On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Alexanders saga1v-37r
Images
í bragði váru með honumef hann mǽtti því verjask ok minnka svá sína sekðat honum vǽri sem ǫðrum dýrt látan
da
dróttins orðKann þat ok oft at beraskef 2eru hafðir fyrir einni sǫkat inn meiri hlýtr at svara
ok gjalda þesser báðir gera tilSegið þér nú þágóðir drengirer munuð vilja vera laganna vinir
sem þér kunnið þau velHversu megi þann mann réttliga dǿma til dauðaer engi má honum at
sǫnnu sakir finnaJátar hann ok øngar á hendr sérOk eigi myndi vera dǿmt um mik hér í dagnema
Cebalinus hefði sagt mér þann gruner hann hafði fengit af svikrǽðum við konunginnEn því
er mér brugðitat ek hafa þagat yfir þessuer hann sagði mérHvat þáEr nokkut því trúanda
er einn sveinn segirÓmǽt er sú sǫgner sá kveikirer lítils er verðrþví at eftir manni eru mál metan
di
Hefða ek verit í ráði með Dimook hans sveitungumþá myndi engi berr hafa orðit í þessu bragði
fyrr en framkomit vǽriþví at eigi skorti tóm til at gerahvárt er heldr vildi á laun eða opinber-
liga
Ek mátta ráða Cebalinum af í fyrstuat eigi segði hann slíka sǫgu konungisem hann sagði mér
Ok síðan er hann hafði mér sagtgekk ek til konungsherbergja með mína sveit alvápnaðaOk er ek kom inn
mátta ek gera þater mér er nú kenntat ek hafa viljatEða mynda ek eigi þoranema Dimus vǽri nǽr
Því at hann hefir gǫrzk forkolfr í því óráðier hann hafði saman bundit með sínum félǫgumEr því trúatat ek
hafa látit hann vera á viðrborðaok leynt mérÞat er ok haldit fyrir sattat ek hafa mér ǽtlat konungdóm
ef Alexandermǽtti drepinn verðaSegið núgóðir drengirer hér standið í hjáef ek hefi fé boðit nok-
kurum
yðrum til slíkseða stundat meirr til eins en til annarsÞá sǫk gefr ok minn herra
mérat ek hafa þat kallat harmanda hans undirmǫnnumer sjalfr Jupiter sannar hann vera sinn sonNú
má ek sjáhvat mik hefir blekktÞat er ást ok einǫrðtrúnaðr ok heilrǽðier ek hafða við hann sjalfan
með hollri hirtinguEigi dyl ekat ek hafa því nǽr ritat tilok eigi fyrir áleitni sakirheldr góð-
vilja
at ǫðrum vǽri meirr en sjǫlfum honum þat váttandaat Jupiter vǽri hans faðirok þat vǽri hǽtt til
ǫfundaref hann gerði þar sjalfr orð áHvat tjár mér nú at hafa til hans stundat frá blautu
barnsbeini ok svá til stundatat ek hefi margan dag mínu blóði út hellt fyrir hans sakir
ok þar með misst brǿðra minna tveggjaEn fǫður minn má ek því síðr fulltings biðjaþó at
hann vǽri nú nǽr staddrat ek skal varla þora hann at nefnaþví at honum er slík sǫk gefin sem mérOk eigi
þykkir þat þǫrf vinnaat hann hafi látit áðr 2sonu sínanema hann missi nú ok ins þriðjaNú þá
sǿti faðirmant þú hljóta at deyja með mérok fyrir mínar sakirOk ganga þá þó ríkt óskǫpin
er sonr verðr fǫður sínum at dauðasǫkHvárt sé nú þá aumligra elli hans eða ǿska mínef mér
skal saklausum varna lífsinsfyrr en ek hafa fullkomliga tekit minn þroskaok haga svá honum
til skjótligs dauða jafnskammtsem þess er at bíðaer náttúran mǽtti með réttu kalla hann í frá þessu lí
fi
ef hamingjan vildi lét hafa þeirra biðaSvá mǽlti PhilotasOk þá kemr konungrinn aftr á
þingit með sína sveit alvápnaðaOk þá þegar gera hǫfðingjar ráð sitthvárt berja skyldi
Philotam grjóti í hel eftir fornum siðeða skyldi pína hann til sagnaOk þat samþykkði konungrat hann sé með
