R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Lausavísur 9’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 710.
Sendi mér inn mæri
— man þengill sá drengi —
(síð munk heldr at hróðri)
hnytr þjóðkonungr (snytrask).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í tvau dróttinn,
endask môl, sem myndim,
manndjarfr, fǫðurarfi.
Inn mæri þjóðkonungr sendi mér hnytr; sá þengill man drengi; munk snytrask at hróðri heldr síð. Môl endask opt, en manndjarfr dróttinn bað okkr Óttar skipta í tvau, sem myndim fǫðurarfi.
‘The famous great king sent nuts to me; that prince remembers his fellows; I shall probably grow wise at encomium rather late. Meals often come to an end, and the man-bold lord told Óttarr and me to divide [the nuts] in two as we would a father’s inheritance.’
After Sigvatr and his nephew, the skald Óttarr svarti, have served King Óláfr for a long time, they are not as valued as they had once been. One day the king sends them nuts from his table, and Sigvatr composes this stanza. Except in Tóm, the prose adds, either before or after the stanza, that the king tells them to divide the nuts between them as evenly as if they were dividing their paternal inheritance. After Sigvatr delivers the stanza, Óttarr speaks another (Ótt Lv 1). In all the texts but ÓHLeg, it is said that the king smiles at hearing the two stanzas.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Sendi mér inn mæri
— man þengill sá drengi —
(síð munk heldr at hróðri)
nætr þjóðkonungr (vitrask).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í tvau dróttinn,
endask môl, sem †minndi†,
manndjarfr, fǫðurarfi.
Sændi mer enn mære , man þængill | sa drængi , sið mun ec hælldr at roðre , nætr þioð konungr vitrazc , oft en | okr bað skipta , ottar i tvau drottenn , ændazc mal sem minndi , mann | diarfr faður arve .
(RDF)
Sendi mér inn mæri
— mann þengill sá drengi —
(síð munk heldr at hróðri)
hnetr þjóðkonungr (snytrask).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í tvá dróttinn,
endask môl, sem myndim,
manndjarfr, fǫðurarfi.
Sendí mer hinn mærí mann þengill sa dreíngí sid mun ek helldr | at hrodrí hnetr þiodkonungr snytrazst oft enn ockr bad skipta ottarr i tua | drottín endaz mꜳl sem myndim mann diarfr faudur arfuí .
(RDF)
Sendi mér inn mæti
— man þengill sá drengi —
(síðan munk heldr at hróðri)
hnetr þjóðkonungr (letjask).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í tvá dróttinn,
enda môl, sem mundum,
manndjarfr, fǫðurarfi.
Sænde mier hínn mꜽti . man þeíngill sꜳ̋ dreíngí . siðan mvn ec helldr ath hroðri . hnetr þíoð konungr letíazt . opt | enn ockr bað skípta ottar j tuo drottínn . Ennða mal sem mvndvm . manndiarfr fauðr aruí .
(RDF)
Sendi mér inn mæri
— man þengill sá drengi —
(síð munk heldr at hróðri)
hnytr þjóðkonungr (†snytras†).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í tvau dróttinn,
endask môl, sem mundum,
manndjarfr, fǫðurarfi.
Sendi mer hínn mærí . | man þengill sꜳ drengí . | sid mun ek helldr at hroðrí . | hnytr þíoð kongr snytras : | opt enn ockr bað skípta . | ottar í tuau ðrottínn . | enðaz mꜳl sem munðum . | mann díarfr fo᷎ður arfuí |
(RDF)
Sendi mér inn mæri
— man þengill sá drengi —
(síð munk heldr at hróðri)
hnytr þjóðkonungr (snytrask).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í †tvan† dróttinn,
endask môl, sem mundum,
manndjarfr, fǫðurarfinn.
Sendi mer hinn mæri , man þengill sꜳ drenge , sid mun ek | helldur at hrödre , hnytur þiod konungr snytraz , opt enn ockur | bad skypta , Ottar i tuan drottinn , endast mꜳl sem mundum | mann diarfr fo᷎dr arfinn . |
(RDF)
Sendi mér inn mæri
— man þengill sá drengi —
(síð munk heldr at hróðri)
hnytr þjóðkonungr (snytrask).
Opt, en okkr bað skipta
Óttar í tvau dróttinn,
endask môl, sem mundum,
manndjarfr, fǫðurarfi.
Sendi mer hin mæri | man þeingill sꜳ dreingi | Sid man ek helldr at hrodri | hnytr þiod konungr snytrast | opt, enn ockr bad skipta | ottar i tva drottinn | endast mꜳl sem mundum ⸝⸝mann || mann diarfr fodr arfi |
(VEÞ)
Sendi mer hinn mæri | mann þengill sa drengi | siþan mun ek helldr at hroþri | hnetr þioþkonungr letiaz . | opt enn ockr baþ skipta | Ottar i tvo drottin | enda mal sem mundum | manndiarfr foþur arfi . ||
(RDF)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 13. Lausavísur 10: AI, 268, BI, 248, Skald I, 128, NN §§2010, 2338C; ÓHLeg 1849, 47, 110, ÓHLeg 1922, 58, ÓHLeg 1982, 136-7; Fms 5, 176, Fms 12, 109, ÓH 1849, 47, 110, Flat 1860-8, III, 242-3, ÓH 1941, II, 689, 703, 705; Konráð Gíslason 1892, 39, 182, 231, Jón Skaptason 1983, 192, 318-19.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.