On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Egils saga Skalla-Grímssonar26r-54v
- Egils saga Skalla-Grímssonar26v-54v
ok vildi eigi gifta hana Þá orti Ǫlvir mansǫng um hana ok létti af herfǫrum en Þórolfr ok Eyvindr lá
gu
í hernaði á sumrum Haraldr tók ríki Haraldr sonr Hálfdanar hins svarta
hafði tekit arf eftir fǫður sinn í vík austr Hann var kallaðr Haraldr lúfa Hann hafði
þess heit strengt at láta eigi skera hár sitt fyrr né kemba en hann vǽri einvaldskonungr
yfir Nóregi Eftir þat barðisk hann við þá konunga er honum váru nǽstir ok sigraði þá ok eru þar
langar frásǫgur Eftir þat eignaðisk hann Upplǫnd Þaðan fór hann norðr í Þrandheim Þá ǽt
laðisk
hann at fara norðr í Naumudali á hendr þeim brǿðrum Herlaugi ok Hrollaugi er þá váru
konungar yfir Naumudǫlum En er þeir spurði til ferða hans þá gekk Hrollaugr konungr í haug þann við
tolfta mann er áðr hǫfðu þeir brǿðr gera látit ok váru at þrjá vetr Var eftir þat aftr lokinn hau
grinn
En Herlaugr veltisk ór konungdóminum ok tók upp jarls rétt Fór þá á vald Haralds konungs
ok gaf honum upp ríki sitt Eftir þat fór Haraldr konungr yfir Þrandheim með skipaliði suðr á Mǿri
Þar átti hann orrustu við Hundþjóf konung ok hafði sigr Fell þar Hundþjófr konungr Þar eignaðisk Haraldr
konungr Norðmǿri ok Raumsdali En Sǫlvi sonr Hundþjófs konungs hafði undan komisk Hann fór
á Sunnmǿri til Arnfiðar konungs ok bað hann fulltings ok mǽlti svá Þótt þetta vandrǽði hafi at
oss borit þá mun eigi langt til þess at hit sama mun at yðr koma þvíat ek get hér munu
koma Harald konung á yðarn fund þá er hann áðr undir sik brotit ok þrǽlkat aðra menn á Norðm
ǿri
Ok mun yðr hinn sami kostr fyrir hǫndum sem vér áttum at verja fé ok frelsi ok kosta þar til
allra þeira manna er yðr vilja lið veita ok vil ek bjóðask með mínu liði at veita yðr uppreist
móti þessum ofsa ok ofmetnaði En at ǫðrum kosti munu þér taka þat ráð sem Naumdǿlir
gerðu at ganga með sjálfrǽði undir ánauð ok gerask hans menn ok þrǽlar Þat þótti feðr mínum
sǿmd at deyja í konungdómi heldr en gerask undirmaðr annars konungs á gamals aldri Hygg ek
at þat sama muni þykkja þeim mǫnnum er nǫkkurir menn eru í skapi ok kappsmenn vilja vera En
af slíkum orðum ok fortǫlum var konungr ráðinn til at verja landit ok safna liði Bundu þeir Sǫlvi
konungsson saman lag sitt ok sendu menn ok orð Auðbirni konungi er réð fyrir Firðafylki at hann
skyldi koma til liðs við þá En er sendimenn kómu til hans ok báru honum þessi orð þá rézk
hann við vini sína ok réðu allir þat at hann skyldi safna liði ok fara til móts við Mǿrakonung sem honum váru
orð send Auðbjǫrn lét skera upp herǫr ok sendi um sitt ríki Hann sendi ok orð ríkismǫnnum ok
bað þá koma á sinn fund En er sendimenn kómu til Kveld-Ulfs ok sǫgðu honum konungs vilja
at hann kǿmi með alla menn sína vápnfǿra á konungs fund þá mǽlti hann Þat mun konungi skylt
þykkja at ek fara með honum ef hann skal land sitt verja ok sé herjat í fylki hans En þat ǽtla ek
mér allóskylt at verja land þeira ok fara norðr á Mǿri Ok er yðr þat skjótt at segja at
ek mun heima sitja of þessa herfǫr ok fara hvergi eðr liði safna at berjask við Harald konung þvíat
ek hygg at hann hafi þar nóga byrði sigrs ok hamingju er konungr várr hefir eigi krepping
fullan Fara sendimenn heim til konungs ok sagði honum svá búit at Kveld-Ulfr sitr heima ok allt
lið hans Frá ferðum Haralds Auðbjǫrn konungr fór með lið sitt þat er honum fylgði
