On this page...
Images
ual matti hann gæta sin a islan di fyrir reiði þinn í þa litz konung r vm ok sa fyrir ofan hofut monnu m
huar Egill uar konung r kendi hann skiott ok huesti augun a hann ok mællti hvi for u hingat Egill sua leystiz
þu or noregi at ekki mundír þu optaʀ ætla a minn fund þa gekk Egill at borði
nv
ok tok vm fot konung i ok Mællti uisu Kominn em ek á jo jfua angrbeittan ueg langan
aulldu enskrar folldar at uitiandi að sitia nu hefir iselfvir sealfan snáʀ þat er
haralldr atti við ofr huga ærinn unn dar bliks of fvndinn Eiʀikr konung r svaraði ekki þarf
at telía sakar ahendr þer þviat t þær er v ꜱva mar gar ok storar at eín huer ma ual endaz til þe ꜱ
at þv kom ir alldri með lifi abrutt Att u engiss ann ars af mer uan en þu munt her dav
ða
taka fyrir lif mattir þu þat uita at tu mundir enga sǽtt af mer fa Gunhildr
mæ lt i hvi skal æigi þegar drepa Egil eðr mant u nu æigi konun gr huat hann hefir gort til þín dr
epít
son þínn ok bæði frændr ok víní En nítt þik séalfan eðr huer n veitzt u slikv
bellt hafa Aʀinbiorn svaraði Ef Egill hefir mæ lt illa til þín konung r þa ma hann bǽta þat i lofs orðum þei m
er allan alldr mun vppi ver a Gunhhilldr mæ lt i ver vilium ekki lof han s heyra lati konung r hann leiða
útok hoggva þa mællti Arínbiorn Ekki mun konung r lata at eggíun þinn i um aull niðíngs uíg
þau er þv uilldir uinn a lata þviat t konung r mun æigi lata hann i nótti þviat t oll nattuig erv
morðuig konung r mællti Suo skal uer a Aʀinbiorn sem þu uill at hann skal lifa nattlangt ok haf hann
heim með þer Aʀinbiorn þakkaði konung i orð sin vǽntum ver at heðan heðan af muní betraz
malit Egils En þott Egill hafi stort til saka gort við yðr þa liti þer a þat at hann hefir mikils
mist fyrir yðr frǽndum Haʀalldr konung r faðir þinn tok af lifí agætan mann þorolf foður
broður
Egils af rogi uandra mann a en af ongum sokum En þer konung r brvtvð laug
Agli fyrir sakir Ber gonun dar En þar a ofan uilldut þer hafa Egil at dauða mann i en draput
menn ina af honu m En Egill er engi ertíngamaðr En huer t mal er maðr skal dæma þa uer ðr at líta
a til giorð með efnum ok mun ek vardueíta Egil nattlant gan ga þei r Arínbiorn heim til
huss þa mællti Aʀinbiorn til Egils ok bað hann fara i lopt eitt þat er hæst uar i gar ðínum litit ok vandat miok
þa ræða þei r Aʀinbiorn um mal þei ra konung s Allreiðr var konung r sagði Aʀinbiorn En helldr þotti mer mykiaz
skaplyndi han s mun nu raða hamingia þín huer r upp kem r ueit ek at gunn hilldr
mun allan hug a leggia at spilla þínu mali Nu vil ek at við takim þat rað at tu ua
kir
i alla nottok yrkir lof kuæði um Eiʀik konun g þǽtti mer þa ual ef þat uær i tvitug drapa
ok mættir þu færa a morgin þa er uer sku lu m gan ga fyrir konun g ok ꜱva ger ðí bragi frænði þinn
þa er hann uar orðinn fyrir reiði Biarnar suia konung s at hann orti tvituga drapu a einn i nátt
ok þa hann fyrir þat hof ut sítt Nu mætti ok uer a at uer bærím géfu til þe ꜱ at suo yrði
her Egill svaraði Freista skal þe ꜱa ef þu vill En ekki hefir ek aðr uið buiz at kueða
lof um Eiʀik konun g Aʀinbiorn bað hann freista þe ꜱa mals Siðan gekk Arinbiorn ibrutt ok let ber a þan gat
vistok drykk i loptít var Egill þar einn um nottína Aʀinbiorn gekk til manna sinn a ok satu þei r uið dry
til midrar nǽtr þa gen gu menn til rena sinn a en Aʀinbiorn gekk i loptit til Egils ok spurði huat ort
uær i Egill sagði at ekki uær i ort her hefir suala ein uer it uið glugginn ok klakar hon sua
hu
þu or noregi at ekki mundír þu optaʀ ætla a min
nv
aulldu enskrar folldar at uitiandi að sitia nu hef
haralldr atti v
at telía sakar ahendr þ
at þv ko
ða
taka f
m
epít
son þín
bellt hafa Aʀ
e
út
þau er þv uilldir uin
morðuig k
hei
malit E
mist f
broður
E
A
m
a t
huss þa m
þa ræða þ
skaplyndi h
mun allan hug a legg
k
i alla nott
þa e
her E
lof u
vist
t
u