heꝼer margar kẏnkviſler i verſum enn i ſkꜳlꝺzſkap ꝼinnz hon ſiallꝺan nema oꝼ lioſt ſe
oꝛt Bieteſis gioꝛer tvær ſamſtǫꝼoꝛ aꝼ æinni ſem bioꝛn qvað nu læt ek at þer þrioti þoꝛrðꝛ
vínum oꝛa her eru tvær ſamſtoꝼur gioꝛꝼar aꝼ æinni þoꝛðꝛ til þeſſ at qveðanꝺi hallꝺiz Sine
reſis
er gagnſtaðlig ꝺieteſi ok gioꝛer æina ſamſtǫꝼu aꝼ tveim ſem ſigvatr qvað Vaſk ek til roms
i hꜳſka her er vaſk ſett ꝼyrir var ek at henꝺingar ſe iaꝼn haꝼar Sínalimphe tekr oꝛ annan
raꝺꝺar ſtaf eꝼ .ij. ſtanꝺaz hið næſta i tveim ſamſtofum ſem her hveſ eꝼ ek hlæẏp at kruſi her er
oꝛ tekit annat e i þeſſi ſogn hveſ ok gioꝛ æín ſamſtaꝼa aꝼ tveim til þeſſ at ſkothenꝺingar ſe iam
haꝼar
Sinalimphe aꝼ tveim pǫꝛtum oꝛði ok viðꝛ oꝛði ok er þat ſoloecismus Eclipſís tekr oꝛ m eꝼ
þat ſtenꝺꝛ ſiðarſt i oꝛði sva at raꝺꝺar ſtaꝼr komi epter ok ſu ꝼigura miok i verſum en ekki ꝼinn
um
ver hana i noꝛrænum ſkallꝺſkap Antiteſiſ ſetr annan ſtaꝼ ꝼyrir oðꝛum ſem ſighvatr qvað
Danar ꝺꝛottinn minum ꝺǫgu oꝼ ſent at henꝺi her er ſett n ꝼyrir r i þeſſu naꝼní ꝺǫgu Me
tateſis
ſkipter ſtoꝼum ſem ꝼẏ er ritat i þeim oꝛðum Boꝛt ſa er hug ne ſkoꝛtí
Scemalexeoſ hæẏrer sva til ſoloecismum ſem metaplaſmus barbarismum i þi ǫllu er til laſta veit en þo
er ſcema micklo mei i læẏꝼi ſettr þviat hon þikker ꝼegra ſkꜳllꝺſkap Scema heiter
a girzko en ſkruð a noꝛrænu lexeoſ er ræða ok er ſcemalexeoſ neꝼnꝺ sva ſem ſkruð m
ꜳlſ
eða ræðu Scema heꝼer xviij. kẏnkviſlir Prolemſis er upp numning margꝼallꝺlegra luta
þeira er ſiðaʀ eru æinꝼalldlega greinꝺer ſem her Flugu hraꝼnar tveir aꝼ hnikarſ ǫxlum huginn til
hanga enn a hræ muninn her er þetta oꝛð ꝼlugu margꝼalliga ſett i hinum ꝼẏʀum viſu oꝛðum en
þar riker tvau æinſlig nꝼn i hinum ſiðarrum viſu oꝛðum ok ſkal sva upp taka malít tveir hraꝼ
nar
ꝼlugu aꝼ ǫxlum hnikar huginn ꝼlg til hanga enn muninn til hræ Zeuma er þat er æitt
oꝛð ſtẏrer moꝛgum noꝼnum ſem her Kroſſꝼeſtum ſe kriſtí kunnr vegr ok loꝼ unnið megn ok mttr
ſem tigner meſt vallꝺ þat er ꝼremzt allꝺri Silemſis binꝺꝛ uiaꝼnar klauſur ſaman með einu oꝛði
ſem her Iarlſ heꝼer hann agiætí enn ǫðlingſ koſtí konungſ kappgírní kẏnni lanꝺreka þat er ok hin ſama ꝼigur
a
eꝼ marꝼalligt oꝛð ſtẏrer æinſligu naꝼní þat er ſaman ſaꝼnanligt er kallat ſem her Herrbuaz
hvater til ſnerru herr eru marger menn þeir er til oꝛrosto buaz þeſſi ꝼigura ꝼinnz ſiallꝺan í noꝛręnum kveð
ſkap
þat er ok ſilemſis eꝼ æinn lutr hínſ ſama kẏnſ ſetz ꝼyrir mǫꝛgum lutum ſem qvað Glumr Bꝛanꝺꝛ
ꝼær logſ ok lanꝺa lanꝺz eiriki banꝺa her er branꝺꝛ ſettr ꝼyrir mǫꝛgum ſverðum þeim er konungi ꝼengu riki ok ꝼe
Ypozenſis geꝼr mꝛg oꝛð æinni perſonu ſem her Hallꝺi hringtǫpuðꝛ hæꝼi ok varðveití ſtẏrk Ok
ſtaðꝼeſtí ſtẏrer himinrikiſ Anaꝺiploſis er tviꝼallꝺan einſ oꝛðz ſem þa er verſ eða viſa heꝼz
með þeiri ſgn ſem ꝼyrir ꝼaranꝺa vers eða viſa legz ſem ſnoʀí qvað Stoꝛt ręðꝛ hann en hiarta hvetr buð
lunga
ſetri ſetr oꝼ viſa vitran þetta kǫllum ver ꝺrǫgur Anaꝼoꝛa geꝼr hið ſama naꝼn ok upphaꝼ
moꝛgum klauſum ok mꜳlſgꝛeinum ſem her hverr ꝼremr hillꝺi baa hverr er męlingum ꝼęrrí hverra