ſẏiur hepnar ſǫmum þrǫmum i bẏr rǫmmum haka ſkaka hranner blǫkkum hliðar miðar
unꝺ kiǫl niðꝛi þenna hꜳtt ꝼann ſa maðr er veli het þa er hann kom oꝛ ſkipſbꝛotí þa er hann var
í ſkipi einu þa oꝛti hann kvæði þat er hann kallaði kviðuna ſkialꝼhenꝺu eða ꝺꝛapuna ſteꝼ
lauſu
her eru .iij. henꝺingar i visu orði ok ſkothent i ꝼyrſta ⁊ þꝛiðia .v. oꝛði enn þriðia henꝺing
ok ꝼẏlger ſamſtaꝼa hverri henꝺíngu hverr ſæi ioꝼra æger iarl ꝼiǫlvitrum
betra eða giarnara at giæða glẏm harðſellꝺan ſkiallꝺa ſtenꝺꝛ aꝼ ſtaala ſkurar ſtẏ ólí
till
gautí þa er ꝼolkſ iaða ꝼerðer ꝼerr ſignioꝛðum varða her er i ꝼẏrſta ok þriðia visu orði hátt
leẏſa
enn í oðꝛu ok ꝼioꝛða aðalhenꝺing ok riðhenꝺing Hilmer hialma ſkurer herðer
ſverði roðnu hriota hvíter aſkar hrynia bꝛẏniu ſpanger hnẏkkia hlakkar ellꝺar harꝺa
ſvarðar lanꝺi remma rimmu gloðer ranꝺa granꝺ oꝼ iarli Her er sva ꝼarit henꝺingum ſem i ꝺꝛott
kvæðum
hættí enn henꝺingar eru ſettar ſaman i ǫnꝺverðu viſu orði hverr ali blo
ði
bẏrſta benſ rauðſẏlgium ẏlgi nema sva at gramr oꝼ gillꝺi gaꝼ margan ꝺag vargi geꝼr oꝺꝺ
viti
unꝺer egg nẏbitnar vitní hann er ꝼenriſ ꝼitiar ꝼramm klo loðnar roðna Her er i ꝼẏ
rſta
visuorði ok þriðia hꜳttleẏſa enn i ǫðꝛu ok .iiij. aðalhenꝺing ok riðhenꝺur
Er til þunꝺͬ iaðꝛa hialma hẏriar herium ſtẏriar væní þar sva at iarl til ognar egner tognu
ſverði ſia kna garð ꝼyrir grunꝺu grunꝺar þunꝺar iaðꝛa er ſkatna vínr ſkiallꝺa ſkẏllꝺiz
gallꝺꝛ at ꝼremía Her er i ꝼẏrſta ok þriðia visu orði hið ſiðazta mꜳlſ oꝛð haꝼt til henꝺin
gar
en miſſir þeſſ oꝛðz hinſ ꝼẏa er gioꝛa ſkẏllꝺi ſkothenꝺing enn við þetta henꝺingar
oꝛð
eru i ǫðꝛu ok .iiijða visu orði ſtanꝺa ſem í ꝼleínſ hættí viða er þat i ꝼoꝛnſkallꝺa verka
er í einni viſu eru ẏmser hætter eða hꜳtta ꝼǫll ok m æigi ẏrkia epter þvi þo at þat þikki
æigi ſpilla i ꝼoꝛnkvæðum nu eru þeir hætter greínꝺer i þria ſtaði er kimla bǫnꝺ heita
Hialmleſter ſkekr hriſtar hreggǫllꝺ ſigarſ veggí gramr lætr i bǫð bꝛiota
bꝛanꝺz hnigþili ranꝺa ſtanꝺa ſtꜳlhraꝼna lætr ſteꝼner ſtẏr vinꝺ oꝼ ſik þẏria
þiggr aꝼ gǫnꝺlar glẏggi gagn oꝺꝺ vití bꝛagna ſagna her er i ꝼioꝛða visu orði i hva
rum
helmingi aukit aðalhenꝺingu með tveim ſamſtǫꝼum epter visu orð enn að ǫðꝛu ſem ꝺꝛottkvætt
Almꝺꝛoſar ſkẏlr iſa r ꝼleſt megin bꜳra ſra kænn lætr
hræſ á hrǫnnum hialmſvell iǫꝼu gella ꝼella ſtẏriǫkla kn ſtikler ſtinn menſ
leggia venia benía lætr ſtiller ꝼǫꝛ ꝼẏlla ꝼolk ſunꝺ hiarar lunꝺa unꝺa her eru
tvenn kimla bǫnꝺ í hvarum helmingí Hrælioma ꝼelr hrí
mi
timi hꜳr veg um gram ſra ꜳra ꝼroſt venr um hlẏn hriſtar miſtar her
kallꝺan þrǫm ſkiallꝺar allꝺar gullſenꝺer bꝛẏtr grunꝺar hrunꝺar gunnveggſ ſtoꝼ
um
hreggi leggi ſokn vallar ſpẏr ek ſvelli ellí ſva ſkotnar þat gotna þrotna