Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2009, ‘Sturla Þórðarson, Hrynhenda 10’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 686-7.
Hæstan kyndu hirðmenn traustir
heitan eld í Danaveldi;
skæriligr gekk húsum hæri
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um búkarls búðir
birkisótt, en hræddar dróttir
— bragnar eyddu báli slegnu
brunnit land — til skógar runnu.
Traustir hirðmenn kyndu hæstan heitan eld í Danaveldi; {skæriligr gandr hallar} gekk hæri húsum á sviðnu landi. {Birkisótt} fór víða um búðir búkarls, en hræddar dróttir runnu til skógar; bragnar eyddu land brunnit slegnu báli.
‘The trusty retainers kindled the highest hot fire in the realm of the Danes; the bright wolf of the hall [FIRE] leapt higher than the houses on the scorched land. The sickness of the birch-tree [FIRE] went far and wide through the dwellings of the farmer, but the frightened people fled to the wood; men devastated the land burnt by the kindled fire.’
Sturla continues to describe the warfare in Halland and how the troops burned down the Dan. settlements all the way south to the river Ätran, driving the inhabitants away.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hæstan kyndu hirðmenn traustir
heitan eld í Danaveldi;
skæriligr gekk húsum hæri
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um †bukars† búðir
birkisótt, en hræddar dróttir
— bragnar margir báli slegnir
brunnit land — til skógar runnu.
Hæstan kyn | do hirðmenn trꜹstir heítan elld i dana velldí skæriligr geck hv | sum hæri hallar gandr a sviþno landi · víþa for vm bukars bu | þír birki sótt eɴ hræddar drottir · bragnar margir bali slegnir bruɴit | land til skogar ruɴo·
(VEÞ)
Hæstum kenndu hirðmenn traustir
heitan eld á Danaveldi;
skæriligr gekk húsum hæra
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um búkarls búðir
birkisótt, en brendar þjóðir
— †braddar† eyddu báli slegnu
brunnit land — til skógar runnu.
Hǽstum kenddu hirð menn traustir heitan elld ad | ana uelldi skǽriligr gek husum hǽra hallar gandr a suiðnu landi uiða for um bú | karls buðir birki sott en brendar þioðir braddar æyddu bali slegnu brunnit land til | skogar runnnu.
(VEÞ)
Hæstum kyndu hirðmenn traustir
heitan eldi á Danaveldi;
skæði-ligr gekk húsum hæra
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um búkarls búðir
birkisótt, en brendar dróttir
— bragnar eyddu báli slegnu
brunnit land — til skógar runnu.
Hæstum kyndu hirdmenn | traustir heitan elldi adana velldí skædiligur geck husum | hærra hallar gandr a suidnu landi vida for vm | bukallz budir birki sott en brendar drottír · | bragnar eyddu bali sleggnu brunnit land til skogar | runnu.
(VEÞ)
Hæstan kyndu hirðmenn traustir
heitan eld í Danaveldi;
skæriligr gekk húsum hæri
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um búkarls búðu
birkisótt, en †hræddnar† dróttir
— bragnar eyddu báli slegnu
brunnit land — til skógar runnu.
[...] velldi . skíærilígr geck husum hærri hallar gandr a suíðnu landi viða for vm bukarls buðu . bírki | sott enn hræddnar drottir . bragnar eyddu bali slegnu . brunnít land til skogar runnu.
(VEÞ)
Hæstum kyndu hirðmenn hraustir
heitan eld í Danaveldi;
skæriligr gekk húsum hæri
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um búkarls búðir
birkisótt, en hræddar dróttir
— bragnar eyddu báli slegnu
brunnit land — til skógar runnu.
Hæstvm kyndu hirdmenn hraustir heı̈tann elld ȷ̈ dana | velldi skiærilegur giekk hűsum hærri hallar-gandur a̋ svidnu landi | vijda főr vm bükarls bűdir breki sőtt enn hræddnar drőttir brag | nar eyddu ba̋li slegnu brunnid land til skögar-Runnv
(VEÞ)
Hæstan kyndu hirðmenn traustir
heitan eld í Danaveldi;
skæriligr gekk húsum hæri
hallar gandr á sviðnu landi.
Víða fór um búkarls búðir
birkisótt, en brendar dróttir
— bragnar eyddu báli slegnu
brunnit land — til skógar runnu.
Hæstan | kyndu hírdmenn traustir heitann elld i dana velldí skęriligr geck hussum hær | rí hallar gandr ꜳ suídnu landi vída forr vm bukarls budir bírki sott enn bren | dar drottir bragnar eyddu bꜳli slegnu brunnít land til skogar runnu.
(VEÞ)
Skj: Sturla Þórðarson, 3. Hrynhenda 10: AII, 105, BII, 115-16, Skald II, 61; F 1871, 550, E 1916, 646, Hák 1910-86, 649, Hák 1977-82, 164, Flat 1860-8, III, 193.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.