem þar hellꝺꝛ meıʀ ꞇılaꞇ lıðeꞇ þıckız vm ſec vruggarameðan þaꞇ hellz ſamaneða ꞇreyſꞇez þaꞇ eıgı aꞇ brıoꞇa boð konungſþo aꞇ hans ꝼyrer eꞇlan ſynꝺız nu ꝼleſꞇum lıkleg ꞇıl mıkıllar upp reıſꞇarÞaꞇ er nu aꞇ ſegıa ꝼra alexanꝺrokonungeaꞇ hann ſcıpꞇer herꝼange með lıðe ſınu í þeırre borger ꝺarıuſkonungr haꝼðe ꝺva-lız í um noꞇꞇına epꞇer barꝺagannſcoꝛꞇer hann nu hvarke ꞇıl ꝼong ne ꝩılıa aꞇ geꝩa hverıom yꝼren erꝩeðeſ laúnſıðan ꝼeʀ hann yꝩer ſırıam hvaꞇlegaþvıaꞇ hann gırnız aꞇ koma ꞇıl babılonar ſem ꝼyrſꞇ ok ꝼa hana með ꝩallꝺeeꝼ hann naer eıgı með þeırra ꝩıllꝺer borgena byɢıaOc þa er hann aꞇꞇe ſcamꞇ ꞇıl ſꞇaðarenſkemr ímoꞇ honom maꞇheuſ með ſonom ſınumſa maðꝛer eínn ꝩar agęꞇaſꞇr aꝼ þeım hoꝼðen-gıomer þıonaꞇ hoꝼðu ꝺarıohann geꝼr í ꝩallꝺ alexanꝺrıſıalꝩan ſek ok borgena babılonemkonungr ꞇekr honom blıðlıgaok ꝩerðꝛ harða ꝼegenn hanſ ęrenꝺeþvıaꞇ mıkıꞇ ok langꞇ ſꞇarꝼ monꝺe ꞇıl þurꝩa aꞇ ꝩınna ſva ſꞇerka borg ok ꝼıolmennaþeſſe maðr maꞇheuſer ıamnan haꝼðe ſer aꝼlaꞇ mıkıllar ꝼregðar aꝼ ſınne reyſꞇeok ı ꝼyʀa barꝺaga konunganna ꝩarð mıok ageꞇr aꝼ ꝼreknlıgre ꝼramgongugaꝼ oðꝛum ꝺmı a ſıalꝩum ſer aꞇ hyllaz aꞇ alexanꝺrumkonung ok ꝼrıðaz ꝩıð hannEpꞇer þeꞇꞇa ſcıpar alexanꝺerkonungr lıðe ſıno í ꝼylkıngar þannogſem meſꞇ ſyne mege ꞇıl ꝩeraok bıðꝛ grıcke ꝼıre ꝼaraen ſerkıa lıð epꞇerok ſꞇeꝼner ſıðan ꞇıl ſꞇaðarenſborgarlyðꝛ-eƞn ꝺrıꝼr úꞇ ímoꞇ konungeok ſynır aꝼ ſer mıkınn ꝼagnað í hanſ ꞇıl kvamouðꝛ ſaer ꝼoꝛnnkonongar hoꝼðo ſaman ꝺregeꞇer hverꝩeꞇna ꞇıl ſyneſ boꝛeƞn ꝩıð þenna nyıa konungok ſcurðgoðen ſıalꝼ erv boꝛ-en uꞇ oꝛ hoꝼum ſınum ímoꞇ honomyrer ꝩeꝩer eru ꝩıða breıꝺꝺer úꞇ á ꝩegenn þarſem herrenn ſcal rıðaGam-lır bnꝺꝛ ok allꝺraðar hvſꝼreyıoꝛ ꞇaka kleðnað ſınn enn bezꞇaþrelar ok ambaꞇꞇer ⸌haꝩa⸍ ok ſva goð kle-ðe nuok þau kenna ſek ꝩarlaok gleyma nalega nauð ok noꝼnom ſınumþeım er þar ꝼylgıaok lan-kleðe gera þann margan her rıkmanlıganer ꝼaꞇekr ꝩarſꞇręꞇen ero þakeð með enum ꝼegr-ſꞇum blomumþar ſem konungr ſcal rıðaok allar þer urꞇerer bezꞇ ılmaerv boꝛnar ꝼyrer hann á elꝺa þaer ſerker hoꝼðo mıkınn aꞇrvnað ꞇıl ꝼıre ꝩıgſlo ſaker þeırraþau grımmo ꝺyrer heıꞇa ꞇıgreſ oc parꝺıꝼara ꝼırer ꝼylkıng konungſok þar með moꝛg leonꝻıolðe mannz ꝺrıꝼr í ena heſꞇa ꞇurnaeða a borgar ꝩeggınaaꞇ þeır meꞇꞇe ſem goꝛſꞇ ſıa ꝼoꝛ grıckıaok allra hellzꞇ konungenn ſıalꝩanMargr leıkare ꝼeʀ uꞇ ſꞇaðenum með allz konar ſongꝼre moꞇe konungeok þeır ganga marger með neıgꞇ hoꝼuð ímoꞇ honomer ſpamenn ꝩoꝛo kallaðerok leꞇoz ꝩıꞇa ꝼırer oꝛlog mannaþeır ꝩáru ꞇıl komnır aꝼ egıp-ꞇalanꝺeok oꝛ þeırre borger memphıſ heıꞇerer í þann ꞇıma hugðu marger meſꞇan ſpaclek í buaSva ſeger meıſꞇare galꞇeruſꞇrue ſlıco hverr aꝼer ſynezaꞇ ſıalꝩr rumaborgar lyðꝛ haꝩe allꝺrege ꞇekeꞇ með ıammıkenn príſ ꝩıð ſınum hoꝼðengıom epꞇer þau ſꞇoꝛo herꝩırkeer þeır haꝩa goꝛꞇok þaꞇ var mak-legꞇſeger hannaꞇ ſva ꝩęre goꝛꞇþvıaꞇeꝼ reꞇꞇ er hugſaꞇ vm ꝩerc annaʀa konungaok ſe þau ſannlega loꝩaꞇok í annaꞇ ſꞇað ſe vpp ꞇalꞇer alexanꝺerkonungr ꝩannok aꞇ hugꞇ hveſſu mıkıꞇ hann ꞇok í ꝼang ſer á unga allꝺreok með hveſſv lıꞇlu lıðe hann barðez ímoꞇ enum meſꞇum hoꝼðengıomok hveſſv ſcamma ſꞇunꝺ hann haꝼðe ꞇıl aꞇ leggıa unꝺer ſek heımenn allanþa man sva ſynaz ſem aller þeır konungarer ꝼoꝛnſcállꝺen haꝩa meſꞇ loꝩaꞇ í ſınom bocomhaꝩe ꝩereꞇ lyðmannlıger hıa þeſſum konungeok ꝩıſꞇ meꞇꞇe lucanuſſeger hannþıckıaz oꝼ loꝩaꞇ haꝩa keıſarann ıulıum í ſınne bocVıllꝺe guðaꞇ nu ꝩere ꝼracka konungr ſlıkrſem alexanꝺerꝩarþa monꝺe ſkıoꞇꞇ allr heımr þıona reꞇre ꞇruAlexanꝺer konungr er nu komınn í borgena babılonemok nu męlermeıſꞇare galꞇeruſþeſſum oꝛðum ꞇıl borgarennar ı ſınne bocSe herbabılonꝺrep heımſınſok oꞇꞇa konungannaſe her nv þann alexanꝺrumer þv maꞇꞇer oppꞇ ſınnum ſıa ꝼırer ı helgum bocom ok ſpa ſogumaꞇ koma mynꝺeok ſıgra allꞇ aſıamygg aꞇ honom ꝩanꝺlega nuer þu þarꝼ⸌ꞇ⸍ eıgı aꞇ ſpyrıa ꞇıl hanſok ꝺramba eıgı ꝩıð honomþoaꞇ þv haꝩer hann lucðan ꝼıre ınnan ſꞇerka ꞇıglꝩeggeþar er hann ꝼaðmar allan heımenn með ſıno ꝩallꝺeok ſıalꝩer konungarner ręðazþegar er þeır heyra naꝼn hanſþeſſı ſcal ꝩera þınn konungrer aull ꝩerallꝺar bygðen meꞇꞇe gırnaz ꞇıl yꝩer ſer aꞇ haꝩaeꝼ hanſ ꞇıgn hellꝺe ꝩel í alla ſꞇaða þeım mannkoſꞇomer hann ꞇok vpp í ꝼyſꞇo með henneSeſeger hann enn ꞇıl borgarennarhverſu ſꞇıllelega ſꞇıoꝛn hann ꝩeıꞇer ſıgroðom þeımer geꝩa ſec ı hanſ ꝩallꝺok líꞇ á mıcla mıllꝺe þeſſ mannzer hamıngıan ꝩeıꞇer ꝼleſꞇa ꝼarſęllꝺok ſva lın log geꝼr ſınum unꝺer mǫnnumok hoꝼuð ſꞇað rıkıſ ſınſ byggver hann þeım ſomomer ꝼıre ſcommo boꝛ-ðoz ímoꞇ honomok gerır ſer aꝼ uꝩınum ena krſꞇo ꝩıneNu ſnyr mæıſꞇare ſıno male meíʀ ꞇıl konungſ ſıalꝼſok ſeger ſvaꞇ aꝼ margꝼallego munuðlıꝩe þvıer meıra gang haꝼðe í þeſſaʀe boꝛg babılónen hverꝩeꞇna í oðrom ſꞇoðumok aꝼ ugrynne ꝼıar þvıer hann ꝼek þarmıſꞇı haƞn þeſſ reꞇleꞇıſ ok þeırra mannꝺyrðaer hann haꝼðe numeꞇ aꝼ meıſꞇara ſınom arıſꞇoꞇılıSva mıoc er þaꞇ ꝼolc oꝛſcammaer þenna ſꞇað bygðeaꞇ þaer ꝩıneꞇ ꝩıller huge mannaok kveycer lıoꞇlega loſꞇagırnꝺlaꞇa þeırer ꝩeıꞇa ꝩıneꞇbeðe ꝼalar ꝩıð ꝼeno konoꝛ ſınar ok ꝺeꞇrok eꝼ ꝺryckrenn gerır þeım úſparan penıngınner ſer ꝩıll kono kaupaþa pyꞇer hann hana nauðgaer ꝼala lęꞇreꝼ hon ꝩıll eıgı loſꞇegÞaꞇ er þar ok ſıðꝛ ꝩıð ꝺryckeƞnaꞇ ıamꝩel hoꝼðengıarner ſıalꝩer ſem aðꝛır laꞇa leıka ꝼıre ſer allar nꞇr nalegaTva ꝺaga ok xxꝩar alexanꝺerkonungr í babılonOc þvıaꞇ herreƞn allr haꝼðe nv lıꝩaꞇ ſem lyſꞇeok legeꞇ ı ꝺryckıo alla þeſſa ſꞇunꝺꝩar ſva ꝺıgnað ꝺaðen í moꝛgomaꞇeꝼ vꝩıner þeırra heꝼðe nu þegar á þa laupeꞇmonꝺo þeır eckı ſva ꝼreknlega ꝼram gangaſem ꝩenıa ꝩar ꞇıl ıamnan aðꝛNv rıðꝛ konungr uꞇ aꝼ ſꞇaðenom með allan her ſınnok á ꝩollum nockoꝛum ꝼogrum eıgı langꞇ ꝼra borgenneleꞇr hann ſꞇauðva lıðeꞇ ꝼıre þa ſaukaꞇ hann leꞇr þar vpp ſegıa þau loger hann ꝩıll ſeꞇıaok þaꞇer hann ſcıpar oðꝛoꝩıſ í herınomen hanſ ꝼoꝛellrar ener ꝼyʀe konungar hoꝼðu ſeꞇꞇok ſemr nv allar þıo-noſꞇur aꝼ nyıoſeꞇr hoꝼðengıa yꝩer hverıa þuſunꝺ rıꝺꝺaraþa er cılıarche ero kallaðer á laꞇı-noꞇıl þeſſ aꞇ hveʀ þeırra mege ſannlıga proba þa ſveıꞇer hann er yꝩer ſcıpaðꝛok ſcynıa þaꞇaꞇ ſlıcꞇ ꞇa-ke hveʀ vppſem hann þıonar ꞇılok eıge mege ſa með ꝼalſe gera ſec goðan ꝺrenger hann er ꝺaðlꜹſſeða þvı gleymꞇer goðꝛ ꝺrengr gererþaꞇ haꝼðe ꝩereꞇ ꝩenıa enna ꝼyrre konungaok ſva ꝼoður hanſ phılıp-aꞇ laꞇa blaſa ı luðꝛ þaer hoꝼðengıar herſenſ ſcyllꝺo ſeꞇıa merke ſın vppen þvıaꞇ ſva bar opꞇ ímóꞇaꞇ eıge maꞇꞇe heyra luðrenn um allan herıƞn ꝼıre harke ok ꝩapna brake þvıer ꝩarðbauð alexanꝺerkonungraꞇ heðan íꝼra ſcyllꝺe reıſa vpp a ꝺagenn háꝩa ſꞇong ꞇıl ꝩıꞇneſcıoen ꞇaka ꝼırer mark a noꞇꞇena reyk eða ellꝺer með bıðꝛ hann ok byðꝛ ꞇıgnum ſem úꞇıgnumaꞇ hverr ſcyle hallꝺınn ꝩera ꝩılıa aꝼ ſınom ꝩerkum ok verkkaupomen enge ꝺırꝼðe ſec ꞇıl þeſſ aꞇ kenna ſer þaꞇer hann gerır eıgıeða leıꞇa ꝼręgðar ꝼıre annarſ ꝼramaok aꝼla þannug þeſſer hann ſꞇunꝺar ecke ꞇılSıðan er alexanꝺerkonungr haꝼðe ſagꞇ vpp herınum þęr laga ſeꞇnıngarer hann haꝼðe ſameꞇ aðꝛ með ꝺıupſeꞇꞇo raðeok aller ꞇoko þvı þacſamlıgaþa ſꞇeꝼner hann ꞇıl þeırrar borgarer 000 heıꞇerborgar menn geꝩa ſꞇaðenn vpp ꝼıre honomok ꝼr þar óꝼ ꝼıarok enn ſem ꝼyʀ ſcıpꞇer hann þvı ollu með lıðe ſınoEpꞇer þeꞇꞇa ꝼeʀ hann ꞇıl þeırrar borgarer ſꞇenꝺꝛ í þvı heraðeer heıꞇer uxıa regıoꝼıre þeırre boꝛg reð eınn greıꝩeſa er meꝺaꞇeſ heꞇmıkıll kappı ok goðꝛ ꝺrengrþvıaꞇ hann ꝩarðꝩeıꞇꞇe ſec ſıalꝩan ꝺarıokonunge ſannan ꝩınlexanꝺerkonungr ꝩarð þeſſ ꝩarr aꝼ þeım mǫnnumer bygðo ſcamꞇ ꝼra borgenneaꞇ leynıſꞇıgr eınn lıggr þangaꞇſa er borgar mǫnnum er ukunnıgrok eꝼ hann ſenðer þangaꞇ nockoꝛnn parꞇ aꝼ lıðe ſınoman eıgı ꝩarꞇ ꝩıð ꝩerða ꝼyʀen þeır koma ı borgenaÞeꞇꞇa ꝩar harðla mıkıl haſca ꝼoꝛþvıaꞇ lıðeno maꞇꞇe lıꞇlo ꝩıð komaTauron heꞇ eınn rıꝺꝺarı konungſer opꞇ haꝼðe reynꝺꝛ ꝩereꞇ aꞇ rſkvehann kveðꝛ konungr ꞇıl þeſſar ꝼerðarok nockoꝛa rıꝺꝺara með honomþa er hann valðe ꞇıl ꝼıre ꝩaſcleıcſ ſakerþeſſe maðr ꝼeʀ á naꞇꞇar þele með ſına ſveıꞇſem ꝼıre hann ꝩar lagꞇEn konungr ſıalꝩr ꝼlyꞇr herennþegar er lyſa ꞇekrꞇıl borgarennar yꝩer glıúꝼr nockoꝛSıðan leꞇr hann gera ꝼlaka marga ꞇıl lıꝼðar ꝩıð grıoꞇe þvı lıðenoer hann ſcıpar ꞇıl aꞇ brıoꞇa borgar ꝩeɢenn eꞇ neðraþaꞇ ꝩar harðla ꞇoꝛſoꞇꞇlegꞇ ꝩercaꞇ ꝩınna þeſſa borg þannugſem hon ꝩar ſeꞇꞇþvıaꞇ ollom megen ꝩar braꞇꞇ aꞇſocnaren hon ꝩar ꝩıða lucð með hoꝩum homromok ꝼıre þvı ꝩar her eıgı aꞇ eınſ aꞇ berıaz ꝩıð ꝩaſkan lyðþann er ꝩarðe borgenahellꝺꝛ ꝩıð ſıalꝩa ſeꞇnıng hennarGrıcker ꞇaka nv ꝼaſꞇ aꞇ ſekıa ſꞇaðennok þo eıgı ıaꝼnꝺıarꝼlega ſem konungreƞnþvıaꞇ borgar mennener ꝼengo ꝼleꞇꞇ aꝼ lıðe hanſ þaꞇ hvalꝼer hann ꝩar vnꝺer ſıalꝩr ok ſpoꝛðo ſıðan hvarke ꝩıð hann ſcoꞇ ne grıóꞇok er þeır ſaaꞇ hann ſꞇok eckı ꝼıre þvıþa ꝼreıſꞇoðo borgarmennener þeſſ aꞇ bıðıa hann ꝼra hverꝼaok ꞇelıa vm ꝼırer honomaꞇ hann monꝺe þar eıgı ſvıg á ꝼaer naꞇuran ſıalꝼ haꝼðe ſva ramlega ꝼıre bueꞇen hann ſeker þvı ꝼaſꞇaraſem hann ſeraꞇ ꞇoꝛſóꞇꞇra erok leıꞇar nu meſꞇ aꞇ brıoꞇa borgar lıðenþvıaꞇ vm þau ꝩar bueꞇ aꝼ manna honꝺomSıalꝼr bryz hann ꝩıð aꞇ brıóꞇa ꝩeggenn með buckum eða þeım ꞇolom oðromer þar hæꝼðo bezꞇ ꞇılok gengr ıamnan ꝼremſꞇr aꝼ þeımer ꝼremſꞇer erv í aꞇſocnenneher með eggıar hann ꝼaſꞇ lıðeꞇ ok ſeger ſvaoſcom mıkıl er oſſ þaꞇgoðer ꝼelagarer ſıgraꞇ hoꝩom meſꞇan luꞇ aſıeok unneꞇ allar borger þęrer ꝩer hoꝩom ꝩıð broꞇezaꞇ ſoꝩa ꝩıð ꝩegge eınſ lıꞇılſ kaſꞇalahveʀ mone ſva ſꞇerkr ſꞇaðꝛ ꝩeraaꞇ ſꞇaðeꞇ ꝼaı ꝼıre vꞇan ꝩarnn ꝩılıaEngı mon ſva ramlıgr borgar ꝩeggraꞇ eıge mone ꝼallaþegar er hann ꝩeıꞇ alexanꝺrumner komaok ener heſꞇo ꞇurnar haꝩa nu nvmeꞇ honom aꞇ nıgaSva mælꞇıhannok þa ſıa grıckerhvar ꞇauron er komınn vpp á borgar ꝩeggeƞn ınnan með ſına ſveıꞇ ok geꝼr borgar mǫnnum ecke blıða bakſleꞇꞇoVıð þeſſa ſyn vex þeırra ꝺırꝼð á aꞇſocneƞneen hınerer aðꝛ þoꞇꞇoz vrugger vm ſecþıckıaz nv með ollu yꝩer komnerSynez þaꞇ ſumom aꞇ ꝩerıa ennmeðan maok ꝼalla hellꝺꝛ en ꝼlyıaEn ſvmer ꝩılıa hellꝺꝛ unꝺan leıꞇa ok ꝼoꝛða ſer ſvaeꝼ ꝼre geꝩaz áÞaꞇ er aꞇ ſegıaaꞇ meſꞇr luꞇe borgar lyðſenſ leypr í eınn kaſꞇalaer ſꞇoð í borgenneen þvıaꞇ aller ſıaaꞇ þeım mon þeꞇꞇa ꝩerða ſcamꞇ ſcıoler þaꞇ rað ꞇekeꞇaꞇ xxxmanna erv ſenꝺer a ꝼunꝺ alexanꝺrıkonungſ aꞇ leıꞇa þeım lıꝼſ grıða ok leyꝩeſ aꞇ ꝼlyıa í ꝼrıðe ꝼra ollom eıgnom ſınomEn þau komo ſvoꝛ ímoꞇeaꞇ þeır þurꝼo ser engrar lıcnar aꞇ leíꞇaok ꝺauðenn man eıgı lenge ꝺvelıa aꞇ ſveꝼıa þeırra ſvꞇok þeır ſcyllꝺu ꝩıð þaꞇ hellzꞇ hvggaz me-gaBoꝛgar mennener ꝩerða ryggver ꝩıð þeſſe anꝺſvoꝛok þvıaꞇ þeır erv ſem ꝼleıre eıgı ꝼuſer aꞇ ꝺeyıaꝩılıa þeır enn ꝼleıra ꝩıð ꝼreıſꞇa ꝼyʀ en á ꝺeꞇꞇe ꝺauðenn ſıalꝩrGreıꝩenn meꝺaꞇeſer hoꝼðenge ꝩar yꝩer ſꞇaðenumſenꝺer nv maƞn á laun ꞇıl ꝺroꞇꞇnıngarennarmoður ꝺarııkonungſer ſıſıgam-bıſ heꞇok herꞇeken ꝩar aꝼ alexanꝺroaꞇ bıðıa þeſſaꞇ hon myke reıðe konungſok þıgge ꝼrıð aꝼ honom borgenne ok borgar lyðnumMeꝺaꞇeſ ꝩar beðe ꝼrenꝺı ꝺarııkonungſ ok námágrok þvı bað hann moðoꝛ hanſ mıſcunnar leıꞇa ſer ok ſınum mǫnnumhann ꝩıſſe þaꞇ oc goꝛlaaꞇ alexanꝺerꝩırðe hana ſva mıkelſſem hon ꝩęre hanſ moðırSenꝺe maðr meꝺaꞇıſ kemr ꝼram ꝼerðenne ok ꝼlyꞇr renꝺeꞇ ſvaſem honom ꝩar boðeꞇEn ꝺroꞇꞇnıngen ꞇalꝺez lenge vnꝺan aꞇ gera þaꞇer hon ꝩar beðenok ſvarar ſlıkuhverſv byrıar herꞇekenne kono aꞇ bıðıa sva ſꞇoʀa luꞇaok gera mec mıclameðan ec em engıſ ꝩallꝺanꝺıen þaꞇ er ſannlecꞇaꞇ þeſſ ſe ſynıaꞇer ſva er beðeꞇaꞇ enge ꝩan eða ꝩerðleıcr ſꞇenꝺꝛ ꞇılaꞇ ꝼaz megeEr oc høgꞇ aꞇ ꝩırða þa bøn ꞇıl oꝼꝺırꝼðar þeımer bıðꝛhęꝩer mer hellꝺꝛ aꞇ hugleıðahver ec em nven mınnaz á þaꞇhvılíc ec ꝩar ꝼıre ſꞇunꝺorøðomz ec oc þaꞇſva margſ ſem ec heꝩı aðꝛ beðeꞇ konungeƞnaꞇ mıllꝺe hanſ mone męðaz vm ſıðer aꝼ ꝼıol-beıðne mınneþeſſa leıð aꝼſakar ꝺroꞇꞇnıng ſecen þo rıꞇar hon ꞇıl konungſ ok bıðꝛaꞇ hann ſcyle geꝩa grıð meꝺaꞇıer nu ꝩıll gıarna geraz hans maðreꝼ hann a koſꞇok þoaꞇ hann ꝩılı eıgı lıcna borgarlyðnumkallar hon ser mıkıꞇ ꝩeıꞇꞇeꝼ meꝺaꞇeſ naer grıðum ꝼıre ben hennarher ma ſıahverſv mıcla mıllꝺe ok ſꞇaðꝼeſꞇe konungrenn haꝼðe með ſerEıge aꞇ eınſ gaꝼ hann grıð meꝺaꞇı ꝼıre bn ꝺroꞇꞇnıngarer hann haꝼðe herꞇeknaheꝇꝺꝛ ollom borgar lyðnumok þar með hverıom ſem eınom allar eıgur ſınarok ſlıcan reꞇꞇſem hann haꝼðe ꝼyʀ haꝼꞇok þvı ꝼramaʀaꞇ þeır ſcyllꝺo honom ønga ſcaꞇꞇa gıallꝺaþoaꞇ ꝺarıuſkonungr heꝼðe ꝼengeꞇ ſlıcꞇ ꝩallꝺ a þeſſum lyðok bygðe þar ꝼıre ꝼıanꝺmenn hanſ eınermonꝺe moðer hanſ eıgı þıggıa þeım meıre lıcn aꝼ honomen hon þa nu aꝼ vꝩın ſınum alexanꝺroEpꞇer þeꞇꞇa ſcıpꞇer konungr lıðe ſıno í ꞇva ſꞇaðeok ſeꞇr parme-nıonem hoꝼðengıa ꝼırer ſumꞇ lıðeꞇ ok bıðꝛ hann ꝼara þarſem lanꝺeꞇ er beꞇra yꝩer ꝼararepꞇer aꞇ leı-ꞇahvar ꝺarıuſkonungr ſe nv með þaꞇ lıðer vnꝺan komz með honom neſꞇomer þeır boꝛðozEn hann ꝼeʀ ſıalꝼr aꞇ leıꞇa hanſ með eınꝩala lıð ſıꞇꞇ þarſem lanꝺeꞇ er ꝩerſꞇ yꝩer ꝼararok ꝩegrenn lıggr yꝩer ſꞇoꝛ ꝼıollok margar aðrar ꞇoꝛꝼøroꝛok ęꞇlar ſva aꞇ ꝼara þarer meſꞇ ꝩerðꝛ gagnleıðeꞇí perſıꝺaþaꞇ lanꝺer ſva heıꞇerSva er ſagꞇaꞇ alexanꝺerhaꝩe hverge meıre þrauꞇer þolaꞇ en ı þeſſaʀe ꝼerðoc hamıngıan heꝩer her í hellꝺra lage ſynꞇ honom þaꞇaꞇ hon ꝩıll engom ꞇrygg ꝩına ꝩeraþaꞇ ꝩar ꝩıðaaꞇ heʀenn ꝩarð aꞇ ꝼlyꞇıaz epꞇer glıuꝼrum eða ꝺıupum ꝺaulumþar ſem lanꝺzꝼolkıꞇ ꝩar á ꝼıol-lum yꝩer uppıok leypꞇe oꝩan ſꞇoꝛo grıoꞇeJ ſumum ſꞇoðum ꝩar aꞇ ꝼlyꞇıaz í ꝼeſꞇum vm þau bıoꝛger hverge maꞇꞇe ꝼꞇr ı ꝼeſꞇaer ꞇyner konungrenn mıclo lıðeok oppꞇ ꝩerðꝛ hann þar apꞇr aꞇ ꝩenꝺaer hann ꝩıllꝺe ꝼram hallꝺaen þo lycr her ſem annarſꞇaðaraꞇ hann bar ſıgr aꝼ ollum þeımer honom hoꝼðo ímoꞇe rıſeꞇNu kemr hann ꝼram vm ſıðer í perſıꝺe ok ſꞇeꝼner ꝼyrſꞇ aꞇ þeırre boꝛger perſepolıſ heıꞇerer hoꝼvðſꞇaðꝛ ꝩar allz perſıdıſhann brenner ok bryꞇr hana alla ꞇıl ıarðarok lꞇr ꝺrepa hverꞇ manzbarnþaꞇ er bygꞇ haꝼðe borgenaþeſſe borg haꝼðe ꝩereꞇ harðla ꝼręgþvıaꞇ marger ꝼoꝛnkonungar hoꝼðo þar longom ſeꞇeꞇok ꝺregeꞇ ſaman ſva mıkınn auðaꞇ í ollo aſıa ꝩar hvergı ıammıkıll ſaman komınn í eıƞn ſꞇaðEıgı aꞇ eınſ hoꝼðo þeır þeꞇꞇa goꝛꞇ ꞇıl ſꞇyrkſ eða nyꞇſemðar rıke ſınohellꝺꝛ oc ıamꝩel ꞇıl þeſſaꞇ hverr er ſeıſcyllꝺe þaꞇ unꝺrazer þeır maꞇꞇo ſva mıkıꞇ gull eða ſılꝼr haꝩa ſaman ꝺregeꞇþvı meıra ⸌ꝼe⸍ ꝼek alexanꝺerkonungr ok ı þeſſe boꝛgſem hon ꝩar mıclo auðgare en hver ſem eínſv er hann haꝼðe ꝼyʀ vnꝺer ſeg lagꞇSva ꝼeck agırnen her mıkınn ꝼramgang ı lıðe grıckıaaꞇ hon eggıar margan ı hoꝼuð ſınom ꝼelaga þaer hverʀ keppız vm aꞇ ꝼa meſꞇeınn aꝼ þvıer ollom ꝩar reðok margr ſaer hann haꝼðe laðeꞇ ſec aꝼ gulle ok gerſımum þoꞇꞇız engıſ aꝼlaꞇ haꝩaþegar er hann ſa nockoꝛnn haꝩa þaꞇ ꝼengeꞇer ꝼageꞇara ꝩarPurpurenn ok onnoꝛ en ꝺyrſꞇu kleðe ꝩáru rıꝩen ı ſunꝺꝛþar er hverr rıꝼſaðe ſlıcꞇer hann ꝼeken gullkeren þaver aꝼ hagleıcnom ꝩáru mıclo męꞇelıgrı en aꝼ malmenombryꞇıvðu boløxar ı ſman molaJamꝩel ruploðo grıcker ok renꞇo ſcvrðgoðen ſıalꝩſva aꞇ þau ꝩáru røðeleg epꞇerþvıaꞇ með ꝼegrð ok ꝼe leꞇo moꝛg

Darius hefir konungr heititer réð fyrir SerklandiHann var ágǽtr konungr í þessum hluta heimsinser Asia heitirÞá hefir engi konungr verit ríkari í þann tímaSǽti sitt hafði hann lengstum í Babyloner þá var hǫfuðborg alls ríkisinsEn hon er eydd af mǫnnum fyrir sakir orma ok annarra eitrkykkvendaDarius konungr hefir haft undir sik marga skattkonungaEinn af hans skattkonungum er nefndr PhilippusHann réð fyr GrikklandiDróttning kona hans hét OlympiasSon áttu þau þanner Alex-ander hétmaðr var með hirð konungsinser Neptanabus hefir heititInn mesti galdramaðr var hannAf sínum gǫldrum ok gerningum fekk hann svá gǫrtat hann náði at sofa með dróttningunni sjalfriAf því trúðu margir Alexanderhans son vera en eigi konungsins PhilippiEn athǫfn hans hefir þat þó síðan sannliga birtat hann var konungsson en eigi hórbarnok son Neptanabisem óvinir hans brigzluðu honum eftir þvísem síðarr man sagt verðaÞessi sveinn Alexandervar í skóla settrsem siðvenja er til ríkra manna útan-lands at láta gera við bǫrn sínMeistari var honum fenginn er Aristoteles hétHann var harðla góðr klerkr ok inn mesti spekingr at vitiOk er hann var 12vetra gamall at aldrináliga alroskinn at vitien stórhugaðr umfram alla sína jafnaldraþá koma sendimenn Darii konungs skatt at heimta af Philippo konungiþann er hverr eftir annan Serklandskonunga hafði vanr verit jafnan áðr at taka af GrikkjakonungiÞessi skattr var svá frekliga heimtrat jafnvel skyldi gjalda af sǽnum sem af landinuAlexanderkonungsson spyrrer hann sér útlenda menn koma í hǫll fǫður sínshvaðan þeir vǽrieða at hví þeir fǿriOk er honum var ok sagtþá mǽlir hann fyr munni sérMikit mein er þatsagði hannat maðrinn skal svá seint taka sitt aflEða hvárt nokkut sinn man þar komaat ek muna styrk til hafa at hrinda því ánauðaroki afer á er lagt ríki fǫður mínsEn ǽ man ek þora at sjá vápn á loftiþó at ek mega lítit vinna með þeim at svá búnuEða hvárt man þat satt veraat Hercules son Jovis hafi kreist í sundr orma tvá með sinni hendi hvárnþá er Juno stjúpmóðir hans hafði til sent at drepa hannReifabarn var hann þáer hann gerði þetta stórvirkiOk ef ek hrǽddumk eigi nafn Aristotelis meistara mínsþá munda ek freista at líkja nakkvat eftir slíkum stórvirkjumEða man þat jafnan skulu ǽtlat veraat ek sjá son ins versta manns NeptanabiSýna vilda ek þat þó í nokkuruat ek vǽra konungsson at sǫnnuok þó engi áttleriSlíkt svá mǽlir hann fyr munni sérer hann hugsaðisem er frá taltOk svá ǿddisk hann þegar ákafliga í mót Dario konungier skattinn lét heimta af fǫður hansok neytir í huginum vápna sinna með snarpligum áhlaupumsem þáer leónshvelpr sér hjǫrtinn fyrir sérer hann hefir eigi tekit afl sitten tenn eru svá litlarat hann eigi bítaþó hellir hann út blóði hjartarins með huginumat hann megi eigi með tǫnnunumHann er þá ok seinn á fǿtiEn þó er vilinn skjótr til atgerðisinsAlexanderhafði ok lítit afl at vinna svá stórt sem honum bjó í hugEn leóns ákefð hafði hann sér í hjarta með dirfð aldri meiribar svá tilat Aristoteles meistari hans ok fóstrfaðir hafði gengit út af herbergi sínuþar er hann hafði gǫrt eina bók af íþrótt þeirrier dialectica heitir á latínuen þrǽtubók er kǫlluð á norrǿnuÞat mátti ok sjá á honumhversu mikla stund hann hafði lagt á bók þáer hann hafði þá saman settok hversu lítt hann hafði meðan annars gǽttHann var rúfinn ok óþveginnmagr ok bleikr í andlitiOk er hann Alexandrum fóstrson sinn þrútinn af mikilli reiði þeirrier eigi mátti leynask fyrir brugðnu ok blóðrauðu litaraftiþá spurði hann eftir vandligahver sǫk til vǽri svá sollinnar reiðiHann gerði svásem hlýðnum lǽrisveini byrjarvið sinn meistarafellr á kné fyrir honumok drepr niðr hǫfðinuok svarar svá af miklum móðiÞungt þykki mér þatat faðir minn elligamall skal lýðskyldr rangligum krǫfum Darii konungsok þar með allt fóstrland mittOk þar mátti hann þá ekki fleira um talaþví at þessu nǽst kom grátr upper nakkvat svá brá til bernskunnarok vara af litlu skapiOk með því minnkar hann þá fyrst í stað sína reiðiOk með þessum ráðum er eftir faraþá mǽlir Aristoteles svá til hansMeð því at þér stórt í hugþá prýð þú þik fyrst með ráðspekinniEn tak síðan til vápna þinna eftir fýst þinniEk sagði hannat þú hefir efni til at verða mikill maðr ok máttugrSpari þat eigi við þikOk hlýð mér vandligaOk man ek kenna þérhversu þú skalt at faraÞat vil ek þér fyrst ráðaat þú sér ráðvandrat þú hafir jafnan ina beztu menn við þína ráðagerðHlýð ekki á hviksǫgur þeirra mannaer tvítyngðir eruok hafa í sínum hváftinum hvára tungunaEngi skal þá menn hátt setjaer náttúran villat lágt sitiþví at þeirra metnaðr þrútnar svá skjótt af met-orðunumsem lítill lǿkr af miklu regniÞat er ok órunum nǽster veslu batnarEigi lét ek þik þó at auka þeirra manna nafnbǿtrþótt smábornir er hǿverskliga siðu ok sǿmiligan manndóm hafa fram at leggja móti ǽtt ok penningumGott siðferði skalt þú virða gulli betraOk því skalt þú eigi penninginn láta ráða nafnbótunumat við honum selja margir svívirðliga sína dáð ok drengskapEf þú skalt dǿma milli mannaþá lát hvárki ráða mannamunFégirnðinni verðr þér þó mest af kennt rangdǿminuþví at hon blindar oftliga réttsýnisauguOk ef fégirniner at réttu kallask lastanna móðirfǽr of mikinn gang í konungshǫllinniþá fyrkemr hon ǫllum siðunumok lǽtr mútugjarnan mann afrǿkjask lǫgunumÞat rǽð ek þérsegir Aristotelesat þú sér mjúkr ok linr lítillátumauðsóttr ok góðr bǿna þurftugumen harðr ok óeirinn drambsǫmumFlyt oft ór stað herbúðir þínarþví at þá er óvinum þínum óhǿgt við þér at sjáer þú ert skǫmmum í sama staðOftliga skalt þú ok fylkja liði þínuat þat nemi bardagalistok venisk vápnfimiHǫrð áhlaup skalt þú veita óvinum þínumOk ef þú hefir viljann skeleggjan til at vinna mikil verk á þeimþá man þér til gefask máttr ok meginEn ef þú þykkisk sjalfr vanfǿrr til vápnaskiftis við óvini þína fyr sakar lítils aldrsþá lát þó sjá þik undir vápnum með glǫðu hjartaLát þú tunguna berjask ákafliga með eggjanarorðinuþó at hǫndin van-afla til at stýra sverðinuOft hefir hǫfðingjum mikit tjóatat berjask at eins með frameggjanOk ef efaðsamlig bardagalykð skýtr herinum skelk