Stúfsdrápa
- 1. ‘Vissak hildar hvessi
(hann vas nýztr at kanna)
af góðum byr Gríðar
gagnsælan mér fagna,
þás blóðstara bræðir
baugum grimmr at Haugi
gjarn með gyldu horni
...’
- 2. ‘Fór ofrhugi enn øfri
eggdjarfr und sik leggja
(fold vas víga valdi
virk) Jórsali (ok Girkjum);
ok með œrnu ríki
óbrunnin kom gunnar
heimil jǫrð und herði....’
- 3. ‘Stóðusk rôð ok reiði
(rann þat svikum manna)
Egða grams á ýmsum
orð Jórðánar borðum;
enn fyr afgørð sanna
(illa gat frá stilli)
þjóð fekk vísan váða.
Vís...’
- 4. ‘Mægð gat allvaldr Egða
ógnar mildr þás vildi;
golls tók gumna spjalli
gnótt ok bragnings dóttur.’
- 5. ‘Autt varð Falstr, at fréttum
fekk drótt mikinn ótta,
gœddr varð hrafn, en hræddir
hvert ár Danir vôru.’
- 6. ‘Flýðu þeir á Þjóðu
þengils fund af stundu;
stórt réð hugprútt hjarta.
Haralds ǫnd ofar lǫndum.’
- 7. ‘Tíreggjaðr hjó tyggi
tveim hǫndum lið beima,
reifr gekk herr und hlífar,
hizig suðr fyr Nizi.’
- 8. ‘Gekk sem vind, sás vekki,
varðandi, fjǫr sparði,
geira regns í gǫgnum
glaðr orrostu þaðra;
gramr flýðit sá, síðan
sœm eru þess of dœmi
éls und erkistóli,
...’