yðart lofok eigi svá ranglátirat eigi reiði þeir slíkra manna frǽgð ok framaSvá meguð ér hugsaat frǽgðin
man eigi fara í mold með yðrok framinn kann eigi deyjaOk því vil ek eigi heðan af leggjask á
flóttaheldr vil ek með yðrum styrk ok ráði rísa við óvinum mínumEða hversu lengi skuluð ér
þat þolaat útlendr konungr ráði ríki váruen ek sé gǫrr útlǽgrAnnathvárt skal ek láta lífit með
sǿmð eða vinna þat allt aftrer ek hefi látitEða sýnizk yðr sǿmiligtat Dariusyfirkonungr alls Asiaegeri svá
vilja víkingsins Alexandriat eftir dǿmum Mathei gefisk hann í vald hans ok taki með þǫkkumef hann þiggr af honum
vald yfir einhverju heraðiEða skal hann lifa til þeirrar hneisu at þiggja nokkurn part af ríki sjalfs síns honum
til vegser veitirEngi skal fyrir þessu hǫfði ráða eigaEn ef nokkurr hlýtr þatskal hann eigi því mega hǿlask
at hann sé minn fjǫrgjafiþví at á einum degi skal prýðiligr dauði taka frá mér hvárttveggja lífit ok ríkit
Ok ef þér vildið sem ekgóðir drengirþá man oss eigi verða mein eftir dauðann at drambi GrikkjaLáti
hverr sem einn sjalfs síns hǫnd hefna síneða verða sér at aldrlagiNú þá ef guðin vilja eigi full-tingja
þeimer réttu máli fylgja ok ǽtli þau sér eigi sóma sannendin at verjagerum þat þá er oss man
lofat veraDeyjum sem drengjum sómirHeyrið nú ok hafið þater ek bið yðr fyrir framaverk forellra várra
ok frǽndaer svá oft skattgildu sér þetta folker nú berzk oss í mótGerið sem yðrir áttungarFáið sigr með
sǿmð eða fallið með frǽgðÞar um er gott at veljaSvá talaði Dariussem nú er sagtEn engi rómr
varð at máli hansþví at liðit var allt náliga felmsfullt ok fúsara at flýja Alexandrumen snúa í mót honumEinn
maðr varð til at svara konungsins ørendiSá hét Artabazus vinr hans harðla kǽrrGjarna viljum vér yðr
fylgjaherrasegir hannhvert ráðsem þér vilið upp takaOk dauðinn einn skal oss skilja megaEftir þater þessi maðr
hafði þetta mǽltvarð rómat af liðinu ráð konungsEn auðsǽtt var þat á yfirbragði velflestraat þat sýndisk ó-ráðligt
Frá því er nú at segjaat þeir menn í hirð Dariikonungser annarr hét Bessus en annarr Nabarzanes
ok konungr hafði gǫrt mikla af litlumsvá at þeir réðu nú báðir fyrir miklu liðibera saman þat ráðat þeir skyli
taka hann sjalfan hǫndumOk ef þeir fá eigi forðazk Alexandrumǽtla þeir svá at kaupa sik í frið við hannat fǿra honum Dariumlifan-da
En ef þeir fá sett undan honumǽtla þessir vándu þrǽlar at drepa dróttin sinn ok taka ríkit eftir
hann ok eflask síðan í mót AlexandroOk því at þeir sá núat flest allt lið Darii var ófúst at fylgja honum við þater jafnan tók
þungt at fallaþá neyta þeir svá þeirrar guluat Nabarzanes gengr á fund konungsinsOk er hann kemr fyrir
hannmǽlir hann á þá leiðMinn herrasegir hannveit ek at mislíka man þér þater ek ǽtla upp at beraEn oftliga verðr
sárin sárt at lǽknaOk mǫrgu sinni batnar inum sjúka við beiskan drykkOk ef menn verða nauðug-liga
staddir í sjóvarstormiþá kasta þeir útan borðs miklum hluta eigu sinnar til þessat þeir haldi sjǫl-fum
sér heilum ok skipi sínuok bera svá bǫl til batnaðarSkilja mátt þúherraat því sigrask óvinir þínir jafnan á þér
at guðin eru gagnstaðlig þínu máliOk því koma þínir menn hart niðrat hamingjan vill yðr eigi
veita til svá stóra hlutasem þér hafið í starfat hér tilNú vǽri þat mitt ráðat þú leitaðir hennar á fleiri ve-ga
ok drykkir ór smǽrum kerum um stundar sakirEn þat erat þú gefir upp konungsnafnit ok ríkit með einhverjum
vina þinna ok vildarmannaþeim er með nýjum heillum fengi frelst ok friðat lǫnd yður undan ágirni
þessa fjándaflokkser þér fáið aldrigi ró fyrirEn síðan takir þú tígn þína með friðinum ok konungligt vald