í bringuþá era betri lǽkning til en blíðligar fortǫlur hǫfðingjans með snarpligri ateggjanEf óvinir þínir flýjaþá rek þú ok fyrstr flóttannberr svá atat í þitt lið komi flóttinnþá skalt þú síðast á hǽl hopaOk lát þína riddara þat sjáat þér er afar trautt at rennaOk man þeim þá sýnask hǫfuðskǫmm at renna svá svívirðliga undan sínum konungiÞví nǽst hugsa þúhversu mikill fjǫlði þinna and-skota sǿkir eftir þérEn þótt þat mikill munrþá lát þik þat ekki skelfaEf þú sérat þeir letjask á eftirfǫrinniþá skalt þú fyrstr aftr snúa þínum hestiok ríða á óvini þína djarfligaok neyta þá sverðs þíns snarpligaok svá ákafliga með þínu liði fram vaðaat varla gefisk þeim tóm til at kalla sik sigraðakemr þarat borgirnar gefask upp í þitt valdeða þú hefir at jǫrðu lagt þáer eigi vildu sjalfkrafa upp gefaskþá skalt þú upp lúka féhirzlum þínumok gefa á tvǽr hendr riddurunumok smyrja svá sár þeirra með gjǫfunumþví at eigi þarft þú aðra lǽkning at liðinuheldr en mýkja sár ok sjúkan hug með gullinuSvá fǽr ǫr-lyndr maðr sjúkum bót unnit ok auðkýfingr øreiganumEn ef gullit er ógnǿgra til en vilinn at gefaþá lát þú þó eigi ástina minnkaþótt fǽttisk gjafarnarMeð fǫgrum heitum skalt þú lokka liðit at þérok efna þater þú heitrþegar fǫng eru áStórlátr hǫf-ðingi jafnan øruggr um sik vera fyrir áhlaupum óvina sinnaþví athvárt sem friðr er eða ófriðrþá kemr honum stórlǽti sitt fyrir sterkan borgarveggEn smálátum hǫfðingja tjár hvárki rammligt vígi mikill vápnabúnaðrOk veit ek eigisegir Aristotelestil hvers þat kemrfóstrsonat segja þér fleiraaf hversu þú skalt með þínum herskap faraEn þat vil ek þér ráða með þessum hlutumat þú látir eigi glutranarsama víndrykkju of mikit vald á þérLát ok eigi heimskliga konurnar hugsýkja eða vanmegna sterkjan hugOk þú veitir of mikit eftirlǽti vínguðinuer Bacchus heitirok ástargyðjunnier Venus heitirÞá ersem ok lagt á hals þér þater svá þjár huginnat hann gáir ekki at hugsa þater viti gegniAf þessum hlutum hrǿrizk heift ok hatr ok gerizk margs konar klatrOk eigi eru þeir hlutirer meirr fyrkomi góðu siðferði en konurnar ok ofdrykkjanVel skyldu þeirfóstrsonlostasemi stillaer lǫgunum ok heimsins taumalagi stýraLát þú vel gǽtt allra þes-sa hlutaer ek hefi kennt þérok fyr hvetvetna fram réttlǽti fylgja ǫllum þínum verkumEigi skal þó réttlǽtit eitt samanþví at þar við skal tempra miskunninaOftliga skalt þú rannsaka ritningaref þú vilt margvitr verðaLǫgin skalt þú þér ok kunnig geraef þú vill réttlátr veraSekra manna mál skalt þú próba sannligadǿma reynda hluti lǫgligarefsa þeimer sekir eruréttligaRefsingina skalt þú eigi fyrr láta fram komaheldr en af þér gengr reiðinSkalt at þú áminnask eftir teknar sǽttir umliðit sundrþykkiOk ef þúAlexanderlifir svásem Aristoteles hefir kennt þérþá man þitt nafn uppimeðan heimrinn stendrÞvílík ráð kenndi AristotelesAlexandrosem er sagtOk ǫll varðveitti hann þau vir-kuliga sér í brjóstigirnizk hann engis annarsen ryðja sér til ríkis með oddi ok eggjuOk þat gerir hann sér þegar í hugat ekki vǽtta myndi við honum rǫnd reisaSvá gei-sar ok hátt hans ofsiat hann þykkizk ǫllum heiminum stýraOk er hann kemr á þann aldrer mann tekr undan ráðninguþá gerizk þat til tíðendaat einn ríkr maðrer Pausonias héttekr at elska dróttningina OlympiademHann fyllizk ok þeirrar dirfðarat hann drepr konunginn PhilippumHugðisk hann þá at frjálsu mundu njóta mega hennar ástaEn honum varð eigi at því kaupiþví at Alexander lét eigi lǫng frest á fǫðurhefndumOk fǫðurbana sínum valði hann dauðdaga háðuligan ok þó makliganÞegar eftir fráfall fǫður síns tekr Alexandertil landstjórnarOk því nǽst býr hann sik til hernaðareigi at eins sér til frǽgðar ok framkvǽm-ðarheldr ok til frelsis ǫllu fóstrlandi sínuþví er áðr undir miklu áþjánarokiAlexandervar nýdubbaðr til riddara svá mikill í hjartanu sem risien í brjóstinu sem gamall ok vitr riddariÞar mátti þá sjá nýjan ok ungan riddara svá stórhugaðanat hann vildi þá gjarna stǿrra vinnaen Achilles mátti á leið komainn mesti kappier var í Trójumanna sǫguOk eigi at eins ǽtlar hann at herja á Darium konung ok á hans ríkiþótt þar vǽri sakar brýnastarheldr ǽtlar hannef ørlǫg banna eigiat leggja undir sik alla heimsbyggðinaBorg er ein á Grikklandier Corinthus heitirAf þeim hefir hon nafn tekiter hana lét geraOk af þvíat þessi borg var sterkariok féríkari en aðrar borgirþá var hon kǫlluð hǫfuð alls ríkisinsPáll postuli kristnaði síðan þessa borgOk eftir venju inna fyrri konungaþá tekr Alexanderhér með kórónu konungsnafnHér hafði konungr stefnt fjǫlmennt þingÁ því þingi var svá liði skipatat þeir menner ríkastir váru ok ráðgastirer senatus heita á latínuen þat kallask ǫldungasveit á norrǿnusátu nǽstir konunginum á hváratveggju hǫndÞessir menn skulu skipa ok stjórna ǫllu ríkinu með konunginumÞessir menn skulu oftarr berjask með djúp-settu ráði ok snjallri tunguheldr en með øxi eða sverðiÚt í frá konungsins ráðunau-tum sátu kappar hansÞessir menn láta oft afl viti ríkaraok lifa meirr at dǿmum Achil-lis en NestorisAchilles var af Grikkjumþá er þeir bǫrðusk við Trojamvígdjarfastr ok miklu sterkastren Nestor spakastr ok forsjálastrFrammi fyrir konunginum sat Aristoteles með kler-kasveit sínaHann var boginn mjǫk af elliok hvítr fyr hǽrumÞessi sveit var vápna-lausþví at hon kunni meira af frǿði en vápnfimiOk er Alexanderþetta drengjavaler honum leizksem reyndiskmikill styrkr vera mundiþá gladdisk hugr hans mjǫk at sénum svá miklum aflaDirfð er áðr var ok svá mikil með árǽðinuat varla mátti vaxaþá óx hon enner hann slíkar steðr sinn vilja styðjaOk svá sem hann var ǫllum hugsterkarisvá var hann ok ǫllum fríðariEkki þyrfti hann at skrýða sik dýrligu konungsskrúðiat konungr vǽri auðkenndr þarsem hann varþví at yfirbragð þatsem honum fylgði hversdagligagerði hann auðkenndan af ǫllu folkinuþótt hann hefði eigi gullliga kórónu dýrum steinum setta á hǫfði séreða annan konungligan búnað af gullof-num klǽðumsem þá hafði hannÁ þeim mánaðier Junius heitirvar Alexandertil konungs tekinn á þessu þingi með vild ok vingan alls stórmennis ok at samþykktum múginumOk þegar í stað þá skifti hann í sveitir riddarum þeimer hann hafði sér valðaOk þat váru fim tigir hun-draðaAllir hǫfðu þeir einn vilja til at berjask með konungiEn mikit skilði aldr þeirraþví at eigi at eins valði hann sér unga riddaraheldr ok jafnvel aldraðaþá er reyndir hǫfðu verit at hvatleik með Philippo fǫður hansØngan gerði konungrinn þann sveitarhǫfðingja í liði sínuer yngri vǽri en sextugrOk þat myndi maðr ǽtlaer hann hefði eigi fyrr sét þvílíkan herat slíkirsem Alexander hafði valit sér sveitarhǫfðingja liði sínumyndi vera hertogareða með ǫllu sjalfr senatusMeð slíku riddaraliðisem er nakkvat frá talthafði konungr með sér til herferðar 2þúsundir ins fjórða tigar af fótgǫnguliðiÞetta lið var ok undarliga vel búit með vápnumOk þar með hafði þat ǿrit árǽðiOk þó at þetta lið vǽri svá margt árǽðissnarter var frá sagtþá var þó at hváru undarligter Alexander skyldi þat fyrir ǽtlask at leggja undir sik allan heiminn eigi með meira liðiok þat þó enn undarligraer hann skyldi því á leið komaBrátt eftir þater konungr hafði þetta lið saman safnatþá gerðisk þat til tíðenda í þeirri borg á Grikklandier Athenae heitirat einn mikill hǫfðin-gier Demosthenes héteggjaði þess borgarmenninaat þeir neitaði þessum inum nýja konungiOk þeir gína við þessi fluguok ǽtla at verja konungi borginaef hann þar kǿmiAlexander spyrr þetta brátt ok skundar þegar hernum til þessar borgarǼtlar hann ok at lyfja þeim sitt ofbeldier fyrstir gerðusk til þess at rísa í mót honumnema þeir ríði skjótt á vit sínOk borgarmenn finna eigi fyrren konungr kemr með herinn at borginniÞeir leggja þegar stefnu með sér í hǫfuðkirkju þeirrier helguð var PalladePallas var kǫlluð af heiðnum mǫnnum spekðargyðjaÁ þessi stefnu stóð upp einn ríkr maðrer Aeschines hétok talaði þar snjallt ørendiHann andsa-kaði Demosthenem mjǫk um þater hann hafði eggjat borgarmenn at snúa í mót konungiOk hann bað borgarlýðinn upp gefask fyr konungi ok biðja sér griða sem fyrstÞat ráð tóku þeirsem þessi maðr kenndi þeimOk því at þeir váru samlendir konungiþá veitti hann þeim þat blíðligasem þeir báðu hann mjúkligaÍ þessi borg var forðum ríkastr skóliOk því þótti konungi til lítils at berjask við þáat þeir kunnu betr ritningar at skýra en vápnum at stýraOk eigi varð Alexandro meira fyrir at vinna þessa borgen er frá sagtEftir þetta stefnir konungr her sínum til þeirrar borgarer Thebae heitirÞessi var ein in ágǽtasta borg forðum á GrikklandiOk er konungr kemr at staðinumþá lúka borgarmenn aftr borgarhliðunumOk því nǽst hlaupa þeir upp á borgarveggina alvápnaðirok sýna svá konungiat þeir vilja banna honum borginaOk ef Thebani hefði tekit slíkt ráð sem Atheniensesþá myndi þeir hafa fengit stǫðvat reiði konungsok fundit þar miskunn ok mildisem gnóg var fyriref mjúkliga vǽri eftir leitatEn því at þeir sýndu konungi mikinn mótgangþá reyndu þeir þatat hann kunni refsa þeim þeirra dirfðok niðra þeirra drambiOk meðan konungr hugsarhversu hann skyli þessa borg vinnaþá koma til hans hǫfðingjar margir af inum nǽstum borgumok tjá fyrir honum oftligameðan hann sitr um borginaat þar hefði jafnan uppspretta verit mikils ófriðar í landinuOk þar hefði margs konar ódǿmi orðit í þeim staðsem segir í mikilli bók þeirrier heitir historia thebanaAf slíkum fortǫlum þrútnar mjǫk reiði konungs til borgarmannaOk býðr hann sína menn vápnaskok sǿkja borginaOk þeir gera sváEn borgarmenn láta þegar drífa skot á þáǼtla þeirsem þeir geraat veita hart viðrnámKonungsmenn taka þá þat ráðat sumir brjóta borgarvegginn it neðra með þess konar tólumsem þar til hǿfðien sumir skutu skjǫldum yfir þeimok hlífðu þeim svá við skotum ok grjótiOk er borgarmenn sjáat konungsmenn mundu brotit borginaþá hlaupa þeir felmsfullir inn af borgarveggjunum ok leita sér fylgsnaEn konungsmenn dynja þegar á hǽla þeimOk drepa þeir hverner þeir finnaOk er konungr sjalfr gengr í borginaþá kemr á mót honum maðrer Deades hétHann sǫng fyrir konungi með fǫgrum strengleik þater svá mǽltiHeyr þúAlexanderinn mildasti konungrafspringr guðannaHvárt ǽtlar þú þat fyrir at eyða þessa borg með ǫlluLát þér í hug komaat Aristoteles fóstrfaðir þinn kenndi þér þat ráðat þú skyldir vera góðr bǿna þurftugum ok þyrma sigruðumEða hvárt veizt þú þatat hér var inn helgi Bacchus fǿddr í þessi borgBacchum kǫlluðu heiðnir menn vínguð sittHér eru ok mǫrg ǫnnur guð fǿddsagði hannEinn af þeimHercules inn sterki ok inn viðfǫrlier þú ert frá kominnkonungrÞyrm oss þá fyr guðanna sakirþótt vér sém þess óverðirHugsa svá fyrir þérat óstǫðugt verðr þat ríkier litla miskunn hefir með sérEn ef þú ert enn ráðinn til at láta drepa allan borgarlýðinnþá lát þú eigi borgina standa með heilu líkiþví at hon er ǫll guðunum helguðSvá lauk Deades sínu máliat konungr skipazk ekki við orð hansHann lǽtr alla borgina niðr brjóta svá vandligaat þar sem áðr hǫfðu verit turnar hávir eða kastalarþar var náliga slétt jǫrðEld lét hann ok alls staðar í leggja húsin þarsem hann fekk því á orkatSíðan er konungr hafði makliga hefnt Thebanis þeirra dirfðok hafði þar svá kennt landsmǫnnum at þjóna nýjum konungiþá setr hann til lands at gǽta þá menner honum þóttu vel til þess fallnirEn hann býr ferð sína brott af landinuok ǽtlarsem hann gerir at herja á ríki Darii konungsOk lǽtr hann skip sín búa ok hlaða af margs konar gǿzkuat þat hverr maðr ǽtlaat Alexander konungr myndi eigi skip nýta mega til slíkrar herferðarSvá er sagtat konungrinn hefði tveim skipum meirr en halft annat 100Ok þegar er til þess var búitþá láta konungsmenn skip sín ór festumOk þar mátti þá heyra mikinn lúðragang ok þjóðsýnligt ákallÞar mátti þá markahversu mi-kit flestir unna sínu fóstrlandiÞeir Grikkirnir váru fúsir til at fylgja konungi ok berjask með honum sér til fjár ok metnaðarEn allir af þeim í svá miklum her nema einnþá settu augu sín aftr um skutmeðan þeir máttu nokkurn vita sjá til fóstrjarðar sinnarKonungr sjalfr leit ald-rigi aftr til landsinsSvá var honum mikil fýst áat berjask við Darium konungat hann gleymði þegar fóstrlandi sínuOk var þar eftir móðir hans ok systrEn þegar er konungr at Asia kom upp fyr stafn framþá gladdisk hann svá mjǫk viðat gleðinni varð nǽsta rúmfátt í brjóstinuOk biðr hann sína menn róa fast undir seglumat þeir mǽtti sem fyrst land takaÞeir koma svá nǽr landinuat eigi var lengra til hafnar en ǫrskotOk þá skýtr konungr ǫru á landit upp ok sǽrir svá jǫrð óvina sinnaHann kallar þetta giftusamligt heillok gott sigrmarkOk því trúir herrinn allr ok lýstr upp fagnaðarópi mikluÞví nǽst taka þeir landkasta akkerum ok bera upp landfestarhrjóða skip sín ok setja landtjǫldEn eftir þetta starf snǽða þeir fast lengi fram á nóttinaAt komanda morgni gengr konungr á fjall eitt hátt ok sér þaðan yfir landitÞar mátti hann alla vega sjá frá sér fagra vǫllu bleika akra stóra skóga blómgaða víngarða sterkar borgirOk er konungr sér yfir þessa fegrð allaþá mǽlir hann svá til vildarliðs sínsÞetta ríkier lít ek yfirǽtla ek mér sjǫlfumEn Grikkland fǫðurleifð mína vil ek gefa yðr uppsegir hann til hǫfðingjannaOk svá treystisk hann sinni gǽfuat honum þykkirsem þetta liggi laust fyrirEn hann skiftir Grikklandi með þeim af stórmenninuer honum þóttu þess makligstirHann bannaði ok sínum mǫnnum at taka þar strandhǫggeða gera annat óspakligtjafnt sem hann ǽtti sjalfr hvetvetna þater fyrir varÞessu nǽst stefnir konungr til þeirra borgaer nálǽgastar váruOk þeir menner þǽr borgir byggðuþar sem þeir spurðuat konungr inn útlendi var svá friðsamrok þeir vissu þóat hann hafði mikinn aflaþá tóku þeir snjallt ráðok gefask upp sjalfkrafa í vald konungs þesser með djúpsettu ráði fekk svá gǫrtat hann þyrmði óvinum sínumok lagði þá þó undir sik bardagalaustEftir þetta ferr Alexander konungr á þann hluta ríkisinser Phrygia heitirÞar hafði staðit forðum borg er Troja var kǫlluðÞat hafa menn fyr sattat þessi borg hafi forðum mest verit ok sterkust sem raun bar áþví at Agamemnon Grikkjakonungr sat um hana 10vetr með marga kappa ok ótalligan heráðr hann fengi brotit hana fyr Priamo konungi ok sonum hansÞangat fór Alexander konungr fyr forvitnief hann mǽtti sjá nokkut merki þeirra stórtíðendaer þar hǫfðu gǫrzkOk hann kom þarsem Troja hafði staðitHennar mátti ekki sjá annat en grundvǫll einnÞar af mátti þó sjá hversu mikil borgin myndi verit hafaOk er konungr hugði athvar hverrgi þeirra kappannaer þar fellu mundu jarðaðir veraþví at var á legsteinum ritat yfir hverjum þeirraþá kemr konungr þar ater Achilles var jarðaðrEn þetta var ritat á legsteini hansHér hvílir Achilles inn sterkier drap Hectorem son Priami konungsSjá inn sami var svikinn í tryggð ok drepinn af Paride bróður Hectoris í sólarguðs hofiÁ þenna legtitul konungrþví at honum þótti mikils um vertOk eftir þat bar hann sjalfr reykelsi yfir leiðitsem þar vǽri nokkurr heilagr maðr jarðaðrSíðan mǽlti hannSvá háleit er þessa manns hamingja orðiner hér hvílirallra helzt í þvíat hans frǽgð man svá lengi lifaOk mikil sǿmð var honum í því at sigra svá mikinn kappasem Hector varEn þat þykki mér honum þó mestr sǿmðarauki verit hafaat svá góðr klerkrsem Homerus vargerði bók um hans stórvirkiþá er allan aldr man uppi veraOk þess vilda ek ǿskjaat nokkurr maðr vǽri mér slíkr eftir líflát mittsem Homerus var Achillief vér fám nokkut þess gǫrter lofligrar umrǿðu þykki verthlutr er þó sváat ek kvíða helztþó at ek undir mik lagt allan heiminnsem mik varirat vera myniat mikil frǽgð lifi skemmr eftir miken ek vildaOk ef ek skylda annarshvársþá vilda ek himinrí-kis heldr missa en frǽgðarinnarsegir hannEftir þetta mǽlir konungr svá til sinna mannaLátið eigi þat skelfa yðr af hernaði þeimer þér hafið upp tekitþótt hamingja mjǫk óstǫðugþví at óverðr er farsǽldarer hann vill ekki þola þater hart þykkirEn þótt manni veiti þungt um stundar sakirþá kemr þó jafnan logn á bak vindiEn því at yðr man undarligt þykkjahvað-an ek mega svá mjǫk treystask várri farsǽldþá vil ek þat kunnigt geraþó at ek hafa hljótt yfir því látit hingat tilÞá er ek hafða hefnt fǫður mínsbar svá oftliga tilat ek vakða þá um nǽtrer aðrir sváfu ok hugsaða ek með mérhvárt ek skylda at eins verja þat ríkier faðir minn hafði átteða afla mér meiraOk einshverja nótt at ǫllum ǫðrum sofundum í mínu svefninniþá er ek vakða um slíkt hugsikom mikit ok bjart ljós yfir mikÞví ljó-si fylgði einn gǫfugligr maðref lofat skal mann at kallaHann var harðla vel klǽddrok því líkast sem byskuparþá er þeir eru skrýddir byskupsskrúðiTolf inir dýrstu steinar váru settir í klǽði hans framan á brjóstitÍ enni þessa manns var ritat scilicet tetragrammatonÞat fekk ek eigi skilitsegir konungrþví at þat var á þess konar tungu ritater mér var ókunnigtSíðklǽddr var hannsvá at fyr klǽðunum mátta ek eigi sjá fǿtr hansMikil ógn stóð mér af þessum manniHafða ek tóm til at spyrja en þoran eigihverr hann vǽri eða hvaðanok at hví hann fǿriHann mat ekki kveðjur við mikok mǽlti svá til mínFar þú á braut af fóstrlandi þínuAlexanderþví at ek man allt folk undir þik leggjaOk ef þú sér mik nokkut sinn þvílíkansem sýnumk ek þérþá skalt þú þyrma mínum mǫnnum fyrir mínar sakirOk eftir þat hvarf hann upp í loftit frá mérsegir konungrOk þá fylldi hann herbergit í brautfǫr sinni inum dýrligsta ilmEftir sagða þessa vitran mǽlir konungr svá til riddara sinnaÞat skulu þér vitainir vǫsku drengirat í þess traustier mér vitraðiskmunu þér yðarn herskap fremjaOk snýr konungr aftr til sinna herbúðaEn þessi vitran fekk sína framkvǽmð litlu síðarr ok sannaðisk með þeim hǽttiat eftir þater Alexander konungr hafði unnit þá borg á Jórsalalandier Tyrus heitirþá stefndi hann til Jórsalaborgar með miklu liði ok ǽtlaði hann at brjóta borginaen niðra Gyðinga tígn ok svívirða templum dominisem aðrir heiðnir konungar hǫfðu gǫrt fyrir honumOk er borgarmenn spyrja þessa fyrirǽtlan konungsþá taka þeir þat ráðat byskup er þá var at staðnumgengr út með ǫllum hǫfðingjum borgarinnar ok gerir virðuliga processionem á mót konungiok ǽtlar svá at svefja hans reiðiOk þegar er konungr sér byskupþá kemr honum í hugat maðr var jafnt þannug búinner honum vit-raðisk fyrr meirrOk hann stígr þegar af hesti sínum ok fellr á kné fyr byskupiÞetta undruðusk konungsmenn mjǫker konungr lítillǽtti sik svá mjǫkat hann laut þessum manniþar sem þeir vissu áðrat hann vildi alla láta til sín lútaok þeir hǫfðu hann øngum fyrr sét sitt hǫfuð hneigjaÞá stǫðvar konungr sitt lið ok kallar stórgǽtinga sína með sérríðr síðan í borgina friðsamli-gaoffrar til templum domini margar stórar gersemarþǽr sem þeir kǫlluðu þǽgiligstar guðier varðveittu musteritHann heitr ok því Gyðingumsem hann efndiat þeir skyldu ǽ í friði vera ok góðu yfirlǽtimeðan hans ríki stǿðikvittr kom til eyrna Dario konungiat Alexander konungr var kominn í ríki hans með herskildiOk því at Darius konungr hafði lengi um kyrrt setit í góðum friðien af vanizk styrjǫld ok ófriðiþá bregðr honum við þessi tíð-endi nokkutOk þó at hann vǽri víðlendari fyr sakir margra skattkonungaríkarimiklu féster-kariaf ágǽtu forellri tígnarifyr aldrs sakir ok frǽgðar í sínum ríkdómi fullkomnari en Alexanderþá varð hann þó þegar í huginum lǽgriþar sem hann mátti í hvívetna meiri veraef hann hefði svá gnógan vilja til at verja lǫnd sínsem hann hafði ýrin fǫngin áOk því at Dariuskonungr var friði vanr ok miklu bílífiþá varð hann rauntregr til ófriðarinsEn at eigi þǿtti svásem konungligt vald minnkaðisk eða skelfðisk við þenna tíðendapataþá lǽtr Dariuskonungr skera herǫrvar upp um ríki sittOk honum safnazk brátt ótalligr herrOk í því bili sendir Dariuskonungr Alexandro konungi bréf þater þessi orð stóðu áDarius konungr konunga frǽndi guðanna sendir þetta bréf Alexandro þjón sínumÞótt þú sérAlexanderlíkligr til uppreistar fyrir sakir góðrar ǽttarþá þyrm þú þó lit-lum aldri ok enn vaxandaÓskapligt er at taka aldin af trénu fyrr en fullvaxit erHaf mitt ráð ok legg niðr sem skjótast vápn þauer heimsklig ofdirfð eggjaði þik til upp at takaFar heim til móður þinnar ok haf með þér þessa hlutier ek sendi þér at gjǫfÞat er ráðningarsvipaer aldri þínum hǿfirok bǫllr einner þér samir enn betr at leika með en skj-ǫldr eða sverðÞar með sendi ek þér féhirzlur þǽrer munu þér ýrna skotpenn-inga til at koma heim aftr ósoltnu liði þínuEn ef svá mikil ǿði býr í þínu brjóstiat þér þykki deild friði betri með mínum fjándskapþá man ek senda til at refsa þéreigi riddara mínaheldr vǽgðarlausa þrǽlaþá er þik skulu í prisund setja ok láta svá bíða