Nj ch. 60

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Ásgrímur Elliða-Grímsson hafði mál að sækja á þinginu. Það
var erfðamál. Málinu átti að svara Úlfur Uggason. Ásgrími
tókst svo til sem sjaldan var vant að vörn var í máli hans.
En sú var vörnin að hann hafði nefnt fimm búa þar sem hann
átti níu. Nú hafa þeir þetta til varna.

Þá mælti Gunnar: "Eg mun skora þér á hólm Úlfur Uggason ef
menn skulu eigi ná af þér réttu máli."

"Ekki á eg þetta við þig," segir Úlfur.

"Fyrir hitt mun þó ganga," segir Gunnar, "og mundi það Njáll
ætla og Helgi vinur minn að eg mundi hafa nokkura vörn í máli
með þér Ásgrímur ef þeir væru eigi við."

Lauk svo því máli að Úlfur hlaut að greiða féið allt.

Þá mælti Ásgrímur til Gunnars: "Heim vil eg þér bjóða í sumar
og jafnan skal eg með þér vera í málaferlum en aldrei í móti
þér."

Ríður Gunnar heim af þingi.

Litlu síðar fundust þeir Njáll. Njáll bað Gunnar vera varan
um sig, kvað sér sagt að þeir undan Þríhyrningi ætluðu að fara
að honum og bað hann aldrei fara við fámenni og hafa jafnan
vopn sín. Gunnar kvað svo vera skyldu. Hann sagði Njáli að
Ásgrímur hefði boðið honum heim "og ætla eg að fara nú í haust."

"Lát þú enga menn vita," segir Njáll, "áður þú ferð eða
hversu lengi þú ert í brautu. En eg býð þér þó að synir mínir
ríði með þér og mun eigi þá á þig ráðið."

Réðu þeir það þá með sér.

Nú líður á sumarið til átta vikna. Þá mælti Gunnar við
Kolskegg: "Bú þú ferð þína því að nú skulum vér ríða til
heimboðs í Tungu."

"Skal nú ekki orð gera Njálssonum?" sagði Kolskeggur.

"Ekki," sagði Gunnar, "eigi skulu þeir hljóta vandræði af
mér."