Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 8’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 570-1.
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, en síðan,
sier nægjandi en eingum vægja.
Fúll metnaðrinn er með öllu;
óvarliga, svá ritning próvar;
ætlar sier við dýran drottin
deila megni, hversu er vegnar.
Með æstum ofsa fýstiz hann að viðrlíkjaz {guðs yfrið ríkum eingetnum syni}, en síðan, nægjandi sier, en vægja eingum. Fúll metnaðrinn er óvarliga með öllu; svá próvar ritning; ætlar sier deila megni við dýran drottin, hversu er vegnar.
‘With raging hubris he wanted to match himself with God’s abundantly powerful only-begotten son [= Christ], and then, sufficient to himself, to yield to no one. Foul presumption is utterly careless; thus Scripture proves; he intends to pit his strength against the splendid Lord however it turns out.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, en síðan,
sier nægjandi en eingum vægja.
Fúll metnaðrinn er með öllu;
óvarliga, svá ritning próvar;
ætlar sier við dýran drottin
deila megn, en hversu vegnar.
Fystizt hann med ofsa æstum ath vidr || likiazt yfrít rikum guds ein getnum syní enn sidan | ser nægianndí en eíngum uægia full metnadrínn er | med ȯllu ouarlega sva ritníng prouar ætlar ser vid dyrann | drottínn deila megn enn huersu vegnar ჻ |
(VEÞ)
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, en síðan,
sier nægjandi en eingum vægja.
Fúll metnaðrinn er með öllu;
†oforligr†, sem ritning próvar hann;
ætlar sier við drottin dýran
deila megni, en hversu vegnar.
Fy̋stist hann med ofsa æstum at vid || űrlijkiast y̋frid rijkum Gűds einget | num sy̋ni en sijdan sier nægiandi en ong | um vægia : / Fűll metnadurinn er med | ollu oforligur sem ritning profar hann | ætlar sier vid drottinn dy̋rann deila | megn en hűersű vegnar : //
(VEÞ)
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðlíkjaz dróttni ríkum
hans eingetnum syni, og síðan,
sier nægjandi en eingum vægja.
Fúll metnaðrinn er með öllu;
†ogurliga†, sem ritning próvar;
ætlar sier við dýran drottin
deila af megni, hversu að vegnar.
Fystizt hann med ofsa æstum ad vídlíkíazt drotni rikum : hans | eingetnum syne og sidann , sier nægiandi enn ongivm vægía : | fw̋ll metnadurenn er med ollu ogurliga sem ʀítning profar , ætlaʀ | sier víd dyran drottenn . deíla af megni huersu ad vegnar : |
(VEÞ)
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, og síðan,
sier nægjandi en eingum †væga†.
Fúll metnaðrinn er með öllu;
óvarliga, sem ritning próvar;
ætlar sier við dýran drottin
deila megni, hversu er vegnar.
Fystízt hann med ofsa æstum . at uid likíazt yfirít rikum . guds // | eingetnum syne og sidan . sier nægiandi en o᷎ngum væga / fwll metnaduren er med | (o᷎llu) ouarliga sem rítníng profvar . ætlar ser uid dyrann drottenn . deila megne ⸝⸝ huersu er vegnar // |
(VEÞ)
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, síðan,
sier nægjandi en eingum vægja.
Fúll metnaður er með öllum;
†oforligr†, sem ritning próvar;
að ætla sier við drottin dýran
deila megni, hversu er vegnar.
Fýstiz hann með opsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, síðan,
sier nægjandi en eingum vægja.
Fúll metnaður er með öllum;
†oforligr†, sem ritning próvar;
að ætla sier við drottin dýran
deila megni, hversu er vegnar.
Fijstest hann med opsa æstum, ad vid || lijkiast ifred Rijkum, Guds Einget | num sine sijdan, sier nægande, enn óng | vum vægia. | Full metnadur er med óllum, őfurlegur sem | Ritnijng prőfar, ad ætla sier vid D | rottenn dijrann, deila megn, enn hvorsu veg | nar?
(VEÞ)
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, en síðan,
sier †nægiandist† eingum vægja.
Fúll metnaðrinn er með öllu;
†oforligr†, sem ritning próvar;
ætlar sier við drottin dýran
deila megni, hversu er vegnar.
Fystist hann med ofsa æstum | at vidur likiast yfrid rykum | guds eingetnum syni en sydan | sier nægiandist ongum vægia: | Full metnadurinn er med ollu | ovarligur sem ritning profar | ætlar sier vid drottin dyran | deila megn en hversu vegnar.
(EB)
Fýstiz hann með ofsa æstum
að viðrlíkjaz yfrið ríkum
guðs eingetnum syni, síðan,
sier †næandi† en eingu †væa†.
Fúll metnaðrinn eru með öllu;
óvarliga, sem ritning próvar;
hann ællir sier við dýran drottin
deil mega, hversu er vegar.
Fystist hann med ofsa ǫstom, at vidrlyciast yfred rycom guds eingietnom syni syþann ser nǫanþe enn ꜷngo vǫa Full metnaþrin ero med ꜷllo, ofarliga sem ritning profar, hann ǫllir ser vid dyrann drottinn deil mega enn hvorso vegar
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.