þann Alexandrumer þú máttir oftsinnum sjá fyrir í helgum bókum ok spásǫgumat koma myndiok sigra allt Asiam
Hygg at honum vandliga núer þú þarft eigi at spyrja til hansok dramba eigi við honumþó at þú
hafir hann lukðan fyrir innan sterka tiglveggiþar er hann faðmar allan heiminn með sínu valdi
Ok sjalfir konungarnir hrǽðaskþegar er þeir heyra nafn hansÞessi skal vera þinn konungrer ǫll veraldarbyggðin
mǽtti girnask til yfir sér at hafaef hans tígn heldi vel í alla staða þeim mannkostumer
hann tók upp í fyrstu með henniSésegir hann enn til borgarinnarhversu stilliliga stjórn hann veitir sigruðum
þeimer gefa sik í hans valdOk lít á mikla mildi þess mannser hamingjan veitir flesta farsǽldok
svá lin lǫg gefr sínum undirmǫnnumOk hǫfuðstað ríkis síns byggvir hann þeim sǫmumer fyrir skǫmmu bǫr-ðusk
í mót honumok gerir sér af óvinum ina kǽrstu viniNú snýr meistari sínu máli meirr
til konungs sjalfsok segir sváat af margfaldligu munúðlífi þvíer meira gang hafði í þessarri
borg Babylonen hvervetna í ǫðrum stǫðumok af ógrynni fjár þvíer hann fekk þarmissti hann þess
réttlǽtis ok þeirra manndýrðaer hann hafði numit af meistara sínum AristoteliSvá mjǫk er þat
folk ørskammaer þenna stað byggðiat þáer vínit villir hugi mannaok kveykir ljótliga lostagirnd
láta þeirer veita vínitbǽði falar við fénu konur sínar ok dǿtrOk ef drykkrinn gerir þeim
ósparan penninginner sér vill konu kaupaþá pýtir hann hana nauðgaer fala lǽtref hon vill
eigi lostigÞat er þar ok siðr við drykkinnat jafnvel hǫfðingjarnir sjalfir sem aðrir láta leika
fyrir sér allar nǽtr náligaTvá daga ok 20var Alexanderkonungr í BabylonOk því at herrinn allr hafði nú
lifat sem lystiok legit í drykkju alla þessa stundvar svá dignuð dáðin í mǫrgumatef óvinir
þeirra hefði nú þegar á þá hlaupitmundu þeir ekki svá frǿknliga fram gangasem venja var til
jafnan áðrNú ríðr konungr út af staðinum með allan her sinnOk á vǫllum nokkurum fǫgrum eigi langt
frá borginnilǽtr hann stǫðva liðit fyrir þá sǫkat hann lǽtr þar upp segja þau lǫger hann vill setja
ok þater hann skipar ǫðruvís í herinumen hans forellrar inir fyrri konungar hǫfðu settOk semr nú allar þjó-nustur
af nýjuSetr hǫfðingja yfir hverja þúsund riddaraþá er chiliarchae eru kallaðir á latí-nu
til þess at hverr þeirra megi sannliga próba þá sveiter hann er yfir skipaðrok skynja þatat slíkt ta-ki
hverr uppsem hann þjónar tilOk eigi megi sá með falsi gera sik góðan drenger hann er dáðlauss
eða því gleymter góðr drengr gerirÞat hafði verit venja inna fyrri konungaok svá fǫður hans Philip-pi
at láta blása í lúðr þáer hǫfðingjar hersins skyldu setja merki sín uppEn því at svá bar
oft í mótat eigi mátti heyra lúðrinn um allan herinn fyrir harki ok vápnabraki þvíer varð
bauð Alexanderkonungrat heðan í frá skyldi reisa upp á daginn háva stǫng til vitneskjuen taka fyrir mark
á nóttina reyk eða eldHér með biðr hann ok býðr tígnum sem ótígnumat hverr skyli haldinn vera
vilja af sínum verkum ok verkkaupumen engi dirfði sik til þess at kenna sér þater hann gerir eigieða
leita frǽgðar fyrir annars framaok afla þannug þesser hann stundar ekki tilSíðan er Alexanderkonungr hafði
sagt upp herinum þǽr lagasetningarer hann hafði samit áðr með djúpsettu ráðiok allir tóku því
þakksamligaþá stefnir hann til þeirrar borgarer Susa heitirBorgarmenn gefa staðinn upp fyrir honumOk
fǽr þar óf fjárOk enn sem fyrr skiftir hann því ǫllu með liði sínuEftir þetta ferr hann til þeirrar borgarer