Tarrin Wills and Stefanie Gropper (eds) 2007, ‘Anonymous Poems, Hugsvinnsmál 30’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 379.
Metnað þinn, þótt þik menn lofi,
lát eigi magnaz til mjök;
hælins manns orði þarftu eigi hverju at trúa;
sjálfr kunn þú sjálfan þik.
Lát eigi metnað þinn magnaz til mjök, þótt menn lofi þik; þarftu eigi at trúa hverju orði hælins manns; kunn þú sjálfr þik sjálfan.
‘Do not let your pride become too great, even though people are praising you; you do not need to believe every word of a boastful man; you yourself [must] know yourself.’
Lat. parallel: (Dist. I, 14) Cum te aliquis laudat, iudex tuus esse memento; / plus aliis de te quam tu tibi credere noli ‘When someone praises you, remember to be your own judge; do not believe more from others about yourself than you believe of yourself’. The first half is parallelled in Hsv 66.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Metnað þinn,
þótt menn þik lofi,
lát eigi magnaz mjök;
hælins manns orði
þarftu eigi hverju at trúa;
sjálfan kunn þú sjálfan þik.
Metnad þinn þo ad menn þig lofi, lät ei mag | nast mióg. hælins mans ordi þarftu ei huóriu ad Trua, siälfan kunn | þu siälfann þig.
(VEÞ)
Metnað þinn,
þó þik menn lofi,
lát eigi vaxa við of mikit;
hælins manns orði
þarftu eigi hverju at trúa;
sjálfr kunn sjálfan þik.
Metnad þinn þö þig menn lofe, lät ei vaxa vid | of micid, hælens mannz orde þarft ei hvorju ad trua | siälfur kunn sialfann þig.
(TW)
†[...]inn† ,
þó menn þik lofi,
láttu eigi magnaz mjök;
hælins †[...]huergí†
þarftu eigi hverju at trúa;
sjálfr kunn þú sjálfan þik.
[...]inn þo þig menn lofí lattu eigi magnazt miog hælíns | [...]huergí at trua sialfur kunn þu sialfan þíg
(VEÞ)
Metnað þinn,
þó menn þik lofi,
láttu eigi magnaz því mjök;
hælins manns orði
†[...]to† eigi hverju at trúa;
sjálfr kunn þú sjálfan þik.
Metnad þinn þo þig menn lofi· lattv ei magnazt· þvi miog hælinz mannz ordi [...] | to ei hueriv at trva· Sialfr kunn þu sialfan þig =
(VEÞ)
metnad | þinn þö menn þig lofe, lättu ei magnast til höl | mæliss.
(VEÞ)
Metnað þinn,
þó þik menn lofi,
láttu eigi miklaz til mjök;
hælins manns orði
þarftu eigi hverju trúa;
sjálfr kenn þú þik sjálfan .
mettnad þín þín þo þik menn lofi | lattu eigi miclaz til mioc hælins manns ordi þarftv eigi hveriu trva sialfur ken | þv þik sialfan
(VEÞ)
metnad | þinn þö þig menn lofe, lättu ei miklast thil, mig | hælens mannz orde þarfftu ei huoriu trüa, siälffur | kenn þu þig siälffan.
(VEÞ)
Skj: Anonyme digte og vers [XIII], [C. E/5]. Hugsvinnsmál 30: AII, 174, BII, 190, Skald II, 99; Hallgrímur Scheving 1831, 12, Konráð Gíslason 1860, 550, Gering 1907, 9, Tuvestrand 1977, 87, Hermann Pálsson 1985, 45.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.