Annað mark er þat ſagt ꝼra hrolꝼi kraka um ꝼræknleik hans at ſa konungr reð ꝼyrir
uppſǫlum er aðilſ het hann aatti ẏrſu moður hrolꝼſ kraka hann haꝼði uſætt við
þann konung er reð ꝼyrir noꝛegí er neꝼnꝺꝛ er alí þeir ſteꝼnꝺo oꝛroſto milli ſin a iſi vaz þeſſ
er væní heiter Aðilſ konungr ſenꝺí boð hrolꝼi kraka magi ſínum at hann kiæmi til liðveiz
lu
við hann ok het mala ǫllum her hans meðan þeir væri i ꝼerðinni ok konungr ſialꝼr ſkẏllꝺí
æignaz þria koſtgripi þa er hann kauſ aꝼ ſuiþioð Hrolꝼr konungr mattí æigi ꝼara ꝼyrir
oꝼriði þeim er hann atti við ſaxa enn þo ſenꝺi hann aðilſi berſerki ſina .xij. þar var æinn boð
va
biarkí ok hiallti hvitſerkr hvati Vǫttr Veſeti þeir bræðꝛ ſvipꝺagr ok beigaðꝛ
I þeiri oꝛroſtu ꝼell ali konungr ok mikill lutr liðſ hans þa tok aðilſ konungr aꝼ honum ꝺauðum
hialminn hillꝺiſvín ok heſt hans hraꝼn þa beiꝺꝺuz þeir berſerker hrolꝼſ kraka
at taka mala ſinn .iij. punꝺ gullz hverr þeira ok um ꝼram beiꝺꝺuz þeir at ꝼlẏtia
hrolꝼi kraka koſtgripi þa er þeir kuru til hanꝺa honum þat var hialmrenn hillꝺigǫ
lltr
ok bꝛẏnian ꝼinnzleiꝼ er a hvaregu ꝼeſtí iarn ok gullhríngr ſa er kallaðꝛ var
ſvia griſſ er ꜳtt hoꝼðu langꝼeðgar aðilſ en konungr varnaði allra gripanna ok æigi
hellꝺꝛ gallt hann malann ꝼoꝛu berſerker brott ok unꝺu illa ſínum lut Sogðu sua buið
hrolꝼi kraka ok iaꝼn ſkiott bẏriaði hann ꝼerð ſina til uppſala ok er hann kom ſkipum ſinum
i ꜳna ꝼẏrí þa reið hann til uppſala ok með honum .xij. berſerker hans aller griða lauſer
ẏrſa moðer hans ꝼagnaði honum ok ꝼẏlgði honum til herbẏrgiſ ok æigi til konungſ hallar voꝛu þa gioꝛ
ver
ellꝺar ꝼyrir þeim ok geꝼit ǫl at ꝺrekka þa komu menn aðilſ konungſ inn ok baru ſkiðin a
ellꝺinn ok gioꝛðu sua mikinn at klæði bꝛunnu aꝼ þeim hrolꝼi ok mælto er þat ſatt at hͦlꝼr
at hrolꝼr kraki ok berſerker hans ꝼlẏia hvarki ellꝺ ne iarn þa hliop hrolꝼr kra
ki
upp ok aller þeir þa mælti hann Aukum enn ellꝺa at aðílſ huſum tok ſkiollꝺ ſinn Ok
kaſtaði a ellꝺinn ok hliop ẏꝼer ellꝺinn meðan ſkiollꝺꝛinn bꝛann ok mælti enn Flẏrat ſa
ellꝺ ellꝺ er ẏꝼer læẏpr sua ꝼoꝛ hverr að oðꝛum hans manna toku þa ok ellꝺinn hoꝼðu aukit
ok koſtuðu a ellꝺinn þa kom ẏrſa ok ꝼekk hrolꝼi kraka ꝺẏrſ hoꝛn ꝼullt aꝼ gullí
ok þar með hringinn ſvia gríſ ok bað þa bꝛaut riða til liðſinſ þeir hliopu a heſta ſin
a
ok riðu oꝼan a ꝼẏriſ vǫllu þa ſa þeir at aðilſ konungr reíð epter þeim með her ſinn al
vapnaðan
ok vill ꝺrepa þa þa tok hrolꝼr krakí hægri henꝺi gullit oꝼan í
hoꝛnið ok ſeri allt um gǫtuna enn er ſviar ſa þat hlaupa þeir oꝛ ſǫðlunum ok tok hverr
ſlikt er villꝺi enn aðilſ konungr bað þa riða ok reið ſialꝼr akaꝼlega ſlungner het
heſtr hans allra heſta ſkiotaztr þa ſa hrolꝼr kraki at aðilſ konungr reið
nær honum tok þa hringinn ſvia griſ ok kaſtaði til hans bað hann þiggia að giꝼ
