Antrop᷒patoſ er ſu ꝼigura er þ̅ er kent guðꝺominu̅ ſe̅ man̅ꝺomſinſ e͛ ſe̅ þ̅ at h̅
ſtanꝺi ſiti gangi reiðiz gleðiz elſki ſẏti ſe̅ h͛ er qͤðit. Aꝺa̅ ſáá þan̅ allt i heimí oꝛði ſkop
i gongu ꝼoꝛðu̅ þ̅na kenꝺi ſteph̅s ſtanꝺa ſtoꝛu̅ vitr ⁊ ſpam̅n ſitía reiði tala h̅s bækr
ſem bliðu bꝛǫgnu̅ iaꝼnt ſe̅ hrẏgð ⁊ ꝼǫgnuð ꜳſtargnott m ǫðꝛu̅ hꜳttu̅ ẏta kẏnſ þei̅
er guðꝺo̅m lẏta. en ſtaðligͬ hræringͬ ⁊ lika̅ligt tͥ ꝼelli megu m ꝼiguru en̅ æͥ m ſan̅leik
t̅ guðſ talaz ⁊ er þáá ſem guð gangi ꝼᷓ oſſ e͛ v͛ gongu̅ ꝼᷓ h̅m ꝼͥ aꝼbꝛigð h̅s boðoꝛða. en̅
til vꜳr þa er v͛ kriupu̅ tͥ h̅s m iðꝛan unꝺ͛ h̅s miſkun̅. Staða h̅s er vꜳr ſtaða í goðu
ę. buið ꝼullting í nauzẏniu̅. Seta h̅s er ꝺæming u̅ ꝼolkſinſ v͛ðleika þ̅t ꝺomaranſ e͛
at ſitía. Reiði h̅s er reꝼſing ſu er h̅ leggr a illvirki man̅ꝼolkſinſ. Gleði h̅s er giæzka
vr. Sveꝼn h̅s er kallaðꝛ þ̅ er v͛ ſoꝼu̅ m ſveꝼni ꝺauðligᷓ ſẏnꝺa. Ok vaknan h̅s
er þ̅ er v͛ vǫknu̅ við ſalꝼa oſſ. Sẏting h̅s er þ̅ eꝼ h̅ geꝼr oſſ at ſẏta ill v͛k vr. Aſt
h̅s er þ̅ er h̅ geꝼr oſſ at elſka ſik sᷓ at þar ꝼͥ geꝼi h̅ oſſ þꜳ giptu at v͛ hialpimz
ꝼͥ h̅s míſkun̅. heꝼv͛ ſia ꝼigura naꝼn tek̅ aꝼ antropoſ girzku naꝼní þi ſe̅ mͬ e͛ ꜳ
vꜳra tungu ⁊ paſiſ. þ̅ er ſetn̅g sᷓ ſe̅ v͛ ſetiu̅ guði manliga reglu u̅ hræring ⁊ aðꝛa
lutí. sᷓ ſem þ̅r villu m̅n er antropoſoꝛmíte heíta er guði ætla man̅liga límu ſak͛
eínꝼellꝺi ę ꝼatækleikſ eiginligſ ſkiln̅gſ ⁊ ſkilia æͥ at guð e͛ oſkiptiligr ⁊ obꝛugðligꝛ
hv͛vitna nálægr æͥ m ſtaðligrí nalægð hellꝺꝛ m almættí einu̅ ſaman.
Simatríſmoſ er ſu ꝼig᷑a er loꝼ ę. leſt͛ eru ſaman leſn͛ í einu̅ kapit̅lo ⁊ klauſu ę. v͛ſi
i ltinu. en̅ m ein̅i viſu ę. m ꝼleiru̅ i noꝛænu ſem h͛. Abelſ loꝼar æꝼví omeinſemi
hreina ǫllꝺ loꝼar enoch millꝺan eínkenꝺ ſiða venꝺní. noe loꝼaz ǫꝼlugſ æꝼví
agiætu hreinlæti. ſe̅ loꝼar ꝼært tͥ ꝼremðͬ ꝼoꝛnͬ hallꝺ u̅ allꝺ͛. trua loꝼar abꝛamſ æví
ẏſꜳch loꝼar viſan. vn loꝼar iacobſ æínu̅ ſt ſe̅ð hugͬ ꝼͤmðu̅. Skẏ loꝼar ioſephſ
æꝼvi urſkurðꝛ ꝼͥ burða guðſ loꝼar ætt ⁊ æꝼi aaronſ gǫꝼug þionan. Moẏſen loꝼͬ
lioſan laga ml hið bꝛen̅ꝼagᷓ þik loꝼar allr m ǫllu allz heimſ iǫꝼu beíma. Slikt
ſama er þeſſi ꝼigura ſaman leſtr laſta. Therethema er ſu ꝼigura e͛ opt e͛ ſp᷑t
aꝼ hinu̅ ſama lut ⁊ anꝺſvͬat ept͛ ſama hætti ſe̅ h͛. hv͛r ꝺeẏr. hiarðar ſtẏr͛ hvi. ꝼͥ
ſauða liꝼí. hv͛ſu. hekk a kroſſi. hvar. þar er lazar᷒ iarðaz. hvenær. hellꝺz at noní
hver͛ knuðu að iuðar. hv͛ nẏtr. heiðní bǫtnuð hvat gellꝺꝛ ꝺiǫꝼulſ vellꝺi. h͛ eru
xví. ml i viſu ⁊ e͛ iaꝼnan ſp᷑t ⁊ ſvarat i víſu oꝛði. M ⁊ þeſſi ſama ꝼig᷑a v͛a m
min̅nr þrǫngðu̅m ſpurn̅ingu̅m. hv͛r ꝼell hoꝛða ſtiller hvar þar e͛ karlꝼolk barðiz hvenær
hneig at noní hv͛r vͬ ſok ǫꝼunꝺ vǫknuð. hv͛r váá kalꝼr hellt ꝺai hverer
benꝺu ſlikſ þrænꝺ͛ hvat nẏtr heilſa bǫtnut hvat ſẏt͛ ꝼira lẏti.