Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 7’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 569-70.
Mektarfullr, er af bar öllum
í náttúruskærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægjaz
eingill mekt, þá er hafði feingið;
með ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mektarfullr, er í sínum náttúruskærleik bar af öllum, skapaður góðr og skein í prýði í hæstri vegsemd næstr skapara. Eingill liet eigi alla mekt, þá er hafði feingið, nægjaz sier; með ofbeldi vildi öðlaz bæði æðra sess og virðing.
‘The one full of might, who in his natural brightness surpassed all, [was] created good and shone in glory, in highest honour next to the Creator. The angel did not let all the might, which he had received, be a source of contentment to him; with pride he wanted to win for himself both a higher seat and regard.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Mektarfullr, er af bar öllum
í náttúruskærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægjaz
eingill mek, þá er hafði feingið;
með ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mektar fullr er af bar ȯllum j natturu skærleik | sínum skapadr godr ok skeín j prydí skapara næ | str j vegsemd hæstrí eigi let ser alla nægiazt | eíngíll mek⸌t⸍ þa er þa er hafdí feíngit med of | belldí o᷎dlazt villdí ædra sess ok virdíng bæ ⸝⸝ dí |
(VEÞ)
Mektarfullr, sá að af bar öllum
í náttúru og skírleik sínum,
skapaður góðr og skein með prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægja
eingill mekt, þá hafði hann feingið;
með ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mektar fűllűr sá at af | bar ollum náttűrű og skijrleik sij | num . skapadur godur og skein med | pry̋di · skapara næstur j vegsemd | hæstri : / Eigi liet sier alla nægia | eingill makt þa hafdi hann feingit | med ofbelldi odlast villdi ædra | sess og virding bædi : // |
(VEÞ)
Mektarfullr, sá er af bar öllum
í náttúru og skærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr vegsemd hæstri.
Eigi liet sier allvel nægjaz
eingils mekt, þá eð hafði feingið;
meðr ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mecktar fullur sꜳ̋ eʀ af beʀ ollum · j natturu og skíær | leik sínum : skapadur godur og skeín j prydi , skapara næ | stur vegsemd hæstri : Eigi líet sier alluel nægíazt · | Eíngels mackt : þa ed hafdi feíngít : medüʀ ofbelldi | audlazt villdi , ædra seꜱ og vírdíng bædi : |
(VEÞ)
Mektarfullr, er af bar öllum
í náttúru og skærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier allvel nægja
eingill makt, þá að hafði feingið;
meðr ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mektar fullur er af bar ollum . natturu og skærleík sínum . skapadur godur og ⸌⸌ skeín | j prydi . skapara næstur j vegsemd hæstri / eigi let ser alluel nægía . eingell | makt at hafdi feingít . medur ofbelldi audlaz uilldi . ædra sess og vird ⸝⸝ íng bædi // |
(VEÞ)
Mektarfullr, af bar öllum
í náttúru og skærleik sínum,
skaptur góðr skein með prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægja
eingill makt, er hafði feingið;
meðr ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mektarfullr, af bar öllum
í náttúruskærleik sínum,
skaptur góðr skein með prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægja
eingill makt, er hafði feingið;
meðr ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Megtar fullur af bar ollum, J na̋tturu og skiæ | rleik sijnum, skaptur gődur skein med prij | de. skapara næstur, ad vegsemd hæd | stre. | Eige liet sier alla nægia, Eingell magt | er hafde feinged, medur ofbellde, ódlast | villde, ædra sess og virdijng bæde. |
(VEÞ)
Mektarfullr, er af bar öllum
í náttúruskærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægja
eingill mekt, þá er hafði feingið;
með ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Megtarfullur er af bar ollum | inatturu skyrleik sinum || Skapadur godur og skein i prydi | skapara næstur i vegsemd hæstri: | Eigi liet sier alla nægia | eingill megt þa er hafdi feingit | med ofbelldi odlast villdi | ædra sess og virding bædi.
(EB)
Mektarfullr, af bar öllum
í náttúruskærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier allvel nægja
eingils mekt, að hafði feingið;
með ofbeldi öðlaz vildi
æðri sess og virðing bæði.
Megtar fullr af bar ꜷllom i natturo sciǫrleic synom, scapaþr goþr oc sceyn i pryþe scapara nǫstr i vegsemþ hǫstri Eige let ser allvel nǫgia Eingils mact at hafþi feingit med ofbellþe ꜷþlazt villþe, ǫþrisesz oc virþing bǫþe.
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.