Tarrin Wills and Stefanie Gropper (eds) 2007, ‘Anonymous Poems, Hugsvinnsmál 25’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 375-6.
Ef þú vin átt, þann er þér vildr sé,
fýs þú hann gott at gera;
orða þinna þótt hann kunni öngva þökk,
þó skaltu hann við vammi vara.
Ef þú átt vin, þann er sé þér vildr, fýs þú hann at gera gott; þótt hann kunni öngva þökk orða þinna, skaltu hann þó vara við vammi.
‘If you have a friend who is agreeable to you, encourage him to do good; although he might be ungrateful for your words, you must nonetheless warn him against wrongdoing.’
Lat. parallel (Dist. I, 9): Cum moneas aliquem nec se velit ille moneri, / si tibi sit carus, noli desistere coeptis ‘When you warn somebody even though he does not want to be warned, if he is dear to you, do not desist in what you have begun’. — [1-3]: These ll. are parallelled in Hávm 44 (NK, 24): Veiztu, ef þú vin átt, | þann er þú vel trúir, | oc vill þú af hánom gott geta... ‘You know, if you’ve a friend whom you really trust / and from whom you want nothing but good...’ (Larrington 1996, 20). The reading vildr ‘pleasant, agreeable’ in 1199ˣ may have been influenced by Hávm 124/4 (NK, 37): era sá vinr ǫðrom, | er vilt eitt segir ‘he is no true friend who only says pleasant things’ (Larrington 1996, 31).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ef þú vin átt,
þann er þér vildr sé,
fýs þú hann gott at gera;
orða þinna
þótt hann kunni öngva þökk,
þá skaltu hann við vammi vara.
Ef þu vin ätt þann þier villdur sie, fýs þu hann gott ad | gióra. orda þinna þo hann kunne øngva þóck, þä skalltu hann vid vamme vara. |
(VEÞ)
Ef þú vin átt,
þann er þér vildr sé,
fýs þú hann gott at gera;
orða þinna
þótt hann †kunne au[...]† ,
þó skaltu hann við vammi vara.
E f þu wín ꜳtt þann þier willdr síe fystu hann | gott ath giora· orda þínna þö hann kunne au||
(TW)
Ef þú vin átt,
þann er þér vildr sé,
fýs þú hann gott at gera;
þó orða þinna
þótt hann kunni öngva þökk,
þá skalt hann við vammi vara.
Ef þú vin ätt þann þier willdur sie, fys þu | hann gott ad gióra, þö orda þinna kunne hann óngva þ[...]| þä skallt hann vid vamme vara.
(TW)
Ef þú vin átt,
þann er þér vildr sé,
fýs þú hann gott at gera;
orða þinna
þótt hann öngva þökk kunni ,
skaltu hann við vammi vara.
Ef þv uin aṫṫ þann þier uilldr sie fystv hann goṫṫ at | giora· orda þina þott hann ongva þock kunne· skalltu hann vid vamme vara |
(VEÞ)
vin þinn skaltu vid vamme vara, orda þinna þö | hann óngva þóck kunne,
(VEÞ)
Ef þú vin átt,
þann er þér hollr geriz ,
fýs þú hann gott at gera;
orða þinna
þótt hann óþökk kunni ,
þó skaltu hann við vammi vara.
Ef þv vín att þan þier hollur giorizt fys þv hann gott att giora | orda þínna þott hann oþock kvne þo skaltu hann uit uami uara ·
(VEÞ)
Ef þu vin ätt þann þier hollur ⸝giorest,⸜ || giorest, fijs þu hann gott ad gióra, orda þinna þött hann ö | þóck kunne. þö skaltu hann vid vamme vara.
(VEÞ)
Skj: Anonyme digte og vers [XIII], [C. E/5]. Hugsvinnsmál 25: AII, 173, BII, 189, Skald II, 99; Hallgrímur Scheving 1831, 11, Gering 1907, 7, Tuvestrand 1977, 84, Hermann Pálsson 1985, 41.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.