hjalminnþví bjartari en tungl eða stjǫrnursem sólin var honum bjartariMargir steinar váru settir
í hring um hann útanþeir er hverr sannaði sik vera harðla dýranÞat er nú at segja frá Alexandrokonungiat hann hefir lagzk til
svefnsEn fǽr eigi sofnatþví at hann hugsar fyrir sér á marga vegahvernug hann skyli þess berjask eða við
skipa liði sínuer hann fái sigrat Dariumkonungsvá sem afli hans var nú mikill ok torbreytligrUm slíkt liggr
hann hugsiok vakir alla nóttinaþví at svá var brjóst hans fullt af áhyggjumat þǽr hafa þar varla rúm
Nú verðr hér fyrst frá at snúaen þar til at takaat ey ein liggr í á þeirrier Tibris heitirer fellr
í gegnum RúmaborgÍ eyju þeirri er hǫll ein mikilok mjǫk vǫnduðHon stendr á fjórum stolpumFyrir
þessi hǫll rǽðr dróttning ein ágǽt er Victoria þat er sigr heitirÓtalligar dyrr eru á húsi þessuHurðir
eru þar hvellarþegar er þǽr eru upp loknarsvá at heyrir til þeirra nǽr um allan heimVið
hallardyrr sitr sú drós er ambitio þat er metnaðr heitirDróttningin sjǫlf sitr í hásǽti þvíer gǫrt er af fílsbeini
Hon hefir á hǫfði þiapel af lauroSvá er hon stórlátat hon gefr á tvǽr hendr hverjumer hafa
þarfÚt í frá henni tvá vega sitja systr hennarþǽr er með henni eru í sífelluÞar er fyrst gloriaþat er frǽgð er lifir
meðan heimrinn stendrMajestas þat er vald er þar oker mǫrgum mýgir með sínu ríkiÞar sitr ok reverentia þat er tígnarbragð
er folkit gerir hlýðit hǫfðingjum sínumJustitia þat er réttlǽti hefir þar oksem makligt ervirðuligt sǽti
því at hon vápnar lǫgin ok verr réttendinok hallar engan veg sínu réttsýniClementia þat er mildi er
ok í þeirra samsǽtier mjǫk remmir ríki konungannaþví at hon er góð af griðum ok miskunnar mǫr-gum
Þar sitr ok sú frúer pecunia þat er auðr heitirer gnǿgra hefir gull en góða siðuþví at hon er
lasta nǿring ok vanstillis móðirConcordia þat er samþykki sitr ok í þessi sveitblíð við alla ok óminnig umliðins
sundrþykkisþví at hon endir ok svefr allan ófriðÞar er ok pax þat er friðrer búandanum er einna hol-lust
Því at hon gefr honum frelsi at vinna slíkter hann þarfCopia þat er gnótt sitr þar in nǽsta með fullu
horniþví at þǽr fara oftliga báðar samanFrammi fyrir dróttninginni standa þjónar hennarÞat
eru leikar þeirer með margs konar skemmtan blanda hégóma við alhugat ok gleðja hana svá
Í þessi sveit eru ok ómerk eftirmǽliok einarðarlauss hlátr með undirhyggjum en blíðu yfirbragði
Allir stunda þeir á þatat frǽgð dróttningar skyli sem lengst lifaEn alla vega brott í frá henni þjóta sǫng-fǿri
þau er með ýmissum háttum yppa fagrliga hennar lofiSíðan er þessi dróttning sáhversu
margar áhyggjur stóðu fyrir svefniþeim er hon hafði gefit hǽra hlut í hverri sókn allt
frá blautu barnsbeiniþá hrǽddisk hon þatat sú hríðer at komanda morgni skyldi verðamundi
bera konunginn aflief hann tǿki engan styrk af svefninumOk fyrir þá sǫk sprettr hon upp ór
sǽti sínuok ferr hvatligaþar til er hon kemr í helli þanner sá búandi rǽðr fyrirer Somnus
heitirOk þar komintekr hon svá til orðsRís uppþú faðirok far til fundar við Alexandrumfóstrson
minnOk leys hug hans ok líkam af áhyggjumþví at þar af liggr hann andvakiSvá mǽlti honEn þó at
hann vǽri latr ok þungr á sér ok dofinn mjǫk af langri leguþá vill hann þó gera þater hon biðrtekr
nú fjaðrhamer hann áttiOk bindr á sik flýgr síðan leiðar sinnarOk allt þar er hann fór í nánd
himintunglumþá fellr á þau svá mikill óminnishǫfgiat þau gá eigi at ganga leið-ar
sinnarEigi nemr hann fyrr staðaren hann kemr til herbúða Grikkjaok til rekkju konungsinsHann