hneisuligs dauðaÞá er Alexander konungr hafði yfir lesit bréf þettalǽtr hann sér lítt bregða við þessi ákefðarorðandvarpar þó við nokkut svárǿðir síðan stilliliga til sendimanna DariikonungsBetr virði ek gǫfugligar gjafar konungs en sjalfr hannBǫllrinn markar með vexti -num heim þennaer ek man undir mik leggjaMeð svipu þessi skal ek temja þá Serkinaþá er ek hefi eftir fenginn sigr upp brotit allar féhirzlur Darii konungsSlík orð ritar hann aftr til Serkjakonungsok setr fyrir sitt innsigliHann gefr sendimǫnnum virðuligar gjafir ok biðr aftr fara við svá búitDarius konungr ferr með her sinn til ár þeirrarer Euphrates heitirHon er ein af þeim fjórumer ór paradiso fallaHann sér þat af bréfum Alexandri konungsat eigi man með stóryrðum einum hrinda mega hans hernaðiOk á sléttum vǫllum þeimer lágu við ánasetr Dariuskonungrherbúðir sínarHann stefnir liðinu einhvern dag út á vǫlluna ok lǽtr til taka at telja liðit í sólarupprásOk sýsla vinnzk þann dag til kveldsok fekk þeygi taltOk hyggr Dariuskonungr þatat fyr sakir mikils vápnabúnaðarok ótalligs hers myni engi þora við honum rǫnd at reisasendir hann fyr sér með ógrynni liðs hǫfðin-gja þanner Memnon hétat reyna styrk Alexandri ok verja honum borg þáer Sardis heitirMemnon hafði 6hundruð þúsunda liðsEn þótt Alexander hefði miklu minna liðþá fekk hann þó sigr fyr hvatleiks sakir sinna manna ok leggr undir sik borginaÍ borg þessi var Þórs hof í miklu haldiOk í hofinu stóð vagn einnHann var með nokkurs konar vél svá festr við ok eða silaat engi kunni frá leysaVagninn hafði þar lengi staðit í hofinuOk var átrúnaðr borgarmannaat engi myndi leyst skǫk-lana frá okinunema er síðan fengi sigrat allt AsiamOk er Alexander konungr spurði þettaþá var honum mikit um at reynahvárt hann fengi leyst knútanaOk því at hann vildi gjar-na fyr sik láta fyllask ørlaganna skipanþá tekr hann upp okit ok vill frá leysa skǫklana ok fǽr eigi leystEn at eigi þǿtti þeim sváer hjá stóðusem þetta vǽri konunginum illt heillþá segir hann svá til sinna mannaHvárt hyggið ér manni nokkurs at auðnaraat hann fái knúta þessa leysteða vitimeð hverri list þeir eru saman riðnirMikill hégómisegir hannat trúa slíkuBregðr síðan sverði ok høggr í sundr knútanaOk hér var annathvártat Alexander konungr fylldi þater ørlǫgin hǫfðu fyrir skipatþótt hann leysti knútana heldr með sverðien með hǫndum sérella sýndi hann þatat þessi átrúnaðrhafði hégómligr veritferr Alexanderkonungr heðan til þess stað-arer Ancyra heitirOk meðan hann dvelzk þarþá sendir hann nokkurn hluta liðs síns at leggja undir sik þǽr þjóðirer Capadoces heitaOk er hans menn koma aftr með fengnum sigriþá stefnir hann með her sínum í mót Dario konungi ok ferr svá hvatligaat þat var nǽr frá líkendumOk því skundar hann sváat þaðansem hann var þá staddrer at fara inn í megin landsins um þrǫngva dali ok miklar torfǿrurOk ef Dariuskonungr hefði þannug skjótari orðitþá hefði hann þar mátt teppa Alexandro stígDarius konungr flytr ok á brott herbúðir sínar frá ánni EuphrateÞar skortir eigi vápnabrak ok mikinn lúðragangHann stefnir ǫllum her sínum í mót Alexandro konungiEn svá skipar hann liði sínuat í fyrstu fylkingu var líkneski guðs þeirraer Jupiter heitir á latínuen Þórr á vára tunguÞór var svá umbúð veitt fyrir sakir mikils átrúnaðarer Serkir hǫfðu til hansat hann sat í gullligri kerru settri dýrum stei-numFrammi fyrir honum var altari fagrliga með silfri búitÁ altarinu brann eldr mikill fyrir líkneski ÞórsEldr skyldi aldrigi sloknaÞat kǫlluðu þeir vígðan eldFyrir kerru Þórs váru margir hestar beittir snjóhvítir at litTolf þjóðir váru til settar at varðveita þenna blótskapþǽr er á sína tungu mǽlti hverOk í þessi fylkingu váru þeir menner alþýðan hugðiat ódauðligir myndi vera fyrir sakir iðuligrar þjónustuer þeir veittu guðunumÞetta lið allt saman váru 10þúsundirÍ annarri fylking váru fremstir frǽndr Darii konungs margir ok gǫfgir með 15þúsundirÞeir váru líkara búnir konum en hermǫnnumþví at klǽði þeirra váru víða gulli búinÍ miðri fylkingunni sat sjalfr Dariuskonungr í gullligri kerruÞar var skipat á báðar hendr honum mǫrgum guðum þeimer hann þóttisk mi-kit traust undir eigaUppi yfir kerru konungsins sat einn ariHann var algylltrok breiddi vǽngina út yfir kerruna á alla vega ok hlífði svá konungi með skugga sínum við sólarhitaAf þessum búnaði gulli glǽstum ok gimsteinum mátti Dariuskonungrauðkenndr vera af ǫllum herinumFram-mi fyrir sér hafði konungr skipat 10þúsundum þess liðser allt var spjótatEigi var gull eða silfr sparat við spjótinMeirr váru flest gǫr til frǽgðar en fremðar í vápnaskiftiDarius konungr hafði ok einkum til sett at gǽta sín 200manna á hvára hliðÞeir einir menn váru til þess valðirer konungakyns váru eða af ǫðrum inum gǫfgustum ǽttumOk at eigi vǽri Grikkjum auðsótt at sǿkja konunginnþá lýkr hann útan fylking sína með 30þúsunda fótgǫnguliðsþess er undarliga var vel at vápnum búitÍ þriðju fylkingu var móðir Darii konungs ok dróttningin kona hansbǫrn þeirra ok allt skuldalið hans þater honum var mest um hugatÞetta lið allt saman fluttisk í fim tegum vagnaÞat var Serkjum titt í þann tímaþeim er ríkastir váruat hafa með sér til bardaga allt hýski sitt ok láta það-an auðins bíðaMeð þessu liði lǽtr konungr flytja fjárhlut sinn á 6hundruðum múla ok 3hundruðum ulfaldaTil gǽzlu við bǫrn ok konur ok konungs féhirzlur var settr fjǫlði bogmanna ok þeirraer með sløngur fóruSíðast fór þat liðer í Noregi mundi leiðangrslið kal-lat veraMargt af þessu liði var lítt vápnatEn svá mikill múgr var þat allt samanat eigi fekk taltSlíkt er sagt frá liðskipan ok liðsfjǫlða Darii konungsEn hverr er þetta kallar lygi-liga sagteða telr slíkt með ýkjumþá lesi fyrr en fǿli librum Machabeorumþá bóker inn helgi Hieronymus prestr hefir fǿrt af ebresku í latínuOk vǽntir mikat hann myni finna þar sagtat Antiochus Serkjakonungr hafði með sér til Jórsalalands 100þúsunda fótgǫnguliðsok 20þúsundir riddaraþá er hann ǽtlaðisk at sigra Judam Machabeumer þá var með brǿðrum sínum hǫfðingi yfir Gyðingafolkier at segja frá Alexandroathvar sem hann ferrþá støkkr landsfolkit undan ok eyðir heruðinOk er hann sér þatþá flytr hann herbúðir sínar til þeirra staðaer gamlir menn kǫlluðu herbúðir Cyri konungsÞaðan sendir Alexanderkonungr Parmenionemþann inn dýrsta hǫfðingjaer var í liði hansat -ta borgar þeirrarer Tarsus heitirLandsmenn vildu brenna borginaÍ þessum stað var síðan fǿddr inn sǽli Páll postuliParmenio býr þar fyrir konungiEn hann kemr sjalfr stundu síðarrEftir miðri borginni fellr á er Cignus heitirfagrt vatn ok skírtHér fýsir konung til á sund at faraÞar var bǽðiat honum hafði heitt gǫrt undir herklǽðunum af miklum sólarhitaþví at þetta var um miðsumarsskeiðenda vildi hann fyr metnaðar sakir sýna íþrótt sínaHér mátti sjáat skjótr atburðr fekksk við ørlǫginok leitaði þeim um at turnaOk í þessum atburð staðnaði nokkut hamin-gja konungsinsHann hleypr alsveittr á kalt vatnOk þegar tekr kulðinn at stemma vindǽðarnarEn konungr stirðnarOk verðr hann þegar til lands at leggja sem hvatligastHér af tekr hann sótt miklasvá at sjǫlfum honum þykkir ørvǽntat hann myni við réttaHann er borinn til her-bergis sínsEn í herbúðum gerizk grátr mikillSegir hverr ǫðrumat konungr er at kominn banaOk svá taka sumir til orðsHverr skyndiligr atburðr hefir svá skjótt ráðit konungi várum til banaÞú in óstǫðuga hamingjahvívetna grimmarisegja þeirfyr hví vilt þú rǽna konunginn þegar svá dýrligu lífisem hann hefir haftÞú vart honum hér til svá mild sem móðirHví vilt þú gerask honum grimm stjúpmóðirHeimrinn girntisk á at hafa þenna einvaldskonung yfir sérEn hvat skal af oss verðasegja þeirer fylgt hǫfum konunginumVér megum eigi snúask aftr til fóstrlands várs um eyðimerkrþó at vér vilimEða hvárt munu vér hǫfuðlausir rasa fram í fylkingar óvina várraEigi sjám vér ok mann makligan til at koma í stað slíkum konungisem Alexander hefir veritÞetta kvein þeirra Grikkjanna heyrði hamingjan þarsem hon sat ok velti hvéli sínuHon stendr upp brosir at rǿðum þeirraok svarar svá þvíer á hana var leitatFur-ðu mjǫk er mannfolkit blint ins sanna um ørlǫginer þat andsakar mik jafnan svá rangligaAðrar gyðjur hafa ok eigi síðr vald en ek at gerasem þeim líkarEn hvat sem illa verðrþá kenna menn mér vǫld afgef ek mǫnnunum frið ok farsǽldþá lofa þeir mikEn ef ek kippi frá þeimþá lasta þeir mik svásem náttúran hafi mér staðfesti gefitef ek hafa vildaEn ef ek vǽra ǫllum jǫfn ok sifleyti með sama mótiþá munda ek eigi kallað hamingjaNáttúran hefir mér þat lǫgmál settat ek skyla aldrigi um kyrrt sitja ok hafa lausung fyrir staðfestiSíðan er hamingjan hafði þetta rǿttþá tók konungr þegar nokkut at styrknaþví at vindr náði þá smám ok smám at renna í ǽðarnarÞó hafði hann iðraverk mikinnOk sezk hann upp við ǫlboga ok rǿðir svá fyrir sínum mǫnnumHvárt man óvinaflokkr várr skulu hér í herbúðunum spenna Alexandrumkonungsigraðan bardagalaustÞví at svá nálǽgrsem herr Darii konungs er ossþá fær ekki seinni lǽkningu komit við sótt mínaEða munu þeir berkja skulu yfir váru herfangi riddarar Dariien Alexanderman útlagr ok dýrðarlauss vera flettrkastaðr á bera jǫrð óvina sinnaNeisegir hannallt man ǫðruvís verðaFreisti lǽknarnir fyrstef þeir megi mér nokkura bót vinnaOk viti þeir þatat meirr leita ek fyr lǽkningina tómstundar til at berjask við Dariumkonungheldr en at len-gja líf mittOk víst þykki mér bardagafrestin verrien sjúkleikr er ek hefiþví atþótt ek sjá sjúkr ok ek mega ekki annat gera en sýna mik fyrir minni fylkinguþá munu þegar óvinir várir flýjaen mínir menn flóttann rekaSlík ákefð konungsins ok rasandi bardagafýst aflar liðinu mikils óttaat skjótar atgerðir lǽknanna mundi sótt hans aukaPhilippus konungr faðir Alexandrihafði fengit honum lǽkni þanner ok hét PhilippusÞessi inn sami maðr var viðrstaddr rǿðu konungsinsok hét þvíat hann mundi gǫrt hann heilan á þriggja nátta frestief hann vildi á kyrrðum hafaskOk þótt konungi þǿtti lǫng heilsubið ok bardagafrestþá dvelzk hann þar þó í borginni Tarsosvá sem lǽknir beiddiÁ þessi stundu kemr til konungs bréfer Parmenio sendir honumÞat stóð á bréfinuat Dariuskonungr hefði heitit Philippo miklu ok systur sinni meðat hann skyldi svíka Alexandrumí drykkkom inn þriði dagr frá þvíer konungr hafði sóttina tekitOk þá fǿrir Philippus honum heilsudrykk þanner hann hafði búitKonungr trúir lǽkninum illa fyrir þater á bréfinu stóðOk í þvíer hann tekr við dryk-kinumþá fǽr hann í hendr honum þat sama bréfbiðr hann upp lesaOk meðan Philippus less yfir bréfitþá hyggr konungr at vandligaef honum bregði nokkut viðOk eigi fǽr hann þat sétOk þegar er hann hefir yfir lesitþá mǽlir hann til konungs hlǽjandiMinn herrasegir hannbyrg úti hrǽzluna ok ger þik -tanLát ǽðarnar taka styrk af heilsudrykk þessumer ek gef þér af heilum hugEn gjar-na vildi er mik hefir í róg boritat þessi sótt atgerðalaus hefði þik til til bana leittOk at vísu er annathvártat hann ǫfundaði mína kunnustuEða fyrmundi þér lífsins konungrOk þat hygg ek sannaraer síðr skyldiok víst sýnir sik illviljaðan ok svikanna sekjaner hann sannar þeim á hendr svikiner sykn erEn svá gerir oft vándr maðrat hann bregðr því ǫðrumer hann veit á sjalfan sikOk af slíku svá verðr réttlátr maðr oftliga fyrdǿmðr af ljúgfróðri hirðen leystr er sakbitinn erSíðan er Philippus hafði sannliga fyrir sik svaratþá biðr hann konung óhrǽddan drekkaOk hann gerir sváEftir tekinn drykk fǽr konungr heilsu sína ok slíkan styrk afls ok hugarsem hann hafði fyrr haftHǫfðingjarnir renna á hals Philippo lǽkni hverr at ǫðrum ok þakka honum heilsu konungsinsKalla hann verit hafa fǫður fóstrjarðar sinnar ok gǽzlumannAnnan dag eftir stígr konungr á hest sinnríðr um allar herbúðir ok sýnir sik heilanskekr ór liðinu alla ǽðru þáer gǫrzk hafði af sjúkleik hansok styrkir herinn með blíðu yfirbragði sjalfs síns ok fǫgrum fortǫlumSíðan er herr Alexandri inar nálǽg-stu borgirok hann sjalfr hafði fórnat guðunum slíktsem hann hét til heilsu sérþá fǽr hann til þeirrar borgarer Ixon heitirÞar kemr Parmenio í mót konungiHann hafði unnit þessa borg ok støkkt í brott borgar-lýðnumen búit þar fyrir konungiÍ þessum stað hefir Alexanderkonungr hirðstefnurok leitar ráðs við hǫfðin-gjahvárt þaðan skal bíða þesser Dariuskemr með her sinneða skal enn stefna fram lengra til móts við hannFrá því er sagtat Parmenio gefr konungi þat ráðat hann skyli fram halda liðinu í fjallaklofa nokkurn þarsem Dariuskonungr var at kominn ǫðrum megin með her sinnSegir Parmenio sváat í þrǫngva dal þeim munu jafnmikil vera verða brjóst á fylkingum konungannaþótt Dariushafi lið miklu meiraOk þetta ráð verðr tekit um síðir með vild allra hǫfðingja en atkvǽði konungsÞat gerizk til tíðendameðan Dariuskonungr dvelzk í þessi borger fyrr var nefndat maðr er borinn í róg við hanner Sisines hétHann hafði verit harðla kǽrr konungiEn var honum þat kenntat hann hefði tekit til af Dariokonungi at svíkja AlexandrumEn þat var til þess haftat hann leyndi bréfi nokkuruþví er honum hafði sent einn af riddurum Darii konungsOk fyr þá sǫk var hann drepinn at vitanda konungi fyr logna sǫk at þvísem flestir ǽtluðuer at segja frá Dariokonungiat þáer hann er kominn fram at þrǫngva dal þeimer fyrr var getitmeð allan herkemr í mót honum með mikla riddarasveit gerzkr maðr einner Timodes hétHann hafði orðit landflótti af GrikklandiÞessi maðr býðr Dariokonungi lið sittOk hann þiggr þatHann gefr honum ok þat ráðat hann skyli aftr snúa her sínum til valla nokkurra sléttra ok berjask heldr þar við Alexandrumer hann megi við koma ǫllu liði sínuEn ef konungi þykki svívirðligt aftr at snúa ok sýnizk herinumsem þat myni illt heill at hopa þegar á hǽlþá biðr Timodesat hann láti brott fara fjárhlut sinn flestan allan ok þar með ófǿrt liðkonur ok bǫrnFái þar svá lið meðat þat folk megi óhrǽtt um sik veraOk ef svá illa verðrsegir Timodesat hamingja vill Alexandrobetr en oss í inum fyrsta bar-dagaþá sýnizk mér vǽnnaat fjárhlutr várr hirðr ok liðit sparisk sumt til þess at rétta þann bakslettef vér fám nokkurnLáti guðin oss engan Mikit óráð at gefa í einum bardaga allt senn í vald hamingjunnar þater við liggrÞetta var nytsamligt ráðer hann gaf konungiEn þó sýndisk ǫðruvís hǫfðingjum þeirra SerkjannaOk þess fýsa þeir Dariumkonungat hann láti drepa Timo-dem ok sveit hans allaKveðask þat ǽtlaat því hafi Timodes þetta ráð gefitat hann mundi sér ǽtla fjárhlutinn allanef Dariusyrði sigraðrHlaupa síðan aftr með fénu í Grikkjakonungs herOk kaupa sik svá í frið við AlexandrumDarius konungr hlýðir ekki á þessar fortǫlurþví at hann var mildr maðr ok góðgjarnlǽtr sér allt róg illt þykkjaen svarar svá þeirra rǿðumVerði þat eigisegir hannat ek láta drepa þá menner mér hafa gǫrzk handgengnirok gefit sik í mitt valdSkyli konungr láta slíka óhǿfu vinnaNeisegir hannaldrigi skal svá ljót ófrǽgð saurgat elli mínaSíðan þakkar konungr Timodi sýn-dan góðviljaEn svívirðligt sýnizk honum aftr at snúa liðinuÞykkir svásem margir munu kalla flóttaOk langar hann mjǫk tilat bardaginn skyli takask sem fyrstok í dal þeimer fyrr var getitEn þat ráð tekr hann af þeimer Timodes hafði gefit honumat hann lǽtr brott flytja mestan þora fjárins til borgar þeirrarer Damascus heitirok ferr þar með mikit liðEn hann lǽtr dróttningina ok móður sína ok son sinn 7vetra gamlan bíða í herbúðum þesser at hendi kemrvill í því halda venju inna fyrri konungaInn nǽsta dag fyrir þanner Dariuskonungrvissiat bardaginn mundi takask ágengr hann upp á hól einn lítinner var í millum herbúðannaHóllinn var allr gróinn útan af ilmandi grǫsumÍ ofanverðum holminum stóð eitt fagrt tréþat er laurus heitirAnnan veg út í frá fellr á ein mikilAt ánni fram ganga tveim megin vallgrónir bakkarTil þessa staðar lǽtr Dariuskonungr blása ǫllum her sínumKallar síðan hǫfðingja til sín ok skipar tilhvar hverr þeirra skal í fylkingu vera með sínar sveitir þáer bardaginn tekzkOk er hann hefir því skipatsem honum líkarþá lítr hann yfir liðiter sat á vǫllunum út í frá hauginumDarius konungr var inn tíguligsti maðr ok af því inu góða yfirbragðier hann hafðimundi hverr dugandi maðr í herinum þykkjask skyldr til at veita honum slíkter mǽttiþótt hann þegði sjalfrSíðan talar hann fyrir liðinu ok hefr svá mál sittHér er þat lið sam-an komiter ek veit jafnan sigrsǽlt verit hafaOk er þat eigi undarligt fyrir þvíat þér Serkirnir eruð ok arfar guðannakomnir frá Belo konungier fyrst hefir af várum frǽndum verit hafðr í guðatǫluVerið øruggir ok óskelfir í hjǫrtunumGefið ekki rúm hrǽzlunniEigi er sem þér mynið við ofrefli eigaRefsing þat kalla en eigi bardagaer konungr hegnir þrǽla sínaþá er sik gera svá djarfaat þeir taka vápn honum í mótiÞessi inn skakkborni sveinn Alexanderer vér hyggjumat son ins ódyggva Neptanabihefir látit gefa sér konungsnafn ok hyggr þatþar sem hann er í broddi lífs sínsat ekki myni við honum standaRasar hann án ráðiGefr ekki gaumhvat fyrir erVill heldrþótt hann viti vísan bana sinnberjask en lifa við ósigrEn þegar hefir honum nokkut ǫðruvís tekizken hann hugðiþví at fyrir várum mǫnnum hefir hann látit mikinn fjǫlða sinna riddaraOk af því grunar mikat hann treystizk sér minnr en varMikil skǫmmat fáir þrǽlar ok fátǿkirþeir er ekki bein hafa í hendiskulu þora í mót at rísa hǫfðingjum þeimer fyrir eigu at ráða mestum hluta gulls þesser í heiminum erVita vilda ekhvaðan Alexandertekr þá dulat hann myni njóta mega þess ríkiser inn ágǽti konungr Cyrus hefir átter sigr fekkhvar sem hann barðisk í heiminumEn þótt hann dauðrþá ríkir hann enn fyrir miker í hans stað em ek kominnOk at mér lifanda lifir enn hans hamingjaAllir menn vitu þatat vér Serkirnir erum frá risum komnirþví at vér finnum ǽttartal várt til þeirra ritat í annálumEn vér megum á stór-virkjum þeimer eftir þá lifasjá hvílíkir þeir hafa veritBǿkr várar váttaat þeir bǫrðusk við guðin sjǫlfÞeir gerðu stǫpulinn Babelhǫfðu tigl fyrir grjót en bik fyrir límVárir forellrar hafa ok eftir leift þá ina miklu Babyloner nafn tók af tungnaskiftiHeilir svámeð þvíat þér séð komnir frá slíkum afreksmǫnnumkallið aftr til yðar þeirra styrkVerið karlmannliga fǫðurleifð yðraGǽtið vandliga sǿmðar ok frǽgðarLátið eigi fátǿkjan ok útlendan sigrvegara troða jǫrð ok afreksverk feðra várraEn ef svá skammsamliga verðrat inn ódyggvi flokkr óvina várra komi nokkurum á flóttaþótt þér vilið eigi fyr mér berjask eða fyr eignum ok óðulum eða -grǫnnum yðrumsnúið þó aftr til bardagans fyr sakir kvenna yðarra ok barnaþví at folk munu fjándmenn várir spenna í herbúðunumef þér vilið eigi verjaok gera sér at herfangiEn eigi hrǽðumk ek at hváruat svá verðiþví at svá hefir mik dreymtsem vér mynim sigr Ek þóttumk sjá í svef-ninumat landtjǫld Grikkja loguðuOk ek Alexandrumklǽddan pellsklǽðum eftir þeim siðsem er í BabyloneOk í borgina var hann kominn ok leiddr handtekinn fyrir mikÞví nǽst þótti mér hann hverfaEn til hvers dvel ek mik í slíkri rǿðuSver ek þess fyrir sólinaer upp rennr í váru ríkiat hverrsem á flótta snýrskal minn fjándmaðr veraOk er konungr hafði svá talatþá kemr hlaupandi njósnarmaðr einn með þeim tíðendumat Alexanderhafi snúit á flóttaok þorat eigi at bíða þesser Dariuskǿmi með her sinnSegir hann hafa hlaupit á fjǫll ok skóga ok stefnt svá út til hafs it beinstaKonungr trúir þvíer þessi skrǽfa segir í vil honum ok verðr harðla glaðr viðeggjar at eftir skyli halda sem harðastOk herrinn allr stefnir þegar yfir ánaer fell skammt frá herbúðunumsem fyrr var sagtVanda þeir lítt leiðnaDreifizk liðit mjǫkþví at hverr stefnir þater gegnst þóttiat sem fyrst mǽtti komask fyrir þá Grikkina ok snúa þeim aftrHvert rasar þú inn feigligi fjǫlðiSegir meistari Galteruser versat hefir sǫgu þessaok snýr svá rǿðu sinni til þeirra SerkjannaHvárt ǽtlið þérat Alexander myni flýjamaðrer flóttann hyggr hverjum lesti ljótaraen hrǽðizk þat eittat þér mynið flýjaOk ef hann skyldi kjósahvárt hann vildi heldr flýja ok hafa sigreða verjask ór stað ok vera sigraðr af flóttamǫnnumvǽri einn fyr hendi at taka þann kost annanhvárnMeiri vánat hann efaðisk íhvárt honum þǿtti minnr til sǿmðarer aftr at hverfa til sǫgunnar sjalfrarok frá því at segjaat herr Dariikonungssǿkir hart fram til borgarinnar IxonOk verða varðhaldsmenn Alexandrivarir við hermennþví at þeir mega sjá ljómann af gulli ok gimsteinumer liðit hafði borit á sik ok vápn sínHeyra þeir ok vápnabrakitok þekkja jóreykinaer svá váru miklir at lǫngum fal sólinaOk einn varðhaldsmaðrer fekk sét herinn af hóli nokkurum háumhefir þegar á rás til borgar-innarok segir