Diana Whaley (ed.) 2009, ‘Þjóðólfr Arnórsson, Stanzas about Magnús Óláfsson in Danaveldi 4’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 91-2.
Spurði einu orði
— ǫld blóðroðna skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
Selunds mær, hverr vé bæri.
Auðtróðu varð auðit
yfir of skóg at spróga;
títt bar týmargr flótti
til Hringstaða iljar.
Mær Selunds spurði einu orði, hverr bæri vé; satts, at svá mǫrg ǫld átti blóðroðna skjǫldu. {Auðtróðu} varð auðit at spróga yfir of skóg; týmargr flótti bar títt iljar til Hringstaða.
‘The maiden in Sjælland (Selund, Zealand) learned in a single word who carried the standard; it is true that so many men had blood-reddened shields. For the wealth-pole [WOMAN] her lot was to dash through the forest; a great many fugitives took their soles [feet] speedily to Ringsted (Hringstaðir). ’
Magnús and his forces pursue Sveinn and his men into Sjælland (Selund, Zealand), killing those they catch.
[1-4]: (a) The arrangement adopted above is necessary since the obvious assumption that ǫld ‘men’ (l. 2) is the subject of spurði ‘learned’ (l. 1) would, among other things, leave átti ‘had, owned’ (l. 3) without a subject. (b) As a variant on this interpretation, satts, at svá mǫrg ‘it is true that so many / it is true that, thus, many’ could be taken with the outer cl. in ll. 1 and 4, bringing mǫrg mær ‘many a maiden’ together, rather than with the rest of ll. 2-3. This is adopted by Finnur Jónsson in Skj B, though the result is a somewhat more disjointed helmingr, against which Kock reacts in Skald and NN §§852, 2028, with ÍF 28 and Hkr 1991 following.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Spurði eino orði | ꜹld bloðroðna scioldo | satt er at svo morg átti | selundz mær hverr ve bæri || ꜹðtroðo varð ꜹþit | ifir um scog at sproga | títt bar ty margr flotti | til hringstaða iliar |
(VEÞ)
Spurði einu orði
— ǫld blóð†roða† skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
Selunds mær, hverr vé bæri.
Auðtróðu varð auðit
yfir of skóg at spróga;
títt bar týmargr flótti
til Hringstaða iljar.
Spurði einu orði
— ǫld blóð-rauða skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
Selunds mær, hverr vé bæri.
Auðtróðu varð auðit
yfir of skóg at spróga;
títt bar týmargr flótti
til Hringstaða iljar.
Spvrði eíno orði ꜹlld bloðrꜹða skíoll | do satt er at sva morg atti selundz mǽr hverr vé bǽri · | ꜹðtroðo varþ ꜹþít yfir of skog at spróga títt bár ty margr | flottí til hringstaða ilíar·
(VEÞ)
Spurði einu orði
— ǫld blóð-rauða skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
†selunnz† mær, hverr vé bæri.
aur trðu vér áðan
yfir of skóg -en gnógar;
títt bar margir flótti
til hringsstaða iljar.
Spurði einu orði
— ǫld blóð-rauða skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
†selunnz† mær, hverr vé bæri.
aur trðu vér áðan
yfir of skóg enn gnógar;
títt bar margr flótti
til Hringstaða iljar.
Spurði einu orði
— ǫld blóðroðna skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
selund mær, hvé bæri.
Auðtróðu varð auðit
yfir of skóg at spróga;
títt bar týmargr flótti
til Hringstaða illrar.
Spurði einu orði
— ǫld blóð-rauða skjǫldu,
satts, at svá mǫrg átti —
selund mær, hver hvé bæri.
Auðtróðu varð auðit
yfir of skóg at spróga;
títt bar týmargr flótti
til hringsstaða ilja.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.