þa a fund Aðalsteins konungs ok vitía þeira heita er konungr hafði boðit honum at skilnaði þeira hann varð ekki
snembvinn En er hann let i haf byríaði helldr seínt tok þa at hausta ok sterka sæínn ꜱígldu
þeir fyrir noreg ok orkneyíar Villdi Egill ekki þar við koma er var ʀiki Eiʀiks konungꜱ Sigldu þeir þa suðr fyrir sk
otland
ok hofðv storm ueðrs ok þar gekk þeim fyrir ok ꜱva norðan fyrir england En aptan dags er myr
kua
tok fundu þeir æigi fy En grunnfaull voru a ut borða ok ꜱva fram fyrir þeim uar þat eitt rað
at stefna a land upp ok ꜱva gerðv þeir ok sigldu skipínv til brotz ok komuz a land upp við haum
rv sund
þar hellduz menn allír ok mestr hluti fíar annat en skíp þat brotnaði i spn En er
þeir híttu menn at mali ok spurðv þau tidenði er þeim þottv god uera at Aðalsteinn konungr uar heill ok ʀiki hans
En þau onnur er Egill þotti harkasamleg er Eiʀikr konungr ok Gunhilldr voru þangat komín ok hann hafði þar ʀiki til
forraða ok hann var skamt þaðan i borgi joruík þat spurði Egill at Arínbíorn uar með konungi En er hann var vís
orðinn þeꜱa tiðenda þa gerði hann rað sítt þotti honum ꜱer ouǽnt til undan kuomu þott hann frei
staði
þeꜱ at fara huldu hofði leið ꜱva langa Aðr hann kiæmi or ʀiki Eiʀiks konungs Var Egill auðkendr ef hann uar
sénn þotti honum þat litilmannlikt at uera hendr a morkvm utí sem dyr Herði hoginn ok reð þat
af at þegar um nottína er þeir hofðv þar komit þa fǽʀ hann ꜱer hest ok reið þegar upp til bgarinnar
kom þar at kuelldi dags ok reid í borgína hann hafði siðan hatt yfir hialmi ok aluæpni sítt hann spur
ðiz
fyrir huar garðr sa var er Aʀinbiorn hafði í borginní honum uar þat bratt sagt hann reið þegar þangat i garðinn En er
kom þar ste hann þegar af hesti sínum ok hitti menn at mali honum uar sagt at Aʀinbiorn sæti at matborði
Egill mællti uið manninn Ek uilldi goðr drengr at tv gengir inn i stofu ok spyrðir Aʀinbiorn huart hann uill
uti eðr jnni tala uið Egil skalla Grims son maðrinn svaraði þat er mer litit starf at reka þetta eren
di
Sa gekk inn i stofuna ok kom fyrir borð hann mællti stundar htt Maðr er komiṅ uti fyrir stofu durum
ok er hann mikill sem traull Sa bað mik ganga inn ok spyria huart þu uilldír uti eðr jnní
tala við Egil skalla Grims son Aʀinbiorn svaraði bið tu hann mín vti biða ok mun hann æigi lengi þurfa hann gerði
sem mælt uar gekk ut ok sagði Agli Aʀinbiorn bað menn ganga ut ok taka upp borð En er Aʀinbiorn hit
ti
Egil heilsaði hann honum ual ok spurði hvi hann uæri her komiṅ eðr huaðan hann kiæmi Egill segir honum i fm or
ðum
af hít liosasta um ferð þeira En nu skalt u fyrir sea um ferðir mínar Aʀinbiorn mællti hefir þu nokkura
menn fundít þa er þik muni kent hafa fy en þu komt higat i garðinn Enga sagði Egill
Taki menn þa uapn sín sagði Aʀinbiorn þeir gerðu ꜱva En er allír menn voru uapnaðir þa gengv þeir i konungs gar
ðinn
En er þeir komu at hollínní þa klappaði hann a dyrnar ok bað þa upp lata ok sagði hver komiɴ
var dyruerðírnír letu þegar vpp hurðína konungr sat þa yfir borðum Aʀinbiorn bað þa ganga jnn
xí. N u skalt u Egill færa konungi hofut þitt ok taka um fót honum En ek skal tulka mal þítt
við konung þa gengu þeir Aʀinbiorn jnn gekk Aʀinbiorn fyrir konung ok kuaddi hann konungr fagnaði honum ual ok spurði huat hann
villdi En Aʀinbiorn svaraði Ek fylgda hingat manní þeim er langan ueg hefir sott a yðarn
fund ok sættaz uill við þik Er þer þat mikill uegr herra at ovinir þinir fara sealfkra
af oðrum landum ok þikkiaz æigi mega bera reiði yðra þott þu ꜱer huergi nǽr lat tu þer
uerða hofdíngliga við þenna mann ok lát hann fa af þer goða sǽtt fyrir þat er hann hefir þinn soma
gort hann hefir farit yfir morg stor hǫf ok morg torleiði ok farít fra bui sínu þviatt