Grikkjumat Dariuskonungr er ókominn at eins með svá mikinn hersem engi maðr man fyrr þvílíkan hafa sétAlexander konungr trúir þessu trauttþví at hann angrar ekki annat en frest barda-gansOk þegar er hann veit til víssat hersagan man sǫnn verakallar hann hátt ok mǽlir sváVápnvápnGrikkirOk fyrst verðr hann sjalfr búinn af staðnum ok hleypir í móti Serkjumok hjal-mat ok brynjat riddaraliðsvá hvat sem búit verðrSvá rasar soltinn vargr til bráðarinnarþá er hann fǿðir á sér hvelpa sínaÞeir ýla þegarer þeir missa mjolkr ór þurrum spenumÝling þeirra ok dreyrgjarn sultr keyrir varginn um síðir í búfjárhaga at leita sér matfangaSmalasveinninn leysir þegar hunda sínaer hann sér varginnEn hann stefnir at fénu eigi at síðrSmalinn veit eigihvert hann skal undan haldaÞykkirsem vargr myni fyrir verahvert sem hann snýrMeð þessum hǽtti geysizk Alexanderí mót óvinum sínum þeimer því trúðuat hann mundi flýit hafaOk þegarer Serkir sjá herinn fara í móti sérþá vita þeirhvat hrǽddrinn erSýndisk þeim eigisem þeir hǫfðu ǽtlatat Alexandersnøri baki viðsundrask mjǫk fylkingar Dariikonungsaf ákalli ok þys þeimer varð þáer saman dró liðitMargar tungur gengu ok í herinumOk varð af því seint at gera ráð fyrir svá miklum múgVar ok flest allt liðit betr búit til rásar en bardagaDariuskonungr fǽr þó skipat her sínum í fylkingar í annat sinnHann gerir þat ráðat þegarer herr hans kǿmi fram ór dalnum þannugsem rúmlent varskyli gerða útan um fylkingar Grikkja með múginum sváat þeir mǽt-ti engan veg undan komaskÞetta ráð hefði Darionytsamligt veritef framgengt yrðiEn hamin-gjaner hverju ráði er ríkarigekk í mótiþví at Alexanderkom í mót honum fram í dalnum þarer svá var þrǫnglentat jafnmikil urðu vera brjóst á fylkingunumBardagi þessi tóksk í heraði þvíer Cilicia heitirskammt frá Ixon þeirri borger fyrr var nefndok í dal einum þrǫngumsem hefir sagt veriter frá því at segjaat Alexanderfylkir liði sínuFótgǫngulið skipar hann í fylkingarbroddinnEn fyrir inn hǿgra fylkingararmsetr hann þann hertogaer Nicanor hétHann var son ParmenionisOk með honum þá hǫfðingjaer svá heitaPtolemaeus ok AmyntasPerdiccas ok CoenusClitus ok MeleagerHverr þessa var hertogi yfir sínu liðiInn vinstra fylkingararm skal verja Parmenio maðrer einn var frǿknastr af Grikkjumok með honum Craterus ok Antigonus ok Philotas son Parmenionis annarrer nǽr var bezt vígr í herinumFrammi fyrir ǫllum merkjum var einn ungr maðr á hesti þeimer Bucifal heitirekki dǽlligr bleyðimǫnnum undir brún at lítaÞat var sjalfr Alexander MacedoNǽstr honum var jafnan maðrer Hephaestion hét trúnaðarmaðr hans einnjafn konungi at aldri ok klerkdómien fríðari sýnumOk ríðr konungrsíðan er hann hefir svá skipat liðinuframmi fyrir fylkingumBiðr hertogana berjask hraustligaMǽlir blíðliga til vina sinnaHvessir sljóvaEn brýnir hugrakkasemr hann ok þrøngr saman í annat sinn dreifðar fylkingarÞrǽlum heitr hann frelsien gnógligu gulli félausum ok fégjǫrnumef þeir vilja vaskliga berjaskSumum bendir hann með spjótskafti sínuat skjótara gangiMeð slíkum svá fortǫlum ríðr hann um herinnOk þar með eggjar hann bogmennat þeir bendi boga sína þegarer Serkir koma í skot-fǿriBiðr hann ok þáer með sløngur faraat þeir láti ok ekki sein at sérBǿnir hann okat þegarer í hǫggfǿri komaskyli þeir ólatliga brytja með øxum ok sverðumEn meðan herrinn dvelzk ok Grikkir bíða með fylkðu liðiþesser Dariuskǿmiþá talar Alexander svá fyrir liðinuHeyrið ér inir frǿknu drengirer komnir eruð frá bardagaguðinu sjǫlfuer Mars heitirOk þérer svá hafið framizk í mǫrgum stórvirkjumat allr heimr girnizk at hafa yðr sér til lávarðaer dagr kominner vér hǫfum ýsktat koma skyldiÁ þessum degi vill hamingjan gefa þann sigrer hon hefir oss oft heititÞenna sigr bendi hon þegar fyrir í Europaþá er þér brutuð Thebas alla til jarðarok drápuð allan borgarlýðinnen tǫmðuð Athenas með ógn einni samanHér meguð ér sjá fyrir yðr óvígligan herok kvensligar fylkingarer allar þykkja skína af gulli ok gimsteinumEn þat sama glyser þeir hafa þar á sik boritsýnir ossat vér megum heldr vǽnta þaðan herfangs en háskaþví at með vápnum skal sigr vegaEn blautir menn ok bílífi vanir kunna ekki annat en ógnaHrǽð-ask þeir sverð ok sárOk lítt munu vápn yður hafa raufat innyfli þeirraOk litlu blóði munu þeir út hafa helltáðr en þeir munu flýjaÞá man ek reynahversu mjǫk þér hirðið um miker ek sljó sverð brotin en hlífar klofnar af stórum hǫggumHǫnd hǫggvanda man vilja sýnaok sverð man sannasem reitt erhversu mjǫk yðr kemr Alexanderí hugSigrið þáer þegar erusem sigraðir Vitið at sjalfs síns fjándmaðr er er hann reiðir sljóliga sverð at óvin -numOk skemma vill sitt lífer hann lengir líf óvinar sínsOk engi er þat mildi at þyrma mót-stǫðumǫnnum sínum í bardagaÞung er hǫnd sjalfri sér ok maklig afhǫggser hon vegr spar-ligaSlenskaparfullir menn þora at hlaupa í dauðann þáer þeir taka at falmaen þora eigi at verja sikok forðask svá dauðannLátið yðr í hug komahversu mǫrg rangendi eða marga bardaga ok stór manndráp Grikkir hafa þolat hǫfðingjum ór AsiaǼtlið ér þǫrf vinnaat frǽndr einir gjaldi þesser feðr gerðuEigi er fullhefntþótt þessi múgr allr niðr drepinner þér séð hér fyrir yðrAllt Asia skal gjalda þeirra hervirkjaer gǫr hafa verit í EuropaMedia skal gjalda með Dariokonungi þess hernaðarer Xerxes konungr hefir gǫrt í GrikklandiBerið þá fram merkin þar eftirsem ek skal fyrir faraok ryðið með sverðunum gǫtur í gǫgnum fylkin-gar þeirraBardagans vil ek hluttakari vera með yðren herfangsins eigiÞví skuluð ér með yðr skiftaat fullu vinnzk mér ágǽtit eitt samanFjárins ann yðr en mér frǽgðarinnarSvá talar AlexanderOk þegar eftir þat hlaupask at fylkingarOk þá ljósta Serkir upp herópi mikluok svá Grikkir it samaÞeyta hvárirtveggju lúðra sína ok herhornsvá at byll í ǫllum fjǫllum þeimer í nánd eruAldrigi hafði dvergmálinn ok veitt hljóðunum fleiri andsvǫr en Frá því er at segjaat hér verðr kostr at sjásem ǽtla mǫrg ok ágǽtlig vápnEn þó báru ein af ǫllum ǫðrumEn þat váru vápn DariikonungsEigi var sparat gull við þauEn þó var miklu meira vert um hagleik þanner þar var áSkjǫldr hans var sjaufaldr á þykktinaen lagðr allr útan með gulliÞar váru skrifa-ðir á frǽndr ok forellrar Darii konungs ok stórvirki þeirraRisarnirer fyrst gerðu stǫpulinn Babel eftir Nóaflóð á velli þeimer Sennaar heitirOk þar eftir tungnaskiftiÍ ǫðrum stað á skildinum var skrifaðr Nabuchodonosor konungr ok þater hann fór til Jórsalaborgar með her sinn ok vann borginabraut til jarðar templum domini ok alla borgarveggigerði hertekinn Gyðingalýðok hafði Sedeciam konunger hann hafði blinda látitheim með sér til BabylonemÞat var allt skrifat á skildinumer inum fyrrum konungum hafði vel tekizkEn þat var allt látit niðri liggjaer þeim hafði til svívirðingar gǫrzkÍ þriðja stað var þat skrifater Balthasar konungr drakk ór gullkerum þeimer Nabuchodonosor hafði te-kit ór templo dominiok hǫndin sýndisk rita á hallarvegginum þater engi fekk skilt nema Daniel spámaðrÁ listunni útan um þessar sǫgur var saga ins ágǽta konungs Cyrier sigraði Lydiam ok Croesum konunger blekkðr var af spádómi sólarguðsÞessi stórtíðendi váru þar ǫll á skrifuðsem hér er nokkut bréfat afEn þat eru stórsǫguref þǽr eru greiddar út í gegnumEn þat er at segja frá ǽfilokum Cyri konungs þesser hvervetna er getit á bókumat dróttning einer Tomyris hétreis í mót honumOk í þeirri sókner hon háði við hannfell Cyrus konungrUm þann atburð rǿðir svá meistari GalterusBlekki-lig er þessa heims hamingjaOk oft sýnizk þathversu vǫlt hon erCyrus konungr var á sínum dǫgum víðlendstr konungrok sigrsǽlstrHans frǽgð hafði farit of allan heimOk hvar sem hann hafði við lenturðu allir fyrir honum at látaEn svá ríkr ok máttugr sem hann varþá fekk þó ein kona sigrat hannEigi skyldu dauðligir mennsegir hann meistarinnstǿrask af gefnum ríkdómiOk fyrlíta sér minni mennEigi skyldu þeir ok inir sigrsǽlu vera óþakknǽmir við inn hǽsta sigrvegaraer gefa styrk ok ríki sigr ok auðǿfiinn sami þat allt í brott taka þegarer hann viller til sǫgunnar at snúa ok frá því at segjaat vápnabrakok brestir af stórum hǫggum sigra lúðragangsvá at heyrir trautt eða eigiOk svá þykkt drífa spjót ok ǫrvar ok alls konar skotvápnat varla sjá fyrir heiðan himinKonungr sjalfr Alexander ríðr fyrst fram svá snart til at jafna sem steinn af valsløngu ok þar ater gulllagðir skildir ok hjalmar settir af dýrum steinum segja tilat heldr munu fyrir vera konungar en kotkarlarOk þar stefnir hann ater merki var borit fyrir DariokonungiÞat var flugdreki gylltr allrHann gapði munnier vindr blés framan í ginitok var hrǽðiligr at sjáMeðan Alexanderkonungr leitazk umhvern hann finni makligan til at leggja fyrst við jǫrðuþá ríðr í mót honum hǫfðingi er Arethas heitirHann var greifi yfir SyriaLeónsmerki hekk af hans spjótskaftiEn hjalmr hans þótti loga af car-bunculo þeimer í var settrArethas leggr í skjǫld Alexandri með spjóti svá fastat spjótskaftit brast í sundrOk leggr Alexanderí mót í skjǫld Arethae ok í gegnum skjǫldinn ok þréfalda brynjusvá at spjótsoddrinn nemr í hjartanu staðGrikkir ljósta þegar upp ópi miklu ok kalla þetta verk mikinn sigrok sigrvǽnligt heiller konungr sjalfr hefir svá rǫskliga vakit víg fyrstr mannaEftir þenna atburð taka saman at riðlask mjǫk sveitirnarOk ríða fram þeir hertogarnir Clitus ok Ptolemaeusmenn hølzti vaskligir undir vápnum at sjáOk svá fara þeir geystir í móti sínum fjándmǫnnumsem soltinn leó móti sénum yxnaflokkiPtolemaeus ríðr at þeim riddaraer Cleocas heitirok leggr til hans í vangannen út um annansvá at þar flýtr heilinn í brotthrindr honum svá leiknum dauðum til jarðarClitus ríðr at þeim riddaraer Ardophilus heitirok leggr í skjǫld hans spjótiArdophilus leggr ok í mót í skjǫld ClitiSvá leggja þeir fastat í sundr brestr spjótit hvárttveggjaEftir þat skiftask þeir hǫggum viðþar til er um síðir falla til jarðar hestar þeirra ok sjalfir þeir af mǿði langrar ok snarprar sóknarOk svá liggja þeir hríðsem eigi líf með þeimEn er mǿðin tók nokkut af þeim at rennaþá kemzk Clitus fyrri á fǿtrOk þá er Ardophilus leitar við upp at standasetr Clitus sverðit á hals honumOk gerir skjótan skilnað búks ok hǫfuðsríðr fram af Serkjum einn ágǽtr hǫfðingier Matheus heitirfríðr maðr sýnumsnjallr í máliok góðr til vápnsOk í vinstra fylkingararmi Grikkjadrepr Matheus þann riddaraer Iollas hétPhilotas son Parmenioniser var einn af hǫfðingjum þessa fylkingararmsvill hefna síns félagaOk høggr eftir Matheo með sverðiEn kviklátr hestrer Matheus sat áberr hann undan hǫggvinuPhilotas høggr þá til riddara þesser Ochus heitirok tvískiftir á honum síðunaEftir þetta hǫggok mǫrg ǫnnur stórer Philotas gefr Serkjumleggja fast at honum riddarar af HyrcaniOk er Grikkir sjáat hann á við mikit ofrefliþá stefna til fulltings við hann þeir hertogarnirAntigonus ok CoenusCraterus ok Parme-nio faðir Philote maðrer alls var þess hluttakarier Alexander gerðisvá at frásagnar vǽri vertEn betr ǽtla ek samasegir meistari Galterusat þegja yfirmeðan hver gjǫld Parmenio tók sinna tilverkaAntigonus ríðr at þeim mannier Phelax heitirOk høggr til hans með sverðisvá at hann þarf eigi fleiraCoenus leggr spjóti til þess mannser Mida heitirOk af því lagi fǽr hann banaCraterus stefnir at þeim mannier Amphilocus heitirok veitir honum áverkaÞrífr síðan í hjalm hansOk steypir honum ørendum til jarðar ór kerruer hann hafði setit íCraterus vinnr ok á þeim mannier stýrt hafði kerrunnisvá at hann dregr eftir sér iðrinhrindr honum síðan á fǿtr sínum lávarðiParmenio gengr fram móti Serkjum eftir vanðaOk ríða at honum riddararAnnarr heitir DimusEn annarr IsannesHann var konungborinn maðrÞeir leggja báðir senn spjótum á hǿgri síðu ParmenionisHann bifazk ekki við lǫginEn kallar á gerzkan riddara þannOrestes heitirhefir látit hest sinnOk hefir á rás upp í fjallshlíðinaSnú aftr sem bráðast til bardaganssegir hannEk skal gjalda þér aftr hest þinnSíðan snýzk hann við Isanni ok leggr framan í brjóst honumOk hrindr dauðum aftr af hesti-numEn fǽr þann sama hest OrestoEftir þat ríðr hann at Dimo ok høggr af honum hǫndinaSteypir honum af hestiHleypir síðan á hann ok gerir hann óvígjan með ǫlluÞví nǽst drepr hann Agilon ok annan Elaninn þriðja CherippumHann var ǽttaðr af Arabiaríðr fram einn af Grikkjumer Eumenides hétok vinnr mikit illt á Serkjumvegr stundum með sverðiEn stundum með skotvápnumDiaspen drepr hann með sverðien skýtr með ǫru í auga þeim mannier Eudochius hétEumenides brytjar mǫrg bein SerkjaOk ríðr yfir margan hǫfðingjabúk í bardaganumNicanor son Parmenionis vegr eigi sljóligarr í inum hǿgra fylkingararmien þessirer hefir frá verit sagtOk ríðr at honum einn ungr maðrer Edimus heitirfríðr sýnum ok vel borinnþví at hann var kominn frá Cyro konungiHann høggr í skjǫld NicanorisEn þar hrýtr af sem hagl af húsiStǫðugt hús hirðir eigi um reiði loftsinsSkjǫldinn sakar ok eigi lítit hǫggEn þó reiðizk Nicanor viðok leggr spjóti framan í glyggiter á var brynjunni fyrir auganuOk spjótsoddrinn hǿfir augat ok rennir svá tilat hann tekr jafnvel sýn frá því auganuer heilt var útanFrá því er at segjaat maðr gengr hart fram í liði Serkjaer Negusar heitirHann var ríkr hǫfðingi af Nine-ve kominn frá Nino konungier gera lét þá miklu borgHann vegr með breiðøxi mikilliStundum skýtr hann gaflǫkumStundum berzk hann með sverðiGerzkan mann þanner Elis heitirskýtr hann í gegnum með gaf-lakiMeð sverðinu høggr hann hǫnd af þeim mannier Dorilus heitirØxina keyrir hann á hals þeim mannier Hermogenes hétOk eigi þarf hann fleiraPhilotas Parmenionis son sér hversu mikit illt Negusar vinnr á SerkjumOk feykir at honum með brugðit sverðHøggr síðan til hans í gullroðinn hjalm þanner skein af piripo þeimer í stóðSverðit sveðr af stálhǫrðum hjalmiEn missir þó eigi með ǫlluþví at þat tekr af hǫndina vinstrier Negusar hafði brugðit upp fyrir andlit sérOk býzk in hǿgri at hefna systur sinnarok reiðir upp øxi svá snartat þat hǫgg mundi fǿrt hafa Philotam til heljaref eigi vǽri af honum boritAmyntas einn af hertogum Grikkja ríðr at í þessu svarfiok Bregðr skildi við hǫggvinuNegusar høggr rauf á skjal-darbuklinu ok festir þar øxinaOk er hann vill á brott kippa øxi sinniþá verðr Philotas enn nǽr staddrOk skellir af honum hǫndina í ǫlbogabótSár ok sút gera margan mann sterkanNegusar lítr á stúfanaok sér at hann man ekki vega mega til fulltings SerkjumEn þó vill hann veita þater hann ok lǽtr fallask fyr fǿtr hesti riddara þesser Iollas heitirHestr fellr um hannok Iollas af hestinumOk þau sǫmu spjóter Grikkir hǫfðu ǽtlatat Negusar skyldi á gistastanda gegnum Iollam ok hest hansAf þessi hrapan allri samanok miklum vápnagang lézk ok Negusar við hølzti mikinn hraustleiktaka dauðir búkar at þekja jǫrðina hvervetnaVellir fljóta af blóðiEn dalverpi fyllask ǫllAf hvárumtveggjum fellr mikit liðen þó miklu meira af SerkjumTaka mjǫk at þynnask fylkingar þeirraok þeir at dignaþótt enn vǽri ótal liðs eftirEn þótt Grikkir vǽri fáir hjá Serkjumþá letjask þeir þó ekki á sókninniþví at dirfð ok árǽði bǿta þeim liðskortinnOk er Serkir taka á hǽl hopaþá ríðr fram konungrinn sjalfr Alexandersvá snartsem elding flygiHann ryðr sér gǫtu í gegnum fótgǫnguliðok svá riddaraliðVandar eigiþótt þykkt fyrir skipat spjótum ok sverðumVill at vísu Dariofyrr en flóttinn brestiEn einn gǫfugr frǽndi Dariier Oxatreus heitirþrøngr saman fylking hanssvá at Alexandernáir eigi sǿkja sjalfan Dariumtekzk af nýju mikit mannfall í hvárratveggju liðHǫfðingjarnir sjalfir taka at falla hverr at ǫðrumBardagagyðjaner Bellona heitirhristir dreyruga vébranda ok sár alls konar dauðaSumir eru skotnir í gegnum barkann eða í smáþarmanaSumum liggr heilinn útiSumir bana af skotum eða sløngumHalsbeinit er brotit í sumumEn iðrin liggja sumum útiMǫr-gum verða ok sverð at skaðaAnnarr deyr en annarr er dauðr með ǫlluAnnarr sprǫklar En an-narr er fullsǿfðrmaðr var í liði Serkjaer Zoroas heitiregipzkr maðr af borg þeirrier Memphis heitirHann var auðkenndr af ágǽtligum vápnum þeimer hann barOk hann kunni mest í herinum af astronomia ok vissi gǫrla af náttúru himintunglanǽr vera mundi ár eða óáransnjósamr vetr eða vaxt-samt várheitt sumar eða þat hauster vín þrífisk áMusicam kunni hann ok harðla velOk allan stjǫrnugang skilði hann ágǽtligaØrlǫg manna vissi hann ok fyrir af stjǫrnuíþrótt sinniOk þat er skjót-ast at segja fráat alla heimsins náttúru hafði hann lukt sér í brjóstiOk hafði Zoroas sét fyrir af stjǫrnugangat hann mundi skammt hafa ólifatEn því at eigi fekk hann heldr en aðrir ørlǫgum umturnatþá kostgǽfir hann sem mest at fundi konungsins sjalfs Alexandriok girnizk mjǫk á at falla fyrir vápnum svá virðuligs hǫfðingjaOk því at hann hatar lífiten elskar barda-gannþá rasar hann fram í fylkingarbroddinn í mót AlexandroOk þegarer Zoroas fǽr sét konunginnþá lǽtr hann drífa þykkt at honum skotvápn ór kerruer hann sat íEigi gremr hann at eins konunginn at sér með vápnagangiheldr lǽtr hann fylgja brigzli ok eggjan svá mǽlandiHeyr þúNeptanabi soneilíf skǫmm móður þinnarHví glatar þú sárumok vinnr á slenskaparmǫnnumSnú heldr á mik upp ǿði þinniOk ef þú hefir enn nokkurn kraft með þérþá legg mik við jǫrðuþví at mínum riddaraskap fylgja sjau spekðaríþróttirEm ek af því verðr at bera tvau ciapell af lauroannat fyrir rid-daraskapen annat fyrir klerkdómiSvá mǽlir ZoroasEn Alexanderkonungr vill eigi reiðask við ákǫstum hansHeldr vill hann miskunna þeimer girnizk at deyja fyrir hans vápnumok svarar honum svá blíðligaSkyssi mikitsegir hannhverr sem þú ertþá bið ekat þú lifirok fyrirfarir eigi í dauða þínum herbergi svá stórra íþróttaOk aldrigi skal mín hǫndeða mitt sverð saur-gask í svá margvitrum heilaErt þú harðla nytsamligr heiminumEða hver villa eggjar þik at vilja svá hrapa til helvítisþar sem engi vizka þrífaskSvá mǽlti konungrinnEn Zoroas hleypr ór kerrunni ok at konungi ok høggr til hans með sverði á lǽrit þarsem mǿtizk brynjan ok brynhosanOk helgar svá vígvǫllinn með konungs blóðireiðizk konungren keyrir þó brott hest sinn með sporum til þessat hann megi þyrma Zoroe ok tempra svá reiði sínaEn Meleager einn af hertogum Grikkja fleygir at í því ok høggr undan Zoroe báða fǿtr í knésbótum í einu hǫg-gviEftir þat hlaupask margir at ok brytja Zoroam í smáttok gjalda svá stjǫrnum aftr þanner eftir þeirra gang trúði sín forlǫg fara mundusnýr ǫllu mannfalli í lið Darii konungsOk eigi veit hann sjalfrhvat til ráðs skal takaHann sér alla vega frá sér vígvǫllinn flóa af blóði sinna mannaSér ok margan hǫfðingja liggja hjá sér ørendanEn þeirer hann treystisk bezttaka flýjaOk er stýrt hafði kerru konungsinsliggr hǫfuðlauss millum hestannaer dregit hǫfðu kerrunaOk iðrin hanser úti liggjavefjask um fǿtr þeimOk meðan Dariuskonungr efazk íhvárt hann skal á fǿti flýjaeða veita sér sjalfr banaþá skýtr Perdiccaseinn af hertogunumspjóti til konungsinsÞat nemr stað í hǫfðinuBeinin verja þó heilannsvá at hann sakar eigiÞá hleypr Dariuskonungr ór kerru sinniOk vill eigi berjask lengr við ofrefliLeggr á flótta ok rennr með ótígnum mǫnnum þater beinst varum fjǫll ok skógaþar til er maðrer Auson heitirsetr undir hann hestOk ríðr Dariuskonungryfir Euphratenok nemr eigi stað fyrr en í BabyloneMatheus verðr varr við ok aðrir þeirer enn vildu heldr berjask en flýjaat Dariuskonungr hefir lagt á flóttaOk þegar minnkar dirfð þeirra við þettaOk nema þeir at þjóna felmtinumSnerisk þar skjótt staðfestin í hrǽzluHǫfðingjarnir flýja hverr at ǫðrumEigi standa þar ok ótígnir eftirer tígnir flýjaOk vara þat undarligtat allir leitaði undanþví at nauðsyn erat limirnir skelfiskþá er hǫfuðit bendizkGrikkir reka flóttann í ákafaOk gefa mǫr-gum ekki góðan bakslettFellr margr með skǫmm í flóttanumer hann átti kost at falla með dáð ok drengskap fyrir konungi sínum ok fóstrlandiSíðan er Grikkjum leiddisk at reka flóttannþá slíðra þeir sverðin sǫdd af mannadrápiOk biðr Alexanderkonungrat þeir skyli saman sópa herfanginuGrikkjum ferr fimt upp at lúka féhirzlum SerkjaVanda þeir eigihvárt lyklar fin-naskSíðan fara þeir á skóga at leita þess fjárer Serkir hafa þar hirt í fylsknumAt saman komnum herfanginum skiftir Alexanderkonungr fénu með liði sínuklyfja þeir hesta sína ok hlaða vagna af gulli ok gersemumtroða sekki sínaþar til er þeir spýja ór sér gullinuok hafna bǫndum þeimer gǽta skyldu fengins fjárYfrit þykkir hǫndum þeirra saman komitEn ágjarn hugr vill enn meiraOk enn fylla þeir hosur sínar af þvíer eigi fǽr annarsstaðar rúmok kyrtla sína fyrirSumir fara til þannuger kvennaflokkar eru fyrirOk slíta af þeim eyrnagull