nú mikit liðen þó miklu meira af SerkjumTaka nú mjǫk at þynnask fylkingar þeirraok þeir at digna
þótt enn vǽri ótal liðs eftirEn þótt Grikkir vǽri fáir hjá Serkjumþá letjask þeir þó ekki á sókninniþví at
dirfð ok árǽði bǿta þeim liðskortinnOk nú er Serkir taka á hǽl hopaþá ríðr fram konungrinn sjalfr Alexander
svá snartsem elding flygiHann ryðr sér gǫtu í gegnum fótgǫnguliðok svá riddaraliðVandar eigi
þótt þykkt sé fyrir skipat spjótum ok sverðumVill at vísu ná Dariofyrr en flóttinn brestiEn einn
gǫfugr frǽndi Dariier Oxatreus heitirþrøngr saman fylking hanssvá at Alexandernáir eigi sǿkja
sjalfan DariumNú tekzk af nýju mikit mannfall í hvárratveggju liðHǫfðingjarnir sjalfir taka
nú at falla hverr at ǫðrumBardagagyðjaner Bellona heitirhristir dreyruga vébranda ok sár
alls konar dauðaSumir eru skotnir í gegnum barkann eða í smáþarmanaSumum liggr heilinn úti
Sumir fá bana af skotum eða sløngumHalsbeinit er brotit í sumumEn iðrin liggja sumum útiMǫr-gum
verða ok sverð at skaðaAnnarr deyr núen annarr er dauðr með ǫlluAnnarr sprǫklar núEn an-narr
er fullsǿfðrSá maðr var í liði Serkjaer Zoroas heitiregipzkr maðr af borg þeirrier Memphis
heitirHann var auðkenndr af ágǽtligum vápnum þeimer hann barOk hann kunni mest í herinum af astronomia
ok vissi gǫrla af náttúru himintunglanǽr vera mundi ár eða óáransnjósamr vetr eða vaxt-samt
várheitt sumar eða þat hauster vín þrífisk áMusicam kunni hann ok harðla velOk allan
stjǫrnugang skilði hann ágǽtligaØrlǫg manna vissi hann ok fyrir af stjǫrnuíþrótt sinniOk þat er skjót-ast
at segja fráat alla heimsins náttúru hafði hann lukt sér í brjóstiOk nú hafði Zoroas sét
fyrir af stjǫrnugangat hann mundi skammt hafa ólifatEn því at eigi fekk hann heldr en aðrir
ørlǫgum umturnatþá kostgǽfir hann sem mest at ná fundi konungsins sjalfs Alexandriok girnizk mjǫk á
at falla fyrir vápnum svá virðuligs hǫfðingjaOk því at hann hatar lífiten elskar barda-gann
þá rasar hann fram í fylkingarbroddinn í mót AlexandroOk þegarer Zoroas fǽr sét konunginnþá lǽtr
hann drífa þykkt at honum skotvápn ór kerruer hann sat íEigi gremr hann at eins konunginn at sér með vápnagangi
heldr lǽtr hann fylgja brigzli ok eggjan svá mǽlandiHeyr þúNeptanabi soneilíf skǫmm
móður þinnarHví glatar þú sárumok vinnr á slenskaparmǫnnumSnú heldr á mik upp ǿði þinni
Ok ef þú hefir enn nokkurn kraft með þérþá legg mik við jǫrðuþví at mínum riddaraskap
fylgja sjau spekðaríþróttirEm ek af því verðr at bera tvau ciapell af lauroannat fyrir rid-daraskap
en annat fyrir klerkdómiSvá mǽlir ZoroasEn Alexanderkonungr vill eigi reiðask við
ákǫstum hansHeldr vill hann miskunna þeimer girnizk at deyja fyrir hans vápnumok svarar honum svá
blíðligahó hóSkyssi mikitsegir hannhverr sem þú ertþá bið ekat þú lifirok fyrirfarir eigi í
dauða þínum herbergi svá stórra íþróttaOk aldrigi skal mín hǫndeða mitt sverð saur-gask
í svá margvitrum heilaErt þú harðla nytsamligr heiminumEða hver villa eggjar þik
at vilja svá hrapa til helvítisþar sem engi vizka má þrífaskSvá mǽlti konungrinnEn Zoroas
hleypr ór kerrunni ok at konungi ok høggr til hans með sverði á lǽrit þarsem mǿtizk brynjan
ok brynhosanOk helgar svá vígvǫllinn með konungs blóðiNú reiðizk konungren keyrir þó brott
hest sinn með sporum til þessat hann megi þyrma Zoroe ok tempra svá reiði sínaEn