On this page...
Alternative images
access restricted for copyright reasons
aꝼ hinum ſæla iohann e baptist a at auka han s vir ðing ſem i þeſſi viſu Jon laut i hǫll hreinum hiarta
ſalſ hinſ biarta meẏiar manviz ꝼrægra r millꝺingi bꝛagnin ga ok leiðer ſkaallꝺit þar lof iohann iſ
sva til enꝺa at þaðan aꝼ aukiz loꝼ heilagſ nicholaí Slikt hit ſama ma ok þeſſi ꝼigur a verða i laſt
mælum
at illr maðr er kallaðꝛ ann a iuꝺaſ eða ꝺæmí tekin til nokkurſ illz mann z at auka han s níð
Eru þeſſer luter eða hætter ebaſiſ ſa er bꝛagi loꝼaði ꝼrænꝺꝛ ꜳſlaugar í ʀagnar s ꝺꝛapu at han s vir ðing
ſẏnꝺiz meirí enn aaðꝛ var hon ok hin at ſetia ſteꝼ í iarteina kvæði heilagra mann a aꝼ ſialꝼum
guði til þeſſ at ſẏna vinn ara allra tkna ok ſam vinn ara ſinn a vina sva ok at birta ann an helgan
mann með ann arſ ꝺæmum eða laſta ann an illan mann með ann arſ illri enꝺꝛ minn ing ꝼyrir nꜹzun
eða ſkẏnſemí ſkrauz eða laſt mæliſ vel leẏꝼiligra en ǫnẏtra r eꝼniſ aꝼgǫngur eru með ǫllu ꝼlẏian
ꝺí
Emphaſiſ ſetr unꝺer ſtaðligan lut ꝼyrir hræriligum lut ſem þa er ver mer kium nokkut til
ꝼelli
mann zenſ ꝼyrir ſialꝼum honu m ſem at neꝼna glæpinn ꝼyrir glæpa mann inum eða vizkuna ꝼyrir vitrin
ginum
ok gen gr þeſſi ꝼigur a um alla þeſſa viſu Pinꝺꝛ er ſtulꝺꝛ þar er ſtanꝺa ſtaꝼnreiðar
hímleiða viða vinga meiðar viðir hia toꝛgi miðiu moꝛð eru hiolum hǫꝛðum hegnꝺ þau er
illa gegnꝺu þar er rettviſar ræser rom ſæl ſkipun ꝺoma her er ſtulꝺꝛinn kallaðꝛ pinꝺꝛ ok moꝛ
ðin
hegnꝺ þar ſem moꝛðinginn er hegnꝺꝛ ok þioꝼrinn sumer men n kalla emphaſem þat er vapnit
er kallat með þi ver ki ſem aꝼ þi giriz ſem þoꝛleiꝼr qvað Heꝼver i henꝺi til hǫꝼuðſ giǫꝛꝼva beinbro t
bua bǫl ſigvallꝺa vá vikin ga vǫꝛn hakonar ſia ſkal ver ða eꝼ ver liꝼum eiki kẏlꝼan uþǫꝛꝼ ꝺǫ
num
her er kẏlꝼan kenꝺeða mer kt með þei m til ꝼellum ſem aꝼ henn i mꜳttu gioꝛaz ok heꝼer ẏm
ſar
likingar i einn i víſu ok kallar olaaꝼr þat ꝼinn gaalknat er likum er ſkipt einum lut i enn i
ſǫmu viſuok ber r bezt at hinn ſami hꜳttr ſe hallꝺinn um alla viſu allra hellꝺz eínſtaka
viſum enn æigi hæꝼer ſꜳ httr i ſtoꝛkvæðum Exꝼlexigeſiſ er ſkẏríng eða glǫggva ri greinin g
ꝼyrir ꝼaranꝺi luta ſem eẏliꝼr qvað Bru mæt áá motí maalmþin gſ viðer pꜳlma ſveít hrauð
ſeggia bætí ſoꝛg er hann kom til bor gar sva laðar ſiklingr ſkẏia ſinſ hiarta til biarter þei r er
ꝼẏrða gram ꝼæra ꝼǫgr ver k með tru ſter krí er þeſſi ꝼigura kǫllut aꝼ alþẏðu gloſa ok er
ſu greín þar i millum at þeſſi ꝼigur a exꝼlexigeſiſ gloſar eða ſkẏrer ſann a ꝼra ſǫgn sva ſem hinn
giæti
ſalomon mer ker vꜳrn her ra en muſter ið heilaga kriſtní enn icona ſetr ꝼramm tva
luti aꝼ liku eꝼní enn parabola ſetr ꝼramm ulika lutí sva ſem þat at kalla þen na heim akr
þẏrn
auðæꝼin ꝼuglana ꝺiǫꝼla með likin g enn ei með ſann leík Paraꝺigma ꝺꝛegr ſaman
lik ꝺæmíok ſkẏrer hon ſialꝼ þat er hon talar ꜳðꝛ með ꝼiguru ok eiginligri unꝺer ſtǫðu Exſlex
igeſis
heꝼer ꝼleiri kẏnqvi ſlir í lꜳtinu þvia t hon ſkẏrer æigi at eínſ um liðna lutí hellꝺꝛ ok epter kom
anꝺi
luti ſem i bok boetij enn æigi ꝼinn ek þat i noꝛænu ſkallꝺſkap Euphonia er gagn
ſtaðlig
cacenphatonok ver ðꝛ hon margar leiðir þvia t hver vitna þar ſem cacenphaton er
ſalſ hinſ biarta meẏiar manviz ꝼræg
s
mælu
at illr m
Eru þeſſer lut
ſẏnꝺiz meirí en
guði t
man
ꝺí
Emphaſiſ ſetr unꝺ
ꝼelli
man
ginu
hímleiða viða vinga meiðar viðir hia toꝛgi miðiu moꝛð eru hiolu
illa gegnꝺu þar e
ðin
hegnꝺ þar ſe
er kallat m
bua bǫl ſigvallꝺa vá vik
nu
her er kẏlꝼan kenꝺ
ſar
liking
ſǫmu viſu
viſu
ꝼ
ſeggia bætí ſoꝛg er h
ꝼẏrða gra
ſu greín þar i millu
giæti
ſalomon m
luti aꝼ liku eꝼní en
þẏrn
auðæꝼin ꝼuglana ꝺiǫꝼla m
lik ꝺæmí
igeſis
heꝼ
anꝺi
luti ſem i bok boetij en
ſtaðlig
cacenphaton