ok gullnisti ok -rar gersemarer þǽr hǫfðu á sik boritSumir leggja þegar blóðgar hendr um hals þeimkyssa ok kreistaskammask ok eigi at leika fyrir alþýðu augliti slíkt annater þá lystirMǫrg lǽtr þar sinn meydómǪnnur sveitiner sǿkirsaurgazk af leikinumEn fǽr líkner verzk með sút ok sorgþví at nauðung ok ofrefli minnkar jafnan sekð þesser þolir ok fyrir verðrEn eftir því sem byrjar konungligri tígnþá lǽtr Alexanderkonungr aka í gylltum kerrum með allt tengðalið Darii konungs til herbúða sinnameð móður hans ok systurer bǽði var ok kona hansok son hans 7vetra gamlanSvá var mikil mildi konungsat hann var þannug til móður Dariisem hann mundi til sinnar móðuref hon vǽri þarDróttningkonu Dariikallar hann systur sínaSveininn gerir hann sér at óskbarniSvá mikil manndómsást byggði brjóst konungs í þann tímaef upp tekinn háttr heldisk með honumat engi ófrǽgð mǽtti saurga hans ina bjǫrtu frǽgðEn síðan er fenginn auðr SerkjaOk þeirra bílífi gaf óvenju framgangen fjárins gnóttvanstillis móðirtalði hvetvetna sómaþá tók hamingjan at spilla náttúrunniOk lestir at stemma kraftanna rás ok þeim aftr at snúaþví at inn samier fyrr var mildr óvinum sínumgerðisk síðan fjándmaðr sumra vina sinnalét drepa þjó-nustumenn sína sjalfsok ǽtlaði engan hlut hermanninum bannaðanOk því at segja verðr bǽði ljúft ok leittþá kom þarat Alexanderkonungr kallaðisk son Joviser heiðnir menn trúðu vera himnaguðOk hann bauð ǫðrum at kalla sik sváþví at metnaðr hans gekk allt yfir mannligt eðliþá er honum leiddisk at vera maðr at einsok þótti lítils vert at vera hǽstr jarðligra hlutaEftir þat er Alexanderkonungr hefir skift herfangi með herinumsendir hann Parmenionem með miklu liði til Damascum þess ørendis at því mikla er Dariushafði þangat sent til gǽzlusem fyrr var sagtÞat varð eigi torveltfyrir því at greifi er settr var yfir þessa borg af Dariounni betr fjárins þeimer sigrazk hafðien sveik þanner sigraðr varok dró borgarmenn á tálarbaðat þeir gǽfisk upp í vald Grikkjaþví at jafnskjótt skifti hann trúna-ði sínum í greyskapsem hann hamingjuna skiftask millum konungannaParmenio vill engi grið gefa þeimer svá trúnaðartómir eruhleypr á þá þegar ok drepr þar mikinn múgÞat fórsem makligt varat greifinn fell með því liðier hann dró til dráps með sínu vélrǽðiÞetta spyrr Dariuskonungr bráttat Grikkir hafa gefit hans mǫnnum enn mikit slagok tekit fyrir honum ógrynni fjárEn skjótar skaðabǿtr þykkizk hann þá er maðr kemr til hanser honum kann þat segjaat greifinn hefir fallit í fyrstu fyrir sjalfs síns svikOk eigi nennir Dariusheðan af at segja hamingju blinda vera með ǫlluþar er hon geldr stundum vándum mǫnnum aftr af réttri vágsem þeirra flǽrð hefir til þjó-natSlíkt svá bar í bǿtr Dariokonungiþótt taki þungt veitaSannaðisk hér þatsem mǽlt erat fátt er svá illtat einugi dugiÞá er 7dagar váru liðnir frá bardaga þeimer hefir nokkut verit frá sagtok Alexanderkonungr hafði jarða látit lík tíginna manna þeirraer fallit hǫfðueftir þeim siðer þá varferr hann til þeirrar borgarer Sidon heitirOk eftir þater hann hafði þat folk undir sik lagter þá borg byggðistefnir hann til þeirrar borgarer Tyrus heitirOk þegarer Grikkir nálgask þessa borgsjá þeirat borgarmenn munu heldr vilja verjask en upp gefaskAlexanderkonungr verðr glaðr viðer hann skal fyrir hafa fundit þá menner eigi spari viðr at nemaÞeir skipask fyrir á borgarveggi til varnarhafa víða sett upp flaka til hlífðar móti grjótflaugEn þar sem þeirra missirer þykkt skarat skjǫldum fyrirGrikkir sǿkja fast aten borgarmenn verjask ok virkða velLáta þykkt drífa skot ok grjótMǫrg valsløn-gva hǿtir þar dauða þeimer undir borgarveggjunum eruLengi berjask Grikkir við þessa borgÞeir leggja skipum útan at henniþví at hon var sǽborgVeita harða atsókn bǽði af sjá ok af landiÞar kemr ennat þeir brotit þessa borgOk þegar er þeir inngǫngudrepa þeir allt þater fyrir verðrunga menn sem gamlakonur sem karlaEngu þyrma þeirEn þat heldr til þessat Alexanderkonungr hafðifyrr en hann settisk um borginagǫrt riddara sína til borgarmanna at bjóða þeim friðef þeir vildi gefask í hans valdÞeir launuðu svá konungi boðinn friðat þeir níddusk á sendimǫnnum ok drá-pu þáOk fyrir þá sǫk urðu þeir fyrir svá grimmri konungsreiði ok misstu líknar af honumsem vert varat þeir hǫfðu drepit þáer þeim buðu frið ok grið af konungiok gerðu þat níðingsverker øngum duganda manni er gerandaþótt fullr fjándskapr meðal mannaOk því biðr Alexanderkonungrat drepa skylisem skjótast allt folk í borginnifyr útan þater í heilug hof kǿmiskgerizk mikit brak ok hǫrmuligr grátr í staðinumKonur ǿpasem þǽr mega mest af takaGrikkir hugsa hver-nug þeir skyli skjótast eytt þessu folkiOk þat ráð taka þeirat eldr er lagðr at borginni þeim megumer vindr stendr mest at henniSoltinn eldr fleygirþegar er hann magnazkí húsaþǫkOk því meirr hungrar hanner honum gefzk meira til matarSvá látask tígnir sem ótígnirAllir borgarmenn deyjaEn mikil grein er áhversu þeir deyjaSumir hrǽðask eldinn mestOk at þeir forðisk hannhlaupa þeir á vápn GrikkjaSumir hlaupa í eldinnat þeir forðisk vápninSumir hlaupa út af borgarveggjum á sǽinn ok drekkja sér sjalfir til þessat þeir forðisk eld ok vápnSumir leita sér fylsk-naleggja síðan snǫrur á hals sérok kyrkja sik í helVilja heldr drepa sik sjalfiren vera drepnir af GrikkjumSumirþeir er áðr hafa barizkskammask enn at flýjakjósa heldr at deyja fyrir lǫgum ok réttendumfyrir frelsi sínu ok fǫðurleifðÞetta var sómasamligt dauðakynok skemmðarlauss dauði at forðask eigi bana sinn með hrǽzluverjask heldr með drengskapsem hér gerðu margirþeir er runnu móti dauðanumtil þess at þeir hefndi sín sjalfir á Grikkjumok eigi spǫrðu veita stór hǫgg ok þiggjaOk fengu þeir fyrir sik sitt jafnvirðiEkki gerir meira manntjón en eldrinnOk þar kemrat in ágǽta borg Tyruser Agenor konungr hafði reisa látit í fyrstubrennr upp ǫllok verðr at ǫsku ór miklu mannvirkiÍ þessi borg hefir fyrst fundizk ok kennt verit stafróf á ebreskuef því trúaer fornskáldin hafa sagteða fréttir hafa frá faritAgenor konungrer reisa lét Tyrumsem sagt varvar Cadmier fyrst fann stafróf á grikkskuOk eru stórar sǫgur frá þeimþǽr er finnask munu í þeirri bóker heitir Ovidius magnusAldrigi var þessi borg unnin fyrrien Alexander konungr vann hanaOk eigi varð hon upp reist fyrr en af kristnum mǫnnum þeim at veitandaer þeir hafa nafn af tekitÞar hefir síðan verit dýrkat af rétttrúuðu folki nafn ins krossfestaþess er bǽði eignazk með fǫðurligu valdi þessa borg ok allar aðrar ok man jafnan hafa vald yfirÞessi borg Tyruser var niðr brotinmǽtti varat hafa við aðrar þjóðir í austrhalfu heimsinsat engi dirfðisk at brjóta bág við AlexandrokonungiBorg heitir Gazaer þó þorði við at rísaÞat folker hana byggðivildi veita DariokonungiOk því byrgðu þeir ǫll port þáer guðajafninginn Alexanderkonungr nálgazk þessa borg með lið sittVilja freistaef trúnaðr er þeir veita Dariokonungifái sigrat hamingju AlexandrikonungsÞar tekzk bardagi með Grikkjum ok borgarmǫnnumÞeir verjask velEn Grikkir sǿkja ok fast atHér gerizk mikit mannfall í hvárutveg-gja liðiOk meðan sókn var sem ákǫfusthleypr einn borgarmaðr á fund Alexandri konungssem hann vildi sér friðar biðjaHann hafði þó brugðit sverð undir skildiOk þegar er hann kemr svá nǽr konungiat sverðit taka til hansbregðr hann því upp undan skildinumer minnst var-ðiOk høggr til hǫfuðs konungiEn því at ørlaganna skipan verðr sinn framgang ok forlǫg manna farasem fyrir er ǽtlatþá skelfr hǫndinOk fǽr hann ekki reitt sverðitsem hann vildiþví at Lachesis ein af þeim þrimr systrumer ørlǫgum stýravill eigiat Alexanderkonungr verði vápndauðrþar sem var þegar fyrir búit eitr þater hann skal drekkaok honum man at bana verða á 10vetra frestiAlexanderkonungr verðr skjótt varr viðhvat þessi maðr vildi geraok býðrat af honum skyldi hǫggva þá sǫmu hǫnder sverðit hafði fram reittok með því sama sverðiNokkur hvíld hafði orðit á barda-ganumEn síðan er þessi atburðr varðveita Grikkir af nýju harða atsóknKonungr sjalfr berzk ok í ákafaEinn af borgarmǫnnum skýtr til konungs spjótiÞat kemr á ǫxlina vinstriOk fǽr hann þar sár afAnnarr sendir honum steinHann kemr á lǽritOk verðr konungr þar ok sárr afEn þó at hann hefði fengit 2sárþá leggr hann eigi niðr at heldr upp tekna sýsluþví at hann hirðir meirr um frǽgð en langlífiEigi léttir konungr fyrren hann hefir drepit hǫfðingja þanner haldit hafði þessa borg af DarioOk eftir þat gefask borgarmenn uppSíðan ríðr Alexanderkonungr í borgina með her sinnÞví nǽst skipar hann ríki sínu með inna beztu manna ráðiOk setr hǫfðingja yfir allar borgir þǽrer hann hefir undir sik lagtOk síðan ferr hann til EgiptalandsOk eigi skilzk hann þar við fyrrien þat er lagt undir hans valdEftir þat fýsizk hann at fara vestr í Libyamok sǿkja Þórs hof þater eitthvert var í mestu haldi fyrir vísdóms sakir þesser menn þóttusk þar Þat var kallat templum HammonisÞangat var at fara harða mikit torleiðiþótt fáir menn ok vaskir velðisk til þeirrar fararþví at betr megu sǿkja langan veg ok torsóttan fáir en margirÞar þyrstir jǫrðina til dǫggvarok himin til regnsSamr hiti er þar jafnanÁvaxtlausir sandar eru þarþeir er ekki gras á þrífaskÞetta kalla menn sandhǫfÞá er sólin hefir lengstum þerrt sanda þessa með sínum hitaok blási síðan vindr áok rugli þann tíma sandinum þeirer yfir faraverðr þat þvílíkr stormr til at jafna af sandfokisem bárufall á Ok slíkir háskar þykkja þar vera á þurru landi sem svelgr í hafi eða Syrtes ok Scyllaþeir háskar er svá heitaYfir þetta torleiði ferr Alexanderkonungr með lið sittOk fǽr þar mikit manntjónSumir spýja ór sér sandien sumir kafna í sandfokiEigi þarf starf fyrir hafa at grafa þá niðrer þar látaskþví at sandbáran hylr þá skjóttÞat vǽri líkaraþótt Grikkir hefði farit jafnlanga stund yfir stóran at eigi hefði þeir þar harðara niðr komit en í sandhǫfum þessumer fóru þeir yfirHvergi sjá þeir hér mannasporeða handaverkOk hvergi þeir sét upphǽðir skógaSlíkan ófǿruveg fara þeir fjóra dagaOk þá koma þeir at kveldi dags í skóg þanner templum Ha-mmonis stendr íStórmikit skarð varð í þessi fǫr á liði Grikkjafinna þeir í skógi þessum brunn þanner stǫðvar þorsta þeirraok frásagnar er verðr fyrir sína náttúruÞá er sól gengr sem hǽst um miðjan dager þessi brunnr ískaldrEn svá tekr hann at ornasem sól gengr til viðarUm miðnǽttisskeið vellr hann af hita ok þverr þá mjǫkSíðan kólnar hannsvá sem dagr nálgazkþar til er hann verðr enn ískaldr um miðjan dagOk ferr svá jafnanAlexander konungr ferr síðan til hofsinsok gengr til fréttar um forlǫg sín við líkneski Þórs þater þar var dýrkat í hrútslíkiOk at fengnum andsvǫrum spurðra hluta ok offruðu miklu snýr konungr aftr til þeirrar borgar á Egiptalandier Memphis heitirþó at hann vǽri fúss at fara út á Blálandok þannugsem ófǿrt vǽri fyrir hita sakirEn því at Dariuskonungr hafði kveðit á dagnǽr hann skyldi berjask við Alexandrumkonungok vildi skǫmm vera láta bardagafrestþá fengusk Alexandrokonungi fyrir því skyldari sýslur en brytja blámennMeðan Grikkir hafask slíkt atsem hefir sagt veritþá safnar Dariuskonungr liði um allt ríki sittok endrbǿtir styrk sinn í annat sinnDariumkonung eggjar mjǫk til bardaga svívirðing er hann fekk í inum fyrraok þat annatat hann vǽntirat myni betr takask en fyrrJafnvel safnask til herbúða Dariikot-karlar sem riddararGrǿnar ekrur ok þyrnafull jǫrð taka kveina um þater verkfǿri skulu hvíld takaØxn þeirer áðr váru vanir arðr at dragaverða beittir fyrir vagnaHverr ulf-aldi verðr krafðr til herfararFílar eru ok búnir til bardagahvar sem þeir fáskok hafa byr-ðar ekki smáleitarþví at hverr þeirra hefir á baki sér kastalaSvá búask ok nautrekar sem annat folk til þessar orrustuSvá mikill herr safnazk Dariokonungiat Xerxes konungr hafði aldrigi jafnmikit lið þáer hann herjaði til GrikklandsOk var þat lið þó svá mikitat þat drakk upp sumar ár með ǫlluOk eigi dró Agamemnon konungr jafnmikit lið saman í Auliðe ey er þatþá er hann bjósk at herja til TrojamOk hann blóta-ði til byrjar dóttur sinni eftir fyrirsǫgn Calchantis spámannsOk firðisk svá guðareiðiherr var þó svá mikillat hafit vannsk varla skipastóli GrikkjaAlexanderkonungrundrazk mjǫker hann spyrr þettasvá margar þúsundir sem fyrir skǫmmu váru niðr drepnarat Dariuskonungr hefir saman dregit meira lið en fyrrÞannug svá undraðisk Herculesþá er hann fekksk við Antaeumer kallaðr var jarðar sonrAntaeus var ǽ því sterkarier hann fell oftarrOk olli þat þvíat hann tók afl af móður sinni hvert sinner hann lét fallask til hennarOk er Hercules fann þathóf hann Antaeum upp á bringu sér ok mǽlti sváFyrir ekki skal þér koma þetta bragðHingat skalt þú þá fallaSíðan kreistir hann Antaeum við bringu sérþar til er ǫnd gengr ór honumMeð þeim hǽtti undraðisk Hercules okþá er hann barðisk við Hydram dreka þanner jafnan fekk tvau hǫfuð í staðinnþegar er eitt var af honum hǫggvitþar til er Hercules fekk af honum stýft með brǫgðum sínum ǫll í sennÞat er nǽst at segja frá Alexandrokonungiat hann ferr yfir ána Euphraten með allt lið sittOk þá spyrr hann þau tíðendiOk hann sér nokkut afat Dariuskonungr hefir sendan Matheum með miklu liði til at brenna borgir allar þǽrer í nánd váruok jafnvel alla akra til þessat Grikkir snerisk aftrOk at eyddum heruðum þrøngði sultr þeim til af at láta upp teknum hernaðiOk þeir ørvǽnta sér yfirfarar um brenndar byggðirEn Alexanderkonungr treystir enn sinni gǽfuOk girnizk sem oftarr til ins mesta metnaðaren vandar eigiþótt Grikkir fasti nok-kura dagaheldr fram fǫrinni jafnt sem áðrþótt Dariuskonungr hafi lítt blíðliga fyrir honum búitAlexanderkonungr ferr sem hvatligast allt þar tiler hann kemr yfir á þáer Tigris heitirOk fyrir þá sǫk heitir hon sváat hon fellr stríttok ferr svá skjótt til at jafna sem it flugskjóta dýr þater tigris heitirÞat er skjó-tast at segja frá fǫr Alexandriat hann sǿkir fund Dariisem hann af takaok leitar at komask fyrir hann sem hundr fyrir hjǫrtueða veiðimaðr fyrir villigǫltat hann komisk eigi meirr inn í magn ríkis sínsOk er Dariuskonungr fǽr njósn afat Alexandernálgazkþá setr hann herbúðir sínar við Arbelaþann staðer svá heitirok í þeim bǿer síðan lǽtr Dariussetja landtjǫld síner síðan fekk ófrǽgð ok saurgaðisk af þeim mikla glǿpat þar sviku vándir þrǽlar ágǽtan hǫfðingja ok drápu sinn herraÞat gerðisk þessu nǽst til tíðenda með Grikkjumat eitt kveldþá er halfrøkkvit var orðitok aftanstjarna var upp kominok sól hafði fyllt dagliga þjónustuen skínanda tungl tók at gleðjask af brottfǫr bróður sínsat á dregr tunglitOk verðr eclipsisOk þar komat þat var rautt í at sjá sem blóðÞessi sýn skelfir hǫfðingjana sjalfa eigi síðr en minni mennok fyrir þá sǫk mestat óvinir þeirra váru svá nǽrok ákveðins bardagastefs var skammt at bíðaÞykkjask Grikkir sjáat him-intunglin benda fyrir með ógn ok hryggleik þau stórtíðendier eftir munu komaAllr Grikkjaherr hrǽðizk þessa sýnOk tekr sem eigi var undarligtat sofna fyrir þeim bardagafýstinIllr kurr gerizk í liðinuKveina þeir margten snúa sakargiftum ǫllum á konunginn sjalfanKalla sér leitt veraat konungr þessi dragi þá lengra um í heim um torfǿriliga fjallveguþar sem allt eru brendar fyrir þeim borgir ok byggðirOk stórár rísa við þeim víðaSegja þeir okat mikil guðsreiði liggr á konungi fyrir þater hann vill einn yfir ǫllum veraOk fyrir þá sǫk hatask himintunglin við hannok neita náttúruligt ljós af sér at gefaat hann girnizk umfram mannligt eðli fyrir at ráða sjǫlfu himinríkien hafnar fǫðurleifð sinnidregr í margan lífsháska sik ok sína mennok þó sér einum til frǽgðartreystir mislyndri hamingju allt ór hófiSlíkt svá kvein bar herrinn saman ok gerir þess konar kurrAlexanderkonungrlǽtr ekki slíkt á sik bítaHann lǽtr kveðja þings þegar í staðKallar síðan til sín astronomosOk spyrr þáhver sǫk til þess vǽrier á tunglit hafði dregiteða hvat guðin mundi eftir þetta láta komaBiðrat þeir skyli múginn heyra láta sǫnn svǫrÍ flokki þeirra meistarannaer af astronomia kunnu meststóð maðrer Aristandus héthrumaðr mjǫk af elliÞessi maðr svarar spurðum hlutum af konungi ok segir sváLátið afGrikkirat reita forlǫgin með hégómligu kveiniGuðlig skipan stýrir himintunglumEn eftir því ganga þausem allra hluta skapari hefir fyrir skipatAllt verðr eftir því farasem hann hefir fyrir sét í upp-hafihvárt sem sǽrinn gengr á land framarr venjueða brjóta landskjalftar borgir niðreða fái menn sóttir af vanstilli loftsinseða dragi myrkr á sól eða tungleða gangi venju seinna Mercuriusstjarnaer svá heitirÞá verðr þetta allt eftir vilja þess ins hǽsta hǫfðingjaer ǫllu rǽðrÁn hans ráði mega himintunglin ekkiEn þaðan af verðr þater tungl missir sinnar birtiat jar-ðar skugga berr fyrir þatElla þolir þat ofríki af birti bróður sínssvá sem tendrat ljós fyrir ofnsmunnalýsir ekki fyrir ofríki mikils logaÞó man ek sǫnn dǿmi til þess finnasegir Aristan-dusat fornra manna sǫgn ok spekinga þeirraer Memphim hafa byggtþá borger menn kunnu mest í af astronomiaat eclipsis solis hefir fyrir bent ósigr Grikkjaen á tungl hefir dregit fyrir ósigri SerkjaEftir þat tók Aristandus dǿmi til eftir þvísem stóð í fornum Serkjasǫgumat eclipsis lunae hafði orðit fyrir ófǫrum ok hamingjuleysi SerkjaAllir hǫfðu þetta fyrir satter þessi gamli meistari sannaðiOk þvílíkr órskurðr borinn upp fyrir herinn víkr skjótt hugarreikan Grikkjaþví at ekki stǫðvar skjótara tungur ok hendr alþýðuen átrúnaðr tekinn af fornum dǿmum þeimer gamlir menn sanna með sitt málÞótt alþýðan máttuggrimm ok óstǫðugef hon tekr einhverju fast at trúaþótt hégómi þá veitir hon jafnan hlýðni þeimer trúnaðinn kveykjaen hafnar hǫf-ðingjastjórn ok konungaboðiSíðan er ván ok traust fegri forlagaen Grikkir hefði vǽnt sér um hríðTók at herða hugi þeirra fyrir fortǫlur AristandiOk bardagafýstin tók enn at kvikna með þeimÞá býðr konungrat landtjǫldin skyli þegar upp takaOk var nǽr miðri nóttFyrir þá sǫkat hann vill eigi kólna láta með Grikkjum upp tekinn ákafaFerr hann sjalfr í fararbroddiok hefir í fyrstu lítit riddaralið með sérFjórum nóttum fyrren bardagi þessi tǿkisker tekr til at efnaskþá er Grikkir fara fram millum ár einnar ok stórra markaþar sem allt eru byggðir eyddar fyrir þeimgerizk þat til tíðendaat dróttningunasystur ok konu Dariikonungsleiðir til bana dauflig missa bónda sínsok hamingjutjón landsins með mikilli mǿði langrar leiðarAlexanderkonungr verðr svá hryggr við líflát hennarsem hann mundi verða megaþótt honum vǽri sagt dráp móður sinnar ok systraEigi mǽtti Dariuskonungr meirr harma dauða konu sinnarþótt hann vǽri nǽr staddrer bǽði var senn ungr ok gamallsat yfir líki hennarOk svá gekk mildin ríkt með honum hlutrer fágǽtr er jafnan með hermǫnnumat hon mýkði stirðan óvinar ofsa með felldum tárumEitt sinn hafði konungrinn Alexandersét dróttnin-gunasíðan er hon var hertekinOk varð honum eigi sén fegrð hennar óhrein ástarkveikaþví at hann kaus heldr at vera gǽzlumaðr frǽgðar hennar ok hreinlífisOk þat var honum meiri dýrð segir meistariGalterusat spilla hváriguheldr en saurga hvárttveggjaGeldingr einner Tiriotes heitirok þjónat hafði dróttninguok varð hertekinn með hennikomsk á hlaupi frá Grikkjum til fundar við Dariumkonung at segja þau tíðendier gǫrzk hafaSvá kemr þessi maðr fyrir konunginnat hann hafði bǽði slitit af sér klǽði sín ok ryskt sikÞar með grét hannsem hann máttiÞegar er Dariuskonungr sér Tiriotenmǽlir hann svá til hansDvel eigisegir hannat fyrirkoma því í þinni tíðendasǫgnef enn er nokkut eftir minnar heilsuSnú sem fyrst í sorg hrǽzlu minninumit hefi ek vesall at veraok bogna fyrir tímaleysiEn þat eina er veslum til vilnaðar at vita sinn hlut fyrr en síðarrþví at svá skal bǫl bǿta at bíða meiraEn vita þykkjumk ekat þú kannt segja herfiligar viðfarar minna mannaþǽr er mér munu þungari þykkja en hvert annat áfelli þater ek hefi fengit hér tilEn eigi vil ek framarr á kveðaÞá svarar TiriotesÞat kann ek yðr fyrst at segjaminn herraat Alexanderkonungr hefir svá mikla virðing veitt báðum dróttningum móður yðarri ok systursem yðrir menn megu mesta veitaþeir er skuldugir eru þeim at þjónaHér með kann ek at segja þér þater ek þori varla upp at kveðaat virðiliga frúsystir yður ok konalét líf sittáðr en ek hljópumk frá GrikkjumÞegar er Tiriotes hafði sagt tíðendinsnúask allar herbúðir Dariikonungs í sorg ok grátsegir mei-stari GalterusKonungrinn sjalfr fell í óvitEn þegar er hann réttir viðeyss hann moldu í hǫfuð sérSvá þykkir honumsem dróttningin myni fyrir því látizk hafaat hon mundi eigi þola vilja við ráðvendi sínaskǫmm á sjalfri sér af AlexandroOk biðr