ok æinni hlioðſ greín o ſunꝺꝛ greíniligha ſaman ſett ok ꝼramm ꝼærð Samſtaꝼa heꝼer
.iiij. tilꝼelli ſtaꝼ eða tǫlu anꝺi ok tið ok hlioðſ greín þviat hverr ſamſtaꝼa heꝼer ſkamma tǫlu
æinn ſtaꝼ eða ꝼleiri ok heꝼer æingí ſamſtaꝼa i latínu ꝼleiri enn .vi. enn i noꝛænu megu
æigi ſtanꝺa ꝼleiri i æinni ſamſtoꝼu enn .viij. eða .xij. ſem ſnnzkr ok ſtrennzkr i latinu
ſtanꝺa .ij. ſamhlioðenꝺꝛ hið ꝼleſta ꝼyrir raꝺꝺar ſtaꝼ enn .iij. epter enn i noꝛęnu megu ſtanꝺa
þrir ſamhlioðenꝺꝛ ꝼyrir raꝺꝺar ſtaf enn .v. epter ſem ſkilia ma i þeim noꝼnum er ꝼẏ
varu rituð þeſſar ſamſtoꝼur gera meſta ꝼegrð i ſkꜳllꝺſkap eꝼ æinn raꝺꝺar ſtaꝼr er
i tveim ſamſtǫꝼum ok hiner ſǫmu epter ſetter ſem her ſnarpr garpr ok kollum ver þat aðalhenꝺíng
enn eꝼ ſinn raꝺꝺar ſtaꝼr er i hvai ſamſtꝼu enn aller æiner ſamhlioðenꝺꝛ epter
ſem her valſkr rǫſkr þat kollum ver ſkothenꝺing þeſſar henꝺingar þikkia þa bezt
ꝼalla eꝼ tvær ſamſtǫꝼur eru i hvaí ſǫgu ok hinn ſamí ſe raꝺꝺar ſtaꝼr i ꝼẏrri ſamſtǫꝼu
ok sva ſamhlioðenꝺꝛ þeir ſem ꝼẏlgia enn ǫll æín en ſiꝺaʀi ſamſtaꝼa ſem her aller
ſnialler ok eru henꝺingum ꝺiktuð ritin i latinu ſkallꝺſkap ſem þetta Ante chaoſ virgínum
in ꝺigeſte moliſ aꝺ huc ẏle grauíꝺa ſetu magne prolís þeſſar ſǫmu henꝺingar
eru ok ſettar i noꝛænu ſkallſkap i þeim hættí er ver kǫllum runhenꝺu ſem ſnoꝛri quað
Ormſ er glatt galla með gumna ſpialla latinu klerkar haꝼa ok þeſſa henꝺing i verſum
er þeir kalla conſonancía ok ſkal hinn ſami raꝺꝺar ſtaꝼr vera i eꝼſtu ſamſtǫꝼu hvarrar tveggiu
ſagnar ſem her eſtaſ terraſ þeſſar henꝺingar er litt gæẏmt í noꝛrænum ſkallꝺſkap þegar
er ꝼleiri ſamſtoꝼur eru i æinni ſǫgn en æín Annat tilꝼelli ſamſtǫꝼu er tið er ꝼleiri ſa̅ſtoꝼ᷑ eru i æin̅ ſǫgn en æín
þviat hverr ſam ſtaꝼa heꝼer annat hvart æina tið eꝺꝛ tvær sᷓ">va ſem priſcianus ſeger at ſumar
ſamſtoꝼur haꝼa hꜳlꝼa aðꝛa ſtunꝺ eða hꜳlꝼa þríðíu ſtunꝺ en ſumer .iij. Skama ſtunꝺ
heꝼer ſu ſamſtaꝼa er raꝺꝺar ſtaꝼr hennar er natturuliga ſkammr ok komí æigi tveír ſamlioðenꝺꝛ
epter ſem arí apí hꜳlꝼa aðꝛa ſtunꝺ heꝼer ſu ſamſtaꝼa er vera ma hvart er vill long
eða ſkomm ſem ꝼẏi ſamſtaꝼa hvatra ſpakra tvær ſtunꝺer heꝼer ſu ſamſtaꝼa hꜳlꝼa
þriðiu ſtunꝺ heꝼer ſu ſamſtaꝼa er æinn ſamhlioðanꝺi kemr epter raꝺꝺar ſtaꝼ natturlegha
langan hiol ſol þriar ſtunꝺer heꝼer ſu ſamſtaꝼa er tveiʀ ſamhlioðenꝺꝛ ſtanꝺa
epter langan raꝺꝺarſtaꝼ ſem her bíoꝛſ ſtórſ en þo ſetía nu veranꝺi klerkar i verſa gioꝛð
allar ſamſtǫꝼur annat hvart æinnar ſtunꝺar eða tveggía þriðia tilꝼelli er anꝺí þviat hverr
ſamſtaꝼa heꝼer annat hvart linan anꝺa eða ſnarpan Anꝺi er kallat ræring ꝼramꝼlutningar
ſamſtꝼu Snarpan anꝺa heꝼer ſu ſamſtaꝼa er með ꝺigrum anꝺa er ꝼramm ꝼlutt
ſem þeſſar ſagner hrauſtr hoꝛſkr ok þær aðꝛar er ablꜳſningar noti er í upphaꝼí ſkipaðꝛ
h er kallaðꝛ merking eða notí ablaſningar þviat hann er æingi ſtaꝼr ꝼyrir ſik ꝼullkomínn hvarkí