þú hefðir fengit okkr sýslu hina Sá vér þann kost helzt at firrask fund hans Kómumsk vér því skammt
á mǫrkina En Þórolfr fór um alla mǫrkina ok hafði einn kaup ǫll stór ok smá Finnar guldu
ok honum skatt Ǽtlar hann at gerask konungr yfir finnum ok Hálogalandi Er þat undr er þú lǽtr honum slíkt
hlýða Munu hér sǫnn vitni til vera um fjárdrátt þann er hann hefir þvíat knǫrr sá er vestr fór til
Englands var búinn á Sandnesi ok kallaðisk Þórolfr einn eiga allan farminn Var hann hlaðinn af grávǫru
ok ǫðru fé er hann tók af mǫrkinni ok fór með þorgils gjallandi ok hefir siglt vestr til Englands Ok ef þér
vilið vita sannendi um þetta mál þá megu þér halda njósnum til um ferðir hans þvíat ek hygg
at ekki skip muni komit hafa jafngagnauðigt á várum dǫgum í Nóreg Ok ǽtla ek þat þó rétt
at segja at þér konungr eigið þar á hvern penning Þetta sǫnnuðu allir þeira menn er þeir sǫgðu ok engi kunni
móti mǽla þessarri frásǫgn Frá brǿðrum tveim ǽtt ok skyldir konungi Faðir þeira hafði átt
Sigtryggr snarfari ok Hallvarðr harðfari hétu brǿðr tveir Þeir váru með Haraldi konungi víkverskir menn at
kyn við Gautelfi ok bjó í Hísing En nú hǫfðu þeir tekit við fyrir arfi sínum Þeir váru fjórir
brǿðrnir hét Þórðr ok Þorgeirr Þeir váru heima ok réðu fyrir búi en þeir Sigtryggr ok Hallvarðr hǫfðu sendifarar
konungs útan lands ok innan lands ok margar þǽr er háski var í til fjárupptǫku eðr aftǫku manna
Ekki váru þeir vingaðir mjǫk við menn en konungr mat þá mikils Um haustit fór konungr at veizlum um
Hǫrðaland Þat var einn dag at konungr lét kalla til sín þá brǿðr Ok er hann fann þá sagði hann þeim at þeir skyldu
fara með sveit manna at leita Þorgísl gjallanda ok fǿrið mér skipit ok allt þat er á er nema Látið menn fara
í friði Þeir váru búnir þessar ferðar ok hǫfðu tvá skip Fara nú at leita Þorgils gjallanda ok spurðu at hann var vestan
kominn ok hafði siglt norðr með landi Þeir fara nú eftir ok finna hann í Furusundi kenndu brátt skipit
ok lǫgðu at þeim Þeir Þorgísl vǫruðusk þá ekki ok vissu sér engis ótta vánir Fundu þeir eigi fyrr en
fjǫldi manna var kominn á skipit með vápnum ok váru allir handteknir ok leiddir allir á land upp vápnlausir
ok hǫfðu ekki annat en ígangsklǽði sín En þeir Sigtryggr skutu þegar bryggjum
Snúa á ferð suðr með landi unz þeir hittu konung ok fǿrðu honum skipit ok allt þat er á var
En er farmrinn var af borinn skipinu þá sá konungr at stórmikit var féit ok þat var eigi lygi er þeir
Hildiríðarsynir hǫfðu sagt En Þorgísl ok hans félagar fengu sér flutning til lands ok léttu eigi fyrr en
þeir kómu til Kveld-Ulfs ok sǫgðu honum sínar eigi sléttar Ok fengu þar góðar viðtǫkur Kveldulfr
kvað þar mundu til draga sem honum hafði hugr um sagt at Þórolfr myndi eigi giftu til bera
alls endis um vinfengit við konung ok þǿtti mér ekki mikit at um fjárlát þetta ef eigi fǿri þar hit
meira eftir En grunar mik enn sem fyrr at Þórolfr muni eigi kunna at ǽtla sér hóf ok segi
þér Þórolfi at þat er mitt ráð at hann fari af landi braut Má vera at hann komi sér betr ef hann kemr
á fund englakonungs eðr danakonungs Eftir þat fekk hann Þorgísli skip ok þat sem hann þurfti Ok fóru þeir nú til
þess er þeir kómu á fund Þórolfs ok sǫgðu hann til tíðenda hafði gersk í fǫrum þeira Þórolfr varð vel við skaða
sinn ok sagði at hann myndi eigi fé skorta ok er gott at eiga félag við konung Þá keypti Þórolfr svá
mjǫl sem hann gat ok malt til framflutningar liði Sagði hann menn sína ekki mundu vera
jafnfagrbúna sem hann hafði ǽtlat Þórolfr seldi jarðir sínar ok helt upp ǫllum kostnaði
sem fyrr Hafði hann þá ok ekki fǽrra lið en fyrr Var hann heima þann vetr allan
Frá Þórolfi Þá er vár kom ok ísa leysti lét Þórolfr fram setja langskip mikit er hann átti
Hann lét þat búa ok skipa mǫnnum Hann hafði 100 manna En er byri gaf sigldi hann suðr með landi