Dariuskonungrat allir skyli ganga brott ór landtjaldinu nema Tiriotes geldingrSíðan spyrr hann eftir vandligahvernug at hafi borizk um líflát dróttningarTiriotes sverr þessat hon helt ǫllum hreinleik sínumok Alexanderkonungr gerði því síðr vanvirðing til hennarmeðan hon lifðiat hann grét hana dauðasem hon hefði verit hans konaOk gerði þar með útferð hennar svá virðuligasem verðugt var at gera eftir svá tígna konuDariuskonungr tortryggvir þó sǫgn hansþví at mikla áster hann hafði við dróttningutelr þat fyrir honumat Alexandermyni búit hafa með henniHon var hertekinsegir hannágǽt af frǽgð ok burðumEn er vald hafði fengit yfir hennier á þeim aldrisem ástin kann heitust verða með manniOk af slíku svá man hann gǫrt hafa til hennar þater hann máttiAf þess háttar áhyggjum mǿðizk hugr Dariikonungsþar til er Tiriotes sverr þess við guðin ǫllat dróttningin hefir haldit hreinleik sínum allt til dauðadagsOk trúir konungr orðum hansSíðan réttir hann hendr sínar upp til himinsok mǽlir sváHeyr þú inn hǽsti faðir allra guðaherra JupiterHeyrið ér okheimaguð várer standa látið Serkjaríki með yðru fulltingiÞess bið ek yðr fyrstat þér gefið mér at halda ríki mínuok þeim ǫllumer mér þjónaEn ef þér hafið svá fyrir ǽtlatat ek skyla láta ríki mittok bjóði forlǫgin sváat Asia stun-di til annars hǫfðingjaþá vil ek þess biðjaat svá mildr óvinr ok miskunnsamr sigrvegari taki ríki eftir miksem AlexandererSíðan biðr Dariuskonungr guðin með tárumat bǿn hans skyli framgang Ok þó at hann hefði þat ráð gǫrt áðr at berjask við Alexandrumsem fyrstþar sem hann hafði neitat tvisvar boðnum friðiþá skiftizk þannug um ráðagerð hans fyrir ástar sakir þeirrarer hann tekr hafa til óvinar síns Alexandriaf mildiverkum þeimer Tiriotes hefir talt af honumat hann sendir 10riddarahǫfðingja til fun-dar við Alexandrumkonung at bjóða friðargørð af nýju millum þeirrasendimenn Dariikonungs fara með slíkum boðumsem hann leggr fyrir þátil þess er þeir koma þarsem Grikkir eruÞeir láta bera fyrir sér fagran vǫnd af tré þvíer oliva heitirÞat var øruggt friðartákn í þann tímaOk þegar er þeir koma fyrir Alexandrumkonungþá berr þeirra fram ørendiner elztr var ok bezt talaðrhét AchillasHann hefr svá mál sittEigi skyldir Dariumkonung ofrefli til þessat hann beiðizk svá oft friðar af yðrinn mildasti konungrMeirr heldr til þess mikla mildier þú hefir sýnt honum í því góða yfirlǽtier dróttningin ok móðir hans ok aðrir ástmenn hans hafa þegit af yðrNávistu þeirra þykkjumsk vér saknat hafaEn eigi megum vér því sýtaat þat lið hafi hertekit veritÞú heldr ok svá sǿmiliga þáer eftir lifasem þú sér faðir þeirraHerteknar dǿtr várs herra kallar þú dróttningarsem þǽr hafi haldit tíma sínum ǫllumok lǽtr þǽr þeim tígnarnǫfnumer þǽr hafa fyrr haftsem þú munir eigi þann fjándskaper í millum er yðar ok fǫður þeirraBleikt andlit ok hrygglig augu sýna þatat þú ert miklu mildari óvinren hermanna náttúra tilSlíkt yfirbragð segir tilhvat í skapi býrÞannug svá hryggligr var Dariuskonungr yfirlits þáer vér skilðumsk við hannsem þú ert Ok harmaði hann dauða konu sinnarEn þik hryggvir líflát óvinar þínsOk mundir þú búinn til bardaga í móti Darioef eigi dvelði þik grǫftr frú várrarOk fyrir því er mikil nauðsynat sǽttir takisk með yðrDariuskonungrbýðr þér til sátta dóttur sínaok þar með í heimanfylgju hennar ǫll lǫnd þausem liggja meðal árinnar Euphratenok Helles-pontumHellespontum heitir haf þater skilr Asiam ok EuropamSon sinn býðr hann þér ok í gísling til fulls friðar ok fastrar trúMóður hans ok dǿtr vill konungr várrat þér gefið aftr í vald hansEn hann vill leysa þǽr út 30umpunda gullsEn ef guðin hefði eigi gefit þérsegir Achillasmeira vitok sterkara brjósten mannlig náttúra mǽtti þá mátt þú svá hugsaat víst hafa verit þǽr stundirer þú mǽttir eigi at eins gefa friðinnheldr hǿfði þér ok biðja hansok sǽttask heilum sáttumEða hvárt veizt þúhversu mikinn afla Dariuskonungr hefir saman dregit bǽði á ok landiSvá margar þjóðir hefir hann at sér heimtar af fjarlǽgjum ríkjumat varla vinnzk landit herbúðum hans eða sǽrinn skipastóliEigi þarf ek at gera langt um þettaKonungr várr hefir einn svá mikinn aflaat heimrinn man eigi þvílíkan annan til mótsinsSíðan er Achillas hafði fram borit ørendi Dariikonungslǽtr Alexanderkonungr kalla til sín ráð-gjafa sínaok spyrreftir hversu þeim sýnizk at taka þessum boðumer sendimenn Dariifóru meðSenatus sýnir þat í yfirbragði sínuat hann efazk íhversu svara skalOk þat er sagtat hirðin ǫll þagði lengiþar til er Parmenio svararmaðrer eigi var snjallr í málisem hann var stǫðugr ok hugrakkrFyrir lǫngu sýndisk oss þat ráðsegir hannat Serkir hefði nát út at leysa lið þater vér hǫfum hertekitþví at ógrynni fjár mǽttim vér tekit hafa móti þeimer andazk hafaeða hinumer komizk hafa brott ór myrkvastofumef vér vildim þekkjask í fyrstu þater boðit varOk þat gefum vér enn til ráðsat ófǿrt lið bǽði kerlinginmóðir Dariiok dǿtr hans gefit aftr Serkjum svá mikit gullsem þar er í móti boðitþví at þar stendr Grikkjum af mikill fartalmiMikit ok ágǽtt ríki meguð ér konungrán úthellingu blóðs yðarra mannaOk þat hygg ekat engi konungr man eignazk hafa fyrr jafnmǫrg ríki millum Histrum ok EuphratenÁr eru þat ok í meiri mannraunir munu vér koma verðaef enn skal lengra fram halda með hernaðinnHygg at þúhversu mikils þú girniskeða hversu mikit þú hefir undir þik lagtþat er vér látum at baki ossHaf í hug þér Grikklandfǫðurleifð þína heldr en Indíaland eða Bactraþví at betra er heilum vagni heim at aka eftir mǫrg stórvirki heldr en lifa jafnan í ófriðiAlexanderkonungr tekr þungliga tillǫgum Parmenionisok svarar sváEf ek vǽra Parmenioþá munda ek meira virða boðit gullen mikinn sigrok vilja heldr vera sómalauss en sigr með sǿmð án auðǿfumEn rǽðr Alexanderlǫndum með fátǿki sitt øruggr ok frjáls fyrir fjárins áhyggjuVel líkar mérat ek sjá konungren eigi kaupmaðrMér er ekki faltOk vei verði þeimer sell hamingju sínaEf ek vilat hertekit lið goldit aftr Dariokonungisem hann beiðizkþá skal heldr gefa þat upp kauplaust en taka þar gull í mótiþví at eigi fǽzk fyrir gjafar bǽði verð ok vináttaEn ønga þǫkk megu kaup ǫðlaskSíðan er Alexanderkonungr hafði svá svarat Parmenioniþá biðr hann kalla til sín sendimenn konungsOk er þeir koma fyrir hannmǽlir hann svá til þeirraSegið svá Darioat sjalfan mik hefi ek til þess virt heldr en hanner ek gerða vel til hans mannasem byrjaði minni tígnEigi skal kvennaflokkrinn þat finnaat ek sjá þeim fjándmaðrÞeir einir skulu vítislaust Alexandrumfyrlítaer litlir eruOk ekki skal ek þeim vápnum hǿtaer eigi megu neyta þeirraok blaut náttúra bannaði þeim at beraVápnfǿrr verðr hverr at veraer ek vil þess virðaat verði fyrir minni reiðiEn ef Dariusbeiddisk af oss friðar með trúleikum ok flý-ði í brott allt ór þeim þriðjungi heimsinser hann hefir vald yfir haftþá munda ek efask íhvárt ek skylda veita honum þat eða eigiEn þar sem hann lokkar vini mína stundum með fyrirheitum en stundum með gjǫfum til svikrǽða við mikat þeir gefi mér eitr at drekkaþá skal ek eftir honum hal-daþar til er hann er í heljuþví at eigi vill Dariusberjask við mik sem réttr óvinrheldr vill hann leynask at mér sem svikari eða stelask enn heldr sem vándr raufarisatt at segjaSvá man honum þykkjasem hann fái sigr nokkurnef ek tek þá sǽtter hann býðr mérÞér buðuð mér ok af hans halfuat ek skylda taka í heimanfylgju með dóttur hans ǫll þau lǫnder liggja ǫðru megin árinnar EuphratenOk fyrir þá sǫk hygg ekat þér hafiðhvar vér tǫlumsk viðrHugsið sváat fylkingar mínar eru komnar yfir Euphratenok herbúðir Grikkja standa fyrir framan þat endimarker þér settuð mér í heimanfylgju meyjarinnarRekið á brott heðan konung þeirra Grikkjannaat hann viti þat yðart veraer þér gefið honumEða gefr Dariusmér mikinn sómaef hann vill fyrr mǽgjask við mik en við MatheumFarið aftr segir Alexanderkonungrok segið þau svǫr mín yðrum hǫfðingjaat ek tel í mínu valdi vera allt þater hann hefir enn at varð-veitasem þater hann hefir látitok þar með sjalfan hannÞessir hlutir skulu vera verkakaup ok erfiðislaun GrikkjaSvá mǽlir hannOk fara Serkir aftrSíðan er Dariuskonungr spyrr þessi svǫr Alexandriþá sendir hann Matheum með miklu liði móti Grikkjum at banna þeim yfir at fara bǽði sléttur ok fjallvegu þarsem þeir hǫfðu til ǽtlatlǽtr Alexanderkonungr búa til graftar lík dróttningarkonu Dariimeð miklum veg ok smyrja með inum dýrstum urtumStein mikinn lǽtr hann ok upp hǫggva ór hamargnípu einnivar settr yfir leiði dróttningarÞess háttar smíði heitir pyramis á latínuÞat er sem hár turn á vára tunguEbreskr maðr gørði steininnáðr en upp vǽri reistrer Apelles hétHann var mjǫk ágǽtr af sínum hagleikEigi váru þar á skrifuð eða skorin at eins nǫfn ok verk Grikkjakonungaheldr var ok þar til tekit er heimrinn var skapaðrok farit yfir sex daga verk þauer al-máttigr guð gerðiþá er hann skóp alla hluti andliga ok líkamligaÞar var ok markathvernug Adam ok Eva váru svikin fyrir orminnok fyr þat á brott rekin ór paradiso aftr til jarðarinnarer Adam var skapaðr afEftir þat var skrifat þater Cain drap Abel bróður sinnok sváhversu Lamecher inn sjaundi var frá Cainvarð honum at skaðaSjá mátti þat okat fyr ósiðu manna marga ok stóravar því líkt sem guð iðraðisk þesser hann haf-ði skapaðan manninnÞví nǽst var markat arkarsmíðinok NóaflóðOk þar eftir þater Nói fann vín at geraSíðan váru markaðir hǫfuðfeðrAbrahamIsaac ok Jacobok um hvern þeirra nokkurr merkiligr atburðrÞar nǽst ǽfi JósefsOk þat er Jacob fór með sonum sínum til EgiptalandsSjá mátti þar ok þau stórtákner guð gerði á Egiptalandi fyrir Moysen þjón sinnáðr en hann leysti þaðan allan Gyðingalýð yfir it rau-ða hafen drekði pharaoni konungi ok ǫllum her hanser þar hugðisk eftir mundu gangasem Gyðingar hǫfðu fyrir faritEn síðan þater guð fǿddi lýðinn á himnamjǫlviok gaf Moysi lǫg á fjalli þvíer Sinai heitirstǫðvaði þorsta folksins með því vatnier spratt ór harðri hellugróf sjalfr Moysen þarer engi maðr mátti finna grǫf hansOk þar eftirmeð hverjum stórtáknum Josue leiddi Gyðinga yfir Jór-dánok borg er Jericho heitirfell við lúðraþyt þeirraok at Josue andaðisksíðan er hann hafði skift fyrirheitnu landi með því liði ǫlluer komit var frá 12sonum JacobsEftir þetta sýnir Apelles í sínu smí-ði dómendr þáer váru fyrir Gyðingafolkiok hversu Dalila sveik Samsonem inn sterkaer einn var af þeirra tǫluÍ ǫðrum stað á legsteini þessum var mǫrkuð konungaǽfi ok þar til tekiter Heli fell dauðr af stóli sínumÞví nǽst þater Samuel vígði Saulem til konungs af atkalli GyðingaOk því at Sauler í fyrstu var góðr konungrhelt eigi teknum hǽttivar Davið smurðr til konungser drap Goliam risa með litlum steiniþá er hann var ungr sveinn at aldriEftir slík stórmerki váru skrifuð nǫfn ok verk annarra konunga bǽði þater Salomon lét gera musteri guði til dýrðar ok margt annat þater þeir Davið feðgar hǫfðu ágǽtliga gǫrtEn þat lét Apelles allt niðri liggjaer þeir hǫfðu móti guði gǫrtSvá þater þeir konungar blótuðu skurðgoðer eftir þá kómuEn þat var inniliga markatmeð hverjum atburð Helias drap þáer kallazk hǫfðu spámenn Baalskurðgoðs þesser svá hétOk hvernug hann var numinn upp af jǫrðu í eldligri kerru at ásjánda lǽrisveini sínum HeliseoOfarr á legsteininum váru mar-kaðir þeir konungarer heilug bók segirat góðir ok ágǽtir hafi veritÞat váru þeir Ezechias ok JosiasÞat var markat um Ezechiamer hann hreinsaði folkit af skurðgoðasauriok vakði lǫgin upper áðr hǫfðu lengi sofitok hversu sólin veik aftr gang sínum til þessat hann tryði sik hafa þegit af guði þat er hann hefði beðitEn þat varat guð gǽfi honum lengra lífEn um Josiamer mǫrgum dýrligum verkum var frǽgrvar þat markathversu ágǽtliga hann helt páskatíðinaFyr útan Davið ok þessa tvá konunga váru engir þeirer eigi vǽri nokkut sekir blóta eða annarra lagabrotaUpp frá konungum váru markaðir á steininum spá-mennok sagtá hverri tíð eða undir hverjum konungi hverr þeirra hafði sínar spár fram sagðarÞeir 4gengu þar fyrstIsaiasJeremiasEzechielok DanielSvá var skoritsem Isaias rétti fram fingr sinn ok mǽlti sváhérnaMǽr man son getaOk þeir aðrir mǽlti nokkurum orðum hverr ór sinni spásǫgu um hegat-burð eða písl guðs sonarÞar eftir var skipat tolf inum minnum spámǫnnumok skrifat nafn eða nok-kut ór spásǫgu hvers þeirra þater allt kom í einn stað niðrÚtast á steininum var markat ríki Cyri konungsok þater Gyðingar náðu heimfararleyfi ór inni miklu herleiðinguok hversu þeir endrný-juðu Salomons musteri með Zorobabel hertogaÞar eftir var saga Hesterok svá Tobieok þater Judith drap Holofernem í herbúðum sínum sjalfsEn sǫgur þessar lukusk allar í ǽfi Esdrae ritaraUmfram þau stórmerkier hér eru stuttliga bréfatok þann hagleiker á var þessu smíðivar allt verkit með gulli búit þarer þat þótti betr beraSíðan er Alexanderkonungr hafði svá tíguliga gǫrt útferð dróttnin-garsem hér er nokkut frá sagtbýðr hannat upp skyli taka herbúðir ok halda móti Dariosem harð-astOk sendir hann riddara þanner Menides heitirmeð nokkura sveit at vitahvar Dariusfǿri með her sinnÞegar er Matheuser Dariuskonungr hafði sendan í móti Grikkjumverðr varr við njósnarmenn Alexandriheimtir hann saman lið sitt ok skundar aftr til herbúða Dariiþví at Grikkir nálgask mjǫktekr Dariuskonungr at fylkja liði sínuá sléttum vǫllumat eigi gefi þrǫngr staðr honum ósigr sem fyrrHann ríðr sjalfr um fylkingarnar ok eggjar fast liðit með fǫgrum fortǫlumEn vápnar þater áðr var illa búitAlexanderkonungr hefir valit sér herbúðastaðÞaðan mátti sjá vel landtjǫld SerkjaHann fylkir ok liði sínu eftir þatgerizk skammt í millum fylkingannasjá þar á lofti mǫrg merkiOk eigi var langt at bíðaáðr en Grikkir ljósta upp herópi mikluSerkir þeyta þar ok í mót lúðra sínaOk ǿpa svásem þeir megu mest at takaSvá varð mikit um heróp ok lúðragang þeirraat náliga skalf ǫll jǫrðin afOk fabulosum est Atlas stakraði viðer einn er af þeimer upp halda heiminumsvá at hann fekk varla staðit undir byrði sinniOk þat hugði hannat því mundi sǽta þat it mikla hark ok óper hann heyrðiat risarnir mundi berjask í annat sinn við JovemDvergmálinn varð ok harðla málugr við heróp þettaOk svá þaut í dǫlum ǫllumer í nánd váruSvá váru Grikkir geystirat varla fekk Alexanderkonungr stǫðvat þáat eigi sliti þeir fylkingarnar ok hljópi þegar á SerkiEn því at sólin skundaði gang sínum í ǽginnat hon sǽi eigi svá mikil manndrápsem til horfðisk at verða mundiþá biðr Alexanderkonungrat þeir skyli grafa díkiok setja þar í innan herbúðir sínarOk svá var gǫrtSíðan gengr konungrinn upp á haug einnÞaðan mátti hann sjá yfir allar fylkingar SerkjaOk er hann hversu mikill afli þeirra var fyrir múga sakir ok vápnabúnaðarok heyrði þar með hestagnegg ok háreysti margra tungna sér ókunnigraþá ǽtla eksegir meistari Galterusef leyft er at trúa þvíat nokkurr auðveldligr ótti hafi komit í þat it gǫfugliga brjóst ok risaligt hjarta konungsinsMeð slíkum hǽtti aflar stýrimanninum áhyggju þeimer lengi hefir siglt blíðan byr ok hagstǿðanef hann sér þvert veðr at fara skipinu með miklum stormiHann kallar þá ok biðr félaga sína slá undan hǫfuðben-dumok hlaða segli sem tíðasten hleypr sjalfr aftr til stýrisinsok leggr þat ór lagiSvá skal ǽtlaat konungrinn hafi óttazkþá er hann ótalligan múg óvina sinna kominn í móti sérEftir þat er Alexanderkonungr hafði sét yfir lið Serkjalǽtr hann kalla til sín ráðunauta sínaannathvárt fyrir þá sǫkat hann efazk nokkut íhvat til ráðs skyli takaeða til þess enn heldrat hann reyndihversu stǫðugir þeir vǽriok leitar ráðs undir þáSeint verðr til svaraþví at allir meta við ParmenionemOk þar kemrat hann svararÞat þǿtti mér ráðsegir hannat vér veittim Serkjum áhlaupþegar er nátta tekrok komim þeim á óvartOk ef þeir hlaupa upp ór svefni í náttmyrkriþá man annathvártþar sem margar tungur ok sundrleitir siðir ganga í herinumat þeir munu þegar flýjaElla man auðvelt at drepa hvernþar sem staðinn verðrAt þriðja kosti munu þeir upp gefaskEn ef vér berjumsk á daginnþá munu skelfa várt lið hrǽðiligar ásjánur Scytharum þeirra folka eða Indíalandsmannaer hvergi skeðja hári sínueða mikill uppvǫxtr risa þeirraer til eru komnir af þeim stǫðumer Bactra heitaÞat fylgir okekki megu fáir menn at gera svá mǫrgum þúsundumnema þeir fái komit á óvarthefir Dariusok valit sér til vígvallar rúma staði ok sléttaOk fyrir þá sǫk man eigi þrǫnglendit at sinni sem fyrr gefa oss sigrFlestir allir Grikkir lofa þetta ráðOk einn hǫfðingier Polypercon heitireggjar þess mjǫkat um nóttina skyli berjaskok segirat því at eins megu Grikkir sigraef svá er gǫrtAlexanderkonungr lítr við honum reiðuli-gaþví at hann vill eigi ásaka Parmenionemþar sem hann hafði þat gǫrt litlu áðrþá er hann hafði þess fýstat taka skyldi þǽr sǽttirer Dariushafði boðnarOk svarar sváÞetta er þjófasiðr ok laðrúnaer þér biðið oss geraÞeirra ván er ǫll í svikum ok leyniligum prettumEkki skal vár frǽgð prettum þjónaOk at ekki þater á dragi vára sǿmðþá man eigi þurfa sigrinn at kenna þrǫngum vígvelliMan ok kostr at berjask við sjalfan DariumEigi skal ok nóttin valda várum sigriat vér sýnim oss hrǽdda veraSkal af því víst á daginn berjaskþví at sigrer vér ǽtlum at skal annathvárt engi verðaeða vera sómasamligr í alla staðiBetr berr þeimer konungr skal heitaat hamingjan bresti fyrir sakir andstreymra ørlagaheldr en hann skammisk þess sigrser hann fǽr á náttarþeli með þjófligum áhlaupumEigi vil ek því kaupa sigrinnat þeirer eftir oss komafinni svá ritatat Alexanderkonungr hafi með prettum sigratok minnki svá slǿgðin mikla frǽgðEk hefi spurt okat þeir hafa sterka vǫrðu á sérSerkirnirOk liðit liggr allt undir vápnumOk megum vér af því ekkiþótt vér vildimkoma þeim á óvartFarið af því heim til landtjalda yðarra ok hafið við yðr sem beztTakið svefn ok hafið þat í hug yðrat hríðer á morgin skal verðaman undir oss leg-gja halfan heiminnOk síðan er konungr hafði svá mǽltþá ganga þeir til landtjalda sinnaDariuskonungr gerir ok í annan stað ráð fyrir sínum mǫnnumOk þat bragð ǽtlar hann Grikkjumsem þeir mundu tekit hafaef Parmenio hefði ráðitFyrir þá sǫk býðr hannat liðit skyli liggja vápnat um nóttinaok allir hestar skyli standa sǫðlaðirStóra elda lǽtr hann ok gera hvervetna millum herbúðannaSvá þykkir til at sjásem allar herbúðir Serkja logiGylltir hjalmar ok gulllagðir skildir keppask við himin-tunglin með birti sinniLoftit undrar mjǫker þat hefir fyrir fundit eigi minni ljósen þat hefir áðr í sérok óttazk þatat jǫrðin myni þrǽta til at verða himinninnNóttin fagnar því mjǫker hon líkisk deginumþví at hjalmr Dariikonungs lýsir henni sem sólin deginumSteinn var settr í ofanverðan hjalminnþví bjartari en tungl eða stjǫrnursem sólin var honum bjartariMargir steinar váru settir í hring um hann útanþeir er hverr sannaði sik vera harðla dýranÞat er at segja frá Alexandrokonungiat hann hefir lagzk til svefnsEn fǽr eigi sofnatþví at hann hugsar fyrir sér á marga vegahvernug hann skyli þess berjask eða við skipa liði sínuer hann fái sigrat Dariumkonungsvá sem afli hans var mikill ok torbreytligrUm slíkt liggr hann hugsiok vakir alla nóttinaþví at svá var brjóst hans fullt af áhyggjumat þǽr hafa þar varla rúmverðr hér fyrst frá at snúaen þar til at takaat ey ein liggr í á þeirrier Tibris heitirer fellr í gegnum RúmaborgÍ eyju þeirri er hǫll ein mikilok mjǫk vǫnduðHon stendr á fjórum stolpumFyrir þessi hǫll rǽðr dróttning ein ágǽt er Victoria þat er sigr heitirÓtalligar dyrr eru á húsi þessuHurðir eru þar hvellarþegar er þǽr eru upp loknarsvá at heyrir til þeirra nǽr um allan heimVið hallardyrr sitr drós er ambitio þat er metnaðr heitirDróttningin sjǫlf sitr í hásǽti þvíer gǫrt er af fílsbeiniHon hefir á hǫfði þiapel af lauroSvá er hon stórlátat hon gefr á tvǽr hendr hverjumer hafa þarfÚt í frá henni tvá vega sitja systr hennarþǽr er með henni eru í sífelluÞar er fyrst gloriaþat er frǽgð er lifir meðan heimrinn stendrMajestas þat er vald er þar oker mǫrgum mýgir með sínu ríkiÞar sitr ok reverentia þat er tígnarbragðer folkit gerir hlýðit hǫfðingjum sínumJustitia þat er réttlǽti hefir þar oksem makligt ervirðuligt sǽtiþví at hon vápnar lǫgin ok verr réttendinok hallar engan veg sínu réttsýniClementia þat er mildi er ok í þeirra samsǽtier mjǫk remmir ríki konungannaþví at hon er góð af griðum ok miskunnar mǫr-gumÞar sitr ok frúer pecunia þat er auðr heitirer gnǿgra hefir gull en góða siðuþví at hon er lasta nǿring ok vanstillis móðirConcordia þat er samþykki sitr ok í þessi sveitblíð við alla ok óminnig umliðins sundrþykkisþví at hon endir ok svefr allan ófriðÞar er ok pax þat