margfǫldum kvǫlum til kreistr at segja sína sekðOk nú býðr hann kveljurumat þeir skyli búa ǫll
da
dróttins orðKann þat ok oft at beraskef 2eru hafðir fyrir einni sǫkat inn meiri hlýtr at svara
ok gjalda þesser báðir gera tilSegið þér nú þágóðir drengirer munuð vilja vera laganna vinir
sem þér kunnið þau velHversu megi þann mann réttliga dǿma til dauðaer engi má honum at
sǫnnu sakir finnaJátar hann ok øngar á hendr sérOk eigi myndi vera dǿmt um mik hér í dagnema
Cebalinus hefði sagt mér þann gruner hann hafði fengit af svikrǽðum við konunginnEn því
er mér brugðitat ek hafa þagat yfir þessuer hann sagði mérHvat þáEr nokkut því trúanda
er einn sveinn segirÓmǽt er sú sǫgner sá kveikirer lítils er verðrþví at eftir manni eru mál metan
di
Hefða ek verit í ráði með Dimook hans sveitungumþá myndi engi berr hafa orðit í þessu bragði
fyrr en framkomit vǽriþví at eigi skorti tóm til at gerahvárt er heldr vildi á laun eða opinber
liga
Ek mátta ráða Cebalinum af í fyrstuat eigi segði hann slíka sǫgu konungisem hann sagði mér
Ok síðan er hann hafði mér sagtgekk ek til konungsherbergja með mína sveit alvápnaðaOk er ek kom inn
mátta ek gera þater mér er nú kenntat ek hafa viljatEða mynda ek eigi þoranema Dimus vǽri nǽr
Því at hann hefir gǫrzk forkolfr í því óráðier hann hafði saman bundit með sínum félǫgumEr því trúatat ek
hafa látit hann vera á viðrborðaok leynt mérÞat er ok haldit fyrir sattat ek hafa mér ǽtlat konungdóm
ef Alexandermǽtti drepinn verðaSegið núgóðir drengirer hér standið í hjáef ek hefi fé boðit nok
kurum
yðrum til slíkseða stundat meirr til eins en til annarsÞá sǫk gefr ok minn herra
mérat ek hafa þat kallat harmanda hans undirmǫnnumer sjalfr Jupiter sannar hann vera sinn sonNú
má ek sjáhvat mik hefir blekktÞat er ást ok einǫrðtrúnaðr ok heilrǽðier ek hafða við hann sjalfan
með hollri hirtinguEigi dyl ekat ek hafa því nǽr ritat tilok eigi fyrir áleitni sakirheldr góð
vilja
at ǫðrum vǽri meirr en sjǫlfum honum þat váttandaat Jupiter vǽri hans faðirok þat vǽri hǽtt til
ǫfundaref hann gerði þar sjalfr orð áHvat tjár mér nú at hafa til hans stundat frá blautu
barnsbeini ok svá til stundatat ek hefi margan dag mínu blóði út hellt fyrir hans sakir
ok þar með misst brǿðra minna tveggjaEn fǫður minn má ek því síðr fulltings biðjaþó at
hann vǽri nú nǽr staddrat ek skal varla þora hann at nefnaþví at honum er slík sǫk gefin sem mérOk eigi
þykkir þat þǫrf vinnaat hann hafi látit áðr 2sonu sínanema hann missi nú ok ins þriðjaNú þá
sǿti faðirmant þú hljóta at deyja með mérok fyrir mínar sakirOk ganga þá þó ríkt óskǫpin
er sonr verðr fǫður sínum at dauðasǫkHvárt sé nú þá aumligra elli hans eða ǿska mínef mér
skal saklausum varna lífsinsfyrr en ek hafa fullkomliga tekit minn þroskaok haga svá honum
til skjótligs dauða jafnskammtsem þess er at bíðaer náttúran mǽtti með réttu kalla hann í frá þessu lí
fi
ef hamingjan vildi lét hafa þeirra biðaSvá mǽlti PhilotasOk þá kemr konungrinn aftr á
þingit með sína sveit alvápnaðaOk þá þegar gera hǫfðingjar ráð sitthvárt berja skyldi
Philotam grjóti í hel eftir fornum siðeða skyldi pína hann til sagnaOk þat samþykkði konungrat hann sé með
margfǫldum kvǫlum til kreistr at segja sína sekðOk nú býðr hann kveljurumat þeir skyli búa ǫll