á Norðmǿri ok hitti þar Arnfið konung ok Sǫlva konungsson ok hǫfðu þeir allir saman
gu
í hernaði á sumrum Haraldr tók ríki Haraldr sonr Hálfdanar hins svarta
hafði tekit arf eftir fǫður sinn í vík austr Hann var kallaðr Haraldr lúfa Hann hafði
þess heit strengt at láta eigi skera hár sitt fyrr né kemba en hann vǽri einvaldskonungr
yfir Nóregi Eftir þat barðisk hann við þá konunga er honum váru nǽstir ok sigraði þá ok eru þar
langar frásǫgur Eftir þat eignaðisk hann Upplǫnd Þaðan fór hann norðr í Þrandheim Þá ǽt
laðisk
hann at fara norðr í Naumudali á hendr þeim brǿðrum Herlaugi ok Hrollaugi er þá váru
konungar yfir Naumudǫlum En er þeir spurði til ferða hans þá gekk Hrollaugr konungr í haug þann við
tolfta mann er áðr hǫfðu þeir brǿðr gera látit ok váru at þrjá vetr Var eftir þat aftr lokinn hau
grinn
En Herlaugr veltisk ór konungdóminum ok tók upp jarls rétt Fór þá á vald Haralds konungs
ok gaf honum upp ríki sitt Eftir þat fór Haraldr konungr yfir Þrandheim með skipaliði suðr á Mǿri
Þar átti hann orrustu við Hundþjóf konung ok hafði sigr Fell þar Hundþjófr konungr Þar eignaðisk Haraldr
konungr Norðmǿri ok Raumsdali En Sǫlvi sonr Hundþjófs konungs hafði undan komisk Hann fór
á Sunnmǿri til Arnfiðar konungs ok bað hann fulltings ok mǽlti svá Þótt þetta vandrǽði hafi at
oss borit þá mun eigi langt til þess at hit sama mun at yðr koma þvíat ek get hér munu
koma Harald konung á yðarn fund þá er hann áðr undir sik brotit ok þrǽlkat aðra menn á Norðm
ǿri
Ok mun yðr hinn sami kostr fyrir hǫndum sem vér áttum at verja fé ok frelsi ok kosta þar til
allra þeira manna er yðr vilja lið veita ok vil ek bjóðask með mínu liði at veita yðr uppreist
móti þessum ofsa ok ofmetnaði En at ǫðrum kosti munu þér taka þat ráð sem Naumdǿlir
gerðu at ganga með sjálfrǽði undir ánauð ok gerask hans menn ok þrǽlar Þat þótti feðr mínum
sǿmd at deyja í konungdómi heldr en gerask undirmaðr annars konungs á gamals aldri Hygg ek
at þat sama muni þykkja þeim mǫnnum er nǫkkurir menn eru í skapi ok kappsmenn vilja vera En
af slíkum orðum ok fortǫlum var konungr ráðinn til at verja landit ok safna liði Bundu þeir Sǫlvi
konungsson saman lag sitt ok sendu menn ok orð Auðbirni konungi er réð fyrir Firðafylki at hann
skyldi koma til liðs við þá En er sendimenn kómu til hans ok báru honum þessi orð þá rézk
hann við vini sína ok réðu allir þat at hann skyldi safna liði ok fara til móts við Mǿrakonung sem honum váru
orð send Auðbjǫrn lét skera upp herǫr ok sendi um sitt ríki Hann sendi ok orð ríkismǫnnum ok
bað þá koma á sinn fund En er sendimenn kómu til Kveld-Ulfs ok sǫgðu honum konungs vilja
at hann kǿmi með alla menn sína vápnfǿra á konungs fund þá mǽlti hann Þat mun konungi skylt
þykkja at ek fara með honum ef hann skal land sitt verja ok sé herjat í fylki hans En þat ǽtla ek
mér allóskylt at verja land þeira ok fara norðr á Mǿri Ok er yðr þat skjótt at segja at
ek mun heima sitja of þessa herfǫr ok fara hvergi eðr liði safna at berjask við Harald konung þvíat
ek hygg at hann hafi þar nóga byrði sigrs ok hamingju er konungr várr hefir eigi krepping
fullan Fara sendimenn heim til konungs ok sagði honum svá búit at Kveld-Ulfr sitr heima ok allt
lið hans Frá ferðum Haralds Auðbjǫrn konungr fór með lið sitt þat er honum fylgði
á Norðmǿri ok hitti þar Arnfið konung ok Sǫlva konungsson ok hǫfðu þeir allir saman