On this page...
- Bragi Rdr 8III ‘Ok ofþerris æða ...’16-18
- Bragi Rdr 9III ‘Bauða sú til bleyði ...’18-20
- Bragi Rdr 10III ‘Letrat lýða stillir ...’20-22
- Bragi Rdr 12III ‘Þá má sókn á Svǫlnis ...’22-22
- Bragi Rdr 11III ‘Ok fyr hǫnd í holmi ...’23-25
- VGl Lv 8V (Glúm 8) [1-4] ‘Rudda ek sem jarlar ...’26-27
- Þhorn Gldr 3I [1-4] ‘Hrjóðr lét hæstrar tíðar ...’32-1
- Texts
- Snorra Edda2-82
- Skáldskaparmál44-82
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
aꝼ henꝺi ꝼǫður ſínſ hedinſ. en̅ i oðꝛu oꝛðí ſagði hon at heðin̅ værí buín̅ at b͛ iaz ⁊ ættí
hǫgní aꝼ h̅ m engᷓ r vęgðar ván. Hogní ſvarastirt ꝺott᷑ ſin̅ i. en e͛ hon hittí he
ðin̅
ſagði h̅ m hogní villꝺí ongva ſæͥ oʀ̅ o ⁊ sᷓ gioꝛa
hvar͛ tveggíu ⁊ ꝼẏlkia liðinu. þa kallar heðin̅ a hǫgna mág
ſin̅ ⁊ bauð h̅ m ſætt ⁊ mik̅ gull at bot. hogní. oꝼ ſið ̅ ta eꝼ
þu vill ſættaz þ̅ t nu heꝼi ek ꝺꝛeg̅ ꝺaenſ leiꝼ e͛ ꝺ͛ gioꝛðu e͛ man̅ z baní ſk̅
v͛ ꝺa hv͛ t ſin̅ e͛ b͛ t er ⁊ allꝺͥ bilar i hoggví ⁊ ekki grær e͛ þar ſkeíniz aꝼ. þa ſv.
heðin̅ . Sv͛ ði hæler þu þar en̅ æͥ ſigͥ þ̅ kalla ek er ꝺꝛottín hollt e͛ . þa ho
ꝼu
þ̅ r oʀ̅ o þa er hiaðnínga víg er kallat ⁊ boꝛðuz þan̅ . ꝺ. allan ⁊
ru
k̅ gar tͥ ſkípa. en̅ hillꝺꝛ gekk um nottína tͥ valſenſ ⁊ vakti upp m ꝼiolkẏn
gi
alla þa ſem ꝺauð͛ vͦ ⁊ an̅ an . ꝺ. gengu k̅ gar a vigvollin̅ ⁊ bǫꝛðuz. Sua ⁊ aller
þ̅ r er ꝼellu hin̅ ꝼẏʀa ꝺagín̅ ꝼoꝛ sᷓ ſu oʀ̅ a hv͛ n ꝺagh ept͛ an̅ an at aller m̅ n þ̅ r er
ꝼello⁊ ǫll vapn þau er lagu a vigvellí urðu at griotí en er ꝺagaði ſtoðu upp al
ler
ꝺauð͛ m̅ n ⁊ bǫꝛðuz ⁊ ǫll vapn vͦ þa nẏt. Sua e͛ ſagt i kvæðu̅ at hiaðn̅ gar
ſk̅ u sᷓ biða ʀagna rǫkkrſ. ept͛ þeſſi ſǫgu oꝛti bragí ſkallꝺ i ragnarſ ꝺꝛapu loð
brokar.
Ok um þ͛ riſ æða oſk ran at þ̅ ſínu̅ tͥ ꝼarhuga ꝼærí ꝼeðꝛ veðꝛ boga
hugðí. þa er hriſtí ſiꝼ hringa hꜳlſ en bǫlſ oꝼ ꝼẏllꝺa bar tͥ bẏriar ꝺꝛǫſla baug
oꝛlẏgíſ ꝺꝛaugí. Bauða ſu tͥ blæẏði bætí þruðꝛ at motí malma mętu̅ hilmi men
ꝺꝛæẏrugra
benía sᷓ let æẏ þo at ættí ſem oʀ̅ o lettí ioꝼru̅ ulꝼſ oꝼ of ſin̅ a m algiꝼ
riſ
liꝼru. Letrat lẏða ſtiller l̅ ꝺa vanr a ſanꝺí þa ſvall heipt i hogna hoð gla̅
ma
mun ſtoðva er þrẏmregín̅ þremía þrottig heðinſ ſottu hellꝺꝛ en hillꝺͬ ſvira
hringa þ̅ r oꝼ ꝼengu. þa ma ſokn a ſvolníſ ſalpeningi ken̅ a. ʀæſ gaꝼu̅ k reiðͬ .m.
Ok ꝼͥ hǫnꝺ i holmí hveðꝛu bꝛẏníu viðꝛiſ ꝼeng æẏðanꝺi ꝼlioða ꝼoꝛꝺæða na̅ rꜳða
allr gekk h͛ r unꝺ hurð͛ hiarranꝺa ꝼram̅ kẏar reiðꝛ at reiꝼniſ ſkeiði rað alꝼr aꝼ
mar braðu̅ . Orroſta er veðꝛ oðinſ ſem ꝼẏʀ e͛ ritað.
. q. viga glumr. Ruꝺꝺa ek ſem iarlar oꝛð lek a því ꝼoꝛðu̅ m veðꝛ ſtꝼu̅
viðꝛíſ vanꝺar m͛ tͥ l̅ ꝺa. Viðꝛiſ veðꝛ er h͛ koll̅ . oʀ̅ a en̅ vonꝺꝛ vígſ ſverðit
en̅ m̅ n ſtaꝼ͛ ſv͛ ðzenſ. Her er ⁊ bæðí oʀ̅ a ⁊ vapn haꝼt tͥ ken̅ ingͬ man̅ z. þ̅ er rekið
kallat er sᷓ er oꝛt. Skiollꝺꝛ er l̅ ꝺ vapnan̅ a en vapn e͛ hagl ę. regn þeſſ l̅ ꝺz. eꝼ
͛ ſu ſk̅ ſkip ken̅ a. Sua at kalla nẏgioꝛꝼingum e͛ oꝛt.
heſtę ꝺẏr ę ſkið ſæ k̅ ga ę ſævar ę ſkip reiða ę. veꝺꝛſ. baru ꝼakr ſem . q.
hoꝛnkloꝼí. Hrioðꝛ let hæſtrar tiðar harð rꜳðꝛ ſkipa boꝛðu̅ baru ꝼakſ hinſ
hǫgní aꝼ h
ðin
ſagði h
hvar
ſin
þu vill ſættaz þ
v
heðin
ꝼu
þ
ru
k
gi
alla þa ſem ꝺauð
þ
ꝼello
ler
ꝺauð
ſk
brokar.
Ok um þ
hugðí. þa er hriſtí ſiꝼ hringa hꜳlſ en bǫlſ oꝼ ꝼẏllꝺa bar t
oꝛlẏgíſ ꝺꝛaugí. Bauða ſu t
ꝺꝛæẏrugra
benía s
riſ
liꝼru. Letrat lẏða ſtiller l
ma
mun ſtoðva er þrẏmregín
hringa þ
Ok ꝼ
allr gekk h
mar braðu
viðꝛíſ vanꝺar m
en
kallat er s
heſt
hoꝛnkloꝼí. Hrioðꝛ let hæſtrar tiðar harð rꜳðꝛ ſkipa boꝛðu