Images
hann beiddi ⸡hann beiddi⸠ þa lidueízlo. þeir kuadu þat ſkylldt uera fara nv
mál huartueggi i dom. flytia nu huarir ſinn mal. Mordr bad þann mann eigi mal hafa fram
er aðr hafði til ohelgi vnnið uið þorgeir, Niall mælti. þar uart u uið mordr vm hauſtið á þingſkala
þingi
at ek fridhelgada Gunnar til allra logligra mala rett er þetta ſegir mordr. En
hui ſætti þat at Gunnarr lyſti uígi hiartar a hendr kol þar ſem auſtmaðrinn vá hann, rett
var þat ſegir Niall þar ſem hann kauſ hann til ueganda fyrir váttum. rett er þetta ſegir mordr. En fyrir huat
ſtefndi Gunnarr þeim ollum til ohelgi. eigi þarft u at þeſſu att ſpyria ſegir Niall þar ſem þeir fóro allir
til auerka. eigi kom þat fram uið Gunnar ſegir Morðr Niall mælti, brædr gunnarſ voru þeir kolſkeggr oc hiortr
oc hafdi annarr bana en annarr uar ſǽrdr. log hafið þer at mala ſegir morðr þott hart ſe
undir at bua þa mælti hiallti or þioarſárdal. Ecki hefi ec hlutaz til mala yðar-
ra.
en nu uil ek uita huat þu uillt giora fyrir min orð. Gunnarr mælti huerſ bei-
diz
þu um. þeſſ ſegir hiallti at þu leggir malin oll til iafnadar oc dǽmi goðir menn Gunnarr
mælti. þa ſkallt u alldregi uera i móti mer uið hueria menn ſem þu átt um. þui uil ek
heita þer ſegir hann kom þa ſua at þeir ſættuz allir oc ueittu huarir odrum trygðir fyrir áuerka
þorgeirſ kom legordſ ſokin, En ſkogar hogg fyrir auerka ſtarkaðar, En brædr þorgeirſ voro
bættir hálfum bótum. En halfar fellu niðr fyrir til for iafnt ſkylldi uera víg
egilſ oc ſok tyrfingſ. fyrir víg hiartar ſkylldi koma uíg kolſ oc auſtmannzinſ,
adrir voru bættir hálfum bótum Niall uar i giord þeſſi hann atti mikit fe at ſtarkaði
undir þri hyrningi oc gaf hann allt Gunnar þetta til giallda. Gunnar gaf giafir mor-
gum
hofdingium þeim er honum hofdu lið veítt. oc hafdi hann ena meſtu ſǽmd
or málum þeſſumm oc urðu allir a þat ſattir at engi uæri hanſ iafningi i ſunn lendinga
fıordungi,
ridr Gunnarr heim af þingi oc ſitr um kyrrt
er at ſegia fra þorgeiri otkelſſyni. at hann gioriz nv mikill oc ſterkr trulyndr
oc ſlǽgr hann uar uinſǽll af enum bæztu monnum oc aſt ſæll af frændum ſínum
þat uar eitt ſinn at þorgeirr ſtarkaðarſon kom til hofſ at finna modur frænda ſinn. hann
mælti. illa uni ek uið mala lok uið Gunnar hefi ek keypt at þer lidueizlu uil
ek nu at þu hugſir nockura raðagiorð oc leggiz diúpt. þui at þu ert enn meſti
óuin Gunnarſ ſkal ek oc aúka ſǽmd þína ef þu ſér uel fyrir. ſyniz þat iafnan
ſegir mordr at ek em fégiarn enda mun ſua enn oc er uannt fyrir at ſiá at þu ſer eigi
grið niðingr en þu komir þó þinu mali fram en þat er mer ſagt at kolſkeggr ǽtli at
hafa mál fram, oc ripta fiordung i moeiðarhuali er foður þínum uar golldit
i ſonar bætr hefir hann tekið þetta mál af modur ſinni. hann hefir oc tekið ſad land
af þorgeiri otkelſ ſyni oc rafið ſuá ſætt á honum ſkallt u fara at finna þorgeir otkelſſon oc
koma honum ... með þer oc fara at Gunnari oc þot þid faið eigi þegar drepid hann...