skiolld hansenn suerð hans brast i sundr i hialmi hans
ella mundi hann hafa drẏgt uilia sinnOtuel hio til
hans i mot ok klauf hann i herðar niðrbukr fell til iarpar
or saoðlienn trǫll toku sal hanssiþan mælti OtuelVið uorum
frændrenn firi þenna diarflæik hefi ek þer golldit la
un
Nu er Clares konongr mig hugsiukrhann seer menn sina
falla hundruðum samanhann ræið framm i lið fran
kis manna
Enn i framm reið drap hann girarð af gi
ans
felagskapr i sinn siðanok þess suer ek uið tru
minaer ek a at giallda mariu sẏnief ek
ma taka þik hondum eða garsiam konongþa skal ek
hengia ẏkkr i dalnum gataníeþa svarar clareskonongr
þaseger þu hæímsku um hag þeira manna er bezter
eru i aollum heiðnum domienn otrur ertu ok unðer
hẏggiu maðr
enn ek em buinn at æiga við þik
holmgonguok se þa æinn moti æinumok mun