R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Þormóðr Kolbrúnarskáld, Lausavísur 15’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 826.
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randar linns, ok Finni
— rǫnd berum út á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
Ek þóttumk hafa þegit hvert land, {hættinn happsœkjandi {hreins branda}}, ef tœkir við haldi mínu. Vilk lifa ok deyja með þér ok Finni, {ríkr rœkir {linns randar}}; berum rǫnd út á {andra {eybaugs}}.
‘I would think that I had received every land, venturesome, fortunate attacker of the reindeer of stems [SHIP > SEA-WARRIOR = Óláfr], if you would accept my support. I wish to live and die with you and Finnr, mighty keeper of the serpent of the shield [SWORD > WARRIOR = Óláfr]; let’s bear the shield out onto the skis of the island-ring [SEA > SHIPS].’
In all texts but Fbr, after killing King Óláfr’s forecastle-man, Þormóðr jumps aboard the king’s ship and, once captured, is to be put to death. When the king’s staunch supporter Finnr Árnason discovers that it is Þormóðr who has been captured, he and Óláfr’s bishop Sigurðr successfully intercede with the king for Þormóðr’s life. The king then asks Þormóðr why he has thus put himself into his power, and Þormóðr replies with a stanza (Lv 15/5-8 + 20/1-4 in Fbr).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randa †linnz†, ok Finni
— rǫnd berum út á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
Hafa þót | tvmc ec hǽttiɴ hapsǿciandi ef tǿcir hreíns viþ haldi míno hvert land | þegit branda. ríkr vilec meþ þér rǿkir randa liɴz oc fiɴi | rꜵnd berom | v́t á andra æýbꜹ́gs lifa oc dæýia.
(RDF)
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randar †linz†, ok Finni
— rǫnd berum út á andra
†ebaugs† — lifa ok deyja.
Hava þottomk ek, hæ | ttenn, hap sꝍkiande ef tꝍker, ræins við hallde minu, hvært land þeget br | anda, ʀikr vil ec með þer rꝍker, ranndar linz ok finni, rond berom ut a an | dra, ebaugs liva ok dæyia.
(RDF)
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, ræsir
randar †lindz†, inn svinni
— stǫndum ár ǫndrum
†eybeygs† — lifa ok deyja.
ʀikr vil ek m(e)d þer ręsir randar lindz | enn. svinni. stondum ar avndrum eybeygs. lifa ok deyja.
(RDF)
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randar †linnz†, at sinni
— stundum ár á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
rikr vil ek með þer rækir | randar linnz at sinni | stundum ár ꜳ andra | eybaugs lifa ok deyia |
(VEÞ)
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randar †linnz†, at sinni
— rǫnd berum út á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
rikr vil ec með þer rækir | randar linnz at sinne | stundum rond berum ut a andra | ey baugs lifa oc deyia ||
(VEÞ)
Hafa þóttumk ek, hættinn
happsœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randa linns, í vinni
— stundum ár á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
ʀijkur vileg med þier ʀæker ʀannda linns j vinnd | stunndumm ꜳ̋r ꜳ̋ anndra Eybaugs lifa ok deya .
(RDF)
Hafa þóttumk ek, hættins
hafssœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randa †lindz†, inn svinni
— rǫnd berum út á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
Hafa þottum | zst ek hættins hafs sækiande ef tækir hreíns uid halldi mínu huert | land þegit branda· rikr uil ek med þer rękir rannda línndz hínn suínne ron | d berum ut a andra eybaugs lifa ok deyía·
(RDF)
Hafa þœttisk ek, hættin
hyrssœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
rann- -lings, inn svinni
— rǫnd berum út á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
Hafa þꜽttiz ec hꜽtín· hyrs sꜽkíannde ef tꜽker· hreinns uid halldí mínu· huert land þegit branda· ʀikr uil ec med þier ʀꜽker· rannlíngs hinn suínní. ʀaund berum uta ꜳ" anndra· eybaugs lí | fa ok deyía·
(RDF)
Hafa þottumz ek heitins | haps sækiande ef tækir | hreins ʀiki halldi mino | hvert land þegit branda | rikr vil ec með þer rækir | rannda lindz hia svinne | rond berum ut a andra | eybꜹgs lifa oc deyia |
(VEÞ)
Hafa þóttumk ek, hættins
happssœkjandi, ef tœkir,
hreins, við haldi mínu,
hvert land þegit, branda.
Ríkr, vilk með þér, rœkir
randa †linnz†, hinn svinni
— rand stundum ár á andra
eybaugs — lifa ok deyja.
Skj: Þórmóðr Bersason Kolbrúnarskáld, 2. Lausavísur 15: AI, 285, BI, 263-4, Skald I, 135-6; ÓHÆ 1893, 6; ÓHLeg 1849, 45, 109, ÓHLeg 1922, 55, ÓHLeg 1982, 128-9; Hb 1892-6, 413, Fbr 1925-7, 208, ÍF 6, 265 (Fbr ch. 24), Loth 1960a, 155 (Fbr ch. 17), ÍS II, 841 (Fbr ch. 24); Flat 1860-8, II, 202, Fbr 1925-7, 226-7, ÓH 1941, II, 802, 804, ÍF 6, 286, ÍS III, 2279 (Þorm); Gaertner 1907, 310, 330-2, Finnur Jónsson 1932-3, 67-9.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.