er friðrer búandanum er einna hol-lustÞví at hon gefr honum frelsi at vinna slíkter hann þarfCopia þat er gnótt sitr þar in nǽsta með fullu horniþví at þǽr fara oftliga báðar samanFrammi fyrir dróttninginni standa þjónar hennarÞat eru leikar þeirer með margs konar skemmtan blanda hégóma við alhugat ok gleðja hana sváÍ þessi sveit eru ok ómerk eftirmǽliok einarðarlauss hlátr með undirhyggjum en blíðu yfirbragðiAllir stunda þeir á þatat frǽgð dróttningar skyli sem lengst lifaEn alla vega brott í frá henni þjóta sǫng-fǿriþau er með ýmissum háttum yppa fagrliga hennar lofiSíðan er þessi dróttning hversu margar áhyggjur stóðu fyrir svefniþeim er hon hafði gefit hǽra hlut í hverri sókn allt frá blautu barnsbeiniþá hrǽddisk hon þatat hríðer at komanda morgni skyldi verðamundi bera konunginn aflief hann tǿki engan styrk af svefninumOk fyrir þá sǫk sprettr hon upp ór sǽti sínuok ferr hvatligaþar til er hon kemr í helli þanner búandi rǽðr fyrirer Somnus heitirOk þar komintekr hon svá til orðsRís uppþú faðirok far til fundar við Alexandrumfóstrson minnOk leys hug hans ok líkam af áhyggjumþví at þar af liggr hann andvakiSvá mǽlti honEn þó at hann vǽri latr ok þungr á sér ok dofinn mjǫk af langri leguþá vill hann þó gera þater hon biðrtekr fjaðrhamer hann áttiOk bindr á sik flýgr síðan leiðar sinnarOk allt þar er hann fór í nánd himintunglumþá fellr á þau svá mikill óminnishǫfgiat þau eigi at ganga leið-ar sinnarEigi nemr hann fyrr staðaren hann kemr til herbúða Grikkjaok til rekkju konungsinsHann tekr þegar í brott þaðan allar áhyggjurok leggzk í rekkjuna hjá honumOk þá sofnar konungr fastOk sefr allt til þesser mjǫk var morgnatrennr sól uppOk því at hon sýnir sik vita fyrir þau stórtíðendier þann dag munu geraskgefr hon af sér lítit ljósok bendir fyrir með bleikum lit margs manns feigðOk þá safnask saman hǫfðingjar Grikkja til landtjalds þesser konungr svaf íÞeir undrask þat mjǫker hann sefr svá lengiþar sem hann var jafnan vanr sjalfr at vekja aðraOk slíkr háskisem þeim stóð fyrir du-rumÞat ǽtla sumirat konungr myni vera hrǽddrok myni svá vilja fela hrǽzlu sína at látasem hann sofiEn engi þorir inn at ganga at vitahvat títt erok eigi innverðir hans heldr en aðrirEigi þora þeir ok at vápna sik eða búask til bardagafyrr en konungrinn býðr þat sjalfrParmenio gefr þá þat ráðat menn skyli fara fyrst til matar síns ok bíða svá þesser konungr vakniDariuskonungr er kominn á fǫr með her sinnOk er Parmenio verðr þess varrþá gengr hann inn í landtjald konungsinsok at rekkjunniþar sem hann liggrOk kallar á hann nokkurum sinnumen hann vaknar eigi at heldrOk þá tekr Parmenio á honumok mǽlir sváUpp runnin sólherrabiðr yðr vakaen eigi ekHví sǽtir þater þér hafið svá lengi sofitnálgazk Darius konungrEn Grikkir bíða enn vápnlausir yðars boðsHvar er kraftr ok styrkr hugar þínser hér til hefir fyrir øngu bognatÞú vart jafnan vanr sjalfr at vekja jafnvel varðhaldsmennina sem aðraTrú þú þvísegir konungrinnat mér hefir ekki svefnsamt orðit um hríðir fyrr en er áhyggjur hafa komizk á brott ór brjósti mínuParmenio undrazk þat mjǫken treystizk eigi eftir at spyrjahví þat sǽtier hann segir sik áhyggjulausan veraOk þá svarar konungrinn sváÞá er óvinir várir brenndu byggðir ok akra en brutu borgir ok þorðu eigi at berjask við ossvar sǫk til þessat ek vǽra hugsjúkrOk þar fyrir fekk ek aldrigi En því at fǿri gefask á at berjask við sjalfan Dariumok allan hans aflaok líkligt at hann megi eigi forðask þenna bardaga með flóttaþá er engi hlutrer mik hugsýkiEn til hvers dvel ek Far-ok takið vápn yður ok búizk eftir venjuEk man í annat sinn segja hér af fleira í betra tómiSíð-an lǽtr konungr blása tilat liðit herklǽðiskHann vápnazk ok sjalfrStígr síðan á hest sinner Bucifal heitirAldrigi hǫfðu Grikkir sét konunginn kátara frá þvíer þeir bǫrðusk it fyrsta sinn undir hans merkjumOk er hann ríðr fram í liðitþá styrkizk í huginum hverrer konunginn sérOk margrer áðr var óttafullrvǽnti þegarat vel mundi takaskþví at svá þóttisem sigrinn sǽti í andliti honumskipar hann liði sínu í sveitirok skipar síðan fylkingarHann biðr ok sína menn varask við kerrur þǽrer Dariuskonungr hafði járna látitsvá at þar var meizla ván af þeimer fyrir yrðiOk af þeim herbúnaði mátti hann vǽnta sér mikils sigrsOk því gefr Alexanderkonungr Grikkjum þat ráðat þarsem Serkir hleypa fram með þess konar kerrumskyli þeir víkja tvá vega undan ok gefa þeim rúmok snúa síðan eftir þeim ok gǽta þessat hvárigir hafi fa-rit ørendlaust hestarnireða þeirer kerrunum stýraOk þá er hann hafði slíkar áminningar gǫrt sínum mǫnnumkemr til hans maðr einner hlaupit hafði frá Serkjumok segir honumat Dariuskonungr hefir kasta látit niðr hersporum í einhverjum stað leyniliga ok ǽtlar þatef hann fǽr eigi sigrat Grikki með ofrefliat þeir skyli þó verða sigraðir með slíkum brǫgðumAlexander konungr lǽtr taka þenna mann ok varðveita til þessat hann taki slíkt uppsem hann stundar tilþá er reynt verðrhvárt hann segir fals eða eigiHann lǽtr ok gera kunnigt ǫllum herinum eftir þvísem honum var sagthvar hersporum var niðr kastatok biðr at allir skyli varask þann staðat eigi yrði þeirra kraftr yfirkominn af prettum Dariikonungsríðr hann framan fyrir fylkin-garnar ok eggjar liðit alla vegaSíðan talar hann fyrir herinumok hefr svá mál sitter þar komitgóðir drengirat oss er fyrir hǫndum it síðasta starfEn hvert ágǽti munum vér af þeim orrustumer vér hǫfum háitnema guð ok hamingjan leiði til góðra lykða várn inn síðasta sigrOk þess megum vér øruggir vǽntaþví at hamingjaner jafnan styrkir Alexandrumvill þjóna mérsem hon vill yfir vera ǫðrum hǫfðingjumþegar eftir þater allt Grikkland hafði numit mér at þjónaok vér fórum þaðan í brottSendi hon í mót oss óvini vára til þessat vár frǽgð mǽtti sem fyrst fram-gang takaOk þó at þeirer þá bǫrðusk oss í mótihefði vilja til at gera slíkt í annat sinnþá munu þeir aldrigi þora þat síðanAllr þessi múgr er í mót oss er kominnógnar með øngu ǫðru en hǫfðataliOk því at hamingjunni leiðizk at teljahversu margan sigr vér hǫfum fengitþann er henni þykkir eigi mikils verðrþá starfar hon þar íat vér skylim á einum degi sigrat heiminn allan í sennOk því meira man þessi sigr þykkja verðrsem þeir eru fǽrier hann munu en hinir fleirier sigraðir munu verðaGangið þá í gǫgnum þessar inar óvígligu fylkingarþar sem sverðin ryðja gǫtur fyrir yðrHyggið athversu skildir þeirra ok hjalmar skína at gulli ok gim-steinumok hversu ljómar af þeim dýrum klǽðumer þeir hafa á sik boritHverr myni spara við sik at sigra þáer þannug búask til bardagaHverr man hendi drepa við boðnu gulli nema er ekki veitEn þér meguð vel ok léttliga eignask allan þann auðer þessar þjóðir hafa saman boritef sverðin eru hlýðinok andsvara með stórum hǫggum fégjǫrnum hugþeim er eigi þyrstir minnr til dráps ok dreyra óvina sinnaen til gulls ok gersemaAllt þat herfanger þér meguð hér sjá ok skal yðart vera en eigi vártSigrið at eins mér til handaen skiftið fénu með yðrHverr er svá vill berjaskat mér líkiskal vera félagi minn um frǽgðinaen taka til sín allt annatOk berisk hann eftir þvísem hann sér mik berjaskOk ef Alexanderverðr eigi sénn í framanverðri fylkingunniok snúi hann baki við óvinum sínumþá man hafa sakvǫrn fyrir sik hverrer sljóliga vill berjask eða flýjaOk víst man honum sǫk upp gefinEn ef ek hlífi mér eigi mjǫk ok mǽla ek aldrigi þetta við kap-pann hjá mérFar þú fyrriOk bersk fyrir okkr báðaþá em ek verðr at hafa þá félagaer mér fylgi mannligaHverr er konungr skal heitaverðr skyldr til at gefa þau dǿmi af sér sjǫlfumer hreystimenn megi hraustleik af nemaSvá mǽlti hannOk hlaupa saman fylkingarnarSvá mi-kit hark ok ógurligr gnýr varð þar afsem verða mundi ef heimrinn allr hrapaðiÍ mánaði þeimer Maius heitirtekzk orrusta með þeim Alexandrook Dariosnemma dagsSvá er til vísat í helgum -kumat þenna bardaga hafi Daniel fyrirsagt í sinni spásǫguOk bukkrer hann sagðiat ór norðrhalfu heims mundi komaok Serkjum var sannliga guðlig hefnd síns ofsasýnir sik Ok þeg-ar er maðr konunginn Alexandrumer Aristomenes heitirǽttaðr af Indíalandikeyrir hann fast fram fíler hann sat áOk skýtr til hans spjóti svá snartat í gǫgnum gekk skjǫld hans ok spjótsoddrinn nam í brynjunni staðarAlexanderkonungr leggr í móti spjóti á fílinumsvá at þegar gengr á holAf falli hans varð mik-ill dykrOk í því er fíllinn tók at riðasetr konungr sverð sitt á hals Aristomenisvá at af gekk en berjask lengrLeynask þeir brott ór bardaganum hverrsem komask ok nema eigi fyrr stað en um miðnǽttiþá er þeir koma í Arbela þann staðer svá heitirÞar var fyrir Dariuskonungrok þat liðer undan hafði komizk með honumHann leitar þar ráðs við sína mennhvat skal at hafaskDǿma þeir þar allir saman í hryggum hug um hamingjutjón sitt ok þat mikla slager þeir ha-fa fengitSíðan er Dariuskonungr fǽr af sér hrundit mǿðiligum andvǫrpum harmþrungins hug-arlítr yfir lið þater Grikkir hǫfðu leift honumok mǽlir sváÞat er mannsins eðli at þola stundum stór áfǫllen fagna stundum af farsǽlligum hlutumbogna fyrir harðréttirísa því nǽst upp við aftr fenginn tímaSlíkt sama hendi Croesum konungsem oss hǿfir ok enn heldr þann ágǽta konung Cyrumer ein kona fekk yfir komitOk Xerxeser þakði hafit allt náliga með -num skipastólináði varla með eitt skip aftr at venda til síns ríkisOk fyrir því skal engi nýjung snúit sterku brjóstiat engi lǫg skylda hamingjuna til at vera manni jaf-nan hollaEn þat er sigruðum eingaván at vǽnta sér sigrs á óvinum sínum í annat sinnEk veit vístat Grikkir munu halda til borga þeirra er eyddar eru af mǫnnumen fullar af Þar man ágjarna þjóð leita þess at stǫðva þorsta sinn á gullinuok seðja fenginn hungr á nýju ránfengiÞat hygg ek oss munu hagligt veraman ek fara út í Mediam í þann hluta ríkiser ófriðrinn hefir ekki grandatMan ek þar endrbǿtt styrk minn allanEigi man oss ok þat meina sem fyrrat vér dragim eftir oss óf fjárbǫrn eða konur ok þjónustumenn þeirraþví at þat hafa máttugir menn reynt at langri venjuhversu mikit slíkir hlutir talma þeirra framkvǽmðer berjask skuluOk því at Alexandrohefir þat sigr gefiter hann dró eigi eftir sér þess konar þungaþá man hann ok þar fyrir týna sigrinumer hann hefir slíkt allt tekit í sitt valdOk er sigraðisk frjáls af sínu fátǿkiman yfir verða kominn hlaðinn af herfangiþví at með vápnum sigr vega heldr en með gulli ok gersemumManndómr ok hreysti góðra drengja verja lǫnd ok ríki betr en auðr eða sterk vígiFǫrum þar sem ek kom áðr áí úthalfur ríkis vársok hirðum eigiþó at oss þat nokkut snúit til vanvirðingarþví at þat er manni nytsamligtþá er þungt vill veitaat freista fleira við en þess einaer fagr orðrómr falli tilRaun hefir þat oftliga sannatVér vitum okat inir fyrri feðr forellrar várir hafa ratat í jafnstór áfelliOk þá hafa þeir um hríðar sakir undan hallat ófriðinumok þyrmt bǽði sér ok óvinum sínumþar til er hamingjan hefir vitjat þeirraok gefit þeim hǽra hluten hinum niðraner áðr hafa sigri ráðitSvá lýkr Dariuskonungrsínu máliOk menn hans rǿma lítt þessa ráðagørðÞykkir borin vánat hann myni aftr nát sóma sínumþar sem Alexanderþegar at komanda morgni setjask um sjalfa Babylonemok aðrar borgir þǽrer hann hafði varnarlausar gefit í vald óvina sinnaOk at síðr vǽnta þeirat hann myni aftr þater hann hefir látitat þeir ǽtlaat hann myni vera brátt af settr ǫllu ríkinuEn þó vilja allir fylgja honum út í Mediamhvárt sem þar heldr meirr tilat liðit þykkizk um sik øruggarameðan þat helzk samaneða treystizk þat eigi at brjóta boð konungsþó at hans fyrirǽtlan sýndisk flestum ólíklig til mikillar uppreistarÞat er at segja frá Alexandrokonungiat hann skiftir herfangi með liði sínu í þeirri borger Dariuskonungr hafði dva-lizk í um nóttina eftir bardagannSkortir hann hvárki til fǫng vilja at gefa hverjum yfrin erfiðislaunSíðan ferr hann yfir Syriam hvatligaþví at hann girnizk at koma til Babylonar sem fyrst ok hana með valdief hann náir eigi með þeirra vilder borgina byggjaOk þá er hann átti skammt til staðarinskemr í mót honum Matheus með sonum sínummaðrer einn var ágǽtastr af þeim hǫfðin-gjumer þjónat hǫfðu DarioHann gefr í vald Alexandrisjalfan sik ok borgina BabylonemKonungr tekr honum blíðligaok verðr harða feginn hans ørendiþví at mikit ok langt starf mundi til þurfa at vinna svá sterka borg ok fjǫlmennaÞessi maðr Matheuser jafnan hafði sér aflat mikillar frǽgðar af sinni hreystiok í fyrra bardaga konunganna varð mjǫk ágǽtr af frǿknligri framgǫngugaf ǫðrum dǿmi á sjǫlfum sér at hyllask at Alexandrumkonung ok friðask við hannEftir þetta skipar Alexanderkonungr liði sínu í fylkingar þannugsem mest sýni megi til veraok biðr Grikki fyrir faraen Serkjalið eftirok stefnir síðan til staðarinsBorgarlýðr-inn drífr út í mót konungiok sýnir af sér mikinn fagnað í hans tilkvámuAuðr er fornkonungar hǫfðu saman dregiter hvervetna til sýnis borinn við þenna nýja konungOk skurðgoðin sjǫlf eru bor-in út ór hofum sínum í mót honumDýrir vefir eru víða breiddir út á veginn þarsem herrinn skal ríðaGam-lir bǿndr ok aldraðar húsfreyjur taka klǽðnað sinn inn beztaÞrǽlar ok ambáttir hafa ok svá góð klǽ-ði ok þau kenna sik varlaok gleyma náliga nauð ok nǫfnum sínumþeim er þar fylgjaOk lán-klǽði gera þann margan her ríkmannliganer fátǿkr varStrǽtin eru þakið með inum fegr-stum blómumþar sem konungr skal ríðaOk allar þǽr urtirer bezt ilmaeru bornar fyrir hann á elda þáer Serkir hǫfðu mikinn átrúnað til fyrir vígslu sakir þeirraÞau grimmu dýrer heita tigres ok pardifara fyrir fylking konungsok þar með mǫrg leónFjǫlði manns drífr í ina hǽsta turnaeða á borgarvegginaat þeir mǽtti sem gǫrst sjá fǫr Grikkjaok allra helzt konunginn sjalfanMargr leikari ferr út staðinum með alls konar sǫngfǿri móti konungiOk þeir ganga margir með hneigt hǫfuð í mót honumer spámenn váru kallaðirok létusk vita fyrir ørlǫg mannaÞeir váru til komnir af Egip-talandiok ór þeirri borger Memphis heitirer í þann tíma hugðu margir mestan spakleik í búaSvá segir meistari Galterustrúi slíku hverr afer sýnizkat sjalfr Rúmaborgarlýðr hafi aldrigi tekit með jafnmikinn prís við sínum hǫfðingjum eftir þau stóru hervirkier þeir hafa gǫrtOk þat var mak-ligtsegir hannat svá vǽri gǫrtþví atef rétt er hugsat um verk annarra konungaok þau sannliga lofuðok í annan stað upp talter Alexanderkonungr vannok at hugt hversu mikit hann tók í fang sér á unga aldriok með hversu litlu liði hann barðisk í mót inum mestum hǫfðingjumok hversu skamma stund hann hafði til at leggja undir sik heiminn allanþá man svá sýnask sem allir þeir konungarer fornskáldin hafa mest lofat í sínum bókumhafi verit lýðmannligir hjá þessum konungiOk víst mǽtti Lucanussegir hannþykkjask of lofat hafa keisarann Julium í sinni bókVildi guðat vǽri frakkakonungr slíkrsem Alexandervarþá mundi skjótt allr heimr þjóna réttri trúAlexander konungr er kominn í borgina BabylonemOk mǽlirmeistari Galterusþessum orðum til borgarinnar í sinni bókhérBabylondrep heimsinsok ótta konungannahér þann Alexandrumer þú máttir oftsinnum sjá fyrir í helgum bókum ok spásǫgumat koma myndiok sigra allt AsiamHygg at honum vandliga er þú þarft eigi at spyrja til hansok dramba eigi við honumþó at þú hafir hann lukðan fyrir innan sterka tiglveggiþar er hann faðmar allan heiminn með sínu valdiOk sjalfir konungarnir hrǽðaskþegar er þeir heyra nafn hansÞessi skal vera þinn konungrer ǫll veraldarbyggðin mǽtti girnask til yfir sér at hafaef hans tígn heldi vel í alla staða þeim mannkostumer hann tók upp í fyrstu með hennisegir hann enn til borgarinnarhversu stilliliga stjórn hann veitir sigruðum þeimer gefa sik í hans valdOk lít á mikla mildi þess mannser hamingjan veitir flesta farsǽldok svá lin lǫg gefr sínum undirmǫnnumOk hǫfuðstað ríkis síns byggvir hann þeim sǫmumer fyrir skǫmmu bǫr-ðusk í mót honumok gerir sér af óvinum ina kǽrstu vinisnýr meistari sínu máli meirr til konungs sjalfsok segir sváat af margfaldligu munúðlífi þvíer meira gang hafði í þessarri borg Babylonen hvervetna í ǫðrum stǫðumok af ógrynni fjár þvíer hann fekk þarmissti hann þess réttlǽtis ok þeirra manndýrðaer hann hafði numit af meistara sínum AristoteliSvá mjǫk er þat folk ørskammaer þenna stað byggðiat þáer vínit villir hugi mannaok kveykir ljótliga lostagirndláta þeirer veita vínitbǽði falar við fénu konur sínar ok dǿtrOk ef drykkrinn gerir þeim ósparan penninginner sér vill konu kaupaþá pýtir hann hana nauðgaer fala lǽtref hon vill eigi lostigÞat er þar ok siðr við drykkinnat jafnvel hǫfðingjarnir sjalfir sem aðrir láta leika fyrir sér allar nǽtr náligaTvá daga ok 20var Alexanderkonungr í BabylonOk því at herrinn allr hafði lifat sem lystiok legit í drykkju alla þessa stundvar svá dignuð dáðin í mǫrgumatef óvinir þeirra hefði þegar á þá hlaupitmundu þeir ekki svá frǿknliga fram gangasem venja var til jafnan áðrríðr konungr út af staðinum með allan her sinnOk á vǫllum nokkurum fǫgrum eigi langt frá borginnilǽtr hann stǫðva liðit fyrir þá sǫkat hann lǽtr þar upp segja þau lǫger hann vill setjaok þater hann skipar ǫðruvís í herinumen hans forellrar inir fyrri konungar hǫfðu settOk semr allar þjó-nustur af nýjuSetr hǫfðingja yfir hverja þúsund riddaraþá er chiliarchae eru kallaðir á latí-nutil þess at hverr þeirra megi sannliga próba þá sveiter hann er yfir skipaðrok skynja þatat slíkt ta-ki hverr uppsem hann þjónar tilOk eigi megi með falsi gera sik góðan drenger hann er dáðlausseða því gleymter góðr drengr gerirÞat hafði verit venja inna fyrri konungaok svá fǫður hans Philip-pi at láta blása í lúðr þáer hǫfðingjar hersins skyldu setja merki sín uppEn því at svá bar oft í mótat eigi mátti heyra lúðrinn um allan herinn fyrir harki ok vápnabraki þvíer varðbauð Alexanderkonungrat heðan í frá skyldi reisa upp á daginn háva stǫng til vitneskjuen taka fyrir mark á nóttina reyk eða eldHér með biðr hann ok býðr tígnum sem ótígnumat hverr skyli haldinn vera vilja af sínum verkum ok verkkaupumen engi dirfði sik til þess at kenna sér þater hann gerir eigieða leita frǽgðar fyrir annars framaok afla þannug þesser hann stundar ekki tilSíðan er Alexanderkonungr hafði sagt upp herinum þǽr lagasetningarer hann hafði samit áðr með djúpsettu ráðiok allir tóku því þakksamligaþá stefnir hann til þeirrar borgarer Susa heitirBorgarmenn gefa staðinn upp fyrir honumOk fǽr þar óf fjárOk enn sem fyrr skiftir hann því ǫllu með liði sínuEftir þetta ferr hann til þeirrar borgarer stendr í því heraðier heitir Uxia regioFyrir þeirri borg réð einn greifier Medates hétmikill kappi ok góðr drengrþví at hann varðveitti sik sjalfan Dariokonungi sannan vinAlexanderkonungr varð þess varr af þeim mǫnnumer byggðu skammt frá borginniat leynistígr einn liggr þangater borgarmǫnnum er ókunnigrOk ef hann sendir þangat nokkurn part af liði sínuman eigi vart við verða fyrren þeir koma í borginaÞetta var harðla mikil háskafǫrþví at liðinu mátti litlu við komaTauron hét einn riddari konungser oft hafði reyndr verit at rǫskviHann kveðr konungr til þessar ferðarok nokkura riddara með honumþá er hann valði til fyrir vaskleiks sakirÞessi maðr ferr á náttarþeli með sína sveitsem fyrir hann var lagtEn konungr sjalfr flytr herinnþegar er lýsa tekrtil borgarinnar yfir gljúfr nokkurSíðan lǽtr hann gera flaka marga til hlífðar við grjóti því liðinuer hann skipar til at brjóta borgarvegginn it neðraÞat var harðla torsóttligt verkat vinna þessa borg þannugsem hon var settþví at ǫllum megin var bratt atsóknarEn hon var víða lukð með háum hǫmrumOk fyrir því var hér eigi at eins at berjask við vaskan lýðþann er varði borginaheldr við sjalfa setning hennarGrikkir taka fast at sǿkja staðinnok þó eigi jafndjarfliga sem konungrinnþví at borgarmenninir fengu flett af liði hans þat hvalfer hann var undir sjalfr ok spǫrðu síðan hvárki við hann skot grjótOk er þeir at hann stǫkk ekki fyrir þvíþá freistuðu borgarmenninir þess at biðja hann frá hverfaok telja um fyrir honumat hann mundi þar eigi svig á er náttúran sjǫlf hafði svá rammliga fyrir búitEn hann sǿkir því fastarasem hann sérat torsóttra erok leitar mest at brjóta borgarhliðinþví at um þau var búit af mannahǫndumSjalfr brýzk hann við at brjóta vegginn með bukkum eða þeim tólum ǫðrumer þar hǿfðu bezt tilok gengr jafnan fremstr af þeimer fremstir eru í atsókninniHér með eggjar hann fast liðit ok segir sváSkǫmm mikil er oss þatgóðir félagarer sigrat hǫfum mestan hlut Asiaeok unnit allar borgir þǽrer vér hǫfum við brotizkat sofa við veggi eins lítils kastalaHverr myni svá sterkr staðr veraat staðit fái fyrir