ſem ſia ſtaꝼr er H þannveg o ſkammann En þan̅veg enn þann veg langan
Þa gꝛæin vil ek enn ſẏna þviat hon ſkipter mali ok iaꝼnt ſem hinar ꝼẏʀí ok merkia ena
longu með ſtrẏki ꝼra hínum ſkommum Fár ꝼar rȧmr ramr l ǫl vn vǫn seþu
ſéðu ꝼrȧmer ꝼra mer vėr ver vnez vænez vil víl minna mínna gȯð goð
móna mȯna goðrði goðꝛęðí mnꝺí mǫnꝺi ꝺra ꝺura rnar rúnar
ꝼlẏtr ꝼlẏtr bꝛẏnna bꝛynna Far heíter ſkiper enn ꝼr nokkurſkonar nauð ʀammr
er ſterkr maðꝛ enn rmr enn hſe ǫl heiter ꝺꝛẏkkr enn ól er banꝺ Tungan er malínu
vǫn enn að tǫnnunum er bitzinſ vón Seþu hve vel þeir ſeðu er ꝼer ſaumꝼǫꝛinni
reðu miok eru þeiꝛ menn ꝼramer er æigi ſkammaz að taka mína konu ꝼra mer Sva
er moꝛg við ver ſinn vr at varla oꝼ ſér hon aꝼ honum ner Vėniz æigi goðꝛ maðꝛ
því þo að vꜳnꝺꝛ maðꝛ vęníz goðum konum Dul vętter ok vil at lina muní
erꝼiði ok víl huglan mann vil ek mínna hugðꝛa erenꝺa mínna Su kona gǫꝼgar
gȯð er ſialꝼ er góð Mȯna mín móna kveðꝛ barníð við mik gioꝛa verſt hióna vel
likuðu goðręði goðręðí þat eru goðar árar ſem ſkallꝺ qvað ʀętt kann ræði ſlita
ræſis he oꝛ verri leka munꝺí huſit eꝼ æigi munꝺí ſmíðꝛinn eꝼ geſtrinn kveðꝛ ꝺra
þa ſkẏllꝺí æigi bonꝺinn ꝺura Rnar heita gellter enn runar mꜳlſtaꝼer Seþu hve ꝼlotinn
ꝼlýtr er ſękarlinn ꝼlẏtr Stẏri maðr þarꝼ bẏrenn bꝛýnna enn ſa er nautunum ſkal
bꝛẏnna nu eꝼ nokkur þeſſa greina .vi. enſ ꝼioꝛða tigar ma sva níðꝛ ꝼalla at allꝺꝛe
þurꝼí i vꜳru mlí þa ſkiotumz ek ẏꝼer ſem víſ von er eða sva eꝼ ꝼleírí ꝼinnaz
i manzenſ rǫꝺꝺu en þat er gott að víta ſem ꝼẏ var getið er sva kveðꝛ að hverium raꝺꝺar
ſtaꝼ i hveriu malí ſem hann heiter i ſtaꝼróꝼí nema þa er hann haꝼnar ſinu eðlí ok hann ma hellꝺꝛ
þa ſamhlioðanꝺi heíta en raꝺꝺar ſtaꝼr þat verðꝛ þa er hann er ſtaꝼaðꝛ við annan raꝺꝺar ſtaf
ſem her eru nokkur ꝺæmí nu auſtr iarn eir iur æẏrer vín nu er æigi rvænt að
ſva ſvarí nokku mer þar er oꝛð at þu ritar þar ę er ꝼleſter menn rita í þa er hann verðꝛ
ꝼyrir ſamhlioðanꝺa ſettr ſem nu er ſkamt ꝼra því er þu ritaðer earn þar ſem ek munꝺa
iarn ríta eða sva i mꝛgum ſtǫðum ǫðꝛum þa ſvara ek sva þu heꝼer þar rett ꝼunꝺit ok
þo æigi allz getið þeſſ er þer ma ek kẏnlega þikkia ritað haꝼa ok þo haꝼa ek ꝼyrir ǫnnkoſt
ſva ritað i ꝼleſtum ſtǫðum eꝼ ek gerða annat mal ſem þar væri ꝼull þǫꝛꝼ ok ęren eꝼní til er
kięnſka værí oꝼ þat til hverra ſtaꝼa hverr oꝛð haꝼa eðli eða a hveria lunꝺ hveria ſtaꝼi ſkẏllꝺi
ſaman ſtaꝼa þa væri ſu bok ǫnnur ǫll ok mikklu meírí ok ma ek aꝼ þvi æigi þat mal
nu mæla innan i þerſu en þo mun ek nokkurum oꝛðum ſvara um þetta hið æína oꝛð er
þu ſkoꝛaðer hellꝺz í ꝼyrir þi at þat hlioð er ſamhlíoðanꝺinn heꝼer eða ſa raꝺꝺar ſtaꝼr