Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Yng ch. 19

Ynglinga saga 19 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Yng ch. 19)

HeimskringlaYnglinga saga
181920

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Agni hét sonur Dags er konungur var eftir hann, ríkur maður
og ágætur, hermaður mikill, atgervimaður mikill um alla
hluti.



Það var eitt sumar er Agni konungur fór með her sinn á
Finnland, gekk þar upp og herjaði. Finnar drógu saman lið
mikið og fóru til orustu. Frosti er nefndur höfðingi þeirra.
Varð þar orusta mikil og fékk Agni konungur sigur. Þar féll
Frosti og mikið lið með honum. Agni konungur fór herskildi um
Finnland og lagði undir sig og fékk stórmikið herfang. Hann
tók og hafði með sér Skjálf dóttur Frosta og Loga bróður
hennar. En er hann kom austan lagði hann til Stokksunda. Hann
setti tjöld sín suður á fitina. Þar var þá skógur. Agni
konungur átti þá gullmenið það er Vísbur hafði átt.



Agni konungur gekk að eiga Skjálf. Hún bað konung að gera
erfi eftir föður sinn. Hann bauð þá til sín mörgum
ríkismönnum og gerði veislu mikla. Hann var allfrægur orðinn
af för þessi. Þá voru þar drykkjur miklar. En er Agni
konungur gerðist drukkinn þá bað Skjálf hann gæta mensins er
hann hafði á hálsi. Hann tók til og batt rammlega menið á
háls sér áður hann gengi að sofa. En landtjaldið stóð við
skóginn og hátt tré yfir tjaldinu það er skýla skyldi við
sólarhita.



En er Agni konungur var sofnaður þá tók Skjálf digurt snæri
og festi undir menið. Menn hennar slógu þá tjaldstöngunum en
köstuðu lykkju snærisins upp í limar trésins, drógu þá síðan
svo að konungur hékk næst uppi við limar og var það hans
bani. Skjálf og hennar menn hljópu á skip og reru í brott.



Agni konungur var þar brenndur og er þar síðan kölluð Agnafit
á austanverðum Taurinum vestur frá Stokksundi.



Svo segir Þjóðólfur:



Það tel eg undr,

ef Agna her

Skjálfar ráð

að sköpum þóttu

þá er gæðing

með gullmeni

Loga dís

að lofti hóf,

hinn er við Taur

temja skyldi

svalan hest

Signýjar vers.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.