ÓTC ch. 38

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Jómsvíkingar héldu liði sínu til Limafjarðar og sigldu þaðan
út á hafið og höfðu sex tigu skipa og koma að Ögðum, halda
þegar liðinu norður á Rogaland, taka þá að herja þegar er
þeir koma í ríki Hákonar jarls og fara svo norður með landi
og allt herskildi.

Geirmundur er sá maður nefndur er fór með hleypiskútu eina og
nokkurir menn með honum. Hann kom fram norður á Mæri og fann
þar Hákon jarl, gekk inn fyrir borð og sagði jarli tíðindi,
að her var suður í landi kominn af Danmörku. Jarl spurði ef
hann vissi sannindi á því. Geirmundur brá upp hendinni
annarri og var þar af höggvinn hreifinn, segir að þar voru
jartegnir að her var í landinu. Síðan spyr jarl innilega að
um her þenna.

Geirmundur segir að þar voru Jómsvíkingar og höfðu drepið
marga menn og víða rænt: "Fara þeir þó," segir hann, "skjótt
og ákaflega. Vænti eg að eigi muni áður langt líða en þeir
muni hér niður koma."

Síðan reri jarl alla fjörðu inn með öðru landi en út með
öðru, fór dag og nótt og hafði njósn hið efra um Eið, svo
suður í Fjörðu, svo og norður þar er Eiríkur fór með herinn.

Þess getur í Eiríksdrápu:

Setti jarl sá er atti

ógnfróðr á lög stóði

hrefnis háva stafna

hót Sigvalda að móti.

Margr skalf hlumr, en hvergi

huggendr bana uggðu,

þeir er gátu sjá slíta,

sárgams, blöðum ára.

Fór Eiríkur jarl með herinn norðan sem snúðulegast.