útan várn viljaEngi man svá rammligr borgarveggrat eigi myni fallaþegar er hann veit Alexandrumnǽr komaOk inir hǽstu turnar hafa numit honum at hnígaSvá mǽltihannOk þá sjá Grikkirhvar Tauron er kominn upp á borgarvegginn innan með sína sveit ok gefr borgarmǫnnum ekki blíða bakslettuVið þessa sýn vex þeirra dirfð á atsókninniEn hinirer áðr þóttusk øruggir um sikþykkjask með ǫllu yfirkomnirSýnizk þat sumum at verja ennmeðan ok falla heldr en flýjaEn sumir vilja heldr undan leita ok forða sér sváef fǿri gefask áÞat er at segjaat mestr hluti borgarlýðsins hleypr í einn kastalaer stóð í borginniEn því at allir sjáat þeim man þetta verða skammt skjóler þat ráð tekitat 30manna eru sendir á fund Alexandrikonungs at leita þeim lífsgriða ok leyfis at flýja í friði frá ǫllum eignum sínumEn þau kómu svǫr í mótiat þeir þurfu sér engrar líknar at leitaOk dauðinn man eigi lengi dvelja at svefja þeirra sútOk þeir skyldu við þat helzt huggask me-gaBorgarmenninir verða hryggvir við þessi andsvǫrOk því at þeir eru sem fleiri eigi fúsir at deyjavilja þeir enn fleira við freista fyrr en á detti dauðinn sjalfrGreifinn Medateser hǫfðingi var yfir staðinumsendir mann á laun til dróttningarinnarmóður Dariikonungser Sisygam-bis hétok hertekin var af Alexandroat biðja þessat hon mýki reiði konungsok þiggi frið af honum borginni ok borgarlýðnumMedates var bǽði frǽndi Dariikonungs ok námágrOk því bað hann móður hans miskunnar leita sér ok sínum mǫnnumHann vissi þat ok gǫrlaat Alexandervirði hana svá mikilssem hon vǽri hans móðirSendimaðr Medatis kemr fram ferðinni ok flytr ørendit svásem honum var boðitEn dróttningin talðisk lengi undan at gera þater hon var beðinok svarar slíkuHversu byrjar hertekinni konu at biðja svá stórra hlutaok gera mik miklameðan ek em engis valdandiEn þat er sannligtat þess synjater svá er beðitat engi ván eða verðleikr stendr tilat fásk megiEr ok hǿgt at virða þá bǿn til ofdirfðar þeimer biðrHǿfir mér heldr at hugleiðahver ek em en minnask á þathvílík ek var fyrir stunduHrǽðumk ek ok þatsvá margs sem ek hefi áðr beðit konunginnat mildi hans myni mǿðask um síðir af fjǫl-beiðni minniÁ þessa leið afsakar dróttning sikEn þó ritar hon til konungs ok biðrat hann skyli gefa grið Medatier vill gjarna gerask hans maðref hann á kostOk þó at hann vili eigi líkna borgarlýðnumkallar hon sér mikit veittef Medates náir griðum fyrir bǿn hennarHér sjáhversu mikla mildi ok staðfesti konungrinn hafði með sérEigi at eins gaf hann grið Medati fyrir bǿn dróttningarer hann hafði herteknaheldr ǫllum borgarlýðnumok þar með hverjum sem einum allar eigur sínarok slíkan réttsem hann hafði fyrr haftok því framarrat þeir skyldu honum ønga skatta gjaldaÞó at Dariuskonungr hefði fengit slíkt vald á þessum lýðok byggði þar fyrir fjándmenn hans einirmundi móðir hans eigi þiggja þeim meiri líkn af honumen hon þá af óvin sínum AlexandroEftir þetta skiftir konungr liði sínu í tvá staðiok setr Parme-nionem hǫfðingja fyrir sumt liðit ok biðr hann fara þarsem landit er betra yfirfarareftir at lei-tahvar Dariuskonungr með þat liðer undan komsk með honum nǽstumer þeir bǫrðuskEn hann ferr sjalfr at leita hans með einvalalið sitt þarsem landit er verst yfirfararok vegrinn liggr yfir stór fjǫllok margar aðrar torfǿrurok ǽtlar svá at fara þarer mest verðr gagnleiðití Persidaþat lander svá heitirSvá er sagtat Alexanderhafi hvergi meiri þrautir þolat en í þessarri ferðOk hamingjan hefir hér í heldra lagi sýnt honum þatat hon vill engum trygg vina veraÞat var víðaat herrinn varð at flytjask eftir gljúfrum eða djúpum dǫlumþar sem landsfolkit var á fjǫl-lum yfir uppiok hleypti ofan stóru grjótiÍ sumum stǫðum var at flytjask í festum um þau bjǫrger hvergi mátti fǿtr í festaHér týnir konungrinn miklu liðiOk oft verðr hann þar aftr at vendaer hann vildi fram haldaEn þó lýkr hér sem annarsstaðarat hann bar sigr af ǫllum þeimer honum hǫfðu í móti risitkemr hann fram um síðir í Perside ok stefnir fyrst at þeirri borger Persepolis heitirer hǫfuðstaðr var alls PersidisHann brennir ok brýtr hana alla til jarðarok lǽtr drepa hvert mannsbarnþat er byggt hafði borginaÞessi borg hafði verit harðla frǽgþví at margir fornkonungar hǫfðu þar lǫngum setitok dregit saman svá mikinn auðat í ǫllu Asia var hvergi jafnmikill saman kominn í einn staðEigi at eins hǫfðu þeir þetta gǫrt til styrks eða nytsemðar ríki sínuheldr ok jafnvel til þessat hverr er sǽiskyldi þat undrasker þeir máttu svá mikit gull eða silfr hafa saman dregitÞví meira fekk Alexanderkonungr ok í þessi borgsem hon var miklu auðgari en hver sem einer hann hafði fyrr undir sik lagtSvá fekk ágirnin hér mikinn framgang í liði Grikkjaat hon eggjar margan í hǫfuð sínum félaga þáer hverr keppizk um at mesteinn af þvíer ǫllum var ǿritOk margr er hann hafði hlaðit sik af gulli ok gersemum þóttisk engis aflat hafaþegar er hann nokkurn hafa þat fengiter fágǽtara varPurpurinn ok ǫnnur in dýrstu klǽði váru rifin í sundrþar er hverr rifsaði slíkter hann fekkEn gullkerin þauer af hagleiknum váru miklu mǽtiligri en af malminumbrytjuðu boløxar í smán molaJafnvel rupluðu Grikkir ok rǽntu skurðgoðin sjǫlfsvá at þau váru hrǽðilig eftirþví at með fegrð ok létu mǫrg limunaSlíkt var endalykð þessar borgarer svá frǽg hafði verit fyrr meirr af sínum hǫfðingjum ok einna mest af Xerxe konungier þaðan herjaði í norðrhalfu heimsinsHann hafði 10þúsundir skipa fyrir at ráðaSjá inn sami sigldi sumum stǫðum á þurru landiOk hann veitti sjáinn í gǫgnum háva halsaAllar borgir í Asia hǫfðu konungar fyrir at ráða þeirer eftir Alexandrumkómuþǽr er hann hafði undir sik lagt aðrar en þessa borg PersepolimHennar merki hvergi sjáSvá var hon vandliga niðr brotinnema nokkur ørmul megi finnask í á þeirrier fellr hjáþar sem borgin hafði staðitok Araxes heitirþví at konungrinn lét þangat bera hvern steiner staðit hafði í borgarveggjunumÞat helt til þesser Alexanderkonungr var svá miklu grimmari þessum stað en hverjum annarraat borgarlýðrinn hafði hertekit af liði hans nokkurar 3þúsundirOk þá er hann átti skammt til borgarinnarvar þat lið sent í mót honum svá búitat sumir hǫfðu látit hǫnd eða fótAf sumum váru skorin eyruneða varrarnarAugu váru stungin út á sumumSumir váru markaðir í enni sem þjófar á ýmsa leiðAllir í þessu liði váru meiddir at nokkuruok þannugat hverr mátti lifa len-gi við sína skǫmmÞá er þetta lið kom mót konunginumǽtlaðisk hann í fyrstu sjá skrímsl heldr en mennOk er konungrinn varð varrat þessi inn vesli lýðr var af hans liðifelldi hann sjalfr tárok allr herrinn með honumok snerisk þá skjótt sigrer áðr var fenginní sára sútSíðan styrkir hann þetta lið með fǫgrum fyrirheitumsegirat hann skal gefa þeim allt þater þeir vilja kraft hafahvárt sem þat er heima í fóstrlandi þeirraeða annarsstaðar í hans ríkiferr þetta folk fyrst á brott ór herbúðum at gera ráð sitthvat af skal þiggja þvíer konungrinn hefir boðitSumir vilja staðfestask í Asiaþar sem þeir váru staddirSumum sýnizk vǽnna at vitja heim Grikklandsfóstrjarðar sinnarEuticion hét einn maðr í þessu liði er ok var ágǽtr af sinni snildSvá er sagtat hann hafi talat á þá leið um þetta málHversu munum vér þora at sýna oss heima í váru landief vér skǫm-mumsk at ganga út ór dýflizum þeimer vér byggðum fyrir skǫmmuþess ørendis at biðja sér hjalparOk nenntum vér varla þat til at vinna at sýna várum félǫgumhvílík ferlíki vér erum orðnirOk því sýnizk mér svásem þess mundi hvern lysta at leyna sínum lýtum sem mest ok koma sér þarer hann vǽri ǫllum ókunn-astrþví at þar er hǿgast af at hyggja sinni farsǽldEn vesall maðr þannug helzt gera sik sǽlanÞeirer treysta hollustu félaga sinnasíðan er hamingjan hefir frá þeim skilizkvitu eigi gǫrlahversu skamma stund hǫrmuð er eymð þeirraFáir einir fella tár fyrir þatEn þegar er tárin þornaþornar ástin ok mildin meðEr þat ok ekki samfǿrt kvein ok kvíða vesals mannsok dramb ins sǽla með vár-kunnarleysiEn er sannr ok ágǽtr vinrer eigi leggr leiðendi á vin sinnþó at hann velti í mikla vesǫldÞat er vanði mannsinsþess er hamingjan vill velat velja sér vini eftir hennar þokkaOk svá mǽtti veraat hverr várr fyrirliti annanef eigi hefði jǫfn ógifta til handa fallit ǫllum af þessum þrim þúsundumEða hvat ǽtlið þérsegir Euticionef vér viljum vitja heimkynna várrahversu húsfrey-jur várar myni við oss takaþǽr er vér fyrirlétum nauðgar þáer vér hófum hernaðinnFegnar munu þǽr oss faðma ok kalla ljúfa þáer leiðiligir eruAllókunnig er þeim konaner hann trúir henni svá velþví at hennar skaplyndi er várligt veðr vísaraok brjóstinu blautari inn harðasti steinner adamas heitirEða man vera blíð ok hǿg sínum bónda giftutómumer honum var hǫrð þáer giftan fylgðiÞví vilda ek heldr þat ráð eiga með yðrat vér staðfestimsk hérsem vér erum ókunniren fyrir venju sakir styggvask menn eigi við at sjá osser orðnir erumfyrr en dauðinn komisem halfetin líklýkr Euticion sínu máliEn maðr verðr til at svara honumer Techilus heitirok segir sváEigi lízk mér várt mál slíkan útveg beztan eigasem var tjáðrEngi dugandi maðr virðir vin sinn eftir yfirlitumeða fyrirlítr hann af áfelli harðra forlagaEigi hefir náttúran gǫrt oss afleitligaheldr grimmleikr fjándmanna várraIlls eins kalla ek þann makliganer hann skammazk sjalfs síns ok harð-rar hamingjuef hann heldr manndóminumÞeirra manna er þat at ørvǽnta sér hjalpar af ǫðrumer enga man ok veita viljaen þeir ǽtti nokkurs góðs kostiOk próba slíkir af sjǫlfum sérat lítil mildi myni búa í annars brjóstiHafið mitt ráðgóðir félagarOk hugsiðat guðin fórna oss meira gotten vér mǽttim vǽtta fyrir stunduÞat eru frǽndr ok fǫðurleifðkonur várar ok eignirHeilir sváVerðum á brott ór þessu landier oss þykkja sem myrkvastofaOk tǫkum aftr til vár blíðara loftbetri mál ok betri siðuFyrir hví skulum vér hér vera viljavesalir ok ánauðgiref kostr er at fara til fóstrjarðarinnarÞví at ǽ munum vér þar frjálsir veraÚtlǫgðum mǫnnum þykkir sér mikit veittat þeir nái bera bein sín at eins á fǫðurleifð sinniVeri þeir hér þá með ókunnum þjóðumer fyrir því forðask fóstrjarðir sínarat þeir trúa illa frǽndum sínum eða húsfreyjumEn ek skal at vísu venda heim í mitt landgefi guðin mér fǫng áfram at komaSvá lýkr Techilus sínu máliEn fám sýnizk þetta þannugsem hann hefir tjátþví at máttug ven-ja varð ríkari með flestum en náttúraOk þat sýnizk konunginum sjǫlfum sǽta meira ráðisem Euticion hafði mǽltOk því gengr þat framHann gefr stórar eignir ǫllu þessu liðiok þar með svá mikit lausaféat hverr hafði allt yfrit við at búaSíðan er Alexanderkonungr hafði svá sét fyrir þessu liðisem hans tígn byrjaðiþá ferr hann í Mediamok skundar ferð sinni sem mestat hann megi þar DariokonungiHann var kominn til Ecbatanahǫfuðborgar í Mediaok ǽtlaði þaðan í þann hluta ríkis sínser Bactra heitirEn þá er hann fekk njósn afat Alexanderfór eftir honum hvatliga ok nálgaðisk mjǫk fund hansþá skiftir hann um ráðagjørð sinniok býzk til bardaga í mót honumVill heldr látask en lengja með flótta líf sittÞá er herr Dariivar saman kominn í einn staðlǽtr hann kveðja sér hljóðsok talar síðan á þá leiðEf hamingjan hefði valit mér þat liðer dáð-laust vǽriok dauðann ǽtlaði drengiligan með hverju mótisem hann verðrmunda ek heldr þegjagóðir halsaryfir þvíer mǽlanda vǽrien dvelja daginn af með tómum orðumEn því at ek hefi reynt yðarn manndómok víst meirren ek vildaok ek veit gǫrlaat engi maðr getr sér betri eign en góða viniþá skǫmmumk ek enn eigi at heita konungrOk mest fyrir sakir þeirrar staðfestier þér hafið mér sýnter einir hafið hlotit alla þá dáð ok drengskaper allt Asia skyldi haft hafa ok heldr vilduð fylgja mérer tvisvar he-fi ek á flótta komiten þjóna þeim inum sigrsǽla AlexandroOk ef ek eigiþá munu þó guðin gjalda yðr maklig laun fyrir slíka raunOk þeirer eftir oss koma í heiminnmunu eigi svá daufirat eigi heyri þeir yðart lofok eigi svá ranglátirat eigi reiði þeir slíkra manna frǽgð ok framaSvá meguð ér hugsaat frǽgðin man eigi fara í mold með yðrok framinn kann eigi deyjaOk því vil ek eigi heðan af leggjask á flóttaheldr vil ek með yðrum styrk ok ráði rísa við óvinum mínumEða hversu lengi skuluð ér þat þolaat útlendr konungr ráði ríki váruen ek gǫrr útlǽgrAnnathvárt skal ek láta lífit með sǿmð eða vinna þat allt aftrer ek hefi látitEða sýnizk yðr sǿmiligtat Dariusyfirkonungr alls Asiaegeri svá vilja víkingsins Alexandriat eftir dǿmum Mathei gefisk hann í vald hans ok taki með þǫkkumef hann þiggr af honum vald yfir einhverju heraðiEða skal hann lifa til þeirrar hneisu at þiggja nokkurn part af ríki sjalfs síns honum til vegser veitirEngi skal fyrir þessu hǫfði ráða eigaEn ef nokkurr hlýtr þatskal hann eigi því mega hǿlaskat hann minn fjǫrgjafiþví at á einum degi skal prýðiligr dauði taka frá mér hvárttveggja lífit ok ríkitOk ef þér vildið sem ekgóðir drengirþá man oss eigi verða mein eftir dauðann at drambi GrikkjaLáti hverr sem einn sjalfs síns hǫnd hefna síneða verða sér at aldrlagiþá ef guðin vilja eigi full-tingja þeimer réttu máli fylgja ok ǽtli þau sér eigi sóma sannendin at verjagerum þat þá er oss man lofat veraDeyjum sem drengjum sómirHeyrið ok hafið þater ek bið yðr fyrir framaverk forellra várra ok frǽndaer svá oft skattgildu sér þetta folker berzk oss í mótGerið sem yðrir áttungarFáið sigr með sǿmð eða fallið með frǽgðÞar um er gott at veljaSvá talaði Dariussem er sagtEn engi rómr varð at máli hansþví at liðit var allt náliga felmsfullt ok fúsara at flýja Alexandrumen snúa í mót honumEinn maðr varð til at svara konungsins ørendihét Artabazus vinr hans harðla kǽrrGjarna viljum vér yðr fylgjaherrasegir hannhvert ráðsem þér vilið upp takaOk dauðinn einn skal oss skilja megaEftir þater þessi maðr hafði þetta mǽltvarð rómat af liðinu ráð konungsEn auðsǽtt var þat á yfirbragði velflestraat þat sýndisk ó-ráðligtFrá því er at segjaat þeir menn í hirð Dariikonungser annarr hét Bessus en annarr Nabarzanesok konungr hafði gǫrt mikla af litlumsvá at þeir réðu báðir fyrir miklu liðibera saman þat ráðat þeir skyli taka hann sjalfan hǫndumOk ef þeir eigi forðazk Alexandrumǽtla þeir svá at kaupa sik í frið við hannat fǿra honum Dariumlifan-daEn ef þeir sett undan honumǽtla þessir vándu þrǽlar at drepa dróttin sinn ok taka ríkit eftir hann ok eflask síðan í mót AlexandroOk því at þeir at flest allt lið Darii var ófúst at fylgja honum við þater jafnan tók þungt at fallaþá neyta þeir svá þeirrar guluat Nabarzanes gengr á fund konungsinsOk er hann kemr fyrir hannmǽlir hann á þá leiðMinn herrasegir hannveit ek at mislíka man þér þater ek ǽtla upp at beraEn oftliga verðr sárin sárt at lǽknaOk mǫrgu sinni batnar inum sjúka við beiskan drykkOk ef menn verða nauðug-liga staddir í sjóvarstormiþá kasta þeir útan borðs miklum hluta eigu sinnar til þessat þeir haldi sjǫl-fum sér heilum ok skipi sínuok bera svá bǫl til batnaðarSkilja mátt þúherraat því sigrask óvinir þínir jafnan á þérat guðin eru gagnstaðlig þínu máliOk því koma þínir menn hart niðrat hamingjan vill yðr eigi veita til svá stóra hlutasem þér hafið í starfat hér tilvǽri þat mitt ráðat þú leitaðir hennar á fleiri ve-ga ok drykkir ór smǽrum kerum um stundar sakirEn þat erat þú gefir upp konungsnafnit ok ríkit með einhverjum vina þinna ok vildarmannaþeim er með nýjum heillum fengi frelst ok friðat lǫnd yður undan ágirni þessa fjándaflokkser þér fáið aldrigi fyrirEn síðan takir þú tígn þína með friðinum ok konungligt vald yfir ǫllu Asiaþat er engi annarr at réttu eignaskmeðan þú ert á lífiÞetta mǽtti skjótt sǿkjaskþví at ef hǫfðinginn fǽzker sigrsǽlli vǽri ok meirr náttúraðr til at heyja folkorrusturþá skortir enn eigi liðsaflann í Bactra eða IndíalandiÞar megum vér enn meira en vér hafim áðr látitEða fyrir hví skulum vér rasa fram í dauðannÞat er karlmannligt at forðask hannen hatask eigi við lífitÓþrifnir menn ok eljunlausir leggja leiðendi á at lifaOk eigi er þat undarligtþví at inum nennulausaþeim er narir í heiminumer sem dauðiþater lífit skal heitaEn þar í mót freistar inn frǿkni hversvetna fyrren yfir hann lúkiOk er hann hefir reynt til fulls um sín forlǫgþá er honum sem hinum lofat at deyjaGerið svá velgóði konungrtakið upp heilt ráðer ek vil ráða yðrHér er Bessusvinr yðarrvitr maðr ok harðfengrFáið honum ríkisvǫnd yðarn ok kórónu til þessat hann friði fyrir yðrOk er hann fǽr þat gǫrttakið ér sjalfir aftrsem verðugt ertígn yðra með betra tímaVið þessi orð Nabarzanis varð Dariusharðla reiðrok mǽlti sváGǫrla skil ek af þínum orðuminn vándi dróttinssvikariat þater þú kallar ráðeru vélrǽðiOk því at þú þykkisk tíma til þess hafa funditvilt þú at vísu rǽna mik eigi at eins ríkinuheldr jafnvel lífinuOk síðan bregðr konungr sverðiok mundi hafa hǫggvit hannnema Bessus bǽði fyrir honumOk því fór þat eigi framat hann hafði mikinn aflaOk þó at hann léti sem hann bǽði Nabarzani friðarþá Dariusþegarer hann hugsa-ðihvat á myndi liggjaef hann gerði eigisem Bessus baðer slíks átti kosti við hann at því sinnier hann vildi gǫrt hafaEftir þetta bjóða þeir Bessus sínum mǫnnum at setja herbúðir nokkut í brott frá ǫðru liðinuEn Artabazussannr vinr Dariitelr þá fyrir honumat gefandi reiðiok mǽlir sváÞat vilda ekherraat þér bǽrið með þolinmǿði þater óvizka flutti með fólsku ok rangsýni þessa mannsok rǿddi með ráðleysiOk því at Alexandernálgazk mjǫkok þér eiguð enn þaðan sem fyrr mikils háska vánþǿtti mér ráðat þér leitaðið at halda saman liðinu með bǿn ok blíðuen at þat skilðisk eigi frá yðr af sundrþykkiOk gǽttið einkum með vingan til þess riddaraliðser þér hafið hér fengit í BactraÞetta ráð líkar Dariokonungi velOk síðan lǽtr hann setja herbúðir sínarOk er þó hugsjúkr harðlaþví at hann skilrat styrkr hans gerizk mjǫk óstǫðuligrOk því at hann gáði eigi fyrir margfaldligum áhyggjum konungligrar stjórnar eftir fyrri venjuþá gerði liðit ráðlaust ok lítt samhugahvat upp skyldi takaAt sjǫlfum honum var ok svá lítill gaumr gefinnat -liga var hann lǫngum einn saman staddr í landtjaldi sínubera þeir Bessus enn saman ráð sínOk tjá með sérat torvelt man verða at taka konunginn hǫndumOk þat var líkligtþví at svá er sagtat þangat í lǫnd veita menn svá mikla vegsemð ok hollustu hǫfðingjum sínumat jafnvel þeir er óttask þámeðan ríki þeirra stendr með beztum blómaþjóna þó ok tígna þá með sama hǽtti sem fyrrat halla taki hamingju þeirraVarla kunnu þeir niðr leggja þá lotninger um sinn hafa þeir upp tekit at veitaOk því at þessu folki var þannug fariter undir Dariovarmáttu þeir Bessus ok Nabarzanes eigi vald hans opinberliganema þeir hǽtti mjǫk sjǫlfum sér ok liði sínuÞví sýnizk ráð at gera þat yfirbragð áat biðja sér líknarok kalla mjǫk mismǽlt hafa veritat Dariusgefi upp konungdóm sinnlíðr af in nǽsta nóttOk þegar um morguninn eftirbýðr Dariusat upp sky-li taka herbúðirnarOk jafnskjótt koma þeir Bessus ok Nabarzanes með miklu liði til fundar við hann ok falla til fóta honumbiðja af sér reiði mjúkligaen kallask heðan í frá sem hér til vilja þjóna honum trúligaok gera þat allter hann vill fyrir þá leggjaÞat sǫnnuðu þeirsem oft verðr mǽltat margr mǽlir þá fagrter hann hyggr fláttEn svá fengu þeir um talit ok aumkat sikat hann trúði þat allt falslauster þeir mǽltuOk gaf upp blíðliga þater þeir báðuEn eigi iðruðusk þeir þá heldr en áðr sinnar óhǿfuer þeir hversu mildr ok miskunnsamr var inn góði konungrer þeir ǽtluðu at sví-kjaOk því at Dariustrúði mǫnnum sínum sjalfs ok vǽnti þaðan eigi svikasem fram kómuen óttaðisk Alexandrumer var mjǫk svá kominn eftir honumtekr hann enn þat ráðhvat sem hann hefir fyrr rǿttat halda un-dan ok forðask hann sem fǿri gefr framast ámaðr var í liði með Dariokonungier Patron hétgerzkr at kynimikill vinr konungsHann var settr yfir Grikkjalið þater var með DarioSíðan er þessi maðr varð varr viðat þeir Bes-sus ok Nabarzanes sátu með svikrǽðum um líf konungsinsfór hann sem nǽst honum sjǫlfum með lið sitt til gǽzlu við hann þegarer herrinn fluttisk ór staðOk jafnskjótt sem Patron náði máli konungsinsmǽlti hann til hans á grikkskuÞú góði konungrsegir hannek vil gera þér kunnigtat þau sviker ek veit vístat þeir Bessus ok Nabarzanes hafa saman boritmunu sýna sik bráttef svá ferrsem þeir hafa ǽt-latþví at man vera kominn endadagr þinn eða þeirraþá til þessat ek mega hrinda þes-sarri óhǿfuer þeir ǽtla fram at hafalát mik með mínu liði vera gǽzlumann þinn í dagOk bjóð at kveldiat landtjald þitt sett í millum herbúða þess liðser ek em yfir settrOk síðan hal-disk þessi háttrmeðan nauðsyn krefr slíkrar breytn

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close