Skoꝛða var í ꝼǫt ꝼærð ꝼiarðbæinſ anar teínſ með þeſſum ꝼigurum eru ſaman ſet
tar
allar kenningar i noꝛrænum ſkallꝺſkap ok hon er miǫg sva upphaꝼ til ſkallꝺſkapar malſ
Metaphora er stunꝺum aptrbeíðilig en ſtunꝺum æigi þa er metaphoꝛa aptrbeíðilig eꝼ hvern
lut ma ꝼæra til annars þat er liking er a millí ſem at kalla ſioenn ioꝛð ſkipa eða ꝼiſka eða ſę
konunga
ſem þioðolfr qvað hoꝼuð baðm þar er heið ſæí a ꝼioꝛníſ ꝼiǫllum ꝺꝛẏgði en kalla
ioꝛð ſęꝺẏra sem markusſ qvað hiart ꝼærra væit haʀi hreinvazta ſik baztan her er ioꝛð
kollut vazter enn i ꝼẏrri viſu var haꝼit kallat ꝼiǫll ſækonungſ Cathacreſiſ er kollut um
ꝺꝛáttr
annarligſ naꝼnſ ſem her Sottí reiðꝛ at rꜳðum rann æíngí þvi manna þralẏnꝺi ſekz þręn
ꝺum
þręnſkr iarl konung ſenſkan aꝼ atburꝺ verðꝛ epitesis ſem her i herſka hilmiſ rikí i ǫllum
þeſſum hattum er eiginlig liking millum viðleggianligſ naꝼnſ ok unꝺer ſtǫðuligſ ok þikker ſu ꝼigura
meſt prẏða ſkallꝺſkap þat kollum ver ſannkenning Sinoꝺothe er merking ſu eða tropus ma
ꝼẏlla ſkilning þott hon merki minnr eðꝛ mei Stunꝺum ſetr hon allt þar ſem hlut ſkal
m͛erkia aꝼ þi ǫllu ſem leiðolꝼr qvað Mǫrðꝛ bar gull oꝛ garði gramſ þeſſ er verðung ꝼramðí
her er gull ſett ꝼyrir hringi þeim er konungr gaꝼ honum Stunꝺum ſetr ſinoꝺoche lut ꝼyrir ǫllu þvi er
hon vill merkia ſem her kiǫlr bꝛunn klokkr a ꝼǫlvar krapt hꜳr megín barur her er kiolr
ſettr ꝼyrir ǫllu ſkipí i hvarum tveggia hętti þeſſum er ueiginlig liking þviat allt er iaꝼnan ſett
ſaman aꝼ ſinum lut þat er ſkipta ma Omotpeion er naꝼn ſem gioꝛt aꝼ hlioði ſem her
Framm þraukuðu ꝼꜳkar ꝼioꝛer ſenn unꝺer henni þo gat þeim en þunga þrumgaull hlaðit ǫllum
her er ꝼramm ꝼęring aꝼ hlioði til mꜳlſínſ ok uæígin likíng mílli klukku ok hlioðſ Peripra
ſiſ
er umkringíngar mal þat er verðꝛ ꝼyrir ſkrautz ſaker í loꝼligri ræðu en laſt mæli til þeſſ
at oꝛðtak ſe makligra ſem egill qvað Vark ꜳr vakr bark oꝛð ſaman með malþionſ me
gín
verkum hloð ek loꝼkǫſt þann er lengi ſtendꝛ obrotgiarn i bragar tuní hann kallar mal
þion
tunguna her er ueiginlig liking millum þionſ ok tungu þviat hon er lutr mannzinſ
Yperbola er ẏꝼer ganga ſannleikſ um þat ꝼramm ſem truanligt er ſem her Hrauð i hímín upp
gloðum haꝼſ gekk ſę aꝼ aꝼlí boꝛð hẏgg ek at ſkẏ ſkerði ſkaut rꜳnar vegr mꜳna her er u
eigín
liking milli mǫꝛu ellꝺz ok natturuligſ loga Yperbaton er nokkur ẏꝼer ſtigning oꝛðan
na
ſu er hættí bꝛegðꝛ hon heꝼer .u. kẏnqviſlir Iſterología er ſkipt Anaſtrophí Farentheſis
themeſís sínereſiſ Iſtología er ſkipt i ſkilning oꝛðanna ok sva ſkilning þeira ſem her briann ꝼell
ok hellt vellí her er ſkipt mꜳlſgreínum ok ſett ſu ꝼẏi er ſiða ſkal vera ok verðꝛ ꝼramm ꝼæring
i milli þeira ok uiꝼn liking milli parta ok mlſgreína Sinteſis er alla leið ſaman ſte
ẏpð
ſem her Fremí oſſ hinn er himna heim ſtẏrer ſkop ꝺẏra her er þat mꜳl ꝼẏ er ſiða
ſkal vera ⁊ v͛ðꝛ ꝼram̅ þviat ſa heimſtẏrer er himna ſkapaði ꝼremr oſſ nu hverſꝺaglegha