en berjask lengrLeynask þeir nú brott ór bardaganum hverrsem komask máok nema eigi fyrr stað en
um miðnǽttiþá er þeir koma í Arbela þann staðer svá heitirÞar var fyrir Dariuskonungrok þat liðer
undan hafði komizk með honumHann leitar þar ráðs við sína mennhvat nú skal at hafask
Dǿma þeir þar allir saman í hryggum hug um hamingjutjón sitt ok þat mikla slager þeir ha-fa
fengitSíðan er Dariuskonungr fǽr af sér hrundit mǿðiligum andvǫrpum harmþrungins hug-ar
lítr yfir lið þater Grikkir hǫfðu leift honumok mǽlir sváÞat er mannsins eðli at þola stundum stór
áfǫllen fagna stundum af farsǽlligum hlutumbogna fyrir harðréttirísa því nǽst upp við
aftr fenginn tímaSlíkt sama hendi Croesum konungsem oss hǿfir núok enn heldr þann ágǽta
konung Cyrumer ein kona fekk yfir komitOk sá Xerxeser þakði hafit allt náliga með sí-num
skipastólináði varla með eitt skip aftr at venda til síns ríkisOk fyrir því skal engi
nýjung fá snúit sterku brjóstiat engi lǫg skylda hamingjuna til at vera manni jaf-nan
hollaEn þat er sigruðum eingaván at vǽnta sér sigrs á óvinum sínum í annat sinnEk
veit vístat Grikkir munu nú halda til borga þeirra er eyddar eru af mǫnnumen fullar af féÞar
man sú ágjarna þjóð leita þess at stǫðva þorsta sinn á gullinuok seðja fenginn hungr á
nýju ránfengiÞat hygg ek oss munu hagligt veraNú man ek fara út í Mediam í þann hluta
ríkiser ófriðrinn hefir ekki grandatMan ek þar endrbǿtt fá styrk minn allanEigi man
oss ok þat meina nú sem fyrrat vér dragim eftir oss óf fjárbǫrn eða konur ok þjónustumenn þeirra
því at þat hafa máttugir menn reynt at langri venjuhversu mikit slíkir hlutir talma þeirra framkvǽmð
er berjask skuluOk því at Alexandrohefir þat sigr gefiter hann dró eigi eftir sér þess konar þungaþá man hann ok
þar fyrir týna sigrinumer hann hefir slíkt allt tekit í sitt valdOk sáer sigraðisk frjáls af sínu
fátǿkiman yfir verða kominn hlaðinn af herfangiþví at með vápnum má sigr vega heldr
en með gulli ok gersemumManndómr ok hreysti góðra drengja verja lǫnd ok ríki betr en auðr
eða sterk vígiFǫrum núþar sem ek kom áðr áí úthalfur ríkis vársok hirðum eigiþó at oss
sé þat nokkut snúit til vanvirðingarþví at þat er manni nytsamligtþá er þungt vill veita
at freista fleira við en þess einaer fagr orðrómr falli tilRaun hefir þat oftliga sannat
Vér vitum okat inir fyrri feðr forellrar várir hafa ratat í jafnstór áfelliOk þá hafa þeir um hríðar
sakir undan hallat ófriðinumok þyrmt bǽði sér ok óvinum sínumþar til er hamingjan hefir
vitjat þeirraok gefit þeim hǽra hluten hinum niðraner áðr hafa sigri ráðitSvá lýkr Dariuskonungrsínu
máliOk menn hans rǿma lítt þessa ráðagørðÞykkir borin vánat hann myni aftr fá nát sóma
sínumþar sem Alexandermá þegar at komanda morgni setjask um sjalfa Babylonemok aðrar borgir
þǽrer hann hafði varnarlausar gefit í vald óvina sinnaOk at síðr vǽnta þeirat hann myni aftr
fá þater hann hefir látitat þeir ǽtlaat hann myni vera brátt af settr ǫllu ríkinuEn þó vilja allir
fylgja honum út í Mediamhvárt sem þar heldr meirr tilat liðit þykkizk um sik øruggara
meðan þat helzk samaneða treystizk þat eigi at brjóta boð konungsþó at hans fyrirǽtlan sýndisk
nú flestum ólíklig til mikillar uppreistar