IsannesHann var konungborinn maðrÞeir leggja báðir senn spjótum á hǿgri síðu ParmenionisHann bifazk
ekki við lǫginEn kallar á gerzkan riddara þannOrestes heitirSá hefir látit hest sinnOk hefir
á rás upp í fjallshlíðinaSnú aftr sem bráðast til bardaganssegir hannEk skal gjalda þér aftr
hest þinnSíðan snýzk hann við Isanni ok leggr framan í brjóst honumOk hrindr dauðum aftr af hesti-num
En fǽr þann sama hest OrestoEftir þat ríðr hann at Dimo ok høggr af honum hǫndinaSteypir
honum af hestiHleypir síðan á hann ok gerir hann óvígjan með ǫlluÞví nǽst drepr hann Agilon ok annan Elan
inn þriðja CherippumHann var ǽttaðr af ArabiaNú ríðr fram einn af Grikkjumsá er Eumenides hét
ok vinnr mikit illt á Serkjumvegr stundum með sverðiEn stundum með skotvápnumDiaspen
drepr hann með sverðien skýtr með ǫru í auga þeim mannier Eudochius hétEumenides
brytjar mǫrg bein SerkjaOk ríðr yfir margan hǫfðingjabúk í bardaganumNicanor
son Parmenionis vegr eigi sljóligarr í inum hǿgra fylkingararmien þessirer nú hefir frá verit
sagtOk nú ríðr at honum einn ungr maðrer Edimus heitirfríðr sýnum ok vel borinnþví at hann var kominn
frá Cyro konungiHann høggr í skjǫld NicanorisEn þar hrýtr af sem hagl af húsiStǫðugt hús hirðir
eigi um reiði loftsinsSkjǫldinn sakar ok eigi lítit hǫggEn þó reiðizk Nicanor viðok
leggr spjóti framan í glyggiter á var brynjunni fyrir auganuOk spjótsoddrinn hǿfir
augat ok rennir svá tilat hann tekr jafnvel sýn frá því auganuer heilt var útanFrá því er nú at
segjaat sá maðr gengr hart fram í liði Serkjaer Negusar heitirHann var ríkr hǫfðingi af Nine-ve
kominn frá Nino konungier gera lét þá miklu borgHann vegr með breiðøxi mikilliStundum skýtr
hann gaflǫkumStundum berzk hann með sverðiGerzkan mann þanner Elis heitirskýtr hann í gegnum með gaf-laki
Með sverðinu høggr hann hǫnd af þeim mannier Dorilus heitirØxina keyrir hann á hals þeim manni
er Hermogenes hétOk eigi þarf hann fleiraPhilotas Parmenionis son sér núhversu mikit
illt Negusar vinnr á SerkjumOk feykir at honum með brugðit sverðHøggr síðan til hans í gullroðinn
hjalm þanner skein af piripo þeimer í stóðSverðit sveðr af stálhǫrðum hjalmiEn missir
þó eigi með ǫlluþví at þat tekr af hǫndina vinstrier Negusar hafði brugðit upp fyrir
andlit sérOk nú býzk in hǿgri at hefna systur sinnarok reiðir upp øxi svá snartat þat hǫgg
mundi fǿrt hafa Philotam til heljaref eigi vǽri af honum boritAmyntas einn af hertogum
Grikkja ríðr at í þessu svarfiok Bregðr skildi við hǫggvinuNegusar høggr rauf á skjal-darbuklinu
ok festir þar øxinaOk er hann vill á brott kippa øxi sinniþá verðr Philotas enn
nǽr staddrOk skellir af honum hǫndina í ǫlbogabótSár ok sút gera margan mann sterkan
Negusar lítr á stúfanaok sér núat hann man ekki vega mega til fulltings SerkjumEn þó
vill hann veita þater hann máok lǽtr nú fallask fyr fǿtr hesti riddara þesser Iollas heitirHestr
fellr um hannok Iollas af hestinumOk þau sǫmu spjóter Grikkir hǫfðu ǽtlatat Negusar skyldi á
gistastanda nú gegnum Iollam ok hest hansAf þessi hrapan allri samanok miklum vápnagang
lézk ok Negusar við hølzti mikinn hraustleikNú taka dauðir búkar at þekja
jǫrðina hvervetnaVellir fljóta af blóðiEn dalverpi fyllask ǫllAf hvárumtveggjum fellr