að Hundi jarl ok Melsnaddi jarl ok hann varð þess varr að hann hafði tekið af lífi Hávarð í Þrasvík
sýslumann Sigurðar jarls Bað Arnljótr jarl fara til sem fyrst að reka jarla þessa ór ríki
sínu Dró Sigurðr jarl nú saman her mikinn
fór hann suðr með herinn. Ok var Kári þar ok Njálssynir Þeir kómu við Katanes. Jarl
átti þessi ríki í Skotlandi: Rós ok Mærhævi Suðrlönd ok dali. Sigurðr jarl spurði
nú til jarlanna ok snýr til móti við þá ok heitir þar Dungálsgnípa sem fundrinn varð
Sló þegar í bardaga með þeim. Skotar höfðu látið fara sumt liðið laust ok kom það í opna
skjöldu við jarlsmenn ok var þar mannfall mikið. Snöru þá Njálssynir í mót þeim ok börðuz
við þá ok kom þeim á flótta Snúa þeir Helgi þá fram hjá merki jarls ok berjaz vel. Kári snýr
þá á móti Melsnadda jarli ok skaut spjóti í gegnum hann. Er Hundi jarl flýði, þeir ráku flóttann
allt til þess er þeir spurðu að Melkólfr dró her saman. Snöru þeir aftr til Straumseyjar
ok skiptu þar herfangi. Fór jarl þá til Hrosseyjar ok gerði þar veizlu mikla, ok að veizlu
þessi gaf jarl Kára sverð gott ok spjót Gullrekið en Helga gullhring ok skikkju, Grími
skjöld ok sverð. Eftir það gerði hann þá hirðmenn sína Grím ok Helga ok þakkaði þeim vel framgöngu
góða. Vóru þeir með jarli þann vetr. En um sumarið fóru þeir í hernað með Kára ok
fengu þeir hvervetna sigr. Þeir börðuz við Guðröð konung ór Mön ok sigruðu hann ok fóru við það
aftr ok höfðu fengið fé mikið Vóru þeir með jarli um vetrinn
Vm várið beidduz Njálssynir að fara til Noregs Jarl bað þá fara sem þeir vildi ok fekk
þeim gott skip Kári sagði þeim að hann mundi þetta sumar koma til Noregs með skatta
Hákonar jarls ok mundi þeir finnaz þar. Fóru Njálssynir ok létu eigi fyrr en þeir kómu til Noregs
ok kómu til Þrándheims. Kolbeinn hét maðr ok var Arnljótarson
þrænskr maðr Hann sigldi það sumar til Íslands er þeir Njálssynir fóru útan Hann var þann vetr
í Breiðdal en um sumarið bjó hann skip sitt í Gautavík. En er þeir vóru búnir röri þar maðr til þeirra
á báti ok fór þegar til fundar við Kolbein. Kolbeinn spurði þenna mann að nafni. Hrappr heiti
ek segir hann. Hvers son ert u segir Kolbeinn Hrappr svarar: Ek em son Örgumleiða Geirólfssonar gerpis.
Hvað vilt u mér segir Kolbeinn. Ek vildi að þú flyttir mik um haf segir hann Kolbeinn mælti Hver nauðsyn er þér á? Ek hefi vegið víg segir hann. Hverr hefir fyrir orðið eða
hverir eru til eftirmáls? Hrappr svarar Ek hefi vegið Örlyg Örlygsson Hróðgeirssonar
ins hvíta. En til eftirmáls eru Vápnfirðingar. Sá mun verr hafa er þik flytr
segir Kolbeinn. Hrappr mælti Vinr em ek vinar míns enda geld ek það er illa er til mín
gert. Skortir mik eigi fé til að leiga farið. Kolbeinn tók við honum Litlu síðar var byr ok sigla
þeir í haf Hrapp þrutu vistir í hafi Settiz hann þá að með þeim er næstir vóru Þeir spruttu
upp með illyrðum Ok svá kom að þeir réðuz á ok hefir Hrappr þegar undir ... Kolbeinn
kom þá til ok lét Hrapp fara í mötuneyti til sín Þeir koma að útan við Agðanes.
Kolbeinn spurði þá eftir um skipleiguna Hrappr sagði hana vera eftir út á Íslandi Kolbeinn
mælti Vera munt u fleirum prettóttr en mér Hvert ráð sér þú nú fyrir mér kvað Hrappr.