a haka veg hriðꝼellꝺ ſkíðum her er i ꝼẏrſta visu orði ok þriðia .vij. ſamſtofur ok henꝺinga
laúſt
enn rett að ſtǫꝼum enn annat ok hið ꝼioꝛða heꝼuer .iiij. ſamſtofur ok ſkothent ok oꝺꝺhent
ok ſtẏꝼð hin ꝼẏi henꝺing Snẏðia lætr i ſolroð ſnekkiur áá
manar hlekk rla ſer ungr iarl allvallꝺꝛ bꝛeka ꝼall lẏptaz kna oꝼliði opt lau
ki
við kialar raukn greiða naer glẏgg vꜳð greipum mæta ꝺꝛagreip i þerſum hætti eru .vi.
ſamſtofur ok æigi rangt þo at verði .v. eða .vij. i ꝼẏrſta ok .iijias visu orði ſem ꝺrottqvæðt eða ſtẏꝼð eða
hneꝼt þat er allt eítt en ſiðaʀi Hrǫnn ſkerr hvatt ꝼerr húꝼr kallꝺꝛ allvallꝺꝛ
l bꝛẏtr lǫg ſkẏtr limgarmr rangbarmr bꝛatt ſkekr bẏ rekr blavegg rꜳſkegg iarl
lætr almætr uſvipt hunſkript i þerſum hætti eru .iiij. ſamſtofur i visu orði hveriu ok .ij. aðalhenꝺingar
ok lukaz bꜳðar í einn ſtaꝼ ok allar henꝺingar hneꝼſtar Læſer leẏꝼðꝛ viſi
lanꝺa wtſtranꝺer bliðꝛ ok blꜳſkiðum barða hranngarði ern kna iarl þẏrna oꝺꝺum ꝼalbroꝺ
ꝺa
iǫꝛð með elſnærðum iaꝺꝛi hrænaꝺꝛa i þerſum hætti eru v. ſamſtofur i visu orði enn henꝺingar
ok ſtaꝼa ſkipti ſem i ꝺrottkvæðum hætti nu eru þeir hætter er runhenꝺer eru kallaðer þeir eru
með þrennu motí hverr httr ſkal vera með aðalhenꝺingum ij. ok i ſinu visu orði hvár henꝺing
Loꝼ er ꝼlutt ꝼǫꝛum ꝼyrir gunnǫꝛum ne ſpurð ſpǫꝛum ſpiǫll gram ſnǫꝛum hæꝼi ek hans ꝼǫꝛum til hroðꝛar
giǫꝛum ẏpt ovǫꝛum ꝼyrir auðſ bǫꝛum i þerſum hætti er hallꝺín æín henꝺing um alla viſu en ſu
runhenꝺing er ꝼyrir ſtenꝺꝛ henꝺíngar i hveriu visu orði ſkilr henꝺingar ok ſkipter oꝛðum þvi er þetta rúnhent
kallat Flutta ek ꝼræði umꝼrama græði tunga tęði með tǫlu ræði ſteꝼ
ſkal ſtæra ſtilli mæra hroðꝛ ꝺuger hræra ok honum ꝼęra her gengr henꝺing um haalꝼa viſu enn ǫn
nur
hinn ſiðaa helming þeſſi hꜳttr er ſtẏꝼðꝛ eða hneꝼſtr aꝼ hinum ꝼẏʀa
Slikt er sva ſiklingr ǫllꝺ þeſſ ann oꝛð róm þann iarla er auſtan ver ſkatna ſkyrſtr ſkuli
ꝺẏrſtr i þeſſum hættí eru .iij. ſamſtǫꝼur i visu orði en tvau visu orð ſier um henꝺing ſtaꝼa ſkip
ti
ſem í ꝺꝛottkvæðu er í ǫllum þeſſum httum enn ꝼinnz þat sva at æigi er rangt i runhenꝺum hꜳttum
at i ꝼẏrſta ok þriðia visu orði ſtenꝺꝛ eítt ſinni ꝼyrir mꜳlſ oꝛð hlioðſtaꝼr ſꜳ er kveðanꝺi ræðꝛ
Naꝺꝛſ gnapa ogn all eẏðer baugvalla hlunnz oꝼ hꜳſtalla heſtar ſvanꝼialla
oꝛmſ er glatt galla með gumna ſpialla iarl ꝼremr ſveit ſnialla ſlikt m ſkoꝛung kal
la
þeſſi hꜳttr er æztr með ꝼullrí runhenꝺing ok eru her tiðaz .v. ſamſtofur i visu orði eða .vi.
eꝼ ſkiotar eru Orð ꝼekk gott gramr hann er gunntamr míok er ꝼullꝼramr
ꝼẏlker rauſnſamr hinn er ml metr millꝺing ſizt getr þann er sva ſetr ſeggi hvern vetr
þeſſi er hneꝼſtr ok með minní runhenꝺu Mærð ſkal auka miſtar lauka goma ſverði
grunꝺar ſkerði ꝺẏrð ſkal ſegia ꝺrott ma þegia ſtẏriar gloða ſtǫkkvi moða
veit ek hringſ hraða i hǫll hlaða gott er huſ hlaða hirð ǫlſaða ꝺꝛekkr gramr glaða