í gegnum eyjarnar Áki fór heim til búa sinna ok synir hans Hann var vellauðigr maðr ok átti mǫrg bú á Jótlandi
Skildusk þeir Egill með kǽrleikum ok mǽltu til vináttu sín í millum En er haustaði sigldu þeir norðr
fyrir Nóreg ok kómu fram í Fjǫrðum ok fóru nú á fund Þóris hersis ok tóku hann vel við þeim en Arinbjǫrn bezt
Býðr hann Agli þar um vetrinn Þat þekktu Egill En er Þórir vissi boð Arinbjarnar þá kallaði hann þat bráðráðit
Veit ek eigi hversu þat líkar Eiríki konungi þvíat hann mǽlti svá eftir dráp Bárðar at hann vildi Egil ekki hér í landi Ráða
munt u faðir því enn við konung sagði Arinbjǫrn Sá Þórir þá at hann mundi þessu ráða vilja Váru þeir brǿðr
þar við tolfta mann um vetrinn Brǿðr tveir váru nefndir Þorvaldr ofsi ok Þorfinnr strangi Þeir váru frǽndr
Bjarnar Brynjolfssonar Þeir fylgðu Þórolfi í víking ok váru í stafni Þeir váru menn miklir ok kappsfullir
En þá er Egill tók skipstjórn þá var Þorfinnr stafnbúi hans Þeir váru þenna vetr með þeim brǿðrum Þat
var um haustit at Þórir fór á fund konungs ok tók konungr vel við þeim Þórir bað konung eigi þykkjask við vist
þeira brǿðra þar með honum Konungr svaraði því vel Sagði hann þat mega vel þykkja af sér En ekki mundi svá við vita
ef annarr maðr hefði við Agli tekit En er Gunnhildr heyrði þat er þeir tǫluðu þá mǽlti hón Þat ǽtla ek enn
at nú fari sem oftarr at þú Eiríkr konungr munir þat alllítt er illa er við þik gǫrt eðr munt u eigi til
þess draga fram sonu Skalla-Gríms at þeir muni enn drepa nǫkkurn frǽnda þinn En þótt þér
þykki lítils vert dráp Bárðar þá þykkir oss ekki svá Konungr svaraði Verit hefir þér þekkra við Þóri
En svá sem nú er En ekki man ek nú aftr taka orð mín Fór Þórir heim ok sagði þeim
brǿðrum orð konungs ok Gunnhildar Frá þeim brǿðrum af Eiríki konungi ok Gunnhildi Ekki váru þeir þokkasǽlir
Eyvindr ok Álfr hétu brǿðr Gunnhildar Þeir váru menn miklir ok sterkir ok hǫfðu yfirlát mikit
af alþýðu manna Þat er nú sagt at um várit at sumri skyldu vera blót mikil at
Gaulum ok var þar hóf mikit Sótti þangat fjǫlmenni mikit bǽði af fjǫllum ok ór fjǫrðum ok ór Sogni ok mart
annat stórmenni Eiríkr konungr fór ok þangat Þá mǽlti Gunnhildr við þá brǿðr sína Þat vil ek at þit hagið svá
til í fjǫlmenni þessu at þit drepið annan hvárn þeira sona Skalla-Gríms ok betr at hvárrtveggi sé Þeir kváðu
svá vera skyldu Þórir bjósk heiman Hann mǽlti við Arinbjǫrn Nú mun ek fara til blótsins en Egil vil
ek eigi at fari Ek kann vélrǽði Gunnhildar en kappi Egils en ríki konungs ok er þess eigi hǿgt at gǽta
alls saman En Egill mun eigi letjask láta nema þú sér eftir En Þórolfr skal fara ok blóta til heilla þeim
brǿðrum Þá sagði Arinbjǫrn Agli at þeir myndi heima vera báðir Egill bað hann ráða En þeir Þórolfr fóru til
blótsins ok var mikit fjǫlmenni ok allmiklar drykkjur Þórolfr gekk með Þóri hvert sem hann fór ok
skildisk aldri við hann nótt né dag Eyvindr sagði Gunnhildi at hann fekk ekki fǿri á Þórolf Hón bað
hann drepa einnhvern þeira félaga heldr en allt bǽri undan Þat var eitt kveld er konungr var genginn
til svefns ok þeir Þórir ok Þórolfr en þeir sátu eftir Þorvaldr ok Finnr þá kómu þeir þar brǿðr
Eyvindr ok Álfr ok settusk hjá þeim ok váru allkátir Þeir drukku fyrst sveitardrykk Þá kom
þar at drekka skyldi til hálfs Þeir drukku saman Eyvindr ok Þorvaldr en þeir Álfr ok Þorfinnr
En er á leið kveldit þá var drukkit við sleitur ok því nǽst orðahnippingar ok þá stóryrði Þá hljóp
Eyvindr upp ok brá sverði ok lagði á Þorvaldi ok varð hans bani En menn váru vápnlausir inni er
þar var hofshelgi Gengu menn þá í milli ok skildu þá Varð þar ekki fleira til tíðenda Eyvindr
hafði vegit í véum ok var orðinn vargr ok varð hann þegar brutt at fara Konungr bauð bǿtr fyrir manninn
En Þórolfr ok Þorfinnr kváðusk aldri tekit hafa mannsbǿtr ok enn kváðusk þeir eigi taka mundu Skiljask at