báug ſtǫkkver ꝼremr baugum baug grimmr hiarar ꝺꝛauga viðꝛ gullbꝛoti gullí gull
hættr ſkaða ꝼullan Her er þrim ſinnum hǫꝼð ſamhenꝺing tẏſvar i ꝼẏrſta ok þriðia
visu orði enn í ǫðꝛu ok ꝼiorða er hallꝺit aꝼ henꝺing i ꝺunhenꝺum hættí
Auðkenꝺum verr auði auðtẏr boga nauðar þar er áuð viðum auði áuðſ i gulli rauðu
heiðmonnum bẏr heiðiſ heið millꝺꝛ iǫꝼuʀ reiꝺer venr heiðꝼrǫmuðꝛ heiðar heiðgiǫꝼ vala
leiðar her hallꝺa ſamhenꝺingar um allan viſu helming ok taka með aðalhending hina ſiðaʀi í ǫðꝛu
ok ꝼioꝛða visu orði Hiallꝺꝛ remmer tekr hillꝺi hringr bꝛeſtr at giǫꝼ ꝼeſta
hnígr unꝺ hǫgna meẏiar herſ vallꝺanꝺi tiallꝺ heðinſ maala bẏr hvílu hialm leſtanꝺa
ꝼleſtum moꝛðaukinn þíggr mækí munꝺ hiaðninga ſpꝛunꝺ her er i hinu .iiij viſu oꝛði
tekin aꝼ ſamſtaꝼa enn at ǫðꝛu ſem ꝺꝛottkvætt Yggſ ꝺꝛoſar rẏꝼr eíſa
ǫllꝺ moð ſeꝼa tiǫllꝺ gloð ſtǫkkr i haꝼ hlakkar hugtúnſ ꝼirum bꝛun geðveggiar
ſviꝼr glugga glæſſ ꝺunbꝛímí hræſſ hvattr er hẏ at ſletta hiallꝺꝛſ gnapturna allꝺꝛ
her er ſtẏꝼt annat ok hið .iiij visu orð Herſteꝼner lætr hraꝼn hungr ꝼullſeð iaz
ungr ilſpoꝛnat lætr ǫꝛn allꝺꝛ lauſaztan hauſ vilia borg en vargr vigſáára kliꝼr grar
opt ſolgit ꝼær ẏlgr iǫꝼu góðꝛ vill sva bloð her eru ǫll viſu oꝛð ſtẏꝼð þesser hætter greinꝺir
i þría ſtaði þviat menn haꝼa sva ꝼẏ oꝛt at i einni viſu var anna helmingr ſtẏꝼꝺꝛ enn annaʀ
tviſtẏꝼðꝛ ok er þat hꜳtta ꝼǫll enn her er ſ hinn þriði hꜳttr er alſtẏꝼðꝛ er kallaðꝛ þviat her
eru ǫll viſu oꝛð ſtẏꝼð Sær ſkiollꝺungſ niðꝛ ſkurum ſkopt ꝺaaðar
lẏptaz hrinꝺꝛ gunnꝼana grunꝺar glẏgg aꝼ ꝼræknum tiggia geiſa ve ꝼyrir viſa veðꝛ ſtǫng
at hlẏm gungníſ ſtẏrk eru mót ꝼyrir merkium mlmſ oꝼ itran hilmi her er ſkothenꝺa í ǫllum visu orðum
enn annat ſem ꝺrottkvæðꝛ httr Stioꝛi venſt at ſtęra ſtoꝛ verk ꝺunu
geira hallꝺa kann með hillꝺí hiallꝺꝛtẏr unꝺ ſik ꝼollꝺu hai ſlitr i hverri hiaʀanꝺa ꝼǫt
ſnerru ꝼalla þar til ꝼẏllar ꝼiall vargſ iǫꝛu þollar i þeſſum hætti eru liðhenꝺur með tvennu
motí enn aðꝛar á þ lunꝺ við hína ꝼẏʀi henꝺing i ꝼẏrſta ok .iij. visu orði nu ſkal rita þá haattu
er ꝼoꝛnſkꜳllꝺín haꝼva qveðit ok eru nu ſaman ſetter þo at þeir haꝼi oꝛt ſumt at hꜳtta
ꝼǫllum ok eru þesser hætter ꝺꝛottkvæðer kallaðer i ꝼoꝛnum kvæðum enn ſumer ꝼinnaz í lauſa viſum
Skẏtr at ſkǫglar veðꝛí enn ſkiallꝺagi hallꝺaz hillꝺar hlemmi ꝺꝛiꝼu oꝼ hvitan
þrǫm rítar enn i ſæꝼiſ ſveíta at ſverðtogi ꝼerðar rẏðꝛ allꝺa vinr oꝺꝺa þat er iarlſ megin
ſnarla her er i ꝼẏrſta visu orði ok þriðia hꜳttleẏſa enn i ǫðꝛu ok ꝼioꝛða aðalhenꝺingar
en hǫꝼut ſtaꝼrinn ſtenꝺꝛ sva ſa er kveðanꝺi ræðꝛ en i ǫðꝛu ok ꝼioꝛða visu orði er ꝼyrir ſett ſamſtaꝼa
eín enn að oðꝛu ſem ꝺrottkvæðt Farar ſnarar ꝼẏlker bẏriar ꝼreka
bꝛeka lemr  ſnekkium vaka taka viſa rekkar viðar ſkriðar at þat biðia ſvipa ſkipa